Wyklad1
Charakterystyczne cechy zwierząt futerkowych
Okrywa włosowa tych zwierząt cechuje się specyficznym ułożeniem włosów na powierzchni skóry układ taki nazywamy pęczkowy lub kępkowy dzięki temu jest bardzo gęsta oraz jest dobrą izolacją od mrozu.
Włosy dzielą się na 4 rodzaje
Przewodnie
Ościste
Puchowe
przejściowe
Które wyrastają w dwóch warstwach:
Struktura okrywy włosowej warstwa włosów pokrywowych rzadkie długie, pod którymi są zbite krótkie- podszyciowe
Gęstość włosów puchowych n 1cm2 skóry:
Szynszyla>23tys
Soból 20tys
Foki 60tys
Wydry 35 tys.
Bóbr 31 tyrs
Świstak 4tys
Lis polarny>20tys
Cecha charakterystyczna: parametry pokrywowe zmieniają się w zależności od sezonu
Latem okrywa włosowa jest rzadsze, zima gęstsza. Zazwyczaj dwa razy w roku przechodzą linienie (na wionę i w jesieni). Lis pospolity tylko na wiosnę a jesienią nie zmieniają włosa tylko w cebulkach następuje zagęszczenie włosa.
Do futerkowych zaliczamy około 180gatunków które niekoniecznie są z sobą spokrewnione. Aby zwierzę należało do tej grupy musi mieć odpowiednią okrywę włosową.
Drapieżne ssaki-80gat
Gryzonie- 30gat
Pozostałe rzędy ssaków prezentowane przez kilka gatunków
Zajęczaki- 3 gatunki
Gatunki zwierząt futerkowych pozyskiwanych w Polsce:
Lis pospolity vulpes vulpes
Lis polarny alopex lagopus
Jenot nyctereutes procynoides
Norka amerykańska neovison vison
Tchórz europejski mustela putorius
Nutria Myocastor coypus
Królik Oryctolagus cuiralas
Szynszyla mała Chinchla lanaigen
Inne futerkowe:
Kuna leśna, Kuna domowa, Piżmak, Szop pracz, Wilk, Niedźwiedź, Ryś, Wiewiórka, Gronostaj, Wydra, Łasica, Suseł, Świstak, Norka europejska, Borsuk, Chomik, Kret, Bóbr,
Znaczenie zwierzęta futerkowych
Produkowane dla ciepła i jako funkcja płatnicza(do XVIIw)
Jest jedną z prowadzonych w naszym kraju gałęzi hodowli zwierząt
Dostarczają cennych, naturalnych futer, wykorzystywanych w przemyśle kuśnierskim i galanteryjnym do wyrobu okryć i dodatków do ubrań
Orientacyjna wielkość hodowli zwierząt futerkowych w Polsce 2010r
lisy 30tys a w 2010 15tys
tchórze 72szt a w 2010 127szt
jenoty 230szt w 2010
szynszyle 7tys a w 2010 10tys
nutrie 1tys a w 2010 450
2005 rok norki 180tys a 2010r 660tys
6mln 300tys skór rocznie produkuje się w Polsce czyli ok 6 skór od jednej samicy ok 1 mln samic norek plus 20% samców ze stanu samic i młodzież
W skali Europy 32mln skór
Najwięcej skór norek: Dania-18 mln Polska-6mln, Holandia, Finlandia, Europa-32mln
Polska 300tys lisich skór lider Finlandia- ok 2mln 3,5mln- Światowa
Produkcja w Polsce :
98% to produkcja norek, 4-5%lisy, pozostałe, jenoty-margines
szynszyle- 60-100tys sztuk w Polsce
Jenoty: w hodowli jest ich mało a w środowisku dużo.
Lokalizacja ferm futerkowych w pl.
Ok 600 ferm zwierząt futerkowych, północ i zachód- mięsożerne , norki-szczecin Chorzów Toruń (pomorze), na południu- szynszyle
5tys podstawowe- norki, 20 samic podstawowego- szynszyle
Hodowla norek
Zdj!!!!!! Na komórce lidkA
Rozwijając go do obecnych rozmiarów
Hodowla norek jest w chwili obecnej bardzo opłacalnym działaniem i można przewidywać ze będzie się dalej rozwijała. Najwięcej: Skandynawia, Dania, Chiny
Produkcja ulega załamaniu od 2000r cena skór wzrasta
Rosja kiedyś była potęgą ale po upadku ZSRR gwałtownie spadła.
55mln skór rocznie się produkuje
Norki- mono raz w roku ruja, dojrzewają, raz w roku od nich futro
Ilość skór sprzedawanych w kopenhagen fur w latach 2008-2012
(Grudzień, Luty, Kwiecień, Czerwiec, Wrzesień) najmniej w grudniu- resztki lub wcześniej pozyskane, szczyt- Kwiecień
Wrzesień- najniższe, skóry grudniowe- najwyższe ceny
Udział polskich skór w kp jest coraz większy, przed 2000r byliśmy gorsi a teraz bardzo dobre skóry
Domy aukcyjne
Kopenhagen Fur, Saga, Nafa, ALC
Kopenhagen Fur- norki, Dania
Saaga dom akcyjny Fiński, lisy
Nafa dom aukcyjny Ameryka
ALC też Ameryka
Struktura etniczna kupców
81%- hong Kong
Chiny -5 %
Korea płd- 3%
Tajwan- 2%
Grecja-2%
Reszta-7%
Zakaz hodowli w Eu- produkcja przenosi się na wschód, gdyby wschód miał krach gospodarczy- byłoby źle dla tej branży
Tchórze- nie mają znaczenia dla branży futerkowej, są utrzymywane na 1-2 fermach jako rezerwa genetyczna
Nutrie burszytynowozlociste
Hodowla rozpoczęła się w 1926r, zostały sprowadzone z Argentyny po 2 wojnie aż do 80lat byliśmy liderami mieliśmy poł mln-stado podstawowe a produkowaliśmy 3mln rocznie
Europa XIX w- nie miała być futerkowa tylko ciekawostka
Argentyna poszła w tej hodowli w górę ze względu na to że je jedli.
Hodowli nutki w pl zdjęcie,,,,,,',
400nutrri na 3 fermach. Koło Białegostoku, Gniewie
Grenlandzka, biała-albinotyczna, standard, perłowa, czarna opalizująca
Szynszyla
Ameryka południowa
umaszczenie przemienne: szary grzbiet, biały bok, szary brzuszek
Od 2000r tendencja wzrostową liczby stad
Ceny ulegają dynamicznym wahaniom; Cena norkę jest bardziej stabilna, u szynszyle są bardziej ekskluzywnym towarem. Jest to bardzo delikatne futro- zmoknięte tracą swoje walory
W 2008 spadła cena a teraz jest ok 2tys dolarów za skórkę.
Małopolska jest liderem w hodowli szynszyli. Hoduje się w małopolskim i łódźkim
Króliki hodowane na futro rasy castorex
Powstał na początku XX w Francji, miał skrócony włos
Króliki rexy- jedwabistą okrywa włosowa a castorexy charakterystyczny ciemno-bązowy/kasztanowy odcień
Mięso i futro nie idą w parze
Produkcja śladowa
Kanały sprzedaży skór futerkowych:
Bezpośrednio do kuśnierze
Poprzez pośrednika brokera
Poprzez dom aukcyjny
Domy aukcyjne:
Kopenhagen fur w Danii
Sagafurs- Finlandia
Nafa
American legend
Sojos pusznina w Rosji w Petersburgu (soból)
Fur harwesters auction w Kanadzie
Sprawdzić orientacyjna cenę średnia norkę lisów, polarnych, pospolitych i jenotow na kolosie bd pytanie rząd wielkości ........ Uśrednić cenę za skore
W Rosji Kanadzie i USA istotnym elementem futrzarstwa jest traperstwo szczególnie sobole, wiewiórki, poluje się tez na kuny wydry bobry rosomaki niedźwiedzie szopy pracze- w Rosji
Lisy i norki na polu.
Pięć zasad wolności zwierząt określonych przez farm animal welfare council
Wolność od:
głodu i pragnienia
dyskomfortu
bólu, ran i chorób
wolności od strachu i stresu
manifestowaniu naturalnych zachowań
Jenoty- rzadko są agresywne lub bojaźliwe, najczęściej pieszczochy
Lis pospolity- często agresywne
Funkcjonowanie firm w pl podlegają kontroli inspekcji wet, a dobrostan jest elementem listy spiwet 52
Wprowadza się certyfikacji ferm, kładąc szczególny nacisk na dobrostanu
Welfur, organ assured, certyfikaty futro pochodzi od zwierząt w dobrych warunkach
Program powstał z inicjatywy international fur tyrade federation iftf we współpracy z największymi domami aukcyjnymi(bezsensu powtarzać te nazwy:P.)
Zwierzęta utrzymywane na fermach po ponad stuletniej hodowli są praktycznie niezdolne do przeżycia w środowisku naturalnym
Fermy są chronione prez ogrodzenia
Ucieczki zwierząt nie leżą w interesie hodowcy
Zwierzęta domowe psy i koty i futerkowe można odpadami żywić bez ograniczeń karmić układ nerwowe przeżywamy musza być ustylizowane
Europa produkuje największe liczne odpadów zwierzęcych
Wykład
Czynniki warunkujące barwę okrywy włosowej
Barwa futra jest jedną z najważniejszych cech jakościowych zwierząt futerkowych
Barwa włosa zależy od rodzaju pigmentu jego ilości oraz rozmieszczenia w korze i rdzeniu włosa
Połysk okrywy
Zróżnicowanie topograficzne
Kontrast między warstwami podszyciowymi a pokrywowymi
Woal najlepiej widoczny u lisów srebrzystych- jest różnica między włosami pokrywowymi a podszyciowymi.np włosy puchowe-białe a nad nimi dłuższe włosy pokrywowe z ciemnymi końcami.
Melaniny
Barwniki powszechnie występujące u żywych organizmów. Znajdują się w siatkówce błonie naczyniowej oka oraz w naskórku.
Pełnią funkcję ochronną i są odpowiedzialne za barwę oczu, skóry i włosów
Proces metanogenezy zachodzi w komórkach barwnikowych- melanoctach w wysoce wyspecjalizowanych organellach- melanosomach
Głównym enzymem szlaku syntezy melanin jest tyrozynaza
Tradycyjne melaniny dzieli się na trzy grupy
Eumelaninę- ciemny barwnik (czarny lub brązowy) zawierający stosunkowo dużo azotu, składający się z polimerów prekursorów dihydroksyindolów
Fenomelanina przybierająca barwę żółtą, rudą bądź brązową bogaty w aminokwasy, zawiera stosunkowo dużo siarki takie jak cysteina
Alomelanina- barwnik występujący w roślinach
Melanina-decyduje o barwie włosa/oka/naskórka, pełni funkcje ochronną- chroni jądra komórki przed działaniem promieni ultrafioletowych. Jej powstawanie uzależnione jest od tyrozynazy
Melanogeneza
Komórki odpowiedzialne za tworzenie barwnika- melanocyty mają budowę gwiaździstą (są pochodzenia neurodermalnego) dzięki tej budowie mogą dosięgać do jąder innych komórek. Tyrozyna dostaje się do wnętrza melanocytu
i oddziałuje na nią tyrozynaza tworzą się melanosomy 1,2 a 3 stopnia już są brązowe lub czarne żółte czerwone.
Biosynteza melaniny
Na tyrozynę oddziaływuje tyrozynaza tworzy się cząsteczka Doppa dalej tworzy się dopahinon. Jeżeli do dopahinionu dołączy się aminokwas siarkowy lub cysteina tworzy się cysteinodopa a później feumelanina a jeżeli się nie połączy tworzy się eumelanina. Mieszanina tych 2 melanin daje kolor okrywy włosowej.
Umaszczenie barwa futra
Uwarunkowana przez geny, które zlokalizowane są w wielu loci
Są to geny wpływające na szlak syntezy melaniny
Fenotypowo ujawnia się tylko kilka genów
Tylko kilka loci ma praktyczne zastosowanie w hodowli
Te geny są nazywane genami głównymi
Klasyfikując geny mające wpływ na kolor okrywy włosowej można podzielić je na następujące grupi
Geny oddziałujące na biochemiczne ścieżki procesu biosyntezy melaniny
Geny regulujące ilość produkowanej melaniny
Geny regulujące ilość i rozmieszczenie melaniny
Geny regulujące morfologię melanocytów
Geny barwy i ich symbol
Barwy aguti A- kontroluje locus strefowy umaszczenie włosów przez oba barwnikI- broker receptowa
Barwnik brązowy B(TYRP1)- kontroluje wielkość i kształt ziarenek pigmentu
Albinizm C(TYRP)- kontroluje liczbę i intensywność barwy ziarenek melanotropowych. Gen nadrzędny (epistatyczny) wobec pozostałych genów.
Rozcieńczenia (dilution) D (MYO5A)- kontroluje rozmieszczenie, gęstość występowania i zbrylenie ziarenek pigmentu.
Barwy stalowej (steel) SI (MGF) czynnik wzrostu komórki MGF
Barwy łaciatości (wbite spotting) W (KIT)- receptor MGF
Locus A-agoutina
Homozygota- dominująca
Warunkuje charakterystyczne dla dzikich zwierząt umaszczenie strefowe- jest odpowiedzialne za dystrybucje eumelaniny i feomelaniny
A- dominujące umaszczenie aguti- nasada włosa ciemna a szczyt żółty
Aa- tworzy jednolite umaszczenie pozwala na ekspresję innych kolorów
Locus B- Black/Brown gen dominujący
Tworzą go dwa geny: B>b
Kontroluje formy granulek
Jest odpowiedzialny z powstanie czarnego(B) i brązowego (b) umaszczenia
B- odpowiada za powstanie czarnych ziaren eumelaniny
Bb- brak ostatniej reakcji szlaku melanogenezy
Aguti A_B_
Czekoladowe aguti A_bb
Czarny aaB_
Brązowy aabb
Locus C - complete ColorSync
Koduje podobnie jak locus B białko mające bardzo duży wpływ na proces syntezy melanin- kontroluje ilość oraz intensywność granulek
Występowanie allelu C pozwala na pełne wybarwienie się sierści (nasycenie kolorem= saturation)
Z kolei recesywny allel c przejawia się albinizmem (brak barwnika+ czerwone oczy)
Locus D- Dilution od color
Nie wpływa ono na barwę- odpowiada za intensywność barwy (dilution=rozcieńczenie)- decyduje o rozmieszczeniu oraz zagęszczeniu
Występują 2 geny:
D- pełne wysycenie koloru
d- rozmycie kolor (czarny jest rozmywany do niebieskiego, brązowego do liliowego- to jest beżowy tak lilia tu jest beżowa lol)
Dziedziczenie barwy rudej u lisa pospolitego
Odmiana barwna AB(Na kolosie nie trzeba umieć ale bd krzyżówka)
Red fox AABB
Standard silver fox AAbb
Alaskan silver fox aaBB
Sub standard silver fox Aabb
Sub Alaskan silver fox aaBb
Double silver fox aabb
Siver cross fox AaBb
Gold cross fox AaBB
Gold fox(smoky Red) AABb
Dominujące mogą pojawiać się białe kołnierze, pyski itp. Marmurkowe ważny Polski białoszyjny - podobny do srebrzystego+ biały kołnierz i pyszczek
Lis platynowy AAbbWpw- jasny szary
Lis białoszyjny AAbbWSw- ciemny szary
Lis pastelowy AAbbtt- brązowy
Marmurkowy AAbbWMw- ma plamki na ciele różnego koloru
Polish ring Neck bbWS
Lisy polarne
Dużo różnic genotypowo to Fenotypowo jest kilka podstawowych typów:
Białe i niebieskie-podstawowe
Białe są całkiem białe a niebieskie są od bardzo jasnych do grafitowych pojedyncze ciemne włosy w białej okrywie
Ruja u samic lisa polarnego jest później niż pospolitego samce zaś dłuższą mają zdolność do rozrodu niż samice. Można kojarzyć matka lis polarnym ojciec pospolity lis- dziecko ma strukturę włosa po polarnym matce a barwę po ojcu- pospolitym. Na odwrót się nie robi bo samice pospolitego nie są już w rui. Nasienia się nie mrozi.
Recesywne- albinotyczne; polarny, arktyczny, perłowy
Polarne- Niebieskie, cieliste, białe
mieszance międzygatunkowe - blue Frost fox i shadow blue fox
bastardy, pospolite platynowe, krzyżaki, płomieniste, srebrzyste
Jenoty
Nie wyróżnia się odmian barwnych tylko typy barwne różniące się kolorem podszycia, pomarańczowe, żółtobrunatne, np. włos pokrywowy jest jasny a podszycie ciemnobrązowe.
plamiste- jako maskotki najczęściej w typie brunatnozlocistym i srebrzystoszarym
Odmiany barwne norek
Biały: Albino, red eyeds cc- gen mutacji standard CC hellund white, drafhh HH hellund white jak jest homozygotą to jest głucha- nie słyszy jak młode piszczą jak są głodne, najczęściej jako heterozygota jest matką a ojciec jest homozygotą
Niebieski: silver blue, steel blue, grey
Brązowy: od pastelowych do ciemnobrązowych palomino, rogal pastel
Plamiste: black cross- na białym tle krzyż, Finn jaguar- jak dalmatyńczyk, 95% white - beretem, heterozygota- cross (ojciec cross to dzieci z crossem)
Czarne: pearl, blue Iris, violet
Odmiany barwne tchórza hodowlanego
Standard
Albinotyczna biała cc
Pastelowa bb
Tchórze albinotyczne czarne, szampańskie, czekoladowe, sobolowe, cynamonowe, białe z ciemnymi oczami
Odmiany barwne nutrii:
recesywna- Sobolowa, albinotyczna, pastelowe- brązowa, grenlandzka- szaro-srebrzystym , szafirowa, mozaikowa, perłowa, biała niealbinotyczna, czarna dominująca- czarna z białą gwiazdką, bursztynowozłocista
Standard
Szarobrązowa- podszycie o umaszczeniu szarym w części podskórnej oraz jednolicie brązowym w części przyśrodkowej i wierzchołkowej
Złocistobązowy- intensywnie brązowe umaszczenie włosów podszyciowych i pokrywowych natomiast wierzchołki mają zabarwienie pomarańczowe
Pociemniony- pokrywowe czarne na grzbiecie, na brzuchu i bokach ciemno-brązowe.
bała niealbinotyczna- tylko jako heterozygota
Odmiana standard
Odmiana pastelowatbtb jest koloru brązowego. Niektóre nutrie są ciemno brązowe czekoladowo- brązowe lub średnio brązowe. Preferowane są nutrie ciemno pastelowe z szaro niebieskim odcieniem. W obrębie tej odmiany występują liczne typy barwne stąd te liczne nazwy- pastelowa, szefirowa, perłowa, grenlandzka.
Grenlandzka- najbardziej rozpowszechniona odmiana występuje w 3 odmianach ciemnym , średnim, bladym. Ciemny- ciemno-brązowy z srebrnym brzuchem, średni- jasno-szary z srebrnymi włosami na brzuchu
Stalowosrebrzysta- rozpowszechniona w Pl i prawie wyparła szafirową. Jest koloru srebrno grafitowa- ciemniej na grzbiecie, brzuch jasny.
Szafirowa- kolor srebrzysty, ciemno szary z fioletowym cieniem
Perłowa- wczesniej diamentowa, bardzo jasna z beżowym cieniem. Na grzbiecie- kremowo szara na brzuchu podpalana, oczy czerwone lub brązowe
Mozaikowa- podobna jak grenlandzka, białe plamy na brzuchu
Niealbinotyczna—heterozygotyczna forma, jest czysto biała, ogon łapy-kolor skóry, oczy zaś niebieskie
Bursztynowozłocista- czerwono złota z jaśniejszym brzuchem, są dwa odcienie ciemny i jasny, oczy, nos-brązowe, ogon i łapy- różowe
Odmiany barwne szynszyli
Kilkanaście genów jest odpowiedzialne u szynszyli za odmianę barwna
Standard- niebieskoszara w grzbietowej części, na głowie i ramionach, oraz ogonie, ma biały pasek, są tu typy barwne: ciemny, średni, jasny, przypominają te na wolności, gdy jest dojrzała- tworzy się charakterystyczny pierścień, grzbiet oddzielony od boków równą białą linią- nieposzarpaną- 95% zwierząt w hodowlach
Biała albinotyczna cc- całe pokrycie jest pozbawione pigmentu, zarówno włos jak i skóra, pazury, oczy i pazurki- różowe
Białarecesywna cncn- jej homozygoty są białe z wrodzonym brakiem oczu (anoflaimią) lub bardzo małymi oczami (mikroflalmina) koloru czerwonego. Możliwe że gen cn nie jest całkowicie recesywny- heterozygoty 9fenotyp podobny do standardów) z często występującymi białymi plamami oraz oczy w odcieniu rubinu. Nie cieszy się zainteresowaniem.
Srebrzysta ss- stalowoniebieska z wzorem aguti i błyszczącym niebieskim woalem, brzuch jasno biały.Niebieski i ogólnie jasny kolor w porównaniu z standardem nie jest wynikiem zmniejszenia ilości pigmentu ale jego nierównomiernym rozłożeniem, oczy blade koloru różowego
Mglista- ciemnoszara i niezbyt czysta
Fioletowa vv- mutacja o ciemnofioletowym woalu na grzbiecie i takim samym podszyciu szarawo-niebieskawych bokach oraz czysto białym ubarwieniu brzuszka. Pojawia się spontanicznie w Afryce
Beżowa polska pp-jasnobeżowa a na brzuchu biała, oczy-czerwone. Pierwszy taki osobnik urodził się w Polsce w 1958r na fermie Rżewskiego
Beżowa recesywna psps( Sullivan Beige)- jasnobeżowe i oczy czerwone są bardzo podobne do beżowych polskich
Beżowa recesywna prpr - nieco ciemniejsza niż beżowe polskie, o różowym odcieniu, oczy są brunatne
Dominujące odmiany barwne
Beżowa dominująca( Tower Delany Beige) PwPw- geny odpowiadające za ubarwienie beża dominującego mogą występować w postaci homozygotycznej PWPW jak i heterozygotycznej PWP. Odobniki homozygotyczne mają ubarwienie bladobeżowe z białym prawie spodem ich okrywa włosowa ma słabą strukturę i mniejszą sprężystość niż formy heterozygotyczne PwP których futerko jest nieco ciemniejsze, barwy od lawendowej do czekoladowej o zdecydowanym woalu, jak u standardów. Oczy są czerwone.
Czarna aksamitna black velvet Blbl- Gen Bl odpowiedzialny za czarną aksamitną barwę włosów dominuje nad umaszczeniem standardowym, ale ma działanie letalne toteż osobniki homozygotyczne BlBl giną w fazie rozwoju embrionalnego. Wszystkie zwierzęta czarne aksamitne są więc heterozygotyczne Blbl. Głowa kark grzbiet są czarne podczas gdy boki na granicy białego pasa brzusznego mają barwę okrywy standardowej.
Biała dominująca ( biała Wilsona) Ww- Zwierzęta o białym umaszczeniu z czarnymi uszami i oczami. Podobnie jak czarne aksamitne osobniki homozygotyczne tej odmiany giną w fazie rozwoju embrionalnego. Gen W nie dominuje całkowicie nad standardem a barwa osobników heterozygotycznych bywa bardzo różna. Kojarzenie zwierząt odmiany między sobą daje 2/3 potomstwa białego oraz 1/3 standardowego. Zwierzęta tej odmiany po raz pierwszy otrzymano w 1955r na fermie Wilsona w USA. jako heterozygoty o białym umaszczeniu z czarnymi uszami i oczami
Mahoniowa EE- mutacja odmiana dominująca jednolicie maszczona, nie ma białego brzucha, cały czarny lub szary
Odmiany barwne królików
Struktura włosa, barwa i wielkość można z królikami kombinować
Pierwszy był castoreks- Włosy pokrywowe na całym ciele w barwie czerwonobrązowej (zbliżonej do barwy kasztana). Czerwonobrązowa barwa rozłożona równomiernie od głowy do zadu, możliwie jak najgłębiej zachodząca na boki. Czarne końce krótkich włosów tworzą na barwie okrywy charakterystyczny nalot, mniej wyraźny na głowie, uszach, pysku, kończynach i dolnej części boków. Obwódki wokół oczu jaśniejsze. Uszy są lekko lamowane. Ubarwienie brzucha, wewnętrznej stronie kończyn i spodniej strony ogona białe. Ma skrócony włos pokrywowy, jest miękuśki
Z innymi rasami królików uzyskano rex szynszylowy (o kolorze szynszyli, skóra była większa). Uzyskano ponad 30 ras.
Castoreks
Rex szynszylowy
Rex czarny
Rex srebrzysty
Rex niebieski
Rex reński
Rex czarny-podpalany
Rex hotot
Rex hotot białe z czarna obwódki wokół oka
Rex biały czerwonoki
Rex biały niebieskooki
Rex dalmatyński srokacz czarny biały w czarne plamki
Rec dalmatyński srokacz niebieski
Rex dalmatyński brązowy
Rex czeskisrokacz czarny
Rex srebrzysto- żółty
Rx czeski srokacz czarny
Rex rosyjski czarne uszy ogonek i oczy, cecha uwarunkowana środowiskowo, jak jest zimo to rośnie ciemna sierść na uszach
Rex trójbarwny- z pręgą, na nosie motylek
Rex czekoladowy
Rex pomarańczowy
Rex satynowy
Rex Havana
Rex kuna brązowa
Rex kuna niebieska
Wykład 13.05.2014
Stan bioróżnorodności rolniczej w sektorze produkcji zwierząt
Istniejąca obecnie bioróżnorodność zwierząt gospodarskich jest wynikiem trwającej od tysiącleci działalności człowieka
Kraje i regiony świata są od siebie zależne w użytkowaniu zasobów genetycznych zwierząt
Całkowita liczba ras o jakich dostarczono informacji wynosi 7616.
Dwadzieścia procent ras jest uznawanych za zagrożone
W ciągu ostatnich 6 lat wygineły 62 rasy czyli prawie jedna rasa miesięcznie
Różnorodność genetyczna w obrębie tych ras także ulega zmniejszeniu
Wielkość produk zwierzęca coraz większym opiera się na ograniczonej liczbie
Światowa produkcja zwierząt w coraz większym stopniu opiera się na ograniczonej liczbie
Oporność genetyczna ma coraz większe znaczenie dla zwalczania chorób zwierzęcych
Najważniejsze zagrożenia dla zasobów genetycznych to
Szybkie upowszechnianie się wyspecjalizowanej, intensywnej produkcji przemysłowej
Stosowanie niewłaściwych strategii rozwoju sektora produkcji zwierzęcej i zarządzanie zasobami
Epidemie chorób i programy zwalczania chorób
Różnego rodzaju klęski żywiołowe i sytuacje kryzysowe
Dla zminimalizowania erozji genetycznej konieczne jest lepsza znajomość ras i systemów produkcji perspektywiczne planowanie i większa świadomość problemu w wyprzeniu polityki i prawa
Polska prekursor ochrony gatunków zwierząt
Najwcześniej chroniony był bóbr europejski chroniony już w średniowieczu,
Lata XX w- początek programu restytucji żubra
Prof T Vetulani - hodowla zachowawcza konika polskiego
Lata 70
prof M Kardymowicz, i prof. W Nawara- uratowanie populacji owiec rsy wrzosówka
prof. J. Trela, dr K. Żukowski we współpracy z prof. Z. Reklewskim- ochrona polskiego bydła czerwonego
prof. S. Wężyk- pierwszy program ochrony kur nieśnych w tym zielononóżki kuropatwianej
prof. A. Mazanowski- początek stad zachowawczych gęsi krajowej odmian regionalnych
3-14 1992r Rio de Janeiro konwencja o różnorodności biologicznej (szczyt ziemi ONZ)
Konwencja definiuje związki człowieka z przyrodą i nakazuje objęcie ochroną oraz zrównoważonym użytkowaniem rasy i linie przyszłości rolnictwa i wyżywienia ludzkości
1 993 oku powstał program FAO: Światowa strategia Zachowania Zasobów genetycznych Zwierząt
Konwencja o różnorodności biologicznej została ratyfikowana w Polsce w roku 1996
Różnorodność biologiczna (bioróżnorodność)
Zmienność wewnątrzgatunkowa- obecność w danej populacji największej liczby różniących się miedzy sobą genów i kombinacji (bogactwo puli genowej)
Zmienność międzygatunkową (zróżnicowanie gatunków)
Zmienność ponadgatunkowa- różnorodność ekosystemów i krajobrazów (np. łąk, lasów, stawów występujących na danym obszarze i na całej Ziemi)
1996r-Włączenie Polski włączyła do programu podjętego przez FAO
Światowa strategia zachowania zasobów genetycznych zwierząt
*
Krajowy ośrodek koordynacyjny ds zachowania zasobów genetycznych(struktury)
*
Centralna stacja hodowli zwierząt
Od 2002- instytut zootechniki
Zarządzenie ministra Rolnictwa i Rozwoju wsi z dnia 6.6.2008 w sprawie podmiotu
1999- krajowy program ochrony zasobów genetycznych zwierząt
Nadrzędnym celem programu było zapewnienie że różnorodność genetyczna zwierząt gospodarskich niezbędnych do produkcji żywności i dla rolnictwa będzie zachowanie obecnie i w przyszłości
Zatwierdzono 32 programy ochrony zasobów genetycznych dla 75ras odmian i rodów różnych zwierząt gospodarskich
Ochrona jest realizowana na dwa różne sposoby: in situ, ex situ
Metoda in situ oraz ex situ (kongres w Rio de Janeiro 1992)
Ochrona in situ- oznacza ochronę ekosystemów i naturalnych siedlisk oraz utrzymanie i restytucję zdolnych do życia populacji gatunków udomowionych w ich naturalnym środowiska, a w przypadku gatunków udomowionych lub hodowlanych, a w środowisku w którym rozwinęły swoje charakterystyczne właściwości
Ochrona ex- situ- oznacza ochronę składników różnorodności biologicznej poza ich naturalnymi siedliskami-> banki nasienia zarodków (bydło czerwone, owce świniarka oraz wrzosówka)
Liczebność populacji zwierząt objętych programem ochrony zasobów genetycznych w Polsce
Zwierzęta futerkowe- 5 ras ->202- samice (1999r) rasy 12->- stada samice 1204(2008)
Liczebność populacji zwierząt futerkowych objętych programem ochrony
rasa |
Rok(rozp programu) |
Liczba samic |
2007(liczba samic) |
Liczebność docelowa(liczba sami) |
Królik biały popielański |
1999 |
50 |
122 |
200 |
Szynszyla beżowa |
2000 |
22 |
192 |
200 |
Lis pastelowy |
1999 |
100 |
111 |
200 |
Lis białoszyjny |
1999 |
100 |
69 |
250 |
Tchórz hodowlany |
1999 |
60 |
132 |
200 |
n. czarna |
2007 |
423 |
|
200 |
n. perłowa |
|
55 |
|
200 |
N. bursztynowo złosicta |
|
20 |
|
200 |
n. pastelowa |
|
20 |
|
200 |
n. standard |
|
348 |
|
500 |
n. grenlandzka |
2009 |
|
|
500 |
Lis bialoszyjny polski
1970 urodziły się na fermie PGHZF Batorówka w Moszczenicy-5 szczeniąt, z czego jedno podobne było do lisa białopyskiego- różnica biały pas wokół szyi
1971- 1976- pierwsze prace hodowlane
1971-1987- prof. Jeżewska prowadzi szereg badań na podstawie których ustalono że lis białoszyjny to dominująca mutacja lisa srebrzystego
1987- lis białoszyjny nowa odmiana barwna
Cechy charakterystyczne lisa bialoszyjnego
Wielkość bardzo duża (samiec powyżej 73cm, samica powyżej 68cm). Budowa ciała mocna proporcjonalna harmonijna wygląd zwierzęcia. Żadnych widocznych wad w budowie. Bardzo dobra kondycja
Pysk czarny lub ciemnosrebrzysty z białą obwódką nosa przechodzącą w strzałkę wzdłuż pyska i czoła. Uszy czarne. Umaszczenie szyji i tułowia jak u lisa ciemnego srebrzystego, biały symetryczny kołnierz o szerokości 6-10cm przechodzący pasmem bieli na podgardle i brzuch. Łapy białe z czarnymi cętkami lub plamami
Srebro czyste lśniące, pokryte harmonijnie rozłożonym zagęszczonym wzdłuż grzbietu woalem. Woal kruczoczarny barwa włosów pokrywowych na stronie brzusznej czarna lub biała. Barwa podszycia na stronie grzbietowej grafitowa.
Okrywa włosowa na stronie brzusznej bardzo gęsta .włosy pokrywowe całkowicie kryją podszycie na stronie grzbietowej. Włosy średnio długie, jedwabiste, delikatne, okrywa sprężysta. Kita suta nie posrebrzana kwiat o barwie czysto białej, symetryczny.
Zmiany liczebności lisa bialoszyjnego
Obecnie mamy 2 fermy w pl, liczebność z 20 samic do ok 100 w ciągu 1999-2011.
Cechy charakterystyczne lisa pastelowego
Lis pastelowy jest rodzimą odmianą mutacyjną lisa pospolitego
Mutacja ta wystąpiła w 1972r na fermie w Jeziorach wielkich w Wielkopolsce
Lis pospolity pastelowy występuje w 3 typach: ciemny, średni i jasny. Barwa okrywy od ciemnobrązowej do jasnobrązowej
Pysk łapy, uszy, brzuch są w tym samym kolorze. Brązowe włosy podszyciowe silnie kontrastują z włosami niepigmentowanymi. Barwa podszycia jest brązowa z niebieskim odcieniem
Posrebrzenie zaczyna się od nasady ogona i występuje maksymalnie do połowy długości zwierzęcia. Srebro czyste lśniące pręga srebrna o szerokości 15-20mm jest przykryta harmonijnie rozłożonym zagęszczonym wzdłuż grzbietu woalem.
Umaszczenie pastelowe jest genetycznie uwarunkowane homozygotycznym układem dwóch genów recesywnych bb
Liczebność: 75samic stada podstawowego
Tchórze hodowlane
Zwierzęta te zwane dawniej tchórzofretkami otrzymane zostały wyniku kryżowania tchórza dzikiego z udomowioną odmianą tchórza- fretką
W 1985r rodzimą populacją tchórzofretek uzupełniono materiałem importowanym z Szkocji. Dolew krwi spowodował korzystne zmiany okrywy włosowej
Obecnie utrzymuje się w hodowli tchórzy 3 typy barwne: popielaty, pomarańczowy i cytrynowy
W końcu lat 80 roczna produkcja skór tchórzy wynosiła ok 20tys sztuk. Istniejąca w późniejszym okresie dekoninacja doprowadziła do bardzo dużego zmniejszenia populacji tych zwierząt
Sa 2 fermy aktualnie w pl utrzymujące tchórze, liczebność samic ok 100
Królik popielanski
1995 materiał wyjściowy do prac hodowlanych-króliki albinotyczne zakupione w Myślenicach oraz przyjęte ze zlikwidowanego zakładu doświadczalnego w Brzeziu
Wytworzone w PAN w Popielnie. Pierwsze prace hodowlane nad rasa prowadził prof Amiński krzyżując białe polskie z olbrzymami belgijskimi białymi
Zwierzęta utrzymywano w klatkach drewnianych na wolnym powietrzu co w warunkach zimowych zapewniało surowe warunki chowu. W efekcie prowadzonych prac udało się w 1964r uzyskać w Popielnie całe stado królików o jednolitej albinotycznej barwie okrywy włosowej
Jako rasa uznane zostały w połowie lat 80-tych
Cechy charakterystyczne królików popielanskich
Biała okrywa włosowa
Liczne mioty 7-8 w miocie
Uszy są cienkie, pysk wydłużony
dobry odchowu sięgający 6,5 króliczęcia w miocie
bardzo dobre tempo wzrostu- w wieku 90 dni uzyskując masę 2,7 kg przy wysokiej wydajności rzeźnej sięgającej do 60%
bardzo wysokie cechy adaptacyjne do niekorzystnych warunków środowiskowych jest szczególnie ważne przy chowie przyzagrodowych
Liczebność królików popielanskich
Przekroczona granica 200 szt, gwałtowny wzrost ilości
Szynszyla beżowa
Budowa ciała: duża kształtna, osadzona na niewidocznej szyi. Ciało krępej kulistej budowie, uszy duże okrągłe 3-6cm prawie nieowłosione, oczy duże okrągłe lekko wypukłe, ogon pokryty włosami ościstymi podwinięty do góry długość 9-17cm
Okrywa bardzo gęsta. Włosy rozmieszczone grupowo wyrastają kępkami. Każda kępka składa się z kilku tzw włosków krótkich
Beżowa polska pp- jasnobeżowa a na brzuchu biała, oczy-czerwone. Pierwszy taki osobnik urodził się w Polsce w 1958r na fermie Rżewskiego
Beżowa recesywna psps( Sullivan Beige)- jasnobeżowe i oczy czerwone są bardzo podobne do beżowych polskich
Beżowa recesywna prpr - nieco ciemniejsza niż beżowe polskie, o różowym odcieniu, oczy są brunatne
Dominujące odmiany barwne
Beżowa dominująca( Tower Delany Beige) PwPw- geny odpowiadające za ubarwienie beża dominującego mogą występować w postaci homozygotycznej PWPW jak i heterozygotycznej PWP. Osobniki homozygotyczne mają ubarwienie bladobeżowe z białym prawie spodem ich okrywa włosowa ma słabą strukturę i mniejszą sprężystość niż formy heterozygotyczne PwP których futerko jest nieco ciemniejsze, barwy od lawendowej do czekoladowej o zdecydowanym woalu, jak u standardów. Oczy są czerwone.
300 stada podstawowego z około 20
Nutrie- najpóźniej objęte ochroną
8 odmian barwnych;
Standard
Czarna dominująca
Bursztynowo-złocista
Biała niealbinotyczna
Sobolowa
Pastelowa
Perłowa
grenlandzka
obecnie niska liczebność populacji nutrii nie przekraczająca kilkudziesięciu sztuk w każdej z odmian powoduje że są to odmiany zagrożone wyginięciem
w krajach europejskich nutrie odmian barwnych występują tylko w niektórych krajach w hodowlach hobbystycznych na terenie i Niemiec
Standard
Szarobrązowa- podszycie o umaszczeniu szarym w części podskórnej oraz jednolicie brązowym w części przyśrodkowej i wierzchołkowej
Złocistobązowy- intensywnie brązowe umaszczenie włosów podszyciowych i pokrywowych natomiast wierzchołki mają zabarwienie pomarańczowe
Pociemniony- pokrywowe czarne na grzbiecie, na brzuchu i bokach ciemno-brązowe.
bała niealbinotyczna- tylko jako heterozygota
Odmiana standard
Odmiana biała niealbinotyczna
Nutria śnieżnobiała- występują w postaci heterozygotycznej Hh. Nie jest to nutria albinotyczna. Barwa okrywy włosowej jest czysto biała. Ogon, łapy ma w kolorze skóry, zaś tęczówki zabarwione są na niebiesko-czarne
Odmiana sobolowa
Nutria sobolowa- będąca homozygotą recesywną aa pojawiła się w Polsce w 1960r. okrywa włosowa oraz podszycie są czarne z odcieniem brązowym. Włosy na grzbiecie są nieznacznie dłuższe niż u nutrii standard.
Pastelowa- powstała w wyniku połączenia odmiany beżowej z czarną dominując. Stąd osobniki ciemno pastelowe są homozygotami tbtb a jasnobrązowe heterozygotami. Zwierzęta te odznaczają się jednolicie brązową barwą okrywy włosów bez strefowego umaszczenia włosów puchowych.
Grenlandzka- (tntn)najbardziej rozpowszechniona odmiana w Polsce. W barwie ogólnej wyraźnie widoczny jest odcień beżowy i posrebrzenie. Występuje w 3 odcieniach ciemnym , średnim, bladym. Ciemny- ciemno-beżowy z srebrnym brzuchem, średni- jasno-szary z srebrnymi włosami na brzuch, blady- jasnobeżowy.
Perłowa- wczesniej diamentowa, bardzo jasna z beżowym cieniem. Na grzbiecie- kremowo szara na brzuchu podpalana, oczy czerwone lub brązowe
Bursztynowozłocista- czerwono złota z jaśniejszym brzuchem, są dwa odcienie ciemny i jasny, oczy, nos-brązowe, ogon i łapy- różowe
Od 77 spada obecnie 3 fermy spada około 400 u nas 25 i 200 Białystok Poznań, nieopłacalna hodowla
Rasy rodzime mimo naszego niższego poziomu użytkowości charakteryzują się takimi cennymi cechami jak odporność na choroby wysoka płodność i plenność dobre cechy mateczne, długowieczność oraz zdolności adaptacyjne do skrajnych warunków środowiskowych i paszy o niskiej jakości. W wielu przypadkach produkty otrzymywane od tych zwierząt mają szczególną unikatową jakość
Welfur najbardziej optymalne utrzymanie zwierząt futerkowych