ŚRODOWISKO LOKALNE, pedagogika społeczna


ŚRODOWISKO LOKALNE

- STRUKTURA, FUNKCJE, PRZEMYSŁ

I GENEZA

Różnice między typami zbiorowości

STOWARZYSZENIE

WSPÓLNOTA

-przynależność dobrowolna

-grupa zorganizowana wg. reguł formalnych

-posiada określone cele

-posiada strukturę, organizację wewnętrzną członków

-kieruje się określonymi wzorami zachowań

-posługuje się określonymi sankcjami wobec członków

-przynależność przez urodzenie

-organizacja wynikiem aprobaty społecznej, nieformalna

-cele nieartykułowane nie mają postaci pisanej

-struktura organizacyjna i członkowie określani są zadami. -tradycjami i poczuciem przynależności

-rządzą w niej uznane za właściwe wzory zachowań, obowiązki grupowe, konformizm

-istnieje system kontroli społecznej

II DEFINICJE I WŁAŚCIWOŚCI:

III WIĘZI W ŚRODOWISKU LOKALNYM

0x08 graphic

Nazwy te pasują do pojęcia wprowadzonego przez H. Radlińską „siły społeczne”; te 2 cechy są też nieodłączną właściwością wolontariuszy służby społecznej

Dlatego ped. Społ. do środowiska lokalnego nie zalicza zbiorowości wielkiego miasta. W granicach miasta może utworzyć się wiele środowisk lokalnych, natomiast wielkie miasto lub mniejsze z jego terytorialnymi przybudówkami odpowiadają pojęciu środowiska okolicznego (J. Pieter). Pojęcie to obok środowiska miejscowego (lokalnego) i osobistego (domowego) tworzy 3 kręgi oddziaływania wychowawczego, o malejącej sile wpływu. (jest to Koncepcja kręgów środowiskowych J.Pietra)

0x08 graphic

Jest to inna koncepcja metodologiczna „stopnia istnienia” danej zbiorowości z typologii F. Toenniesa.

„stopień istnienia” => istnienie rosnącej lub malejącej siły więzi społecznej, rosnącej lub malejącej świadomości osobistych powiązań i zależności od otoczenia, rosnącym lub malejącym znaczeniu w formułowaniu wzorców zachowań i sprawowania kontroli nad jednostką w jej własnych odczuciach.

Kręgi środowiskowe Pietera

0x01 graphic

Koncepcja kręgów środowiskowych zawiera też obraz rozwoju osobniczego poprzez stałe poszerzanie obszaru swego osobistego kontaktu od rodzicielki do społ. globalnego. Ten ruch można określić jako spiralę rozwoju.

Rodzi się na gruncie swoistej identyfikacji, czyli utożsamiania się z innymi na płaszczyźnie tożsamości etnicznej, zawodowej, religijnej. Na płaszczyźnie stałych kontaktów w klubach, uczelniach. W wyniku poszukiwania własnych celów lub realizacji podobnych zadań.

0x08 graphic
Jest wielkim zadaniem przygotowania człowieka i okoliczności, które sprzyjać będą rozwijaniu i wzbogacaniu związków psychicznych ludzi. (Człowiek od dzieciństwa powinien być wychowywany w nastawieniu prospołecznym)

0x08 graphic
H. Radlińska i A. Kamiński w swojej ped. Używają pojęcia „służby” dla określenia postawy ofiarności i gotowości pomocy drugim. (Pojęcie służby przyswoiła sobie metodyka wych. harcerskiego i metodyka kształcenia pracowników socjalnych)

System wych. powinien traktować zad. społ.. dziecka otwarcie go i uwrażliwienia na potrzeby drugiej osoby jako doniosłe zad. budowania ładu społ.

IV ANTYNOMIE UCZESTNICTWA SPOŁECZNEGO

Uczestnictwo w zbiorowości małej nie stwarza przeszkód dla poczucia więzi ze zbiorowościami wielkimi, a nawet jest jakąś formą uczestnictwa w zbiorowościach wielkich. Często jednak człowiek uczestniczy w zbiorowościach, których zakresy się krzyżują. Są również czasy i sytuacje, które wymuszają na człowieku przynależność do zbiorowości antagonistycznych w zakresie swoich zasad, idei, porządku moralnego i wymogów etycznych (np. przynależność katolików do partii komunistycznych)

V SPOŁECZNOŚĆ LOKALNA MIAST I WSI

Na tych przestrzeniach tworzy się istota miasta, jego czasowe i terytorialne odmienności i jego istotne przeobrażenia.

Pojawia się osobowość dotknięta anomią w durkheimowskim znaczeniu.

Anomia => osoba nieskłonna i niezdolna do kierowania się w zachowaniach regułami grupy, pozbawiona „orientacji społ.”, skazana warunkami wych. na nieprzystosowanie do jakiejkolwiek roli społ. i „uboga w powiązania społ.”

Wg. Stanisława Kawuli warunki wychowawcze każdej rodziny- to ogół warunków środowiska domowego dzieci, rodziców i innych członków rodziny, które wiążą się bezpośrednio lub pośrednio ze strukturą rodziny a zwłaszcza jej funkcjonowaniem

L.P

Miasto

Wieś tradycyjna

Wieś współczesna

1.

Różnorodność zawodowa

Jednorodność zajęć ludności - praca na roli

Różnorodność zawodowa z dominacją zawodów rolniczych

2.

Praca rodziców źródłem dochodów rodziny

Rodzinna wspólnota pracy

Rodzinna wspólnota pracy w gosp. rolnym (udział dzieci w wieku szkolnym ograniczony), często dodatkowo lub wyłącznie praca rodziców poza gospodarstwem

3.

Luźna więź rodzinna w gronie krewnych i powinowatych, zanik więzi sąsiedzkich

Silna więź rodzinna w kręgach krewniaczo - sąsiedzkich

Rozluźniona więź rodzinna i sąsiedzka

4.

Rodziny dwupokoleniowe, niezbyt liczne

Rodziny trójpokoleniowe, wielodzietne

Zarówno rodziny dwu- jak i trójpokoleniowe, wskaźnik dzietności wyższy niż w mieście

5.

Różnorodność wzorów wych.

Swoisty tradycjonalizm i sztywność wzorców wych.

Różnorodność wzorców wych.; lecz nie tak szybka jak w mieście ich akceptacja i przyswajalność

6.

Różnorodność w zakresie podziału ról i obowiązków w rodzinie

Wyraźnie zaznaczony podział ról i obowiązków wszystkich członków rodziny, zależny od płci i wieku i pozycji w rodzinie

Różnorodność w zakresie podziału ról i obowiązków; decydującą rolę odgrywa typ ekonom. funkcj. rodziny

7.

Praktyczny zanik instyt. głowy rodziny; dominuje model partnerstwa

Patriarchalny typ stosunków w rodzinie, któremu były podporządkowane dorosłe i nawet zamężne, ale jeszcze niesamodzielne ekonom. dzieci

Zanik patriarchatu w trad. formie; w rodzinach rolniczych funkcjonuje rola kierującego gospodarstwem; coraz częściej pełnią ją obecnie kobiety

8.

Rozwinięte aspiracje oświatowe; kształcenie jedyną szansą zdobycia zawodu i samodzielności ekonom. przez dzieci

Brak aspiracji oświatowych, wiedza przekazywana systemem trad. z „ojca na syna”

Przekonanie o konieczności zdobywania zawodów przez dzieci, które opuszczają wieś i gosp.; niezbyt silne aspiracje do kształcenia na poziomie szkoły wyższej

9.

Znaczący udział instyt. w procesie wych.

Wych. wyłącznie w rodzinie i kręgu krewniaczo-sąsiedzkim

Ograniczona rola instyt. wych. niewielki udział społ. lokalnej

10.

Dostępność dużej liczby instyt. kulturalnych

Życie kulturalne organizowane jest spontanicznie przez mieszkańców wsi

Ograniczona liczba instyt. kult., znikoma rola inicjatyw społeczności wioskowej; Uczestnictwo mieszkańców wsi w kulturze masowej

Przełamanie izolacji, agresja marginesów kultury, upadek autorytetów, procesy urbanizacyjne - odbierają wsi klasyczne atrybuty środowiska lokalnego jako przemożnej siły socjalizacyjnej jednostki



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Co to jest srodowisko lokalne, Pedagogika społeczna
Środowisko lokalne, Pedagogika Społeczna - dr Malinowski, Dodatkowe notatki Word
FUNKCJA ORGANIZACJI I STOWARZYSZEŃ SPOŁECZNYCH W ŚRODOWISKU LOKALNYM, pedagogika społeczna
Środowisko lokalne (Pedagogika społeczna), Pedagogika, Studia stacjonarne I stopnia, Rok 1, Pedagog
Animacja spoleczno-kulturalna w srodowisku lokalnym, Pedagogika, Pedagogika społeczna
Środowisko lokalne jako środowisko wychowawcze, pedagogika społeczna
ŚRODOWISKO LOKALNE, PEDAGOGIKA, PEDAGOGIKA SPOŁECZNA
Nowe media jako środowisko wychowawcze (Pedagogika społeczna), Pedagogika, Studia stacjonarne I sto
ps srodowiska wychowawcze, Pedagogika społeczna
Animacja kultury w środowisku lokalnym, Pedagogika
GRUPA RÓWIEŚNICZA JAKO ŚRODOWISKO WYCHOWAWCZ1, pedagogika społeczna
srodowisko lokalne, pedagogika
Środowisko kulturalne, Pedagogika społeczna
Środowiska wychowawcze, Pedagogika Społeczna - dr Malinowski, Dodatkowe notatki Word
Rodzina jako podstawowe srodowisko wychowawcze, Pedagogika społeczna
Środowiska lokalne i społeczeństwo informatyczne, nauczanie przedszkolne i polonistyka, edukacja wcz
ŚRODOWISKO LOKALNE, Studia, PEDAGOGIKA, pedagogika społeczna
Wzmacnianie sił społecznyxch środowiska lokalnego, nauczanie przedszkolne i polonistyka, edukacja wc

więcej podobnych podstron