Twórczość plastyczna przedszkolaka
w poznawaniu świata
Program autorski dla dzieci w wieku od 3 do 6 lat
AUTORZY:
ANNA GAWOR
WIOLETTA ROLA
Łódź 2003
SPIS TREŚCI
Wstęp.............................................................................3 Strona
Cele i zadania................................................................4 Strona
Stymulacje aktywności twórczej poprzez właściwe relacje nauczyciel-dziecko..........................................................................5 Strona
Metody i formy w wychowaniu przedszkolnym..........7 Strona
Techniki plastyczne......................................................11 Strona
Materiały.....................................................................15 Strona
Treści programowe......................................................17 Strona
Diagnozowanie............................................................20 strona
Bibliografia..................................................................23 Strona
Załącznik 1: słowniczek pojęć plastycznych..............25 Strona
Załącznik 2: przykładowe zadania wizualne..............27 Strona
Załącznik 3: scenariusze zajęć plastycznych z dziećmi w różnej grupie wiekowej:
Czterolatki.........................................................31 Strona
Pięciolatki..........................................................33 Strona
Sześciolatki.........................................................35 Strona
Załącznik 4: plastyka w wychowaniu fizycznym-
Przykładowe zajęcia.....................................................38 Strona
Wstęp
Program „Twórczość plastyczna przedszkolaka w poznawaniu świata” przeznaczony jest dla nauczycieli pracujących w przedszkolu, którzy wykazują własna inicjatywę w poszukiwaniu nowych dróg poznania dziecka i jego rozwoju ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień związanych z wychowaniem przez sztukę.
Jest to program, który może przyczynić się do ułatwienia pracy nauczycieli oraz podniesienia jej poziomu, ponieważ dostarcza wiedzy na temat treści, metod,form i technik stosowanych podczas rozwijania działalności plastycznej dzieci.
Jest on zgodny z podstawą programową wychowania przedszkolnego zatwierdzoną przez MEN ( Dz. U. Nr 2 /2000 -Rozporządzenie MEN z dnia 1.Grudnia 1999r). W programie nie ma podziału na grupy wiekowe, ponieważ do poszczególnych treści w przedszkolu wraca się wielokrotnie (układ spiralny), - aby dziecko mogło je utrwalić, rozszerzyć i włączyć do swoich doświadczeń. Dzięki temu nauczyciel może również dobierać treści odpowiednio do możliwości rozwojowych dzieci.
Program ten powstał z potrzeby poznania sposobów wspomagania działalności plastycznej dzieci,w wyrażaniu własnych myśli i uczuć w różnorodnych formach plastycznych oraz poznania i przeżywania malarstwa, rzeźby i architektury.
Zakres tego obszaru wychowania realizowany w korelacji z innymi obszarami programowymi, jest w naszym przedszkolu traktowany ze szczególną uwagą, ponieważ kierujemy się przesłaniem zawartym w wizji przedszkola, które brzmi;
Nasze przedszkole -
Przedszkolem otwartym na potrzeby dziecka i rodziców, promującym działania twórcze.
Zaprezentowany przez nas program ma prowokować nauczycieli do takich działań pedagogicznych, które zainspirują i zaktywizują dzieci do kreatywnego działania a zaproponowane formy i metody pracy pomogą w kształtowaniu postawy twórczej przedszkolaków, której przejawem będzie ciekawość, stawiania pytań, różnorodna ekspresja i radość towarzysząca wszystkim działaniom
Cele i zadania
Głównymi celami i zadaniami programu są:
Odkrywanie własnych możliwości twórczych i kształtowanie postawy twórczej w różnych dziedzinach aktywności.
Rozwijanie procesów poznawczych
Spostrzeżeń
Pamięci wzrokowej
Wyobraźni twórczej
Myślenia heurystycznego
Rozwijanie procesów emocjonalnych i uczuć wyższych
Przygotowanie do odbioru różnych form przekazu artystycznego (plastycznego, muzycznego, teatralnego)
Wzbogacenie wiedzy o otaczającym świecie
Wyrażanie w różnorodnych formach za pomocą różnej ekspresji plastycznej własnych myśli, przeżyć, obserwacji i doświadczeń.
Usprawnienie koordynacji wzrokowo-ruchowej i sprawności manualnej.
Główne cele zostały w dalszej części programu rozpisane na szczególne treści i umiejętności dzieci.
Stymulowanie aktywności twórczej dzieci poprzez właściwe relacje nauczyciel-dziecko
Powszechnie uważa się,że każde dziecko jest zdolne do rozwijania własnej osobowości. Jednak ta potencjalność sama przez się nie powoduje jeszcze rozwoju. Wymaga pedagogicznej stymulacji a ta zależy nie tylko od treści, ale przede wszystkim od przyjętych celów, przestrzeganych zasad oraz stosowanych środków, metod i organizacyjnych form pracy.
Pedagogiczna stymulacja daje najlepsze rezultaty wówczas, gdy przybiera charakter wspierania uwzględniającego idee humanizmu oraz podmiotowości dziecka w procesie kształcenia. Źródłem spontanicznej twórczości dziecka w przedszkolu jest z reguły zdziwienie, zadumanie i refleksja nad bodźcami podawanymi przez nauczyciela w ramach jego działań dydaktycznych.
Postawa twórcza zależy od trzech warunków: motywacji wewnętrznej, wolności i klimatu porozumienia z otoczeniem.
By lepiej zrozumieć samo siebie, dziecko przede wszystkim musi czuć się zrozumianym, akceptowanym w sposób bezwarunkowy, co wymaga od dorosłych pewnych umiejętności empatycznych, świadomej pokory, cierpliwości a także pedagogicznego optymizmu.
Musimy sobie zdawać sprawę, że nie chodzi o nauczanie dzieci o wskazywanie im jak i co mają tworzyć. Należy po prostu stworzyć warunki do swobodnej twórczości dziecka.
Ważne jest, bowiem, by rozkwitała ona w klimacie życzliwości, serdeczności i szacunku - szacunku dla dziecka jako twórcy,szacunku dla jego pracy i jej efektów.
Nauczyciel powinien kierować się zasadą, że wszystkie dzieci pod względem malarskim są uzdolnione. Nasze słowa zachęty i podziwu nie muszą dotyczyć tylko efektów działania.
Na uznanie zasługuje sam trud twórczy, któremu towarzyszy zaangażowanie emocjonalne oraz przygotowanie warsztatu pracy.
Dzięki temu dziecko nie straci wiary w swoje możliwości twórcze i nie zagubi w ciągu następnych lat swoich zainteresowań.
Dziecko uzyska tym większe w swej twórczości sukcesy, im wcześniej stworzymy mu warunki do jej rozkwitu. Zarówno w pierwszych latach życia dziecka, jak i później trzeba mu zostawić pełną swobodę twórczych poczynań.
Bardzo ważny jest rozwój zdolności wizualnych, obejmujące działalność obrazowania w formie rysowania, malowania, rzeźbienia wycinania itp. Przejawiają się głównie w posługiwaniu się podstawowymi środkami wyrazu plastycznego w efekcie, którego powstają obrazy, przedstawiające określony stan zastany, możliwy, prawdopodobny, bądź fikcyjny.
Swoboda twórczych poczynań,do której przyznajemy dziecku prawo, musi dotyczyć zarówno wyboru tematu, jak i sposobu jego przedstawiania. Nie należy, więc dziecka pouczać, jak ma rysować,bądź malować. Zbędne też są porady dotyczące kompozycji obrazu, kolorystyki, czy przedstawienia poszczególnych elementów.
Dopuszczalne jest jedynie prosty instruktaż, dotyczący stosowania nowych technik czy użycia poszczególnych narzędzi.
Narzucanie wzorów do naśladowania, zbyt częste podsuwanie tematów, nadmierne krytykowanie, doprowadza najczęściej do zachwiania wiary we własne możliwości twórcze. W ten sposób niekiedy bezpowrotnie,zamyka się przed nimi jedna z ważnych dróg rozwoju.
Utwierdzać należy dziecko w przekonaniu,że tylko własna oryginalna praca twórcza warta jest kontynuacji.
Prace plastyczne dziecka są wyrazem bogactwa jego życia wewnętrznego, jego wiedzy, doświadczeń i zainteresowań.
Jeżeli są, więc ubogie, nieporadne, może to często świadczyć o tym, że niewłaściwie kierujemy rozwojem dziecka. Mogą stanowić dla nauczyciela cenne źródło informacji o dziecku i jego rozwoju emocjonalnym, społecznym, umysłowym a nawet fizycznym. Prace plastyczne odzwierciedlają stany duchowe i uczuciowe twórcy. Analizując je często domyślamy się, jakie trudności napotyka dziecko w swoim życiu, ale również, co może stanowić jego mocne strony.
Twórcze działanie pełni również bardzo ważną funkcję terapeutyczną.
W przypadku małych dzieci, z którymi mamy do czynienia, artystyczne działania plastyczne powinny stanowić podstawowy sposób terapii rozwoju dziecka. Na tym etapie rozwoju dziecka bardzo często nie potrafi zwerbalizować swoich przeżywanych trudności, kłopotów, czasem dramatów,ale również i radości. Umożliwiając im swobodną ekspresję plastyczną powodujemy,że każde dziecko bez względu na aktualne możliwości może wyrazić to, czego nie umie powiedzieć.
Metody i formy w wychowaniu przedszkolnym
W pedagogice coraz częściej mówi się o potrzebie poszukiwania nowych rozwiązań dotyczących stylu pracy i nowatorskich sposobów nauczania. Dzięki wykorzystywaniu w pracy z dziećmi metod aktywizujących kształci się w nich wiele umiejętności, których nie zapewniały metody tradycyjne.
Metody aktywizujące należy rozumieć jako sposoby działania, które pomogą dzieciom przyswajanie bez trudu nowej wiedzy, rozwijaniu własnych pomysłów komunikowaniu się oraz podejmowaniu różnych działań. Metody rozwijające twórcze myślenie maja na celu doskonalenie umiejętności wypowiadania myśli, wrażeń, wątpliwości, wyzwolenie zdolności porównywania i oceniania oraz kształtowanie kreatywnej postawy. Metody i techniki sprzyjają aktywności twórczej to np. inscenizacja, stworzenie nastroju poprzez wysłuchanie utworu muzycznego, pytanie, zadanie do wykonywania, odwołanie się do wspomnień i przeżyć z wycieczki. Uaktywniają one twórcze myślenie dzieci, rozbudzają wyobraźnię i zachęcają do fantazjowania.
Oczywiście nie należy zapominać o dotychczas stosowanych metodach pracy w wychowaniu przedszkolnym.
Wincenty Okoń określa pojęcie metody w sposób następujący:
„Metoda nauczania to systematycznie stosowany sposób pracy nauczyciela z uczniami umożliwiający im opanowanie wiedzy wraz z umiejętnością stosowania jej w praktyce, jak również rozwijanie zdolności i zainteresowania umysłów”
METODY PRACY Z DZIEĆMI (wg Kwiatowskiej)
Samodzielnych doświadczeń
Kierowania własną działalnością dziecka
Zadań stawianych do wykonania dziecku
Ćwiczeń
Rozmowy, opowiadania, zagadki, wiersze
Objaśnienia, instrukcje
Sposoby społecznego porozumiewania się
Żywego słowa
Obserwacji i pokazu
Przykładu osobistego nauczyciela
Upowszechniania sztuki
Metody twórcze
Ruchu rozwijającego W.Sherborne
R.Labana
C. Orffa
B.Strauss
Metody pedagogiki zabawy
Metody wstępne
Zabawy i tańce integracyjne
Zabawy plastyczne
Zabawy z instrumentami perkusyjnymi
Zabawy z piosenką
Zabawy z tekstem, rytmem i sylabami
Zabawy fabularyzowane
Zabawy muzyczno-ruchowe
Zabawy pobudzające wyobraźnię i rozwijające kreatywność
Zabawy ruchowe kształtujące współpracę w grupie.
Wszystkie metody winne być stosowane w pracy z dziećmi przedszkolnymi.
Głównie w zajęciach plastycznych należy stosować takie metody, które pomogą zrozumieć, poznać i poczuć emocje w obcowaniu ze sztuką.
Pani M. Kwiatowska wymieniła metody, które szczególnie „wychowują przez sztukę”
Metoda samodzielnego poszukiwania kontaktu ze sztuką- daje się ją osiągnąć tylko w plastyce.
Metoda zamierzonego oddziaływania wychowawczego w zakresie odbioru sztuki przez dziecko.
Metoda inicjowania działalności dziecka -dla tej metody dany rodzaj sztuki lub określony utwór stanowi inspirację. Chodzi to głównie o zabawy udramatyzowane, twórczość plastyczną, wykonywanie przez dzieci różnych przedmiotów.
Dzieciom winno się udostępniać sztukę przejawiającą się w różnych dziedzinach tj. malarstwo, rzeźba, fotografia kolorowa, estetycznie wykonane zabawki, wytwory sztuki ludowej oraz przedmioty artystyczne. Ważne jest również, aby był kontakt z piękną literaturą, ilustracją książkową, architekturą, z którą mogą się zetknąć w najbliższym środowisku-dawne i współczesne budownictwo.
Formy organizacyjne pracy
Praca dzieci
Praca indywidualna Praca Zbiorowa
*jednolita * jednolita
*zróżnicowana * zróżnicowana
praca grupowa praca z całą grupą
TECHNIKI PLASTYCZNE
W początkowym okresie pobytu dziecka w przedszkolu należy wprowadzać techniki plastyczne przyporządkowane naturalnemu dążeniu dziecka do bazgroty i ekspresji liniowej.
Od 3-4 roku życia dziecko rysuje miękką kredką lub twardym pędzlem tzw. szczeciniakiem i farbą.
W drugiej fazie wieku przedszkolnego stosuje się także rysunek patykiem lub węglem, co ułatwia dziecku osiągnięcie własnej koncepcji przedmiotu, postaci ludzkiej lub zwierzęcej.
U 3-4latków należy dostosować techniki malarskie do możliwości ekspresyjnych i manualnych dzieci. Powinny malować farbami kryjącymi, które będą samodzielnie łączyć i zestawiać wg własnych upodobań i potrzeb. Dzieci mogą malować urywanymi dotknięciami, inne mają skłonność do linearnego rysunku, jeszcze inne kładą duże plamy. Malowanie lub rysowanie powinno odbywać się w dowolnej pozycji, na arkuszach papieru o różnym formacie.
Dzieci 5-6 letnie korzystają z pełnego zestawu kolorów farb.Uczą się rozcięczać i mieszać ze sobą farby tak, aby zdobywać podstawowe wiadomości na temat kombinacji i mieszania farb.
Różnorodne tworzywa,kolorowe papiery, kawałki tkanin, płótno, kora, liście, gips itp. pobudzają wyobraźnię dziecka pracującego w technice kolaż. Dziecko dobiera pomysłowo materiały, tworząc z nich kompozycje abstrakcyjne. Technikę tą stosujemy, przestrzegając zasady stopniowania trudności zarówno w pierwszej, jak i w drugiej fazie wieku przedszkolnego.
Ważne jest również zapoczątkowanie kontaktów dziecka ze sztuką. Oglądanie reprodukcji dzieł malarskich, wartościowych ilustracji, rzeźb stanowi pierwszy etap kontaktów dziecka ze sztuką plastyczna. W trakcie takiego oglądania nieodzowne są komentarze nauczyciela dotyczące kolorystyki i kompozycji dzieła jego formy i treści. Komentarze te powinny być dostosowane do poziomu umysłowego dziecka. Rzeźba, grafika, tkanina artystyczna i architektura oraz inne dyscypliny współczesnej sztuki działają na twórcza wyobraźnię dziecka. Źródłem inspiracji twórczych działań plastycznych dziecka będą również bezpośrednie kontakty z otoczeniem społecznym, przyrodniczym, literackim i muzycznym.
Rodzaje technik plastycznych
Płaskie
Techniki rysunkowe- graficzne
Rysowanie ołówkiem
Rysowanie kredką
Rysowanie węglem
Rysowanie kredą
Rysowanie kredką
Rysowanie piórkiem
Rysowanie patykiem
Rysowanie pędzlem (na kartonie, na podkładzie z klejówki)
Rysowanie „mokre w mokrym”(patykiem, pędzlem zamoczonym w tuszu, atramencie, farbie plakatowej, akwareli lub temperze)
Rysowanie różnymi pisakami
Rysowanie świecą
Rysowanie farbą wyciskana z trąbki papierowej
Wysypywanki z piasku
Rysowanie nitką (swobodne, rozpinaną na szpilkach)
Wydrapywanka (czarno-biała, kolorowa)-sgraffito
Kompozycje ze sznurka i kolorowych włóczek
Kalkografia
Techniki malarskie
Malowanie „na sucho” kredkami świecowymi
Malowanie akwarelą
Malowanie „mokre w mokrym”
Malowanie akwarelą z pastą
Malowanie farbami drukarskimi (monotypia)
Malowanie kolorowymi tuszami
Malowanie farbami kryjącymi (tempery, plakatówki, farby kazeinowe, farby klejowe)
Tepowanie
Malowanie na szkle
Malowanie na tkaninach
Techniki dekoracyjne
Chromatografia
Technika odpryskowa -aerografia
Batik jednobarwny na papierze
Batik kolorowy na papierze
Technika „krakle” na papierze
Malowanie na mokrym zmiętym papierze
Malowanie na pokładzie kaszy
Malowanie klejówką z trocinami
Mozaika odbijana patykiem \
Mozaika ze stempli z ziemniaka
Mozaika z kawałków papieru
Wydzieranka (kolorowa, jednokolorowa,z gazety)
Wyklejanka z pociętych pasków papieru
Wycinanka z papieru (nakuwana, sylwetowa, warstwowa)
Witraże papierowe
Wycinanka ze szmatek
Przestrzenne
Lepienie z gliny
Lepienie z plasteliny
Formowanie z gazet
Formowanie z masy papierowej
Formowanie z kawałków podklejonego papieru
Płaskorzeźby z gipsu i piasku
Formowanie z pasków papieru
Formowanie ze słomy
Formowanie z liści kukurydzy
Formowanie ze sznurka
Lalki na butelkach
Składanie papieru -ORIGAMI
Wykonywanie strojów i organizacji pomieszczenia podczas realizacji zabaw fabularyzowanych
Kolaż (inspirowany wrażeniami dotykowymi, wyobraźnią)
Techniki stosowane w pedagogice zabawy
Płaskie
Rysowanie (obrysowanie, rysowanie po śladzie, rysunki tematyczne, kreatywne dopełnianie, portretowanie)
Malowanie (kolorowanie płaszczyzn, prace inspirowane wyobraźnią wg eksperymentu w. Limont z zastosowaniem analogii pierwotnej, charakteryzacje twarzy)
Przestrzenne
Wykonywanie strojów i aranżacji pomieszczenia podczas realizacji zabaw fabularyzowanych.
Konstruowanie budowli przestrzennych
Zakomponowanie kolażu inspirowanego wyobraźnią
Układanie mozaiki z elementów.
MATERIAŁY
Podstawowym warunkiem w rozwijaniu ekspresji plastycznej jest dostarczenie dziecku odpowiednich narzędzi, tworzyw i materiałów do rysowania, malowania, lepienia, konstruowania oraz przygotowana i starannie przemyślana organizacja jego działalności plastycznej.
Od najmłodszych lat przyzwyczajamy dziecko do organizowania sobie miejsca pracy. Na początku należy współuczestniczyć zarówno w przygotowaniu, czyszczenia potrzebnych materiałów i przyborów i odkładania ich na właściwe miejsce oraz sprzątania kącika, w którym pracowało. Z upływem czasu dzieci robią to samodzielnie.
Rodzaje materiałów
Ołówki
Kredki świecowe
Kredki drewniane
Pastele
Flamastry kolorowe
Węgiel
Kreda
Tusz czarny i kolorowy
Atrament
Różnego formatu kartki bloku rysunkowego i technicznego.
Farby:
Akwarele
Plakatowe
Drukarska +nafta
Tempera
Olejne
Klej
Płynny do kolorowego batiku
Roślinność
Wikol
Gips
Glina
Plastelina
Modelina
Kolorowy piasek
Bibuła
Papier kolorowy o różnych formatach
Krepina
Kalka biała i biurowa
Folia aluminiowa
Płytki ceramiczne
Wałki do malowania
Tafelki szkła
Patyczki do malowania
Świeca
Sypki brokat
Srebrny
Złoty
Kolorowy
Pędzel okrągły i płaskie różnej wielkości
Nożyczki
TREŚCI PROGRAMOWE
Hasło zagadnienia |
Umiejętności dzieci |
Uwagi |
Budzenie wrażliwości estetycznej dzieci z przyrodą, techniką i sztuką
( liście, korzenie drzew, owoce, gałęzie)
8. Zapoznanie dzieci ze sztuką ludową charakterystyczną dla danego regionu
II Wdrażanie do organizowania i wykonywania pracy.
1. Organizacja i wykonanie
2. Akceptacja wytworów własnej i cudzej działalności
III stwarzanie okazji do działalności plastycznej poprzedzonej doświadczeniami w sferze ruchowej i przestrzennej
1. Łączenie muzyki z działalnością plastyczną,
- przeżycia muzyczne jako inspiracja w wypowiadaniu się w rysunku, malowaniu, rzeźbieniu itp.
2.Łączenie działalności plastycznej z tym, czego dziecko dowiaduje się i co przeżywa podczas słuchania opowiadań, bajek, baśni, oglądając film oraz przedstawienia teatralne
3.Rozwijanie percepcji wzrokowej i wrażliwości słuchowej poprzez zabawy rozwijające wyobraźnię twórczą, giętkość i oryginalność myślenia
IV Rodzice a twórczość plastyczna dzieci
1.Tworzenie mini galerii i aukcji prac plastycznych. |
-dostrzegają, nazywają i opisują piękno przyrody -rozpoznają i nazywają podstawowe i pochodne barwy.
- dostrzegają i gromadzą eksponaty przyrodnicze, wartościowe pod względem estetycznym. - podczas różnej działalności wyrażają swoje emocje i myśli związane z obserwacją przyrody.
- Poznają i rozróżniają różne sposoby działalności. -właściwie zachowują się w miejscach udostępniających sztukę (w różnych dziedzinach)
-wyrażają własne spostrzeżenia dotyczące działalności malarskich -przybliżają dzieciom świat malarstwa i fot. artystycznej Potrafią korzystać z różnych źródeł informacji
-potrafią odróżnić, nazwać wytwory artystów sztuki (pejzaż, portrety, martwa natura)
-poszerzają wiedzę na temat pracy artystów i materiałów, z jakie wykorzystują w swojej pracy.
Odpowiadają sobie na pytania, „Dlaczego widzimy kolory”, - oglądają kolory tęczy poprzez różne badania -posługują się barwnikami roślinnymi w pracy plastycznej. -Poznają właściwości różnych ciał (ich zmiany pod wpływem temperatury, w wodzie w powietrzu -zjawiska akustyczne -zjawiska optyczne -zjawiska świetlne (naturalne źródła świetlne) -stany skupienia materii
-znają sztukę ludowa -podejmują działalność artystyczną np. lepienie naczyń z gliny i ich wypalanie , wycinanki z papieru pisanki,
- samodzielnie dobierają materiały i narzędzia do wykonywania swojego dzieła - organizują samodzielnie własne stanowisko do pracy plastycznej. - gromadzą doświadczenia plastyczne poprzez stosowanie różnorodnych technik - przestrzegają zasad bezpieczeństwa w posługiwaniu się przyborami w swojej działalności plastycznej - dbają o estetykę wykonanych prac.
-interpretują własną twórczość - wyrażają własne opinie na temat pracy swojej i cudzej
-wzbogacanie doświadczeń dotykowych, uczuciowych oraz przestrzennych -kształtowanie świadomości własnego ”ja” poprzez poszerzanie wiedzy o schemacie własnego ciała Opowiadanie ruchem np. Pokazanie kształtu, wielkości, odległości
Wzbogacają swoje przeżycia artystyczne interpretując linie melodyczna jako harmonie barw i odwrotnie
-wyrażają w formie plastycznej własne i zdobytą wiedzę w wyniku poznanych utworów literackich, teatralnych i filmowych. -kształtują swój świat oparty na wartościach takich jak: dobro, prawda, piękno -odtwarzają za pomocą mowy nadany kod, niewerbalny -gestu,mimika(zadawanie zagadek, pytań, tworzenie opowiadań) -odtwarzają za pomocą różnych form plastycznych nadany kod.
-wyrażają swoje nastroje i emocje -żywioły, barwy -konstruują opowiadania na podstawie rysunków wykonanych przez dzieci -projektują komiksy,własne ilustracje do książek
-odczuwają satysfakcję z prezentowania wytworów własnej działalności plastyczno-konstrukcyjnej - dbają o wystrój otoczenia:sali, przedszkola
|
Spacery, wycieczki do ogrodu botanicznego i lasu w każdej porze roku
Wycieczki w celu zbierania darów przyrody. Wykorzystanie ich do materii konstruowania dekoracji działalności.
Wycieczka do muzeum, oglądanie wystaw, galerii
Biblioteka oglądanie albumów przy dobrze dobranej muzyce
Spotkanie z artystą malarzem w jego pracowni
Przeprowadzanie Różnorodnych doświadczeń w klasie
Organizowanie kącików regionalnych zwiedzanie wystaw, wizyta w muzeum sztuki ludowej „skansen” ,spotkanie z twórcą ludowym.
Wyjścia plenerowe i tam tworzenie za pomocą różnych materiałów i środków (malowanie kamieni)
Doświadczenia te wpływają na rozwój wiedzy o schemacie własnego ciała
Dzieci w formie opowiadania ruchowego pokazują to, co będą przedstawiać w swojej działalności plastycznej
Wykorzystywanie płytoteki przedszkolnej, uczestnictwo w koncertach Filharmonii Łódzkiej
Przedstawienia teatralne, oglądanie wartościowych i odpowiednich filmów. Wzbogacanie kącików książki
Udział w orkiestrze świątecznej pomocy Wystawy prac Wykorzystywanie prac dzieci do dekoracji imprez okolicznościowych |
DIAGNOZOWANIE
ARKUSZ OBSERWACYJNY W ZAKRESIE TWÓRCZOŚCI PLASTYCZNEJ DZIECKA W WIEKU PRZEDSZKOLNYM
Imię i nazwisko dziecka....................................................................
Wiek.............................................
UMIEJĘTNOSCI SZCZEGÓŁOWE |
OBSERWACJA WSTĘPNA IX- X mc |
OBSERWACJA PO I SEMESTRZE I-II mc |
OBSERWACJA KOŃCOWA V-VI mc |
Samodzielnie Za namową Nie podejmuje
Samodzielnie Odtwarza pomysły kolegów Chaotycznie
Tak Nie
Przy pomoce innych Realizuje do końca samodzielnie Przerywa i nie kończy
Zawsze Nie akceptuje innych prac Psuje swoją lub innych pracę Przeszkadza w pracy
Zawsze Często
Zawsze Rzadko Nigdy
( plastyka, muzyka, ruch)
Tak Nie
Swobodnie Z trudnością Wcale
( rzeźba, malarstwo, szkice, architektura)
Szczegółowy Ubogi Nie wykonuje
Zawsze Rzadko Wcale
|
|
|
|
Legenda : tak- x nie- 0
Program propaguje korelacje plastycznej działalności ze wszystkimi treściami programowymi. Jednak arkusz obserwacji dziecka został sporządzony głownie po to,aby zdiagnozować dziecko pod względem umiejętności plastycznych,gdyż bardzo często ta działalność jest badana w sposób ogólny i pobieżny.
BIBLIOGRAFIA
DZIECKO W ŚWIECI SZTUKI , DYMARA B.(RED). KRAKÓW 2000, OFICYNA WYDAWNICZA IMPULS
GLOTON R.,CLERO C., TWÓRCZA AKTYWNOŚĆ DZIECKA . WARSZAWA 1967 , WSiP
JABŁOŃSKA A ., ZABAWY PLASTYCZNE . WARSZAWA 1997, ŚWIAT KSIĄŻKI
LEWICKI J. 100 TECHNIK PLASTYCZNYCH NK , W-WA 1967
MATCZAK , KONSTRUOWANIE PROGRAMÓW AUTORSKICH . MATERIAŁY POMOCNICZE
MICHEJDA -KOWALSKA K. O DZIECIĘCEJ WYOBRAŹNI PLASTYCZNEJ , WSiP 1987
NATROFF A , WYCHOWANIE PLASTYCZNE W PRZEDSZKOLU , WSiP, W-WA 1990
PRZEDSZKOLAK KROK PIERWSZY - MATERIAŁ DO PRACY Z DZIEĆMI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM . W-WA 1996 , POLSKA FUNDACJA DZIECI I MŁODZIEŻY
ŚWIAT PRZEDSZKOLAKA - PROGRAM EDUKACJI PRZEDSZKOLNEJ W-WA 2000 JUKA
TAYLOR B. ZABAWA I NAUKA -KOLOR I ŚWIATŁO . POLSKA OFICYNA WYD.”BGW” W-WA 1991
WILCZAKOWA M. WSPÓŁCZEŚNIE ODKRYWAMY ŚWIAT . NK W-WA 1979
ZBOROWSKI J. ROZWIJANIE AKTYWNOŚCI TWÓRCZEJ DZIECI. W-WA 1986, WSiP
ZAŁĄCZNIK 1
SŁOWNICZEK POJĘĆ PLASTYCZNYCH.
AEROGRAFIA - technika która polega na nakrapianiu położonych na kartonie sylwet wyciętych z papieru , farbami plakatowymi, tuszem, lub pastą do zębów; po zdjęciu sylwety zostaje miejsce czyste bez nakropień
KOLAŻ - kompozycja z naklejonych na płaszczyznę różnych elementów
SGRAFFITO- technika polegająca na zdrapywaniu wierzchniej warstwy tuszu i świecy ( malujemy arkusz kolorowymi farbami akwarelowymi , rysujemy świecą , zamalowujemy rysunek czarnym tuszem kreślarskim i namydlonym pędzlem , po wyschnięciu zdrapujemy warstwę tuszu i świecy)
TEPOWANIE - technika polegająca na uderzeniu pędzlem lub tamponem waty w wycięcie szablonu, w ten sposób kolorujemy karton pod spodem -po zdjęciu szablonu powstaje wzór
ZAŁĄCZNIK 2
PRZYKŁADOWE ZADANIA WIZUALNE
PRZYKŁAD 1
Na arkuszach przedstawiono 20 konturowych rysunków sukienek i skarpetek. Mając kredki koloru czerwonego zielonego ,niebieskiego i żółtego - dobierz parami możliwie dużo barwnych zestawów , które nie będą się powtarzać.
PRZYKŁAD 2
Mając do dyspozycji kredki koloru czerwonego , zielonego, żółtego i niebieskiego przedstaw jak najwięcej pomysłów pomalowania jak największej ilości rysunków pajaca.
PRZYKŁAD 3
Pomyśl i wykonaj barwną ilustrację „ Obowiązuje cisza nocna”
PRZYKŁAD 4
Wyobraź sobie że jesteś kosmonautą . Byłeś na księżycu . Po powrocie napisałeś książkę o swej niezwykłej wyprawie. Książka ta nie ma jeszcze ilustracji na okładkę twojej książki. Zastanów się i zaprojektuj ilustracje do twojej książki.
PRZYKŁAD 5
Na rysunku widoczne są niemal same linie, kiedy przyjrzysz się dokładniej odnajdziesz na nim coś, co nosi zawodnik pewnej dyscypliny sportowej uprawianej zimą. Odnalezioną część zamaluj.
PRZYKŁAD 6
Madzia coś rysowała nagle mama poprosiła ją, aby poszła do sklepu po zakupy. Dziewczynka zostawiła niedokończony rysunek. Dokończ ten rysunek.
PRZYKŁAD 7
Dorysuj do każdego koła dowolny element tak, żeby powstały różne obrazki.
ZAŁĄCZNIK 3
SCENARIUSZE ZAJĘĆ Z DZIEĆMI W RÓŻNEJ GRUPIE WIEKOWEJ
SCENARIUSZ SYTUACJI EDUKACYJNEJ
W OPARCIU O PROGRAM „ŚWIAT PRZEDSZKOLAKA”
GRUPA DZIECI 4-LETNICH
TEMAT: W KRAINIE DESZCZOWCÓW
UMIEJĘTOŚĆ OGÓLNA:
Rozbudzenie u dzieci pomysłowości, wyobraźni i zainteresowania rozpływającymi się barwami
UMIEJĘTNOŚCI SZCZEGÓŁOWE:
Nazywają i określają zastosowanie przedstawionych przedmiotów:parasol, peleryna, kalosze
Wypowiadają się na temat własnych spostrzeżeń związanych ze zjawiskiem innego widzenia świata przez szybę zalana deszczem.
Organizują sobie warsztat pracy
Posługują się w pracy plastycznej techniką „mokre w mokrym
Dobierają ubiór do deszczowej pogody.
METODY:
Czynne: zadań stawianych dziecku, kierowanie własną działalnością dziecka.
Słowne: rozmowa, opowiadanie
Percepcyjne: obserwacja, pokaz.
Techniki twórczego myślenia- lista atrybutów
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
Parasol, peleryna, płaszcz przeciwdeszczowy, płyta kompaktowa z muzyką poważną oraz z odgłosami wiatru i deszczu, szybka, woda w dzbanku, ilustracja, worek, gąbka, pędzle, kartony, akwarele,
FORMY ORGANIZACYJNE:
Z całą grupą,, indywidualne,
PRZEBIEG
I CZĘŚĆ
Posłuchajcie o krainie deszczowców- krótka opowieść nauczyciela przy ilustracji.
Pokazanie worka. Dzieci tylko po dotyku nazywają przedmioty i określają ich przeznaczenie. Jak winni się ubierać mieszkańcy krainy deszczowców? (W,R,E 5,1)
II CZĘŚĆ
Oglądanie ilustracji zamieszczonej na polewanej wodą szybie. Dzieci wyrażają swoje spostrzeżenia po wykonanym badaniu (brak wyrazistości obrazu-zamazany) (W,E 2,1)
Zabawa taneczna z wykorzystaniem muzyki klasycznej.Dzieci wg własnej inwencji twórczej tańczą z chusteczkami przy muzyce klasycznej na dźwięk wiatru dzieci zachowują się jak na wietrze, na dźwięk deszczu pukają paluszkami o podłogę.
Dokończcie zdanie:, Gdy pada deszcz można..............
Pokazanie techniki mokre w mokrym (W,E,4)
Przygotujcie sobie to, co wam będzie potrzebne w pracy (W, R,3)
Stwórzcie na kartonach Krainę Deszczowców i opowiedzcie o barwach, co się z nimi dzieje( E,W 4,2)
Słuchajcie uważnie muzyki 1)w czasie pracy
III CZĘŚĆ
Dzieci po zakończeniu omawiają swoje prace plastyczne zauważają różne barwy,wypowiadają się na temat powstałych plam, co im przypominają, do kogo są podobne itp.
Dekorowanie sali w prace własne i stworzenie krainy deszczowców w naszej klasie.
Opracowanie:
WIOLETTA ROLA
Nauczycielka Przedszkola nr 55
W Łodzi
SCENARIUSZ SYTUACJI EDUKACYJNYCH
GRUPA DZIECI 5, 6-letnich.
TEMAT: I TY MOŻESZ BYĆ ARTYSTĄ.
CEL OGÓLNY:
Stwarzanie warunków do poznawania i interpretowanie- przez dziecko dzieł sztuki oraz odczuwania radości z samodzielnego jej tworzenia.
CELE SZCZEGÓŁOWE: Uczestnicy:
-poznają i rozmawiają o wybranych dziełach malarskich wybitnych twórców;
-samodzielnie malują własne obrazy;
-wypowiadają się przed grupą na temat własnych przeżyć i spostrzeżeń;
-prezentują innym własne prace malarskie;
-rozpoznają i nazywają nastroje zawarte w ...........obrazach i muzyce;
-samodzielnie organizują sobie warsztat pracy artystycznej;
METODY:
Uprzystępniania dzieł sztuki, samodzielnych doświadczeń, rozmowy.
FORMY ORGANIZACYJNE:
Praca z całą grupą, praca indywidualna.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
Reprodukcje dzieł sztuki malarskiej, np. Kossaka, J.Matejki oraz innych twórców światowych, materiały plastyczne, tj. kartony - brystole, tektury formatu A-3, farby tempery, plakatowe, akwarele, palety na farby, pędzle o zróżnicowanej średnicy, pojemniki na wodę, sztalugi, odtwarzacz C.D. płyta z utworami z cyklu „Cztery pory roku” A. Vivaldiego, kolorowe wstążki na patykach, napisy do globalnego czytania galeria, artysta, malarz
twórca.
PRZEBIEG:
CZĘŚĆ I
1.Zaproszenie dzieci do „MINI GALERII” i wspólnego oglądania reprodukcji różnorodnych dzieł sztuki malarskiej.
Zachęcenie dzieci do wzajemnej, spontanicznej wymiany spostrzeżeń na temat oglądanych prac. Zwrócenie uwagi na nastroje i uczucia przedstawione w prezentowanych obrazach: radość, smutek,)strach, spokój i inne. Dzieci uzasadniają swoje uwagi i spostrzeżenia na ten temat. Dzieci odczytują globalnie napisy: galeria, artysta, malarz, twórca i wyjaśniają ich znaczenie.
Wspólna rozmowa z udziałem nauczyciela na temat przydatności podobnych dzieł oraz innych dziedzin sztuki.
Wskazane jest, aby nauczyciel w celu stworzenia podniosłego klimatu zorganizował wystawę zgromadzonych reprodukcji w formie mini galerii oraz przeprowadził wcześniej z dziećmi rozmowę na temat odpowiednie-go zachowania się w podobnym miejscu, a następnie czuwał, aby usta-lenia były respektowane podczas wizyty w przedszkolnej galerii.
Galeria może znajdować się w innym pomieszczeniu, jeśli jest taka możliwość.
Nauczyciel powinien podawać także nazwiska twórców zgromadzonych obrazów.
2.Twórcza zabawa taneczna z wykorzystaniem kolorowych wstążek na patykach, inspirowana muzyką klasyczną, np. „Cztery pory roku”.
Zadaniem dzieci jest wyobrazić sobie, że są artystami - malarzami i słuchając muzyki malują swoimi wstążkami obraz o dowolnej tematyce, zainspirowanej melodią. Określają, które fragmenty były smutne, wesołe, przerażające, i.t.p.
Fragmenty wykorzystanych utworów muzycznych powinny być tak dobrane, aby wytwarzały różnorodne nastroje.
Po zakończenia tańca ze wstążką te dzieci, które mają ochotę mogą opowiedzieć pozostałym o swoich wyobrażeniach podczas zabawy.
3.Każde dziecko wybiera dowolną spośród przygotowanych reprodukcji i próbuje wyobrazić sobie, że jest jedną z postaci z obrazu.
Opowiada o sobie całej grupie z pozycji tej postaci:
>przedstawia się, kim jest;
,>co teraz robi;
>jak się czuje i dlaczego?
>czy chciałby pozostać w tym miejscu dłużej.
CZĘŚĆ II
1.Każde dziecko wybiera sobie dowolne stanowisko pracy, przygotowuje sobie paletę z farbami samodzielnie dobierając potrzebne mu kolory, pędzle oraz wodę w kubkach i przystępuje do malowania własnego obrazu o dowolnej, bliskiej mu tematyce.
Nauczycielka zachęca do tworzenia pochodnych barw.
W tle gra muzyka klasyczna, np. „Cztery pory roku” A.Vivaldiego. Po zakończeniu działań dziecko samodzielnie porządkuje swoje stanowisko, zgodnie z wprowadzonymi wcześniej zasadami.
CZĘŚĆ III
1.Autoprezentacja przez dzieci własnych prac, tytułowanie ich. Wspólne umieszczenie dziecięcych obrazów wśród dzieł wybitnych artystów w „MINI GALERII”.
W takiej formie wystawa prac powinna być zaprezentowana rodzicom
oraz rówieśnikom z innych grup.
Opracowała:
ANNA MATUSIAK-ZIOPAJA
Nauczycielka Przedszkola Miejskiego nr 55
W Łodzi
SCENARIUSZ SYTUACJI EDUKACYJNEJ W OPARCIU O PROGRAM „ŚWIAT PRZEDSZKOLAKA”
GRUPA DZIECI 6-LETNICH
TEMAT :POZNAJEMY PANA HILAREGO.
UMIEJĘTOŚĆ OGÓLNA :
Umiejętność przedstawiania treści utworu za pomocą różnych form ekspresji.(obszar pomarańczowy).
UMIEJĘTNOŚCI SZCZEGÓŁOWE:
Rozpoznawania , nazywania i wartościowania własnego oraz cudzego zachowania.(obszar żółty)
Prawidłowego wykorzystywania materiałów i przyborów podczas zajęć.(obszar fioletowy)
Analizowania i koordynowania błędnych wyborów.(obszar zielony)
[wiązania przeżyć bohatera wiersza z własnym doświadczeniem - wyciąganie wniosków]
Wyrażania stanu emocjonalnego przedstawianej osoby za pomocą kolorów.(obszar pomarańczowy)
Opanowania podstawowych czynności technologicznych -przecinanie, wycinanie, sklejanie.(obszar pomarańczowy)
Rozpoznawania poznanych liter.(obszar pomarańczowy)
Określania i nazywania wzajemnego położenia przedmiotów- na , pod, obok, nad, w .(obszar pomarańczowy)
METODY:
Czynne: zadań stawianych dziecku, indywidualnych doświadczeń.
Słowne: recytacja wiersza, rozmowa.
Percepcyjne: oparte na bezpośrednim przeżywaniu.
Techniki twórczego myślenia:” Burza mózgów”
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
schemat krzyżówki, litery, karton, tektura, kolorowe materiały , klej, mazaki, kredki, farby, bibułą.
FORMY ORGANIZACYJNE: z całą grupą, w zespołach, indywidualne,
PRZEBIEG
I CZĘŚĆ WPROWADZAJĄCA:
Zabawa integracyjna „Witam wszystkie dzieci, które...”- są uśmiechnięte, mają zielone oczy, przyszły pieszo do przedszkola...
II CZĘŚĆ -ZADANIA EDUKACYJNE :
Wysłuchajcie wiersza recytowanego przeze mnie, spróbujcie odgadnąć jego tytuł. Gdzie P. Hilary szukał swoich okularów?
Wspólnie rozwiążcie krzyżówkę. Przeczytajcie rozwiązanie.
Hasła:
ma żądło
lubi myszy
dom pszczół
zabawka dziewczynek
chodzi tyłem
łowi się je wędką
unosi się nad kominem
Rozwiązanie: OKULARY
(kod. W , R - um. 6, 7 )
Dobierzcie się w pary, ustalcie które dz. jest lustrem, a które się w nim przegląda.
Dziecko przeglądające się przedstawia za pomocą gestu, ruchu i mimiki sposób zachowania się P Hilarego.
Zmiana ról.
Dokończ zdanie: ”Pan Hilary jest..., ponieważ...”
[wiążąc pewne cechy charakteru z wyglądem np.: bałaganiarz - niedbale ubrany, wesoły - twarz uśmiechnięta itp
Czy zdarzają wam się podobne przygody, jak P. Hilaremu? Czy potrafisz powiedzieć dlaczego?
(kod W, E - um. 1, 3)
PRACA INDYWIDUALNA:
Wykonaj lalkę - kartonówkę przedstawiając charakterystyczne cechy P Hilarego, za pomocą doboru odpowiednich barw i materiałów.
Pokaż innym dzieciom swoją lalkę i powiedz jaką cechę jego charakteru wyeksponowałeś, uzasadnij .
(kod E, W - um. 2,3, 4, 5 )
UWAGI O REALIZACJI:
Utwór „Okulary Tuwima można wykorzystać do innych działań plastycznych dzieci:
- Zbiorowe redagowanie wypowiedzi dz. na temat wiersza (układanie i zapisywanie zdań).Dzieci w parach losują zdanie i wspólnie rysują na jego temat. Prace układają wg kolejności wydarzeń, tworząc książkę i nadają jej tytuł.
Do tego typu prac najlepiej użyć kredek pastelowych.
Dzieci mogą tworzyć scenografię do przedstawienia (malowanie farbami akwarelowymi i plakatowymi na dużych powierzchniach papieru wymienionych w wierszu sprzętów).
Pracę dzieci mogą wykonywać w zespołach.
Opracowanie :
ANNA GAWOR
Nauczycielka Przedszkola nr 55
w Łodzi
ZAŁĄCZNIK 4
PLASTYKA W WYCHOWANIU FIZYCZNYM-
przykładowe zajęcia
„ZBIÓRKA KOLORÓW”
MIEJSCE: dowolne.
PRZYBORY: zbędne
PRZEBIEG:
Uczestnicy ustawiają się w szeregu w taki sposób,aby kolory ich ubrań (np. butów lub włosów) uporządkowane były od najjaśniejszych do najciemniejszych.
Cele:
Rozwijanie wrażliwości na barwy i umiejętności ich stopniowania
Kształtowanie szybkiej reakcji na nieoczekiwane bodźce
„ŚNIEGOWY RYSUNEK”
MIEJSCE: zaśnieżona przestrzeń o znacznej powierzchni
PRZYBORY: zbędne
PRZEBIEG:
Uczestnicy w dowolny sposób wykonują rysunek na śniegu.
Cele:
Kształtowanie umiejętności wykonywania rysunku w nietypowym materiałem.
Rozwijanie koordynacji ruchowej
„MALUJEMY DARAMI JESIENI”
MIEJSCE: otwarta przestrzeń z dostępem do liści, owoców, itp.(park, las).
PRZYBORY: liście, owoce, gałązki, kora trawa....
PRZEBIEG:
Uczestnicy poszukują drobnych przyborów służących następnie do ułożenia obrazu.
Cele:
Rozwijanie umiejętności obserwacji kolorów i tworzenia kompozycji kolorystycznych
Wszechstronne uaktywnienie wychowanków w czasie poszukiwania przyborów.
„RYSUNKOWA GIMNASTYKA”
MIEJSCE: sala gimnastyczna
PRZYBORY: zbędne
PRZEBIEG:
Uczestnicy odpowiednim ułożeniem swego ciała odzwierciedlają wybrane kształty.
Cele:
Kształtowanie umiejętności tworzenia kompozycji przestrzennej i obserwacji ruchu.
Rozwijanie wyobraźni przestrzennej i koordynacji ruchowej
Opracowanie:
WIOLETTA ROLA
ANNA GAWOR
1
Czynna
Oparta na działaniu dziecka
Słowna
Pobudza procesy poznawcze ,dostarczają rzeczowych informacji
Percepcyjna
Oparte na bezpośrednim spostrzeganiu i przeżywaniu.