Jadwiga Wilk |
Katedra Inżynierii Chemicznej i Procesowej |
||||
POMIAR NATĘŻENIA PRZEPŁYWU GAZU ZA POMOCĄ ZWĘŻKI POMIAROWEJ
|
|||||
Data wykonania: |
14.12.2011 |
Ocena: |
Data: |
Podpis: |
|
Data oddania: |
4.01.2012 |
|
|
|
POMIAR NATĘŻENIA PRZEPŁYWU GAZU ZA POMOCĄ ZWĘŻKI POMIAROWEJ
Przyrządy służące do określania natężenia przepływu różnego rodzaju płynów, noszą nazwę przepływomierzy. Taki przepływomierz zwężkowy składa się:
- ze zwężki pomiarowej (element dławiący z obudową posiadającą otwory impulsowe) wbudowanej w prosty odcinek rurociągu
- z manometru różnicowego
- z przewodów impulsowych wraz z armaturą
Jedną z wielkości charakteryzujących zwężkę jest jej moduł. Jest to stosunek pola powierzchni otworu przepływowego zwężki do pola powierzchni przekroju rurociągu w temp. przepływającego płynu przez odcinek pomiarowy:
gdzie: m - moduł zwężki
d - średnica otworu zwężki [m]
D - średnica rurociągu [m]
Pomiar natężenia przepływu płynu za pomocą zwężki opiera się na pomiarze różnicy ciśnień statycznych przed i za zwężką, wywołanych przewężeniem strumienia płynu na skutek umieszczenia w przewodzie elementu dławiącego. Schemat takiego pomiaru wygląda następująco:
Przepływ płynu przez odcinek pomiarowy z wbudowaną zwężką
Rozkład przyściennego ciśnienia statycznego w kierunku przepływu
Powstała różnica ciśnień ∆p = p2 - p1, zwana ciśnieniem różnicowym, jest zależna od średniej prędkości przepływu płynu w przewodzie i dla zwężek wyraża się zależnością:
gdzie: w - średnia prędkość przepływu płynu [m/s]
∆p - różnica ciśnień statycznych przed i za zwężką (ciśnienie różnicowe) [N/m2]
ρ - gęstość płyn
c - stała
Przyjmując, że:
oraz
gdzie: α - współczynnik poprawkowy zwany liczbą przepływu
otrzymujemy:
Liczba przepływu α jest wielkością wyznaczoną doświadczalnie i zależy od rodzaju zwężki, jej modułu, liczby Reynoldsa, chropowatości rurociągu i nieostrości krawędzi wlotowej zwężki. Występowanie jej w równaniu jest skutkiem różnicy prędkości przepływu w przepływie teoretycznym i przepływie rzeczywistym.
POMIARY I OBLICZENIA
wyszczególnienie |
oznaczenie |
oznaczenie i jednostki w układzie SI |
temperatura otoczenia |
to = 20 °C |
to = 293,15 K |
temperatura przepływającego płynu |
t = 20 °C |
t = 293,15 K |
ciśnienie barometryczne |
pb =mmCCl |
pb = 98300,00 Pa |
średnica wewnętrzna rurociągu |
D = 100 mm |
D = 0,1 m |
średnica otworu zwężki |
d = 0,0445 mm |
d = 4,45∙10-2 m |
Pomiary:
Spadek ciśnienia na zweżce [mm] |
Nadciśnienie panujące w układzie [mm] |
5 |
5 |
18 |
15 |
33 |
27 |
54 |
44 |
83 |
66 |
134 |
107 |
194 |
155 |
272 |
221 |
340 |
274 |
420 |
333 |
Wzory stosowane w poniższych obliczeniach zaczerpnięte są z normy PN-93 M - 53950/01 Pomiar strumienia masy i strumienia objętości płynów za pomocą zwężek pomiarowych.
Obliczamy przewężenie kryzy β:
β = 0,445
Do obliczenia gęstości powietrza w warunkach pomiaru wykorzystujemy wzór z podanej powyżej normy:
gdzie: K1 - względny współczynnik ściśliwości, przyjmujemy K1 = 1
ρn - gęstoś powietrza w temperaturze 293,15 K równa 1,00 g/cm3
Tn - temperatura odniesienia równa 293,15 K
pn - ciśnienie odniesienia równe 101325 Pa
ρ1, T1, p1 - odpowiednio: gęstość, temperatura i ciśnienie w warunkach pomiaru
ρ1 = 0,970 kg/m3
Do obliczenia lepkości powietrza w warunkach pomiaru wykorzystujemy wzór z normy:
gdzie: T1 - temperatura w warunkach roboczych
CS - stała Sutherlanda, dla powietrza wynosi 113
μn - lepkość dynamiczna w warunkach normalnych, dla powietrza wynosi 17,08∙10-6 Pa∙s
μ = 1,805∙10-5 Pa∙s
W celu wyznaczenia gęstości cieczy znajdującej się w manometrze w warunkach pomiaru wykorzystałyśmy następujący wzór:
gdzie: ρ0 - gęstość cieczy w temperaturze t0
βt - współczynnik rozszerzalności cieplnej w zakresie temperatur od t do t0
W temperaturze t0 = 20°C dane te odpowiednio wynoszą:
ρ0 = 1594 kg/m3
βt = 0,00123 1/K
ρm = 1594 kg/m3
Obliczenia na podstawie 8 pomiaru:
Do przeliczenia ciśnień odczytanych z manometru (1) h1 na p wykorzystano wzór:
gdzie: ρm - gęstość cieczy w manometrze
ρ - gęstość powietrza
Do przeliczenia nadciśnienia przed zwężką wykorzystano wzór:
Iteracyjnie obliczamy masowe i objętościowe natężenie przepływu:
do pierwszego pomiaru zakładamy liczbę Reynoldsa równą Re = 1∙106
obliczamy współczynnik przepływu C (z wzoru Stolza):
zakładając, że L1, L2 są równe 0, powyższy wzór upraszcza się do postaci:
C=0,5858
i w tej formie wykorzystujemy do dalszych obliczeń.
Chcąc skorzystać z wzoru na liczbę ekspansji musimy poznać wartości następującej zależności:
Pa
lp |
|
|
1.
|
101753,7
|
0,96
|
|
|
|
obliczamy liczbę ekspansji ε wykorzystując doświadczalny wzór:
do obliczeń przyjmujemy wykładnik izentropy κ = 1,42
wyznaczamy tymczasowe przybliżone wartości masowego i objętościowego natężenia przepływu (qm i qV) i wszystkie obliczenia powtarzamy do momentu, kiedy błąd względny pomiędzy wartościami liczby Reynoldsa założonej i obliczonej jest nie większy niż 5%. Do obliczenia masowego i objętościowego natężenia przepływu wykorzystujemy następujące wzory:
gdzie: qm - masowe natężenie przepływu (strumień masy)
qV - objętościowe natężenie przepływu (strumień objętości)
ρ - gęstość płynu (tu powietrza) w warunkach pomiaru
ZESTAWIENIE WYNIKÓW
Stała C obliczona na podstawie założenia Re= 1*10 6 co za tym idzie wartości qm i qv są obliczone z błędem.
Lp |
ciśnienie różnicowe p [Pa] |
nadciśnienie przed zwężką p1 [Pa] |
współczynnik przepływu C [-] |
liczba ekspansji ε [-] |
strumień masy qm [kg/s] |
strumień objętości qv [m3/s] |
liczba Reynoldsa Re [-] |
1 |
78,1 |
98378,1 |
0,5858 |
0,9998 |
0,0114 |
0,0118 |
18144 |
2 |
281,3 |
98534,4 |
0,5858 |
0,9991 |
0,0217 |
0,0224 |
34442 |
3 |
515,7 |
98721,9 |
0,5858 |
0,9984 |
0,0294 |
0,0303 |
46584 |
4 |
843,9 |
98987,6 |
0,5858 |
0,9975 |
0,0375 |
0,0387 |
59505 |
5 |
1297,1 |
99331,4 |
0,5858 |
0,9961 |
0,0464 |
0,0478 |
73497 |
6 |
2094,1 |
99972,2 |
0,5858 |
0,9937 |
0,0589 |
0,0607 |
93332 |
7 |
3031,8 |
100722,3 |
0,5858 |
0,9910 |
0,0708 |
0,0730 |
112245 |
8 |
4250,7 |
101753,7 |
0,5858 |
0,9875 |
0,0834 |
0,0860 |
132234 |
9 |
5313,4 |
1025820 |
0,5858 |
0,9845 |
0,0929 |
0,0958 |
147302 |
10 |
6563,6 |
103504 |
0,5858 |
0,9811 |
0,1029 |
0,1061 |
163140 |
Obliczenie Qm i QV uwzględniając otrzymane liczby Reynoldsa oraz stała C.
Re=163140
A więc:
współczynnik przepływu C [-] |
strumień masy Qm [kg/s] |
strumień objętości Qv [m3/s] |
0,58568 |
0,0114 |
0,0118 |
0,58569 |
0,0217 |
0,0224 |
0,58569 |
0,0293 |
0,0302 |
0,58570 |
0,0375 |
0,0387 |
0,58571 |
0,0464 |
0,0478 |
0,58572 |
0,0588 |
0,0606 |
0,58573 |
0,0706 |
0,0728 |
0,58574 |
0,0833 |
0,0859 |
0,58475 |
0,0929 |
0,0958 |
0,58575 |
0,1029 |
0,1061 |
WNIOSKI:
Nadciśnienie przed zwężką powinno wzrastać w miarę zwiększania się natężenia przepływu powietrza, zatem różnica ciśnień przed i za zwężką p również musi ulec zwiększeniu. Wzrost wartości liczby Reynoldsa świadczy o zwiększaniu się natężenia przepływu powietrza (wartości te informują nas również, że jest to przepływ burzliwy) co pociąga za sobą wzrost nadciśnienia przed zwężką i większy spadek ciśnienia za nią. Różnica ciśnień również uległa zwiększeniu. Zależność ta w naszym doświadczeniu jest zachowana co widoczne jest w obliczeniach i przedstawiamy to na załączonych wykresach.