1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI

Nazwa produktu: Tetrachloroeten [czterochloroetylen, perchloroetylen]

Wzór konstytucyjny: CCl₂=CCl₂

Wzór sumaryczny: C₂Cl₄

Producent:

Dostawca:

Użytkownik:

Telefon awaryjny: (042) 631 47 24 (informacja toksykologiczna w Polsce)

2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH

Składnik stwarzający zagrożenie:

Nazwa chemiczna	% wag.	Nr CAS	Nr EINECS	Symbol ostrzegawczy	Symbole zagrożenia (R)
tetrachloroetylen	100	127-18-4	204-825-9	Xn (rak. kat. 3)	40

3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ

Substancja niebezpieczna w myśl dyrektywy 1999/45/EEG.

Zagrożenie pożarowe: Substancja ciekła, niepalna, szkodliwa. W ogniu rozkłada się z wytworzeniem toksycznych gazów i dymów.

Zagrożenie toksykologiczne: Tetrachloroetylen jest substancją szkodliwą, zakwalifikowaną do kategorii 3 substancji rakotwórczych.

Zagrożenie ekotoksykologiczne: Tetrachloroetylen działa szkodliwie na żywe organizmy. Jest trwały w środowisku.

4. PIERWSZA POMOC

Uwaga: W pierwszej kolejności należy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skażonego tetrachloroetylenem środowiska. Ułożyć na lewym boku z głową skierowaną w dół. Skontaktować się z lekarzem. Ratujący muszą zadbać również o własne bezpieczeństwo.

Zatrucie inhalacyjne:
1.	Wyprowadzić poszkodowaną osobę na świeże powietrze.
2.	Utrzymywać drożność dróg oddechowych (głowę leżącego skręcić nieco w lewo, palcem wygarnąć śluz z jamy ustnej lub gardła, kontrolować, czy nie zapada się język). W przypadku występującej duszności podawać tlen. W razie konieczności zastosować sztuczne oddychanie. Przewieźć do szpitala.

Zatrucie doustne:
1.	Podać do wypicia 2 szklanki wody. Nie prowokować wymiotów, ponieważ może dojść do ciężkiego uszkodzenia płuc.
2.	Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leżenie i ciepło.
Skażenie oczu:
1.	Przemyć skażone oczy większą ilością letniej wody przez 15 minut lub 0,9% roztworem soli kuchennej (najlepiej wyjałowionej), przy wywiniętych powiekach.
2.	W razie potrzeby zapewnić pomoc okulisty.
Skażenie skóry:
1.	Zdjąć skażone ubranie. Oczyścić mechanicznie skażoną skórę, przemyć dużą ilością wody, a następnie wodą z łagodnym mydłem.
2.	W przypadku gdy podrażnienie skóry nie mija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem.

5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU

Zagrożenia pożarowe:	Tetrachloroetylen praktycznie jest substancją niepalną. W przypadku pożaru, zagrożone działaniem wysokiej temperatury beczki, zbiorniki i instalacje intensywnie chłodzić wodą. W wysokiej temperaturze z tetrachloroetylenu wydzielają się toksyczne gazy i dymy, w tym silnie trujący fosgen. Strażacy muszą używać pełnego zabezpieczenia osobistego, w tym niezależnych aparatów oddechowych. Zagrożone pojemniki usunąć z zagrożonego działaniem ognia obszaru.
W przypadku pożaru sąsiednich obiektów:	Stosować środki w zależności od natury i rozmiaru pożaru.
Zalecenia szczegółowe:	Uwaga: W ogniu wydzielają się z tetrachloroetylenu toksyczne gazy, pary i dymy, w tym fosgenu i chlorowodoru.
Sprzęt ochronny strażaków:	Aparaty izolujące drogi oddechowe. Niezależne aparaty oddechowe.
Uwaga dodatkowa:	Do zbierania rozlanego tetrachloroetylenu używać materiałów absorbujących.

6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA

Zalecenia ogólne:	W przypadku zaistnienia awarii z udziałem tetrachloroetylenu należy: zawiadomić otoczenie o awarii, usunąć z rejonu zagrożenia osoby narażone na niebezpieczeństwo, postępować zgodnie z instrukcją alarmową działania w środowisku zagrożonym skażeniem chemicznym. Sprawdzone metody likwidowania wycieków tetrachloroetylenu podczas działań ratowniczych: uszczelnianie prostych rurociągów i opakowań za pomocą zakładania i zaciskania łat uszczelniających; trwałość tych uszczelnień uzależniona jest od parametrów pracy rurociągu i wynosi od kilku tygodni do roku, uszczelnianie pachwin w trójnikach za pomocą podkładek i mas uszczelniających.
Środki ochrony osobistej:	Unikać kontaktu z uwolnionym tetrachloroetylenem. Stosować ubrania ochronne z tkanin odpornych na działanie rozpuszczalników organicznych, rękawice ochronne, okulary ochronne w szczelnej obudowie, ochrony dróg oddechowych przed rozpuszczalnikami organicznymi. Należy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów gazowych i cząsteczkowych (filtr gazowy oznaczony kolorem brązowym i literą A oraz filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2).
Zalecenia szczegółowe:	Starać się odciąć źródło skażenia środowiska (uszczelnić uszkodzone opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym), odciąć dopływ z instalacji. Stosować środki mechaniczne, szczelne pojemniki, sorbenty pochodzenia organicznego i nieorganicznego.
Zabezpieczenie środowiska:	Zabezpieczyć studzienki ściekowe. W przypadku skażenia wód powiadomić odpowiednie władze. Skażony grunt podlega wymianie.
Metody utylizacji:	Unieszkodliwianie na drodze termicznej - zgodnie z wymogami prawa krajowego.

7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE

Zapobieganie zatruciom:	Podczas stosowania tetrachloroetylenu nie jeść, nie pić, unikać kontaktów z tetrachloroetylenem, unikać wdychania par i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzież i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu.
Zapobieganie pożarom/wybuchom:	Substancja niepalna. Nie wymaga szczególnego trybu postępowania w tym zakresie.
Magazynowanie:	W oryginalnych, właściwie oznakowanych opakowaniach, w magazynie materiałów szkodliwych wyposażonym w instalację wentylacyjną. Przechowywać w odpowiednio zabezpieczonych szafach, sejfach lub zbiornikach. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spożywania posiłków, używania otwartego ognia i narzędzi iskrzących. Zasady magazynowania określa norma PN-89/C-81400.
Metody postępowania z odpadami:	Za odpad można uznać tetrachloroetylen, który w żadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Odpadowy tetrachloroetylen odstawiany jest do wskazanego przez służbę ochrony środowiska miejsca, celem utylizacji.

8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ

Rozwiązania techniczne: Stosowanie się do rygorów bezpiecznej pracy (ochrony osobiste, wentylacja wyciągowa, brak możliwości skażenia kanalizacji i otaczającego środowiska). Wszelkie manipulacje wykonywać pod czynnym dygestorium czy w dobrze wentylowanych pomieszczeniach. Odpadki umieszczać w oddzielnym, oznakowanym, szczelnym pojemniku.

Ochrony osobiste:

Drogi oddechowe:	Maski ochronne z filtrami par rozpuszczalników organicznych i cząsteczkowymi (filtr gazowy oznaczony kolorem brązowym i literą A oraz filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2).
Ręce:	Rękawice ochronne z tworzywa odpornego na działanie rozpuszczalników organicznych.
Oczy:	Okulary ochronne w szczelnej obudowie.
Skóra i ciało:	Ubrania ochronne ze zwartej tkaniny. Fartuchy ochronne.
Inne informacje:	Higiena pracy: Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Unikać bezpośredniego kontaktu powierzchni ciała i dróg oddechowych z tetrachloroetylenem. Nie wdychać par i aerozoli. Zanieczyszczone ubranie wymienić. Po pracy dokładnie wymyć powierzchnię ciała. Nie jeść, nie pić podczas pracy. Natychmiast usuwać wszelkie rozlewy. Przed ich zebraniem przysypywać materiałem chłonnym.

Najwyższe dopuszczalne stężenie w środowisku pracy dla tetrachloroetylenu:

Składnik	NDS (mg/m^3)	NDSCh (mg/m^3)
tetrachloroetylen	60	480

Metody oceny narażenia w środowisku pracy:

Metody oceny narażenia opierają się na laboratoryjnym oznaczaniu tetrachloroetylenu na stanowisku pracy. Zalecane są metody chromatografii gazowej. Dla oznaczania stężenia par zastępczo można posługiwać się odpowiednimi rurkami wskaźnikowymi.

Polskie normy ochronne:

PN-89/Z-04008.07

Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Postanowienia ogólne. Zasady pobierania próbek w środowisku pracy i interpretacja wyników.

PN-84/Z-04008.02

Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Wytyczne ogólne pobierania próbek powietrza atmosferycznego (imisja).

PN-78/Z-04118.00

Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości tetrachloroetenu (czterochloroetylenu). Postanowienia ogólne i zakres normy.

PN-78/Z-04119.00

Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości tetrachloroetenu (czterochloroetylenu). Postanowienia ogólne i zakres normy. Zmiany 1. BI 7/83 poz.43.

PN-78/Z-04118.01

Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości czterochloroetylenu (tetrachloroetenu). Oznaczanie czterochloroetylenu (tetrachloroetenu) na stanowiskach pracy metodą chromatografii gazowej bez wzbogacania próbki i z wzbogacaniem próbki przy użyciu dwusiarczku węgla (disiarczku węgla). Zmiany 1. BI 7/83 poz. 43.

PN-83/Z-04118.02

Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości czterochloroetylenu (tetrachloroetenu). Oznaczanie czterochloroetylenu (tetrachloroetenu) na stanowiskach pracy metodą chromatografii gazowej z wzbogacaniem próbki przy użyciu kumenu.

9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE

9.1	Masa cząsteczkowa: 165,83 g/mol
9.2	Postać fizyczna, barwa, zapach, inne: Tetrachloroetylen w warunkach normalnych jest cieczą bezbarwną, klarowną, o zapachu eteru.
9.3	Temperatura topnienia: -121,1^oC
9.4	Temperatura wrzenia: -22,5^oC
9.5	Prężność par w 20oC: 19 hPa
9.6	Gęstość: 1,620 g/cm^3 (20^oC)
9.7	Gęstość par względem powietrza: 5,22
9.8	Rozpuszczalność w wodzie i innych rozpuszczalnikach: Rozpuszczalność w wodzie słaba (0,8g/l w 20^oC); miesza się z benzyną, benzenem, etanolem, eterem, olejami, olejkami eterycznymi i innymi rozpuszczalnikami organicznymi.
9.9	Temperatura zapłonu: Substancja niepalna. W zetknięciu z ogniem pary tetrachloroetylenu ulegają rozkładowi z wytworzeniem chloru, chlorowodoru i fosgenu. Rozkład taki również ma miejsce pod wpływem światła, z tą różnicą, że przebiega bardzo powoli.
9.10	Współczynnik załamania światła n20^o/D: 1,5053
9.11	Lepkość/20^oC: 0,89 mPas
9.12	Stała dielektryczna/20^oC: 0,24
9.13	Koncentracja par w stanie nasycenia/20^oC: 126 g/m^3

10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ

Stabilność i reaktywność:	Tetrachloroetylen w warunkach normalnych jest chemicznie stabilny. Unikać kontaktów z otwartym płomieniem, źródłami ciepła oraz elektrycznością statyczną, a także działania temperatur > 50^oC.
Właściwości korozyjne:	Brak.

11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE

Drogi narażenia człowieka: Wdychanie, spożycie, kontakt ze skórą, kontakt z oczami.

Inne: Tetrachloroetylen zaliczony został do materiałów szkodliwych. Posiada własności narkotyczne. Drażni skórę i płuca. Jest z łatwością wchłaniany przez organizm, powodując zaburzenia działania układu nerwowego. W tkankach wiąże się z lipidami w błonach komórkowych, ze szczególnym powinowactwem do struktur tłuszczowych mózgu. Po wniknięciu do organizmu drogą oddechową lub przez przewód pokarmowy szybko osiąga stężenie toksyczne we krwi. Alkohol potęguje destrukcyjne działanie tetrachloroetylenu w organizmie. Tetrachloroetylen wyczuwany jest wyraźnie przy stężeniu w powietrzu wynoszącym 0,35 mg/dm³. Przy stężeniu 3,5 mg/dm³, po ekspozycji trwającej 2 godziny, występują objawy zatrucia w postaci ślinotoku, odczuwania w ustach słodkawo-metalicznego smaku. Przy zatruciach śmiertelnych występują silne zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Uszkodzeniu ulega wątroba.

Ocena działania rakotwórczego

Polska - Czynnik prawdopodobnie rakotwórczy dla ludzi wg rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 11 września 1996 r. - Wykaz B.

IARC - Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem

Dowód działania u zwierząt doświadczalnych - wystarczający.

Dowód działania u ludzi - niewystarczający.

Ocena ogólna - czynnik przypuszczalnie rakotwórczy dla ludzi (grupa 2B).

Niemcy - Substancja, która z uzasadnionych względów może być uznana za podejrzaną o działanie rakotwórcze (grupa B).

USA - NIOSH: potencjalny kancerogen zawodowy.

Umiejscowienie lub rodzaj nowotworów: Za nowotwory przyczynowo związane z tetrachloroetylenem, podejrzewany jest rak skóry, okrężnicy, płuca, przewodu moczowo-płciowego, trzustki, wątroby, białaczka, mięsak limfatyczny.

Dalsze badania nad szkodliwością tetrachloroetylenu prowadzone są w wielu krajach świata.

Dane toksykologiczne:

LD_{50 (doustnie, szczur)} = 2629 mg/kg,

LD_{50 (inhal., szczur)} = 34200 mg/m³/8godz.,

LD_{Lo (doustnie, królik)} = 5 g/kg.

Działanie miejscowe (skóra, oczy, błony śluzowe):

Wdychanie: W łagodnych przypadkach pojawia się kaszel, kichanie i słabe zaburzenia oddechu. W groźniejszych przypadkach po tych objawach występuje senność, ból głowy, nudności, wymioty i biegunka. Może powstać groźne skrócenie oddechu z pieniącą się śliną (obrzęk płuc). Pacjent staje się senny, traci przytomność i czasami powstają drgawki. Po 2-3 dniach może wystąpić niedomoga wątroby i nerek.

Kontakt ze skórą: Może wystąpić podrażnienie i zaczerwienienie. Mogą rozwinąć się stany zapalne skóry, a nawet przewlekłe wypryski. Tetrachloroetylen jest wchłaniany przez zdrową skórę i powoduje objawy takie jak wskutek wdychania.

Kontakt z oczami: Kontakt tetrachloroetylenu z oczyma doprowadza do ich uszkodzenia. Powstaje zaczerwienienie i silne podrażnienie błony śluzowej rogówki.

Spożycie: Mogą pojawić się nudności, wymioty, ból brzucha i głowy. Może rozwinąć się senność i utrata przytomności. Występują również drgawki. Po 2-3 dniach od narażenia może pojawić się niedomoga wątroby i nerek.

Późne objawy zatrucia: Hepatomegalia po kilku godzinach. Kombinowane zaburzenie krzepliwości. Objawy wstrząsu. Podwyższona aktywność AspAT, AIAT w surowicy. Niedokrwistość.

Następstwa ciężkich zatruć:

Przejściowy zespół psychoorganiczny. Uszkodzenie struktury tkanki wątrobowej. Zaburzenia widzenia. Zmiany w EEG.

Śmiertelna dawka dla człowieka oceniana jest na 4000 mg na kilogram wagi ciała.

12. INFORMACJE EKOLOGICZNE

Wskaźnik oceny zagrożenia wobec: wobec ssaków - 1,3,

wobec ryb - 3,8,

wobec bakterii - 4,5.

Stopień zagrożenia wód: skrajny.

13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI

Metody unieszkodliwiania:

Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).

Zawartość opakowania wg

w rodzaju 14 02 01 - rozpuszczalniki chlorowcorganiczne i mieszaniny zawierające te rozpuszczalniki - spalanie w obrotowych piecach do produkcji cementu lub wapna.

Sposób likwidacji A1(A3): „Procesy spalania odpadów niebezpiecznych nie zawierających związków chlorowcoorganicznych..., w obrotowych piecach do produkcji cementu lub wapna” (po rozładowaniu opakowań).

Opakowania wg:

rodzaju 15 01 02 - opakowania z tworzyw sztucznych,

rodzaju 15 01 04 - opakowania z metali,

rodzaju 15 01 07 - opakowania ze szkła.

14. INFORMACJE O TRANSPORCIE

14.1	Numer ONZ:	1897
14.2	Klasa RID/ADR/IMO:	6.1
14.3	Grupa pakowania:	III
14.4	Numer rozpoznawczy zagrożenia:	60
14.5	Numer indeksowy (EC):	602-028-00-4
14.6	Symbole niebezpieczeństwa (R):	40-51/53
14.7	Symbole bezpieczeństwa (S):	2-23-36/37-61
14.8	Nalepka ostrzegawcza wg ADR/RID Nr 6.1:

15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH

Kartę wykonano zgodnie z:

• Normą PN ISO 11014-1; 1998, „Bezpieczeństwo chemiczne - Karta charakterystyki bezpieczeństwa produktów chemicznych”.

• Wytycznymi Dyrektywy UE Nr 1999/45/EG, Dyrektywy 67/548 EEC oraz Dyrektywy UE 88/379/EEC (Dangerous Product Regulations incl. EC Guidelines), dotyczącymi klasyfikowania, oznaczania i sporządzania informacji o materiałach niebezpiecznych.

• Klasyfikacja materiałów niebezpiecznych dokonana została na podstawie Umowy Europejskiej dotyczącej Międzynarodowego Przewozu Materiałów Niebezpiecznych ADR (ważnej od 01.07.2002 r.).

• Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 11, poz. 84; Nr 100, poz. 1085; Nr 123, poz. 1350; Nr 125, poz. 1367 ze zmianą z dnia 5 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 142, poz. 1187).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego (Dz. U. Nr 140, poz. 1171).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz. U. Nr 129, poz. 1110).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1173).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1172).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, których opakowania należy zaopatrywać w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci i wyczuwalne dotykiem ostrzeżenie o niebezpieczeństwie (Dz. U. Nr 140, poz. 1174).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 14 lipca 2002 r. w sprawie obowiązku dostarczenia karty charakterystyki niektórych preparatów nie zaklasyfikowanych jako niebezpieczne (Dz. U. Nr 142, poz. 1194).

• Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 czerwca 1998 r. (Dz. U. Nr 79, poz. 513) ze zmianą z 2 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 4, poz. 36) w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.

• Rozporządzeniem MZiOS z dnia 11 września 1996 r. (Dz. U. Nr 121, poz. 571) w sprawie czynników rakotwórczych w środowisku pracy oraz nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki.

• Rozporządzeniem MOŚZNL z dnia 28 kwietnia 1998 r. (Dz. U. Nr 55, poz. 355) w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu.

• Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21 października 1998 r. (Dz. U. Nr 145, poz. 942) i zmianą z 5 marca 2001 r. (Dz. U. Nr 22, poz. 251) w sprawie szczegółowych zasad usuwania, wykorzystywania i unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.

• Ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).

• Niniejsza karta charakterystyki substancji niebezpiecznej jest bezpośrednio przekazywana dystrybutorowi tetrachloroetylenu, bez zapewnień lub gwarancji co do kompletności bądź szczegółowości odnośnie do wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych.

• Niniejsza karta nie jest żadną podstawą zobowiązującą do jakiejkolwiek odpowiedzialności jakiegokolwiek rodzaju ze strony wytwórcy i dystrybutora tetrachloroetylenu. Przedsiębiorstwo nie będzie odpowiedzialne za jakiekolwiek zejście śmiertelne, chorobę lub uszczerbek na zdrowiu jakiejkolwiek natury, będący następstwem zastosowania lub niewłaściwego wykorzystania karty charakterystyki substancji niebezpiecznej lub materiału, którego karta dotyczy.

• Informacje zawarte w niniejszej karcie przedstawiają aktualny stan naszej wiedzy i doświadczeń dotyczących bezpiecznego stosowania wyrobu.

Na etykietach należy zamieścić następujące informacje:

Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych:
Napis ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych:		„Substancja szkodliwa, niebezpieczna dla środowiska.”
Symbole zagrożenia
R 40	Możliwe ryzyko powstania nieodwracalnych zmian w stanie zdrowia człowieka.
R 51/53	Działa toksycznie na organizmy wodne; może powodować długo utrzymujące się zmiany w środowisku wodnym.
Symbole bezpieczeństwa
S 2	Chronić przed dziećmi.
S 23	Nie wdychać pary/rozpylonej cieczy.
S 36/37	Nosić odpowiednią odzież ochronną i odpowiednie rękawice ochronne.
S 61	Unikać zrzutów do środowiska. Postępować zgodnie z instrukcją lub kartą charakterystyki.

16. INNE INFORMACJE

Chemiczne określenie produktu: Tetrachloroetylen
16.2 Znaczenie symboli:
Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych
Xn	Substancja szkodliwa.
Symbol ostrzegawczy na środkach transportu
60	Materiał trujący.
Znaczenie oznaczeń transportowych
Klasa RID/ADR: 6.1-III		Materiał trujący - mniej niebezpieczny.
Numer ONZ: 1897		Tetrachloroetylen (perchloroetylen).

Uwaga: Użytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacje zawarte w powyższej karcie stanowią opis wymogów bezpieczeństwa użytkowania substancji. Użytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do konkretnych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy użytkownika. Karta charakterystyki nie może być traktowana jako gwarancja właściwości substancji.

* * * * *

Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 3 lipca 2002 r., PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC

	KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ	Wydanie: I Data wydania: 10.12.02 Strona/stron 7/8
Nazwa:	TETRACHLOROETEN

Tetrachloroetylen

---