Laboratorium wytrzymałości materiałów |
||
Rok II, semestr III Kierunek: Zarządzanie gr.4
Skład grupy: Małgorzata Marynowska Barbara Ratajska Aleksandra Skawińska Paulina Smorawska |
Próba udarności - odporność na uderzenia Charakterystyka sprężyn Ćwiczenie nr 5 |
|
Data wykonania: 21.10.2010 |
Data oddania sprawozdania: 04.11.2010 |
Ocena: |
Charakterystyka sprężyn
Opis przedmiotu badań oraz urządzenia do wyznaczania charakterystyki sprężyn.
Do głównych zadań śprężyn należy: akumulacja energii, łagodzenie uderzeń i tłumienie drgań. Najczęściej spotykamy śruby walcowe śrubowe, które mogą pracować pojedynczo lub w zestawie - szeregowym, równoległym oraz szeregowo-równoległym. Urządzenie do badania sprężyn posiada wiele elementów. Badaną sprężynę umieszcza się między płytami ściskającymi. Jedna z nich lub rewersor połączony jest z układem siły, a druga płytka z belką napędową. Urządzenie posiadało napęd ręczny. Podczas zajęć posługiwałyśmy się urządzeniem o numerze MVD2510 - HBM Hottinger Boldwin MessTechnik Scout 55 o szczegółowych parametrach: WA 50 mm, 104710064 Kraftautnehmer Force Tronsducer, Type sg 2kn=2mV/V 677077A.
Parametry badanych sprężyn były następujące:
Duża sprężyna |
Mała sprężyna |
l=73 mm 2R=D=52 mm n =3 d=5,3 mm |
l=72 mm 2R=D=34,15 mm n =6 d=3,8 mm |
Gdzie:
d-średnica wewnętrzna sprężyny
n- liczba zwojów czynnych
D-średnica całkowita sprężyny
l-długość sprężyny
II Doświadczalne wyznaczanie liniowej charakterystyki sprężyn kolejno dla:
sprężyny 1
Numer pomiaru |
Ugięcie |
|
Siła ściskająca w zakresie liniowym |
Siła z prostej regresji liniowej |
Odchylenie pomiaru od prostej regresji |
i |
f |
|
Fzl |
Frl |
b |
|
mm |
N |
N |
N |
% |
A |
B |
C |
D |
E |
F |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
2 |
5,43 |
50 |
50 |
48,26 |
0,58 |
3 |
10,53 |
100 |
100 |
99,98 |
0,01 |
4 |
15,59 |
150 |
150 |
151,3 |
-0,43 |
5 |
20,55 |
200 |
200 |
201,61 |
-0,54 |
6 |
25,53 |
250 |
250 |
|
-0,7 |
7 |
29,93 |
300 |
|
|
|
8 |
|
|
|
|
|
9 |
|
|
|
|
|
10 |
|
|
|
|
|
11 |
|
|
|
|
|
sprężyny 2
Numer pomiaru |
Ugięcie |
|
Siła ściskająca w zakresie liniowym |
Siła z prostej regresji liniowej |
Odchylenie pomiaru od prostej regresji |
i |
f |
|
Fzl |
Frl |
b |
|
mm |
N |
N |
N |
% |
A |
B |
C |
D |
E |
F |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
2 |
2,43 |
50 |
50 |
40,74 |
2,06 |
3 |
6,59 |
100 |
100 |
98,34 |
0,37 |
4 |
10,5 |
150 |
150 |
152,49 |
-0,55 |
5 |
14,35 |
200 |
200 |
205,8 |
-1,29 |
6 |
18,02 |
250 |
250 |
306,19 |
-1,47 |
7 |
21,6 |
300 |
300 |
353,13 |
-1,38 |
8 |
24,99 |
350 |
350 |
397,3 |
-0,7 |
9 |
28,18 |
400 |
400 |
439,4 |
0,6 |
10 |
31,22 |
450 |
|
|
|
11 |
|
|
|
|
|
układu równoległego dwóch sprężyn
Numer pomiaru |
Ugięcie |
|
Siła ściskająca w zakresie liniowym |
Siła z prostej regresji liniowej |
Odchylenie pomiaru od prostej regresji |
i |
f |
|
Fzl |
Frl |
b |
|
mm |
N |
N |
N |
% |
A |
B |
C |
D |
E |
F |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
2 |
3,3 |
100 |
100 |
86,62 |
1,67 |
3 |
5,59 |
150 |
150 |
141,95 |
1,01 |
4 |
7,86 |
200 |
200 |
196,8 |
0,4 |
5 |
10,09 |
250 |
250 |
250,69 |
-0,09 |
6 |
12,28 |
300 |
300 |
303,6 |
-0,45 |
7 |
14,46 |
350 |
350 |
356,28 |
-0,78 |
8 |
16,61 |
400 |
400 |
408,23 |
-1,03 |
9 |
18,72 |
450 |
450 |
459,21 |
-1,15 |
10 |
20,8 |
500 |
500 |
509,47 |
-1,18 |
11 |
22,8 |
550 |
550 |
557,8 |
-0,97 |
12 |
24,85 |
600 |
600 |
607,33 |
-0,92 |
13 |
26,78 |
650 |
650 |
653,97 |
-0,5 |
14 |
28,61 |
700 |
700 |
698,19 |
0,23 |
15 |
30,35 |
750 |
750 |
740,23 |
1,22 |
16 |
31,98 |
800 |
|
|
|
17 |
|
|
|
|
|
18 |
|
|
|
|
|
III Obliczanie charakterystyki sprężyn wg wzoru:
,
Gdzie za G przyjęto wartość 1,05*105 Mpa
Następnie w Excelu została obliczona sztywność teoretyczna oraz błąd wynikający z różnic pomiarów sztywności doświadczalnej i teoretycznej.
Porównanie sztywności doświadczalnych z teoretycznymi
Sprężyna |
Sztywność [N/mm] |
Błąd [%] |
|
|
doświadczalna Cd |
teoretyczna Ct |
|
1 |
24,5511 |
10,1421 |
142,0603 |
2 |
11,605 |
13,8472 |
-16,1924 |
Układ równoległy |
36,155 |
24,1630 |
49,6295 |
IV. Na podstawie danych zawartych w tabelach można sporządzić wykresy. Przedstawiają one zależność ugięcia od siły ściskającej w porównaniu z prostą regresji w zakresie liniowym dla 3 kolejnych układów
Duża sprężyna
Mała sprężyna
Układ równoległy
V Wnioski:
Wykresy pokazują zależność ugięcia względem działającej na sprężynę siły. To na nich podstawie możemy scharakteryzować powyższe układy. Stała sprężyny pokazana jest przez tangens nachylenia prostej do osi ugięcia. Celem tej charakterystyki jest ocena przydatności sprężyny do celów konstrukcyjnych. Analizując dane powstałe podczas badania możemy stwierdzić że:
Większa sprężyna jest sztywniejsza, czyli potrzebujemy większej siły aby ją odkształcić. Ma większą stałą sprężystości
Mniejsza sprężyna szybciej ulega odkszałceniom plastycznym. Można stwierdzić że przenosi lepiej obciążenia i jest bardziej czuła na uderzenia niż większa sprężyna, lecz nie tłumi tak dobrze drgań jak w przypadku pierwszej.