Układ krążenia
serce
naczynia krwionośne (tętnice, żyły, naczynia włosowate)
Krążenie małe (płucne) krew z komory prawej zdąża do płuc i po przejściu przez system naczyń włosowatych pęcherzyków płucnych powraca do lewego przedsionka
Krążenie wielkie (systemowe) krew z lewej komory serca tłoczy krew do wszystkich pozostałych organów ciała, z których wraca przez układ żylny do prawego przedsionka
Krążenie płodowe
łożysko → żyła pępkowa → ż. wrotna → żż. wątrobowe → ż. główna dolna → prawy przedsionek serca → pień płucny → przewód tętniczy → aorta → tt. biodrowe wewnętrzne → tt. pępkowe → łożysko
proces wymiany produktów przemiany materii między matką a płodem następuje w łożysku
odmienności: przewód żylny, przewód tętniczy, otwór owalny
Serce
zlokalizowane jest między płucami, w śródpiersiu przednim
2/3 znajduje się po stronie lewej
długość 12 cm, szerokość 9 cm, grubość 6 cm
w ciągu 75 -letniego życia serce kurczy się 2,5 miliarda razy i przepompowuje 300 milionów litrów krwi
Układ przewodzący składa się z tkanki wyspecjalizowanej do generowania i przewodzenia impulsów nerwowych
węzeł zatokowo-przedsionkowy 75 razy / minutę, naturalny rozrusznik serca, rytm zatokowy
węzeł przedsionkowo-komorowy 45 razy /minutę, rytm węzłowy
pęczek przedsionkowo-komorowy (pęczek Hissa), 15 razy / minutę
Skurcz mięśnia serca
szybka depolaryzacja napływ Na do komórki
plateau napływ Ca do cytoplazmy z zewnątrz i z siateczki śródplazmatycznej
repolaryzacja wypływ K z komórki
Fazy skurczu mięśnia serca
0. Depolaryzacja
1. Początkowa repolaryzacja
2. Plateau
3. Końcowa repolaryzacja
4. Potencjał spoczynkowy
Elektrokardiogram (EKG) zapis czynności elektrycznej serca
załamki P, Q, R, S, T, U kierunek wychylenia załamka zależy od tego czy fala depolaryzacji zbliża się czy oddala od elektrody (w górę - zbliżanie się fali, w dół - oddalanie się fali)
odcinek - odległość między załamkami, np. odcinek PQ oznacza odstęp między szczytami załamków P i Q
odstęp - odległość między określonymi punktami dwóch kolejnych następujących po sobie krzywych EKG np. odstęp RR odpowiada odległości między szczytami dwóch kolejnych załamków R
Załamek P - depolaryzacja przedsionków
Załamek Q - depolaryzacja przegrody międzykomorowej
Załamek R - depolaryzacja ścian komór
Załamek T - szybka repolaryzacja komór
Zespół RS - depolaryzacja komór
Odcinek PQ przewodzenie stanu czynnego do komór
Odcinek ST początek repolaryzacji komór
Odprowadzenia przedsercowe jednobiegunowe V1-V6
Odprowadzenia kończynowe jednobiegunowe aVF, aVR, aVL
Odprowadzenia kończynowe dwubiegunowe I, II, III
Umiejscowienie elektrod:
V1 4 przestrzeń miedzyżebrowa strona prawa przy mostku
V2 4 przestrzeń miedzyżebrowa strona prawa przy mostku
V3 między V2 a V4
V4 5 przestrzeń międzyżebrowa strona lewa w linii środkowo obojczykowej
V5 5 przestrzeń międzyżebrowa strona lewa w linii pachowej przedniej
V6 6 przestrzeń międzyżebrowa strona lewa w linii pachowej srodkowej
Analiza krzywej EKG
- wygląd załamków : amplituda, czas trwania, kształt ( jednofazowość, nachylenie )
- wygląd odcinków i odstępów: długość, poziom i izoelektryczność
- odległości między załamkami
- sekwencja załamków
- rytmiczność występowania załamków
Cykl pracy serca składa się ze skurczu i rozkurczu przedsionków oraz skurczu i rozkurczu komór
Fazy
rozkurcz przedsionków
rozkurcz komór
skurcz przedsionków
skurcz komór
Czas trwania 0,8 s przy 75 uderzeniach na minutę
Faza rozkurczu przedsionków
do lewego przedsionka napływa krew z żył płucnych a do prawego z żyły głównej górnej i dolnej
zastawki przedsionkowo komorowe są zamknięte
Faza rozkurczu komór
zastawki t. płucnej i aortalnej są zamknięte
otwarte zastawki trójdzielna i dwudzielna
krew wypełnia przedsionki napływając z żył
część krwi przechodzi przez otwarte zastawki przedsionkowo-komorowe do komór
zanim przedsionki zaczną się ponownie kurczyć komory sa wypełnione w 80%
Faza skurczu przedsionków
skurcz przedsionków tłoczy resztę krwi do komór
po skurczu przedsionków przedsionki są puste a komory wypełnione
Faza skurczu komór
zamknięcie zastawek przedsionkowo-komorowych
otwarcie zastawek płucnej i aortalnej
wyrzucenie krwi do pnia płucnego i aorty
Tony serca
ton I powstaje w wyniku zamknięcia zastawek przedsionkowo-komorowych, najlepiej słyszalny w miejscu osłuchiwania zastawek przedsionkowo komorowych
ton II powstaje w wyniku zamknięcia zastawek półksiężycowatych, najlepiej słyszalny w miejscu osłuchiwania zastawek półksiężycowatych
Pojemność minutowa (wyrzut serca) objętość krwi tłoczona przez lewą komorę (lub prawą komorę) do aorty (lub pnia płucnego) w czasie 1 minuty, wynosi około 5l
Pojemność minutowa = pojemność wyrzutowa x częstość akcji serca/min
Pojemność wyrzutowa objętość krwi wypompowanej przez lewą komorę (lub prawą komorę) do aorty (lub pnia płucnego) w czasie 1 skurczu,
wynosi 70 ml
Podczas skurczu komory serca nie opróżniają się całkowicie, lecz pozostaje w nich niewielka część krwi
Frakcja wyrzutowa to stosunek pojemności wyrzutowej do pojemności
późnorozkurczowej w komorze, wskaźnik wydolności serca, wynosi 65%
pojemność późnorozkurczowa (ilość krwi pod koniec rozkurczu) wynosi 130 ml
objętość zalegająca - 50 ml
Objętość wyrzutowa zależy od siły skurczu
Na siłę skurczu ma wpływ :
1. częstotliwość pracy serca
2. wypełnienie komór (prawo serca Starlinga )zależy od : I. objętości krwi krążącej
II. ciśnienia w klatce piersiowej III. prawidłowego przepływu żylnego
3. ciśnienie w zbiorniku tętniczym
Prawo serca Franka-Starlinga
Praca serca wykonywana podczas każdego skurczu jest funkcją późnorozkurczowego rozciągnięcia włókien mięśniowych serca
Im większa pojemność późnorozkurczowa serca tym większa praca serca
Częstotliwość pracy serca
Układ współczulny - przyśpiesza prace serca
Układ współczulny - zwalnia prace serca
Hormony (epinefryna, norepinefryna, hormony tarczycy)
Jony (Na, K, Ca)
Wiek, płeć
Temperatura
Podział naczyń
Tętnice małe, średnie, duże
Żyły
Naczynia włosowate
Anastomozy tętniczo-żylne to bezpośrednie połączenia miedzy tętnicami a żyłami, mają duże znaczenie w regulacji krążenia
Budowa - dużo miocytów
Funkcja - termoregulacja , głównie w skórze
- regulacja przepływu w tkankach
Tętnice duże i średnie
- 14 % krwi
- Zbiornik wysokociśnieniowy i niskoobjętościowy
- Budowa ściany : gruba ściana, dużo włókien sprężystych
- Funkcja transport
Żyły
- 64 % KRWI
- Zbiornik pojemnościowy i wysokoobjętościowy
- Funkcja : transport, objętościowa
- Budowa ściany dość cienka i wiotka, obecne zastawki
Naczynia włosowate
- 6 % krwi
- Funkcja - wymiana
- Budowa - tylko śródbłonek
Rodzaje wymiany w naczyniach włosowatych
- Dyfuzja
- Transport pęcherzykowy
- Filtracja i resorpcja
Włośniczkowa wymiana wody
Ciśnienie hydrostatyczne w części tętniczej 30 - 35 mm Hg
Ciśnienie hydrostatyczne w części żylnej 20 - 25 mm Hg
Ciśnienie onkotyczne osocza 25 mm Hg
Ciśnienie filtracji = ciś. hydrostatyczne - ciś.onkotyczne. = ~8 mm Hg
Ciśnienie resorpcji = ciś. onkotyczne - ciś.hydrostatyczne = ~7 mm Hg
W ciągu doby filtracji ulega około 20 l krwi. Z tego nie wraca na drodze resorpcji 2 - 4 l tworzą chłonkę i jako limfa drogami chłonnymi wracają do krwioobiegu
Przepływ krwi objętość krwi przepływająca przez tkankę w określonym czasie (ml/min)
Prędkość przepływu zależy od przekroju łożyska naczyniowego, jest największa w aorcie a najmniejsza w kapilarach
Prawo Poisseuille
Natężenie przepływu jest wprost proporcjonalne do gradientu ciśnień i średnicy naczynia i odwrotnie proporcjonalne do lepkości cieczy i długości naczynia
Całkowity opór naczyniowy jest wprost proporcjonalny do różnicy ciśnień między zbiornikiem żylnym i tętniczym ( ciśnienie napędowe ) i odwrotnie proporcjonalny do pojemności minutowej serca
Przepływ krwi przez naczynia
Poszczególne warstwy krwi płyną z inną szybkościa, najszybciej płyną warstwy w osi naczynia , im bliżej ścian - prędkość maleje do zera. Spowodowane jest to niejednakową siłą tarcia opóźniającą ruch cieczy
Typy przepływu krwi
Laminarny - poszczególne warstwy krwi płyną z różną prędkością, w środku naczynia krew płynie szybciej w stosunku do jej warstw znajdujących się bliżej ścianek
Turbulentny - powstaje w szczególnych warunkach przepływu laminarnego i cechuje się zawirowaniami przepływającej krwi, cząsteczki krwi przemieszczają się nie tylko w osi naczynia, ale i prostopadle do niej
Tętno chwilowe, miejscowe rozciągnięcie sprężystej ściany tętnicy i towarzyszący temu wzrost ciśnienia, pojawiające się rytmicznie zgodnie ze skurczami serca
Przenosi się na podobieństwo fali od aorty do najmniejszych tętnic
Prędkość fali tętna 5 - 9 m / sek
Miejsca pomiaru tętna Wszystkie dostępne miejsca z powierzchownie przebiegającymi
Tętnicami
Cechy tętna: częstotliwość, miarowość, wysokość, szybkość narastania
Ciśnienie tętnicze ciśnienie jakie wywiera krew na ścianę tętnic a ściana tętnic na krew
Ciśnienie tętnicze jego wielkość jest zależna od
pojemności wyrzutowej serca
całkowitego oporu obwodowego
Czynniki wpływające na pojemność wyrzutową serca
- objętość krążącej krwi
- powrót żylny
- rytm pracy serca
- pobudzenie układu współczulnego
Czynniki wpływające na opór obwodowy
- lepkość krwi
- długość naczynia
- promień naczynia (opór=1/r4)
Czynniki regulujące przepływ krwi w tętnicach różnica ciśnień
Czynniki regulujące przepływ krwi w układzie żylnym
resztkowy gradient ciśnień : 17 mm Hg
ruchy klatki piersiowej
zasysające działanie serca
pompa mięśniowa
zastawki żylne
Regulacja ciśnienia tętniczego krwi
czynność pracy serca
pojemność wyrzutowa
obwodowy opór naczyniowy
objętość krwi krążącej
Mechanizmy
szybkie
wolne
Regulacja krążenia krwi
ośrodek naczynioruchowy (rdzeń przedłużony)
regulacja nerwowa (baroreceptory, chemoreceptory)
regulacja hormonalna
autoregulacja (regulacja miejscowa)
Ośrodek naczynioruchowy
czynność pracy serca
siłę skurczu komór serca
średnicę naczyń
Ośrodek naczynioruchowy otrzymuje impulsy z
kory mózgu
układu limbicznego
podwzgórza
baroreceptorów
chemoreceptorów
Ośrodek naczynioruchowy wysyła impulsy przez włókna
układu współczulnego
- zwiększa czynność pracy serca
- powoduje skurcz naczyń
układu przywspółczulnego (n. X)
- zmniejsza czynność pracy serca
- powoduje rozkurcz naczyń
Regulacja nerwowa
Baroreceptory
zlokalizowane w łuku aorty, tt. szyjnych wspólnych (zatoka szyjna), prawym przedsionku
wzrost RR przyśpiesza częstotliwość wysyłania impulsów z baroreceptorów przez n. IX do ośrodka naczynioruchowego, który przez włókna odśrodkowe zmniejsza napięcie mięśni gładkich tętnic
odruch z zatoki szyjnej, aorty i prawego przedsionka
Chemoreceptory
zlokalizowane obok baroreceptorów
monitorują stężenie tlenu, dwutlenku węgla
wpływ na ośrodek naczynioruchowy i oddechowy)
Regulacja hormonalna
epinefryna i norepinefryna
hormon antydiuretyczny (ADH)
angiotensyna II
ANP (atrial natriuretic protein)
histamina
Regulacja miejscowa
stężenie O2 i CO2
pH
temperatura