Ewelina Zielińska, Agnieszka Magiera
Polaryzowalność cząsteczki - moment dipolowy
Moment dipolowy
Moment dipolowy, a dokładniej elektryczny moment dipolowy, jest to wektorowa wielkość fizyczna, która charakteryzuje dipol elektryczny. Elektryczny moment dipolowy (oznaczany literą p) dwóch ładunków punktowych o jednakowych wartościach ładunku q i przeciwnych znakach jest równy iloczynowi odległości między nimi i wartości ładunku dodatniego. Zapisujemy to w postaci równania:
p = qd,
gdzie d - wektor mający kierunek prostej łączącej ładunki q i zwrot od ładunku ujemnego do dodatniego.
Jednostką elektrycznego momentu dipolowego w układzie SI jest [ C ∙ m ]. Jednakże w fizyce atomowej i chemii stosuje się również jednostkę debaj [D].
W ćwiczeniu drugim wykonałyśmy czynności umożliwiające nam pomiar elektrycznego momentu dipolowego. Skorzystałyśmy z metody optycznej opisanej w instrukcji. Poniżej zamieszczamy kolejne czynności i obliczenia (wraz ze wzorami), które wykonywałyśmy, aby obliczyć moment dipolowy wykonanych przez nas roztworów.
1. Dane: |
|
|
|
|
|
|
||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||
numer roztworu |
waga kolbki z korkiem [g] |
waga związku polarnego z kolbką i korkiem [g] |
waga rozpuszczal- nika z kolbką [g] |
ilość związku polarnego |
ilość rozpuszczalnika |
|||||||||
|
|
|
|
[cm3] |
[g] |
[cm3] |
[g] |
|||||||
1 |
33,99 |
34,72 |
38,2 |
0,5 |
0,73 |
49,5 |
15,51 |
|||||||
2 |
30,66 |
32,92 |
37,52 |
1,5 |
2,26 |
48,5 |
17,84 |
|||||||
3 |
28,36 |
32,82 |
36,41 |
3 |
4,46 |
47 |
18,64 |
|||||||
4 |
23,27 |
30,65 |
34,85 |
5 |
7,38 |
45 |
21,73 |
|||||||
5 |
29,13 |
39,65 |
33,2 |
7 |
10,52 |
43 |
13,87 |
|||||||
6 |
23,64 |
38,5 |
30,75 |
10 |
14,86 |
40 |
16,36 |
|||||||
7 |
24,79 |
32,15 |
34,48 |
5 |
7,36 |
45 |
20,21 |
|||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||
|
ułamek molowy związku polarnego |
C'x [pF] |
gęstość roztworu [kg/m3] |
epsilon x [pF] |
p roztworu [m3/kg] |
|
|
|||||||
1 |
|
76 |
|
0,407894737 |
|
|
|
|||||||
2 |
|
78 |
|
0,397435897 |
|
|
|
|||||||
3 |
|
79 |
|
0,392405063 |
|
|
|
|||||||
4 |
|
89,5 |
|
0,346368715 |
|
|
|
|||||||
5 |
|
84 |
|
0,369047619 |
|
|
|
|||||||
6 |
|
88 |
|
0,352272727 |
|
|
|
|||||||
7 |
|
81 |
|
0,382716049 |
|
|
|
|||||||
|
Vkolbki=50 cm3 |
|
|
|||||||||||
|
nchloroformu=1,448 |
|
|
|||||||||||
|
pusty kondensator Co=44pF |
|
||||||||||||
|
czysty cyhloheksan Ch=75pF |
|
||||||||||||
|
ni/ mi chloroformu = 0.39x1029 [C x m] lub 1,18D |
|||||||||||||
Uwaga! |
|
|
||||||||||||
POMIA 7 TO POWTÓRZENIE PRÓBY 4 |
Obliczenia
a) wyznaczanie pojemności czynnej i biernej kondensatora cieczowego.
Skorzystałyśmy ze wzorów :
Cc= |
-31,17144294 |
pF |
Pojemność czynna :
Pojemność bierna :
Cb= 31pF
gdzie:
- pojemność pustego kondensatora
- pojemność kondensatora z cykloheksanem
- względna stała przenikalności elektrycznej cykloheksanu
b) wyznaczanie przenikalności elektrycznych roztworów chloroformu i cykloheksanu
Skorzystałyśmy ze wzoru:
gdzie:
- pojemność kondensatora wypełnionego roztworem x (chloroformem lub cykloheksanem)
1 |
epsilon x* |
0,407894737 |
pF |
2 |
epsilon x* |
0,397435897 |
pF |
3 |
epsilon x* |
0,392405063 |
pF |
4 |
epsilon x* |
0,346368715 |
pF |
5 |
epsilon x* |
0,369047619 |
pF |
6 |
epsilon x* |
0,352272727 |
pF |
7 |
epsilon x* |
0,382716049 |
pF |
c) obliczanie polaryzacji właściwej
Skorzystałyśmy ze wzoru:
. Jednak wcześniej musiałyśmy obliczyć gęstości poszczególnych roztworów w oparciu o zasadę addytywności:
gdzie:
dcykloheksanu=
dchloroformu=
x - ułamek molowy
Lp. |
masa cykloheksa-nu [g] |
liczba moli cykloheksanu [mol] |
ułamek molowy cykloheksa-nu |
1 |
15,51 |
0,184642857 |
0,95504926 |
2 |
17,84 |
0,212380952 |
0,88756219 |
3 |
18,64 |
0,221904762 |
0,80692641 |
4 |
21,73 |
0,258690476 |
0,74647887 |
5 |
13,87 |
0,165119048 |
0,56867569 |
6 |
16,36 |
0,194761905 |
0,52402306 |
7 |
20,21 |
0,240595238 |
0,73304316 |
Wyniki umieściłyśmy poniżej w tabelach:
Lp. |
masa chloroformu [g] |
liczba moli chloroformu [mol] |
ułamek molowy chloroformu |
1 |
0,73 |
0,006134454 |
0,04495074 |
2 |
2,26 |
0,018991597 |
0,11243781 |
3 |
4,46 |
0,037478992 |
0,19307359 |
4 |
7,38 |
0,062016807 |
0,25352113 |
5 |
10,52 |
0,088403361 |
0,43132431 |
6 |
14,86 |
0,12487395 |
0,47597694 |
7 |
7,36 |
0,061848739 |
0,26695684 |
p1= |
-0,305325409 |
p2= |
-0,294829707 |
p3= |
-0,279465155 |
p4= |
-0,264909658 |
p5= |
-0,247735545 |
p6= |
-0,248919163 |
p7= |
-0,321389614 |
d1= |
0,80537562 |
d2= |
0,85248159 |
d3= |
0,90876537 |
d4= |
0,95095775 |
d5= |
1,07506437 |
d6= |
1,1062319 |
d7= |
0,96033587 |
d) obliczanie całkowitej polaryzacji molowej
Obliczałyśmy ją w oparciu o wzór:
gdzie:
p - polaryzacja właściwa
Mchloroformu - masa molowa chloroformu wynosząca 119,38
.
P1= |
-36,33372368 |
P2= |
-35,08473519 |
P3= |
-33,25635339 |
P4= |
-31,5242493 |
P5= |
-29,48052991 |
P6= |
-29,62138035 |
P7= |
-38,24536406 |
e) obliczanie refrakcji molowej w oparciu o wzór:
gdzie
M - masa molowa chloroformu
d - gęstość wyznaczona we wcześniejszym podpunkcie
n - współczynnik załamania światła
RD1= |
81,02292486 |
RD2= |
44,40011775 |
RD= |
41,65022612 |
RD3= |
39,80227639 |
RD4= |
39,80227639 |
RD5= |
35,20745743 |
RD6= |
34,21550488 |
RD7= |
39,41358868 |
f) obliczanie momentu dipolowego chloroformu w oparciu o wzór:
gdzie
g) rachunek błędu: błąd bezwzględny i względny
3. Porównanie momentu dipolowego chloroformu z wartością z literatury - wnioski