FIZYKOTERAPIA
1.Galwanizacja - to prąd stały w elektroterapii wykorzystujący mechanizm polegający na ciągłym przepływie prądu od jednego do drugiego bieguna i wiążących się z tym występowaniem zjawisk elektrochemicznych. Przepływ prądu stałego przez tkankę nerwowa i mięśniową powoduje zmianę ich pobudliwości.
2.Jonoforeza - to zabieg elektryczny, polegający na wprowadzaniu przez skórę do tkanek za pomocą prądu stałego jonów, cząsteczek substancji leczniczej. Zabieg ten umożliwia miejscowe podanie leku
3.Elektroda czynna i bierna.
Elektroda czynna ( lecznicza)- wywołuje efekt leczniczy
Elektroda bierna - zamyka obwód
4.Jakie efekty ma katoda a jakie anoda w zabiegi galwanizacji
KATODA (-):
- wzrost pH (odczyn zasadowy)
- wzrost napięcia mięśni
- depolaryzacja włókien nerwowych
- intensywne zaczerwienienie skóry
- lekki obrzęk
ANODA (+):
- spadek pH (odczyn kwaśny)
- spadek napięcia mięśni
- hiperpolaryzacja włókien nerwowych
- mierne zaczerwienie skóry
- wysuszanie skóry
5. Ułożenie poprzeczne i podłużne.
Ułożenie podłużne. Elektrody ułożone są w długiej osi ciała lub wzdłuż
kończyny, dzięki czemu naczynia krwionośne i limfatyczne oraz nerwy
stanowią mniejszą przeszkodę dla przepływu prądu. Ułożenie takie powoduje
płytką penetrację prądu.
Ułożenie poprzeczne. Elektrody umieszczone są naprzeciw siebie tak,
że prąd przepływa przez wymiar poprzeczny ciała lub kończyny. Takie ułożenie
warunkuje głębszą penetrację prądu. Przepływając, natrafia on na
tkanki o różnym stopniu przewodnictwa, zarówno na dobrze przewodzące,
jak i na te mające dużą oporność właściwą
6.Dawki prądu stałego dla galwanizacji i jonoforezy.
Galwanizacja:
dawka słaba- od 0.01- 0.1mA/cm2
dawka średnia- do 0.3mA/cm2
dawka mocna- do 0.5mA/cm2
Jonoforeza:
Dawka słaba : 0.01 - 0.1mA/cm² elektrody czynnej
Dawka średnia : do 0.3mA/cm² elektrody czynnej
7.Czas i ilość zabiegu galwanizacji i jonoforezy.
Czas galwanizacji waha się od 10 do 30 min, zwykle jednak wynosi 15 do 20 minut. Pełny cykl leczenia obejmuje 10 do 20 zabiegów.
Czas jonoforezy waha się od 10 do 20 min, Terapia obejmuję 10-15 zabiegów.
8. 3 zabiegi wykonywane przy użyciu prądu stałego.
-galwanizacja
-jonoforeza
-ultradźwięki
9. Wskazania i przeciwwskazania do galwanizacji i jonoforezy.
Galwanizacja:
WSKAZANIA
- nerwobóle
- przewlekłe zapalenia nerwów, splotów i korzeni
- zespoły bólowe (elektrodą czynna jest anoda)
- porażenia wiotkie
- utrudniony zrost kości
- zaburzenia krążenia obwodowego (elektrodą czynna jest katoda)
- trądzik różowaty
- odmrożenia
- rozszerzone ujścia gruczołów łojowych skóry
- rozszerzone naczynia krwionośne
PRZECIWWSKAZANIA
- ropne stany zapalne skóry i tkanek miękkich
- wypryski
- stany gorączkowe
- porażenia spastyczne
- ostrożność należy zachować u osób, które mają wszczepiony rozrusznik serca oraz kości zespolone metalem
- ciąża
Jonoforeza:
Wskazania:
Przykurcze,
Blizny,
Stany pourazowe mięśni,
Utrudniony zrost kostny,
Zespoły bólowe stawów kończyn i stawów kręgosłupa,
Nerwobóle,
Stany zapalne tkanek miękkich i mięśniobóle
Zaburzenia krążenia obwodowego.
Przeciwwskazania:
Przeciwwskazania w jonoforezie są identyczne jak w przypadku galwanizacji;
Należy zwrócić uwagę na możliwość uczulenia na lek
10.Jeżeli składnik leku jest + to jaką elektrodą będzie elektroda czynna?
ANODA ?
11.Kąpiele elektryczno- wodne
- są to zabiegi elektrolecznicze, w których część lub całe ciało znajdujące się w kąpieli wodnej, poddane zostaje działaniu prądu stałego. Wyróżniamy wodne komorowe i całkowite.
12. Elektrostymulacja.
Elektrostymulacja- jest to zabieg elektro-leczniczy służący do elektrostymulacji czyli leczenia nerwów i mięśni. Wyróżnia się 2 metody elektrostymulacji: elektrodą czynną ( stymulacja 1 elektrodowa) i stymulacja 2 elektrodami.
13.Impulsy trójkątne w elektrostymulacji
Służą do stymulacji mięśni odnerwionych. Mięśnie zdrowe mają zdolność do akomodacji czyli przyzwyczajenie się do impulsu trójkątnego.
14.Impuls prostokątny w elektrostymulacji
Służy do stymulacji mięśni zdrowych w zaniku prostym lub nieznacznie odnerwionym.
15. Im cięższe uszkodzenie tym czas impulsu w elektroterapii jest…..?
Dłuższy
16.Wskazania do elektrostymulacji.
zaniki mięśniowe po unieruchomieniu stawów (po złamaniach, zwichnięciach)
porażenie mięśniowe częściowe
niedowład mięśni lub grup mięśni
osłabienie mięśni
17. Prądy Bernarda nazywamy inaczej?
Prądami diadynamicznymi
18. Bernard wyróżnił 6 rodzajów prądu:
DF, MF, CP, LP, RS MM
20.Rozwiń skrót TENS.
Przezskórna elektryczna stymulacja nerwów
21.Parametry prądu TENS.
a) symetryczne- po impulsie + bezpośrednio następuje impuls -
b) falujący- występuje naprzemiennie impuls + i -
c) asymetryczne- po + impulsach prostokątnych następują impulsy eksponencjalne
Częstotliwość impulsów.
80-200 [Hz] bóle ostre
1-20 [Hz] bóle przewlekłe
Szerokość impulsu.
W niektórych aparatach szerokość waha się od 50 do 250 mikrosekund. Optymalnie jest 200.
Czas zabiegu
Zalecany czas zabiegu to 1 godzina 3-4 razy dziennie. W praktyce stosuje się 1 dziennie 20-30min.
Zasady układania elektrod.
Stosuje się ułożenie 2 i 4 elektrodowe. Ułożenie powinno mieć ścisły związek z przebiegiem nerwów. 2 elektroda ułożona jest na końcu miejsca bólu. Jeżeli ból zlokalizowany jest w jednym miejscu należy znaleźć korzeń rdzenia. Jeżeli bój jest miejscowy bez promieniowanie możliwe jest ułożenie podłużne lub poprzeczne.
22.Wskazania i przeciwwskazania TENS.
Wskazania
bóle układu kostnego oraz bóle kręgosłupa
bóle stawów
bóle mięśni
nerwobóle z powodu dyskopatii
bóle związane ze zmianami zwyrodnieniowych
bóle pourazowe przewlekłe
bóle reumatyczne (gościec, zapalenie stawów)
bóle zwyrodnieniowe tkanek tworzących staw (artroza)
bóle związane z odwapnieniem kości (osteoporoza)
bóle miażdżycowe (arterloskleroza)
bóle neurologiczne,
bóle migrenowe przewlekłego
Przeciwwskazania
rozrusznik serca, silna arytmia serca
epilepsja
nowotwór
ciąża
zaawansowane żylaki zewnętrzne w miejscu aplikacji
nie wolno układać elektrod na podrażnionej, zranionej skórze lecz otoczyć elektrodami ranę, naklejając elektrody na zdrowej skórze
nie stosować na mokrą skórę
nie stosować ze stanem gorączkowym
nie stosować w okolicach serca
23. Interferencja
Interferencja jest to nakładanie się 2 lub więcej fal prowadzących do powstania wzmożonej fali wypadkowej. Prądy są sinusoidalnie zmiennymi, średniej częstotliwość. Powstają one w ciele pacjenta w wyniku interferencji 2 prądów średnie częstotliwości płynących w 2 niezależnych elektrod.
24. Parametry interferencji
Częstotliwość waha się od 3500 do 10000 [Hz]. Im częstotliwość jest wyższa tym lepiej znoszona jest przez pacjenta. Najczęściej jednak ustawia się na 4000 [Hz].
Zasady układania elektrod
interferencja 2 polowa - występuje w nowych aparatach polega na ułożeniu 2 elektrod obok siebie w sposób podłużny lub poprzeczny
interferencja 4 polowa- używamy w niej 2 obwodów czyli 4 elektrod. Elektrody muszą tworzyć kwadrat a środek bólu musi znajdować się miedzy elektrodami.Po jednej stronie znajdują się Anody po drugiej Katody.
Natężenie prądu ustalamy do odczuć pacjenta tak aby odczuwał silne ale nie bolesne wibracje. Podczas zabiegu można kilkakrotnie zwiększyć dawkę natężenia.
Czas zabiegu: wynosi 10 -20 min. zabieg wykonywany jest codziennie ilość zabiegów 10-15.
25.Wskazania i przeciwwskazania do interferencji.
Wskazania
nerwobóle,
mięśniobóle,
zaburzenia krążenia obwodowego,
zespoły bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów kończyn i stawów kręgosłupa,
odmrożenia,
nietrzymanie moczu,
zaparcia,
dyskopatia,
Przeciwwskazania
rozrusznik serca,
metal na drodze przepływu prądu,
uszkodzenia i choroby skóry,
ostre procesy zapalne,
nowotwory złośliwe i łagodne,
ropne zmiany skórne,
26. Parametry prądów TRABERTA.
• Czas impulsu 2 ms
• Czas przerwy 5 ms
• Częstotliwość impulsów 143 Hz
• Czas zabiegu 8-15 minut
• Natężenie prądu 15-25 mA
27. Zasady układania elektrod w prądzie Traberta.
a) lokalna -w obrębie stawów, katoda m miejscu bólu anoda po stronie przeciwnej
b) segmentarna- układa się na kręgosłupie i są to jedyne prądy w których można tak postępować. Wyróżniamy następujące sposoby ułożenia:
szyjne - Anoda (+) w dolnej części kości potylicznej oraz na kręgosłupie szyjnym Katoda (-) ułożona 3 cm poniżej
piersiowe- górne - Katoda (-) ułożenie tuz poniżej C7, Anoda (+) 3cm poniżej Katody
piersiowo-lędźwiowe- jedna elektroda ułożona jest na środkowych lub dolnych kręgach piersiowych Katoda (-) ułożona na górze Anoda (+) 3cm poniżej
lędźwiowo-krzyżowe- Katoda ułożona na wysokości Th 12, L2 Anoda na wysokości L4-S1, w oddaleniu 3 cm od Katody i 3 cm poniżej szpary pośladkowej
28. Wskazania i przeciwwskazania TENSA.
Wskazania |
Przeciwwskazania |
• choroba zwyrodnieniowa stawów kręgosłupa, |
• ostre stany zapalne, |
29.Ultradźwięki
Ultradźwięki- są to drgania mechaniczne. Podczas ich aplikacji prze tkanki nie przechodzi jakikolwiek prąd elektryczny. Ultradźwięki są rodzajem mechanoterapii.
30.Zmiany miejscowe i ogólne ultradźwięków.
Miejscowe:
-zmiany mechaniczne, spowodowane różnicą ciśnień w przebiegu podłużnej falii
-zmiany termiczne, powstają w wyniku wytworzonego w tkankach ciepła
-fizykomechaniczne, powstają w wyniku wpływu ultradźwięków na koloidy tkankowe
Ogólne:
-przeciwbólowe, przeciwzapalne
-zmniejszenie napięcia mięśniowego
-przyśpieszenie gojenia się ran
-zwiększenie rozciągliwości tkanki łącznej w bliznach
-wytworzenie w tkankach ciepła i stanu przekrwienia
31. Wskazania i przeciwwskazania do ultradźwięków.
Wskazania
- zwyrodnienia stawów i kręgosłupa
- zespoły przeciążeniowe mięśni i ścięgien
- ostrogi piętowe
-blizny
Przeciwwskazania:
- ciąża
- nowotwory
- gruźlica
- niewydolność krążeniowa
- rozrusznik serca
- zakrzepy
-części metalów
-osteoporoza
- nie zakończony proces kostnienia
-przerwanie ciągłości tkanek
- unikać: głowy, serca, jamy brzusznej i narządów rodnych
32.Metoda labilna, stabilna, segmentarna.
Metoda labilna - prowadzimy głowicę po ciele pacjenta ruchami okrężnymi lub pasmami. Jeden taki ruch powinien trwać 2-3s. Głowica powinna ściśle przylegać do ciała. Zbyt szybkie przesuwanie głowicy powoduje powstanie podłużnej fali ultradźwiękowej. Stosowanie wzdłużnych pasów znalazło zastosowanie w okolicy przykręgosłupowej w obrębie mięśni i na dużej powierzchni.
Przeciętnie wykonywane są 3 pasy o szerokości głowicy i długości 10-12cm. Czas prowadzenia w obrębie jednego pasa wynosi 30s. Podczas przesuwania dołączamy ruchy okrężne.
Metoda stabilna (stojąca) - znalazła zastosowanie w nadźwiękawianiu wybranych punktów, zwojów, złogów wapnia w torebkach stawowych. Stosujemy ¼ dawki stosowanej w metodzie labilnej. Nie powinna przekraczać 0,4-0,5W/cm2 i czas nie dłuższy niż 5 minut.
Podczas zabiegu powstaje dużo ciepła. Tej metody praktycznie się nie używa.
Metoda segmentarna - polega na nadźwiękawianiu okolicy przykręgosłupowej, korzeni nerwowych unerwiających miejsce zmian chorobowych tworzących się na obwodzie lub w narządach wewnętrznych. Jeżeli zmiany chorobowe są w obrębie kończyny górnej należy nadźwiękawiać odcinek C4-Th1 kręgosłupa, po stronie kończyny chorej. Kończyna dolna od Th11 do dolnej krawędzi kości krzyżowej.
Dawka nie przekracza 0,1-0,2W/cm2
33. Parametry na zabiegi ultradźwięków
Dawki:
- dawka słaba od 0,05 do 0,4 W/cm2
- dawka średnia od 0,5 do 0,7 W/cm2
- dawka mocna od 0,8 do 1,2 W/cm2
Jako granicę dawki terapeutycznej przyjęto 2W/cm2.
Częstotliwość - w aparatach starszej generacji do terapii stosowano częstotliwość 800 kHz i 1000 kHz. Obecnie stosuje się większe częstotliwości np. 1 i 3 MHz. Czas trwania zabiegu
- czas krótki - od 1 do 3 minut
-czas średni 4 do 9 minut
- czas długi 10 do 15 minut
- Czas nadźwiękawiania segmentalnego 2 minut
Liczba zabiegów w serii
- 10 zabiegów w schorzeniach przewlekłych
- 6 lub mniej w ostrych
Częstotliwość zabiegów :
między zabiegami powinna występować jedno lub dwudniowa przerwa. Codzienne zaiegi powinny być wykonywane w stanach ostrych choroby, w leczeniu urazów i przykurczów
Współczynnik wypełnienia - jest procentowym wyrażeniem długości impulsu do długości okresu ( w nawiasie podaje się stosunek długości impulsu do długości okresu ) jeżeli współczynnik wypełnienia zostanie ustawiony na 100% ( 1:1) , ultradźwięk będzie pracować w trybie ciągłym.
34. Laser i jego cechy.
Laser- wzmocnienie światła poprzez wymuszoną emisję promieniową.
Cechy:
-jednobarwność
-spójność
-równoległość
-intensywność
35.Parametry laser.
a) dawka
-stan ostry 0,1-3 J/cm*
-stan podostry 3-6 J/cm*
-stan przewlekły 6-9 J/cm*
Ogólna dawka nie powinna przekroczyć 200J. U dzieci i ludzi w podeszłym wieku zmniejsza się dawkę o 30-60%.
b) długość fali
-promieniowanie czerwone od 500 do 700 nm
-promieniowanie podczerwone 800 do 950 nm
c) częstotliwość
Najczęściej stosuje się 3000-10000 Hz. W stanach ostrych niższą a przewlekłych wyższą.
d) mocne sondy laserowe
sonda czerwona 30-60 mW
sonda podczerwona 100-200-300-400-500 mW
36.Wskazania i przeciwwskazania do laseroterapii.
Wskazania:
✔ złamania, skręcenia, stłuczenia mięśni i tkanek
✔ choroby zwyrodnieniowe stawów
✔ zapalenie ścięgien
✔ zespoły bólowe np. łokieć tenisisty, bolesny bark, lędźwie, ostroga piętowa
✔ reumatologiczne zapalenie stawów
✔ zapalenie stawów biodrowo-krzyżowych
✔ infekcje ropne skóry, trądzik
✔ owrzodzenia podudzi, odleżyny, oparzenia
✔ półpasiec, opryszczka, blizny
Przeciwwskazania:
✗ ciąża
✗ choroba nowotworowa
✗ zaburzenia wydzielania gruczołów dokrewnych, szczególnie nadczynność i niedoczynność tarczycy
✗ nie ustabilizowana cukrzyca
✗ arytmia
✗ stany ostrej niewydolności krążenia
✗ ciężkie zakażenia wirusowe i grzybice
✗ wysoka gorączka
✗ nadwrażliwość na światło
✗ przyjmowanie leków światlouczulających
37.Magnetoterapia i jej zalety.
Magnetoterapia, to skuteczna metoda leczenia polegająca na poddaniu danej okolicy ciała wpływowi pulsującego pola magnetycznego o niskiej częstotliwości. Leczenie takie powoduje przemieszczanie się jonów, czego skutkiem jest hiperpolaryzacja błony komórkowej. Zwiększa to wykorzystanie tlenu przez komórkę i tym samym wzmaga procesy naprawcze i przemianę materii. Dużą zaletą pola magnetycznego jest możliwość wykonywania zabiegów na zagipsowanie okolice ciała, oraz te w których znajdują się elementy metalowe.
37.Magnetoterapia i jej zalety.
Magnetoterapia- jest zabiegiem fizykalnym, polegającym na zastosowaniu wolnozmiennego pola magnetycznego.
Zalety:
- jest to metoda nietermiczna może być stosowana w ostrym stadium choroby
- zabiegi mogą być wykonywane przez gips, bandaż, odzież oraz przy wszczepionych metalowych implantach ( nieelektronicznych)
-zabiegi mogą być wykonywane u dzieci.
38.Parametry magnetoterapii.
KSZTAŁT IMPULSU
- Prostokątny- w chorobach układu kostno-stawowego,
- Sinusoidalny- w chorobach układu nerwowego, tkanki miękkie,
- Trójkątny- w chorobach chrząstki stawowej, osteoporozie.
CZĘSTOTLIWOŚĆ
1-5Hz w stanach ostrych
5-20Hz w stanach podostrych
20-50Hz w stanach przewlekłych
RODZAJ APLIKATORA
- Solenoid o średnicy 500mm stosuje się do zabiegów w okolicy tułowia
- Solenoid o średnicy 315mm stosuje się do zabiegów w okolicy kończyn dolnych i głowy
- Solenoid o średnicy 200mm stosuje się do zabiegów w okolicy kończyn górnych
- PRZERWA = PULS
- Pole magnetyczne może być generowane w sposób impulsowy lub ciągły. W przypadku pola impulsowego zabiegi rozpoczyna się od przerwy wynoszącej 3s, skracającej czas w kolejnych zabiegach o 0,5 s.
CZAS ZABIEGU
- 15-30 minut
- SERIA ZABIEGÓW
- Od 15 do kilkudziesięciu. Przez pierwsze 5-10 zabiegów magnetoterapię należy stosować codziennie, później może być stosowana co 2 lub 3 dni.
39. Wskazania i przeciwwskazania pola magnetycznego.
Wskazania
opóźniony zrost kostny
staw rzekomy
osteoporoza
choroba zwyrodnieniowa stawów
RZS
owrzodzenia i zmiany troficzne podudzia
infekcje bakteryjne skóry i tkanek miękkich
bliznowce
stan po udarze mózgu
migrena i bóle naczyniowe głowy
zaburzenia czynności nerwów czaszkowych i obwodowych
stwardnienie rozsiane
choroby infekcyjne rogówek
zanik nerwu wzrokowego
nadciśnienie tętnicze
choroba niedokrwienna serca
zaburzenia rytmu serca
nadwrażliwe jelito grube
przewlekłe zapalenia trzustki
Przeciwwskazania
ciąża
choroba nowotworowa
czynna gruźlica
cukrzyca młodzieńcza
tyreotoksyloza
krwawienie z przewodu pokarmowego
ciężkie infekcje bakteryjne i wirusowe
obecność elektronicznych implantów np. rozrusznika serca
okres naświetlania promieniami jonizującymi
okres badań radiologicznych
grzybica
zarostowo-zakrzepowe zapalenie żył
40.Krioterapia j mechanizm działania.
Krioterapia jest to zabieg pozwalający na miejscowe schłodzenie ciała pacjenta przez kontakt ze strumieniem zimnej pary azotu. Nawiew parami ciekłego azotu uśmierza ból, zmniejsza napięcie mięśniowe, obrzęki oraz proces zapalny. Zabieg stosuje się m.in. w schorzeniach reumatycznych, urazach narządu ruchu, dyskopatiach, zmianach zwyrodnieniowych. Krioterapia miejscowa stosowana jest głównie w okresie wczesnych urazów, gdyż pomaga w zmniejszeniu bólu, procesu zapalnego, obrzęków, zwiększeniu zakresu ruchu w stawie i zwiększeniu siły mięśniowej. Dzięki zabiegom krioterapii czas rekonwalescencji stawu po urazie znacznie się skraca.
41.Parametry krioterapii.
temperatura ok. -150 st. C do -180 st. C. Zabieg powtarza się średnio 10 razy, jego czas wynosi od 1 do 4 minut.
Wskazania
świeże urazy (stłuczenia, skręcenia, zwichnięcia, naderwania mięśni, uszkodzenia ścięgien, uszkodzenia więzadeł),
przeciążeniowe odczyny zapalne stawów, ścięgien i mięśni,
choroby zwyrodnieniowe stawów,
wszystkie choroby reumatoidalne narządów ruchu,
zmiany zapalne stawów o podłożu metabolicznym - dna (skaza moczanowa),
stwardnienie rozsiane,
niedowłady i przykurcze spastyczne kończyn w przebiegu porażenia połowicznego,
Przeciwwskazania
ropne schorzenia skóry, świeże blizny i rany,
choroby krwi,
miejscowe odmrożenia,
zespół Sudecka,
zespół Reynauda ,
choroba nowotworowa,
stany wyniszczenia i osłabienia organizmu.