DIMETYLOAMINA, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ

IDENTYFIKACJA O SUBSTANCJI

Nazwa produktu: Dimetyloamina

Wzór konstytucyjny: (CH₃)₂NH

Wzór sumaryczny: C₂H₇N

Producent:

Dostawca:

Użytkownik:

Telefon awaryjny: (042) 631 47 24 (informacja toksykologiczna w Polsce)

2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH

Składnik stwarzający zagrożenie:

Nazwa chemiczna	% wag.	Nr CAS	Nr EINECS	Symbol ostrzegawczy	Symbole zagrożenia (R)
dimetyloamina	100	124-40-3	204-697-4	F⁺, Xn	12-20-37/38-41

3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ

Zagrożenie pożarowe: Substancja gazowa, skrajnie łatwopalna, z powietrzem tworzy mieszaniny wybuchowe. W ogniu wydzielają się toksyczne gazy, pary i dymy.

Zagrożenie toksykologiczne: Dimetyloamina działa silnie żrąco na skórę i płuca. Ma ostry, nieprzyjemny zapach. Powoduje groźne uszkodzenia skóry i oczu.

Zagrożenie ekotoksykologiczne: Dimetyloamina działa silnie szkodliwie na organizmy zwierzęce i roslinne.

PIERWSZA POMOC

Uwaga: W pierwszej kolejności wyprowadzić (wynieść) poszkodowaną osobę ze skażonego dimetyloaminą środowiska. Ratownicy muszą być bezwzględnie chronieni stosownymi ochronami osobistymi. Skontaktować się z lekarzem lub centrum toksykologicznym.

Zatrucie inhalacyjne:
1.	Ułożyć poszkodowaną osobę w pozycji leżącej.
2.	Utrzymywać drożność dróg oddechowych (głowę leżącego skręcić nieco w lewo, palcem wygarnąć śluz z jamy ustnej lub gardła, kontrolować czy nie zapada się język). W przypadku występującej duszności podawać tlen. Nie stosować sztucznego oddychania. Można podać do oddychania pary kwasu octowego (przez 7 % roztwór kwasu octowego przepuszczać strumień tlenu). Natychmiast wezwać lekarza.
3.	Zapewnić pomoc lekarską.
Zatrucie doustne:
1.	Nie ma możliwości zaistnienia.
Skażenie oczu:
1.	Usunąć szkła kontaktowa. Oparzone oczy przemywać bieżącą wodą co najmniej 15 minut. Następnie dokonać wielokrotnego przemywania oczu 0,9% roztworem wodnym soli kuchennej (NaCl).
2.	Zapewnić pomoc okulisty.
Skażenie skóry:
1.	Zdjąć skażone ubranie.
2.	Oparzoną skórę zmyć dużą ilością wody.
3.	W przypadku wystąpienia komplikacji - zasięgnąć porady lekarskiej.

5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU:

Szczególne zagrożenia:	Dimetyloamina jest gazem skrajnie łatwo palnym, toksycznym. Z powietrzem tworzy mieszaniny wybuchowe. W przypadku zagrożenia, w miarę możliwości przetransportować zagrożone butle w bezpieczne miejsca. Podgrzane, ulegną gwałtownemu rozerwaniu.
Środki gaśnicze:	woda piana gaśnicza, ditlenek węgla. Uwaga: Nie wolno używać halonów.
Sprzęt ochronny ratowników:	Stosować kombinezony gazoszczelne, niezależne aparaty oddechowe, eksplozymetr, mierniki dimetyloaminy.
Zalecenia szczegółowe:	W czasie akcji gaśniczej stosować prądy rozproszone. Zbiorniki sąsiednie należy chłodzić, bacząc by woda nie dostała się bezpośrednio do wnętrza zbiornika, Należy unikać kontaktu strumienia wodnego z ciekłą dimetyloaminą (groźba wyrzucenia dimetyloaminy na zewnątrz naczynia).

6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA

Zalecenia ogólne:	W przypadku zaistnienia awarii z udziałem dimetyloaminy należy: zawiadomić otoczenie o awarii, usunąć z rejonu zagrożenia osoby narażone na niebezpieczeństwo, postępować zgodnie z instrukcją alarmową działania w środowisku zagrożonym wybuchu mieszaniny gazu palnego z powietrzem. Sprawdzone metody likwidowania wycieków dimetyloaminy podczas działań ratowniczych; uszczelnianie prostych rurociągów za pomocą zakładania i zaciskania łat uszczelniających; trwałość tych uszczelnień uzależniona jest od parametrów pracy rurociągu i wynosi od kilku tygodni do roku, uszczelnianie pachwin w trójnikach za pomocą podkładek i mas uszczelniających, uszczelnianie połączeń kołnierzowych metodą wtrysku masy termoutwardzalnej.
Środki ochrony osobistej:	Unikać kontaktu z uwalniającym się gazem. Wskazane jest stosowanie ubrań ochronnych gazoszczelnych. Bezwzględnie używać ochrony oczu oraz rąk. W przypadku wyczucia zapachu dimetyloaminy, stosować ochrony dróg oddechowych z filtrem par organicznych oznaczonym kolorem zielonym i literą K.
Zalecenia szczegółowe:	Wykonywanie pomiarów eksplozymetrycznych (za pomocą atestowanych eksplozymetrów) oraz pomiarów stężeń dimetyloaminy w skażonej atmosferze. Nie można wolno narzędzi wytwarzających iskry przy uderzeniach o twardą powierzchnię. Opróżnione z dimetyloaminy instalacje i pomieszczenia zamknięte należy przedmuchiwać gazem obojętnym a następnie powietrzem. Uwaga: Pracownik lub pracownicy wykonujący pracę wewnątrz zbiornika, powinni być wyposażeni w odpowiednie środki ochrony indywidualnej, a w szczególności: a/ w szelki bezpieczeństwa z linką umocowaną do odpowiednio wytrzymałego elementu konstrukcji zewnętrznej, b/ hełm ochronny i odzież ochronną, c/ sprzęt izolujący ochronny układu oddechowego. Wyposażenie w środki ochrony indywidualnej osoby asekurującej powinno być takie, jak wyposażenie pracownika wchodzącego do wnętrza zbiornika. Nie stosowanie ochron układu oddechowego jest dopuszczalne wyłącznie w warunkach, gdy zawartość tlenu w powietrzu zbiornika wynosi co najmniej 18% oraz gdy w powietrzu tym nie występują substancje szkodliwe dla zdrowia w stężeniom przekraczającym najwyższe stężenie czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy ani nie istnieje niebezpieczeństwo ich wystąpienia podczas przebywania pracownika w zbiorniku.
Zabezpieczenie środowiska:	Rozpraszanie strumieni wody na chmurę przemieszczającego się amoniaku.
Metody utylizacji:	Na drodze neutralizacji lub spalania - zgodnie z wymogami obowiązującego prawa.

7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE

Zapobieganie zatruciom:	Podczas pracy z dimetyloaminą nie jeść, nie pić, nie zażywać lekarstw, unikać kontaktów z gazem, unikać wdychania par i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzież i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu. Przechowywać w zamknięciu, poza zasięgiem dzieci.
Zapobieganie pożarom / wybuchom:	Substancja skrajnie łatwopalna. Z powietrzem tworzy mieszaniny wybuchowe. Nie stosować narzędzi z metali wytwarzających iskry przy uderzeniu o twardą powierzchnię. Stosować instalacje elektryczne w wykonaniu przeciwwybuchowym.
Magazynowanie:	Ogrzewanie w pomieszczeniu magazynowym może być wodne lub parowe. Dobra wentylacja powinna uniemożliwiać powstawanie mieszanin wybuchowych. Budynek przeznaczony do przechowywania większej ilości butli z dimetyloaminą powinien być przegrodzony ścianami przeciwpożarowymi. Butle z dimetyloaminą należy ustawiać co najmniej 1 m od nie osłoniętych grzejników i 10 m od źródeł ognia otwartego. Pomieszczenia magazynowe powinny mieć urządzenia wentylacyjne, w celu niedopuszczenia do niebezpiecznego stężenia w powietrzu gazów palnych. Okna powinny być zaciemnione celem niedopuszczenia do podwyższenia się ciśnienia pod wpływem promieni słonecznych. Należy umieścić napisy ostrzegawcze zakazujące zbliżanie się do pomieszczeń magazynowych z ogniem otwartym (m.in. w formie palącego się papierosa). Nie wolno przechowywać w tym samym pomieszczeniu butli z tlenem, ponieważ może doprowadzić to do wytworzenia się mieszaniny wybuchowej. Butle ustawia się pionowo, zabezpieczając je przed upadkiem klamrami, łańcuchami, hakami. Pomieszczenie magazynowe butli z amoniakiem należy chronić przed ogrzaniem do temperatury przekraczającej 35^oC. Zasady magazynowania określa norma PN-89/C-81400.
Metody postępowania z odpadami:	Za odpad można uznać dimetyloaminę, która nie nadaje się do zagospodarowania. Wskazane jest opróżniane butli i zbiorników do wody oraz ich przedmuchiwanie gazem obojętnym a następnie powietrzem. Stosować eksplozymetr. Odpadową dimetyloaminę można spalać w wyznaczonych miejscach lub instalacjach wskazanych przez miejscową służbę ochrony środowiska.

8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY

Ochrony zbiorowe: Wentylacja na stanowiskach pracy w wykonaniu przeciwwybuchowym w obiektach zamkniętych. Zdroiki w pobliżu stanowisk pracy. Wodny zraszacz na wypadek awaryjnego skażenia.

Najwyższe dopuszczalne stężenia w środowisku pracy:

NDS - 9 mg/m3, NDSCh - 18 mg/m3.

Metody oceny narażenia: Nie jest przeprowadzana bezpośrednia analiza obecności dimetyloaminy w materiale biologicznym. Ocena ryzyka na stanowisku pracy polega na stwierdzeniu obecności dimetyloaminy w powietrzu za pomocą chromatografii gazowej lub rurek

Zapobieganie zatruciom: Pracownicy stykający się w pracy z dimetyloaminą powinni zostać dokładnie przeszkoleni w zasadach i metodach ewakuacji oraz w użyciu sprzętu ochrony osobistej, jak okulary ochronne, maski przeciwgazowe, ubrania ochronne, natryski, zdroiki do płukania oczu, hydranty, wyjścia bezpieczeństwa oraz wyposażenie pierwszej pomocy. Wszystkie urządzenia techniczne muszą być stale kontrolowane w celu zapobiegania wypadkom. Wszystkie zawory muszą być dokładnie oznakowane w celu uniknięcia przypadkowego rozszczelnienia instalacji.

Ochrony osobiste:

Drogi oddechowe:	Maska ochronna z filtrem amoniaku oznaczona kolorem zielonym i literą K.
Ręce:	Rękawice ochronne z tworzywa odpornego na działanie dimetyloaminy.
Oczy:	Szczelne okulary ochronne lub pełnotwarzowa maska ochronna..
Skóra i ciało:	Ubrania ochronne przeciwchemiczne, gazoszczelne, odporne na działanie amoniaku
Inne informacje:	Higiena pracy: Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Unikać bezpośredniego kontaktu powierzchni ciała i dróg oddechowych z dimetyloaminą. Nie wdychać par i aerozoli. Obowiązek stosowania ochron osobistych. Po pracy dokładnie wymyć powierzchnię ciała oraz ochrony osobiste. Nie jeść, nie pić, nie zażywać lekarstw podczas pracy.

Metody oceny narażenia w środowisku pracy:

PN-86/Z-04050.01 - Ochrona czystości powietrza. Przyrządy i zestawy do pobierania próbek. Postanowienia ogólne.

PN-89/Z-04008.07 - Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Postanowienia ogólne. Zasady pobierania próbek w środowisku pracy i interpretacja wyników.

Ocena narażenia dokonywana są na podstawie chromatograficznej analizy próbek składników amoniaku w atmosferze środowiska pracy.

9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE

9.1	Masa cząsteczkowa:	45,08 g/mol.
9.2	Postać fizyczna, barwa, zapach:	Dimetyloamina jest najprostszą II-rzędowa aminą alifatyczną. W warunkach normalnych dimetyloamina jest bezbarwnym gazem o zapachu amoniaku. Substancja silnie higroskopijna.
9.3	Temperatura topnienia:	-92oC
9.4	Temperatura wrzenia:	7oC
9.5	Prężność par w 20^oC:	206 hPa
9.6	Rozpuszczalność w wodzie i innych rozpuszczalnikami:	Dimetyloamina rozpuszcza się w wodzie (237g/dm³), alkoholu i eterze. Wodny roztwór ma właściwości zasadowe. Ponadto rozpuszcza się w alkoholu etylowym i eterze etylowym.
9.7	Gęstość cieczy w temp. 0^oC:	0,6804 g/cm³
9.8	Gęstość względem powietrza:	1,56
9.9	Gęstość w stanie skroplonym:	0,674 kg/dm³
9.10	Zakres tworzenia mieszanin wybuchowych z powietrzem:	2,8 - 14,4 % obj.
9.11	Temperatura zapłonu:	-12^oC (C.C.)
9.12	Temperatura samozapłonu:.	167oC
9.13	Inne:	Dimetyloamina otrzymywana jest z alkoholu metylowego i amoniaku. Stosowana jest do syntez organicznych, jako półprodukt w syntezach barwników, jako absorbent gazów kwaśnych, czynnik flotacyjny, stabilizator benzyny, do ekstrakcji, w przemyśle włókienniczym, do wyrobu mydeł, środków czyszczących i depilacyjnych.

10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ

Stabilność i reaktywność:	Dimetyloamina z powietrzem tworzy mieszaniny wybuchowe. Reaguje gwałtownie z utleniaczami, metalami, w tym kolorowymi oraz tworzywami sztucznymi. Jest substancją działającą korodująco. Rozkłada się pod wpływem temperatury.
Właściwości korozyjne:	Dimetyloamina działa korodująco na różne metale.

INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE

Drogi narażenia:
Oczy	tak
Skóra	tak
Spożycie	nie
Wdychanie par i aerozoli	tak

Działanie miejscowe (skóra, oczy, błony śluzowe):

Dane ogólne: Dimetyloamina działa silnie żrąco na skórę i płuca. Ma ostry, nieprzyjemny zapach. Powoduje groźne uszkodzenia skóry i oczu. Dimetyloamina uszkadza komórkę bezpośrednio, skutkiem zasado-wego działania żracego i powodują szczególnie bolesne podrażnienie wszystkich błon śluzowych.

Dane dotyczące toksyczności:

LD50_{(doustnie, szczur)}= 698 mg/kg

LC50_{(inhalacyjnie, szczur)} = 4540 ppm/6 godz.

Wdychanie: Zmiany anatomopatologiczne w inhalacyjnym zatruciu dimetyloaminą obejmują obrzęk, podrażnienie oraz odoskrzelowe zapalenie płuc. Objawy obrzęku płuc mogą pojawić się po upływie kilku godzin po narażeniu i są wzmagane przez wysiłek fizyczny. Pojawia się zaczerwienienie twarzy, nudności, zawroty i ból głowy. Następnie skrócenie oddechu i kaszel. W groźnych przypadkach - bezdech i pieniąca się ślina /objawy obrzęku płuc/. Po 24-28 godzinach od narażenia może rozwinąć się zapalenie oskrzeli, jak również dezorientacja, utrata przytomności, a rzadziej również drgawki.

Kontakt ze skórą: Może wystąpić groźne podrażnienie, zaczerwienienie i bó1 (oparzenia I i II stopnia). Wiele związków z grupy amin alifatycznych wywołuje poparzenia chemiczne, w tym dimetyloaminą.

Kontakt z oczami: Mogą pojawić się groźne zaczerwienienia i podrażnienia, a następnie zaburzenia widzenia, spowodowane obrzękiem rogówki. Powstają chemiczne poparzenia. Możliwość wystąpienia nadżerek i owrzodzeń a w okresie późniejszym zaćmy i ślepoty.

Spożycie: W zatruciach doustnych roztworem dimetyloaminy, zmiany są podobne jak przy zatruciach zasadami. Podstawowym skutkiem zatrucia tym związkiem jest podrażnienie tkanek o znacznym stopniu nasilenia. Powstają nudności i wymioty. W groźniejszych przypadkach w wymiocinach pojawia się krew. Mogą powstać zaburzenia psychiczne, utrata przytomności i drgawki.

Skutki zdrowotnego narażenia przewlekłego: Częste przebywanie w atmosferze zawierającej dimetyloaminę może doprowadzić do przewlekłych nieżytów dróg oddechowych oraz zaburzeń w trawieniu i przemianie materii.

12. INFORMACJE EKOLOGICZNE

Działanie na organizmy wskaźnikowe:

Ryby: Według Steinmana i Surbecka pstrągi tęczowe giną w bardzo krótkim czasie przy stężeniu 5 mg/dm³, ukleje zaś przy stężeniu 2 mg/dm³. Progiem szkodliwości jest według Helfera stężenie 1,25 mg/dm³. Kiełb znosi stężenia amoniaku od 1,0 do 1,2 mg/dm³. Wrażliwość młodych pstrągów tęczowych jest większa; wartość progowa wynosi od 0,3 do 0,4 mg/dm³.

Plankton: Stonogi giną po kilkugodzinnym oddziaływaniu amoniakiem przy stężeniu 10 mg/dm³. Skorupiaki giną przy 8 mg/dm³.

Niższe organizmy: Organizmy strefy oligosaprobowej i μ-mezosaprobowej giną w środowisku zawierającym od 0,08 do 0,4 mg/dm³ amoniaku; organizmy strefy μ-mezosaprobowej przy stężeniach od 0,3 do 0,4 mg/dm³ NH₃.

13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI

Metody unieszkodliwiania:

Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001r. o odpadach (Dz.U.62 poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz.1206), dimetyloaminę należy spalać u wylotu butli, w miejscu wyznaczonym przez organ ochrony środowiska.

14. INFORMACJE O TRANSPORCIE

14.1	Numer ONZ :	1032
14.2	Klasa RID/ADR:	2-2F
14.3	Numer rozpoznawczy niebezpieczeństwa:	23
14.4	Numer indeksowy (EC):	007-001-00-5
14.5	Numery nalepek ostrzegawczych wg ADR/RID Nr 3:
14.6	Symbole ostrzegawcze (R):	12-20-37/38-41
14.7	Symbole bezpieczeństwa (S):	1/2-16-26-39

15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH

Kartę sporządzono zgodnie z:

Dyrektywami UE Nr 67/548 EEC oraz 88/379/EEC.
Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11. Stycznia 2001r. (Dz.U.11 poz.84; 100 poz.1085; 123 poz.1350; 125 poz.1367 ze zmianą z dnia 5 lipca 2002r. (Dz.U.142 poz.1187),
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3lipca 2002r. w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego (Dz.U.140 poz.1171),
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3lipca 2002r w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz.U. 129 poz. 1110),
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11lipca 2002r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz.U. 140 poz.1173),
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11lipca 2002r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz.U.140 poz.1172),
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 15 lipca 2002r. w sprawie substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, których opakowania należy zaopatrywać w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci i wyczuwalne dotykiem ostrzeżenie o niebezpieczeństwie (Dz.U.140 poz.1174),
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 14lipca 2002r. w sprawie obowiązku dostarczenia karty charakterystyki niektórych preparatów nie zaklasyfikowanych jako niebezpieczne (Dz.U.142 poz. 1194),
Normą PN-ISO 11014-1:1998 „Bezpieczeństwo chemiczne - Karta charakterystyki bezpieczeństwa produktów chemicznych”,
Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 czerwca 1998r. (Dz.U.79 poz.513) ze zmianą 2 stycznia 2001r. (Dz.U.4 poz.36) w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy,
Rozporządzeniem MZiOS z dnia 11 września 1996r. (Dz.U.121 poz.571) w sprawie czynników rakotwórczych w środowisku pracy oraz nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki,

Rozporządzeniem MOŚZNL z dnia 28 kwietnia 1998r. (Dz.U.55 poz.355) w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu,
Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21października 1998r. (Dz.U.145 poz.942) i zmianą 05 marca 2001r. (Dz.U.22 poz.251)w sprawie szczegółowych zasad, usuwania wykorzystywania i unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych,
Ustawą z dnia 27 kwietnia 2001r. o odpadach (Dz.U.62 poz.628) oraz rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz.1206),

Klasyfikacja materiałów niebezpiecznych według Umowy Europejskiej dotyczącej Międzynarodowego Przewozu Materiałów Niebezpiecznych ADR (ważnej od 01lipca 2001r.),

Niniejsza karta charakterystyki substancji niebezpiecznej jest bezpośrednio przekazywana użytkownikowi dimetyloaminy, bez zapewnień lub gwarancji co do kompletności bądź szczegółowości odnośnie do wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych.
Niniejsza karta nie jest żadną podstawą zobowiązującą do jakiejkolwiek odpowiedzialności jakiegokolwiek rodzaju ze strony dostawcy dimetyloaminy. Przedsiębiorstwo nie będzie odpowiedzialne za jakikolwiek zejście śmiertelne, chorobę lub uszczerbek na zdrowiu jakiejkolwiek natury, będący następstwem zastosowania lub niewłaściwego wykorzystania karty charakterystyki substancji niebezpiecznej lub materiału którego karta dotyczy.
Informacje zawarte w niniejszej karcie przedstawiają aktualny stan naszej wiedzy i doświadczeń dotyczących bezpiecznego stosowania wyrobu.

Na etykietach należy umieścić następujące informacje:

Symbol niebezpieczeństwa na opakowaniu jednostkowym:
Napis ostrzegawczy na opakowaniu jednostkowym:		„Gaz skrajnie łatwo palny, szkodliwy.”
Symbole zagrożenia
R 12	Substancja skrajnie łatwopalna.
R 20	Działa szkodliwie przez drogi oddechowe.
R 37/38	Działa drażniąco na drogi oddechowe i skórę.
R 41	Ryzyko poważnego uszkodzenia oczu.
Symbole bezpieczeństwa
S 2	Chronić przed dziećmi.
S 16	Nie przechowywać w pobliżu źródeł zapłonu - nie palić tytoniu.
S 39	Nosić okulary lub ochronę twarzy.

INNE INFORMACJE

16.1	Chemiczne określenie produktu: Dimetyloamina bezwodna
Numer rozpoznawczy zagrożenia
23		Gaz palny
Symbole ostrzegawcze na opakowaniach jednostkowych
F⁺		Substancja skrajnie łatwo palna
Xn		Substancja szkodliwa
Znaczenie oznaczeń transportowych
Klasa ADR/RID: 2-2F			Gaz palny
Nr ONZ: 1032			Dwumetyloamina, bezwodna

Uwaga 1: Charakterystyczna, ostra woń amoniaku substancji działa ostrzegawczo, chroniąc człowieka przed narażeniem na działanie dużych stężeń toksycznych. Dlatego stosunkowo rzadko występują ciężkie zatrucia gazowym amoniakiem. Jednocześnie, szczególnie wśród osób zawodowo stykających się z gazowym amoniakiem, postępuje proces zmniejszania się wrażliwości na zapach amoniaku. Przyczyna tego jest stopniowe porażanie zakończeń nerwów węchowych. Konieczna jest okresowa kontrola lekarska osób zawodowo stykających się z amoniakiem.

Uwaga 2: Użytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacja zawarta w powyższej karcie stanowią opis wymogów bezpieczeństwa użytkowania substancji. Użytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do określonych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy użytkownika. Karta charakterystyka nie może być traktowana jako gwarancja właściwości substancji.

* * * * *

Według rozporządzenia MZ z dnia 03.07.2002 r. , PN-ISO 11014-1 i Dyrektywy 91/155/EEC

KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI

Wydanie: I

Data wydania 20.12.02

Strona/stron 9/9

Nazwa:

DIMETYLOAMINA