Pracownia Zakładu Fizyki Technicznej Politechniki Lubelskiej
Nazwisko i imię studenta: OLESZCZUK MARIUSZ
|
Symbol grupy: WT 3.3 |
||||||
Data wyk. Ćwiczenia :
1998-01-14 |
Symbol ćwiczenia:
6.1
|
Temat zadania: Wyznaczanie elementów LC obwodu metodą rezonansu |
|||||
|
ZALICZENIE |
|
|
Ocena: |
Data: |
Podpis: |
|
1.Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą pomiaru wartości indukcyjności i pojemności.
2.Zagadnienia teoretyczne:
Najczęściej występującymi elementami w obwodach elektrycznych są: rezystancja R, pojemność C oraz indukcyjność L.
Pojemność wzajemna dwóch przewodników jest wielkością fizyczną równą liczbowo wartości ładunku elektrycznego jaki należy przenieść z jednego przewodnika na drugi, aby napięcie między nimi zmieniło się o jednostkę:
Pojemność elektryczna układu przewodników zależy od ich kształtów, rozmiarów, wzajemnego położenia oraz od własności elektrycznych środowiska, w którym się one znajdują. Najprostszym kondensatorem jest kondensator płaski, którego pojemność wyraża się wzorem:
gdzie jest przenikalnością dielektryczną izolatora znajdującego się pomiędzy płytkami kondensatora.
Indukcyjność L jest wielkością fizyczną charakteryzującą zdolność obwodu elektrycznego do wytwarzania SEM samoindukcji. SEM samoindukcji pojawia się w obwodzie zawsze, gdy w obwodzie natężenie prądu ulega zmianie:
Es=L
W układzie SI jednostką indukcyjności jest jeden Henr.
Indukcyjność jest wielkością stałą dla danego obwodu elektrycznego, jej wartość związana jest jedynie z geometrycznymi rozmiarami obwodu i własnościami magnetycznymi środowiska, w którym ten obwód się znajduje.
Idealny obwód drgający zawiera tylko elementy L i C (R=0). Po naładowaniu kondensatora do napięcia U0, w obwodzie popłynie okresowo zmienny prąd o natężeniu:
i=i0sin(ω0-).
Gdzie i0 jest amplitudą natężenia prądu, związaną z napięciem U0 zależnością:
i0=.
Wielkość ω0 jest pulsacją drgań swobodnych obwodu, określoną wzorem Thomsona:
ω0=.
W rzeczywistych obwodach drgających rezystancja R nie jest równa zeru, toteż występują w nim straty energetyczne, związane z wydzielaniem się ciepła i stanowiące przyczynę zanikania prądu elektrycznego. W celu podtrzymania przepływu prądu, należy włączyć do obwodu zewnętrzne źródło energii elektrycznej o sile elektromotorycznej okresowo zmiennej np.: E=E0sinωt , wówczas chwilową wartość natężenia prądu opisuje równanie:
i(t)=i0 sin(ωt-ϕ) ,
w którym amplituda wynosi:
i0=.
Z powyższego wzoru wynika, że w danym obwodzie RLC, amplituda natężenia prądu osiąga wartość maksymalną:
i0max=,
jeżeli pulsacja zewnętrznej SEM będzie równa wartości ωr , spełniającej warunek :
Wielkość ωr nazywamy pulsacją rezonansową. Łatwo zauważyć, że wartość pulsacji rezonansowej jest równa pulsacji drgań własnych obwodu i wynosi:
Zjawisko występowania maksymalnej amplitudy natężenia prądu w obwodzie RLC, przy pulsacji sem równej pulsacji drgań własnych obwodu, nosi nazwę - rezonansu elektrycznego.
W przypadku rezonansu, przesunięcie fazowe ϕ między natężeniem prądu a sem jest równe zeru, natomiast chwilowe wartości napięć na poszczególnych elementach
wynoszą:
3.Wykonanie ćwiczenia:
W celu wykonania ćwiczenia zestawiamy obwód jak niżej, składający się z cewki , której indukcyjność Lx należy wyznaczyć, kondensatora wzorcowego o pojemności C0 i miliamperomierza. Źródłem zasilania jest generator drgań sinusoidalnych G o regulacji częstotliwości ν.
Lx , Rx
G Co
A
Wł.
Wartości Lx obliczamy ze wzorów:
4.Wyniki pomiarów:
wyniki:
|
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
11 |
12 |
13 |
14 |
15 |
16 |
17 |
18 |
19 |
20 |
21 |
22 |
23 |
24 |
25 |
26 |
27 |
ν |
500 |
550 |
600 |
650 |
700 |
750 |
800 |
850 |
900 |
950 |
1000 |
1050 |
1100 |
1150 |
1200 |
1250 |
1300 |
1350 |
1400 |
1450 |
1500 |
1550 |
1600 |
1650 |
1700 |
1750 |
1800 |
I |
48.6 |
53.1 |
56.2 |
58.7 |
60.7 |
62.2 |
63.2 |
64 |
64.4 |
64.6 |
64.2 |
64 |
63.6 |
62.9 |
62.1 |
61.3 |
60.3 |
59.3 |
58.3 |
57.4 |
56.2 |
55.2 |
54.1 |
53.1 |
52.1 |
51.1 |
50.1 |
Co=3μF νr=950 Hz Lx=0.0094H
Nr |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
11 |
12 |
13 |
14 |
15 |
16 |
17 |
18 |
19 |
20 |
21 |
22 |
23 |
24 |
25 |
26 |
27 |
ν |
500 |
550 |
600 |
650 |
700 |
750 |
800 |
850 |
900 |
950 |
1000 |
1050 |
1100 |
1150 |
1200 |
1250 |
1300 |
1350 |
1400 |
1450 |
1500 |
1550 |
1600 |
1650 |
170 |
1750 |
1800 |
I |
44.9 |
48.5 |
51.7 |
54.5 |
57 |
59.2 |
59.4 |
60.7 |
61.6 |
62.3 |
62.7 |
62.9 |
63.2 |
63 |
63 |
62.4 |
61.9 |
61.1 |
59.8 |
58.5 |
57.2 |
56.3 |
55.2 |
54.2 |
53.2 |
52.3 |
51.1 |
C0=2.7μF νr=950Hz Lx2=0.010H
4.Rachunek błędu:
dla C=2.5μF : ΔC0=(1%*11μF/100%)+(0.5%*1.1μF/100%)=0.000000016
Δν=0.01
ν=950Hz
(0.000021+0.005333)*100%=0.54%.
(0.000019+0.002)*100%=0.2%