CHEMIA OGÓLNA I NIEORGANICZNA, BIOTECHNOLOGIA I ROK
ĆWICZENIE NR 8
ĆWICZENIE: Reakcje charakterystyczne wybranych kationów z V grupy analitycznej (Mg2+, NH4+, K+, Na+)
Do grupy V kationów należą: kation magnezu (II) - Mg , amonu - NH4+, potasu - K+ i sodu - Na+. Chlorki, siarczki i węglany tych kationów są rozpuszczalne w wodzie i dlatego nie wytrącają się w żadnej z poprzednich grup analitycznych. Grupa V kationów nie ma odczynnika grupowego. Do wykrywania kationów tej grupy przystępujemy po stwierdzeniu braku kationów z czterech poprzednich grup analitycznych. Badania mające na celu wykrywanie kationów V grupy rozpoczynamy od reakcji z wodorotlenkiem sodu lub potasu. Jeżeli w roztworze znajdują się kationy magnezu (II) - Mg2+, to jony wodorotlenkowe (OH-) wytrącają bezbarwny, galaretowaty osad wodorotlenku magnezu (II). W przypadku braku osadu badany roztwór z dodanym wodorotlenkiem ogrzewamy w celu stwierdzenia, czy w roztworze znajdują się kationy amonu. Po stwierdzeniu braku tych dwóch kationów wykonujemy reakcje charakterystyczne na kationy K+ i Na+.
KATION MAGNEZU (II) - Mg2+
Magnez należy do rodziny berylowców - grupy IIA układu okresowego. Atomy magnezu w połączeniach z innymi pierwiastkami występują na stopniu utlenienia +2. Magnez z wodą w temperaturze pokojowej reaguje słabo, natomiast z parą wodną w temp. 373 K reaguje bardzo energicznie, zgodnie z równaniem:
Mg0 + 2H2O → ↓Mg(OH)2 + ↑H2
Magnez, podobnie jak i pozostałe metale grupy IIA układu okresowego, przejawia silne własności redukujące. Redukuje on kationy wodorowe do wolnego wodoru, nawet z roztworu wodnego dwutlenku węgla:
Mg0 + 2CO2 + 2H2O → Mg(HCO3)2 + ↑H2
Wodorotlenek magnezu jest słabą zasadą, nie wykazującą własności amfoterycznych.
1. Reakcja z wodorotlenkiem sodu lub potasu.
Jony OH- wytrącają z roztworów zawierających kationy magnezu biały, galaretowaty osad wodorotlenku magnzu:
Mg2+ + 2OH- → ↓Mg(OH)2
MgCl2 + 2NaOH → ↓Mg(OH)2 + 2NaCl
Wodorotlenek magnezu jest nierozpuszczalny w nadmiarze wodorotlenku sodu, natomiast rozpuszcza się w rozcieńczonych kwasach i w roztworach soli amonu:
↓Mg(OH)2 + 2NH4- → Mg2+ + 2NH3·H2O
↓Mg(OH)2 + 2NH4Cl → MgCl2 + 2NH3·H2O
Wodorotlenek magnezu rozpuszcza się przy dużym stężeniu kationów amonu, gdyż one trwałej wiążą grupy wodorotlenowe od kationów magnezu.
2. Reakcja z dwuwodorofosforanem sodu - Na2HPO4.
Jony HPO4- wytrącają z roztworów zawierających kationy magnezu biały, kłaczkowaty osad drugorzędowego fosforanu magnezu:
Mg2+ + HPO4- → ↓MgHPO4
MgCl2 + Na2HPO4 → ↓MgHPO4 + 2NaCl
Jeżeli reakcję powyższą przeprowadzimy w obecności amoniaku, to wówczas wytrąca się biały, krystaliczny osad fosforanu amonowo-magnezowego:
Mg2+ + NH4+ + HPO4- → ↓MgNH4PO4 + H+
MgCl2 + NH4OH + Na2HPO4 → ↓MgNH4PO4 + 2NaCl + H2O
3. Reakcja z węglanem sodu lub potasu.
Węglany metali I grupy A alkalicznych (Na2CO3, K2CO3) wytrącają z obojętnych roztworów zawierających kationy magnezu biały osad soli zasadowej o zmiennym składzie, np.:
5Mg2+ + 5CO23- + H2O → 4↓MgCO3·Mg(OH)2 + CO2
5MgCl2 + 5Na2CO3 + H2O → 4↓MgCO3·Mg(OH)2 + CO2
KATION AMONU - NH4+
Kation amonu jest prostym kationem kompleksowym, powstającym podczas reakcji cząsteczek amoniaku (NH3) z kationami wodorowymi:
NH30 + H+ → NH4+
1. Reakcja z wodorotlenkiem sodu lub potasu.
Kationy amonu reagują z mocnymi zasadami zgodnie z równaniem:
NH4+ + OH- NH3 + H2O
NH4Cl + NaOH → NH3 + NaCl + H2O
Powstający w reakcji NH3 można stwierdzić po zapachu lub zmianie zabarwienia zwilżonego różowego papierka lakmusowego, który w zetknięciu z NH3 barwi się na niebiesko.
2. Reakcja z odczynnikiem Nesslera.
Głównym składnikiem tego odczynnika jest czterojodortęcian (II) potasu o wzorze K2(HgI4). Odczynnik Nesslera wytrąca z obojętnych lub zasadowych roztworów soli amonu czerwonobrunatny osad:
3. Reakcja z wodorowinianem sodu - NaHC4H4O6.
Jony [HC4H4O6]- wytrącają kationy amonu w postaci białego osadu wodorowinianu amonu:
[HC4H4O6]- + NH4+ → ↓NH4HC4H4O6
NaHC4H4O6 + NH4Cl → ↓NH4HC4H4O6 + NaCl
KATION POTASU - K+
Potas należy do rodziny litowców - grupy IA układu okresowego. Atomy potasu w reakcjach chemicznych utleniają się do kationów potasu (K+). Potas w zetknięciu z tlenem utlenia się do tlenku potasu (K2O). Tlenek potasu po rozpuszczeniu w wodzie tworzy roztwór mocnego wodorotlenku potasu:
K2O + H2O → 2K+ + 2OH-
Potas, jako aktywny metal, bardzo energicznie rozkłada wodę, zgodnie z równaniem:
2K0 + 2H2O → 2K+ + 2OH- + ↑H2
Większość soli potasu dobrze rozpuszcza się w wodzie. Do tej grupy należą między innymi: chlorki, azotany, siarczany, węglany. Do soli trudno rozpuszczal¬nych w wodzie należą: wodorowinian potasu (KHC4H4O6), sześcioazotynokobaltan (III) potasu - K3[Co(NO2)6], nadchloran potasu - KClO4.
1. Reakcja z kwasem winowym lub wodorowinianem sodu.
Kwas winowy jest dwuzasadowym kwasem organicznym, dysocjującym zgodnie z równaniem:
Przeprowadzając reakcję z kwasem winowym, należy dodać octanu sodu w celu obniżenia stężenia jonów wodorowych, które utrudniają wytrącenie osadu:
K+ + H2C4H4O6 → ↓KHC4H406 + ↑H+
CH3COO- + H+ → CH3COOH
Wytrącenie osadu KHC4H4O6 można przyspieszyć przez wstrząsanie reagującej mieszaniny lub pocieranie wewnętrznej ścianki probówki bagietką szklaną.
2. Reakcja z sześcioazotynokobaltanem (III) sodu.
Sześcioazotynokobaltan (III) sodu - Na3[Co(NO2)6] wytrąca z roztworów zawierających kationy potasu żółty osad sześcioazotynokobaltanu (III) potasu:
3K+ + [Co(NO2)6]3- → ↓K3[Co(NO2)6]
3KCl + Na3Co(NO2)6 → ↓K3[Co(NO2)6] + 3NaCl
3. Reakcja z kwasem nadchlorowym.
Kwas nadchlorowy (HClO4) wytrąca z roztworu zawierającego kationy potasu biały krystaliczny osad nadchloranu potasu:
K+ + ClO4- → ↓KClO4
KCl + HClO4 → ↓KClO4 + HCl
4. Zabarwienie płomienia.
Lotne sole potasu zabarwiają płomień na kolor fioletowy, dobrze widoczny przez szkło kobaltowe. Zabarwienie to można wyraźniej obserwować przez niebieskie szkło kobaltowe, które absorbuje żółtą barwę płomienia.
Identyfikację kationów V grupy ułatwia zestawienie wyżej omówionych reakcji.
Tabela 1. Przegląd reakcji chemicznych do wykrywania kationów V grupy
Dodawany odczynnik |
Kationy |
||
|
Mg2+ |
NH4+ |
K+ |
NaOH lub KOH |
Mg(OH)2 biały bezpostaciowy osad |
NH3 po podgrzaniu intensywnie ulatnia się NH3 |
|
NaHC4H4O6 |
|
NH4HC4H4O6 |
KHC4H4O6 |
Na3[Co(NO2)6] |
|
(NH4)3Co(NO2)6 osad żółty krystaliczny |
K3Co(NO2)6 osad żółty krystaliczny |
Odczynnik Nesslera K2[Hgl4] |
osad czerwonobrunatny |
||
Na2HPO4 w obecności NH3·H2O i NH4C1 |
MgNH4PO4 |
|
|
Zabarwienie płomienia |
|
|
fioletowe |
Ćwiczenie 7: Analiza jakościowa kationów V grupy analitycznej
Celem ćwiczeń jest zapoznanie się z praktycznymi metodami wykrywania kationów (V grupa) w roztworach oraz wykształcenie nawyków pracy w laboratorium oraz wyciąganie wniosków z obserwacji.
Sprzęt:
statywy na probówki,
probówki,
pipety/zakraplacze,
rękawiczki gumowe
Odczynniki:
Badane jony w oznakowych probówkach,
roztwory NaOH, NaHC4H4O6, Na3[Co(NO2)6], Na2HPO4, K2(HgI4)
Wykonanie:
Do czystej probówki pobierz ok. 1 cm3 badanej próbki i wykonaj reakcje charakterystyczne. Zapisz obserwacje w tabeli. Na jej podstawie zidentyfikuj badane kationy, napisz zachodzące reakcje.
Nr probówki z badanym kationem |
Dodany odczynnik |
Obserwacja |
Barwa powstałego osadu lub roztworu |
Postać osadu |
Uwagi |
|
|
|
|
|
|
Wykryty kation to... za pomocą reakcji: ....
ZAGADNIENIA NA KOLOKWIUM NR 7: (ANALIZA JAKOŚCIOWA KATIONÓW V) - BIOTECHNOLOGIA I ROK
Reakcje z odczynnikiem grupowym, barwy i postać osadów/roztworów
Reakcje odróżniające od siebie kationy grupy V analitycznej; barwy i postać osadów/roztworów
Barwienie płomienia
Literatura:
Skrypt
Drapała T., Kozakiewicz A., Ćwiczenia z chemii ogólnej
Minczewski, Marczenko, Chemia analityczna, t.1
Szmal Z, Lipiec T, Chemia analityczna z elementami analizy instrumentalnej.
6