PODSTAWOWE PARAMETRY ŻYCIOWE
TEMPERATURA
wartość pomiarowa stanu ciepłoty organizmu, będąca wyrazem równowagi między wytworzeniem ciepła w toku procesów metabolicznych (spalanie pokarmów) i oddawaniem ciepła, zwłaszcza przez promieniowanie
odczytywana na skali termometria wielkość fizyczna określająca stopień ogrzania organizmu.
Człowiek istota stałocieplna.
Ośrodek termoregulacji - CUN dno III komory (podwzgórze).
Ciepło wytwarzane jest w procesie przemiany materii.
Temperatura ciała ulega cyklicznym wahaniom: 0,5°C do 1°C.
max. godz 16.00 - 17.00,
min. godz. 3.00
Rodzaje temperatury:
Poniżej 36°C temp. subnormalna
36 - 37°C temp. normalna
37 - 38°C stan podgorączkowy
38 - 39°C gorączka umiarkowana
powyżej 39°C gorączka wysoka
Temperatura subnormalna:
26ºC - temp. krytyczna - prowadzi do porażenia ośrodka oddychania i naczynioruchowego i ostatecznie do śmierci
HIPOTERMIA - sztuczne obniżenie temp. ciała, zwolnienie przemiany materii
czynniki obniżające temp. ciała: wyniszczenie organizmu, odwodnienie, środki fizyczne i chemiczne stosowane w hibernacji
Gorączka:
powyżej 42ºC - koagulacja białek
czynniki wywołujące wzrost temperatury:
A/ patologiczne
drobnoustroje
ciała pirogenne
czynniki fizyczne np. uraz CUN
wzrost przemiany materii w przebiegu niektórych chorób
B/ fizjologiczne
wysiłek fizyczny
podniecenie nerwowe
Rodzaje gorączki:
CIĄGŁA - wahania dobowe max. 1ºC
DWUFAZOWA - krzywa gorączki dwuszczytowa, np. w zakażeniu wirusowym
POWROTNA - nawroty gorączki w tej samej chorobie
PRZERYWNA - z okresami obniżenia do normy
ZWALNIAJĄCA - wahania dobowe max. do 2ºC
Rodzaje cofania się gorączki:
SPADEK LITYCZNY (PER LYSIM) - powolne ustępowanie
SPADEK KRYTYCZNY (CRISIS) - przełom, szybkie ustępowanie gorączki w ciągu 24h
Tabela 1. Typy gorączki
Typy gorączki
|
Wartość w stopniach Celsjusza
|
Stan podgorączkowy Gorączka lekka Gorączka umiarkowana Gorączka wysoka Gorączka bardzo wysoka
|
37.1 - 37.7 37,8 - 38.5 38.6 - 39.0 39.1 - 39.9 40 i więcej
|
Tabela 2. Typy krzywej gorączkowej
Gorączka ciągła
Gorączka zwalniająca
Gorączka przerywana
Gorączka trawiąca (wyniszczająca), septyczna
|
Niewielkie wahanie dzienne (poniżej 1ºC) Utrzymuje się na określonej wysokości przez kilka dni Większe wahania dzienne (1-2ºC) - utrzymuje się przez kilka dni Na przemian występuje gorączka i temperatura normalna
Dzienne wahania 2-4ºC Występuje przy wysiewach bakterii lub ich toksyn do krwi Często z dreszczami
|
Objawy towarzyszące gorączce:
A/ SUBIEKTYWNE
Złe samopoczucie
Zmęczenie
Ból głowy, stawów, mięśni
Brak apetytu
Uczucie gorąca lub zimna naprzemian
Suchość w jamie ustnej
Dreszcze
Podniecenie/przygnębienie
B/ OBIEKTYWNE
Podwyższona temperatura ciała- Różnica temperatur między tułowiem a kończynami (kończyny zimne)
Twarz blada lub zaczerwieniona (wypieki), ewentualnie pokryta potem
Błyszczące oczy
Przyspieszone tętno
Przyspieszony oddech - Zwiększona częstość oddechów i objętość wdechowa
Mocz zagęszczony
Opryszczka warg
Senność lub zaburzenia snu
Pobudzenie
Ograniczenie świadomości (gorączkowe stany majaczenia)
Dreszcze
Suchość jamy ustnej
Język pokryty białym nalotem
Dreszcze:
Powstają w następstwie pobudzenia ośrodka w śródmózgowiu podczas obniżenia temp. ciała lub wskutek działania toksyn krążeniowych we krwi.
Tabela 3. Gorączka z dreszczami przebiega w 4 fazach:
FAZA |
NAZWA |
CHARAKTERYSTYKA |
POSTEPOWANIE |
I |
NARASTANIE GORĄCZKI |
|
|
II |
SZCZYT GORĄCZKI |
|
|
III |
SPADEK CIEPŁOTY |
|
|
IV |
OKRES ZDROWIENIA |
|
|
Wpływ gorączki na organizm:
Zaburzenia przemiany materii
Rozpad białek
Przyspieszony oddech i podwyższone tętno - zaburzenia oddechowo - krążeniowe
Upośledzenie perystaltyki jeśli - brak apetytu, wzdęcia, zaparcia
Hamowanie rozwoju bakterii - mechanizm obronny organizmu
Polepsza warunki do tworzenia przeciwciał
BRAK GORĄCZKI TO BRAK ZDOLNOŚCI ODPORNOŚCIOWYCH ORGANIZMU
Mierzenie temperatury:
Per os 5 - 10min. + 0,3ºC
Per rectum 2 - 5 min. + 0,5ºC
Pod pachą 5 - 10 min. 36,6ºC
pozycja leżąca
pod pachą - dół pachowy suchy,
w odbycie - pozycja na brzuchu lub na boku, natłuścić końcówkę, wprowadzać ruchem obrotowym
po każdym pomiarze zdezynfekować termometr
TĘTNO (PULSES)
Rytmiczne unoszenie się i opadanie sprężystych ścian tętnic spowodowane wyrzucaniem do dużych tętnic krwi w czasie skurczu komór. Tętno zależne jest od: akcji serca, objętości krwi, ciśnienia krwi, jakości naczyń tętniczych i zastawek serca.
Tętno bada się z reguły nad t. promieniową.
U chorych we wstrząsie, w zatrzymaniu krążenia tętno należy badać nad tętnicami w pobliżu serca: t. szyjną lub t. udową.
Fazy:
Skurcz serca - systole
Rozkurcz serca - diastole
Przerwa
Cechy:
Szybkość = Częstotliwość
Siła = Napięcie
Rytm = Miarowość
SZYBKOŚĆ = CZĘSTOTLIOWŚĆ - liczba uderzeń na minutę
Zależy od:
wieku (spadek)
noworodek 130-140
1 r .ż. 110 - 130
2 r. ż. 100 - 115
7 r. ż. 80 - 90
14 r. ż. 80 - 85
dorosły 66 - 76
starsi około 60
Noworodek ok. 120 - 130 uderzeń/min.
Niemowlę ok. 80 - 100 uderzeń/min.
Nastolatek ok. 75 - 90 uderzeń/min.
Dorosły ok. 60 - 80 uderzeń/min.
emocji (wzrost)
wysiłku fizycznego (nawet do 200 uderzeń/min.)
sen (spadek)
pozycja chorego (stojąca/leżąca, różnica 10 uderzeń /min.)
temperatura ciała (wzrost temp. o 1°C daje wzrost tętna o około 10 - 20 uderzeń /min.)
36°C - 60 uderzeń /min.
37°C - 80 uderzeń /min.
38°C - 100 uderzeń /min.
39°C - 120 uderzeń /min.
Cechy patologiczne:
A. TACHYKARDIA ( wzrost tętna powyżej 100 lub 120 uderzeń /min.)
gorączka
choroby z przyspieszoną przemianą materii
choroby serca
nerwice
krwotoki
wstrząs
podrażnienie nerwów współczulnych
B. BRADYKARDIA ( spadek tętna poniżej 50 uderzeń /min.)
wzrost ciśnienia śródczaszkowego
zatrucie pochodzenia wewnętrznego
zatrucie pochodzenia zewnętrznego
SIŁA = NAPIĘCIE - siła z jaką krew uderza w ściany naczyń tętniczych
Rodzaje:
prawidłowe (dobrze wypełnione, dobrze napięte)
nitkowate (miękkie, słabo napięte, ledwo wyczuwalne, niewyczuwalne, np. przy spadku ciśnienia tętniczego krwi)
twarde = drutowate (silnie napięte, np. w miażdżycy)
chybkie
RYTM = MIAROWOŚĆ - równa siła uderzeń tętna i równe między nimi odstępy
Rodzaje:
miarowe - zgodne z cyklem pracy serca (zwalnianie i przyspieszanie podczas oddychania - tzw. niemiarowość oddechowa)
niemiarowość całkowita - ARRYTHMIA COMPLETA - różna siła i różne przerwy - choroby serca
tętno wypadające - PULSUS BIGEMINUS (TĘTNO BLIŹNIACZE - na przemienne występowanie pobudzeń rytmu podstawowego z pobudzeniami przedwczesnymi); TRIGEMINUS - choroby serca
Pomiar:
miejsce pomiaru - t. szyjna, t. skroniowa, t. promieniowa, t. pachowa, t. ramienna, t. łokciowa, aorta, t. udowa, t. podkolanowa (dół podkolanowy), t. piszczelowa tylna, t. strzałkowa, t. grzbietowa stopy
zasada 1 - 3 palców (wskazujący, środkowy i serdeczny, nie używa się kciuka) uciskać tętnicę równolegle do jej przebiegu poniżej kości
liczy się uderzenia tętna przez 15 sek., a wynik mnoży się przez 4 (=1 min.) lub 30 sek. ( razy 2)
u chorych z zaburzeniami rytmu serca, m.in. z bradykardią, częstość tętna należy obliczać w ciągu całej minuty.
CIŚNIENIE TĘTNICZE
Siła z jaką krew uderza o ściany naczyń tętniczych.
RR - RIVA ROCCI - włoski internista (1863-1937) opracował metodę pomiaru ciśnienia tętniczego.
Aparat do pomiaru - sfigmomanometr.
Słuchawki - stetoskop
RR zależy od:
ilości krwi krążącej
siły skurczowej serca
oporu naczyń
NORMA:
wg WHO 14O/90 mmHg
140 - ciśnienie skurczowe - systoliczne
90 - ciśnienie rozkurczowe - diastoliczne
amplituda (różnica) ciśnienia pomiędzy ciśnieniem skurczowym a rozkurczowym 20 - 50 (30 - 50) mmHg
RR zależy od wieku (rośnie):
noworodek 77/42
1 r .ż. 96/66
10 r. ż. 103/69
15 r. ż. 112/75
20 r. ż. 123/76
30 r. ż. 126/79
50 r. ż. 135/83
60 r. ż. 140/90
HIPOTONIA in. HIPOTENSIO - spadek RR
Czynniki kształtujące:
A/ przewlekłe
warunki konstytucyjne
choroby serca
choroby płuc
zaburzenia wewnątrzwydzielnicze
B/ ostre
choroby zakaźne
zawał mięśnia sercowego
zawał i zator płuc
zaburzenia przemiany materii (cukrzyca, wyniszczenie)
zatrucia (alkohol, barbiturany)
Objawy:
męczliwość
znużenie umysłowe
zawroty głowy
bóle głowy
skłonność do omdleń
brak apetytu
zaparcia
HIPERTONIA in. HIPERTENSIO - wzrost RR
A/ samoistne = pierwotne - brak określonych przyczyn (70%)
B/ objawowe = wtórne - jako objawy choroby (30%): choroby nerek, zaburzenia hormonalne, zwężenie cieśni aorty, zatrucia ołowiem, choroby układu nerwowego
Pomiar RR:
metody:
osłuchowa - określenie wielkości ciśnienia krwi skurczowego i rozkurczowego
palpacyjna - określenie wielkości ciśnienia krwi skurczowego
inwazyjna = krwawa - ciągłe monitorowanie RR
pozycja siedząca lub leżąca
po 10 min. odpoczynku
przed pomiarem nie należy palić papierosów
mankiet należy nałożyć na ramię - pomiar tętna na tętnicy ramiennej - 2-3 cm od zgięcia łokciowego
ramię na wysokości serca
przed ponownym pomiarem opróżnić mankiet
ODDYCHANIE
Oddychanie - proces wymiany gazowej w organizmie mający na celu pobranie tlenu i wydalenie dwutlenku węgla.
Całokształt procesów ciągle zachodzących w organizmie, a związanych z pobieraniem tlenu z powietrza i wydychaniem końcowych produktów utleniania CO2 i H2O
Fazy:
Zewnętrzne oddychanie - wymiana gazowa na poziomie płuc
Wewnętrzne oddychanie - wymiana gazowa na poziomie komórki
Wdech - akt czynny
Wydech - akt bierny
Cykl wdech i wydech odpowiada 4-5 uderzeń tętna/min.
Ośrodek oddychania - rdzeń przedłużony
Ocena oddechu:
Częstość oddechów
Jakość oddechów
Rytm oddychania
POJEMNOŚCI ODDECHOWE:
Pojemność życiowa (VC) - vital capacity - 4000 - 6000 ml
Objętość oddechowa (TV) - tidal volume - normalny oddech - ok. 500 ml
Objętość zapasowa wdechowa (IRV) - inspiratory reserve volume - ok. 1500 - 2500 ml
Objętość zapasowa wydechowa (ERV) - expiratory reserve volume- ok. 1500 - 2000 ml
Objętość zalegająca - ok. 1200 ml
Częstość oddechów
Wiek |
Wartości prawidłowe |
Noworodek i niemowlę Małe dziecko Dorosły |
40-50/min 18-25/min (12) 16-20/min |
Zmiana szybkości oddechów zależy od:
A/ czynniki fizjologiczne:
Wysiłek fizyczny
Stan emocjonalny
B/ czynniki patologiczne
HIEPRWENTYLACJA - powyżej 40/min. u dorosłego - prowadzi do niedotlenienia:
Gorączka
Ból w klatce piersiowej
Zmniejszenie pojemności oddechowej
Zaburzenia krążenia
Niedokrwistość
HIPOWENTYLACJA - poniżej 8/min. u dorosłego - prowadzi do niedotlenienia:
Wzrost ciśnienia śródczaszkowego
Zatrucia wewnętrzne i zewnętrzne (zatrucia barbituranami, muchomorem sromotnikowym)
Objawy niedotlenienia:
Wzrost tętna
Sinica
Kwasica oddechowa
Oddech prawidłowy (EUPNOE):
Regularny, miarowy
Równomiernie głęboki
Wykonywany bez wysiłku
Wykonywany przez nos
Bez szmerów
Bez zapachu (zapach po spożyciu pokarmów lub używek)
Z równomiernym unoszeniem i opadaniem boków klatki piersiowej
Z unoszeniem klatki piersiowej podczas wdechu
Typy oddechu:
EUPNOE - oddech prawidłowy
BRADYPNOE - oddech zwolniony (zatrucie środkami nasennymi, narkotykami, uszkodzenia czaszkowo - mózgowe, hipotermia; w spoczynku lub we śnie, u osób wytrenowanych;)
TACHYPNOE - oddech przyspieszony (stany gorączkowe, zmniejszona objętość oddechowa, upośledzenie krążenia, zmniejszenie ilości krwi, zmniejszenie ilości tlenu w wdychanym powietrzu; w stanach podniecenia, chorobach płuc - obrzęk płuc, zapalenie płuc)
APNOE - bezdech (w zatruciach, urazach czaszkowo - mózgowych)
ORTHOPNOE - oddychanie przy udziale dodatkowych mięśni oddechowych (astma oskrzelowa, obrzęk płuc)
DUSZNOŚĆ WYDECHOWA - utrudniony wydech (zapalenie oskrzeli, astma)
DUSZNOŚĆ WDECHOWA - utrudniony wdech (urazy klatki piersiowej, niedrożność dróg oddechowych)
Przyczyny zaburzeń oddychania mogą być wyrazem nieprawidłowości:
Składu powietrza wdychanego
Drożności dróg oddechowych
Pojemności oddechowej
Transportu tlenu i dwutlenku węgla
Oddychania na poziomie komórkowym
Funkcjonowania ośrodka oddechowego
Szmery oddechowe w czasie oddychania mogą przybierać charakter:
Prawidłowych szmerów oddechowych (oddech prawidłowy)
Świstów (przy zwężeniu dróg oddechowych)
Furczeń (w astmie oskrzelowej)
Trzeszczeń (w obrzęku płuc)
Woń:(zapach oddechu)
Bez zapachu = bezwonny (oddech prawidłowy)
Zapachu acetonu (śpiączka cukrzycowa)
Gorzkich migadałów (zatrucie cyjankami)
Zgnilizny, cuchnacy (zgorzel płuc, schorzenia żołądka, brak higieny)
Słodkawy, mdły (błonica)
Alkoholu (upojenie alkoholowe)
Patologiczne tory oddychania:
DUSZNOŚĆ - to objaw subiektywny, który polega na uczuciu braku powietrza
Wzmożona praca dodatkowych mięsni oddechowych
Przyjmowanie pionowej postawy ciała
Świst oddechowy (stridor)
Sinica
Niepokój
SINICA - niebieskie lub sinoczerwone zabarwienie skóry i błon śluzowych spowodowane zwiększoną zawartością hemoglobiny zredukowanej we krwi włośniczkowej.
Wyróżnia się sinicę:
Z powodu upośledzenia wymiany gazowej w płucach (sinica centralna, oddechowa)
Spowodowaną mieszaniem się krwi żylnej z tętniczą (wrodzone wady serca)
Spowodowane zwolnieniem przepływu krwi w sieci naczyń włosowatych, przyspieszonym zużycie tlenu (sinica obwodowa).
Sinica pochodzenia sercowego obejmuje dystalne części ciała (palce rąk i nóg, nos, płatki uszu).
KASZEL - jest to obronny odruch organizmu, który polega na nagłym wydechu przy skurczu mięśni oddechowych i przepony z gwałtownym wyrzutem powietrza z płuc.
Charakter kaszlu |
Cechy |
Pokasływanie |
Kaszel suchy, urywany, szczekający |
Suchy |
Bez odpluwania plwociny. Płytki, męczący, bolesny. |
Głęboki |
Napadowy, męczący |
Napadowy |
Związany z położeniem ciała (spływanie wydzieliny do oskrzeli, podrażnieniem oskrzeli |
Konwulsyjny |
Napadowy, kończący się wymiotami, przebiegający z „pianiem” |
Chroniczny |
O różnym nasileniu, związany z nałogowym paleniem tytoniu |
Wilgotny |
Połączony z odpluwaniem wydzieliny |
PLWOCINA - substancja wysiękowa, wyjątkowo przesiękowa, odksztuszana z układu oddechowego.
Charakter |
Cechy |
Śluzowa |
Bezbarwna, lepka, mało zbita |
Śluzowo - ropna |
Jw. Z domieszką krwi |
Ropna |
Żółtawa , zbita o nieprzyjemnym zapachu, |
Rdzawa |
Rdzawe zabarwienie |
Pienista |
Z krwią lub różowo zabarwiona połączona z dusznością i „graniem w płucach” |
Krwioplucie |
Z domieszką umiarkowanej ilości krwi |
Krwotok z płuc |
Odkrztuszanie krwi żywoczerwonej z domieszką krwi |
Pomiar oddechów:
Cel: Ocena stanu układu oddechowego, procesu oddychania
Pielęgniarka liczy oddechy na zlecenie lekarza lub bez zlecenia w celu oceny stanu pacjenta
Brak specjalnego przygotowania, bez wiedzy pacjenta, podczas wykonywania innych czynności.
Algorytm:
Po zbadaniu tętna (wykonaniu innego pomiaru) pozostaw rękę na nadgarstku chorego i obserwuj ruchy klatki piersiowej.
Jeśli to konieczne połóż rękę na klatce piersiowej lub brzuchu.
Licz ruchy oddechowe przez 1 min.
Odchylenia od normy zgłoś lekarzowi
Obowiązujące zasady:
Oddechy mierzy się bez wiedzy pacjenta, wdech i wydech jako jeden oddech
Zwraca się uwagę na rytm i jakość oddechów
Zwraca się uwagę na pracę dodatkowych mięśni oddechowych
Słucha się odgłosów przy wdechu i wydechu
Liczbę oddechów zapisuje się na karcie gorączkowej, karcie intensywnego nadzoru lub w historii pielęgnowania.
Pojęcia:
HIPOKSJA - zmniejszenie p. tlenu w tkankach
HIPERKAPNIA - nadmiar p. dwutlenku węgla we krwi