3. Cel ćwiczenia

W ćwiczeniu zadaniem było zbadanie skrawalności materiałów na podstawie pomiaru siły i temperatury skrawania.

W trakcie wykonywania ćwiczenia laboratoryjnego korzystaliśmy ze stali 45 oraz aluminium PA6.

Kolejnym etapem ćwiczenia był odczyt siły i temperatury skrawania dla poszczególnych wartości prędkości posuwu oraz skrawania. Pomiar siły oraz temperatury polegał na badaniu zachowania termoelementu i przedstawieniu wyników na komputerze, który został wcześniej podłączony do aparatury pomiarowej.

4.Schemat blokowy toru pomiarowego siły skrawania F_c i temperatury Θ

a) Tor pomiarowy siły skrawania F_c

b)Tor pomiarowy temperatury Θ

5.Wykresy

a)Fc = f(vc)

b)Fc = f(f )

c)Θ = f(vc)

d)Θ = f(f)

6.Analiza wyników pomiaru i wnioski:

Analizując wyniki z przeprowadzonego badania dochodzę do wniosków, że wraz ze wzrostem prędkości skrawania v_c wzrasta temperatura Θ na ostrzu narzędzia, jednak jednocześnie spada wartość siły całkowitej.

Kiedy rośnie prędkość posuwu f zwiększa się siła całkowita F_c i temperaturę Θ.

Obserwacje te są takie same przy badaniu obydwóch materiałów.

Pewne odstępstwa wyników są spowodowane niedokładnością pomiarową wynikającą ze zużycia przyrządów pomiarowych, oraz liczeniu średniej z różnych zakresów odczytywania danych z wykresu.

Im większa jest siła podczas procesu skrawania tym większa jest temperatura skrawania, im większa jest prędkość tym większa jest temperatura skrawania.

Ze względu na skrawalność pożądane są stale o małej wytrzymałości, małej ciągliwości i małej ścierności. Natomiast dla użytkownika i konstruktora najlepszym materiałem jest taki, który wykazuje dużą wytrzymałość, wysoką ciągliwość i niewielką ścieralność.

---