Negocjacje i umowy międzynarodowe.

02.10.2004r.

Tworzenie prawa

Umowy międzynarodowe stają się źródłem prawa;

Prawo traktatów - jedna konwencja wiedeńska kodyfikuje zasady zawierania umów międzynarodowych.

Prawo traktatowe - wszystkie umowy, konwencje zawarte mające źródło prawa.

Każda umowa musi spełniać pewne kryteria

Konwencja - prawo traktatów - przykład prawa stanowionego, spisanego

Zwyczaj, norma nie spisana - ale obowiązująca

Konwencja reguluje prawo traktatowe podpisana przez część państw

Państwo - podmiot suwerenny

Przy większości konwencji jest dodatkowy warunek - zostaje ratyfikowana gdy podpisze ją określona ilość państw (np. ONZ; była konferencja założycielska, uczestniczyły w niej państwa założycielskie ale nie wszystkie - pierwotne)

01.styczeń1942 rok podpisano deklarację ONZ w konferencji brało udział 50 państw!

Prawo międzynarodowe wyróżnia się z systemów prawnych; specyfikacja źródła, itp.

Głównym podmiotem jest państwo - podmiot suwerenny

Wyrazem tego → państwa same zgadzają się i wyrażają swoją wolę - nie są przymuszone do niczego

Oprócz państw podmiotami są rządowe organizacje rządowe organizacje międzynarodowe członkami są państwa w drodze umowy są zobowiązane do przestrzegania prawa międzynarodowego

Są podmiotami różniącymi się od państw

Wtórne ograniczający zakres praw

Prawo międzynarodowe - zespół zasad jakie regulują stosunki między państwami, organizacjami

Źródła prawa - formalno prawne, materialne (zbiór umów) z czego wynika to co obowiązuje analizowanie źródeł prawa, poznawcze - jaką formę przybiera to z czego wynikają obowiązki (umowa międzynarodowa)

Źródło prawa międzynarodowego:

1. źródło poznania prawa (Dz.U. i inne zbiory dokumentów)

2. źródła powstania prawa

- w znaczeniu materialnym wola państw, rozum, więź społeczna i świadomość ludzka

- w znaczeniu formalnym, art. 38 statutu międzynarodowego; Trybunał Sprawiedliwości części składowe karty;

Do tych źródeł prawa międzynarodowego zaliczamy umowy międzynarodowe, zwyczaje międzynarodowe i wiążące normatywnie uchwały międzynarodowe organizacji międzynarodowych. W doktrynie wymienia się też często ogólne zasady prawa.

Nie wymienia całościowo

Akt jednostronny - uznanie, deklaracja, zgłoszenie zastrzeżeń, sprzeciw , protest

Art. 38!!

Źródło prawa - norma z której wynikają dla państw i organizacji prawa i obowiązki wiążące.

Doktryna nie jest źródłem prawa.

Umowy międzynarodowe są tu na pierwszym miejscu z czasem zostały zaliczone do źródeł prawa.

Obecnie umowa odgrywa bardzo ważną rolę

Art.. 86 Źródła prawa polskiego! (Art. 91, art. 92)

Ratyfikacja - ostateczna zgoda na wiązanie się umową

Inny tryb wiązania się umowami międzynarodowymi - organizacje ponadnarodowe

Wspólnota Europejska - organizacja o charakterze integracyjnym'

Wyposażanie organów organizacji , mają bardzo dużą władzę, mogą wydawać akty prawne wchodzące bezpośrednio, są nawet środki zapewniające ich skuteczność.

Tylko organizacje są podmiotami prawa międzynarodowego.

Organizacja ponadnarodowa ma inny charakter finansowania, zasilane jest podatkiem VAT lub cłem. Państwa członkowskie korzystają z tych środków, wyróżnia się - Wspólnota europejska..

Art. 90 - zgoda przez nasze państwo na przystąpienie do umowy…

Referendum - konieczne jest większość 2/3 głosów

ART. 89

Rodzaje umów międzynarodowych!!

Wielka ratyfikacja

Prawo ratyfikacji ma prezydent

Ratyfikacja wymaga zgody sejmu w ustawie ( te ważniejsze ratyfikuje już prezydent)

Te kwestie reguluje już prawo międzynarodowe!

5 kategorii umów: art. 89

Art. 90

Jest sprzeczność pomiędzy tym co jest uregulowane w ustawie albo ustawa jest nieważna albo ją zmieniamy.

Art. 91

Tylko ratyfikowane umowy międzynarodowe są źródłem prawa

Mają moc wiążącą, źródłami prawa są ważniejsze umowy międzynarodowe, nie wszystkie na które wyrażana jest zgoda są źródłem prawa tylko te międzypaństwowe - zawierane są przez głowę państwa, regulowane są ważne istotne kwestie

Źródło prawa - rozporządzenie i ….

Ważna jest tu hierarchia

Równorzędne są te o których mowa w art. 38

Nie ma żadnego znaczenia formalnego

Znaczenie praktyczne

Wraz z rozwojem ………… wzrasta rola umów międzynarodowych (źródeł prawa i instrumentów realizacji stosunków międzynarodowych)

Umowa międzynarodowa stała się źródłem prawa po kongresie wiedeńskim

Wcześniej były tylko umowy dwustronne, miały one charakter cywilno prawny.

Musi zawierać normy o charakterze powszechnym, muszą być wprowadzane zasady mające charakter powszechny.

Można wielokrotnie stosować w podobnych sytuacjach w przyszłości

1815 - Kongres Wiedeński

Po nim

Kodyfikacja

- Prywatna (poszczególni uczeni, stowarzyszenia międzynarodowe, brak umowy obowiązującej)

- oficjalna (poszczególne państwa, moc wiążąca dla organów danego państwa); (organizacja i grupy państw, formy umów międzynarodowych, moc wiążąca w stosunkach międzynarodowych)

Aby stało się prawem musi być aspekt psychologiczny

Są pewne zasady stosowane, nie występuje element piniowy

Kurtuazja..? narodowa - ważna rola (nie towarzyszy tej praktyce przekonanie że to prawo) jest uzupełnianie tego co obowiązuje.

Na potrzeby kodyfikacji zwracano uwagę po 18 wieku (Bertram?)

Gdy mówi się o kodyfikacji - opracowaniu zasad dotyczących pewnych spraw

Jeżeli chodzi o kodyfikację po kongresie z 1815 roku to prywatna i oficjalna (D.D. Field, P.F.Ore, )

Konwencja genewska pierwsza (losy chorych i rannych)

Konwencja opracowana na Konferencji Haskiej (I) 1899 (4)

(II) 1907 (13) przyjęte ważne konwencje bez deklaracji i protokołów

1. Kodyfikuje pokojowe rozwiązywanie sporów

4. klauzula Martena

2. Konwencja Portera (prawo do wojny)

Niezależnie od konferencji powstają instytucje

Instytut Prawa Międzynarodowego 1873 - organ grupujący wybitnych prawników którzy mieli przygotowywać projekty regulacji prawnych.

Powstałą na gruncie europejskim, rozwija się współpraca regionów

1912 Amerykański Instytut Prawa Międzynarodowego

Na sesji w 1928r. projekt 30konwencji i odbywały się konferencja

(6) 1928 Havana - 6 konwencji

(7) 1933 Montevideo

Okres międzywojenny działalności Ligii Narodów powołanie w 1924 roku komitetu Prawników przez LN - przygotowywanie projektów konwencji

Przyjęcie konwencji na Konferencji w Hadze w 1930roku - dotyczące obywatelstwa

ONZ - organizacja która wykorzystuje doświadczenia LN

Zgromadzenie Ogólne - reguluje pracą

Karta Narodów Zjednoczonych (art. 13 ust.1 A) na Zgromadzenie ogólne nałożono zadanie określone jako obowiązek ZO realizując to zadanie korzysta z różnych technik

1. może korzystać z projektów opracowanych przez ….

2. Zlecić członkom ONZ umowy, która jest….

Mozę korzystać z projektów innego organu,

Może przygotowywać teksty umów, korzystając z pomocy różnych organów

Projekt może być przygotowany przez organ pomocniczy

Zgromadzenie może powołać organ ( a proch???) - komitet specjalny - opracowanie zasad (deklaracja zasad przyjęta przez ZO)

Opracowana konwencja przez organ poza ONZ np. Komisja Zbrojeniowa z Genewy

Kwestia regulacyjna

Obszerniejsze kodyfikacje , procedura modyfikacyjna

Rok 1948 powołano Komisję Prawa Międzynarodowego przez ONZ

Organizacje wyspecjalizowane

Pełniące rolę w ramach ONZ

16.10.2004r.

Rozwój historyczny kodyfikacji:

- Okres przed I w.św, szczególnie I i II konferencja haska

- Okres Ligii Narodów konwencja dotycząca niektórych zagadnień konfliktów umów o obywatelach

- po II wojnie światowej:

* w ramach ONZ:

+ w ramach KPM

+ poza KPM

*poza ONZ w szczególności konferencje dyplomatyczne zwołane przez rząd szwajcarski w Genewie, 4 konwencje dotyczące obrony ofiar wojny.

Komisja Prawa Międzynarodowego

Referenci:

I.L. Brierll

Sir Hersh Lauerpacht

Sir Gerald Fitzmaurice

Sir Humprey Waldock

Prace kodyfikacyjene

Prawo dyplomatyczne to tylko jeden z działów.

Gdy ta komisja została powołana do życia to najpierw koncentrowała się na wydawaniu opinii. Wnioski opinie są kierowane do niej. Opinie często były rozbieżne z MTS (Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości) Doraźny organ próbujący rozwiązać jakieś problemy. Członkowie KPM po memoriale skierowanym do ONZ (25 tematów, propozycji do kodyfikacji) wybranych zostało 14 (uznanie państwa, sukcesja, jurysdykcja, traktowanie cudzoziemców, stosunki dyplomatyczne, stosunki konsularne, na 10 miejscu było prawo traktatów)

Po II wojnie światowej organem jest OZN, powołuje się referentów którzy powinni opracować projekt , np.-. prawo traktatów. Ten „1” referent już po roku przedłożył raport złożony z 11 artykułów, skoncentrował się na definicjach, terminologii, kwestie zawarcia traktatów, szybko jednak zakończył swą pracę - zrezygnował w 52 roku zakończył pracę nad projektem i w KPM też zakończył.

Drugi referent był na Uniwersytecie Lwowskim, został sędzią MTS-u

53 roku - pierwszy raport przedstawił - został on skrytykowany, więc ten przygotował kolejny uwzględniając poprawki z pierwszego, Próbował określić istotę traktatów międzynarodowych. Poświęca uwagę zawieraniu traktatów, uwagi do tego nie są już brane przez niego pod uwagę bo zostaje sędzią MTS.

Następny tj. trzeci to radca prawny , przedstawił kolejny raport (oni nie wykorzystywali prac swoich poprzedników) raport tego zawiera ponad 100 art. Przewiduje w umowach międzynarodowych prawa i obowiązki państw trzecich. Też jest sędzią MTS-u.

Czwarty był kierownikiem katedry prawa na Oxfordzie. Podzielił raport na trzy działy.

W 62r. I raport - zagadnienia wstępne - powstawanie, zawieranie umów międzynarodowych

63r. II raport - dotyczy zagadnień organizacyjnych, moc wiążąca traktatu, zawieszenie, wygaśnięcie, ważność

63r. III raport - stosowanie, okres między zaczęciem a końcem

Wszyscy oni byli Brytyjczykami, każdy przejawiał odrębne cechy, raport 1 był bardzo ogólny, zbyt jednokierunkowo podchodził do tych spraw; drugi niezwykle wnikliwie, obszerne raporty mało normatywnego materiału, przedstawił wszystkie elementy za i przeciw, trzeci - przepisy były obszerne, kazuistyczne, czwarty wybrał złoty środek miał świadomość wad tych poprzednich, wybrał złoty środek pomiędzy tymi skrajnościami . Został opracowany projekt traktatu.

* projekt Art. O prawie traktatów (po przyjęciu włączenie do prac) 6 komisji - prawna, później dyskusja plenarna, 66 roku było to analizowane na mocy rezolucji, zwołanie konferencji międzynarodowej dopracowania prawa traktatów. Wiedeń 69 rok II sesja podpisanie uchwalonej Konwencji o Prawie Traktatów ( w pierwszej sesji brało udział 103 państwa)

Praca na konferencji ( Państwo - gospodarz ma liczne obowiązki, np. musi wyznaczyć ze swojego państwa przedstawiciele na przewodniczącego) na miejsce konferencji był często wyznaczany Wiedeń

{* Verosta - prace o prawie traktatów zaproponował prawnika włoskiego Roberto Ago”???” - na przewodniczącego} 23 zastępców - prezydium, są komisje plenarne, problemowe, wyniki komisji problemowej są rozpatrywane codziennie w ramach komisji plenarnej. 105 posiedzeń komisji plenarnej.

Prace zakończyły się 23 maja 1969roku - przyjęcie, podpisanie, wchodzi w życie po zgodzie państw dopiero

Każda umowa wielostronna ma jeszcze dodatkowe umowy tj. inne warunki

Art. 84 - co musiało zostać spełnione aby różne kryteria co do wejścia czegoś w życie

Państwa przystępujące to te które później zdecydowały się przystąpić

Sukcesor (zw. Ze zmianami terytorialnymi)

Konwencja o prawie traktatów między państwami a organizacjami…

Konwencja wiedeńska o sukcesji państw w odniesieniu do traktatów zawarta we Wiedniu 23.08.1978

Konwencje które regulują działy prawa

Budowa umowy zawartej w jednolitym dokumencie:

TYTUŁ UMOWY (nazwa, przedmiot, ewentualnie data)

WSTĘP DO UMOWY :

PREAMBUŁA

INWOKACJA (wstęp w umowach zawieranych przez Stolicę Apostolską)

INTYTULACJA

ARENGA

NARRACJA (kto ma pełnomocnictwa, kto je sprawdza)

DYSPOZYCJA:

-cz. Materialnoprawna (treść)

-cz. Formalnoprawna (podział na działy, artykuły, itp.)

KORABORACJA (na dowód czego wyciśnięto pieczęcie)

Klauzule

MIEJSCE I DATA ZAWARCIA UMOWY

PODPISY I PIECZĘCIE

Państwa są reprezentowane przez głowy państwa.

Klauzula Najwyższego Uprzywilejowania mówi o przyznaniu praw państwu.

Państwo A przyznaje państwu B określony zestaw praw, które to państwo kiedyś odda innemu państwu. Układ ogólny w sprawie ceł i handlu podstawowa zasada to przyjęcie KNU.

Klauzula narodowa - przyznanie praw, równe traktowanie narodów

Klauzula wzajemności - państwa przyznają sobie te same prawa.

---------------- *** ---------------

Konwencja o Prawie Traktatów 23 maj

Arenga

85 Art. Treści umowy podzielone na części jest ich 8.

Preambuła konwencji wiedeńskiej

Umowy są ważne jako źródło prawa omówienie zasady prawa międzynarodowego regulujące stosunki między członkami społeczności międzynarodowej, dualizm (zasady jakie mają być stosowane zasady obowiązujące w prawie traktatów, podkreślenie roli)

ANALIZA KONWENCJI:

Umowa międzynarodowa - zgodne oświadczenie woli dwóch lub więcej podmiotów prawa międzynarodowego, które wywołuje skutki prawne.

Skutki prawne - rodzi prawa i obowiązki pozornie zawarte między podmiotami prawa oraz regulowane przez normy prawa międzynarodowego

Akt prawa międzynarodowego

Umowa - sposób wyrażania woli przez państwa można wyrażać wolę w różny sposób (zaprzestania prób atomowych na Pacyfiku)

Zasady dobrej wiary - państwo działa dobrej wierze to jest to źródłem umów

Wola jest wyrażona czasem milcząco (kiedy to wywołuje skutki prawne bardzo poważne, wtedy gdy rodzi się norma prawa zwyczajowego) na bieżąco trzeba się odcinać jakaś norma

Art. 2 ust. 1A + art. 3

Traktat - synonim umowy międzynarodowej, nie ma znaczenia jaka szczególna nazwa zostaje przyjęta. Brak porozumienia międzynarodowego (tylko do umów zawieranych pomiędzy państwami) aby były zawierane w formie pisemnej, w innej niż pisemna też mają moc wiążąca.

Ptk.C do takich umów gdzie stronami są również inne organizacje nie tylko państwa np. prawo morza

Są umowy zawarte między państwami ale nie jest regulowana normami prawa międzynarodowego tylko prawa wewnętrznego. Kwestia podmiotowości - zdolność do tworzenia praw i obowiązków miały państwa. Inne podmioty są tworzone przez państwa. Podmioty po państwach to organizacje, mogą tworzyć normy prawa ale to jest już regulowane.

Naród zamieszkujący określone terytorium…

6.11.2004r.

Konwencja o prawie Traktatów. 8 (1969r.)

1. część - wstęp
   art. 1
   art. 2 pojęcia
   art. 3 określenie zakresu czasowego, przedmiotowego

2. część - zawarcie i wejście w życie traktatów
   3 działy:
   -zawieranie traktatów
   -zastrzeżenie
   -wejście w życie umowy.

4. Część - poprawki, modyfikacje traktatów

5. Część - nieważność, wygaśnięcie, zawieszenie traktatu

6. Część - ogólne (sukcesja, odsyła konwencje)

Art. 1 wprowadza definicję umowy

Porozumienie między państwami, zgodne oświadczenie dwóch lub więcej podmiotów prawa międzynarodowego, które wywołuje skutki prawne.

Umowa jest aktem PMP. Jest to sposób wyrażania woli w sferze SM (np. jednostronna, wielostronna).
Zasada dobrej wiary - podstawowa zasada przyjęta na gruncie prawnym.
Wola może być wyrażona milcząco (przez zwyczaj)

Musi to być porozumienie zgodne z prawem międzynarodowym
Art. 2 nie ma znaczenia nazwa umowy (znaczenia prawnego). W praktyce z nazwą łączy się typ umowy i ranga umowy ( 83r. uchwała rady Ministrów <- podział na umowy państwowe, rządowe i resortowe - w imieniu ministra określonego resortu)
zazwyczaj nazwy:

• pakt (na szczeblu dwóch państw, w trybie złożonym, przeważnie ratyfikacja)

• traktat (umowy na podstawie których ustalone są granice, pokoju, wspólnoty europejskie, na szczeblu najwyższym, tryb złożony)

• układ (państwa stowarzyszają się, o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej)

• umowa, konwencja ( ratyfikacja, tryb złożony, nie dotyczą żywotnych interesów państwowych, kodyfikacją prawa międzynarodowego)

Niższej rangi umowy:

• deklaracja, protokół, porozumienie, memorandum, konstytucja, statut, konkordat (przez Stolicę Apostolską)

umowa zawarta nie w formie pisemnej nie ma mocy prawnej i nie wpływa na moc prawną.

Zakres państwowy został zawężony, jest to uregulowane w części końcowej.

32, 33/29 rezolucja z 1974r. zasada uniwersalna, zakres podmiotowy zawężony, przez rezolucję, rezolucja wprowadza zasadę uniwersalizmu podmiotowości.

Art.4
- konwencja nie działa wstecz (konwencję stosuje się jedynie do traktatów zawartych przez państwa po wejściu niniejszej konwencji w życie w odniesieniu do tych państw)

W art. 2 dwie definicje !!!

Pełnomocnictwo - dokument wyznaczony przez kompetentna władzę państwową, który upoważnia państwo do poszczególnych czynności
- ustalanie tekstu umowy
upoważnienie do wyrażenia zgody na związanie umową

Art.2 d) oświadczenie woli, na podstawie którego państwo chce pewne postanowienia zmodyfikować albo wykluczyć.

Sygnatariusz - państwo, które podpisało, a nie ratyfikowało

Art. 6 zdolność traktatową posiadają podmioty prawa (państwa, ale też inne podmioty - w sposób pochodny, im nadany)

Art.7

Podmiotami jedynie są państwa suwerenne.

Konieczna zgoda państwa macierzystego

Ad referendum - podpisanie (zarazem nie musi być potwierdzenia, nie ma odpowiedzialności)

ZAWIERANIE UMOWY

1. Negocjacja proces komunikacji, w którym strony wymieniają informacje, ale też zaznaczenia swoich stanowisk . interesy stron są częściowo zbieżna, częściowo różne - muszą zlikwidować różnice, muszą zawrzeć kompromis, droga do zawarcia transakcji, szacowanie sił, określenie stopnia wzajemnego zaufania w negocjacji. Wzajemne przekonywanie się do ofert, aby obie strony miały korzyści. Negocjacje nie są walką, są sposobem osiągnięcia porozumienia . Negocjacje zakładają konieczność wzajemnego zaufania. Negocjacje to poszukiwanie wspólnych celów, wartości, interesów. Wszystko zależne od warunków i czynników sytuacyjnych.
   * Etapy i techniki negocjacji:
   - najpierw ustalenie celu i planu
   - procesy przeanalizować, które doprowadzały do negocjacji
   ustalenie kierunków sporu i określenie granic negocjacji
   - zebranie max danych i przeanalizowanie ich (pytania: czego dotyczą negocjacje, z kim negocjujemy, kto nas będzie reprezentował, jaki termin i nazwa, czas, gdzie rozmowy, kto będzie gospodarzem, klimat - dobranie osób też, jaki przyjmujemy styl - twardy miękki, oparty na zasadach, jakie są nasze aspiracje i oferty wejściowe, jaki zamierzamy osiągnąć rezultat)
   
   3 etapy:
   -> sterowanie negocjacji
   -> zakończenie negocjacji
   -> perspektywy na przyszłość
   

Ad 1 etap

• tu stosuje się techniki psychologiczne, ukazanie siebie w jak najlepszym świetle, wzbudzenie sympatii, wyrobić wizerunek

• rozpoczęcie rozmów (zwrócenie uwagi na wypowiedź, gesty) taktyka efektu pierwszego wrażenia - można to też uzupełnić prezentacją siebie <- musimy zwiększyć swoją atrakcyjność

• prezentacja członków ( wytworzenie dobrej atmosfery - życzliwości i przyjaźni)

• przedstawianie ofert

• wzajemne przekonywanie się (wzajemna percepcja)

• próba zrozumienia

• odbiór intencji

• siła argumentacji

• otwarte omawianie różnic

• myślenie twórcze (dużo pomysłów rozwiązań, ich ocena, świadomość, że trzeba iść na ustępstwa, kreatywność)

• ustosunkowanie się do propozycji

• wyrażanie zgody

• na piśmie

Ważne taktyki :

• przechwytywania inicjatywy (gdy zmiana biegu jest możliwość płynnego przejścia do innego tematu - to stasujemy tę technikę i powstrzymywanie się od decyzji, by zyskać na czasie)

• taktyki eskalacyjne (na spontaniczne się dzielą i strategiczne; spontaniczne sprowadzają się do gry emocji, traktowanie partnera jako przeciwnika walka; strategiczne - zaplanowanie działania, metody drastyczne często - np. stymulacje strajków , demonstracji mają wynik przyjęcie przez partnera określonych żądań

taktyka obronna, manipulacji psychologicznej, dystrybutywne integratywne

11.12.2004rok.

Ogólne struktury procesu negocjowania:

Etap pierwszy → przygotowanie:

• faza przygotowania

• faza poznawania się i prezentacji

• faza nawiązywania kontaktów

Etap drugi → prowadzenie rozmów:

• otwarcie licytacji

• przebieg licytacji

• zawarcie kontaktu

Etap trzeci → zakończenie negocjacji:

• faza rozmów końcowych

• faza oceny rezultatów

• faza realizacji umów.

Literatura dodatkowa:

- S. Workowska - Negocjacje Zbiorowe

- Dana - Rozwiązywanie konfliktów

- Przegląd Psychologiczny z 1990 roku nr 2 ; art. Dąbrowskiego „W poszukiwaniu Negocjatora”

- Fischer, Ury - Dochodząc do TAK. Negocjowanie bez poddania się.

- Gut, W.Haman - Docenić konflikt. Od walki i manipulacji do współpracy.

- A. Pietrzyk - Negocjacja i mediacja jako sposób kierowania konfliktem ( Przegląd psychologiczny z 1996 roku nr 3,4)

- Zbień-Maciąg - Negocjowanie i negocjacje, sposób na konflikty.

Przygotowanie → zebranie informacji, budowanie przyjaznej atmosfery

Nie wszyscy biorą udział w licytacji, za zewnątrz głos zabiera tylko przewodniczący. Trzeba być twórczym , brać pod uwagę wiele rozwiązań.

Zawarcie umowy:

- w znaczeniu szerszym:

Prawo prowadzące do zawarcia pisemnych zobowiązań między państwami. Negocjacje Zaczynają się od rokowań, zaś kończą się uprawomocnieniem się umowy → pojęcie sensu largo

- sensu stricte

Ogranicza się tylko do ostatniego etapu → uprawomocnienia umowy po wyrażeniu woli.

Kiedy umowa uzależnia, warunki prawne muszą być spełnione, często akt musi wykonać określona w umowie liczba państw.

Sygnatariusz - podpisało ale nie ratyfikowało.

Proces złożony:

1 etap → podpisanie umowy nie rodzi takich zobowiązań jak w procesie prostym

2 etap → ratyfikacja, przyjęcie.

Złożenie dokumentów ratyfikacyjnych , dopiero zakończenie drugiego etapu wywołuje skutki prawne.

Stronami umów mają być podmioty prawa międzynarodowego, za podmioty uważa się nie tylko państwa.

Procedura zawierania umów → Folia

Jesteśmy Państwem prawa!!

Art. 87 → określa źródła prawa

Art. 88

Art. 86

Art. 89

Jest ratyfikacja mała i duża (wymaga zgody sejmu)

Mamy takie umowy >?<:

- dotyczące pokoju, sojuszu

- praw i obowiązków obywateli

- członkowstwa w ….

- finansowym

- wymagających ustawy

UZUPEŁNIĆ TO!!!

Sejm musi się zgodzić na ratyfikację;

Prezes Rady Ministrów powiadamia sejm o ratyfikacji

Art. 90 szczególne umowy międzynarodowe

Zgoda sejmu 2/3 głosów, połowa ustawowej liczby posłów.

Art. 91 ratyfikowana umowa międzynarodowa, ogłoszona w Dzienniku Ustaw; jej wykonanie jest uzależnione od wydania ustawy.

USTAWA Z 14.04.2000R. O UMOWACH MIĘDZYNARODOWYCH ← BARDZO Ważna!!!

Zawarcie umowy: organ kompetentny → minister określonego resortu; on podejmuje pierwsze działania zawarcia umowy, ustala projekt umowy; instrukcje negocjacyjne.
Po zasięgnięciu opinii składa wniosek do rady ministrów prosząc o zgodę na rozpoczęcie negocjacji; prezes Rady Ministrów określa zakres prowadzenia negocjacji - zakres czynności wstępnych.

Resort który jest oznaczony jako właściwy rozpatruje wniosek o udzielenie zgody na podpisanie umowy międzynarodowej; w tym wniosku jest poparcie Lub zgłoszenie ewentualnych zastrzeżeń.

Gdy inne państwa zgłaszają zastrzeżenia, wymagane jest stanowisko państwa, państwo ustosunkowuje się do danej kwestii w formie uchwały Rady Ministrów.

Pełnomocnictwa:

Państwo → kompetentny organ bądź osoby z pełnomocnictwem,

Pełnomocnictwo - dokument

Minister spraw zagranicznych udziela pełnomocnictw organowi właściwemu do prowadzenia negocjacji.

Pełnomocnictwo do podpisania umowy udziela Prezes Rady Ministrów;

Ratyfikowane są te które zostały podpisane w trybie złożonym;

Organ właściwy dokonujący ratyfikacji to PREZYDENT

Tryb określany w konstytucji; procedura przewidziana dla ustawy.

Art. 14 - reguluje kwestie ratyfikacji po uzgodnieniu z innymi ministerstwami;
…… wnosi wniosek o ratyfikację; zatwierdza Rada Ministrów → umowę która nie podlega ratyfikacji;
Rada Ministrów podejmuje uchwałę o przedłużeniu…….

Sejm może nie wyrazić zgody dla umów zawieranych w trybie określonym w art.87 ; (jest termin 30 dni)

Prezes Rady Ministrów ogłasza w Monitorze. Minister który był odpowiedzialny za zawarcie umowy jest również odpowiedzialny za jej wykonanie i informowanie Ministra Spraw Zagranicznych o wszystkich sprawach związanych z daną umową.

Prezydent na wniosek Rady Ministrów …………

Tryb prosty:

Akt zgody państw na związanie się umową.

Złożony tryb składa się z dwóch etapów: przedłożenie; wyrażanie ostatecznej zgody ratyfikacja, zatwierdzenie.

Procedura mieszana: jedna ze stron wyraża zgodę w trybie prostym a druga w złożonym

Przyjęcie! mówi się że umowa została przyjęta i podpisana,

Odpowiednik trybu złożonego

Pogodzeniem dwóch trybów jest przyjęcie trybu złożonego.

Tryb prosty : Podpisanie bądź wymiana dokumentów; w momencie podpisania państwa stają się stronami umowy, określone w art., 12 prawa traktatów.

Wymiana dokumentów art. 13
noty w których jest proponowana treść umowy są wysyłane przez państwo A do państwa B.

Tryb szczególny polega na wprowadzeniu pewnych zmian; istnieje państwo trzecie
np. gdy państwo A i B zrywają stosunki międzynarodowe i muszą uregulować kwestie spornr to pomaga im państwo trzecie.

Art. 14 zatwierdzenie

Ratyfikacja, ma miejsce gdy traktat tak postanawia; gdy wynika to z pełnomocnictw.

10

---