1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI

Nazwa produktu: Wodorotlenek amonu 25% [woda amoniakalna 25%]

Wzór konstytucyjny: NH₄OH

Wzór sumaryczny: H₅NO

Producent:

Dostawca:

Użytkownik:

Telefon awaryjny: (042) 631 47 24 (informacja toksykologiczna w Polsce)

2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH

Składniki stwarzające zagrożenie:

Nazwa chemiczna	% wag.	Nr CAS	Nr EINECS	Symbol ostrzegawczy	Symbole zagrożenia (R)
wodorotlenek amonu 25%	100	1336-21-6	215-647-6	C	34-37

3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ

Substancja niebezpieczna w myśl dyrektywy 1999/45/EEG.

Zagrożenie pożarowe: Substancja niepalna. Drażniąca. Pod wpływem temperatury wydziela się amoniak w postaci gazowej, palny gaz, tworzący z powietrzem mieszaniny wybuchowe.

Zagrożenie toksykologiczne: Wodorotlenek amonu 25% jest szkodliwy i działa żrąco w przypadku dostania się do przewodu pokarmowego lub przy wdychaniu. Ciecz i pary są żrące dla skóry i oczu, błon śluzowych. Amoniak jest szczególnie niebezpieczny dla rogówki oka, powodując jej nieodwracalne zmętnienie i owrzodzenie, prowadzące w krańcowym przypadku do przebicia z uszkodzeniem tęczówki i siatkówki, co wtórnie prowadzić może do utraty wzroku.

Zagrożenie ekotoksykologiczne: Wodorotlenek amonu 25% działa silnie szkodliwie na organizmy żywe, w szczególności organizmy wodne i glebowe. Woda amoniakalna 25% nie jest trwała w środowisku i podlega biodegradacji.

4. PIERWSZA POMOC

Uwaga: W pierwszej kolejności należy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skażonego wodorotlenkiem amonu 25% środowiska. Ułożyć na lewym boku z głową skierowaną w dół.

Zatrucie inhalacyjne:
1.	Kontrolować oddech pacjenta. Przechylić delikatnie głowę do tylu, do tego stopnia, by usunąć przeszkody w oddychaniu. Wsłuchiwać się w oddech, przykładając ucho nad nosem i ustami pacjenta. Upewnić się, czy ratownicy są wyposażeni w aparaty oddechowe, aby nie stali się kolejnymi ofiarami zatrutej atmosfery.
2.	Zapewnić pomoc lekarską.
Zatrucie doustne:
1.	Osobie przytomnej jak najszybciej podać 500 ml mleka do wypicia /lub wody, gdy nie mamy mleka/. Należy pamiętać, że wymiociny mogą dostać się do płuc, powodując trudności w oddychaniu. Nie wywoływać wymiotów.
2.	Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leżenie i ciepło.
Skażenie oczu:
1.	Przemyć skażone oczy strumieniem letniej wody przez 15-20 minut, przy wywiniętych powiekach.
2.	Zapewnić pomoc okulisty.
Skażenie skóry:
1.	Jeśli stwierdza się poparzenie chemiczne, objawiające się zaczerwienieniem i bólem, bezzwłocznie przekazać poszkodowanego w ręce lekarza. Gdy poparzenie obejmuje większą powierzchnię, podawać co 10 minut pół filiżanki wody, aby utrzymać równowagę płynów ustrojowych.
2.	Przekazać poszkodowaną osobę w ręce lekarza.

5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU

Szczególne zagrożenia:	Substancja niepalna. Zbiorniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury mogą eksplodować. W ogniu wydzielają się toksyczne gazy, pary i dymy.
Środki gaśnicze:	Zgodnie z charakterem i wielkością pożaru sąsiednich obiektów.
Zalecenia szczegółowe:	Strażacy muszą być wyposażeni w kombinezony gazoszczelne, przeciwchemiczne oraz niezależne aparaty oddechowe. Chłodzić zagrożone zbiorniki i opakowania z wodą amoniakalną.

6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA

Zalecenia ogólne:	W przypadku wydostania się większej ilości wodorotlenku amonu 25% do środowiska, skażony teren należy wyizolować z otoczenia, a poza jego obręb wyprowadzić osoby postronne. W pierwszej kolejności odciąć źródło skażenia środowiska. W razie potrzeby wezwać ekipy ratownicze.
Środki ochrony osobistej:	Unikać kontaktu z uwalniającym się wodorotlenkiem amonu 25%. Stosować ubrania ochronne oporne na działanie czynników żrących, rękawice ochronne, okulary ochronne w szczelnej obudowie, a w przypadku wyraźnie wyczuwalnego zapachu wodorotlenku amonu - ochrony dróg oddechowych. Należy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów cząsteczkowych i gazowych (filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2, filtr amoniaku kolorem zielonym i literą K).
Zalecenia szczegółowe:	Usunąć źródło zapłonu (ugasić otwarty ogień, ogłosić zakaz palenia i używania narzędzi iskrzących), zabezpieczyć zbiorniki przed nagrzaniem, pary rozcieńczać rozproszonym strumieniem wody, starać się odciąć źródło skażenia środowiska (zamknąć dopływ cieczy, uszczelnić uszkodzone opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym), miejsce gromadzenia się cieczy obwałować, zebrane duże ilości acetonu odpompować, małe ilości rozlanej cieczy przysypać niepalnym materiałem chłonnym, zebrać, skierować do ewentualnego zagospodarowania lub zniszczenia.
Zabezpieczenie środowiska:	Zabezpieczyć studzienki ściekowe. W przypadku skażenia wód powiadomić odpowiednie władze. Skażony grunt podlega wymianie.

7. OBCHODZENIE SIĘ Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE

Zapobieganie zatruciom:	Podczas stosowania wodorotlenku amonu 25% nie jeść, nie pić, nie zażywać lekarstw, unikać kontaktów z wodorotlenkiem, unikać wdychania par i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzież i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu. Przechowywać w zamknięciu w pomieszczeniu przeznaczonym dla substancji żrących. W pomieszczeniach pracy oraz magazynowych nie powinny przebywać osoby postronne, w szczególności dzieci, kobiety ciężarne, osoby chore i w podeszłym wieku. Dzieci należy chronić przed dostępem do wyrobu, trzymać poza zasięgiem dzieci.
Magazynowanie:	Wodorotlenek amonu 25% przechowywać należy w miejscu suchym i chłodnym. Magazyny muszą być wykonane z materiałów niepalnych. Podłogę, z materiału odpornego na działanie substancji żrących, zaopatrzyć w studzienki ściekowe z odrębną kanalizacją. Wodorotlenek amonu 25% przechowuje się w beczkach z twardego tworzywa, balonach szklanych w osłonie, butelkach szklanych ze szkła oranżowego, w dobrze zabezpieczonych przed wilgocią pomieszczeniach zamkniętych. Opakowania wyposażyć w napis „Uwaga produkt żrący”. Opakowania chronić przed nagrzaniem. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spożywania posiłków, używania otwartego ognia i narzędzi iskrzących. Zasady magazynowania określa norma PN-89/C-81400.
Metody postępowania z odpadami:	Za odpad można uznać wodorotlenek amonu 25%, który w żadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Odpadowy wodorotlenek amonu 25% odstawiany jest do miejsca wskazanego przez służbę ochrony środowiska celem zneutralizowania lub neutralizowany np. roztworem węglanu sodu.

8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ

Rozwiązania techniczne: Ogólne - niezbędne do prawidłowego przewozu, magazynowania i stosowania wodorotlenku amonu. Sprawna wentylacja.

Ochrony osobiste:

Ręce:	Rękawice z tworzywa odpornego na działanie wodorotlenku amonu.
Oczy:	Okulary ochronne w szczelnej obudowie (oprawa z tworzywa sztucznego odpornego na działanie wodorotlenku amonu).
Drogi oddechowe:	Ochrony dróg oddechowych w przypadku pracy w atmosferze z parami acetonu (z filtrem cząsteczkowym oznaczonym kolorem białym i symbolem P2 oraz filtrem par oznaczonym kolorem zielonym i literą K).
Skóra i ciało:	Ubrania ochronne ze zwartej tkaniny. Fartuchy ochronne.
Ochrony zbiorowe:	Wentylacja na stanowiskach pracy w obiektach zamkniętych. Zdroiki w pobliżu stanowisk pracy.
Inne informacje:	Higiena pracy: Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Zanieczyszczone ubranie wymienić. Po pracy wymyć powierzchnię ciała oraz oczyścić ochrony osobiste. Nie jeść, nie pić, nie palić, nie zażywać leków podczas pracy. Zapobieganie zagrożeniom: Tam, gdzie występuje możliwość pojawienia się niebezpiecznych stężeń par lub aerozoli pochodzących z wodorotlenku amonu, wprowadzić zraszanie rozproszoną wodą.

Najwyższe dopuszczalne stężenie w środowisku pracy:

NDS - 20 mg/m³, NDSCh - 27 mg/m³.

Ocena zagrożenia: Nie przeprowadza się bezpośredniej analizy obecności jonów amonowych w materiale biologicznym. Ocena ryzyka na stanowisku pracy polega wyłącznie na stwierdzeniu obecności czynników szkodliwych dla zdrowia w powietrzu, za pomocą chromatografii gazowej lub rurek wskaźnikowych. W razie przebywania w miejscach o różnych stężeniach substancji szkodliwych, należy zastosować do oceny ryzyka aparaturę pomiarową z rurkami absorpcyjnymi, którą badana osoba nosi na sobie.

METODY OCENY NARAŻENIA W ŚRODOWISKU PRACY

PN-86/Z-04050.01 - Ochrona czystości powietrza. Przyrządy i zestawy do pobierania próbek. Postanowienia ogólne.

PN-89/Z-04008.07 - Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Postanowienia ogólne. Zasady pobierania próbek w środowisku pracy i interpretacja wyników.

Ocena narażenia: Zgodnie z normami polskimi dotyczącymi wodorotlenku amonu.

9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE

9.1	Masa cząsteczkowa: 17,03 g/mol
9.2	Postać fizyczna, barwa, zapach: W warunkach normalnych wodorotlenek amonu 25% - jest to bezbarwna, przezroczysta ciecz, o silnym zapachu amoniaku, żrąca.
9.3	Gęstość: 0,910 g/cm^3
9.4	Temperatura topnienia: W warunkach normalnych substancja ciekła.
9.5	Prężność par w 25^oC: 500 hPa
9.6	Rozpuszczalność w wodzie i innych rozpuszczalnikach: Woda amoniakalna 25% miesza się z wodą we wszystkich proporcjach.
9.7	pH 25% roztworu: 13
9.8	Stopień zagrożenia wód: Średni.
9.9	Reaktywność: Woda amoniakalna 25% jest substancją słabo reaktywną chemicznie. Woda amoniakalna 25% działa żrąco na miedź, nikiel, cynk oraz ich stopy, jak np. mosiądz. Wywiera nieznaczne działanie na żelazo i stal.
9.10	Inne: Jako materiał żrący klasyfikowana jest woda amoniakalna od stężenia 10%. Wodorotlenek amonu 25% stosowany jest do produkcji sody, barwników, nawozów sztucznych, w farbiarstwie i pralnictwie, w galwanotechnice, do wytwarzania środków farmaceutycznych oraz do konserwowania żywności. Międzynarodowy symbol konserwanta żywności E 527. W Polsce maksymalna ilość wodorotlenku amonu dodawanego do kazeinianu sody wynosi 2,6 g/kg, zaś do białczanów 3,5 g/kg.

10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ

Reaktywność i stabilność:	W warunkach normalnych wodorotlenek amonu 25% jest chemicznie mało stabilny. Łatwo ulega rozkładowi z wydzieleniem amoniaku. Reaguje ze związkami o charakterze kwaśnym, a także związkami srebra.
Właściwości korozyjne:	Silne

11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE

Drogi narażenia człowieka: Wdychanie, spożycie, kontakt ze skórą, kontakt z oczami.

Informacja ogólna: Wodorotlenek amonu 25% jest szkodliwy i działa żrąco w przypadku dostania się do przewodu pokarmowego lub przy wdychaniu. Ciecz i pary są żrące dla skóry, oczu i błon śluzowych. Wodorotlenek amonu jest szczególnie niebezpieczny dla rogówki oka, powodując jej nieodwracalne zmętnienie i owrzodzenie, prowadzące w krańcowym przypadku do przebicia z uszkodzeniem tęczówki i siatkówki, co wtórnie prowadzić może do utraty wzroku Stężenie śmiertelne amoniaku w powietrzu, który może wydobywać się z wody amoniakalnej, wynosi 3500-7000 mg/m³. Próg wyczuwalności węchowej 0,5 mg/m³.

Dane toksykologiczne dla wodorotlenku amonu:

LD_{L0 (doustnie, człowiek)} = 43 mg/kg,

LD_{5O (doustnie, szczur)} = 350 mg/kg,

LC_{L0 (inhal. królok)} = 7000 ppm/1 godz.

Działanie miejscowe:

Wdychanie par i aerozoli: Pary mogą spowodować ból wzdłuż przebiegu tchawicy, kichanie, męczący kaszel z odpluwaniem śluzowej lub krwistej plwociny, ból gardła, obrzęk głośni, duszność. Najcięższym powikłaniem może być toksyczny obrzęk płuc. Amoniak działa alkalizująco i rozpulchniająco. U osób, które przeżyły zatrucie amoniakiem, mogą powstawać nieodwracalne zmiany w płucach.

Spożycie: Amoniak zawarty w wodzie amoniakalnej wywiera silny wpływ alkalizujący na białka komórkowe. Występują nudności i wymioty. W ciężkich przypadkach następuje utrata przytomności, mogą też pojawić się drgawki.

Kontakt ze skórą: Poparzona skóra ulegnie zaczerwienieniu. Mogą pojawić się pęcherze, będące następstwem oparzenia chemicznego. Rany trudno się goją.

Kontakt z oczami: Może pojawić się podrażnienie i zaczerwienienie. Wystąpi łzawienie. Rzadko zdarza się poparzenie chemiczne.

Leczenie zatrucia: W cięższych przypadkach polega na zapewnieniu poszkodowanej osobie spokoju w warunkach szpitalnych, stosowaniu leków przeciwkaszlowych, antybiotyków, glukonianu wapnia, tlenu, kortyzosteroidów. W razie potrzeby leczony jest obrzęk płuc.

Zapobieganie zatruciom: Pracownicy stykający się w pracy z wodorotlenkiem amonu powinni zostać dokładnie przeszkoleni w zasadach i metodach ewakuacji oraz w użyciu sprzętu ochrony osobistej, jak okulary ochronne, maski przeciwgazowe, ubrania ochronne, natryski, zdroiki do płukania oczu, hydranty, wyjścia bezpieczeństwa oraz wyposażenie pierwszej pomocy. Wszystkie urządzenia techniczne muszą być stale kontrolowane w celu zapobiegania wypadkom. Wszystkie zawory muszą być dokładnie oznakowane w celu uniknięcia przypadkowego rozszczelnienia instalacji.

12. INFORMACJE EKOLOGICZNE

Działanie na organizmy wskaźnikowe:

Ryby: Według Steinmana i Surbecka pstrągi tęczowe giną w bardzo krótkim czasie przy stężeniu 5 mg/dm³ NH₄⁺, ukleje zaś przy stężeniu 2 mg/dm³ NH₄⁺. Progiem szkodliwości jest według Helfera stężenie 1,25 mg/dm³ NH₄⁺. Według Wuhrmanna i Wokera kiełb znosi stężenia jonów NH₄⁺, od 1,0 do 1,2 mg/dm³. Wrażliwość młodych pstrągów tęczowych jest większa; wartość progowa wynosi od 0,3 do 0,4 mg/dm³ NH₄⁺.

Plankton: Stonogi giną po kilkugodzinnym oddziaływaniu amoniakiem przy stężeniu NH₄⁺, 10 mg/dm³. Skorupiaki giną przy NH₄⁺, 8 mg/dm³.

Niższe organizmy: Organizmy strefy oligosaprobowej i μ-mezosaprobowej giną w środowisku zawierającym od 0,08 do 0,4 mg/dm³ NH₄⁺; organizmy strefy μ-mezosaprobowej przy stężeniach od 0,3 do 0,4 mg/dm³ NH₄⁺. Organizmy strefy polisaprobowej giną przy stężeniach od 3,2 do 220 mg/dm³ NH₄⁺.

Wskaźnik oceny dla ostrej toksyczności: wobec ssaków: 3,0,

wobec ryb: 5,8,

wobec bakterii: 5,3.

Stopień zagrożenia wód: duży.

13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI PRODUKTU I POZOSTAŁOŚCIAMI

Metody unieszkodliwiania:

Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).

Zawartość opakowania wg:

rodzaju 07 01 04 - Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste.

Sposób likwidacji A1(A3): „Procesy spalania odpadów niebezpiecznych nie zawierających związków chlorowcoorganicznych..., w obrotowych piecach do produkcji cementu lub wapna” (po rozładowaniu opakowań).

Opakowania wg:

rodzaju 15 01 02 - opakowania z tworzyw sztucznych,

rodzaju 15 01 07 - opakowania ze szkła.

14. INFORMACJE O TRANSPORCIE

14.1	Numer ONZ:	2672
14.2	Klasa RID/ADR/IMO:	8
14.3	Grupa pakowania:	II
14.4	Numer rozpoznawczy zagrożenia:	80
14.5	Numer indeksowy (EC):	007-001-01-2
14.6	Symbole niebezpieczeństwa (R):	34-37
14.7	Symbole bezpieczeństwa (S):	1/2-7-26-45
14.8	Nalepka ostrzegawcza wg ADR/RID Nr 8:

15. INFORMACJE DOTYCZĄCE UREGULOWAŃ PRAWNYCH

Kartę wykonano zgodnie z:

• Karta sporządzona zgodnie z dyrektywami UE Nr 67/548 EEC oraz 88/379/EEC.

• Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 11, poz. 84; Nr 100, poz. 1085; Nr 123, poz. 1350; Nr 125, poz. 1367 ze zmianą z dnia 5 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 142, poz. 1187).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego (Dz. U. Nr 140, poz. 1171).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz. U. Nr 129, poz. 1110).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1173).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1172).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, których opakowania należy zaopatrywać w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci i wyczuwalne dotykiem ostrzeżenie o niebezpieczeństwie (Dz. U. Nr 140, poz. 1174).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 14 lipca 2002 r. w sprawie obowiązku dostarczenia karty charakterystyki niektórych preparatów nie zaklasyfikowanych jako niebezpieczne (Dz. U. Nr 142, poz. 1194).

• Normą PN-ISO 11014-1 „Bezpieczeństwo chemiczne - Karta charakterystyki bezpieczeństwa produktów chemicznych”.

• Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 czerwca 1998 r. (Dz. U. Nr 79, poz. 513) ze zmianą z 2 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 4, poz. 36) w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.

• Rozporządzeniem MZiOS z dnia 11 września 1996 r. (Dz. U. Nr 121, poz. 571) w sprawie czynników rakotwórczych w środowisku pracy oraz nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki.

• Rozporządzeniem MOŚZNL z dnia 28 kwietnia 1998 r. (Dz. U. Nr 55, poz. 355) w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu.

• Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21 października 1998 r. (Dz. U. Nr 145, poz.942) i zmianą z 5 marca 2001 r. (Dz. U. Nr 22, poz.251) w sprawie szczegółowych zasad usuwania, wykorzystywania i unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.

• Ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).

• Klasyfikacja materiałów niebezpiecznych według Umowy Europejskiej dotyczącej Międzynarodowego Przewozu Materiałów Niebezpiecznych ADR (ważnej od 01.07.2001 r.).

• Niniejsza karta charakterystyki substancji niebezpiecznej jest bezpośrednio przekazywana użytkownikowi wodorotlenku amonu 25%, bez zapewnień lub gwarancji co do kompletności bądź szczegółowości odnośnie do wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych.

• Niniejsza karta nie jest żadną podstawą zobowiązującą do jakiejkolwiek odpowiedzialności jakiegokolwiek rodzaju ze strony dostawcy wodorotlenku amonu 25%. Przedsiębiorstwo nie będzie odpowiedzialne za jakiekolwiek zejście śmiertelne, chorobę lub uszczerbek na zdrowiu jakiejkolwiek natury, będący następstwem zastosowania lub niewłaściwego wykorzystania karty charakterystyki substancji niebezpiecznej lub materiału, którego karta dotyczy.

• Informacje zawarte w niniejszej karcie przedstawiają aktualny stan naszej wiedzy i doświadczeń dotyczących bezpiecznego stosowania wyrobu.

Na etykietach należy umieścić następujące informacje:

Symbol ostrzegawczy na opakowaniu jednostkowym:
Napis ostrzegawczy na opakowaniu jednostkowym:		„Substancja żrąca.”
Symbole zagrożenia
R 34	Powoduje oparzenia.
R 37	Działa drażniąco na drogi oddechowe.
Symbole bezpieczeństwa
S 1/2	Przechowywać w zamknięciu i chronić przed dziećmi.
S 7	Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.
S 26	Zanieczyszczone oczy przemyć natychmiast dużą ilością wody i zasięgnąć porady lekarza.
S 45	W przypadku awarii lub jeżeli źle się poczujesz, niezwłocznie zasięgnij porady lekarza - jeżeli to możliwe, pokaż etykietę.

16. INNE INFORMACJE

Chemiczne określenie produktu: Wodorotlenek amonu 25%
16.2 Znaczenie symboli:
Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych
C	Substancja żrąca.
Numer rozpoznawczy zagrożenia
80	Materiał żrący.
Znaczenie oznaczeń transportowych
Klasa RID/ADR: 8-II		Materiał ciekły zapalny, niebezpieczny.
Numer ONZ: 2073		Wodorotlenek amonu.

Uwaga: Użytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacje zawarte w powyższej karcie stanowią opis wymogów bezpieczeństwa użytkowania substancji. Użytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do konkretnych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy użytkownika. Karta charakterystyki nie może być traktowana jako gwarancja właściwości substancji.

* * * * *

Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 3 lipca 2002 r., PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC

	KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI	Wydanie: I Data wydania: 15.12.02 Strona/stron 6/9
Nazwa:	WODOROTLENEK AMONU 25%

Wodorotlenek amonu 25%

---