ZWIERZAK NA RECEPTĘ

W ciągu ostatnich lat nasi czworonożni ulubieńcy przestali być już tylko i wyłącznie domowymi maskotkami. Okazuje się, że zwierzaki poza tym, że sprawdzają się jako nasi życiowi towarzysze, doskonale radzą sobie również w rolach terapeutów. W przeciwieństwie do ludzi nie potrzebują wykształcenia w tym kierunku, nie muszą kończyć studiów wyższych, ani zdobywać dyplomów. Wystarczy, że mają odpowiednie usposobienie, budowę i właściciela chcącego pomagać innym z pomocą swojego zwierzaka. I tak - koń może być świetnym fizjoterapeutą, pies i kot doskonałymi psychoterapeutami, a papuga nawet logopedą. Zapewne każdy z nas słyszał już takie określenie jak: hipoterapia, dogoterapia, czy felinoterapia.

 HIPOTERAPIA

Hipoterapia jest to ukierunkowane działanie terapeutyczne mające służyć poprawie funkcjonowania człowieka w sferach fizycznej, emocjonalnej, poznawczej i/lub społecznej, podczas którego, specjalnie przygotowany koń, stanowi integralną część procesu terapeutycznego. Zajęcia z hipoterapii powinny być prowadzone przez wykwalifikowanego hipoterapeutę we współpracy z innymi specjalistami (np. pedagog specjalny, fizjoterapeuta, rehabilitant, logopeda itp. w zależności od pacjenta skierowanego na zajęcia). W zajęciach z hipoterapii uczestniczyć mogą zarówno dzieci jak i dorośli. Ćwiczenia na koniu doskonale sprawdzają się podczas terapii dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, zespołem Down'a, wadami słuchu, wzroku, nadpobudliwością itp. Hipoterapia może przynosić korzyści we wszystkich obszarach funkcjonowania człowieka: fizycznym, motywacyjnym, emocjonalnym, poznawczym oraz społecznym. Każda osoba niepełnosprawna, cierpiąca na jakąkolwiek chorobę czy zaburzenie może wynieść specyficzne dla siebie korzyści z zajęć hipoterapeutycznych. Optymalne warunki jakie powinien spełniać idealny koń do hipoterapii to:

• wałach

• wiek powyżej 5 lat

• wysokość umożliwiająca skuteczną asekurację

• wydajny, sprężysty chód

• zrównoważony charakter, spokój, opanowanie, cierpliwość, brak narowów

Najczęściej wykorzystywaną rasą są konie rasy huculskiej ( w Polsce), jednak nie należy ograniczać się poprzez wyznaczanie ras „hipoterapeutycznych” i „niehipoterapeutycznych”. Tak jak nie wszystkie hucuły nadają się do hipoterapii, tak z innych ras mogą znaleźć się osobniki, które doskonale poradzą sobie jako terapeuci.

 

DOGOTERAPIA

Dogoterapia jest terapią wspomagającą rehabilitację osób niepełnosprawnych, jak również dającą wspaniałe efekty w terapii osób samotnych i starszych. Jest to jedna z najbardziej naturalnych form rehabilitacji. Badania wykazują znakomity wpływ kontaktu z psem na zdrowie i psychikę człowieka. Dogoterapia to system ćwiczeń i zabaw z psami wspomagający rehabilitację ruchową oraz umysłową dzieci i dorosłych dotkniętych m.in. takimi chorobami jak: autyzm, porażenie mózgowe, upośledzenie umysłowe, niedowład kończyn i wiele innych. Poprzez terapię kontaktową, czyli zabawy, przytulanie i głaskanie psa, osoby dotknięte niepełnosprawnością dużo szybciej i dokładniej próbują wykonać ćwiczenia. Rozluźnieni, w bezstresowej zabawie zapominają o swoich problemach. Podczas zajęć pies wszechstronnie oddziałuje na pacjenta zarówno na jego sferę fizyczną, jak i psychiczną i emocjonalną. Obecność psa - terapeuty podczas zajęć jest bardzo pomocna, chociażby dlatego, że: „pies zawsze mnie akceptuje”, „pies nigdy mi nie zabrania”. Najczęściej wykorzystywanymi w dogoterapii psami są takie rasy jak:

• labrador retriever

• golden retriever

• alaskan malamute

• syberian husky

• samojed

• nowofundland

Psy wykorzystywane na zajęciach muszą spełniać określone warunki. Muszą być odpowiednio przeszkolone, posłuszne, łagodne, zdrowe (systematyczna kontrola weterynaryjna), czyste, tolerancyjne, pewne siebie, akceptujące obcych, a także lubiące pieszczoty i chętne do współpracy.

 

FELINOTERAPIA

Felinoterapia jest formą terapii polegającą na kontakcie osoby chorej z kotem. Wykorzystuje się w leczeniu osób starszych, niepełnosprawnych i niedołężnych, a także niepełnosprawnych fizycznie i psychicznie dzieci. Kontakt z kotami ma pozytywny wpływ na psychikę osób biorących udział w felinoterapii, wyraźnie poprawia ich nastrój, obniża poziom lęku, przełamuje bariery i zahamowania u osób przeżywających lęk przed zwierzętami lub uczulonymi na ich sierść. Kontakt z kotem obniża ciśnienie, poziom trójglicerydów i cholerestolu we krwi, przez co zmniejsza ryzyko chorób serca i układu krążenia. Poza tym głaskanie, przytulanie, podnoszenie, karmienie kota to najprzyjemniejsza gimnastyka jaką można sobie wymarzyć. Ćwiczenia wykonywane podczas tych czynności poprawiają ruchomość stawów, a co za tym idzie zmniejszają dolegliwości bólów związanych z reumatyzmem. Osoby biorące udział w zajęciach ze zwierzętami zwiększają swoją aktywność nie tylko w czasie zajęć ale i długo po nich.

Jaki kot jest najodpowiedniejszy do felinoterapii? Ciężko wymienić konkretne rasy, które można wykorzystywać do zajęć. Najważniejsze, aby kot spełniał następujące kryteria:

• musi mieć co najmniej rok, gdyż dopiero po ukończeniu roku układ odpornościowy kota jest na tyle rozwinięty, że nie dopuści do zakażenia szpitalnymi zarazkami

• musi mieć aktualne szczepienia i świadectwo zdrowia

• jest przyzwyczajony do różnych sytuacji takich jak obecność psa, tłum, hałas

• nie boi się podróży samochodem i innymi środkami lokomocji

• pozwala brać się na ręce i pieścić osobom obcym

 PAPUGA NA WADĘ WYMOWY

Papuga lub inny gadający ptak, na przykład gwarek, to wspaniały terapeuta dla jąkającego się dziecka. Jeżeli logopeda nie potrafi zmobilizować malca do wyraźnego mówienia, zapewne zrobi to domowy ptaszek. Aby papuga lub gwarek nauczyły się wypowiadać słowa, trzeba im je wielokrotnie powtarzać. Chęć usłyszenia słowa "cześć" lub "jestem żako" z dzioba ptaka to wspaniała motywacja, by starać się mówić wyraźnie.

Z każdym rokiem w Polsce jest coraz więcej instytucji oraz stowarzyszeń zajmujących się szkoleniami hipo, dogo i felinoterapeutów. Dlatego jeśli mamy zwierzaka, który naszym zdaniem sprawdziłby się w roli terapeuty, a nawet jeśli nie mamy pupila, ale chcemy pomagać osobom chorym, nie zwlekajmy! Zooterapie są chyba najprzyjemniejszymi formami terapii zarówno dla pacjenta, jak i terapeuty.

---