Zarządzanie logistyką

Część I

Nazwa dziedziny

Etymologia słowa LOGISTYKA wiąże się z greckim - logos lub logicos (oznaczające liczenie, sztukę liczenia, prawidłowe myślenie)

- Logiamos - obliczanie, rachunek, rozważanie,

- Logistes - rachmistrz,

- Logistikon - siła rozumu, rozsądek,

- Logistike - sztuka liczenia, sztuka kalkulowania

Logistyka z greckiego "logistikos' oznacza człowieka myślącego wg. filozoficznych i matematycznych zasad.

Od nich też wywodzi się rodowód słów łacińskich - logica, logicus, czy też francuskiego logistique o treści oznaczającej transport, kwaterowanie i zaopatrywanie wojsk.

W języku francuskim - logos lub logis (daje się tłumaczyć jako zakwaterowanie, kwatera).

Nazwa dziedziny

W starożytnej Grecji logistyka, obok strategii i taktyki, była traktowana jako sztuka wojenna.

Obecnie brzmienie logistyki nawiązuje do francuskiego słowa "logistique" wywodzącego się z wojskowości a oznacza ono "praktyczną sztukę przemieszczania armii obejmującą także ciągłe jej zaopatrywanie, prace inżynierskie i sztabowe" (The New Encyclopedia Britannica)

Po co jest logistyka?

Cele zarządzania logistycznego - 7W (ang. 7R)

- dostarczenie właściwych PRODUKTÓW lub USŁUG

- we właściwe MIEJSCE

- we właściwej ILOŚCI

- właściwemu KLIENTOWI

- we właściwym CZASIE

- zachowując właściwą JAKOŚĆ

- przy właściwym KOSZCIE realizacji zamówień

Logistyka-MIX

1.Transport

2.Magazynowanie

3.Kształtowanie zapasów

4.Pakowanie

5.Realizacja zamówień

6.Proces obsługi

Formuła "4C"

1. Kształtowanie i zaspokajanie potrzeb i pragnień klientów (Customer needs end wants)

2. Zmniejszenie kosztów transakcji po stronie klientów (Cost to the customer)

3.Dostarczanie klientowi informacji (Communication)

4.Wygoda zakupu (Convenience).

Definicja EKN

Wg. Europejskiego Komitetu Normalizacji logistyka to "planowanie, organizacja i kontrola przypływu dóbr od ich zakupu poprzez produkcję i dystrybucję do ostatecznego klienta w celu spełnienia wymagań rynkowych przy minimalnych kosztach i minimalnym zaangażowaniu kapitału."

Definicja CLM

Wg. Council of Logistics Management logistyka to "część procesu w łańcuchu dostawczym, która planuje, wdraża i steruje skutecznym i efektywnym przepływem i przechowywaniem towarów, usług i odpowiednich informacji od miejsca wytworzenia do miejsca wykorzystania w celu spełnienia wymagań klientów."

Definicja F.J. Beiera i K. Rutkowskiego

"Zarządzanie działaniami przemieszczania i składowania, które mają ułatwić przepływ produktów z miejsc pochodzenia do miejsc finalnej produkcji, jak również przepływ związanej z nimi informacji w celu zaoferowania klientowi odpowiedniego poziomu obsługi po rozsądnych kosztach."

Czynniki wymuszające zmiany w procesie logistycznym

Problemy polskiej logistyki

1.zacofanie infrastruktury (sieć drogowa, telekomunikacyjna, centra dystrybucyjne, liczba i funkcjonalność przejść granicznych) - wpływają na sprawność rozwiązań systemów logistycznych przedsiębiorstw.

2.przestarzała infrastruktura magazynowo-transportowa

3. chaotyczne wprowadzanie systemów informatycznych, często w sposób przypadkowy, bez rzetelnego rozeznania potrzeb przedsiębiorstwa w tym zakresie - rozproszenie i dezintegracja systemów oraz nieudane lub przedłużające się ponad zakładany czas próby wdrożeń złożonych, zintegrowanych systemów wspomagających zarządzanie całymi przedsiębiorstwami.

Zmiany makroekonomiczne w Polsce

- Zmiana potrzeb rynkowych

- Zmiana orientacji kontaktów gospodarczych

- Wzrost wymiany handlowej z zagranicą

- Ożywienie gospodarki w skali makro

- Deficyt w handlu zagranicznym wynikający ze zmiany orientacji handlowych

- Niemcy jako największy polski partner gospodarczy

System dystrybucji w Polsce

- Duże rozdrobnienie handlu detalicznego i hurtowego

- Na polskim rynku dominuje słabość organizacyjna, techniczna i kapitałowa

- Koszty dystrybucji są zdecydowanie za wysoki

- Występuje ekspansja zagranicznych, wielkopowierzchniowych placówek handlowych

- Zauważa się już pewne próby konsolidacji w polskim handlu

- Rozwijają się zagraniczne firmy logistycznego

- Dominuje na rynku handel zaopatrzeniowy

Przepływy fizyczne

- W warunkach współczesnej gospodarki przepływy fizyczne są szczególnie złożone, sterowanie nimi wymaga odpowiednich informacji i ich przetwarzania w celu decyzyjnego wspomagania menedżerów.

- Można więc powiedzieć, że współcześnie rozumienie procesów logistycznych to integracja strumieni realnych i informacyjnych, ich płynności i kosztów im towarzyszących.

Producent i konsument

- Każde przedsiębiorstwo funkcjonuje na rynku z jednej strony jako producent i sprzedawca swoich wyrobów konsumentom, ale jednocześnie jest konsumentem (nabywcą) wyrobów innego przedsiębiorstwa, czyli ostatecznie ogniwem jego łańcucha logistycznego

- Każde przedsiębiorstwo uczestniczy w jednym, dużym łańcuchu zaopatrywania, produkcji i dystrybucji, a przez to świadomość zakresu i złożoności problemów z tym związancy.

Zadania logistyki

- Koordynacja przepływu surowców, materiałów do produkcji, wyrobów gotowych do konsumenta

- Minimalizacja kosztów tego przepływu

- Podporządkowanie działalności logistycznej wymogom obsługi klienta

Cele cząstkowe (podstawowe zadania)

1. skrócenie terminów dostaw wyrobów, towarów do klienta

2. skrócenie cyklu przepływów wewnątrz przedsiębiorstwa i ich dostosowanie do wymogów rynku i potrzeb odbiorców

3. redukcja zapasów we wszystkich sferach, ogniwach przedsiębiorstwa, przy jednoczesnym zapewnieniu stabilności i niezawodności procesów logistycznych

4. zmniejszenie zatrudnienia w procesach logistycznych

5.redukcja kosztów w całym systemie logistycznym przedsiębiorstwa (nie tylko w procesach i działaniach wewnętrznych, ale także w zewnętrznych przez odpowiednie relacje z kontrahentami)

Zadania logistyki na poziomie operacyjnym (przykładowo)

- w obszarze magazynu (przygotowanie miejsc składowania, operacje wprowadzania na miejsca przechowania i wydawania materiałów i produktów, nadzór nad składowanymi dobrami, tworzenie zestawów do wydania)

- w obszarze transportu (przygotowanie środków transportowych, opracowanie zleceń przewozowych, transport)

- w obszarze przyjmowania surowców i produktów (przyjęcie i kontrola, wyładunek i rozpakowanie ładunków, wystawianie dokumentów przyjęcia dostawy, przepakowania do jednostek składowania ewentualnie do dalszego przemieszczania)

- w obszarze wysyłek (kompletacja wysyłek, opakowania, oznakowanie wysyłek, przygotowanie dokumentów wysyłkowych, załadunek)

- w obszarze zwrotów i usuwania (gromadzenie, składowanie i sortowanie odpadów, przygotowanie odpoadów do recyklingu, przygotowanie i wysyłka opakowań zwrotnych)

Procesy logistyczne to przedmiot działania i stopień złożoności realizowanych porcesów gospodarczych firmy.

Złożoność i zakres procesów logistycznych są tym większe im bardziej złożone są procesy gospodarcze firmy.

Do podstawowych składników procesów logistycznych należy zaliczyć:

- procesy przepływu dóbr fizycznych

- procesy informacyjno-decyzyjne

- zapasy

- infrastrukturę strumieni logistycznych (np. magazyny, środki transportowe, itp.)

- koszty procesów logistycznych

Proces logistyczny składa się z:

- procesu głównego (operacje transportowe, magazynowe, przeładunkowe, gospodarka materiałowa)

- procesu pomocniczego (pakowanie, znakowanie, metkowanie, opracowanie zamówień, przygotowywanie dokumentacji przewozowej itp.)

Z pkt widzenia celów gospodarowania na logistykę można patrzeć przez jej funkcje, wśród których należy wyróżnić przede wszystkim:

- sprawność przepływu i pełne zaspokojenie materialnych potrzeb uczestników procesów logistycznych; funkcja ta ściśle wiąże się z marketingiem,

- ekonomiczność przepływu wyrażająca się głównie wysokością kosztów procesów logistycznych.

Wymienione funkcje są równoważne i wzajemnie powiązane i uwarunkowane.

Sprawność przepływu to przede wszystkim dostarczenie dóbr kolejnym uczestnikom procesów gospodarczych tak, aby przepływ odbywał się płynnie, z wymaganą intensywnością, a gromadzone zapasy jako stabilizatory procesów przepływu umożliwiały pełne zaspokojenie potrzeb w każdym miejscu i czasie ich wystąpienia.

Integracyjna rola logistyki

Logistyka integruje więc tradycyjnie rozumianą gospodarkę materiałową, fazę zaopatrzenia, przepływ materiałów w produkcji, transport i magazynowanie oraz fizyczną dystrybucję.

Działalność przedsiębiorstw powinna skoncentrować się wokół zwiększenia zwrotu nakładów i poniesienia rentowności.

Zwiększenie zwrotu nakładów wymaga dokładnego oszacowania wpływu systemu logistycznego na dochody, wydatki czy lokatę kapitału przedsiębiorstwa.

Zwiększenie sprzedaży i podniesienie dochodów przedsiębiorstwa związane jest z odpowiednią dostawą asortymentu towarów na rynek przy minimalnych kosztach i oszczędnym zaangażowaniu kapitału.

Podstawowym celem logistyki jest zapewnienie pożądanego poziomu obsługi po możliwych do akceptacji kosztach.

Zwrot nakładów wyrażany jest zwykle jako relacja: marża zysku x obrót kapitału

marża zysku to wynik podzielenia dochodu przez wartość sprzedaży

wartość sprzedaży podzielona przez zaangażowany kapitał daje wyobrażenie o tym, jak szybki jest obrót kapitału

Infrastruktura

Warunkiem sprawności przepływów jest wzajemnie dostosowanie dużej liczby parametrów technicznych.

Różnorodność środków technicznych, ich ustawienie w procesie to infrastruktura procesów logistycznych.

Na infrastrukturę procesów logistycznych składają się:

- Środki transportu i manipulacji (urządzenia i budowle załadunkowe i wyładunkowe, urządzenia do składowania, środki transportu zewnętrznego i wewnętrznego, jednostki ładunkowe i związane z nimi opakowania)

- Opakowania produktów

- Budynki i budowle magazynowe

- Środki przetwarzania informacji

- Warunkiem sprawności przepływów jest wzajemne zastosowanie i koordynacja dużej liczby parametrów technicznych w całym łańcuchu transportowo-magazynowym.

Łańcuch logistyczny to taki łańcuch magazynowo-transportowy który stanowi technologiczne połączenie punktów przewozowych i magazynowych drogami przewozu towarów oraz organizacyjne i finansowe skoordynowanie operacji procesów zamówień i polityki wszystkich ogniw tego łańcucha.

System logistyczny firmy to system otwarty z pkt widzenia przedsiębiorstwa. System logistyczny jest sam w sobie zbiorem elementów logistycznych, których powiązania konkretyzują się poprzez ściśle ze sobą powiązane procesy transformacji.

Działania logistyczne mogą obejmować:

- Obsługę klienta

- Prognozowanie popytu

- Przepływ informacji

- Kontrolę zapasów

- Realizowanie zamówień

- Procesy zaopatrzenia

- Pakowanie i obsługę zwrotów

- Gospodarowanie odpadami

- Czynności transportowe i magazynowe

Rodzaje logistyki

- Logistyka zapatrzenia ma za zadanie zapewnienia na ekonomicznie uzasadnionych warunkach dostaw dóbr i usług wytwarzanych przez inne jednostki niezbędnych do przetworzenia w procesie produkcji.

- Logistyka produkcji ma za zadanie zapewnienia optymalnego przepływu materiałów i informacji w procesie produkcji.

- Logistyka dystrybucji obejmuje wszystkie przedsięwzięcia związane z produktami finalnymi od momentu opuszczenia przez nie produkcji przez proces składowania w magazynie wyrobów gotowych, transportu aż po dostarczenie ich do odbiorców końcowych.

- Do wyróżnionych segmentów jest dołączany jeszcze proces zwrotów oraz usuwania i utylizacji odpadów, którym zajmuje się logistyka procesów zwrotów i utylizacji. Jest to segment ogólnego procesu logistycznego, który nabiera coraz większego znaczenia.

- Wymienione rodzaje logistyki w podziale funkcjonalnym są to przedsięwzięcia związane zarówno z fizycznym przepływem produktów jak i komunikacją między jednostkami uczestniczącymi w tym przepływie. W przedsięwzięciach logistycznych fundamentalną rolę odgrywa przepływ informacji.

Trzy podstawowe strategie ogólne firm, będące jednocześnie trzema sposobami zdobywania przewagi konkurencyjnej:

1. Strategia wiodącej pozycji pod względem kosztów

Wymaga dużego udziału w rynku, agresywnego inwestowania, aktywnej polityki cenowej, ścisłej kontroli kosztów, zdobywania doświadczenia i minimalizacji kosztów reklamy, badań itp. Motyw niskich kosztów nie oznacza oczywiście pomijania problemów jakościowych i poziom obsługi rynku.

2. Zróżnicowanie wyrobu lub usługi firmy - tworzenie unikalności

Można ją uzyskać poprzez: główne cechy produktu, sposób sprzedaży lub akwizycji, technologię, wzór, markę, itd. Zróżnicowanie rzadko wiąże się z dużym udziałem w rynku i w sposób oczywisty odbywa się to za cenę gorszej pozycji kosztowej.

3. Strategia koncentracji

Polega na nastawieniu się na obsługę wybranego segmentu rynku. W ramach segmentu dąży się do obniżki kosztów lub zróżnicowania albo do jednego i drugiego. Ta strategia oznacza rezygnację z dużego udziału w rynku.

Czy trzeba wybrać?

Przyjmuje się, iż firma musi wybrać jedną z tych trzech strategii. Wieloletnie doświadczenia wskazują, że poszczególne strategie ogólne, a szczególnie strategie niskich kosztów i zróżnicowania, wzajemnie się wykluczają. W takim ujęciu próba łączenia tych strategii prowadzi do pogorszenia pozycji firmy i spadku rentowności.

Część II

Cykl życia produktu

Produkty będące przedmiotem wymiany handlowej utrzymują się na rynku przez pewien czas, co skutkuje koniecznością aktualizacji oferty firmy przez producenta. Proces ten nazywa się cyklem życia produktu. Obejmuje on okres od momentu wejścia produktu na rynek do chwili jego wycofania z rynku. Cykl ten jest odzwierciedleniem stopniowego nabywania i utraty zdolności produktu do zaspokajania potrzeb nabywcy, a czas jego trwania zależy od rodzaju produktów i wynosi od kilku miesięcy do kilkudziesięciu lat.

Etap narodzin i młodości produktu (Narodziny pomysłu(innowacji), Rozwiązania technologiczne i organizacyjne, Ocena perspektyw produktu, Przygotowanie i wytworzenie)

Etap dojrzałości produktu (Upowszechnienie produktu, Standaryzacja)

Etap stagnacji (starości) produktu (Pełna dojrzałość, Schyłek istnienia rynkowego)

Etap "śmierci" (Zanik produktu (wycofanie z rynku))

Etap narodzin i młodości produktu - okres wprowadzania na rynek

Narodziny pomysłu, rozwiązania techniczne i organizacyjne, przygotowanie procesu produkcji, dokonywanie kalkulacji kosztów, ocena możliwości sprzedaży produktu, wytworzenie, przetestowanie i sprzedaż prototypowych wyrobów.

- duże koszty

- znaczne ryzyko produkcyjno-technologiczne i rynkowe

- brak gwarancji sukcesu handlowego w przyszłości

Etap dojrzałości produktu

Stopniowe udoskonalanie, czasami uproszczenie procesu wytwarzania i w efekcie końcowym standaryzacja.

Standaryzacja umożliwia pojawienie się tzw. korzyści skali, które oznaczają

- możliwość rozszerzenia rozmiarów produkcji,

- obniżania kosztów i wykorzystania technologii opartych na systemach zautomatyzowanych lub zrobotyzowanych,

- angażowanie mniej wykwalifikowanej, a zatem tańszej siły roboczej.

Etap dojrzałości produktu

Rozszerzenie rozmiarów produkcji dzięki odpowiednio szerokiej akceptacji rynkowej produktu - gdy organizacja wygrywa walkę konkurencyjną na rynku.

Standaryzacja produktu jest wstępem do etapu pełnej dojrzałości produktu.

Etap pełnej dojrzałości produktu

Ograniczanie a później zupełny brak zmian w procesach wytwarzania i sprzedaży produktu.

Produkt zaczyna zderzać się z konkurencją ze strony wyrobów podobnych, wytwarzanych taniej lub nowych wyrobów lepiej zaspokajających potrzeby.

Oznacza to spadek popytu, ograniczenie niszy rynkowej aż do całkowitego zaniku rynku na ten produkt. Zjawisko to jest najważniejszym symptomem rozpoczęcia ostatniego etapu życia produkty czyli jego zaniku.

część III

Zapas to zgromadzona celowo w odpowiednim czasie i miejscu określona ilość danego dobra dla zachowania ciągłości procesów przetwarzania i dystrybucji.

Zapasy są kluczowym elementem każdej działalności logistycznej i dystrybucyjnej.

Mają one największy wpływ na całkowite koszty i kwestie usługowe przedsiębiorstwa oraz wpływają znacząco na formę planowania i przeprowadzania operacji logistycznych i dystrybucyjnych.

Zapasy w przepływach materiałów

Tutaj zapas jest skutkiem braku możliwości zsynchronizowania strumieni dopływu i

odpływu materiałów w przedsiębiorstwie. Jeżeli wielkość dostaw, czyli dopływ, będzie większy od wielkości wydań (odpływu), wówczas zapasy będą rosły aż do poziomu nadmiernego.

Jeżeli wielkość wydań przekroczy poziomy dostaw, po jakimś czasie zapasy wyczerpią się i wystąpią braki materiałów w przedsiębiorstwie.

Skutki braku dostaw materiałowych

Przyczyny tworzenia zapasów

1. konieczność wyrównywania różnych intensywności strumieni przepływów materiałów w przedsiębiorstwie.

Jeżeli w przedsiębiorstwie zużywa się do produkcji np. 50 kg jakiegoś materiału, to trudno

wytłumaczyć sens codziennego zakupu takiej właśnie ilości materiału, nawet od niezbyt odległego

dostawcy (nie tylko z powodów organizacyjno-technicznych).

Gdy ten materiał sprowadzany jest w większej ilości, np. 1000 kg co trzy tygodnie, to będą

powstawać zapasy, pozwalające zsynchronizować różne intensywności dostaw (1000 kg co trzy

tygodnie) i zużycia (50 kg dziennie).

2 Oddziaływanie na procesy logistyczne (zaopatrzenie, zużycie, zbyt, transport itp.) czynnika

losowego. Uniemożliwia on budowanie bezbłędnych prognoz, zmuszając tym samym do

zabezpieczania się przed ujemnymi skutkami zakłóceń losowych przez tworzenie

odpowiednich rezerw. Decyzje logistyczne są zatem podejmowane w warunkach niepewności.

3.Asekuracja na wypadek wystąpienia większych niż przewidywano własnych potrzeb bądź popytu rynkowego,

4.Kompensowanie niepewności dostaw i ich opóźnień.

5.Zapasy są często tworzone w celu uzyskania niższej ceny zakupu (rabat uzyskiwany przy zakupie większej partii) bądź na skutek sezonowego charakteru danych dóbr (np. płody rolne),
a także pomyślnej koniunktury rynkowej.

Poziomy zapasów jako funkcja wielu czynników:

a) czynnik psychologiczny

system nakazowo-rozdzielczy - bariera podaży -dążenie do gromadzenia

nadmiernych zapasów, w gospodarce rynkowej - bariera popytu - czynnik psychologiczny nie wywołuje już takich zachowań, natomiast czynnik ekonomiczny (zamrożenie kapitału, koszty

magazynowania, wysokie oprocentowanie kredytów bankowych itp.) powoduje wręcz „ucieczkę od zapasów".

b)postęp techniczny

Szczególnie postęp techniczny materiałooszczędny, - miniaturyzacja wyrobów,pojawianie się nowych materiałów i surowców, dostępność nowych technologii itp.

- zmniejszanie się fizycznej masy wytwarzanych wyrobów, a tym samym obniżenie

jednostkowego zużycia materiałów.

Ma to niewątpliwie wpływ na wielkość zapasów, aczkolwiek zmiany te nie muszą

następować w stosunku wprost proporcjonalnym do zmian w wielkości i strukturze

zużycia materiałów.

c)skala produkcji,

d)postęp organizacyjny

e)stosowane metody planowania i zarządzania, w tym stopień ich wsparcia nowoczesną techniką przesyłania i przetwarzania informacji.

Dwa podstawowe kryteria oceny systemów logistycznych to koszty i poziom obsługi

Zgodnie z zasadami logistyki proces gromadzenia i utrzymywania zapasów

powinien być nakierowany na zapewnienie wymaganego poziomu obsługi przy

minimalnych kosztach.

Zapas jest skutkiem braku możliwości zsynchronizowania strumieni odpływu i dopływu

materiałów i jako taki jest na ogół niezbędny.

Jednak jego wielkość jest często zbyt duża, gdyż służy „przykrywaniu" niedoskonałości w

zarządzaniu magazynami, planowaniu sprzedaży, prognozowaniu zużycia, wadliwego przepływu

informacji pomiędzy ośrodkami decyzyjnymi w przedsiębiorstwie.

Klasyfikacja zapasów

oparta na zasadności ekonomicznej ich tworzenia i utrzymywania

a)Zapasy prawidłowe (ekonomicznie i gospodarczo uzasadnione) to takie zapasy, których tworzenie jest uzasadnione rzeczywistymi potrzebami przedsiębiorstwa i działalnością prowadzoną w ilościach i asortymencie zgodną z tymi potrzebami.

b)Zapasy nieprawidłowe (ekonomicznie i gospodarczo nieuzasadnione) to zapasy niemające uzasadnienia potrzebami procesów zachodzących w przedsiębiorstwie ani pod względem ilości, ani asortymentu, w jakich zostały zgromadzone.

c)Zapas awaryjny to najczęściej zapas części zamiennych do maszyn i urządzeń nie-typowych, nieprodukowanych seryjnie, których zakup lub wykonanie w krótkim czasie nie są możliwe.

d)Zapas technologiczny to zapas wyrobów gotowych wyłączonych z przepływu dóbr

na czas przechowywania, niezbędny do uzyskania postaci użytkowej wyrobu finalnego. W czasie składowania zachodzą w nich procesy chemiczne lub fizyczne, tzw. procesy dojrzewania lub sezonowania, zgodnie z wymaganiami technologicznymi.

e)Zapas sezonowy to zapas występujący ze względu na sezonowe wahania produkcji, zakupu lub sprzedaży, jak również ze względu na warunki transportu. Zapas ten obejmuje również te produkty, które na rynku są dostępne tylko w określonych terminach, np. produkty rolne.

f)Zapas specjalny (rezerwy) to zapas, który z określonych przez kierownictwo i uzasadnionych przyczyn jest utrzymywane przez określony czas dla określonych celów.

g)Zapas bieżący materiałów lub wyrobów gotowych zawiera ilość materiału lub wyrobu gotowego niezbędną do pokrycia bieżących potrzeb produkcyjnych lub handlowych przedsiębiorstwa w okresie między dwiema kolejnymi dostawami. W miarę rozchodu z magazynu zapas bieżący zmniejsza się do stanu zerowego, aby następnie, w momencie nadejścia nowej dostawy, wzrastać do poziomu maksymalnego, odpowiadającego wielkości dostawy.

h)Zapas minimalny, nazywany również zapasem bezpieczeństwa, buforowym lub rezerwowym, zawiera ilość dóbr niezbędną do pokrycia produkcyjnych lub handlowych potrzeb w razie zahamowania napływu materiałów lub wyrobów z bieżących dostaw, tzn. w okresie zakłócenia prawidłowego cyklu dostaw. Jest to więc zapas, który powinien zapewnić normalną działalność w okresie potrzebnym na interweniowanie u dostawcy w przypadku opóźnienia lub niewykonania dostawy przez dostawcę, dokonanie przewozu od dostawcy, odbioru ilościowego i jakościowego, przygotowanie do wydania, skompletowania ładunku itp. Jest on w zasadzie zapasem stałym.

i)Zapas maksymalny zawiera największą ilość materiałów lub wyrobów, jakie przedsiębiorstwo może posiadać w granicach ekonomicznie uzasadnionych.

Jest to suma zapasów - minimalnego oraz bieżącego, która występuje w magazynie w chwili

nadejścia nowej dostawy. Wielkość tego zapasu powinna być jednoznacznie określona i zapisana

w dokumentacji magazynowej.

j)Zapas średni, normatywny, zawiera ilość materiałów lub wyrobów, która średnio

powinna być utrzymywana w magazynie przedsiębiorstwa.

Jest to suma zapasu minimalnego oraz połowy zapasu bieżącego. Wielkość tego zapasu ustala się przede wszystkim ze względów finansowych. Zapas ten jest większy od zapasu minimalnego, a mniejszy od zapasu maksymalnego.

k)Zapas nadmierny to zapas, którego wielkość przekracza wielkości ekonomicznie uzasadnione potrzebami w zakresie zaopatrzenia, produkcji i dystrybucji (zapas materiałów i wyrobów wykorzystywanych w przedsiębiorstwie, ale zgromadzonych w zbyt dużych ilościach).

l)Zapas zbędny to zapas, którego przedsiębiorstwo nie może wykorzystywać na

własne bieżące potrzeby (zapas materiałów i wyrobów nieprzydatnych dla danego

przedsiębiorstwa). Zapasem zbędnym wyrobów gotowych, które wytworzone zostały w celu sprzedaży są wyroby, których przedsiębiorstwo nie może sprzedać w trybie zwykłym.

Powstały one na skutek nieprawidłowego planowania potrzeb, zmiany planów produkcyjnych,

zmiany technologii produkcji, nieprzewidzianego zmniejszenia się popytu na niektóre artykuły,

całkowitej lub częściowej utraty wartości użytkowej lub handlowej, wskutek czego nie mogą one

być użyte zgodnie ze swoim przeznaczeniem.

ł)Zapas spekulacyjny to zapas nadmierny, celowo utworzony z wyprzedzeniem ze względów finansowych lub zaopatrzeniowych, np. przy spodziewanej podwyżce cen na rynku, możliwości uzyskania znacznych rabatów przy zakupie większej partii materiałów itp.

Przyczyny powstawania zapasów nieprawidłowych

1.niesprawnie działający system zaopatrzenia,

2.małą stabilność powiązań zaopatrzeniowych i kooperacyjnych, co często powoduje przerwy w produkcji z braku zaopatrzenia,

3.nadmierną koncentrację i tendencję do gromadzenia zapasów u odbiorców,

4.rak korelacji między planami zaopatrzenia a planami produkcji,

5.tryb zamawiania i realizacji dostaw,

6.nieodpowiednia jakość materiałów i surowców,

7.niewłaściwa współpraca między służbami przygotowania produkcji a służbą zaopatrzenia,

8.brak dostatecznej kontroli merytorycznej i finansowej w zakresie realizacji dostaw,

9.zaniechanie produkcji danego wyrobu lub zmiany konstrukcyjno-technologiczne wyrobów,

10.nieodpowiednie przygotowanie zawodowe pracowników służb zaopatrzenia i służb magazynowych,

11.przedterminowe dostawy materiałów i surowców,

12.zakup ilości większych niż są faktycznie potrzebne,

13.„chomikowanie" przez pracowników magazynowych.

Klasyfikacja zapasów

według miejsc powstawania

1.zapasy surowców i materiałów do produkcji,

2.zapasy produkcji w toku,

3.zapasy wyrobów gotowych,

4.zapasy części zamiennych i materiałów pomocniczych.

według szybkości obrotu

zapas szybko rotujący, czyli taki, którego czas przepływu mierzony od chwili

dostawy do momentu zużycia zapasu jest bardzo krótki,

zapas wolno rotujący, czyli taki którego czas przepływu przez przedsiębiorstwo jest

stosunkowo długi,

zapas niewykazujący ruchu, czyli zapas zbędny i nadmierny.

Niezależnie od miejsca i przyczyn utrzymywania zapasu, każdy zapas składa się z podstawowych elementów, wśród których należy wyróżnić:

zapas obrotowy (rotujący),

zapas nierotujący, w tym zapas zabezpieczający i zapas nadmierny.

Koszty zapasów

koszty tworzenia (gromadzenia) zapasów (Kg),

koszty utrzymania zapasów (Ku),

koszty wyczerpania (braku) zapasów (Kb).

Koszty tworzenia (gromadzenia) zapasów

Obejmują koszty fizycznego tworzenia zapasów oraz koszty procesów informacyjnych związanych zwłaszcza z zakupem materiałów. Koszty te mogą być także potraktowane jako koszty przepływu strumieni rzeczowych i informacyjnych fazy zakupu (zaopatrzenia).

Koszty tworzenia (gromadzenia) zapasów

a) koszty stałe niezależne od liczby zamówień, a wśród nich:

-->koszty utrzymania działu zaopatrzenia oraz działów odpowiedzialnych za przyjmowanie dostaw (np. pomieszczenia, eksploatacja, aparatura badawcza, płace z narzutami),

stałe koszty transportu, np. amortyzacja pojazdów, płace kierowców z narzutami, utrzymanie infrastruktury.

b) koszty zmienne zależne od liczby zamówień, do których zaliczają się:

koszty przygotowania i emisji pojedynczego zamówienia (telefon, fax,),

koszty kontroli jakościowej dostawy, np. odczynniki,

zmienne koszty transportu, np. paliwo, oleje, smary, ogumienie, remonty,

manipulacyjne opłaty celne.

Koszty tworzenia (gromadzenia) zapasów

b) Koszty zmienne gromadzenia zapasów (Kgz), zależne od liczby dostaw,

można wyliczyć jako iloczyn kosztu związanego z jedną dostawą (kg) i liczby dostaw (Id).

Kgz = kg x Id

Koszty utrzymania zapasów

można podzielić na trzy podstawowe grupy:

koszty zaangażowania kapitału w finansowanie zapasów,

koszty magazynowania,

koszty starzenia się, psucia i strat zapasów

Koszty utrzymania zapasów

Koszt zaangażowania kapitału w finansowanie zapasów wyraża alternatywne

korzyści, jakie kapitał ten mógłby przynieść, gdyby nie został ulokowany w zapasach.

W finansowaniu zapasów przedsiębiorstwa biorą udział kapitały własne oraz kapitały obce.

Kosztem kapitałów obcych jest wysokość oprocentowania, jakie przedsiębiorstwo płaci

kredytodawcy.

Koszt kapitałów własnych można zmierzyć jako oprocentowanie lokat kapitałowych, gdyż

alternatywnym zastosowaniem mogłaby być lokata bankowa.

Koszty utrzymania zapasów

Koszt kapitałów zaangażowanych w zapasach wyraża iloczyn wartości

zapasów i przeciętnej stopy oprocentowania:

Kf = Mz x So

Kf - koszt zaangażowania kapitału,

Mz - przeciętny stan zapasów w danym okresie,

So - przeciętna stopa oprocentowania.

Koszty magazynowania

koszty składowania zapasów,

Koszty magazynowania, a przede wszystkim koszty związane z utrzymaniem infrastruktury

magazynowej, czyli budynków i budowli magazynowych, wyposażenia magazynowego oraz koszty

personalne, mają charakter stały.

koszty manipulacyjne związane z przepływem są uzależnione od intensywności

operacji magazynowych i dotyczą:

utrzymania powierzchni pod zapasem, ubezpieczenia zapasu, strat, ubytków i deprecjacji, a także

zamrożonego kapitału, czyli od tych elementów, których wielkość zależy od czasu składowania i

wartości zapas.

Zaliczamy je z reguły do grupy kosztów zmiennych.

Koszty magazynowania

koszty składowania zapasów,

Koszty magazynowania, a przede wszystkim koszty związane z utrzymaniem

infrastruktury magazynowej, czyli budynków i budowli magazynowych,

wyposażenia magazynowego oraz koszty personalne, mają charakter stały.

koszty manipulacyjne związane z przepływem

Część IV

Zarządzanie logistyczne w sferze magazynowania

Lokalizacja magazynów

Dobór rodzaju magazynu

Wyposażenie magazynu

Sposób magazynowania

System informacyjny w magazynach

Zarządzanie logistyczne magazynem obejmuje następujące

zagadnienia:

Pracochłonność - ilość czasu zużytego na wykonanie jednostki wyrobu, operacji, zespołu czynności

Przestrzeń

Wyposażenie

Klasyfikacja magazynów ze względu na rodzaj świadczonych usług:

Magazyny do składowania długookresowego,

Magazyny ekspedycyjne,

Magazyny „ruchome”,

Magazyny przeładunkowe.

Klasyfikacja magazynów ze względu na potrzebę standaryzacji sprzętu

wyposażeniowego:

Magazyny niskie, o wysokości 3,6-4,2 m, wyposażone w wózki widłowe do

składowania w stosach lub w regałach,

Magazyny średnie, o wysokości 4,2-7,2 m, wymagające specjalnych wózków,

Magazyny wysokie, o wysokości 7,2-25 m, wyposażone najczęściej w układnice i

wymagające odpowiedniej organizacji przestrzeni składowania.

Klasyfikacja magazynów ze względu na cechy techniczne i rodzaj

przechowywanych dóbr:

Magazyny otwarte,

Magazyny półotwarte,

Magazyny zamknięte,

Magazyny specjalne.

Sposoby magazynowania:

Bezpośrednie lub pośrednie

(w urządzeniach do składowania),

W układzie blokowym lub rzędowym.

Zasady stosowane przy wyborze miejsca składowania:

Zasada stałych miejsc składowania,

Zasada pierwszego wolnego miejsca

Wyposażenie magazynów:

Regały:

- ramowe,

- paletowe

- zblokowane

- przepływowe

- przejezdne

- okrężne,

Stojaki i wieszaki,

Urządzenia specjalne,

Urządzenia pomocnicze

Śr. Transportu wewnętrznego

Przy doborze wyposażenia magazynowego należy odpowiedzieć sobie na następujące pytania:

Czy sprzęt odpowiada właściwościom przedsiębiorstwa?

Czy poszczególne elementy wyposażenia są kompatybilne?

Czy dotychczasowa infrastruktura procesów logistycznych umożliwia przyszły

wzrost obrotów?

Czy wyposażenie umożliwia przyszły rozwój techniczny?

Czy wyposażenie zapewnia odpowiednie współdziałanie poszczególnych operacji?

Proces magazynowy

Schemat zagospodarowania powierzchni składowej z podziałem na

obszary A, B, C

Schemat kompletacji w miejscu składowania w wariancie jednostopniowym zlecenie po zleceniu

Schemat kompletacji w miejscu składowania w wariancie dwustopniowym

asortyment po asortymencie

Schemat kompletacji poza miejscem składowania asortymentó składowanych w

paletach

Schemat kompletacji poza miejscem składowania asortymentów składowanych

w pojemnikach

Przykład relacji występujących pomiędzy trzema przypadkami przestrzeni magazynowych obsługiwanych przez

a) wózek widłowy boczny,

b) wózek widłowy z przesuwnym masztem,

c) wózek widłowy czołowy (uniwersalny)

Komputeryzacja w gospodarce magazynowej:

I stopień - konwencjonalne sterowanie i obieg dokumentów,

II stopień - półautomatyczne sterowanie ze wspomaganiem komputerowym,

III stopień - zautomatyzowane sterowanie bez obiegu dokumentów w połączeniu z

komputerem sterującym procesami magazynowymi.

Miejsca zastosowania kodów kreskowych w magazynach

1.Wykorzystanie kodów na towarach,

2.Użycie kodów, którymi są oznakowane palety lub pojemniki,

3.Posłużenie się kodami kreskowymi, umieszczonymi na miejscu składowania, pod

warunkiem zasady stałych miejsc składowania.

Zarządzanie logistyczne zapasami

Zapasy, za które są odpowiedzialni pracownicy gospodarki magazynowej, można

rozpatrywać w dwu aspektach, tj.z:

- z punktu widzenia procesów zaopatrzeniowych przedsiębiorstw

(produkcyjnych i dystrybucyjnych),

- z punktu widzenia zbytu wyrobów gotowych (wyprodukowanych lub

zakupionych na różnym szczeblu obrotu towarowego).

Przyczyny utrzymywania zapasów:

Poprawa obsługi klienta,

Wspieranie ekonomiki produkcji,

Umożliwienie osiągnięcia korzyści skali w sferze zaopatrzenia i transportu,

Ochrona przed zmianami cen,

Ochrona przed niespodziewanymi zmianami popytu i czasu realizacji zamówienia,

Cykliczność w produkcji płodów rolnych,

Zabezpieczenie przed następstwami klęsk żywiołowych i innych niebezpieczeństw.

Decyzje logistyczne w gospodarce zapasami:

Wybór pozycji, których zapasy powinny być utrzymywane,

Określenie wielkości zamawianych partii,

Określenie czasu składania zamówień,

Wdrożenie systemu kontroli zapasów.

Sterowanie zapasami według stałego poziomu zamawiania

Sterowanie zapasami wg stałego cyklu zamawiania

Optymalna wielkość partii zakupu:

Jest równa pierwiastkowi kwadratowemu z podwojonego kosztu zakupu K przemnożonego przez wielkość rocznego zużycia Q i podzielonego przez koszt utrzymania zapasów k.

S = 2KQ/k

Optymalna wielkość partii zakupu/dostawy

Metoda ABC w gosp. zapasami

Zgodnie z analizą ABC zapasy grupuje się według ich cenności na trzy grupy:

grupa A - zapasy cenne (vital few) według ilości asortymentów

stanowiących 5-10% ogólnej masy i o udziale wartościowym

sięgającym 75 - 80% całości,

- grupa B - zapasy stanowiące około 20% całości (materiały o

średniej wartości i średnim udziale w ogólnych kosztach

materiałowych) będące grupą pośrednią między A i C,

grupa C - zapasy o charakterze masowym (trivial many) o niskiej

wartości i (lub) małym udziale w ogólnych kosztach

materiałowych (stanowiące największą ilość - około 60%,

natomiast wartościowo zaledwie 5%).

Metoda XYZ w gosp. zapasami

Grupa X, składająca się z materiałów, które charakteryzuje regularne

zapotrzebowanie, jak również wysoka dokładność prognozowania poziomu tego

zapotrzebowania,

Grupa Y, materiały które charakteryzuje zapotrzebowanie mające charakter wahań

sezonowych lub określonego trendu oraz średnia dokładność prognozowania,

Grupa Z, w skład której wchodzą materiały o bardzo nieregularnym

zapotrzebowaniu i niskiej dokładności prognozy tego zapotrzebowania.

Metoda ABC i XYZ

Grupa towarów XA - poziom zapasów bezpieczeństwa bardzo niski - zamawiamy na

zamówienie lub wg potrzeb.

Zapasy z grupy ZC- poziom zapasów bezpieczeństwa duży, bo są to niskie koszty

utrzymania zapasów a ciężko w tym przypadku przewidzieć popyt na nie.

Część V

Zarządzanie logistyką

Automatyczna identyfikacja

Od lat przemieszczane w łańcuchach dostaw ogromne ilości różnorodnych towarów tura wiaty trudności z ich identyfikowaniem i kontrolą przepływów. Stąd jednym z pierwszych zastosowań techniki komputerowej w handlu i dystrybucji była automatyczna identyfikacja

Kody kreskowe a RFID

Kody kreskowe, mimo licznych zalet, mają sporo wad. Uniemożliwiają ponowne zapisanie w nich informacji.

Poza tym, by odczytać dane, trzeba przyłożyć kod do czytnika. Słabą stroną etykiety z kodem jest to, że nie są zbyt trwale. Problemem są również błędy w postaci niewyraźnego wydruku czy w lokalizacji kodu na produkcie.

Przeciwieństwem tego jest technologia RFID (ang. Radio Freąuency Identification), która oparta jest na tzw. tagach (transponderach), wykorzystujących fale radiowe. Tag RFID składa się z trzech części: chipu, anteny oraz opakowania (papierowa etykieta, szklana kapsułka lub kawałek plastiku), które łączy pozostałe elementy.

Kody kreskowe a RFID

Informacja jest odczytywana drogą bezprzewodową - wystarczy więc, by oznakowane

przedmioty znalazły się w odległości od kilkunastu centymetrów do kilku metrów od

czytnika. Odległość ta zależy od zastosowanego transpondera, anteny, częstotliwości i

zakłóceń.

Poza tym chipy w porównaniu do kodów kreskowych są bardziej odporne na uszkodzenia

mechaniczne (ścieranie) i warunki zewnętrzne (kurz, temperaturę, wodę, wstrząsy,

promieniowanie UV). Ponadto umożliwiają wielokrotny zapis informacji i stosunkowo prostą

ich późniejszą modyfikację.

RFID

Technologia RFID jest znana od kilkudziesięciu lat. Jednakże z uwagi na jej dość wysoką

cenę i wielkość transponderów nie była początkowo popularna.

Dopiero, gdy gwałtownie rozwinęła się mikroelektronika, zaczęto myśleć ojej zastosowaniu

na szerszą skalę.

Obecnie technologia RFID i jej zastosowanie w życiu codziennym jest jednym z najważniejszych trendów w informatyce na świecie.

Dodatkowym czynnikiem ich rozwoju jest to, że stały się dostępne cenowo dla komercyjnych rozwiązań.

RFID w zastosowaniach komercyjnych

1.Technologia RFID do minimum ogranicza czas potrzebny na wprowadzenie danych do systemu, umożliwia też błyskawiczny odczyt setek, a nawet tysięcy etykiet, jeżeli są tylko w zasięgu skanerów.

Dzięki temu kontrola towarów na półkach sklepowych i stanów magazynowych może odbywać się prawie w czasie rzeczywistym.

2.Na razie RFID znajduje zastosowanie głównie do znakowania opakowań zbiorczych. Oznaczanie pojedynczych sztuk towarów jest po prostu nieopłacalne.

Nawet jeśli niektóre droższe produkty, np. ubrania, będą znakowane RFID (takie plany ma sieć handlowa Marks & Spencer), to i tak będą to pasywne tagi o bardzo niewielkim zasięgu.

3.Technologia RFID cieszy się największym zainteresowaniem w handlu. To właśnie sieci handlowe zaczynają stosować ją na szeroką skalę i są głównym motorem jej rozwoju.

Niemiecki koncern Metro Group rozpoczął w 2005 roku pilotażowy projekt, w któ-rym wzięło udział ok. 20 czołowych dostawców sieci. W 2007 roku ich liczba ma wzrosnąć do 80, a w 2008 do 300.

4.W ramach projektu dostawcy zobligowani są do umieszczania etykiet RFID na paletach i opakowaniach transportowych, które są dostarczane do centrów dystrybucyjnych i placówek handlowych należących do

METRO Group:

Metro Cash & Carry,

hipermarketów Real,

supermarketów Extra oraz

domów towarowych Galeria Kaufhof.

5.Podobnie jedna z największych amerykańskich sieci handlowych Wal-Mart zobowiązała 100 najważniejszych

dostawców do implementacji kodów RFID w dostarczanych opakowaniach zbiorczych.

Dla firmy, której pracownicy rocznie sczytują kody z ponad 5 mld opakowań, nawet minimalne ograniczenie czasu potrzebnego na dokonanie tej operacji oznacza wielomilionowe oszczędności.

Nad projektami wykorzystującymi technologię RFID pracują od kilku lat również najwięksi światowi przewoźnicy i firmy logistyczne.

RFID zainteresowały się linie lotnicze Delta Airlines, które elektronicznymi metkami będą

oznaczać bagaże podróżnych, co ma wyeliminować ryzyko ich zagubienia. Według danych

firmy problem dotyczy jedynie ok. 1% bagaży, ale rocznie kosztuje to Delta Airlines ok. 100

mln USD.

Pilotażowe projekty prowadzi także FedEx, jeden z największych integratorów usług

logistycznych na świecie. Cześć pracowników firmy nie musi nosić ze sobą kluczyków do

samochodu. Ich funkcje spełniają chipy zaszyty w specjalnych opaskach noszonych przez

kurierów na nadgarstkach. Dzięki temu możliwe jest otwarcie zamków i odblokowanie

zapłonu bez używania kluczyka.

W razie zgubienia opaski jej kod dostępu jest niezwłocznie unieważniany przez centralę

firmy. Dotychczas pilotażowe wdrożenie objęło 200 furgonetek FedEx. Podobne

rozwiązania na szerszą skalę zaczynają być stosowane również przez niektórych

europejskich producentów samochodów.

Technologia RFID może być bardzo pomocna także w zarządzaniu flotą samochodową.

Nie chodzi o funkcje lokalizacyjne (bo od tego jest system GPS), lecz możliwość

łatwiejszego korzystania z kart paliwowych.

Można sobie wyobrazić sytuację, w której auto firmowe z zamontowanym na stałe

transporterem podjeżdża pod stację benzynową, a kierowca tankuje paliwo i bez zbędnych

formalności odjeżdża. Konto firmy zostaje automatycznie odpowiednio obciążone.

.

RFID doskonale sprawdza się w systemach rejestracji czasu pracy. Czytnik odnotowuje czasy wejścia i wyjścia

z budynku (pracownik może mieć kartę z zamontowanym tagiem nawet w kieszeni).

RFID ma także szerokie zastosowanie w produkcji. Technologia ta ułatwia znacząco nie tylko wewnętrzne

procesy logistyczne, ale także wspomaga procesy kontroli jakości.

Znakując tagami RFID podzespoły w procesie produkcyjnym, producent może uzyskać wgląd w czasie

rzeczywistym w roboty w toku, w środowisku nie pozwalającym na stosowanie kodu kreskowego.

Systemy kontroli i transportu mogą być zintegrowane z czytnikami RFID, identyfikującymi materiały

przemieszczające się w linii produkcyjnej i automatycznie kierować elementy do właściwych stanowisk

montażowych i kontrolnych.

To, że nie jest wymagane sprawdzenie przez pracownika numeru albo znaku identyfikacyjnego elementu,

zapewnia dokładność i zmniejszenie pracochłonności w efektywnej realizacji złożonych sekwencji procesu.

Zastosowania niekomercyjne

1.Technologia RFID ma nie tylko zastosowanie w handlu, dystrybucji i logistyce, ale także w

przedsięwzięciach mniej komercyjnych, np. w identyfikacji ludzi.

Władze USA planują wprowadzić paszport z chipem radiowym. Dzięki temu paszporty

mają być bezpieczniejsze i trudniejsze do podrobienia.

Miniaturowe rozmiary znaczników i możliwość zapisania na nich dużej ilości informacji

sprawiają, że RFID jawi się jako wymarzone rozwiązanie do znakowania zwierząt,

wykorzystywane zarówno w rolnictwie, jak i celach administracyjnych oraz fiskalnych (do

znakowania zwierząt domowych przez samorządy miast).

2.Elektroniczne metkowanie ma być używane również w służba zdrowia i przemyśle

farmaceutycznym.

W swoim raporcie zespół specjalistów ds. ochrony danych działający przy Komisji

Europejskiej (znany jako Working Party 29) jako przykład podaje oznaczanie specjalnymi

tagami RFID nawet narzędzi operacyjnych. W ten sposób można wyeliminować ryzyko

zaszycia obcego ciała w ciele pacjenta po zakończeniu zabiegu.

Niedawno w Stanach Zjedno-czonych federalna agencja FDA (Food and Drug

Administration) zezwoliła nawet na wstrzykiwanie i wszczepianie ludziom pod skórę

miniaturowych chipów radiowych, zawierających ich dane identyfikacyjne i np. historię

choroby.

3.Doskonałym tego przykładem jest Joseph Krull, członek zarządu firmy Virtual Corporation.

Na początku 2006 roku poinformował, że nosi pod skórą wszczepiony chip RFID firmy VeriChip.

Jedyną pozostałością po zabiegu jest niewielka czerwona kropka widoczna na skórze.

Krull zdecydował się na wszczepienie chipa ze względów medycznych. W nagłym wypadkach o

wszystkich jego przypadłościach musi zostać powiadomiony lekarz.

Wystarczy, że przesunie on czytnikiem po skórze Krulla i odczyta z chipa RFID 16-cyfrowe hasło.

Mając już hasło, lekarz może uzyskać dostęp do strony WWW zawierającej szczegółowe informacje

na temat pacjenta.

4.Również Uniwersytet Kalifornijski, po skandalu związanym z nielegalną sprzedażą ludzkich

organów, rozważa wprowadzenie do ich oznaczania technologii RFID.

Mini chipy miałyby znaleźć się w ciałach ludzi, którzy postanowili oddać się po śmierci

nauce. Zastosowanie nowoczesnych technologii miałoby zapewnić, że zwłoki traktowane

są z należnym im szacunkiem i trafiają tam, gdzie były przeznaczone.

RFID wykorzystuje się w służbie zdrowia do identyfikacji saszetek z krwią. Dzięki etykietom

naklejanym na saszetki szybko i o każdej porze można określić, jakie są rezerwy danej

grupy krwi, jak długo jest przechowywana.

5.Znane są też przykłady stosowania RFID przez centra rozrywki. Klub Baja Beach w

Barcelonie wprowadził do swojej oferty implanty VeriChip RFID wielkości ziarna ryżu, które

są wszczepiane członkom klubu.

Dzięki implantom klienci klubu mogą dokonywać bezgotówkowych płatności za

świadczone usługi (tzn. bez potrzeby sięgania po portfel czy kartę kredytową).

Wystarczy, że obsługa klubu zeskanuje ramię klienta, w które został wszczepiony chip, a

system informatyczny klubu powiąże ze sobą informacje o wysokości rachunku z numerem

identyfikacyjnym chipa, a tym samym z numerem karty kredytowej.

6.RFID ma również zastosowanie w więzieniach stanowych w Ohio -skazani mają wszczepiony pod skórę nadajnik, które pełni funkcje radiowego strażnika.

7.Polski Rząd w 2006 roku przyjął projekt ustawy wprowadzającej monitoring elektroniczny skazanych, którzy nie będą odbywać kary w więzieniu. Będzie to dotyczyło tylko tych, którzy zostali skazani na kary krótkoterminowe i wyrażą na to zgodę.

Według szacunków Ministerstwa Sprawiedliwości, z tego rozwiązania może skorzystać 15 tysięcy więźniów. Jednak

początkowo monitoringiem elektronicznym objętych zostanie nie więcej niż trzy tysiące osób.

System dozoru ma składać się z trzech części. Nadajnik wmontowany w bransoletę ma nosić skazany. W mieszkaniu odbywającego karę zostanie zainstalowane urządzenie monitorujące, podłączone do telefonu oraz komputera znajdującego się w sądzie.

Według autorów projektu, dozór jest dotkliwą karą. Skazany będzie bowiem w dużym stopniu uwięziony w domu. To sąd ustali, w jakim czasie i w jakim celu może opuszczać mieszkanie.

Te dolegliwości, rekompensuje jednak z nawiązką możliwość utrzymania więzi z rodziną i swoim środowiskiem oraz kontynuowania pracy lub nauki. Trzeba pomóc takim ludziom, którzy popełnili przestępstwo po raz pierwszy lub w sposób przypadkowy. Muszą oni ponieść karę, ale trzeba myśleć o takiej formie kary, która nie złamałaby im życia.

8.RFID ma zastosowania także w sporcie. Przykładowo chip umieszcza się w bucie lub w

opasce na ręku sportowca, a czytniki na starcie i mecie (lub w innym miejscu - jeśli jest

taka potrzeba). Radiowa identyfikacja umożliwia dokładne określenie czasu startu zawodnika i dotarcia do mety.

9.Z kolej dzięki technologii RFID wypożyczanie i oddawanie książek, płyt CD, kaset wideo w bibliotece okręgowej w Woodlands w Singapurze odbywa się automatycznie.

Wystarczy wybrać daną pozycję i położyć ją na specjalnej tablicy - wtedy to zapisywana jest informacja, że książki zostają wypożyczone przez danego czytelnika (każdy użytkownik ma swój identyfikator).

System zapobiega też kradzieży, gdyż każda osoba musi przejść przez bramki - te odczytują informacje z etykiet umieszczonych na książkach. Jeżeli czytelnik jakiejś książki nie wypożyczył, a po prostu wziął ją sobie z półki, bramka podnosi alarm.

RFID ma też pomóc w zarządzaniu częścią zbiorów Biblioteki Watykańskiej. W czytelniach inteligentnymi etykietami oznaczono ponad 50 tys. ze 120 tys. książek.

RFID ułatwia także sporządzanie okresowego spisu stanu biblioteki (skontrum) i poszukiwanie dokumentów źle umieszczonych na półkach, a także w urządzeniach do automatycznego sortowania zwróconych książek.

z ćwiczeń

Strefa Przyjęć/Składowania/Kompletacji/Wydań

Projektowanie zagospodarowania magazynu:

- układ przelotowy prosty

- układ przelotowy kątowy

- układ nieprzelotowy (workowy)

układ przelotowy

zalety:

- duża szybkość przemieszczania ładunków

- rozgraniczenie stref składowych o różnych szybkościach obrotu

- brak krzyżowania się dróg transportowych

wady:

- trudne zapewnienie wykorzystania środów transportowych

- długa droga palet w obrocie wewnątrz magazynowym

- konieczność utrzymywania dużych powierzchni placów przymagazynowych

Magazyny przelotowe wykorzystywane są dla magazynów o małym obrocie

asortymentowym oraz dużych partii dostaw. Dla magazynów

zmechanizowanych i zautomatyzowanych.

Magazyny workowe wykorzystywane są dla magazynów o dużym obrocie

aortymentowym oraz małych partii dostaw.

jednostka ładunkowa - to ładunek określonych rozmiarów i

ciężaruuformowany w sposób umożliwiający najlepsze wykorzystanie

powierzchni albo przestrzeni ładownej środka transportowego i

magazynu, a jednocześnie umożliwiający zastosowanie mechanizacji

robót.

układy ułożenia palet:

- blokowy (50-60% wykorzystania powierzchni)

- rzędowy (30-50% wykorzystania powierzchni)

wartość Sprzedanych Towarów WST - to koszt nabycia towarów zakupionych

od zewnętrznych dostawców i od sprzedanych klientom

zapas towarów to kategoria księgowa, która mówi ile firma zapłaciła za

towary, które znajdowały się w jej magazynie w dniu sporządzenia

sprawozdania

marża zysku = zysk/sprzedaż x 100%

RoA = zysk/aktywa x 100%

dźwignia zysku - efekt dźwigni zysku oznacza, że zmniejszenie kosztów

o 1$ pozwala zwiększyć zysk brutto o 1$, podczas gdy zwiększenie

sprzedaży o 1$ zwiększa zysk brutto tylko o 1$ pomnżonego przez marżę

zysku brutto, każdy $ zaoszczędzony w procesie zaopatrzenia oznacza

amniejszenie wartości zapasu towarów, a co za tym idzie również

wartości aktywów.

orientacyjne odległości dla przejść wózków dwujezdniowych przewożących

jednostki ładunkowe na szerokość palety:

- dla wózka podnośnikowego z widłami czołowymi - 3,20 m

- dla wózka z widłami wysównymi - 2,50 m

- dla wózka kompletecyjnego i podnośnikowego z widłami

obrotowo-przesównymi - 1,50 m

- dla układnicy międzyregałowej - 0,90 m

WysUżytkowa (wys od pow podłogi budynku do dolnego pkt. podciągu dachu

budynku)

-

WysBezpieczeństwa(odległość między najniższym pkt podciągu a górną

powierzchnią stosu ładunku - 0,5m)

=

WysSkładowa (wys do której możliwe jest składowanie jednostek

ładunkowych w magazynie uwzględniając wymiary WU i WB)

M=bxl=(2d+G)xl

M1=(2x0,85+G)x1,30

M2=(2x1,25+G)x0,90

S=Mxp/2n

L=2B

L=mxl

B=nxb

---