Wyjaśnij pojęcie ekologia. Czym ona się zajmuje?
Ekologia (gr. oikos = dom, domostwo + leges = nauka)
Nauka zajmującą się badaniem wzajemnych zależności między organizmami a ich nieożywionym środowiskiem.
Wyróżnia się 2 podstawowe działy ekologii:
autekologię
synekologię
Autekologia (gr. autos = sam…)
Dział ekologii badający różnorodne powiązania i zależności jednego gatunku lub organizmu od biotycznych i abiotycznych czynników środowiska. Bada m.in. miejsce danego gatunku w łańcuchu troficznym (pokarmowym), jego zakres tolerancji na różne nieożywione czynniki środowiskowe. Określa sposoby wzajemnego oddziaływania gatunku (organizmu na swoje otoczenie i otoczenia na niego). Dzieli się na ekologię poszczególnych gatunków, np. ekologię, człowieka, bociana itp.
Synekologia (gr. syn = razem, wespół…)
Dział ekologii zajmujący się badaniem grup organizmów i ich oddziaływań ze środowiskiem
scharakteryzuj pojęcie „ochrona środowiska” i czym ona się wyraża?
Ochrona środowiska - całokształt działań (także zaniechanie działań) mających na celu właściwe wykorzystanie oraz odnawianie zasobów i składników środowiska naturalnego, zarówno jego składników abiotycznych, jak i żywych (ochrona przyrody). Nauka o ochronie środowiska to sozologia.
Sposoby ochrony środowiska:
racjonalne kształtowanie środowiska i gospodarowanie zasobami środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju
przeciwdziałanie zanieczyszczeniom
utrzymywanie i przywracanie elementów przyrodniczych do stanu właściwego.
wymień i scharakteryzuj elementy składowe ekosystemu:
Ekosystem składa się z 4 elementów:
Producenci
Konsumenci
Reducenci
Środowisko abiotyczne
Ekosystem - podstawowa funkcjonalna jednostka ekologiczna. Układ utworzony przez wszystkie organizmy zasiedlający dany obszar i tworzące zespół biotyczny wraz z ich środowiskiem abiotycznym.
I - producenci - syntetyzują materię organiczną
II - konsumenci - zjadają organizmy lub martwą materię organiczną
III - reducenci - rozkładają materię organiczną i uwalniają nieorganiczne składniki pokarmowe
IV - Środowisko abiotyczne - zespół warunków fizycznych i chemicznych, warunkujących bytowanie organizmów
Wyjaśnić, na czym polega zjawisko efektu cieplarnianego oraz jakie mogą być w przyszłości jego skutki. Wymień substancje przyczyniające się do pogłębiania się tego zjawiska.
Główną przyczyną efektu cieplarnianego są gazy cieplarniane:
Nazwa gazu |
Udział w efekcie cieplarnianym |
dwutlenek węgla C02 |
54% |
metan CH4 |
18% |
ozon O3 |
13% |
chlorofluorowęglowodory CFC 11+12 |
9% |
tlenki azotu NOx |
6% |
wytwarzane są podczas:
wycinania lasów deszczowych, co powoduje zmniejszenie się ilości pochłanianego dwutlenku węgla, przez co zalega on w atmosferze i powstrzymuje promieniowanie podczerwone przed swobodnym ujściem do przestrzeni kosmicznej.
spalania paliw kopalnych w elektrociepłowniach, elektrowniach i coraz to nowych fabrykach, zwiększając ilość produkowanego dwutlenku węgla, przez co rośliny nie nadążają z jego pochłanianiem
transportu towarów i przewozu ludzi oraz zwiększenia się liczby pojazdów - wraz z nimi zwiększa się emisja metanu, dwutlenku węgla i ołowiu ( nie jest on gazem cieplarnianym, lecz bardzo szkodzi zdrowiu ).
Nadmiernej eksploatacja pól uprawnych z mokrych upraw ryżu i pastwisk pod hodowlę uwalniających metan podczas fermentacji.
Rosnące masy odpadów organicznych z wielkich miast składowane na wysypiskach śmieci, które gnijąc emitują metan i dwutlenek węgla.
Coraz powszechniejsze stosowanie sztucznych nawozów wspomagających procesy nitryfikacji oraz denitryfikacji, uwalniające tlenki azotu.
Reakcje fotochemiczne spalin przemysłowych i komunikacyjnych, uwalniające niski ozon z promieniami słońca.
Poszukiwanie nowych technologii np. nowe "lepsze" gazy syntetyczne CFC, HFC, PFC, których właściwości obserwujemy dopiero po latach działalności w atmosferze.
Skutki:
Efekt cieplarniany to oczywiście podniesienie temperatury na Ziemi, co wywoła trudne do przewidzenia lawinowe reakcje:
Topnienie lodowców i zalewania przez ich wody obszarów nadmorskich, co skutkuje utratą miejsc życia i pracy dla ludzi (np. gęsto zaludnione żyzne obszary w ujściach rzek, w tym Wisły) i może spowodować duże konflikty społeczne.
Wzrost temperatur spowoduje najprawdopodobniej przesunięcie stref klimatycznych o 150-500 km ku biegunom do końca XXI wieku. W gorących obszarach plony zmniejszą się, w nowych cieplejszych zwiększą się, ale intensywnej uprawy nie wytrzymają gleby z deficytem wód i nowymi ciepłolubnymi szkodnikami.
Szybkie zmiany klimatu zaburzą równowagę w ekosystemach i ginięcie wielu gatunków o małych zdolnościach adaptacyjnych.
Zmiany klimatyczne zwiększą częstotliwość występowania ekstremalnych zjawisk pogodowych i katastrof klimatycznych jak fale upałów, powodzie, huragany, które w bezpośredni sposób zagrażają zdrowiu i życiu.
Ocieplenie klimatu spowoduje przyspieszenie parowania wody i opadanie jej w nowych rejonach, co spowoduje zmniejszenie zasobów wody pitnej.
Co to jest warstwa ozonowa i jaką rolę ona spełnia dla biosfery? Umiejscowienie w atmosferze. Wymień substancje przyczyniające się do jej niszczenia.
Ozonosfera (warstwa ozonowa, powłoka ozonowa) - warstwa zwiększonej koncentracji ozonu w stratosferze. Znajduje się na wysokości ok. 20-50 km nad Ziemią. Główna warstwa ozonu znajduje się 25-30 km nad poziomem morza.
Ozonosfera jest warstwą ochronną bardzo ważną dla życia na Ziemi. Chroni przed promieniowaniem ultrafioletowym, które jest szkodliwe dla organizmów żywych (poparzenia, nowotwory, zniszczenie materiału genetycznego u zwierząt i roślin). Dzięki niej jest możliwe życie na lądzie.
Ozonosfera przyczynia się do wzrostu temperatury w warstwie stratosfery, ponieważ ozon pochłania promieniowanie nadfioletowe. Mimo iż nazwa sugeruje jego duży udział, cały ozon z ozonosfery w warunkach normalnych utworzyłby na poziomie morza warstwę o grubości ok. 3 mm.
Substancje, które ją niszczą:
FREON F-12
FREON F-114
HALONY (bromo- , fluoro -, chloro - pochodne węglowodorów)
Scharakteryzuj smogi.
Smog - Smog to połączenie: smoke - dym + fog - mgła
Powoduje zaburzenie układu krążenia, podrażnienie skóry, duszność, łzawienie. Wywiera silne działanie korozyjne, utrudnia oddychanie organizmom żywym, a Ziemi - oddawanie ciepła
Wyróżniamy:
smog londyński
smog typu „Los Angeles” („kalifornijski”)
Smog londyński - kwaśny, siarkowy, występuje w temperaturze -3 do 5ºC, głównie w miesiącach od XI - I (4 tys. ofiar). Skład: CO2, SO2 i pochodne, pyły. Smog tego typu występuje także w Belgii, w Austrii, Nowym Jorku, Tokio, w Niemczech - Berlin, Hamburg, Hanower
Smog „Los Angeles” - występuje w temperaturze 24 - 35º C w czasie inwersji, przy słabym wietrze (do 2 m/s) i wilgotności względnej < 70%, głównie w strefie subtropikalnej. Skład CO2, NO2, pyły przemysłowe, węglowodory aromatyczne i nienasycone, ozon (powstaje w czasie silnego nasłonecznienia, w reakcjach między tlenkami azotu, węglowodorami, a tlenem powietrza - główny składnik (smog ozonowy)
Skutki - ograniczenie widoczności (0,8 - 1,6 km), powietrze brązowe, wzrost zachorowań i zaburzeń zdrowotnych, ma składniki mutagenne i kancerogenne, uszkodzenie upraw roślinnych ozonem. Jest toksyczny > 10 ppm (bezpieczne stężenie wynosi 0,10 ppm)
przedstawić podstawowe cechy morfologiczne M. Bałtyckiego
półzamknięte
łączy się z M. Północnym przez cieśniny: Wielki Bełt, Mały Bełt, Sund, Kattegat, Skagerrak
powierzchnia (łącznie z Kattegatem i Cieśninami Duńskimi) - 415 266 km2
objętość wody - 21 721 km3
średnia głębokość - 52,3 m
największa głębokość (Głębia Landsort) - 459 m
Głębia Gdańska - 118 m
powierzchnia zlewiska - 1 721 233 km2
przezroczystość - 6 - 15 m w Zatoce Gdańskiej do 19 m w okolicach Bornholmu
temperatura: zima 0 - 2ºC, lato 20 - 22ºC
średnie zasolenie: 7 - 8‰
Podział Polskich obszarów morskich:
Polskie wody morskie dzielą się na:
wyłączona strefa ekonomiczna (strefa szerokości do 200 mil morskich)
wody terytorialne (pas wód szerokości 12 mil morskich)
wody wewnętrzne (obejmują wody zatok, zalewów i limanów oraz wody portów i mórz wewnętrznych)
Aktualny podział obszarów morskich wynika z uregulowań prawnych zawartych w Konwencji o Prawie Morza przyjętej 30 kwietnia 1983 r. w Genewie. Według postanowień Konwencji wydziela się:
- morskie wody wewnętrzne - obejmują wody zatok, zalewów i limanów, których brzegi należą do jednego państwa, oraz wody portów i mórz wewnętrznych otoczonych brzegami jednego państwa. Państwo nadbrzeżne decyduje o tym, które porty są otwarte dla żeglugi międzynarodowej;
- morze terytorialne (wody terytorialne) - pas wód szerokości 12 mil morskich, położonych między wybrzeżem lub wodami wewnętrznymi a morzem otwartym. Morze terytorialne wchodzi w skład terytorium państwa. Obce statki znajdujące się na wodach terytorialnych podlegają prawodawstwu administracyjnemu, karnemu i cywilnemu państwa nadbrzeżnego;
- morski pas przyległy - obszar morza otwartego szerokości nie większej niż 24 mile morskie, przylegający do zewnętrznej granicy morza terytorialnego. Z reguły wyznaczany jest w celu ochrony interesów celnych lub sanitarnych państwa nadbrzeżnego;
- morską strefę wyłączności ekonomicznej - strefa szerokości do 200 mil morskich, w której państwo nadbrzeżne ma wyłączne prawa do badania, eksploatacji oraz ochrony żywych i mineralnych zasobów wód morskich, dna morskiego i pod dnem morskim. Inne państwa mają w tej strefie zagwarantowaną swobodną żeglugę, przelot samolotów oraz układanie kabli podmorskich i rurociągów;
- morze otwarte - obejmuje wody leżące poza granicami stref ekonomicznych. Stanowi wspólne dziedzictwo ludności, przez co zapewnia swobodne korzystanie z zasobów, swobodną żeglugę, przeloty, układanie przewodów komunikacyjnych i rurociągów oraz prowadzenie badań naukowych. Nie może być zawłaszczane przez żadne państwo;
- cieśniny i kanały morskie - cieśniny i kanały stanowiące międzynarodowe szlaki komunikacyjne; nawet gdy są położone w strefie morza terytorialnego, mają zagwarantowany swobodny przepływ obcych statków;
- międzynarodowe kanały morskie - sztuczne drogi wodne łączące dwa otwarte zbiorniki morskie; mają zagwarantowaną swobodę żeglugi niezależnie od statusu prawnego strefy kanałowej. Konwencja Prawa Morza ustanowiła wolność żeglugi po Kanale Sueskim, Panamskim i Kilońskim.
9. Co oznacza pojęcie: trwały zrównoważony rozwój? Wymień jego podstawowe cele:
W ustawie z 27 kwietnia 2001 roku „Prawo ochrony środowiska” rozwój zrównoważony definiuje się, jako: „taki rozwój społeczno-gospodarczy, w którym następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych, z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych, w celu zagwarantowania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb poszczególnych społeczności lub obywateli, zarówno współczesnego pokolenia, jak i przyszłych pokoleń.”
Trwały i zrównoważony rozwój jest to rozwój oparty na racjonalnym gospodarowaniu zasobami kulturowymi i przyrodniczymi w skali lokalnej i globalnej, które są wyczerpalne, nieodnawialne lub mają ograniczoną zdolność samoodtwarzania i odbudowywania się.
Co to jest zarządzanie ekologiczne? Przedstawić jego podstawowe cele.
Zarządzanie środowiskowe (ekologiczne) - zarządzanie w taki sposób działaniami (procesami) organizacji niekorzystnie wpływającymi na stan środowiska, aby ten wpływ minimalizować. Odróżnia się zarządzanie środowiskowe od zarządzania środowiskiem (czy lepiej: zarządzanie ochroną środowiska). To ostatnie jest domeną władzy publicznej, a zarządzanie środowiskowe dotyczy planowania, organizowania, motywowania i kontroli działań, w wyniku czego ulega zmniejszeniu negatywny wpływ organizacji na środowisko.
Scharakteryzuj strefy życia organizmów morskich.
Strefa pelagiczna
Jest to najrozleglejsze środowisko życiowe. Organizmy rozmieszczone są bardzo szeroko, jest wiele gatunków które można spotkać we wszystkich morzach i oceanach. Tak jest rozsiedlony jeden z widłonogów kalanoidów, a także orka. Producentami są tu oczywiście organizmy fitoplanktonowe. Konsumenci I rzędu to przede wszystkim widłonogi filtratory, planktoniczne ślimaki. W wodach szelfowych towarzyszą im larwy różnych zwierząt dennych: wieloszczetów, krewetek krabów, ślimaków i innych skorupiaków. Meduzy też są liczniejsze na szelfie. Spotkać można tu również kałamarnice, ryby takie jak makrele, tuńczyki i ogromne marliny, ryby latające, większość różnych gatunków rekinów, żółwie morskie, ze ssaków delfiny i wieloryby
Strefa bentoniczna
Fauna denna bogatsza jest na szelfie, gdzie żyją gąbki, bardzo liczne jamochłony, wieloszczety, oraz skorupiaki: ze stawonogów żyje tu ośmiornica, krewetki, langusty, homary i różne kraby oraz liczne ryby przydenne. Na dużych głębokościach fauna jest uboższa, ale nawet w głębinach przekraczających 10.000 m. na dnie rowów oceanicznych łowiono ukwiały i małże oraz widywano ryby i krewetki. Na dnie zwierzęta są małe i ich zagęszczenie jest bardzo małe.
Strefa litoralna
Strefa ta jest najbardziej zróżnicowana za wszystkich stref. Na stosunkowo ubogim dnie piaszczystym mogą wyrosnąć trawy morskie- jedyne rośliny kwiatowe żyjące w morzu. Powstają wtedy rozległe łąki podwodne. U brzegów skalistych rosną już łany brunatnic. Najbogatszym, najbujniejszym zespołem litoralu są rafy koralowe, charakterystyczne dla czystych wód tropikalnych.
Scharakteryzuj główne źródła zanieczyszczeń środowiska morskiego:
Źródła:
ścieki przemysłowe, wody opadowe (pierwiastki i związki toksyczne):
cynk
kadm
miedź
ołów
rtęć
ścieki komunalne (skażenia mikrobiologiczne)
ścieki z terenów rolniczych (substancje biogenne (fosfor, azot) - eutrofizacja)
transport i gospodarka morska (związki ropopochodne, ścieki bytowe, śmieci)
inne zanieczyszczenia (bojowe środki trujące i amunicja konwencjonalna, substancje promieniotwórcze)
Na jakim obszarze obowiązuje oraz jakie są główne założenia konwencji MARPOL 73/78?
MARPOL obowiązuje na wszechoceanie, dotyczy:
ograniczenia zrzutów ropy, chemikaliów, ścieków bytowych, śmieci ze statków do morza i wód portowych
ograniczenia ścieków jednostek generowanych w czasie ich eksploatacji
Zal I: zanieczyszczenia olejami
Zal 2: szkodliwe substancje ciekle
Zal 3: szkodliwe substancje przewożone w opakowaniach
Zal 4: ścieki pochodzące ze statków
Zal 5: śmieci pochodzące ze statków
Zal 6: ograniczenie emisji gazów do atmosfery