1. Wymień znane ci rodzaje masażu:
-klasyczny, ogólny i częściowy (Johan Mezger)
-segmentarny (O. Glaser, W.A. Dalicho)
-drenaż limfatyczny (Emil Vodder)
-łącznotkankowy
-okostnowy
-sportowy (odnowa biologiczna, m.izometryczny, kontrlateralny, ipsilateralny, centryfygalny → masaż stawów)
-relaksacyjny
-akupresurowy (digitoterapia)
-przyrządowy (ultradźwiękowy, wibrujący, synkardialny)
-funkcjonalny
-automasaż
-masaże orientalne: Chiński, japoński Schiatsu, Tajski, Polinezyjski, Hinduski, głowy (aspekt duchowny, energetyczny)
-refleksoterapia (reflektoryczny) stopy
-wodny (natryski, bicze wodne)
-podwodny
-miodowy ( przy przekrwieniu)
-lodowy (kriomasaż)
-erotyczny
-aromatoterapeutyczny (olejki)
-rytmiczny, synchroniczny ( w rytm relaksujacej muzyki)
-energetyzujący
-korekcyjny
-regenerujący
-manualny, lifting twarzy, metodą Rosenberga.
2. Omów działanie miejscowe masażu:
Zwiększony przepływ krwi w naczyniach
Zwiększony przepływ chłonki w naczyniach limfatycznych
Wytworzenia ciepła (tarcie)
Zwiększony przepływ tlenu do komórek mięśniowych (zwiększenie przemiany tkankowej)
Poprawa przepływu sercowego
Przyspiesza pracę nerek (wzrost diurezy)
3. Omów działanie ogólne masażu:
Pobudzenie układu nerwowego, który za pomocą odruchów i koordynacji centralnej wpływa na wszystkie układy i narządy organizmu
Pobudzenie kory mózgowej przez bodźce odśrodkowe powoduje szybsze i sprawniejsze wykonywanie czynności przez narządy wykonawcze
Odruchowe pobudzanie wydzielania hormonów (histamina, adrenalina, endorfina, enkefalina, acetylocholina)
Poprawa nastroju (działanie antystresowe)
Uczucie świeżości - regeneracji
Działanie…
Działanie odruchów obcych (mimowolne rozluźnianie mięśni)
Działanie odcinkowe tzw. Segmentalne
Pogłębienie oddechu
4. Omów wpływ masażu na układ nerwowy
-działa na OUN, a za jego pośrednictwem na ośrodkowy UN
-wysyła bodźce do mm. I narządów wew.
-lepsze ukrwienie
Pobudza/ uspokaja
5. Omów wpływ masażu na układ kostny
-przez poprawne odżywienia tkanki kostnej utrzymanie równowagi pomiędzy związkami organicznymi i nieorganicznymi
- przyspieszenie procesu kostnienia w przypadku złamań
- usuwanie zmian w tkance kostnej(osteofitów)
- zmniejszenie procesu wytwarzania zmian zwyrodnieniowo-wytworczych
- zwiększenie produkcji mazi stawowej, lepsze odżywianie powierzchni stawowej
6. Omów wpływ masażu na układ mięśniowo-więzadłowy:
-działa pośrednio i bezpośrednio
-rozszerza naczynia krwionośnych
-rozgrzanie tk mm.
-obniżenie/ podwyższenie napięcia mięśniowego
-działa na proprioreceptory
7. Omów wpływ masazu na układ krążenia:
Pobudza
Wzrastają funkcje transportowe, odżywcze, oczyszczające i regeneracyjne
Naczynia krwionośne i chłonne rozszerzają się
Wzrasta szybkość przepływu krwi
Oczyszczanie płuc i nerek
Zwiększa się odpływ krwi żylnej, zmniejsza się opór w tętnicach, co ułatwia pracę serca
8. Wpływ masażu na układ pokarmowy:
Jest związany z pobudzeniem układów: krążenia, nerwowego i hormonalnego
Następuje rozszerzenie naczyń krwionośnych i limfatycznych, co powoduje lepsze ukrwienie i odżywienie narządów pokarmowych, poprawiając ich czynność, przyspieszając proces trawienia i wchłaniania substancji odżywczych
Za pośrednictwem układu nerwowego i hormonalnego pobudzane są do pracy mm. Narządów pokarmowych - poprawa perystaltyki jelit
Bezpośredni masaż powłok brzusznych powoduje przesunięcie zalegających mas kałowych w jelicie grubym
Wspomaga likwidację rezerw zgromadzonych w tkance tłuszczowej
9. Omów wpływ masażu na układ hormonalny
Teoria hormonalna - Wskutek masażu wydziela się z tkanek większa ilość histaminy, który rozszerza naczynia krwionośne, z kolei histamina, drażniąc nadnercza, powoduje wzrost wydzielania adrenaliny. Adrenalina powoduje zwężenie naczyń krwionośnych, podnosząc ciśnienie krwi. Tak więc w pierwszej fazie masażu notujemy spadek ciśnienia, a mniej więcej w 20 min. po masażu wzrost ciśnienia. U ludzi cierpiących na nadciśnienie masaż musi być łagodny, powolny, tak aby nie doprowadzić do gwałtownego wahania ciśnienia.
10. Omów wpływ na układ moczowy (z wykładu na moczowo-płciowy):
Poprzez układ krążenia poprawiona czynność filtracji nerek (zwiększona ilośc wydalanego moczu)
Prawidłowe funkcjonowanie zwieraczy
Lepsze ukrwienie narządów płciowych
11. omów wpływ masażu na skórę:
Usuwanie obumarłych komórek naskórka, co poprawia oddychanie skórne
Poprawia czynność gruczołów łojowych i potowych, które biorą udział w procesie termoregulacji
Rozszerzenie naczyń skóry - pooprawia trofikę
Szybsze wydzielanie ppm
Zwiększenie się elastyczności i sprężystości skóry
Działa na receptory
12. Omów technikę głaskania:
najczęściej stosowana technika
rozpoczynamy i kończymy masaż
polega na mechanicznym złuszczeniu zrogowaciałego naskórka i usunięciu wydzielin gruczołów skóry oraz na przepchnięciu krwi żylnej i chłonki w kierunku dosercowym
Efekt głaskania:
pobudza krążenie
działa na zastoje i obrzęki
zwiększa się wchłanianie krwiaków
w zależności od siły pobudza lub obniża pobudza lub obniża pobudliwość nerwów skórnych
pozwala wykryć zmiany chorobotwórcze w tkankach
działa przeciwbólowo
Wykonanie głaskania:
22-25 ruchów na minutę
wyróżniamy: podłużne, poprzeczne i okrężne
podział ze względu na siłę: bardzo łagodny, średniej mocy, mocny
Przeciwwskazania: II stadium choroby Brugera
13. Omów technikę rozcierania.
wytwarza ciepło przez co tkanki ulegają przekrwieniu
ułatwia przesunięcie kwasu mlekowego, odprowadzanie płynnych produktów przemiany materii oraz doprowadza do tkanek substancje odżywcze
powoduje rozdrobnienie i przemieszczanie na obwód wysięków pozapalnych, pourazowych krwiaków oraz zmniejszenie blizn.
Wykonywanie:
tempo 60-100ruchów na minutę
wyróżniamy rozcieranie:
powierzchowne,
głębokie,
podłużne
poprzeczne,
okrężne
Przeciwwskazania:
stany zapalne ścięgien i pochewek ścięgnistych( nie stosujemy rozcierania podłużnego)
miejsce obrzęku w stanach zapalnych zwłaszcza podostry
choroba Burgera
skaza naczyń
stan po zakrzepowym zapaleniu żył
świeżo podane blokady
14. Omów technikę ugniatania.
funkcja przepchnięcie krwi i chłonki z naczyń obwodowo leżących do centralnych
funkcja ssąca
wypycha z tkanki substancje zużyte i tworzy w nich miejsce dla substancji odżywczych
w celu intensywnego pobudzenia mięśni
Teoria Daigre:
ugniatanie podnosi regenerację funkcjonalną mięsni i stymuluje wymianę 02 i CO2
Teoria Bearde:
pod wpływem ugniatania powstają podrażnienia proprioreceptywne, które powodują powstawania w OUN procesów pobudzających i torowania eferentne.
Efekty ugniatania:
przyspiesza usuwanie produktów przemiany materii z mięśni
przywraca sprawność zmęczonym mięśniom
pobudza włókna mięśniowe do aktywności
działa pobudzająco na OUN
wzrost dopływu substancji odżywczych do mięsni
zmniejszenie zaników mięśniowych
wzrost elastyczności ścięgien i więzadeł
sprzyja rozciąganiu przykurczy
powoduje przyrost tkanki mięśniowej
traktowane jako bierna gimnastyka mięśnia
przyspiesza proces regeneracji uszkodzonych mięśni
Wykonanie:
od przyczepu dalszego do bliższego
w tempie ok. 40-50ruchów na minutę
wyróżniamy ugniatanie:
poprzeczne,
podłużne,
pionowe,
esowate,
Pobudzająco działają na mięśnia:
ugniatanie poprzeczne,
uciski naprzemienne,
ugniatania esowate,
ugniatanie ze skręceniem
Rozluźniającą działają na mięśnie:
ugniatania podłużne,
ucisk pionowe(?),
delikatne i powolne „mieszanie”
Techniki powodujące rozciągnięcie włókien mięśniowych:
ugniatanie poprzeczne,
ugniatanie esowate
ugniatanie ze skręceniem
Przeciwwskazania:
podwyższone napięcie mięśniowe(nie stosujemy ugniatania poprzecznego)
obniżone napięcie mięśniowe(nie stosujmy ugniatania podłużnego)
15. Omów technikę oklepywania.
silny bodziec mechaniczny
odczyny miejscowe w postaci przekrwienia, odczyn ogólny w postaci zmiany pobudliwości OUN
krótkotrwałe, sprężyste uderzenia wywołujące skurcze mięśni bez bólu
poprawia trofikę skóry
Teoria Kuncewa-Daigre ( teoria bodźcowa oklepywania)
Oklepywanie słabe:
zwolnienie tętna
zwężenie naczyń krwionośnych
Oklepywanie mocne:
podwyższenie temperatury tkanek
rozszerzenie naczyń krwionośnych
podwyższenie progu czucia bólu
odruchowe skurcze mięśni wpływające na zwiększenie napięcia mięśniowego
Wykonanie:
oklepujemy uderzając zawsze poprzecznie w mięśnie
tempo 100-300ruchów na minutę
Wyróżniamy:
oklepywanie lekkie → uspakajające,
oklepywanie średniej mocy → pobudzające,
oklepywanie silne intensywne → hamujące pobudliwość tkanek nerwowej i mięśniowej
Przeciwwskazania:
skaza naczyniowa,
otyłość,
obrzęki,
niektóre choroby neurologiczne,
sklerodermia,
choroba Burgera,
choroba Raynauda,
żylaki,
porażenia spastyczne,
ostre rwy i nerwobóle,
niektóre choroby reumatyczne
16. Omów technikę wstrząsania / roztrząsania
Polega na przekazywaniu tkankom masowanym za pomocą rąk masażysty drgań mechanicznych o dużej amplitudzie i małej częstotliwości drgań, w przeciwieństwie do wibracji.
Stosujemy przy masażu klasycznym celem obniżenia napięcia mięśniowego i uzyskania rozluźnienia aparatu więzadłowego.
Wykonywane spokojnie i delikatnie - działa uspokajająco, wykonywane energicznie działa pobudzająco.
Przeciwskazania: stan po zakrzepowym zapaleniu zył.
17. Omów technikę wyciskania:
Odmiana głaskania
Głaskanie głębokie, które polega na wykonywaniu ruchów o jednakowym nasileniu i po całym masowanym odcinku
Główny nacisk na podstawę dłoni i kłęb kciuka
Przeciewskazania: stan po zakrzepowym zapaleniu zył (6 miesięcy po zakończeniu leczenia)
18. Omów technikę rolowania
Jest to połączenioe głaskania, rozcierania i ugniatania, działanie jest wypadkową wszystkich technik szczególne zastosowania przy masażu palców, ramion ud w sporcie
19. Omów technikę piłowania:
Jest piłowanie tzw. małe i duże. Duże wykonujemy wskazicielami i kciukami prawej i lewej ręki. Małe natomiast wykonuje się kłębikami dłoni.
Chwyt piłowania w masażu segmentarnym polega na chwyceniu fałdu skórnego i rozcieraniu go, wykonujemy to wzdłuż np. kręgosłupa, w klasyczny tak samo
Ruch ten powoduje duże przekrwienie.
20. Omów technikę wibracji:
cel: pobudzenie mięśni i elastyczności skóry
przyrost tkanki mięśniowej i zwiększenie jej siły
polega na wywołaniu odczynu pośredniego tj. zwolnienie tętna, wzrost ciśnienia krwi
Efekty:
Pobudzenie OUN: poprawa sprawności mięsni , poprawa krążenia w mięśniach, wzrost napięcia włókien mięsni
Zwiększenie napięcia naczyń krwionośnych, zwolnienie tętna, wzrost ciśnienia krwi, wzrost przemiany materii, poprawa wydalania produktów przemiany materii.
Rodzaje:
pionowa: Pośrednia- uspakajająca, bezpośrednia pobudzająca
podłużna: pobudzająca
porzeczna: (uspakajająca)
Techniki wibracji:
labilna: wzdłuż przebiegu mięsni i nerwów, naczyń
stabilna: wykonywana na pkt. Bolesne
Przeciwwskazania:
porażenia spastyczne
choroba Burgera i Raynauda
21. Wymień wskazania do masażu schorzeń narządu ruchu:
Stany pourazowe
Stany po długim unieruchomieniu
Zmiany przeciążeniowe
Choroby reumatoidalne (okres remisji) np. ZZSK, RZS
Choroby zwyrodnieniowe np. gonathrosis, coxathrosis, spondyloarthrosis
Nużliwość mięsni tzw. Miastenia
Choroby kości i stawów, przebiegające z przykurczami
Zmęczenie mięśni po wysiłku fizycznym
Stan po przewlekłym zapaleniu mięśni, ścięgien, więzadeł, torebek stawowych
Wylewy krwawe w tkankach miękkich po ustąpieniu ostrego odczyny miejscowego
Wady wrodzone oraz zaburzenia rozwojowe narządu ruchu (dysplazja stawu biodrowego, zwichnięcie s b, wady klatki piersiowej, wady stóp, wady postawy)
Nadmierne napięcie mięśni
22. Wymień przeciwwskazania do masażu schorzeń narządu ruchu
gruźlica kości
świeży zrost
zaawansowana osteoporoza
ostre stany zapalne ( RZS, ZZSK)
UWAGA - wyżej podane przeciwwskazania odnoszą się do ukądów: mięśniowego, kostnego i stawowego - pyt 32 i 34
23. Omów wskazania do masażu schorzeń układu krążenia:
Stany obniżonego ciśnienia krwi
Otłuszczenie serca nieznacznego stopnia
Przewlekła niewydolność krążenia obwodowego
Niewydolność naczyń limfatycznych
Choroba Reynauda (stan stabilny)
Choroba Burgera (1 i 2 stadium)
Stany po z.z.ż. (min. 6 m-cy od wyleczenia)
Utrata sprężystości naczyń krwionośnych
24. Omów przeciwwskazania do masażu schorzeń układu krążenia
stan po przebytym zawale serca
zaawansowana miażdżyca naczyń wieńcowych
świeże stany zapalne zastawek serca
niewyrównane wady serca
dusznica bolesna w czasie napadu
nadciśnienie
choroby naczyń obwodowych
skaza naczyniowa
choroby naczyń obwodowych
skaza naczyniowa
zaawansowana miażdzyca naczyń obwodowych
żylaki ze zmianami skórnymi
zakrzepowe zapalenie żył
choroba Burgera III i IV stopień
choroba Reunalda III i IV stopień
25. Wymień wskazania do masażu schorzeń układu nerwowego:
Nerwobóle np. międzyżebrowe
Dyskopatia
Lumbago
Dorsalgia
Zaburzenia czucia
Przewlekłe zapalenie nerwów i splotów nerwowych
Choroba Parkinsona
Porażenie n. VII
Udary, wylewy z niedowładami i porażeniami
Choroby nerwów obwodowych
Stany po urazach OUN
Nerwica typu psychogennego
Depresja
Sympatialgie
Kauzalgie
Zapalenie rogów przednich rdzenia kręgowego (choroba Heinego-Medina)
Uszkodzenia nn. Obwodowych
26. Omów przeciwwskazania do masażu schorzeń układu nerwowego
zapalenie opon mózgowych
krwiaki, tętniaki, naczyniaki
jamistość rdzenia
zapalenie szpiku z przetokami
drżączka porażenna
epilepska
zmiany nowotworowe
ostre stany zapalne nerwów obwodowych
27. Omów wskazania do masażu schorzeń układu pokarmowego:
Niedowłady żołądka i jelit
Zaparcia nawykowe
Opadnięcie trzewi
Obniżone napięcie mm. Gładkich
28. Omów przeciwwskazania do masażu schorzeń układu pokarmowego
pęknięcie wrzodu żołądka i dwunastnicy
zapalenie trzustki
wirusowe zapalenie wątroby
zapalenie pęcherzyka żółciowego
stany zapalne dróg żółciowych
zapalenie wyrostka robaczkowego
zapalenie otrzewnej
schorzenia o podłożu pasożytniczym
zmiany nowotworowe
zmiany grożące przerwaniem ciągłości jelit
29. Omów wskazania do masażu skóry:
Wiotkość skóry
Zaburzenia trofiki i ukrwienia skóry
Blizny pourazowe i pozabiegowe
Zrosty po infekcjach
Przewlekłe odmrożenia
Popękane naczynka
Cellulit
Choroby naczyń limfatycznych
Wygładzenie zmarszczek
Tworzenie się fałdów skórnych
30. Omów przeciwwskazania do masażu skóry
zmiany skórne - rozsiane i ropne
zapalenia mieszków włosowych
zranienia skóry - niezagojone
zkaza naczyniowa
choroby o podłozy bakteryjnym wirusowym i pasożytniczym
grzybica skóry
31. Omów wskazania do masażu schorzeń układu kostnego i 33. Omów wskazania do masażu układu moięśniowo - więzadłowego
UWAGA - te dwa pytania dotyczą narządu ruchu więc wskazania i przeciwwskazania są takie same!
WSKAZANIA:
zwichnięcia, skręcenia, złamiania, stłuczenia
zapalenie podostre ścięgien, kaletek, pochewek, torebek
po wysiłku fizycznym (stawy)
przykurczeni, niedowłady, porażenia
nadciągnięcia i naderwania ścięgien
jałowe martwienie kości ( Chorobo Sheuermana, Petersa)
stopy koślawe, szpotawe, pładkie, końskie, złożone wady
szpotawość i koślawość kolan
dysplazja stawu biodrowego
deformacje kręgosłupa
choroby reumatyczne o podłozu zapalnym w okresie podostrym i przewlekłym o podłozu zwyrodnieniowym bez żadnych ograniczeń
35. Podstawowe zasady wykonywania masażu:
1.Przed rozpoczęciem należy wykonać wywiad.
2.Wszystkie techniki stosuje się wzdłuż przebiegu naczyń limfatycznych w kierunku węzłów chłonnych oraz wzdłuż kierunku przepływu krwi żylnej do obwodu serca
3.Węzłów chłonnych nie masuje się
4.Masaż zawsze wykonuje się na części ciała całkowicie obnażonej
5.Pacjenta do masażu należy ułożyć wygodnie, tak aby miał rozluźnione mięśnie
6.Masaż nie powinien pacjentowi sprawiać bólu.
7.Pierwsze masaże wykonuje się delikatnie (masaż wstępny)
8.Siła masażu wzrasta wraz ze wzrostem liczby wykonywanych zabiegów
9.Siła masażu zależy od: wieku, płci, zawodu, budowy ciała, stanu zdrowia pacjenta.
10.Podstawowa seria masażu to 10 zabiegów, wykonywanych codziennie, w przypadku przewlekłych schorzeń można przedłużyj do 20 zabiegów stosowanych również codziennie (należy po nich zrobić przerwe do 10-14 dni) po przerwie stosujemy masaż co drugi dzień lub dwa razy w tygodniu
11.Pacjent powinien być masowany 2h po posilku
12.Zabiegi masażu należy wykonywać ze wskazaniami i przeciw.skazaniami
13.Czas trwania masażu zależy od:
-rodzaju schorzenia
-wielkości masowanej powierzchni
-stanu zdrowia pacjenta
-tego, który jest to zabieg z kolei
14.Masaż jednej części ciała trwa ok 5-10 min
15.Masaż całego ciała 45-60 min
16.Po zabiegu masażu pacjent powinien odpocząć ok 10-15 min z uwagi na reakcje fizjologiczne
17.Niewskazane jest gwałtowne oziębienie ciała bezpośrednio po zabiegu
18.Każda technika należy powtórzyć minimum 2 razy
19.Nie wolno przerywać rozpoczętego masażu
20.Masaż przerwany musi być rozpoczęty od nowa.
21.Podstawowa seria masaży 10-12 zabiegów codziennie.
22.Należy prowadzić dokumentacje masażu pacjenta aby ocenić postępy i skuteczność masażu leczniczego (RWD)
36. Omów zasady dawkowania masażu
Stopniowanie intensywności i różnicowanie zabiegów
częste powtarzanie w czasie masażu i innych zabiegów jednakowych bodźców restytucyjnych prowadzi do obniżenia ich efektywności na skutek adaptacji organizmu.
Działanie bodźców stopniowo wygasa, podobnie dzieje się zresztą w treniungu sportowym - aby podnieść stopień wytrenowania stosuje się obciążenia o zmiennej objętości i intensywności
Masaż aby mógł spełniać swoje zadanie powinien być stosoany w seriach nie dłuższych niż 15-20 zabiegów po czym przerwa na 2-3 tygodnie, gdyż dopiero po takim czasie całkowicie wygasa odczyn fizykoterapeutycznych środków odnowy biologicznej
Jednocześnie bodźce stosowane w masażu powinny charakteryzować się ciągłym zwiększaniem lub zmniejszaniem siły działania powinien też zmieniać się czas trwania poszczególnych bodźców
37. Pomieszczenie do masażu:
-zamknięte (bez przewiewów)
-około 15m^2, suche, jasne (oświetlenie naturalne i sztuczne), o dobrej wentylacji, temperatura pomieszczenia 21-22 stopni Celcjusza, wysokośc pomieszczenia 3m.
Stół do masaży (regulowany)
-wymiary: dł 180-200 cm, szer 60-80 cm
-twardy blat, wyłożony gąbką, obłożony impregnowanym materiałem
-materac (200x80 cm) <-kiedy pacjent nie może wejść na stoł i u dzieci do 6 roku życia.
-poduszki i miękkie wałki
-prześcieradła
-ręczniki
-środki poślizgowe
-środki wspomagające
-pojemniki na zużyte prześcieradła i ręczniki
-umywalka z zimną i ciepłą woda ( +prysznic)
-lampa solux
-wieszak na ubrania
-parawan
-apteczka ze środkami opatrunkowymi
-biurko do przechowywania dokumentacji masażu
-dostęp do toalety (dla pacjentów i dla personelu)
Sprzęt niestandartowy:
-Aparaty do masażu:
wibracyjnego
podciśnieniowego
pneumatycznego
synkardialnego
38. Histografia masażu leczniczego:
-3000 lat p.n.e. - manuskrypt Chiński „Kung-fu” zapisem masażu rytualnego
-1800 lat p.n.e. - indyjska księga mądrości Weda - opis wykonywania masażu rytualnego
-Hipokrates z Kos (640 - 337 p.n.e.) pierwsze uznania masażu (namaszczenie, nacieranie)
-Aurelius Cornelius Celasus (53 - 7 ne) autor ksiąg „De medicina” opis masażu jako metody leczniczej
-Claudius Galen (130 - 200 ne) autor około 150 rozpraw medycznych i farmacji, opisał leczenie masażem Juliusa Cezara ( głaskanie, szczypanie, ugniatanie)
-średniowiecze - kult umartwiania ciała
-wikingowie (średniowiecze) - sauny, masaże rózgami
-Ambrozy Pare( 1517 - 1590) wskrzeszenia masażu, badania nad fizjologią masażu
-Bacon Warulamski (1561 - 1626) naturalna metoda leczenia ruchem
-Friedrich Hoffman (1606 - 1672) leczenie masażem w niektórych jednostkach chorobowych
-Per Henryk Ling ( 1776 - 1839) gimnastyka szwedzka z masażem terapeutycznym
-Joham Mezger (1839 - 1909) zasady masażu naukowego - szkoła masażu klasycznego w Amsterdamie, opracował wskazania i przeciwskazania do masażu.
-Izydor Zadłubhowski (1851 - 1906) profesor Uniwersytetu w Berlinie, twórca I Zakładu Masażu Leczniczego, traktowanie masażu leczniczego na równi z innymi działami medycyny, propagator masażu leczniczego na ziemiach polskich.
-Johos Kender (1835 - 1920) twórca teorii masażu aparaturowego
-Jan Zawadzki ( 1888 - 1956 ) propagator masażu leczniczego w okresie miedzywojennym
-Mieczysław Kosiński ( 1892 - 1949) twórca modyfikacji masażu leczniczego, wprowadzenie masażu do odnowy biologicznej
-1953 Kraków - powolanie ośrodka rehabilitacyjnego dla niwidomych - pierwsza szkoła ksztłacenia masażystów w Polsce.
-1970 Kraków - utworzenie I sekcji Masażystów Niewidomych w Polsce
-1980 Kraków - utworzenie medycznego studium zawodowego - wydział masażu leczniczego
-Współcześni naukowcy zajmują się zagadnieniami masażu leczniczego: Józef Jankowiak, Z. Prochowicz, T. Podgórksi, A. Zborowski, L. Magiera, T. Kasperczyk, R. Walaszek.
39. MASAŻ IZOMETRYCZNY (na napiętych grupach mięśniowych)
- odmiana masażu leczniczego
- wykonywany jest przy zanikach mięśniowych na napiętych grupach mięśniowych
- zadaniem jest przywrócenie masy i siły osłabionych mięśni bez obciążania organizmu ćwiczeniami fizycznymi
-przed przystąpieniem do masażu należy zmierzyć obwód części masowanej w dwóch miejscach aby porównać przyrost masy mięśniowej
- trzy fazy wykonania masażu
FAZA I - PRZYGOTOWAWCZA
- masaż na rozluźnionych mięśniach
Techniki: głaskanie, rozcieranie, ugniatanie
Cel: przekrwienie i rozluźnienie tkanek oraz pobudzenie proprioreceptorów
Czas: 5minut
FAZA II - WŁAŚCIWA
- wywołanie submaksymalnego napięcia izometrycznego przy którym włókna kurczą się przez zmiany długości ich długości
- napięcie izometryczne uzyskuje się poprzez skurcz dowolny lub przyłożenie ręki jako obciążenie wewnętrzne
- masaż wykonuje się szybko i energicznie
Techniki: rozcieranie, ugniatanie, oklepywanie (każe 15-30sek.), przerwa po każdej fazie 15-30sek z użyciem technik rozluźniających: głaskanie delikatne, wibracje, roztrząsanie
Czas całkowity: 5-8minut
FAZA III - KOŃCOWA
- masaż rozluźniający
Cel: zmniejszenie napięcia
Czas: 5minut
Techniki: głaskanie, rozcieranie, delikatne ugniatanie, wibracje, roztrząsanie
- dwa razy dziennie
- codziennie / co drugi dzień - w zależności od stanu masowanych mięśni oraz od kondycji fizycznej i psychicznej pacjenta
- gdy po 10 zabiegach nie ma efektu, włącza się zabiegi fizykoterapeutyczne i dopiero wtedy zaczyna się wykonywać masaż
- obwód masowanej powierzchni zmniejsza się na początku zabiegów w wyniku zmniejszenia się tkanki tłuszczowej podskórnej i następnie wzrasta
- siła mięśnia lub grupy mięśniowej wzrasta równomiernie od początku stosowania zabiegów
- masaż wykonuje się aż do momentu uzyskania prawidłowych wartości obwodów masowanej części ciała
40. MASAŻ CENTROFUGALNY (masaż stawowy)
Zabieg leczniczy stosowany po urazach stawowych takich jak:
- stłuczenia
- zwichnięcia
- skręcenia
Urazy okołostawowe:
- więzadła
- ścięgna
- torebki stawowe
- kaletki maziowe
- mięśnie
Wykonujemy go:
- na mokro
- zbieżnie
- w kierunku szpary stawowej
Dwa etapy wykonania masażu, po ustąpieniu obrzęku i stanu zapalnego.
ETAP I - PRZYGOTOWAWCZY
Cel: wywołanie odczynu przekrwienia stawu i jego otoczenia
Środki poślizgowe: woda z mydłem, oliwka, balsam do masażu
Techniki: głaskanie, rozcieranie, ugniatanie miejscowe
Czas: 5-7minut
ETAP II - ZABIEG WŁAŚCIWY
Zastosowanie wspomagającego środka leczniczego w postaci żelu, maści, krem, mającego na celu rozgrzanie.
Techniki: głaskanie i rozcieranie
Czas: 5-10minut
Efekt terapeutycznie masażu:
- podwyższona temperatura oraz przekrwienie masowanej okolicy
- wpływ na zmniejszenie dolegliwości bólowych
- zwiększa warunki odżywcze elementów okołostawowych i powierzchni stawowych
- powyższe kety uzyskuje się dzięki wodzie z mydłem, który podczas masowania (przez podwyższenie temperatury) stopniowo wyparowuje i zwiększa się przez to siła rozcierania co korzystnie wpływa na staw i elementy około stawowe
Zabiegi wykonuje się codziennie lub co drugi dzień.
Liczba zabiegów uwarunkowana jest od tempa rekonwalescencji pacjenta.
Łączy się z innymi zabiegami fizykalnymi takimi jak ćwiczenia zwiększające zakres ruchomości stawu oraz siłę mięśniową i mięśni działających na staw.
41. Omów masaż stosowany po skręceniach:
Masaz wykonywany najczęściej, jeżeli to możliwe, nawet bezpośrednio po urazie
W 1 etapie stosujemy drenaż limfatyczny do najbliższego zdrowego stawu, np. przy skręceniu stawu skokowego drenażem obejmujemy staw kolanowy, podudzie, staw skokowy i stopę
Zabieg można wykonywac 2-3 razy dziennie
Celem 1 etapu jest zapobieganie powstawaniu zrostów poprzez niedopuszczanie do organizacji wysięku zapalnego bogatego we włóknik
W etapie 2 po usunięciu obrzęku wykonujemy masaż klasyczny lub segmantarny
W opracowaniu klasycznym wykonujemy głaskanie, rozcieranie i ugniatanie podłużne, a po kilku zabiegach możemy dołączyć ugniatanie poprzeczne uszkodzonych ścięgien
42. Omów masaż stosowany po oparzeniach (wg wykładu tez przy odmrożeniach):
do masażu wskazane są odmrożenia 2 i 3 stopnia
podstawowym celem jest usprawnienie krążenia krwi i limfy oraz procesów gojenia
jeżeli jest to możliwe wykonujemy masaż klasyczny powyżej i poniżej rany
zaleca się stosowanie dużej ilości głaskań, i powolnych rozcierań, a po kilku zabiegach dołączamy ugniatanie podłużne
po zagojeniu się rany opracowujemy bliznę
43. Omów masaż w skoliozach
U pacjentów ze skoliozą masaż należy stosować wyłącznie na mięśniach przykurczonych czyli po stronie wklęsłości skrzywienia. Nieumiejętne stosowanie masażu i wykonywanie go po wypukłej stronie skrzywienia, gdzie mięśnie są już nadmiernie rozciągnięte może doprowadzić do narastania deformacji. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów, u których poniżej lub powyżej skrzywienia pierwotnego pojawia się drugie skrzywienie nazywane wtórnym lub wyrównawczym oraz u pacjentów ze skrzywieniami dwułukowymi. W takich przypadkach mimo stosowania masażu po jednej tylko stronie kręgosłupa może on nasilać deformację. Profesjonalny masaż wykonywany jest wyłącznie po jednej stronie skrzywionego kręgosłupa na odcinku od kręgu początkowego skrzywienia do kręgu końcowego skrzywienia po stronie wklęsłej skrzywienia. Wyznaczenie tych kręgów możliwe jest jedynie w oparciu o ocenę zdjęcia rtg przez lekarza ortopedę.
Stosowanie masażu u pacjentów ze skoliozą jest jednym z bardzo istotnych elementów leczenia, nie może być jednak leczeniem podstawowym. W leczeniu skoliozy masaż jest leczeniem dodatkowym, gdyż rozluźniając jedynie przykurczone mięśnie nie oddziałuje w żaden sposób na poprawienie stabilizacji kręgosłupa w pozycji skorygowanej.
44. Omów masaż w kręczu szyi
KK wrodzony pochodzenia mięśniowego - dotyczy częściej dziewcząt niż chłopców i częściej strony prawej niż lewej. Przyczyną tej postaci kręczu jest skrócenie mięśnia M.S.O. na skutek jego częściowego zbliznowacenia i zwłóknienia. Niekiedy dochodzi też do skrócenia innych mm.( mm. Pochyłych, czworobocznego, płatowatego głowy i szyi, szerokiego szyi). Zgodnie z czynnością M.S.O. w przypadku lewostronnego kręczu szyja jest zgięta w lewo a głowa skręcona w prawo. Lewy bark zostaje uniesiony a cała głowa przesunięta w kierunku str. zdrowej.
Cel leczenia:
· wydłużyć przykurczony mięsień
· nauka kontrolowania i utrzymywania prawidłowej pozycji przez dziecko.
Masaż:
· celem masażu jest rozluźnienie a później rozciągnięcie przykurczonych mm.
· Wszystkie techniki wykonujemy opuszkami palców, bardzo delikatnie ale zdecydowanie.
· Do masażu stosujemy oliwkę
· Należy uważać by nie podrażnić bardzo delikatnej skóry dziecka
· Konieczna jest współpraca z opiekunem dziecka (najlepiej matka)
Postępowanie masażem (dla str. lewej):
Faza I -pogłębiamy przykurcz. Pochylamy nieznacznie główkę po str. chorej (lewa) zmniejszając napięcie m. przykurczonego. Wykonujemy masaż( głaskania i rozcierania , delikatne-chorego, intensywne-zdrowego)
Faza II - rozciąganie przykurczu. Pochylamy główkę dziecka na str. zdrową (prawa). M. przykurczony - napięty a zdrowy- rozluźniony. Masaż jw. + ugniatania dla m. zdrowego.
Faza III - masaż (rozluźniający) obydwu mm. M.S.O. przy swobodnym ułożeniu główki dziecka
Faza IV - masaż karku przy swobodnym ułożeniu główki dziecka
Faza V- masaż mm. czworobocznych. przy swobodnym ułożeniu główki dziecka
Faza VI - wykonujemy masaż punktowy. Po str. przykurczonej (lewej) stosujemy uciski jednostajne. Każdy punkt min. 15''. Po str. zdrowej uciski przerywane.
Faza VII -redresja.
45. Omów zasady masażu stosowanego po złamaniach
poprawia krążenie w unieruchomionej kończynie
wykonujemy intensywny masaż kończyny złamanej stosując głaskania rozcierania etc NIE wykonujemy rolowania i wałkowania
możemy wykonać opracowanie klasyczne i segmentarne
warunkiem do przystąpienia do masażu jest pełen zrost kostny
46. Omów zasady masażu stosowanego przy zwichnięciach
poprawia krążenie unieruchomionej kończyny
wykonujemy masaż klasyczny na zdrowej kończynie (wszystkie techniki) oraz techniki rozcierania i ugniatania podłużnego na kończynie unieruchomionej
opracowanie klasyczne lub segmentarne
opracowanie klasyczne dzieli się na 3 etapy
I ETAP
zapewnia lepsze odzywienie i uelastycznienie skóey w czasie 2-4 pierwszych zabiegów wykonujemy rozcierania i głaskania powierzchni całymi dłońmi z zastosowaniem środka natłuszczjącego wzbogaconego w witaminy
kiedy skóra odzyskuje swoje pierwotne właściwości przystępujemy do II - go etapu
II ETAP
likwidacja przykurczy
stosujemy opracowanie klasyczne zwichniętego stawu obejmując obszar jakim objęte było unieruchomienie
masaż ten ma charakter rozluźniający stosujemy rocierania, ugniatania podłużne, uciski jednostronne i wibrację
w miejscach dostąpnych wykonujemy ugniatania poprzeczne torebki stawowej
w kolejnych zabiegach zwiakszamy intensywnośc masażu i wprowadzamy postępowania w przykurczu
po uzyskaniu pełnego ruchu w stawie przechodzimy do etpau II
III ETAP
przystępujemy do wzmocnienia siły masy mięsniowej i najskuteczniejsza metodą do osiągnięcia tego jest masaż izometryczny lub masaż klasyczny z zastosowaniem głsakań, rozcierań, ugniatań poprzecznych i podłużnych delikatnych oklepywań wibracji podłużnej i poprzecznej
47. 0mów masaż stosowany w PHS
Zespół bolesnego barku, choroba Duplaya (Periarthritis Humero- Scapularis)
Co to jest?
Zespół bolesnego barku (ZBB) określa zmiany zwyrodnieniowe dotyczące przestrzeni podbarkowej.
Mechanizm powstawania
ZBB jest efektem przedwczesnego zużycia tkanek miękkich okolicy barku. Najczęściej dolegliwości spowodowane są częściowym lub całkowitym uszkodzeniem ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego (łączy górną część łopatki z bliższym końcem kości ramiennej). W wyniku tego dochodzi do ograniczenia ruchów w stawie ramiennym, zwłaszcza odwodzenia (unoszenia kończyny w płaszczyźnie ciała) i rotacji.
Przyczyny: Zespół bolesnego barku może być wynikiem:
- miejscowych chorób zwyrodnieniowych,
- urazów barku (złamania głowy kości ramiennej, łopatki, obojczyka, zwichnięcia stawu barkowego, przerwanie pierścienia rotatorów, urazy pochewek maziowych, naczyń, nerwów),
- przykurczu tkanek miękkich (np. po oparzeniach lub usunięciu sutka),
- zmian zapalnych, kolagenoz, chorób układu nerwowego, serca, płuc, chorób związanych z wiekiem, nowotworów.
Odmiany Istnieje kilka postaci zespołu bolesnego barku. Wyróżnia się je ze względu na sposób powstawania:
- przerwanie pierścienia mięśni rotatorów,
- odkładanie złogów wapniowych w ścięgnach mięśni odpowiedzialnych za ruch w stawie barkowym,
- zapalenie kaletki podbarkowej (struktura odpowiadająca za zmniejszenie tarcia),
- zapalenie pochewki maziowej,
- przerwanie ścięgna,
- bark zamrożony.
W jakim wieku? Choroba dotyczy częściej kobiet w wieku 45-55 lat. Objawy Głównym objawem jest ból stawu barkowego. Czasami towarzyszy mu obrzęk. Napięcie mięśnia nadgrzebieniowego jest zwiększone. Nie ma zaburzeń czucia i odruchów.
Powyższe objawy są charakterystyczne dla wszystkich postaci zespołu bolesnego barku.
Natomiast do cech, którymi poszczególne odmiany się różnią należą:
- rozerwanie pierścienia rotatorów: niemożność uniesienia przez chorego kończyny powyżej kąta 60
- odkładanie się soli wapnia:
· epizody nagłego, silnego, kłującego bólu
· bóle występujące w nocy
· ból uniemożliwia zaśnięcie.
· niemożność wykonania chorą kończyną podstawowych czynności
np.czesania
- zapalenie kaletki podbarkowej: · wysięk
· nawrotowe bóle
- zapalenie pochewki maziowej: silny ból.
Przebieg Po tygodniu trwania dolegliwości zaczynają być widoczne zaniki mięśnia naramiennego. Unoszenie ramienia w płaszczyźnie ciała i obracanie na zewnątrz nasilają ból. Chory unika wykonywania czynności chorą ręką,
W związku z czym ograniczenie ruchów narasta.
Ostatecznie kończyna przyjmuje następującą pozycję:
- ramię opuszczone,
- zrotowane do wewnątrz,
- zgięte w stawie łokciowym,
- ręka na klatce piersiowej.
W tej pozycji może nastąpić zesztywnienie barku.
W późniejszym okresie choroby ból umiejscawia się na bocznej powierzchni ramienia i promieniuje do karku i łopatki. Występują zaniki mięśni w okolicy łopatki i ramienia, a przykurcz stawu ramiennego nie poddaje się redresjom (korygowaniu przykurczu). Zazwyczaj w tym stadium bóle ustępują, ponieważ wywołujące ból ruchy trące zostają ograniczone lub zniesione.
Leczenie nieoperacyjne:
· stosowanie miejscowych (maści, kremy, żele, wstrzyknięcia dostawowe) i ogólnych leków
steroidowych, niesterydowych leków przeciwzapalnych oraz leków przeciwbólowych,
· ćwiczenie w sposób, który przedstawi lekarz,
· fizykoterapia:
- leczenie ciepłem w okresie przewlekłym
- zimnem w ostrym
operacyjne:
· leczenie chirurgiczne przy przerwaniu lub zwichnięciu ścięgna oraz zesztywnieniu stawu
Nie wolno unieruchamiać barku, ponieważ prowadzi to do jego zesztywnienia.
•Masaż
Stosujemy głaskanie, dużą ilość rozcierań ze
szczególnym opracowaniem tkanek dookoła łopatki, ugniatanie podłużne, wibrację poprzeczną, oklepywanie, w późniejszym okresie wstrząsanie
48. Omów masaż stosowany w lumbago
Lumbago lub postrzał, zwany też zespołem bólowym krzyża, jest to zespół bólowy odcinka lędźwiowo - krzyżowego. Ból odcinka lędźwiowego pojawia się nagle lub stopniowo i towarzyszy mu silne napięcie mięśni tej okolicy. Przyczynami lumbago mogą być: zmiany zwyrodnieniowe krążków międzykręgowych, zapalenie stawów krzyżowo - biodrowych, choroba reumatyczna. Ból promieniuje w kierunku kości krzyżowej i pośladków, czasem na tylne strony ud i pachwin. W okresie ostrym występuje duży ból w okolicy lędźwiowej , nasilający się przy każdym ruchu. Gdy napady lumbaga powtarzają się świadczy to o tworzeniu się przepukliny krążkowej kręgosłupa.
Bardzo dobre rezultaty daje masaż segmentarny w zespołach bólowych krzyża - jest wskazaniem w lumbago, bólach z powodu płaskostopia, zniekształceń chrząstek i ich zwyrodnień, osteoporozie, osteomalacji, kurczowych i czynnościowych zmianach w chorobach kobiecych, bólach krzyża uwarunkowanych zmianami statycznymi.
Masaż segmentowy to rodzaj leczniczego masażu zalecany przy zmianach chorobowych. Opiera się na odruchach trzewno - skórnych i skórno - trzewnych wykorzystujących strefy czy też segmentów Head'a ( opisanych powyżej). Neurofizjologiczne powiązania miedzy różnego rodzaju tkankami unerwianymi z danego segmentu rdzenia kręgowego - na drodze odruchu trzewno-skórnego - wywołują określone zmiany (odruchowe) w tkance skórnej, w wyniku zaburzenia funkcji danego narządu wewnętrznego. Z kolei masaż określonych partii ciała - na drodze odruchu skórno - trzewnego - wpływa leczniczo na narządy, regulując ich funkcje, przyspieszając regenerację. Masaż segmentowy stosuje się m.in. w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, kamicy nerkowej, przewlekłym zapaleniu płuc, niewydolności krążenia obwodowego, zespołach bólowych kręgosłupa, zmianach zwyrodnieniowych stawów
49. Omów masaż w rwie kulszowej
Większość nerwobóli kulszowych wywołana jest przez zmiany chorobowe w kręgosłupie. Spostrzeżenia kliniczne dowodzą, że niejednokrotnie czynnik mechaniczny jest tylko współodpowiedzialny za powstanie dolegliwości. Dzięki usuwaniu napięć tkanek miękkich masaż segmentarny jest w stanie uśmierzyć ból, o ile przyczyna została wyeliminowana.
Przeciwwskazania:
rwa kulszowa w stanie ostrym,
- objawy nerwobólu kulszowego w przebiegu zapalnych lub nowotworowych procesów kości miednicy bądź rdzenia kręgowego.
Kolejność postępowania:
Wyszukanie stref segmentarnych zmienionych chorobowo.
Opracowanie korzeni nerwowych, zwłaszcza w odcinku lędźwiowo-krzyżowym, w pozycji leżącej. W stanach ostrych i bardzo bolesnych zaleca się przez c-d zabiegi ograniczyć masaż tylko do tego opracowania.
Opracowanie mięśni miednicy, a zwłaszcza napięć w okolicy biodrowo-krzyżowej, w pozycji siedzącej.
Masaż kończyny w kolejności: udo, staw kolanowy, podudzie, staw skokowy, stopa i palce.
Uwaga! Poza głaskaniem wykonujemy ugniatania podłużne, delikatne wałkowanie i lekką wibrację.
50.Omów masaż przy porażeniu nerwu twarzowego
Porażenie nerwu twarzowego
Objawy
Górny neuron: (krowotok, zakrzep, guz), uszkodzenie występuje przy porażeniu połowiczym, najbardziej widoczne w dolnej części twarzy ponieważ tu dochodzą włókna nerwowe tylko z półkuli porażonej po stronie przeciwnej
Dolny neuron: schorzenia w obrębie mostu (np. krwotok, guzy)
Włókna obwodowe: (zapalenie ucha środkowego, rany, złamania czaszki, przechłodzenia itp. )- porażenie Bella
Masaż w uszkodzeniu nerwu twarzowego
Okres podostry
Masaż twarzy metodą uciskową w pozycji leżącej - ochrona przed rozciągnięciem mięśni.
Okres przewlekły
Masaż klasyczny twarzy ze szczególnym uwzględnieniem technik pobudzających (ugniatania, oklepywania)
Masaż twarzy metodą uciskową
Uciski punktowe wykonuje się 8.palcami, opracowując jednocześnie ręka lewą, lewą stronę twarzy, prawą ręką prawą stronę twarzy.
1.Od środka czoła do skroni i uszu
2.Od zewnętrznych kącików oczu ku górze do skroni i do uszu.
3.Od skrzydełek nosa do skroni.
4.Od kącików ust do uszu
5.Od środka brody do uszu.
6. Od środka brody do zewnętrznych kącików oczu.
7.Od środka brody przez zewnętrzne kąty oczu, przez łuki brwiowe do wewnętrznych kątów oczu.
8.Od środka brody przez kąciki ust, po skrzydełkach nosa do wewnętrznych kątów oczu, dalej na czoło i powyżej łuków brwiowych do uszu.
9.Od środka brody przez kąty żuchwy i po mięśniach m-s-o.
10.Od środka brody, przez kąty żuchwy do wyrostków sutkowatych i w dół na wały mięśni czworobocznych.
51. Omów masaż przy amputacji
przed zoperowaniem
zaprotegowanie kikuta możliwe jest dopiero po jego przygotowaniu
proces przygotowania kikuta podzielić można na 2 etapy
I ETAP
zdobycie zaufania pacjenta i korzystne wypływanie na jego psychikę, dlatego, że od nastawienia pacjenta zależy postęp rehabilitacji
operowanie blizny i likwidacja obrzęku
dokładne opracowanie blizny zlikwidowanie zrostów i wciąganie zakończeń nerwowych w bliznę ma ogromny wpływ na zmniejszenie lub likwidację bólów fantomowych
obrzęk likwidujemy drenażem limfatycznym
II ETAP
usuwanie powstałych przykurczó, zrostów głębokich oraz klształtowanie i bandażowanie kikuta
kształtowanie kikuta - kształt kikuta jest nadany wstepnie podczas amputacji jednak ostateczne uformowanie odbywa się przez masaż i bandażowanie, dążymy do zacięczenia miejsca amputacji i nadania jemu kształtu np. przy amputacji uda do 1/3 wysokości wykonujemy głaskania rozcierania całymi dłońmi, przegłaskania
hartowanie kikuta - polega na pogrubieniu warstwy naskórka draznienia zakończeń nerwowych w skórze oraz intensywnym pobudzeniu proces przemiany materii w celu uodpornienia kikuta na urazy mechaniczne których źródłem będzie proteza np. rozcieranie, szczoteczkowanie, szczypanie, oklepywanie,grzbietowo - paliczkowe po wszystkich stawach
III ETAP
po zaprotezowaniu
masaż klasyczny zwiększający sprawność fizyczną pacjenta ( wykonujemy wszystkie techniki)
52. Omów masaż przy rwie barkowej
Okres ostry
Nie wykonuje się masażu w obrębie bolesnej kończyny
Masaż klasyczny kończyny symetrycznej
(rozpoczynając od palców kończąc na stawie ramiennym z wykorzystaniem wszystkich technik masażu klasycznego)
Okres podostry
Masaż wykonuje się w pozycji siedzącej lub leżącej z kończynami opartymi na poduszkach.
Zabieg należy przerwać jeżeli podczas wykonywania masażu pojawia się ból.
Obowiązuje kolejność włączania nowych technik i powiększania obszaru masowania.
Etapy masażu klasycznego w okresie podostrym „rwy barkowej”
1. uciski w obrębie mięśni karku i obręczy barkowej po stronie chorej; w miarę poprawy stanu zdrowia zwiększa się obszar masażu (w kierunku od stawu łokciowego do ramienia)
Można dołączyć uciski punktowe rozluźniające napięcia w obrębie kończyny górnej
2. delikatne wibracje i głaskania o ile nie potęgują dolegliwości
3. po kolejnych kilku zabiegach można dołączyć delikatne ugniatania podłużne w obrębie mięśni karku i obręczy barkowej
4. w obrębie przedramienia uciski, wibrację i ewentualnie głaskania wykonywane od nadgarstka do stawu łokciowego.
5. głaskania, uciski i wibracje w obrębie dłoni.
6. ugniatania podłużne na ramieniu, później na przedramieniu i w obrębie dłoni.
Reguły masażu klasycznego w okresie podostrym „rwy barkowej”
Obowiązuje tzw. kolejność segmentarna i kierunek dosercowy
Masaż całej kończyny górnej:
1.Mięśnie karku i odcinek szyjny kręgosłupa
2.Obręcz barkowa po stronie chorej
3.Staw ramienny
4.Ramię
5.Staw łokciowy
6.Przedramię
7.Staw promieniowo-nadgarstkowy
8.Śródręcze i palce
Masaż klasyczny w okresie przewlekłym „rwy barkowej”
Nadal obowiązuje kolejność segmentarna masażu klasycznego
Stosuje się wszystkie techniki masażu klasycznego o działaniu rozluźniającym: głaskania, rozcierania, ugniatanie podłużne, uciski jednoczesne, wibrację, delikatne roztrząsanie
Dołącza się dokładne opracowanie stawów ścięgien i pochewek ścięgnistych z wykorzystaniem rozcierań podłużnych i poprzecznych.
53. Omów masaż w ZZSK
ZZSK - Jest procesem zapalnym o nie ustalonej etiologii. Uważa się, że jest schorzeniem uwarunkowanym genetycznie.
Stosowane zabiegi:
•- Fizykoterapia
•- Kinezyterapia
•- Masaż
We wczesnym okresie choroby stosujemy masaż ud, stawów biodrowych, pośladków oraz odcinka L-S. Wykonujemy głaskanie, rozcieranie, ugniatanie podłużne, wibrację poprzeczną i wstrząsanie. W późniejszym okresie choroby dołączamy masaż Th, C i obręczy barkowej. Bardzo ważne jest ułożenie pacjenta.
54. Omów masaż w zmianach zwyrodnieniowych
zmiany zwyrodnieniowe stawów - Nazywamy tak zmiany chorobowe oraz zespół zjawisk, które powodują upośledzenie funkcji ruchowej stawów lub ból przy wykonywaniu ruchu.
Zmiany zwyrodnieniowo-wytwórcze kręgosłupa
Zmiany zwyrodnieniowo-wytwórcze odcinka szyjnego
Zmiany zwyrodnieniowo-wytwórcze odcinka piersiowego
Zmiany zwyrodnieniowo-wytwórcze odcinka lędźwiowego
Leczenie zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa
•Fizykoterapia
•Kinezyterapia
•Masaż
Pierwsze dwa-trzy zabiegi wykonujemy lekko i krótko. Należy wykonywać masaż całego kręgosłupa i grzbietu. W masażu stosujemy techniki rozluźniające i rozgrzewające a więc głaskanie i rozcieranie, których zadaniem jest poza dostarczeniem ciepła- będzie usuwanie zmian w mięśniach (myogelozy, wzmożone napięcie mięśniowe). Poza tym stosujemy dużo ugniatań podłużnych i ucisków jednoczesnych, delikatną wibrację poprzeczną i łagodne roztrząsanie. W celu rozluźnienia mięśni przykręgosłupowych można stosować chwyt przyśrubowania prawo i lewo stronnego lub chwyt na mięsień najdłuższy grzbietu.
55. Środki poślizgowe nakłada się na ręce masażysty. Najczęściej stosowane to:
-oliwka, wazelina, lanolina
-olej parafinowy
-talk kosmetyczny, mydło (łaźnie)
-środki wspomagające masaż - są to preparaty chemiczne lub ziołowe, zastosowanie ich w czasie masażu wspomaga efekt leczenia
Wśród środków wyróżniamy: przeciwbólowe, przeciwzapalne, witaminowe, olejki eteryczne
Środki silnie rozgrzewające:
-ben-gay
-capsiderm
-capsiplex
Środki słabo rozgrzewające:
-arcalen, Algesal
-butaprizol, Metindol
-Mobilat, Tanderil
-Viprosal, Voltaren
Preparaty odżywcze (witaminowe)
-bepanthen, Dermosan, Dermosant
Olejki eteryczne:
-żywica benzoesofa - działanie pobudzające
-olejek lawendowy- działanie przeciwbólowe
-olejek rumiankowy, polisadowy - działanie uspokajające
-olejek rozmarym - działanie wzmacniające
-olejek bazylii - działanie poprawiające nastrój