Gliwice 2000-12-19
POLITECHNIKA ŚLĄSKA W GLIWICACH
WYDZIAŁ MECHANICZNY TECHNOLOGICZNY
AUTOMATYKA I ROBOTYKA
Technologie proekologiczne
PROJEKT
„Minimalizacja odpadów podczas
gaszenia koksu”
Wykonali:
Lech Duda
Marek Gawlik
AB5, sem. VII
1.Wstep.
PRZYGOTOWANIE WSADU WĘGLOWEGO
Węgiel po rozładunku na wywrotnicach wagonowych gromadzony jest i uśredniany na składowisku w osobnych dla każdego typu węgla pryzmach. Następnie układem przenośników taśmowych transportowany jest do przemiałowi celu uzyskania optymalnego składu ziarnowego i dalej do zbiorników magazynowo - dozujących. Tam za pomocą automatycznych dozowników wagonowo - taśmowych sporządza się mieszankę węglową ze ściśle określonym udziałem węgli poszczególnych typów. Gotowa mieszanka węglowa po przejściu przez mieszalniki kierowana jest do wież węglowych na bateriach koksowniczych.
PRODUKCJA KOKSU
Koks produkowany jest w procesie wysokotemperaturowego odgazowania węgla w bateriach koksowniczych. Zakłady posiadają cztery osiemdziesięciokomorowe baterie koksownicze typu PWR-63. Każda bateria obsługiwana jest przez wóz zasypowy z hermetycznymi lejami zasypowymi, jednopunktową wypycharkę koksu, wóz przelotowy z kapturem do odpylania procesu wypychania koksu oraz wóz koksowy. Baterie opalane są gazem koksowniczym oczyszczonym z amoniaku, benzolu i siarkowodoru.
CHŁODZENIE I SORTOWANIE KOKSU
Gorący koks wypchnięty z komór baterii schładzany jest za pomocą gazów inertnych do temp. Ok. 150 °C w dwóch instalacjach suchego chłodzenia koksu. Każda instalacja, współpracująca z dwoma bateriami koksowniczymi, wyposażona jest w sześć komór chłodzenia. Odzyskane z gorącego koksu ciepło wykorzystywane jest do produkcji pary wodnej, którą zużywa się do celów technologicznych koksowni oraz napędu turbogeneratorów wytwarzających energię elektryczną. Schłodzony koks poddawany jest sortowaniu na przesiewaczach wałkowo - rusztowych i rezonansowych dla uzyskania poszczególnych frakcji ziarnowych.
WĘGLOPOCHODNE
Powstające podczas odgazowania mieszanki węglowej lotne produkty koksowania kierowane są do instalacji węglopochodnych.
Zadaniem instalacji jest: Oczyszczanie gazu koksowniczego z kondensatów wodnych, amoniaku i siarkowodoru, Uzysk produktów węglopochodnych:
smoła koksownicza,
benzol koksowniczy,
siarczan amonu.
Początkowy proces oczyszczania wód koksowniczych.
OCZYSZCZANIE ŚCIEKÓW
Ścieki koksownicze po wstępnym oczyszczeniu w instalacji węglopochodnych, poddawane są na oczyszczalni ścieków dalszej obróbce obejmującej następujące procesy:
Oczyszczanie mechaniczne i chemiczne - na drodze strącania, sedymentacji i flotacji, Oczyszczanie biologiczne metodą osadu czynnego, Końcowe doczyszczanie chemiczne.
Proces gaszenia koksu jest ostatnim etapem obróbki, decydującym ostatecznie o jego jakości. Gaszenie koksu zapobiega utlenianiu części palnych i im proces gaszenia oraz czas przejazdu koksu pod wieżę gaszenia jest krótszy, tym wyższa jest jego wartość opałowa. Należy dążyć do tego, aby w jak najkrótszym czasie, przy użyciu możliwie najmniejszej ilości wody zgasić płonący koks i obniżyć jego temperaturę, poniżej temperatury zapłonu.
Ciepło fizyczne rozżarzonego do 1000°C koksu wynosi ok. 1.6 MJ/kg. W powszechnie stosowanej technologii chłodzenia (gaszenia) koksu przez zraszanie go wodą, ciepło traci się bezużytecznie. Potrzeba oszczędności energii wywołuje zainteresowanie odzyskiem ciepła fizycznego koksu w procesie chłodzenia.
OPIS PROBLEMU
Główny problem zakładu to emisja zanieczyszczeń do atmosfery. Obszar działania zawężono do Wydziału Koksowni o znaczącym udziale w emisji globalnej, zarówno w aspekcie ilościowym a przede wszystkim jakościowym. Różnorodność związków emitowanych z procesów koksowania węgla determinuje liczbę zanieczyszczeń objętych decyzją o dopuszczalnej emisji dla zakładu, a specyfika tych substancji (np. właściwości kancerogenne) sprawia, że wysokość opłat z tytułu gospodarczego korzystania ze środowiska jest dla wydziału koksowni najwyższa.
2.Analiza problemu
PROCES GASZENIA KOKSU
Klasyczna instalacja do mokrego gaszenia koksu składa się z wieży gaśniczej, pompowni i osadników koksiku (rys. 1).
Rys. 1
Instalacja do mokrego gaszenia koksu
1 - wieża gaśnicza
2 - kanał odpływowy
3 - komora czerpalna
4 - zbiorniki naporowe
5 - urządzenia zraszające
6 - zawór spustowy
7 - wyłącznik krańcowy
8 - wyłączniki pływakowe
Rozżarzony koks, po wypchnięciu z komory koksowej na wóz gaśniczy, jest transportowany pod wieżę gaśniczą, gdzie jest zraszany silnym strumieniem wody. Czas gaszenia wynosi 60÷120 s. Ilość wody podawanej do zraszania waha się w granicach 1.4÷1.6 m3 na 1 t koksu. W stosunku do teoretycznego zapotrzebowania jest to zużycie 3÷3.5 razy większe.
Po zgaszeniu i odcieknięciu nadmiaru wody koks jest przewożony wozem gaśniczym i wysypywany na zrzutnię. Woda gaśnicza do zraszania, w zależności od rozwiązania układu technologicznego, może spływać ze zbiorników naporowych lub ciśnieniowych, bądź może być tłoczona, pompą o dużej wydajności, do urządzenia zraszającego.
Woda pogaszeniowa gromadzi w kanale spływowym wieży gaśniczej, skąd - wraz z zawiesiną i drobnym koksikiem - przedostaje się do osadników. Z osadników woda - pozbawiona koksiku, ale zawierająca zawiesinę - spływa do komory czerpalnej, skąd pompa podaje ją do zbiorników naporowych lub ciśnieniowych. Praca pomp jest sterowana wyłącznie pływakowymi, zainstalowanymi w zbiornikach.
Nagromadzony w osadnikach koksik jest wybierany specjalnym urządzeniem czerpakowym do zbiornika ociekowego, z którego jest ładowany do wagonów kolejowych.
Odparowywaną w procesie gaszenia część wody uzupełnia się wodą przemysłową, którą odprowadza się do komory czerpalnej. Zużycie wody przemysłowej wynosi ok. 0.5 m3 na 1 t gaszonego koksu.
Jeżeli do uzupełniania obiegu gaśniczego używa się wody zanieczyszczonej z procesów technologicznych, to zarówno środowisko przyrodnicze, jak i instalacja gaszenia koksu oraz konstrukcje stalowe i betonowe znajdujące się w sąsiedztwie ulegają zanieczyszczeniu szkodliwymi substancjami. Stąd bardzo ważna jest czystość wody uzupełniającej.
W procesie mokrego gaszenia pozostaje w koksie zawsze 3÷10% wody stanowiącej balast. W celu maksymalnego obniżenia jego zawartości jest niezbędne równomierne rozłożenia gorącego koksu na całej powierzchni wozu gaśniczego oraz równomierne zraszanie całej powierzchni koksu strumieniem wody. Postój wozu pod wieżą przez 40÷60 s umożliwia odcieknięcie nadmiaru wody. Przetrzymywanie koksu na zrzutni przez ok. 20 min ma na celu odparowywanie pozostałej jeszcze wody oraz, w miarę potrzeby, dogaszanie koksu.
3.Ustalenie priorytetów
Naczelną dewizą działalności Zakładów Koksowniczych jest harmonijne współistnienie przemysłu ze środowiskiem naturalnym. Polityka ekologiczna naszego przedsiębiorstwa nastawiona na kontrolę i sterowanie wszelkimi działaniami tak, aby było chronione środowisko naturalne, zdrowie ludzkie oraz bezpieczeństwo pracowników, klientów oraz innych osób związanych z naszym przedsiębiorstwem, stanowi integralną część systemu zarządzania firmą.
Aby powyższy cel osiągnąć:
|
|
4.Analiza możliwych rozwiązań:
WIEŻE GAŚNICZE I ICH RODZAJE
Wieże gaśnicze mają podobną budowę, różnią się tylko konstrukcją kominów. Dolne części wieży zbudowana jest w postaci tunelu, a górną część stanowi komin usytuowany centralnie na tunelu. Z uwagi na silnie korodujące działanie wody gaśniczej i powstające podczas gaszenia pary, tunel jest wykonany bądź z cegły klinkierowej, bądź z żelbetonu, którego otulinę stanowi cegła klinkierowa. Obie krawędzie wlotowe sklepienia tunelu, najbardziej narażone na działanie temperatury, są ochronione elementami żeliwnymi.
Kominy zbudowane z impregnowanego drewna sosnowego w całości lub z zastosowaniem mniej trwałych okładzin z płyt eternitowych są odporne na działanie wody gaśniczej i pary. Ze względu na deficyt drewna kominy współczesnych wież gaśniczych mają konstrukcję żelbetową z wewnętrzną wykładziną klinkierową. Rzadziej są spotykane kominy zbudowane w całości z cegły klinkierowej. Kominy wież gaśniczych mają przekroje prostokątne, kwadratowe lub kołowe. Konstrukcja i profil komina mają duże znaczenie, gdyż ilość koksiku porywanego z parą wodną, wchodzącą do atmosfery, w dużej mierze zależy od warunków hydraulicznych panujących wewnątrz komina podczas gaszenia koksu. W celu zmniejszenia emisji koksiku do atmosfery w kominie stosuje się przepływ labiryntowy przez wbudowane tzw. szykany. Podobny efekt uzyskano wprowadzając wieże gaśnicze dyfuzorowe z kominem w postaci odwróconego ostrosłupa ściętego o podstawie prostokątnej. W rozszerzającym się ku górze kominie szybkość pary wodnej maleje ze wzrostem wysokości, tracąc zdolność porywania koksiku.
Nowe rozwiązania wież gaśniczych stanowią konstrukcje żelbetowe z powłokowym kominem cylindrycznym, wykonanym metodą ślizgową wyłożonym wewnątrz cegłą klinkierową. Umieszczenie w cylindrycznej części (rys. 2) dwóch drewnianych wkładek konfuzorowo-dyfuzorowych pozwala na zmniejszenie emisji koksiku, a dwukrotne zwężenie przekroju przelotu powoduje dużą zmianę prędkości i dobre wytrącanie koksiku. Szacunkowo obniżenie ilości emitowanego pyłu z wieży z wkładką konfuzorowo-dyfuzorową - w porównaniu z cylindryczną wieżą bez wkładek - wynosi ok. 70%. Wysokość wież cylindrycznych wynosi 40 m.
W wieży gaśniczej z bocznym kominem firmy Still (rys. 3) para wodna z części tunelowej dostaje się wąską szczeliną do stojącego obok komina. Dzięki zmianie kierunku przepływu pary i zmianie przekroju jej strumienia porwany z parą koksik wytrąca się. Komin jest wyposażony w szykany i dodatkową instalację do zraszania.
Wieżę gaśniczą firmy Wilputte (rys. 2c) wyposażono w filtr koksowy (z warstwą koksiku grubości 50÷75 mm), okresowo przemywany wodą w celu zmniejszenia emisji koksiku.
Kolejnym rozwiązaniem jest wieża gaśnicza firmy Koppers (rys. 2d), gdzie w zwężającej się przestrzeni (znajdujące się między tunelem a kominem) zbudowano kieszeń z dwoma wąskimi przelotami, nad którą gwałtownie się rozpręża uchodząca para wodna. Wytrącony koksik i część wody w postaci kropel gromadzą się w kieszeni, skąd są odprowadzane do osadnika.
Wieża gaśnicza firmy Woodall-Duckham porusza się po torze okraczającym wóz gaśniczy. Koks jest gaszony bezpośrednio podczas wypychania z komory koksowej na wóz gaśniczy. Dzięki temu zmniejsza się emisja pyłów oraz gazów wydobywających się zarówno w czasie wypychania, jak i w czasie jazdy wozu gaśniczego pod wieżę.
Inną metodą jest mokre gaszenie gorącego koksu metodą natryskową 18-metrowej wieży. Woda jest doprowadzana z góry, a zalewanie koksu następuje poprzez zraszacze zamontowane wewnątrz wieży. Proces gaszenia trwa około 2-3 minut i towarzyszy mu wysoka(podobnie jak w przypadku powyższych metod) emisja gazów i pyłów, w tym pyłu zawieszonego oraz grubych frakcji opadających (tzw. koksik). Wadą jest to, że wieża usytuowana jest tak, że droga koksu w przypadku najbardziej skrajnej komory baterii wynosi około 100 m, co powoduje znaczącą emisję niezorganizowaną w trakcie transportu koksu pod wieżę oraz zmniejsza jego wartość opałową.
Kolejną koncepcją jest gaszenie natryskowe, ale z zastosowaniem innej technologii zapewniającej ograniczenie emisji zanieczyszczeń u źródła. Wybrano gaszenie natryskowe z wysokiej wieży z izolującym zanieczyszczenia złożem komórkowym.
Wieża będzie usytuowana znacznie bliżej baterii, co pozwoli skrócić czas przejazdu, a przez to ograniczyć emisję niezorganizowaną.
W obrębie zastosowanego złoża z wypełnieniem komórkowym nastąpi:
odzysk koksiku poprzez odpylenie strugi zapylonego gazu z pyłów o średnicy do 0,1mm
ochłodzenie mieszanki parowo-gazowej, połączone z równoczesną kondensacją oparów i efektem zmniejszenia objętości, generującym wewnętrzną siłę ciągu, niwelując w ten sposób wpływ warunków barycznych na pracę wieży,
absorpcja zanieczyszczeń gazowych, pochodnych procesu gaszenia koksu.
Zanieczyszczenia w kg/t węgla:
|
Dwutlen |
Siarko- |
Cyjano- |
Fenol |
Amoniak |
Subst. |
Benzo- |
Komin |
siarki |
wodór |
wodór |
|
|
smoliste |
a-piren |
z cylindrycznym kominem |
0,015 |
0,077 |
0,010 |
0,158 |
0,114 |
0,010 |
0,089 |
z bocznym kominem |
0,014 |
0,084 |
0,014 |
0,170 |
0,106 |
0,010 |
0,090 |
z filtrem koksowym |
0,017 |
0,078 |
0,008 |
0,164 |
0,112 |
0,008 |
0,084 |
urządzenia zraszające |
0,016 |
0,087 |
0,011 |
0,171 |
0,120 |
0,009 |
0,094 |
natryskowe z wysokiej wieży |
0,014 |
0,077 |
0,009 |
0,154 |
0,110 |
0,007 |
0,088 |
zmodyfikowany natryskowy |
0,007 |
0,061 |
0,006 |
0,139 |
0,098 |
0,004 |
0,067 |
Z powyższej tabeli wynika, że najbardziej ekologicznym rozwiązaniem jest zmodernizowane natryskowe gaszenie koksu, gdyż wytwarza ono najmniej zanieczyszczeń.
W dalszej analizie będziemy porównywać to rozwiązanie pod względem ekonomiczno-ekologicznym z rozwiązaniem natryskowym, ale przed modernizacją.
W efekcie przeprowadzonej modernizacji uzyska się:
redukcję emisji koksiku - odzysk gotowego produktu ok. 82-98%
adsorpcję składników gazowych do 50%
redukcję oparów do 57%
redukcję aerozolu do 55%
Ponadto zbadano zanieczyszczenie w postaci pyłu i tlenku węgla w skali roku:
|
Pył |
Tlenek |
Wariant |
|
węgla |
przed modernizacją |
31152 |
1454895 |
po modernizacji |
15419 |
96993 |
Efekt ekologiczny:
redukcja emisji pyłów o 98% tj. o 15 733 kg/rok
redukcja emisji gazów o 50% tj. o 96 993 kg/rok
likwidacja uciążliwości powodowanych niską emisją towarzyszącą procesowi gaszenia koksu, zwłaszcza w zakresie opadu grubszych frakcji pyłu i dotkliwie odczuwalnej wysokiej emisji chwilowej zanieczyszczeń gazowych
Powyższe wyniki przedstawiono na poniższym diagramie wraz z przeliczeniem ekonomicznym:
Poniżej przedstawiono zestawienie zanieczyszczeń w skali roku i jednoczesne przeliczenie ich na koszty korzystania ze środowiska:
Efekty ekonomiczne:
oszczędność z tytułu redukcji opłat za gospodarcze korzystania ze środowiska 16395 zł,
oszczędność zużycia wody do gaszenia koksu 19 071 zł,
odzysk koksiku zawracanego do produkcji 2 360 zł
Powyższe zestawienie przedstawiono w postaci diagramu:
5.Wybrany wariant
.
Uruchomione w 1987 roku Zakłady Koksownicze wyposażone zostały we wszystkie dostępne w latach osiemdziesiątych (lata budowy i uruchomienia) nowe technologie oraz konstrukcje urządzeń technicznych zarówno w sferze technologicznej jak i w dziedzinie ochrony środowiska. Wśród nakładów poniesionych na budowę Zakładów Koksowniczych ok. 31 % stanowiły nakłady poniesione na instalacje ochrony środowiska celem zminimalizowania zakresu uciążliwości Zakładu dla środowiska naturalnego.
Po raz pierwszy w krajowym koksownictwie zastosowano:
instalacje suchego chłodzenia koksu.
instalacje odpylające strony koksowej baterii oraz wysyp i zasyp koksu do komór instalacji suchego chłodzenia koksu
wysokociśnieniową instalację do oczyszczania gazu koksowniczego
uszczelnienie procesów technologicznych przerobu i odzysku lotnych produktów koksowania,
wielostopniową oczyszczalnię ścieków oczyszczającą powstałe w zakładzie ścieki na drodze procesów: mechanicznych, biologicznych i chemicznych,
składowisko odpadów niebezpiecznych.
Dzięki tym rozwiązaniom technicznych Zakłady Koksownicze stały się najnowocześniejszą koksownią w Polsce i jedną z nowocześniejszych w Europie produkującą w warunkach proekologicznych wysokiej jakości koks i produkty węglopochodne, co potwierdzają uzyskane przez Zakłady certyfikaty i świadectwa:
spełnienia norm jakości ISO 9002
świadectwo Przedsiębiorstwa Czystszej Produkcji
Ochrona powietrza
Dla zminimalizowania emisji pyłowo - gazowej zastosowano w Zakładach Koksowniczych szereg nowoczesnych rozwiązań technicznych.
Dzięki zastosowaniu w Zakładach instalacji suchego chłodzenia koksu (ISChK) została wyeliminowana całkowicie - stosowana dotąd powszechnie - technologia mokrego gaszenia koksu a przez to znacznie uległa ograniczeniu emisja pyłowo - gazowa powstająca podczas procesu schładzania koksu. Dążąc do dalszego zminimalizowania emisji pyłowo-gazowej wszystkie instalacje technologiczne wyposażone zostały w specjalistyczne urządzenia ochronne. Baterie koksownicze oraz drogi transportowe koksu odpylane są za pomocą wysoko skutecznych urządzeń odpylających, uszczelniono i zhermetyzowano procesy technologiczne przerobu lotnych produktów koksowania
NAZWA URZĄDZENIA, TECHNOLOGII |
ZAKRES STOSOWANIA |
Odpylanie strony koksowej baterii koksowniczych |
Na wszystkich bateriach |
Odpylanie sortowania i dróg transportowych koksu |
Dla całej ilości produkowanego koksu |
Instalacja suchego chłodzenia koksu |
Dla całej ilości produkowanego koksu |
Niskociśnieniowe odsiarczanie gazu |
Dla całej ilości produkowanego gazu |
Wysokociśnieniowe odsiarczanie gazu |
Dla całej ilości produkowanego gazu |
Hermetyzacja aparatów i zbiorników |
Cały wydział węglopochodnych |
Oczyszczalnia ścieków deszczowych |
Dla całej ilości ścieków deszczowych |
Oczyszczalnia wstępna mechaniczno-chemiczna |
Dla całej ilości ścieków |
Oczyszczalnia biologiczna |
Dla całej ilości ścieków |
Oczyszczalnia końcowa chemiczna |
Dla całej ilości ścieków |
Specjalistyczne składowisko odpadów |
Kompleksowe rozwiązanie gospodarki odpadami |
W przeliczeniu na konkretne wielkości uzyskano w ISChK:
Zmniejszenie emisji pyłowej o - 15,78%
Zmniejszenie emisji gazowej o - 14,73%
Zmniejszenie zużycia energii elektrycznej o - 6,50%
Zmniejszenie strat koksu o - 8,50%
Modernizacji poddano również instalację produkcji węglopochodnych realizując:
hermetyzację załadunku benzolu do cystern,
zastosowano poduszkę azotową na zbiornikach benzolu,
zhermetyzowanie instalacji produkcji benzolu.
Wnioski
Realizacja dotychczasowych inwestycji proekologicznych zyskała pozytywną opinię władz ekologicznych a ich terminowa realizacja wraz z pełnym wykonaniem założeń ekologicznych pozwala liczyć , że dalsze zamierzenia będą zrealizowane. W przedsiębiorstwie nieustannie wprowadza się najnowsze osiągnięcia nauki i techniki w dziedzinie ochrony środowiska. Na bieżąco realizuje się opracowane przy współpracy z instytutami naukowymi programy ekologiczne.
Przedsiębiorstwo nasze znajduje się w grupie realizatorów Programu Czystszej Produkcji. Certyfikat ISO 9002 oraz posiadane świadectwo Przedsiębiorstwa Czystszej Produkcji stanowią fundament realizacji Systemu Zarządzania środowiskiem według normy ISO 14000, nad którym trwają prace organizacyjne i wdrożeniowe.
Wszystkie wymienione wyżej działania prowadzone systematycznie doprowadziły do znacznego obniżenia emisji pyłowo-gazowej.
Wskaźnik emisji pyłowo-gazowej w latach 1991-1998
Gospodarka wodno-ściekowa
Zakłady Koksownicze oczyszczają całą ilość ścieków powstających w procesach technologicznych na trzystopniowej oczyszczalni ścieków mechaniczno-chemiczno-biologicznej. Procesy oczyszczania ścieków koksowniczych prowadzone są w oparciu o nowoczesne metody flotacji ciśnieniowej, napowietrzania drobnopęcherzykowego biologicznego osadu czynnego, doczyszczania ścieków metodą chemicznego strącania, zorganizowanej gospodarki osadami ściekowymi.
Uzyskany efekt oczyszczania ścieków wyższy od projektowanego charakteryzujący się dużą skutecznością jest wynikiem realizacji trzystopniowego "Programu intensyfikacji pracy oczyszczalni ścieków" w ramach którego uruchomiono:
I etap - budowa flotacji ciśnieniowej
II etap - przebudowa oczyszczalni biologicznej i budowa automatycznej stacji odwadniania osadów ściekowych.
Wskaźnik ładunku ChZT
Kierunki działań proekologicznych
Rozwój światowej techniki wymusza prowadzenie stałych działań wprowadzających najnowsze rozwiązanie w dziedzinie technologii i ochrony środowiska. Zakłady Koksownicze Przyjaźń realizują konsekwentnie założone programy służące realizacji tych celów.
Na najbliższe lata przewidziano następujące działania:
Modernizacja zakładowej oczyszczalni ścieków - III końcowy etap;
Dalszą modernizację zamknięć wodnych rur wznośnych na bateriach 2,3,4;
Dalszą modernizację kotłów ISChK;
Modernizację wytwórni kwasu siarkowego;
Zabudowę zbiornika pośredniego pyłu na elektrofiltrze nr 2.
Gospodarka odpadami
W Zakładach Koksowniczych gospodarka odpadami została rozwiązana kompleksowo. Odpady powstające w wyniku działania zakładu są zagospodarowane w procesach produkujących i gospodarczo wykorzystane . Zakład posiada własne składowisko odpadów niebezpiecznych spełniające wszelkie wymogi ochrony środowiska.
7.Literatura:
Jacek Jędrzejewski „Procesy przemysłowe a zanieczyszczenie środowiska - przemysł hutniczy i cementowy” PWN Warszawa 1987 r.
Praca zbiorowa „Koksownictwo” wyd. Śląsk Katowice 1986 r.
Praca zbiorowa „Poradnik inżyniera-Odlewnictwo” wyd. NT Warszawa 1972 r.
Rys. 2
Wieża gaśnicza z cylindrycznym
kominem i wkładkami konfuzorowo-
-dyfuzorowymi
1 - komin
2 - wkładki konfuzorowo-dyfuzorowe
Rys. 3
Wieża gaśnicza z bocznym
kominem
1 - część tunelowa wieży
2 - komin
3 - szykany
4 - urządzenia zraszające
Rys. 4
Wieża gaśnicza z filtrem koksowym
1 - komin
2 - urządzenia zraszające
3 - filtr koksowy
4 - urządzenie do przemywania filtra
5 - wagon z koksem
Rys. 5
Wieża gaśnicza firmy Koppers
1 - komin
2 - urządzenia zraszające
3 - kieszeń wychwytująca koksik
4 - dodatkowa instalacja do zraszania oparów
5 - wagon z koksem
Fot.
Oczyszczalni zakładowej.