6.1-LC w rezonansie 1, SPRAWOZDANIA czyjeś


Pracownia Zakładu Fizyki Technicznej Politechniki Lubelskiej

Nazwisko i imię studenta:

OLESZCZUK MARIUSZ

Symbol grupy:

WT 3.3

Data wyk. Ćwiczenia :

1998-01-14

Symbol ćwiczenia:

6.1

Temat zadania:

Wyznaczanie elementów LC obwodu metodą

rezonansu

ZALICZENIE

Ocena:

Data:

Podpis:

1.Cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą pomiaru wartości indukcyjności i pojemności.

2.Zagadnienia teoretyczne:

Najczęściej występującymi elementami w obwodach elektrycznych są: rezystancja R, pojemność C oraz indukcyjność L.

Pojemność wzajemna dwóch przewodników jest wielkością fizyczną równą liczbowo wartości ładunku elektrycznego jaki należy przenieść z jednego przewodnika na drugi, aby napięcie między nimi zmieniło się o jednostkę:

Pojemność elektryczna układu przewodników zależy od ich kształtów, rozmiarów, wzajemnego położenia oraz od własności elektrycznych środowiska, w którym się one znajdują. Najprostszym kondensatorem jest kondensator płaski, którego pojemność wyraża się wzorem:

gdzie jest przenikalnością dielektryczną izolatora znajdującego się pomiędzy płytkami kondensatora.

Indukcyjność L jest wielkością fizyczną charakteryzującą zdolność obwodu elektrycznego do wytwarzania SEM samoindukcji. SEM samoindukcji pojawia się w obwodzie zawsze, gdy w obwodzie natężenie prądu ulega zmianie:

Es=L

W układzie SI jednostką indukcyjności jest jeden Henr.

Indukcyjność jest wielkością stałą dla danego obwodu elektrycznego, jej wartość związana jest jedynie z geometrycznymi rozmiarami obwodu i własnościami magnetycznymi środowiska, w którym ten obwód się znajduje.

Idealny obwód drgający zawiera tylko elementy L i C (R=0). Po naładowaniu kondensatora do napięcia U0, w obwodzie popłynie okresowo zmienny prąd o natężeniu:

i=i0sin(ω0-).

Gdzie i0 jest amplitudą natężenia prądu, związaną z napięciem U0 zależnością:

i0=.

Wielkość ω0 jest pulsacją drgań swobodnych obwodu, określoną wzorem Thomsona:

ω0=.

W rzeczywistych obwodach drgających rezystancja R nie jest równa zeru, toteż występują w nim straty energetyczne, związane z wydzielaniem się ciepła i stanowiące przyczynę zanikania prądu elektrycznego. W celu podtrzymania przepływu prądu, należy włączyć do obwodu zewnętrzne źródło energii elektrycznej o sile elektromotorycznej okresowo zmiennej np.: E=E0sinωt , wówczas chwilową wartość natężenia prądu opisuje równanie:

i(t)=i0 sin(ωt-ϕ) ,

w którym amplituda wynosi:

i0=.

Z powyższego wzoru wynika, że w danym obwodzie RLC, amplituda natężenia prądu osiąga wartość maksymalną:

i0max=,

jeżeli pulsacja zewnętrznej SEM będzie równa wartości ωr , spełniającej warunek :

Wielkość ωr nazywamy pulsacją rezonansową. Łatwo zauważyć, że wartość pulsacji rezonansowej jest równa pulsacji drgań własnych obwodu i wynosi:

Zjawisko występowania maksymalnej amplitudy natężenia prądu w obwodzie RLC, przy pulsacji sem równej pulsacji drgań własnych obwodu, nosi nazwę - rezonansu elektrycznego.

W przypadku rezonansu, przesunięcie fazowe ϕ między natężeniem prądu a sem jest równe zeru, natomiast chwilowe wartości napięć na poszczególnych elementach

wynoszą:

3.Wykonanie ćwiczenia:

W celu wykonania ćwiczenia zestawiamy obwód jak niżej, składający się z cewki , której indukcyjność Lx należy wyznaczyć, kondensatora wzorcowego o pojemności C0 i miliamperomierza. Źródłem zasilania jest generator drgań sinusoidalnych G o regulacji częstotliwości ν.

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
Lx , Rx

G Co

A

Wł.

Wartości Lx obliczamy ze wzorów:

4.Wyniki pomiarów:

wyniki:

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

ν

500

550

600

650

700

750

800

850

900

950

1000

1050

1100

1150

1200

1250

1300

1350

1400

1450

1500

1550

1600

1650

1700

1750

1800

I

48.6

53.1

56.2

58.7

60.7

62.2

63.2

64

64.4

64.6

64.2

64

63.6

62.9

62.1

61.3

60.3

59.3

58.3

57.4

56.2

55.2

54.1

53.1

52.1

51.1

50.1

Co=3μF νr=950 Hz Lx=0.0094H

Nr

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

ν

500

550

600

650

700

750

800

850

900

950

1000

1050

1100

1150

1200

1250

1300

1350

1400

1450

1500

1550

1600

1650

170

1750

1800

I

44.9

48.5

51.7

54.5

57

59.2

59.4

60.7

61.6

62.3

62.7

62.9

63.2

63

63

62.4

61.9

61.1

59.8

58.5

57.2

56.3

55.2

54.2

53.2

52.3

51.1

C0=2.7μF νr=950Hz Lx2=0.010H

0x01 graphic

4.Rachunek błędu:

dla C=2.5μF : ΔC0=(1%*11μF/100%)+(0.5%*1.1μF/100%)=0.000000016

Δν=0.01

ν=950Hz

(0.000021+0.005333)*100%=0.54%.

(0.000019+0.002)*100%=0.2%



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
6.1-LC w rezonansie 1Doc, SPRAWOZDANIA czyjeś
pomoc2cd(1), SPRAWOZDANIA czyjeś
Budowa kontenera C, SPRAWOZDANIA czyjeś
Zalety systemów SDH, SPRAWOZDANIA czyjeś
Hartowanie i odpuszczanie, SPRAWOZDANIA czyjeś
z3 06, SPRAWOZDANIA czyjeś
z 1 7 a, SPRAWOZDANIA czyjeś
Zabezpieczenie transformatora za pomocą zespołu automatyki(1), SPRAWOZDANIA czyjeś
w4m, SPRAWOZDANIA czyjeś
Z5 10, SPRAWOZDANIA czyjeś
pomoc, SPRAWOZDANIA czyjeś
siwex, SPRAWOZDANIA czyjeś
MetodyNumeryczne, SPRAWOZDANIA czyjeś
pomoc2, SPRAWOZDANIA czyjeś
labelektr14, SPRAWOZDANIA czyjeś
Budowa kontenera VC, SPRAWOZDANIA czyjeś
z4 06, SPRAWOZDANIA czyjeś

więcej podobnych podstron