Anna Wróblewska
Ćwiczenie 43
Środa godz. 1400
Wyznaczanie rzędu reakcji metodą całkową
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie przy pomocy metody całkowej rzędu reakcji utleniania jonów Fe2+ jonami ClO3- w środowisku kawśnym.
Światło widzialne białe składa się z fal elektromagnetycznych o długościach ok. 380 nm - ok. 780 nm. Barwa ciała świadczy o tym, że przepuszcza ono lub absorbuje promieniowanie z zakresu widzialnego w sposób zróżnicowany, selektywny.
Obserwowane zabarwienie ciała jest dopełnieniem barwy promieniowania i odwrotnie.
Optyczną charakterystykę substancji stanowi jej krzywa absorbcji, czyli wykres pokazujący zależność absorbcji od długości fali.
Warunkiem absorbcji promieniowania przez daną substancję jest odpowiedniość energii padającego promieniowania i zmian energii możliwych do wywołania w cząsteczce danej substancji.
Prawa Bouguer'a - Lamberta i Beer'a stanowią podstawę spektrofotometrii absorbcyjnej.
Bouguer i Lambert wykazali, że między natężeniem światła przepuszczonego I1 a grubością warstwy roztworu l istnieje następująca zależność:
I1 = I0 · e -kl
gdzie:
I0 - oznacza natężenie światła padającego
k - współczynnik absorbcji
Po zamianie logarytmów naturalnych na dziesiętne mamy:
I1 = I0 · 10 -Kl
Wielkość K nazywa się współczynnikiem ekstynkcji.
Beer stwierdził w 1852 roku że współczynnik ekstynkcji roztworu jest proporcjonalny do stężenia substancji absorbującej światło:
K = K1 · C
Po połączeniu obu praw otrzymujemy zależność wyrażającą prawo Bouguer'a - Lambert'a i Beer'a :
I1 = I0 · 10-KCl
lub
= K· C · l = A
gdzie: A oznacza absorbancję.
-2-
Odstępstwa od prawa Lambert'a - Beer'a mogą być spowodowane albo zmianami chemicznymi zachodzącymi w miarę zmian stężenia albo warunkami pomiaru wykonanego za pomocą nie dość dokładnego przyrządu.
Opracowanie wyników:
1. Przy dł. fali λ = 450 nm wykonujemy krzywą kalibracyjną zależności ekstynkcji od stężenia jonów Fe3+.
(Ze względu na fakt, że metoda najmniejszych kwadratów jest bardzo czasochłonna, prosimy o uwzględnienie parametrów krzywych wyznaczonych metoda graficzną.)
Metodą graficzną wyznaczyliśmy równanie krzywej kalibracyjnej:
E = 6712,86 · CFe(SCN) - 0,0264
2. Reakcja utleniania jonów Fe2+ jonami ClO-3 w środowisku kwaśnym zachodzi według równania:
ClO3- + 6 H+ + 6 Fe2+ ↔ Cl- + 3 H2O + 6 Fe3+
jednak decydującym o kinetyce etapem jest reakcja:
ClO3- + H+ + Fe2+ ↔ Fe3+ + HClO3-
I właśnie na podstawie tego równania można przypuszczać, że reakcja utleniania jonów żelaza(II) jonami chloranowymi jest reakcją II - rzędu.
Dla roztworu o stężeniu początkowym Fe2+ równym 2,5 ·10-3 mamy:
t [ sec] |
E |
c Fe 3+ [mol/dm3] |
C Fe2+ [mol/dm3] |
|
60 |
0,254 |
4,1771·10-5 |
2,5 ·10-3 |
0.002455 |
120 |
0,309 |
4,99638·10-5 |
|
0.00245 |
180 |
0,364 |
5,816·10-5 |
|
0.002442 |
240 |
0,425 |
6,72·10-5 |
|
0.0024328 |
300 |
0,484 |
7,6·10-5 |
|
0.002424 |
360 |
0,544 |
8,497·10-5 |
|
0.002415 |
420 |
0,604 |
9,391·10-5 |
|
0.0024061 |
480 |
0,663 |
1,027·10-4 |
|
0.0023973 |
540 |
0,723 |
1,1164·10-4 |
|
0.0023884 |
600 |
0,784 |
1,207·10-4 |
|
0.0023793 |
660 |
0,845 |
1,298·10-4 |
|
0.0023702 |
720 |
0,905 |
1,387·10-4 |
|
0.0023613 |
780 |
0,967 |
1,4798·10-4 |
|
0.002352 |
840 |
1,030 |
1,5737·10-4 |
|
0.0023426 |
C Fe3+ =
-3-
dla roztworu drugiego o stężeniu początkowym Fe2+ = 1,5·10-3
t [ sec] |
E |
c Fe 3+ [mol/dm3] |
C Fe2+ [mol/dm3] |
|
60 |
0,129 |
2,315·10-5 |
1,5 ·10-3 |
0.0014769 |
120 |
0,148 |
2,59·10-5 |
|
0.0017741 |
180 |
0,167 |
2,88·10-5 |
|
0.0014128 |
240 |
0,187 |
3,18·10-5 |
|
0,001409 |
300 |
0,208 |
3,49·10-5 |
|
0.0014053 |
360 |
0,230 |
3,82·10-5 |
|
0,00140162 |
420 |
0,251 |
4,132·10-5 |
|
0.0013977 |
480 |
0,273 |
4,46·10-5 |
|
0.0013941 |
540 |
0,296 |
4,8·10-5 |
|
0,00139015 |
600 |
0,319 |
5,15·10-5 |
|
0.0013863 |
660 |
0,343 |
5,5·10-5 |
|
0.0013826 |
720 |
0,366 |
5,845·10-5 |
|
0.0013787 |
780 |
0,390 |
6,2·10-5 |
|
0.001375 |
840 |
0,414 |
6,56·10-5 |
|
0.001371 |
900 |
0,437 |
6,9·10-5 |
|
0.001367 |
960 |
0,461 |
7,26·10-5 |
|
0.001363 |
1020 |
0,485 |
7,62·10-5 |
|
0.001359 |
1080 |
0,510 |
7,99·10-5 |
|
0.001355 |
1140 |
0,535 |
8,36·10-5 |
|
0.0013505 |
1200 |
0,559 |
8,72·10-5 |
|
0.0013465 |
1260 |
0,584 |
9,093·10-5 |
|
0.0014201 |
1320 |
0,609 |
9,47·10-5 |
|
0.0014164 |
1380 |
0,634 |
9,838·10-5 |
|
0.0014128 |
1440 |
0,660 |
1,023·10-4 |
|
0,00140907 |
1500 |
0,685 |
1,059·10-4 |
|
0.0014053 |
1560 |
0,711 |
1,0985·10-4 |
|
0,00140162 |
1620 |
0,737 |
1,137·10-4 |
|
0.0013977 |
1680 |
0,762 |
1,174·10-4 |
|
0.0013941 |
1740 |
0,788 |
1,213·10-4 |
|
0,00139015 |
1800 |
0,815 |
1,25·10-4 |
|
0.0013863 |
1860 |
0,841 |
1,29·10-4 |
|
0.0013826 |
1920 |
0,868 |
1,33·10-4 |
|
0.0013787 |
1980 |
0,895 |
1,37·10-4 |
|
0.001375 |
2040 |
0,922 |
1,41·10-4 |
|
0.001371 |
2100 |
0,949 |
1,45·10-4 |
|
0.001367 |
2160 |
0,977 |
1,495·10-4 |
|
0.001363 |
2220 |
1,004 |
1,535·10-4 |
|
0.001359 |
-4-
Równanie prostej dla reakcji, w której stężenie początkowe Fe2+ wynosiło c0 = 2,5·10-3
ma postać:
y = - 1,47099·10-7 · x + 0,00246734
k = - 1,47099 · 10-7
Równanie prostej dla reakcji, w której stężenie początkowe Fe2+ wynosiło c0 = 1,5·10-3
ma postać:
y = - 6,07197 · 10-8 · x + 0,00148422
k = - 6,07161 ·10-8
Rząd reakcji sprawdzamy za pomocą metody całkowej Ostwalda - Zawidzkiego
W metodzie tej wykorzystuje się pomiar czasu, w którym przereaguje określony ułamek substratu.
W tym celu sporządzamy wykres zależności liczby postępu reakcji x' od czasu.
x' =
równanie zależności liczby postępu od czasu dla stężenia 2.5 · 10-3,wyznaczone metodą graficzną ma postać:
y = 9,90548 · 10-5 · x +0,021181
a dla stężenia 1.5 · 10-3 ma postać:
y = 2,42865 · 10-5 · x + 0,00631539
Dla liczby postępu równej 0.0448 czas dla prostej obrazującej zależność dla stężenia
2.5 · 10-3 wynosi t1 = 238,44 s
a dla stężenia 1,5 · 10-3 wynosi t2 = 1584,609145
Ze wzoru :
n = 1 +
możemy obliczyć rząd reakcji
n = 1 +
= 3,7077
t [ sec] |
x' |
60 |
0.00926 |
120 |
0.01036 |
180 |
0.01152 |
240 |
0.01272 |
300 |
0.01396 |
360 |
0.01528 |
420 |
0.016528 |
480 |
0.01784 |
540 |
0.0192 |
600 |
0.0206 |
660 |
0.022 |
720 |
0.02338 |
780 |
0.0248 |
840 |
0.02624 |
900 |
0.0276 |
960 |
0.02904 |
1020 |
0.03048 |
1080 |
0.03196 |
1140 |
0.03344 |
1200 |
0.03488 |
1260 |
0.036372 |
1320 |
0.03788 |
1380 |
0.039352 |
1440 |
0.04092 |
1500 |
0.04236 |
1560 |
0.04394 |
1620 |
0.04548 |
1680 |
0.04696 |
1740 |
0.04852 |
1800 |
0.05 |
1860 |
0.0516 |
1920 |
0.0532 |
1980 |
0.0548 |
2040 |
0.0564 |
2100 |
0.058 |
2160 |
0.0598 |
2220 |
0.0614 |
-5-
Dla roztworu pierwszego dla roztworu
C0 = 1,5 · 10-3 c0 = 2,5·10-3
t [ sec] |
x' |
60 |
0.02785 |
120 |
0.0333092 |
180 |
0.03877 |
240 |
0.0448 |
300 |
0.05067 |
360 |
0.0566467 |
420 |
0.0626067 |
480 |
0.068467 |
540 |
0.0744267 |
600 |
0.0804667 |
660 |
0.0865333 |
720 |
0.0924667 |
780 |
0.0986533 |
840 |
0.1049133 |