2. Systemy transportowe stosowane w górnictwie surowców zwięzłych:
Najczęściej stosowanym środkiem transportu są samochody lub ciągniki z przyczepami. Jeżeli transportowany ma być nadkład zwięzły lub przerosty to zazwyczaj samochody samowyładowcze zrzucają urobek wprost na zwałowisko i są jedynym elementem systemu transportowego. Jeżeli wyrobisko jest głębokie i odległość na jaką odstawia się nadkład jest dość duża to wykorzystuje się system złożony z transportu samochodami na poziomach wyrobiska i przenośnikami taśmowymi z wyrobiska na zwałowisko. Jeżeli samochody stosuje się do transportu kopaliny użytecznej to jest ona przewożona wprost do zbiornika zakładu przeróbczego. Ze względu jednak na wysokie koszty eksploatacji transportu samochodowego coraz częściej transportuje się kopalinę użyteczną za pomocą przenośników taśmowych również na terenie wyrobiska. Gdy w urobku ilość brył o wymiarach >300 mm jest niezbyt duża, można zastosować system transportowy taśmowy bez samojezdnej kruszarni stosowanej do kruszenia wstępnego. W przypadku gdy bryły przekraczają dopuszczalne wymiary odsiewa się je wstępnie na ruszcie lub kracie zabudowanym nad zbiornikiem zasypowym.
* MW→ładowarka lub koparka jednonaczyniowa→transport samochodowy→zakład przeróbczy.
* koparka→samochód→kruszarka→ przenośnik taśmowy
URABIANIE NA BLOKI:
W kopalniach w których urobek wydobywa się w blokach do transportu stosuje się dźwignice linotorowe. Jeżeli sytuacja pozwala to do transportu na powierzchnię używa się wyciągów. Bloki skalne są wówczas ładowane na platformy szynowe lub przyczepy oponowe i na nich są wywożone aż do zakładu przeróbczego o ile usytuowanie i głębokość na to pozwala.
- piły diamentowe
- dźwignice→samochód
- water jet→transport samochodowy.
4. Systemy transportowe z transportem samochodowym
TRANPORT SAMOCHODOWY to transport cykliczny. Zastosowanie transportu samochodowego:
eksploatacja niedużych i średnich złóż o okresie eksploatacji 10-15lat i wielkości wydobycia surowców do1mln t/rok.
eksploatacja pokładów nachylonych i poziomych na niedużych miąższościach.
eksploatacja pokładów stromych i nachylonych o małych długościach i szerokościach frontów roboczych.
wieloblokowa eksploatacja kamienia budowlanego.
selektywna eksploatacja złóż zalegających nierównomiernie w terenach górzystych.
PODZIAŁ SAMOCHODÓW :
1.pojazdy mechaniczne(silnikowe)
a)sam.przeznaczone do samodzielnego przewozu ładunków
b)ciągniki do ciągnięcia przyczep(siodłowe i drogowe)
2.pojazdy ciągnione
a)przyczepy-pojazdy wieloosiowe
b)naczepy
Do transp.urobku w kopalniach odkryw.stosowane są głównie samochody samowyładowcze. Według konstrukcji skrzyni i sposobu rozładunku dzielimy je : z wyładunkiem tylnym , bocznym lub dennym.
5. Systemy transportowe z transportem przenośnikowym
Przenośniki taśmowe znajdują szerokie zastosowanie w transporcie masowych materiałow sypkich irozdrobnionych , a szczególnie wszelkiego rodzaju surowców mineralnych . Obecnie transportuje się nimi również bryły znacznych rozmiarów /powyżej 0,3 metra/ale na ogół o niezbyt ostrych krawędziach. Podatne trasy przenośnikowe z elastycznymi zestawami krążnikowymi oraz taśmy o szerokiej wytrzymałości na przebicie umożliwiają opłacalne transportowanie urobku o dużej granulacji i ostrych krawędziach charakterystycznego dla skalnictwa i górnictwa rud. Równolegle z tym stosuje się wstępne kruszenie skał zwięzłych przed podaniem ich na przenośniki taśmowe. W tym celu do wyrobiska wprowadza się przejezdne lub przewożne , a w górnictwie podziemnym także przenośne kruszenie. W górnictwie odkrywkowym pracują przenośniki nadkładowe o wydajności 29 000 m3/h , a w górnictwie podziemnym przenośniki węglowe o wydajności 1800 t/h .
6. Systemy transportowe z transportem szynowym
Transport szynowy jest opłacalny na bardzo długich trasach oraz małym i średnim wydobyciu. Jest to system transportu cykliczny. W GP transport szynowy zwany jest przewozem a elementy to wozy kopalniane . W GP /węgiel kamienny i rudy/ często nadal stosowany jest jako główny transport . Wozy kopalniane zbudowane z podwozia / układ zderzakowo sprzęgłowy , układ jezdny i układy hamulcowe / oraz nadwozia / skrzynia ładowna lub platforma/. Wozy kopalniane dzielą się na :
-wozy urobkowe
-wozy osobowe
-wozy specjalne-do przewozu skrzyni , do transportu drewna i żelastwa
Mamy wozy:
-małe do 1,5 m3
-średnie od 1,5-3 m3
-duże pow.3m3
W GO przy robotach ziemnych transport szynowy - wagony .
Trzy typy konstrukcji/wagony i wozy urobkowe/
1na sztywno umocowaną skrzynią-rozładunek na wywrotkach(obrót o 1800). Wagony muszą być rozszczepione w trakcie rozładunku.
2.z wychylną ścianą boczną.wyładunek odbywa się poprzez obrót wagonika o 45-550 na rampie wyładunkowej.
7 Systemy transportowe z transportem linowym.
dźwignice linotorowe - stosuje się w G.O. w kopalniach skał zwięzłych, gdzie przy niedużej odległości wymagana jest duża wysokość transportu.(kamieniołomy: Strzelin, Strzegom, Karkonosze). W Polsce stosuje się wyłącznie dźwignice z wieżami podporowymi stałymi.
Żurawie - stosuje się w kopalniach o małej rozciągłości. Można je przesuwać w pozycji stojącej przy płaskim lub prawie płaskim podłożu. Są też żurawie przejezdne na podwoziach gąsienicowych lub oponowych stosowane do:
-prac demontażowych i montażowych
-prac składowiskowo - magazynowych i przeładunkowych
-przy eksploatacji bloków skalnych
Kolejki linowe wiszące - kolejki napowietrzne do transportu urobku z kopalni odkrywkowych do zakładu przeróbczego, na zwałowiska lub składowiska. Stosuje się przy dużej różnicy wzniesień tylko w zakładach przeróbczych lub K.O. o małej produkcji.
Kolejki linowe dzielą się na
-kolejki jednolinowe
-kolejki dwulinowe- liny nośna i ciągnąca. Mają większe wydajności i mogą być stosowane na większych odległościach.
10 Wady i zalety transportu szynowego:
Zalety:
-duża wytrzymałość torów i taboru szynowego oraz długi okres jego pracy
-możliwość korzystania z różnych form energii przy niedużym jej jednostkowym zużyciu
-znaczna niezawodność ruchu, niezależność od warunków klimatycznych oraz niewrażliwość na wielkość brył
-możliwość przewozu na duże odległości.
Wady:
-znaczna długość dróg transportowych, duży koszt inwestycyjny
-małe dopuszczalne nachylenie torów
-znaczne koszty remontów i utrzymania torów
-duże promienie luków
-duża ilość zatrudnionej załogi
-mała elastyczność pracy i trudności z załadunkiem pociągów na końcówkach frontu
-ograniczona wydajność
11. Wady i zalety transportu oponowego
Zalety: -łatwość manewrowania i duża zwrotność pojazdów; -możliwość pokonywania wzniesień do 100%o, przy większych prędkościach 200-300%o;
-duża prędkość jazdy do 80 km/h i duże przyspieszenie; -łatwość pokonywania krzywizn o małych promieniach; -możliwość załadunku i wyładunku w każdym miejscu i w prosty sposób; -elastyczność umożliwiająca zmianę trasy i kierowanie taboru w sposób dowolny do różnych pt. oraz łatwość realizacji eksploatacji selektywnej; -możliwość wyłączenia z ruchu w razie awarii tylko pojazdu niesprawnego; -możliwość załadunku dużych brył skalnych i łatwość doboru wielkości samochodu do wielkości współpracujących koparek i kruszarek; -wzrost wydajności koparek o 15 do 25% w stosunku do wydajności koparek ładujących urobek do wagonów; -możliwość szybkiego udostępniania nowych poziomów eksploatacyjnych, uproszczony sposób zwałowania nadkładu.
Wady: -duże koszty zakupu i eksploatacji taboru; -stosunkowo krótki okres pracy, średnio 200-300 tyś km; -duża częstość remontów i znaczny stopień ich skomplikowania; -szybkie zużycie ogumienia, którego koszt to 20% kosztów przewozu; -zużycie importowanego paliwa; -znaczne zapotrzebowanie na wykwalifikowaną obsługę;
-stosunkowo nieduża wydajność i ograniczona ekonomiczna odległość przewozu; -zależność od warunków klimatycznych i atmosferycznych;
-wydzielanie szkodliwych gazów i pyłów.
Stosowanie transportu samochodowego jest szczególnie uzasadnione w warunkach: -eksploatacji niedużych i średnich złóż o okresie eksploatacji 10 do 15 lat i wielkości wydobycia surowca do około 2 mln t/rok; -eksploatacji pokładów poziomych lub słabo nachylonych o niedużej miąższości; -eksploatacji pokładów stromych i nachylonych o niedużych długościach i szerokościach frontów roboczych;
-wielkoblokowej eksploatacji złóż kamienia budowlanego; -eksploatacji złóż głęboko zalegających, gdzie ze względu na nachylenie torów szynowe drogi transportowe muszą być bardzo długie; -selektywnej eksploatacji złóż zalegających nierównomiernie lub w terenach górzystych; -budowy nowych kopalni
32. Rodzaje złącz, wady i zalety
1. Mechaniczne.
2. Złącza stykowe: - płaskie (o niedużym obciążeniu);
- wypukłe
- kątowe tory mocno obciążone o
- zetowe dużym natężeniu ruchu
W zależności od usytuowania złącza względem podkładów: podparte, wiszące, o dwóch podkładach zsuniętych.
Podparte - zbyt twarda jazda, bujanie podkładow, usuwanie podsypki;
Wiszące - bardzo sprężyste;
Złącza na 2 podkładach zsuniętych - na linach elektrycznych.
Zalety
Bezstykowe - spokojna jazda, mniejsze siły dynamiczne, mniejsze zużycie nawierzchni podłoża i taboru, mniejsze koszty utrzymania, długa żywotność, oszczędność stali, mniejsze opory ruchu.
Wady
- konieczność b.mocnego mocowania szyn do podkładów, stal o dużej wytrzym., wymienianie odcinków.
Złącze mocujące - przymocowanie szyn do podkładów (trwałe): - bezpośrednie; - pośrednie; - mieszane.
33. Rodzaje przenośników do transportu pionowego
a) przenośniki kubełkowe - materiał przenoszony jest w naczyniach (kubełkach) przytwierdzonych do cięgna, materiał nie tworzy ciągłego strumienia
b) przenośnik rurowe- wewnątrz rury znajdują się zgarniaki o kształcie kołowym dostosowane do jego przekroju.
c) przenośnik zgrzebłowe - urządzenie transportowe typu przesuwającego, w którym przymocowane do łańcuchów elementy poprzeczne zwane zgrzebłami przesuwają urobek w sposób ciągły, w określone miejsce
d) przenośnik śrubowe - rura wewnątrz której znajduje obracający się wał śrubowy.
e) przen. Pneumatyczne ????
f)przen. Hydrauliczne ????
34. Budowa i zastosowanie przenośników kubełkowych
Przenośniki kubełkowe mają zastosowanie w transporcie pionowym. Materiał przenoszony jest w naczyniach (kubełkach) przytwierdzonych do cięgna, materiał nie tworzy ciągłego strumienia.
35. Budowa i zastosowanie przenośników rurowych
Wewnątrz rury znajdują się zgarniaki o kształcie kołowym dostosowane do przekroju. Zgarniaki przymocowane są przegubowi do ogniw łańcucha pociągowego
Stosuje się do transportu różnego rodzaju materiałów drobnoziarnistych i dobrze sypkich. Szczególnie nadaje się do transportu materiałów wymagających całkowicie szczelnej obudowy i izolacji od otoczenia
WADY: mała prędkość, duże zużycie rury i łańcuchów.
36. Budowa lin
zbudowane są z odpowiednich stali, różne średnice, różna konstrukcja.
Lina jednozwita
Najprostsza konstrukcja liny
Konstrukcja klasyczna: jednozwita, dwuzwita, trójzwite
37. Charakterystyka lin współ- i przeciwzwitych
1. współzwite - wszystkie kolejne warstwy zwijane w tym samym kierunku
2. przeciwzwite:
a) giętkie, dobrze się układa, ma mniejsze średnice, większą trwałość - tarcie lin o siebie małe. Wada - ma tendencje do zwijania pętli, musi pracować w urządzeniu pod stałym naciągiem, w momencie uszkodzenia, przecięcia liny reszta się odblokuje.
b) grubsza, sztywniejsza, mniejsza trwałość, większe tarcie między linami, może pracować w urządzeniach, które w pewnym etapie tracą naciąg.
Lina dwuzwita - zwinięcie lin w żyle i wszystkich w linie w jedną stronę
Lina trójzwita - żyłami liny dwuzwite, duże średnice, małe wypełnienie rdzenia stalą, bardzo elastyczne.
38. Rodzaje zgarniarek i zastosowanie
Rodzaje: linowe i kołowe
Budowa: pojemność 0,5-6 m3
Łączą funkcje urabiania i transportu wykorzystywane w materiałach drobnych, na wysypiskach odpadów, zwałowiskach.
ZALETY: proste, niewielkie koszty inwestycyjne i ruchowe, dość duża niezawodność, praca w nachyleniach i poziomie, łączenie funkcji urabiania i transportu.
WADY: duże zużycie, praca przerywana, niewielkie wydajności spadające w miarę długości drogi transportu, dodatkowe rozdrobnienie i zanieczyszczenie na drodze transportu urobku.
39. Kolejki linowe, rodzaje, zastosowanie, charakterystyka
Omijają przeszkody, mały zasięg, niewielkie wydajności
1. jednolinowe- na podporach rozpięta jest lina, która spełnia funkcję liny nośnej i ciągnącej urządzenia napinajace, napęd, stacja zwrotna, wózki transportowe.
- mała nośność ze względu na połączenie funkcji nośnej i ciągnącej
- mały udźwig
- transport ciągły
2. dwulinowe- lina napędowa sprzęgnięta z wagonikiem, przechodzi przez stację napędową, wagonik sprzęgnięty z liną ciągnącą, druga lina jest rozpięta na stałe.
- rozdzielenie funkcji nośnej i ciągnącej
- większe zakresy
- większy udźwig i wydajność
40. Dźwignice - rodzaje, wady i zalety
Dźwignice linotorowe: do podnoszenia materiału w kopalni odkrywkowej, do usypywania odpowiedniego poziomu na składowiskach
1. jednoliniowe; 2. wieloliniowe
Urządzenia proste, tanie, ale o małej nośności i niskiej wytrzymałości lin.
Najczęściej są stosowane dźwignice z liną stałą. Dwie podpory i duża ilość lin. Podstawowa jest lina nośna zamontowana na stałe, po niej jeździ wózek. Jest to lina gruba, zamknięta, sporej wytrzymałości. Wózek jest posuwany przez linę ciągnącą połączoną napędem. Za ruch na dół i do góry odpowiada lina podnosząca (ma ona drugi napęd). Lina wieszakowa- podtrzymuje i zachowuje odpowiednie odległości między linami.
41. Dragline- zasada działania , zastosowanie
Są powszechnie stosowane w Stanach Zjednoczonych, w górnictwie odkrywkowym . Dają cykliczno - potokową strugę urobku. Składają się z wysięgnika układu roboczego i naczynia urabiającego. Charakteryzuje się bardzo długim wysięgnikiem i dużym kubłem. Zgarnia urobek kubłem po jednej stronie i przerzuca na drugą stronę na zwałowisko.
42. Wozy odstawcze na podwoziu oponowym - podział ze względu na konstrukcję
Wozy odstawcze służą w kopalniach podziemnych do odstawy urobku z punktów załadunku w przodkach do wysypów i na środki transportu kopalnianego stosowanego w transporcie głównym.
PODZIAŁ ze względu na konstrukcję : jednoczłonowe, przegubowe, samozaładowcze.
1. jednoczłonowe - bardzo długie, jedna konstrukcja, najczęściej w górnictwie podziemnym, rozładunek przez przenośnik zgrzebłowy w skrzyni lub wywrotkowy, załadunek poprzez przesuwanie się przenośnika zgrzebłowego w skrzyni, niskie, mogą wjechać do specjalnych pokładów, 10-20 Mg pojemność.
2. przegubowe - rozładunek teleskopowy lub wywrotkowy, kabina połączona przegubem ze skrzynią ładowną, najczęściej stosowane w kopalniach podziemnych na małe wysokości
3. samozaładowcze - stosowane najczęściej w specjalnych warunkach, mają naczepę z czerpakiem, stosowane przy eksploatacji selektywnej, wadą to cięższy samochód, większa moc i większe zużycie paliwa, rozładunek denny.
43. Schemat pracy wozu odstawczego o wyładunku teleskopowym
Wozy przegubowe mają rozładunek teleskopowy (teleskopowe urządzenie hydrauliczne) lub wywrotkowy. Rozładunek teleskopowy polega na wypychaniu ścianki siłownikiem.
44. Schemat pracy wozu odstawczego samozaładowczego
Wozy samozaładowcze mają za zadanie pobieranie urobku własną łyżką, załadowanie go do własnego pojemnika, następnie przewiezienie i rozładowanego do punktu wysypu. Długość opłacalnej drogi odstawy tymi wozami wynosi około 800m. Wozy samozaładowcze różnią się między sobą budową, sposobem załadunku i rozładunku. Rozróżniamy wozy samozaładowcze ze skrzynią wychylną lub rozsuwną oraz ze skrzynią szufladową. Budowane są one w układzie przegubowym. Jeden człon stanowi ciągnik, a drugi skrzynia zasypowa. Załadunek skrzyni wozów odbywa się za pomocą łyżki, która zamocowana jest z tyłu za skrzynią. Zagłębienie łyżki w zwał urobku dokonywane jest mechanizmem jazdy, a obrót i podnoszenie siłownikami hydraulicznymi. W czasie napełniania łyżki koła tylne wozu także są napędzane specjalnym silnikiem hydraulicznym. Opróżnienie urobku z łyżki do skrzyni jest zasięrzutne. Rozładunek urobku ze skrzyni jest odbywa się przez jej przechylenie do tyłu lub przez otwór w dnie albo szufladowo przez wypchanie urobku.
Wozy samozaładowcze mogą być budowane na sztywniejszej ramie. Nabieranie urobku odbywa się za pomocą łyżki zamontowanej z przodu wozu. Jej opróżnienie z urobku do skrzyni zsypowej jest również zasięrzutne. Rozładunek urobku z wozu odbywa się wywrotkowo przez przechylenie skrzyni do tyłu.
Mamy w kraju mały wóz samozaładowawczy typu OSA- 45 dla małych kopalń rud cynku i ołowiu.
45. Budowa koła jezdnego
koła jezdne - elem, ktore najczęściej się zużywają, drogie. Oddzielny mechanizm łączący pojazd z podłożem, musi spełniać warunki: *przełożenie siły napędowej, *stanowią el, tłumiący, *wpływa na dynamikę pojazdu.
Koła: *toczne, * napędowe. Budowa: piasta, tarcza, obręcz, ogumienie: - pełne,
- pneumatyczne (klasyczne: dętka, opona; bezdętkowe)
46. Opory ruchu pojazdu oponowego
oznacza się ze względu na szerokość opony w calach 21,00 i rodzaj (radialna lub diagonalna)
47. Budowa opony
- bieżnik (protektor) osłona gumowa na zew. Powierzchni osnowy, chroniąca osnowę przed wpływami atmos. I uszkodzeniami.
-czoło bieżnika - części oopony stykająca się z nawierzchnią drogi (ulega zużyciu)
- osnowa krzyżująca się lub ułożona promieniowo (warstwy nagumowanej tkaniny kordowej przenoszą obciążenia i zapewniają wymaganą wytrzymałość opony
- obrzeża opony (stopka) część opony stykająca się z obręczą
sposoby ułożenia osnowy w opnie: * diagonalna, * radialna.
48. Opory ruchu pojazdu oponowego
Statyczne, v= const:
1, podstawowy- gdy pojazd porusza się ze stalą prędkością po drodze poziomej i prostej:
-o. toczenia,
- o. tarcia w łożyskach kół (rys)
PRk cosα=N*e= GRk* sinα
Wt=Gf
Wp= Wt +WL(opór tarcia w łożyskach WL)
ωp= Wp// G [N/ N]
opor podstawowy, ωp= 0,01- 0,25,
2,wzniesienia- WN, zależy od kąta nachylenia drogi (rys)
3, skrętu Ws, zależy od promienia skrętu (rys)
4, powietrza, liczony przy prędkościach > 15 km/ h, od przekroju powierzchni samochodu, nie zależy od ciężaru samochodu.
Dynamiczne
k- współczynnik, uwzględniający wpływ mas wirujących, zależy od typu konstrukcji pojazdu, biegi na którym zachodzi zmiana prędkości i stopnia obciążenia pojazdu, a- przyspieszenia, P- siła pociągowa
W = Wp+ Wn+ Ws+ Wd
P - (Wp+ Wn+ Ws)= Wd
49 Równanie ruchu pojazdu oponowego
Fp≥Fk≥W [kN]
Fp - siła przyczepności kół napędowych
Fk - siła pociągowa
W - wielkość oporów ruchu
Jest to niezbędny warunek ruchu; w przypadku Fp<Fk następuje poślizg kół napędowych, gdy Fk<W samochód nie ruszy ze względu na zbyt duże opory ruchu.
Siła pociągowa Fp wynosi:
Nc - moc silnika
Vj - prędkość jazdy km/h
η - sprawność układu napędowego
Siła przyczepności kół do drogi
[kN]
g - przyspieszenie ziemskie
m.n - masa napędowa samochodu
fp - współczynnik przyczepności kół do nawierzchni
50. Sposoby oczyszczania gazów spalinowych
51. Sposoby zabezpieczenia opon przed zużyciem i ich naprawy
- Stosowanie łańcuchów ochronnych (zwiększenie ciężaru samochodu i zużycia paliwa), stosowane do pracy w samym wyrobisku, na krótkich odległościach - w wyrobiskach odkrywkowych i podziemnych,
- wypełnianie opon elastomerem ciekłym (powoduje znaczne zwiększenie ciężaru samochodu, obniżenie zużycia opon),
- naprawa i regeneracja opon (szczególnie przebicia)
ZUŻYWANIE OPON
Ścieranie bieżnika opony, ścinanie i wyrywanie protektora, ścinanie i wyrywanie z boku opony, odspajanie się bieżnika od opony na skutek nadmiernego przegrzania, uszkodzenia w okolicach stopki - niefachowy montaż, pęknięcia dętek - przegrzanie i obciążenie opon, przebicia lub przecięcia ostrymi krawędziami brył urobku lub najechanie na el, metalowe.
52 Budowa toru kolei kopalnianej
Przy budowie toru należy dążyć do tego, aby promienie łuków były możliwie duże, gdyż pozwala to na zwiększenie prędkości jazdy pociągów. Duże promienie łuków zwiększają jednak rozmiary robót ziemnych.
Pochylenie trasy również nie powinno być zbyt duże z powodu zwalniania pociągu. Małe pochylenie zwiększa rozmiar robót wykonywanych przy budowie torów.
-Prześwit toru - odległość między wewnętrznymi powierzchniami szyn mierzona prostopadle do osi toru
53 Elementy kolei kopalnianej
-szyny - są podstawowym elementem toru kolejowego. Muszą odznaczać się dużą sprężystością oraz odpornością na ścieranie. W K.O. stosuje się szyny o długości 4-30 m.
-złącza stykowe - służą do połączenia szyn w jeden tok
-złącza mocujące - do przytwierdzenia szyn do podkładów w celu zachowania stałego prześwitu torów
54 Rodzaje wozów kopalnianych
podział ze względu na:
przeznaczenie
-osobowe
-urobkowe
-transportowe
-wozy specjalne i przeciwpożarowe
charakter przemieszczania
-niesamojezdne
-samojezdne
liczbę osi:
-dwuosiowe
-czteroosiowe
-wozy na wózkach dwuosiowych
pojemność
-małe - do 1,5 m3
-średnie - do 3,0 m3
-duże - od 3,0 m3
konstrukcję skrzyni i sposób wyładunku wozów urobkowych
-ze skrzynią sztywno zamocowaną do ramy podwozia(opróżnianie przy pomocy wywrotu)
-ze skrzynią zawiasowo zamocowaną do podwozia i podnoszonym bokiem skrzyni, wypróżniane przez nachylenie skrzyni
-ze skrzynią mającą odchylne dno, przez które następuje opróżnienie wozu
-ze skrzynią mającą odchylane ścianki boczne i nachylone dno, opróżniane przez odkrycie ścianek bocznych.
55 Zasada pracy wozu samowyładowczego
Rozładunek wozu samowyładowczego odbywa się podczas przejazdu z prędkością do 1m/s przez krzywkę wyładowczą. Najbardziej rozpowszechnione są krzywki o długości 7-8 m. i wysokości do 1,5m., które wyposażone są w zwrotnice wjazdowe z napędem. ręcznym, sprężynowym, lub pneumatycznym. Zwrotnice dla krążka wyładowczego są odsuwane od torów w czasie przejazdu lokomotywy lub pustych wagonów
56 Sposoby rozładowywania wozów kopalnianych
Z wozów małych i średnich najpowszechniejsze zastosowanie znalazły wozy ze sztywną skrzynią .
Na poziomach kopalnianych, z których ciągnienie urobku odbywa się tylko skipami, korzystniejsze jest zastosowanie wozów samowyładowczych. Cechą tych wozów jest wyładunek w ruchu.
Rozróżnia się dwie zasadnicze grupy wozów urobkowych z otwieranymi bokami:
-z wyładunkiem przy najeździe krążka rozładowczego na specjalnej budowy krzywkę wyładowczą (wozy typu Granby)
-z wyładunkiem przy wykorzystaniu półwywrotu; w tego typu wozach wymagany jest obrót samej skrzyni lub całego wozu o kąt 45-55° w zależności od transportowanego materiału.
57 Podział lokomotyw kopalnianych
Podział ze względu na:
spełniane zadania transportowe
-lokomotywy transportu głównego (wskaźnik wielkości powyżej 110Mg kW)
-lokomotywy pomocnicze (wskaźnik wielkości poniżej 110 Mg kW)
rodzaj energii napędzającej lokomotywę:
-lokomotywy elektryczne przewodowe
-elektryczne akumulatorowe
-pneumatyczne
-elektryczne przewodowo akumulatorowe
-spalinowe; spalinowo - peumatyczne; spalinowo - hydrauliczne
sposób zasilania:
-niezależne - akumulatorowe, pneumatyczne, spalinowe
-zależne - przewodowe, przewodowo - kablowe
zabezpieczenie przeciwwybuchowe:
-GE - w pomieszczeniach ze stopniem zagrożenia „a”
-BW - stopnie zagrożenia „a” „b”
-BM
58 Charakterystyka lokomotyw elektrycznych:
Zalety:
-niskie koszty eksploatacyjne
-duża siła pociągowa
-dobre przyspieszenie
-duża prędkość jazdy
-dobre warunki pracy
Wady:
-zależność od sieci trakcyjnej, szczególnie kłopotliwa przy torach przesuwnych
-wysokie nakłady inwestycyjne
-zagrożenie porażeniem prądem
W czasie jazdy energia niezbędna do ruchu pobierana jest z trakcji elektrycznej. Zasięg lokomotywy elektrycznej przewodowej ograniczony jest rozpiętością sieci trakcyjnej.
Każda lokomotywa elektryczna przewodowa składa się z 2 części: mechanicznej i elektrycznej.
W lokomotywach kopalnianych powszechnie stosowane są silniki prądu stałego.
59 Charakterystyka lokomotyw akumulatorowych
Lokomotywy tego typu budowane są w różnym wykonaniu jako lokomotywy transportu głównego i pomocniczego. Zasięg ograniczony jest pojemnością baterii akumulatorów. W celu zwiększenia zasięgu stosuje się lokomotywy z tendrem, na którym znajduje się dodatkowa bateria akumulatorów połączona przewodem z lokomotywą, lub wykorzystuje się lokomotywy przewodowo - akumulatorowe. Te ostatnie na pewnych odcinkach czerpią energię z akumulatorów lub przewodu jezdnego. Jeżeli warunki bezpieczeństwa pozwalają stosuje się je, i ładowanie akumulatorów odbywa się w czasie jazdy przewodowej. Podstawowym źródłem energii w lokomotywach akumulatorowych są akumulatory ołowiowe lub zasadowe. Sprawność akumulatorów ołowiowych wynosi 75-80%. Baterie akumulatorów składają się z 20-90 ogniw. Najczęściej stosowane jest napięcie 72 V.
60 Charakterystyka lokomotyw pneumatycznych:
W lokomotywach tego typu do wykonania pracy wykorzystuje się energię powietrza sprężonego. Podstawowymi elementami tych lokomotyw są butle sprężonego powietrza, silniki pneumatyczne, przekładnia mechaniczna. Lokomotywy wyposażone są w dwa jednocylindrowe lub jeden wysokoobrotowy wielocylindrowy silnik pneumatyczny o mocy 20-70 KM. Lokomotywy pneumatyczne ze względu na swoje wady (mała wydajność i zasięg transportu, bardzo niska sprawność ogólna, duże zużycie powietrza sprężonego) są sporadycznie używane.
61 Charakterystyka lokomotyw spalinowych.
-źródło energii porusza się wraz z lokomotywą, co daje jej dużą swobodę ruchową
-istnieje możliwość ich przeciążenia
-duże bezpieczeństwo pracy z uwagi na brak gołego przewodu jezdnego
-łatwość budowania jednostek o dużej mocy i prędkości jazdy
-możliwość pracy a większych pochyleniach tras
62. Zasadnicze urządzenia wyciągu szybowego
wieże szybowe, maszynownia z wyciągnikami, naczynia wydobywcze, liny nośne, liny wyrównawcze. Szyby mogą być: wydobywcze, wentylacyjne, wielofunkcyjne.
Wyciąg szybowy - maszyna, napęd, naczynia wydobywcze, liny. Wyciągi szybowe:
a) jednolinowe :bębnowe, babinowe(stosowane przy drążeniu szybu), z bębnem pędnym tzw, linopędnią,
b) wielolinowe
Jednolinowe bębnowe- lina na stale przymocowana jest do bębna (obrót bębna powoduje nawijanie się liny - naczynie wjeżdża do góry i jednoczesne odwijanie drugiej liny drugiego naczynia - zjeżdża w doł), lina tworzy pętlę, dzięki warunkowi sprzężenia ciernego nastepuje przeniesienie napędu. Wielolinowe - naczynia zawieszone kilkoma linami (np, 4, 8, 2).
63. Wyciągi wydobywcze
maszyna + napęd+ naczynia wydobywcze + liny
rodzaje wyciągów szybowych:
a) ze względu na rodzaj ruchu: - ciągłym, - przerywanym,
b) z uwagi na rodzaj naczynia: - klatkowe wyciągi, skipowe
c)z uwagi na rodzaj napędu: - parowe, - hydrauliczne, - elektryczne,
d) z uwagi na rodzaj organu pędnego: - bębnowe, - z kołem pędnym albo z bobiną
e) z uwagi na umieszczenie maszyny: - wieżowe, - z maszyną poziomową,
f) z uwagi na liczbę naczyń wydobywczych: -podwójne, pojedyńcze
64. Ogólna charakterystyka zbrojenia szybowego
65. Prowadzenie naczyń w szybie
NACZYNIA WYDOBYWCZE:
- klatki (ludzi, maszyn),
- skipy, - kubły, - skipoklatki,
Prowadzenie naczyń w szybie:
* sztywne (przymocowanie do zbrojenia szybu, prowadnice - przymocowane do naczyń wydobywczych), lżejsze, malo trwale, większe drgania.
* elastyczne - prowadniki linowe.
Prowadzenie elastyczne odbywa się za pomocą lin, liny prowadnicze montowane są w głowicy wieży. Daje to zmniejszenie konstrukcji szybu, lżejsza, tańsza, szybsze wykonanie szybu, mniejsze obciążenie, szybsze przygotowanie szybu do eksploatacji, łagodne prowadzenie, duża żywotność. Wady: większe obciążenie głowicy wieży, większe odległości miedzy naczyniami, większe głębokości rząpi
Prowadniki:
a) drewniane: lżejsze od stalowych, tańsze, szybko wymienialne, mało trwałe, wykruszanie, stosowane przy małych prędkościach w starych lub płytkich kopalniach,
b) stalowe- cięższe zbrojenie szybu, droższe, płynna jazda, większy udźwig.
Prowadnice:
- ślizgowe, - toczne, - krążkowe.
66. Charakterystyka wież szybowych
wieże:
1) zastrzałowe- konstrukcja: trzon prowadniczy, pomosty, głowica wieży (w niej koła kierujące i maszynownia).
Z wieżami szybowymi zastrzałowymi mamy do czynienia wtedy, gdy maszyna wyciągowa znajduje się poza wieżą.
-konstrukcja stosunkowo lekka,
-zastrzał służy do zrównoważenia sil pochodzących od naciągu liny.
2) kozłowe- gdy mamy dwie wieże, dwa zastrzały i dwie maszyny wyciągowe wówczas mamy do czynienia z wieżami dwustrzałowymi tzn, kozłowymi.
3) basztowa- ( wolno stojąca), maszyna wyciągowa umieszczona w głowicy wieży; wieże mogą być obudowane, co wpływa bardzo korzystnie, ponieważ oddziela trzon prowadnicy od czynników atmosferycznych, nie powoduje zlodowacenia. Obudowy nie stosuje się, gdy istnieje niebezpieczeństwo wybuchu gazowego.
67. Wiadomości ogólne o naczyniach wydobywczych
1. klatki (ludzi, maszyn),
2. skipy, 3. kubły, 4. skipoklatki,
ad 1) transport ludzi, maszyn, (urządzenia i urobek transportowane w wagonach, klatki kilkupoziomowe do 6 ),do transportu urobku i skały płonej.
Ad) 2 skip - kubeł górą załadowywany, dołem rozładowywany, prędkość 16 m/ s. Skipy rudne- długie, skipy węglowe- krótkie, a szerokie, aby z węgla nie robił się miał. Skipy wywrotne załadowywane i rozładowywane tą sama stroną. Skipy wychylne- w czasie rozładunku o kilka stopni wychylony.
Ad) 3 kubły- stosowane tylko podzas drążenia szybu.
Ad) 4 połączenia klatek i skipu w Polsce nie stosowane.
68. Zawiesia lin nośnych, budowa zawiesia
Element łączący naczynie z liną nośna nazywamy ZAWIESIA. Stosowane ze współczynnikiem bezpieczeństwa równym 10 (bardzo wysokim)
Rys
Zawiesia wielolinowe, gdy 4 liny trzymają jedno naczynie, wówczas mamy układ z dźwigniowym układem wyrównawczym.
69. Rodzaje maszyn wyciągowych
MASZYNY WYCIĄGOWE:
1) elektryczne
- z silnikami obcowzbudnymi prądu stałego, zasilane z przetwornic w układzie Leonarda, zasilane z przekształtników tyrystorowych,
2) hydrauliczne- silniki asynchroniczne pierścieniowe napęd jest odpowiedzialny za ruch i odtwarzanie odpowiedniego diagramu prędkości, mają niezawodne sterowanie , dużą sprawność elektryczna, końcowy etap ze stalą prędkością.
3) parowe (nie stosowane)
UKŁAD LEONARDA-jest to układ silników; skład: prądnice, silnik trójfazowy, oporniki w zwojnicy sterującej. Obroty silników prądu stałego od 30 do 100 obrotów na minutę (silniki nie mają przekładni).
Zalety: duża zdolność regulacji przy małych stratach energii, dokładna regulacja obrotów i momentu w poszczególnych fazach, możliwość hamowania z oddaniem prądu do sieci, układ nawrotny i duża stateczność pracy.
Wady spore nakłady inwestycyjne, duże układy, duże obciążenia statyczne i dynamiczne.
UKŁAD TYRYSTOROWY:
Zalety: rozruch i hamowanie maszyny wyciągowej jest łatwe, małe rozmiary, montowanie w głowicy wieży, oszczędność w zużyciu energii, duża sprawność sterowania.
Wady: duży pobór mocy biernej w momencie hamowania i rozruchu, generowanie wyższych harmonicznych sieci zasilających.
SILNIKI ASYNCHRONICZNE- stosowane w szybach pomocniczych, o małych mocach w wyciągach klatkowych o małym natężeniu ruchu i długim czasie postoju.
Wady: trudności uzyskania właściwego sterowania w zakresie prędkości
< nominalnej, trudno otrzymać małą prędkość przy rewizji szybu, mała sprawność w czasie rozruchu.
70 Transport hydrauliczny
Polega on na przenoszeniu rozdrobnionych ciał stałych w strumieniu wody lub innej cieczy. W górnictwie odkrywkowym transport hydrauliczny stosuje się najczęściej wraz z urabianiem hydraulicznym kopaliny, ale można go także zastosować przy urabianiu mechanicznym.
ZALETY:
-małe wymiary i bezkolizyjność w stosunku do innych sposobów transportu
-mała szkodliwość dla środowiska
-łatwość pokonywani przeszkód terenowych
-duża niezawodność ruchu
-możliwość pełnej automatyzacji procesu
-możliwość wyeliminowania operacji przeładunkowych
-stosunkowo niskie współczynniki tarcia transportowanego urobku o rurociąg
WADY:
-duże zużycie wody
-trudności eksploatacyjne w niskich temperaturach
-duża zależność przebiegu procesu transportu od trafności założeń projektowych.
Ze względu na źródło energii wprawiającej pulpę w ruch wyróżnia się transport :
-bezciśnieniowy (przepływ odbywa się na skutek różnicy wysokości między wlotem a wylotem rurociągu)
-ciśnieniowy (pompowy)
-mieszany
71 Transport pneumatyczny
Polega na tym, że przemieszczanemu materiałowi nadaje się potrzebną prędkość za pomocą strumienia powietrza, lub innego ośrodka gazowego, a drogę transportu stanowią rury. Transport ten znajduje coraz szersze zastosowanie do przemieszczania wszelkiego rodzaju suchych, nie lepiących się materiałów sypkich o granulacji nie przekraczającej 80 mm i o temperaturze niższej od 420°C. Instalacje pneumatyczne są stosowane m.in. do transportu cementu, kruszywa, piasku a także w pracach przeładunkowych
ZALETY:
-szczelność systemu transportu
-eliminacja strat transportowanego materiału oraz ograniczenie zanieczyszczeń
-bezpieczeństwo pracy
-łatwość pokonywania przeszkód i małe gabaryty urządzeń
-możliwość całkowitej mechanizacji i automatyzacji prac
-możliwość równoczesnego wykonywania operacji technologicznych takich jak: suszenie, chłodzenie, podgrzewanie
WADY:
-duże zużycie energii
-duże zużycie przewodów i osprzętu