LASER CECHY PROMIENIOWANIA LASEROWEGO:
PODZIAŁ LASERÓW:
WEDŁUG RODZAJU EMISJI:
Po zastosowaniu lasera powyżej 500mW powoduje poparzenia. MECHANIZM DZIAŁANIA PROMIENI LASEROWYCH NA TKANKI: Działanie promieni laserowych na organizm człowieka nie powoduje efektu termicznego. Powoduje efekt fotobiochemiczny. Promienie laserowe nie uszkadzają tkanek i nie powodują stanu zapalnego. Jest bezpieczne do stosowania w ostrych stanach zapalnych. NA POZIOMIE KOMÓRKOWYM POWODUJE: NA POZIOMIE TKANKOWYM POWODUJE: WSKAZANIA DO LASERA: PRZECIWWSKAZANIA: TECHNIKI ZABIEGU: Bezkontaktowe- sonda laserowa w pewnej odległości (rany otwarte na skórze- odleżyny) METODYKA: BHP: ULTRADŹWIĘKI Są to drgania mechaniczne o częstotliwości 800, 1000 do 2400kHz. Są one niesłyszalne dla ucha. Drgania mechaniczne wytwarzane są przez pobudzane przez zewnętrzne układy nazywane przetwornikami ultradźwiękowymi. Jeżeli taki przetwornik umieścimy w dostatecznie sprężystym ośrodku to dochodzi do drgań sąsiadujących z nim cząsteczek. Drgania te przenoszone są na kolejne cząsteczki i w ten sposób powstaje fala ultradźwiękowa - jest to fala podłużna. W skutek zbliżenia i oddalenia się cząsteczek od siebie powstają strefy zagęszczeń i rozrzedzeń. Strefy zagęszczeń wywołane są przez siły ściskające a rozrzedzeń przez siły rozciągające. Na wskutek naprzemiennego ściskania i rozciągania powstaje zmienne ciśnienie fali. Odległość między strefą zagęszczenia o rozrzedzeń nosi nazwę fali. Prędkość rozchodzenia fali ultradźwiękowej jest uzależniona od substancji. Przy przejściu fali ultradźwiękowej z tkanki miękkiej do tkanki kostnej występuje duża różnica ciśnień i może być powodem bólu okostnej. Fala ultradźwiękowa wnikając w tkanki ludzkie może ulegać częściowemu odbiciu i w związku z tym może powstać fala pierwotna lub fala odbita, które nakładając się na siebie mogą powodować wzmocnienie lub osłabienie działania. Nałożenie fali odbitej na pierwotną nosi nazwę fali stojącej. Fale te są zjawiskiem niepożądanym i pacjent może odczuwać ból. Energia mechaniczna fali ultradźwiękowej ulega absorbcji w tkankach i dochodzi do powstania energii cieplnej . Najsilniej przegrzewa się tkanka kostna i tkanka nerwowa a najsłabiej tkanka tłuszczowa. Wyróżniamy ultradźwięki o częstotliwości 3MHz i 1MHz. Czym większa częstotliwość ultradźwięków tym większa absorbcja w warstwie powierzchniowej. Stąd ultradźwięki o częstotliwości 3MHz będą pochłaniane w części powierzchownej a o częstotliwości 1MHz wnikają do warstwy głębokiej tkanek. Przy ultradźwiękach występuje również zjawisko kawitacji - jest to zjawisko niepożądane i występuje wówczas gdy działamy falą ultradźwiękową na ośrodek płynny dochodzi wówczas do niszczenia spójności cieczy, występują puste przestrzenie wypełnione gazami tej cieczy lub innej substancji rozpuszczonych w cieczy. DZIAŁANIE BIOLOGICZNE ULTRADŹWIĘKÓW: 1. Pierwotne - są to zmiany miejscowe 2.Wtórne - polegają na tym ,że przy nadźwiękawianiu okolic splotów nerwowych uzyskujemy efekt w odległych narządach i tkankach. Wszystkie te działania dają efekt biologiczny, uzyskujemy efekt p/bólowy, zwiększenie ruchomości stawów, hamowanie procesów zapalnych, rozszerzenie naczyń krwionośnych, polepszenie mikrokrążenia, przyśpieszenie procesów regeneracyjnych. CECHY APLIKATORA ULTRADŹWIĘKOWEGO Aparatura do wytwarzania ultradźwięków wykorzystuje zjawisko piezoelektryczne. Polega ono na rozciąganiu i ściskaniu kryształków, to powoduje pojawienie się na przeciwległych biegunach różnoimiennych ładunków elektrycznych. Jeżeli doprowadzi się zmienne napięcie elektryczne do przeciwległych biegunów kryształu to następuje naprzemienne ściskanie i rozciąganie kryształu. Substancje, które ulegają odkształceniu to : winian potasu, tytanian baru, kryształ kwarcu. ŚRODKI SPRZĘGAJĄCE: Są to substancje, które uniemożliwiają odbicie się fali podczas zabiegu. Takie środki to: Zabiegi ultradźwięków z użyciem maści nosi nazwę - FONOFOREZY lub ULTRASONOFOREZY. Zabiegi fonoforezy wykorzystujemy 1- 1,5W na cm2. Skuteczność zabiegu zależy nie od dawki lecz od czasu zabiegu. Zabiegi przy użyciu wody wykorzystujemy od 2- 3 cm od nadźwiękawianej okolicy ( ręka rehabilitanta musi być zaopatrzona w rękawiczkę gumową ) TECHNIKI ZABIEGU: Zabieg ultradźwiękowy można wykonywać łącząc go z prądem impulsowym. Głowicę ultradźwiękową łączy się z katodą. DAWKOWANIE ULTRADŹWIĘKÓW: Czas zabiegu 1- 3 min krótki 4- 9 min średni 10 min < długi ZASADY UŻYWANIA GŁOWICY: WSKAZANIA PRZECIWWSKAZANIA ELEKTROFONOFOREZA Jest to zabieg, który wykorzystuje się w leczeniu dolegliwości bólowych i usuwaniu odruchowych zmian tkankowych. Jest to terapia skojarzona gdzie ultradźwięki łączy się z prądami zmiennymi, stymulacją wysokonapięciową, Tensem oraz prądami średniej częstotliwości modulowanymi. Do zabiegów stosuje się żele, maści nie stosuje się oleju parafinowego, gdyż nie przewodzi prądu. Dawkowanie ultradźwięków i prądu uzależnia się od odczuć pacjenta, nasilenia objawów, rodzaju schorzenia oraz umiejscowienia objawu. DAWKI : 0,5W/cm2 - ostre stany spustowe oraz okolice głowy i karku 0,5 - 1W/cm2 - stosujemy w okolicy przykręgosłupowej, punkty spustowe o średnim natężeniu oraz u osób szczupłych 1- 1,5w/cm2 - gdy dolegliwości bólowe są o małym natężeniu, na okolicę kończyn, bioder, pośladków oraz u osób grubszych. UŁOŻENIE ELEKTROD W ELEKTROFONOFOREZIE DIAGNOSTYKA I LECZENIE I etap - wyszukujemy punktów spustowych za pomocą skojarzonego działania ultradźwięków i prądu elektrycznego. Metoda dynamiczna. II etap ( faza statyczna ) - leczenie w miejscu bolesnym Czas zabiegu od 5s do 2 min w każdym punkcie spustowym. DZIAŁANIE ULTRADŹWIĘKÓW NA ORGANIZM CZŁOWIEKA PRZY DUŻYCH DAWKACH I DŁUGIM CZASIE NADŹWIĘKAWIANIA ( powyżej 2W/cm2 i 5 min )
|
LASER CECHY PROMIENIOWANIA LASEROWEGO:
PODZIAŁ LASERÓW:
WEDŁUG RODZAJU EMISJI:
Po zastosowaniu lasera powyżej 500mW powoduje poparzenia. MECHANIZM DZIAŁANIA PROMIENI LASEROWYCH NA TKANKI: Działanie promieni laserowych na organizm człowieka nie powoduje efektu termicznego. Powoduje efekt fotobiochemiczny. Promienie laserowe nie uszkadzają tkanek i nie powodują stanu zapalnego. Jest bezpieczne do stosowania w ostrych stanach zapalnych. NA POZIOMIE KOMÓRKOWYM POWODUJE: NA POZIOMIE TKANKOWYM POWODUJE: WSKAZANIA DO LASERA: PRZECIWWSKAZANIA: TECHNIKI ZABIEGU: Bezkontaktowe- sonda laserowa w pewnej odległości (rany otwarte na skórze- odleżyny) METODYKA: BHP: ULTRADŹWIĘKI Są to drgania mechaniczne o częstotliwości 800, 1000 do 2400kHz. Są one niesłyszalne dla ucha. Drgania mechaniczne wytwarzane są przez pobudzane przez zewnętrzne układy nazywane przetwornikami ultradźwiękowymi. Jeżeli taki przetwornik umieścimy w dostatecznie sprężystym ośrodku to dochodzi do drgań sąsiadujących z nim cząsteczek. Drgania te przenoszone są na kolejne cząsteczki i w ten sposób powstaje fala ultradźwiękowa - jest to fala podłużna. W skutek zbliżenia i oddalenia się cząsteczek od siebie powstają strefy zagęszczeń i rozrzedzeń. Strefy zagęszczeń wywołane są przez siły ściskające a rozrzedzeń przez siły rozciągające. Na wskutek naprzemiennego ściskania i rozciągania powstaje zmienne ciśnienie fali. Odległość między strefą zagęszczenia o rozrzedzeń nosi nazwę fali. Prędkość rozchodzenia fali ultradźwiękowej jest uzależniona od substancji. Przy przejściu fali ultradźwiękowej z tkanki miękkiej do tkanki kostnej występuje duża różnica ciśnień i może być powodem bólu okostnej. Fala ultradźwiękowa wnikając w tkanki ludzkie może ulegać częściowemu odbiciu i w związku z tym może powstać fala pierwotna lub fala odbita, które nakładając się na siebie mogą powodować wzmocnienie lub osłabienie działania. Nałożenie fali odbitej na pierwotną nosi nazwę fali stojącej. Fale te są zjawiskiem niepożądanym i pacjent może odczuwać ból. Energia mechaniczna fali ultradźwiękowej ulega absorbcji w tkankach i dochodzi do powstania energii cieplnej . Najsilniej przegrzewa się tkanka kostna i tkanka nerwowa a najsłabiej tkanka tłuszczowa. Wyróżniamy ultradźwięki o częstotliwości 3MHz i 1MHz. Czym większa częstotliwość ultradźwięków tym większa absorbcja w warstwie powierzchniowej. Stąd ultradźwięki o częstotliwości 3MHz będą pochłaniane w części powierzchownej a o częstotliwości 1MHz wnikają do warstwy głębokiej tkanek. Przy ultradźwiękach występuje również zjawisko kawitacji - jest to zjawisko niepożądane i występuje wówczas gdy działamy falą ultradźwiękową na ośrodek płynny dochodzi wówczas do niszczenia spójności cieczy, występują puste przestrzenie wypełnione gazami tej cieczy lub innej substancji rozpuszczonych w cieczy. DZIAŁANIE BIOLOGICZNE ULTRADŹWIĘKÓW: 1. Pierwotne - są to zmiany miejscowe 2.Wtórne - polegają na tym ,że przy nadźwiękawianiu okolic splotów nerwowych uzyskujemy efekt w odległych narządach i tkankach. Wszystkie te działania dają efekt biologiczny, uzyskujemy efekt p/bólowy, zwiększenie ruchomości stawów, hamowanie procesów zapalnych, rozszerzenie naczyń krwionośnych, polepszenie mikrokrążenia, przyśpieszenie procesów regeneracyjnych. CECHY APLIKATORA ULTRADŹWIĘKOWEGO Aparatura do wytwarzania ultradźwięków wykorzystuje zjawisko piezoelektryczne. Polega ono na rozciąganiu i ściskaniu kryształków, to powoduje pojawienie się na przeciwległych biegunach różnoimiennych ładunków elektrycznych. Jeżeli doprowadzi się zmienne napięcie elektryczne do przeciwległych biegunów kryształu to następuje naprzemienne ściskanie i rozciąganie kryształu. Substancje, które ulegają odkształceniu to : winian potasu, tytanian baru, kryształ kwarcu. ŚRODKI SPRZĘGAJĄCE: Są to substancje, które uniemożliwiają odbicie się fali podczas zabiegu. Takie środki to: Zabiegi ultradźwięków z użyciem maści nosi nazwę - FONOFOREZY lub ULTRASONOFOREZY. Zabiegi fonoforezy wykorzystujemy 1- 1,5W na cm2. Skuteczność zabiegu zależy nie od dawki lecz od czasu zabiegu. Zabiegi przy użyciu wody wykorzystujemy od 2- 3 cm od nadźwiękawianej okolicy ( ręka rehabilitanta musi być zaopatrzona w rękawiczkę gumową ) TECHNIKI ZABIEGU: Zabieg ultradźwiękowy można wykonywać łącząc go z prądem impulsowym. Głowicę ultradźwiękową łączy się z katodą. DAWKOWANIE ULTRADŹWIĘKÓW: Czas zabiegu 1- 3 min krótki 4- 9 min średni 10 min < długi ZASADY UŻYWANIA GŁOWICY: WSKAZANIA PRZECIWWSKAZANIA ELEKTROFONOFOREZA Jest to zabieg, który wykorzystuje się w leczeniu dolegliwości bólowych i usuwaniu odruchowych zmian tkankowych. Jest to terapia skojarzona gdzie ultradźwięki łączy się z prądami zmiennymi, stymulacją wysokonapięciową, Tensem oraz prądami średniej częstotliwości modulowanymi. Do zabiegów stosuje się żele, maści nie stosuje się oleju parafinowego, gdyż nie przewodzi prądu. Dawkowanie ultradźwięków i prądu uzależnia się od odczuć pacjenta, nasilenia objawów, rodzaju schorzenia oraz umiejscowienia objawu. DAWKI : 0,5W/cm2 - ostre stany spustowe oraz okolice głowy i karku 0,5 - 1W/cm2 - stosujemy w okolicy przykręgosłupowej, punkty spustowe o średnim natężeniu oraz u osób szczupłych 1- 1,5w/cm2 - gdy dolegliwości bólowe są o małym natężeniu, na okolicę kończyn, bioder, pośladków oraz u osób grubszych. UŁOŻENIE ELEKTROD W ELEKTROFONOFOREZIE DIAGNOSTYKA I LECZENIE I etap - wyszukujemy punktów spustowych za pomocą skojarzonego działania ultradźwięków i prądu elektrycznego. Metoda dynamiczna. II etap ( faza statyczna ) - leczenie w miejscu bolesnym Czas zabiegu od 5s do 2 min w każdym punkcie spustowym. DZIAŁANIE ULTRADŹWIĘKÓW NA ORGANIZM CZŁOWIEKA PRZY DUŻYCH DAWKACH I DŁUGIM CZASIE NADŹWIĘKAWIANIA ( powyżej 2W/cm2 i 5 min )
|
LASER CECHY PROMIENIOWANIA LASEROWEGO:
PODZIAŁ LASERÓW:
WEDŁUG RODZAJU EMISJI:
Po zastosowaniu lasera powyżej 500mW powoduje poparzenia. MECHANIZM DZIAŁANIA PROMIENI LASEROWYCH NA TKANKI: Działanie promieni laserowych na organizm człowieka nie powoduje efektu termicznego. Powoduje efekt fotobiochemiczny. Promienie laserowe nie uszkadzają tkanek i nie powodują stanu zapalnego. Jest bezpieczne do stosowania w ostrych stanach zapalnych. NA POZIOMIE KOMÓRKOWYM POWODUJE: NA POZIOMIE TKANKOWYM POWODUJE: WSKAZANIA DO LASERA: PRZECIWWSKAZANIA: TECHNIKI ZABIEGU: Bezkontaktowe- sonda laserowa w pewnej odległości (rany otwarte na skórze- odleżyny) METODYKA: BHP: ULTRADŹWIĘKI Są to drgania mechaniczne o częstotliwości 800, 1000 do 2400kHz. Są one niesłyszalne dla ucha. Drgania mechaniczne wytwarzane są przez pobudzane przez zewnętrzne układy nazywane przetwornikami ultradźwiękowymi. Jeżeli taki przetwornik umieścimy w dostatecznie sprężystym ośrodku to dochodzi do drgań sąsiadujących z nim cząsteczek. Drgania te przenoszone są na kolejne cząsteczki i w ten sposób powstaje fala ultradźwiękowa - jest to fala podłużna. W skutek zbliżenia i oddalenia się cząsteczek od siebie powstają strefy zagęszczeń i rozrzedzeń. Strefy zagęszczeń wywołane są przez siły ściskające a rozrzedzeń przez siły rozciągające. Na wskutek naprzemiennego ściskania i rozciągania powstaje zmienne ciśnienie fali. Odległość między strefą zagęszczenia o rozrzedzeń nosi nazwę fali. Prędkość rozchodzenia fali ultradźwiękowej jest uzależniona od substancji. Przy przejściu fali ultradźwiękowej z tkanki miękkiej do tkanki kostnej występuje duża różnica ciśnień i może być powodem bólu okostnej. Fala ultradźwiękowa wnikając w tkanki ludzkie może ulegać częściowemu odbiciu i w związku z tym może powstać fala pierwotna lub fala odbita, które nakładając się na siebie mogą powodować wzmocnienie lub osłabienie działania. Nałożenie fali odbitej na pierwotną nosi nazwę fali stojącej. Fale te są zjawiskiem niepożądanym i pacjent może odczuwać ból. Energia mechaniczna fali ultradźwiękowej ulega absorbcji w tkankach i dochodzi do powstania energii cieplnej . Najsilniej przegrzewa się tkanka kostna i tkanka nerwowa a najsłabiej tkanka tłuszczowa. Wyróżniamy ultradźwięki o częstotliwości 3MHz i 1MHz. Czym większa częstotliwość ultradźwięków tym większa absorbcja w warstwie powierzchniowej. Stąd ultradźwięki o częstotliwości 3MHz będą pochłaniane w części powierzchownej a o częstotliwości 1MHz wnikają do warstwy głębokiej tkanek. Przy ultradźwiękach występuje również zjawisko kawitacji - jest to zjawisko niepożądane i występuje wówczas gdy działamy falą ultradźwiękową na ośrodek płynny dochodzi wówczas do niszczenia spójności cieczy, występują puste przestrzenie wypełnione gazami tej cieczy lub innej substancji rozpuszczonych w cieczy. DZIAŁANIE BIOLOGICZNE ULTRADŹWIĘKÓW: 1. Pierwotne - są to zmiany miejscowe 2.Wtórne - polegają na tym ,że przy nadźwiękawianiu okolic splotów nerwowych uzyskujemy efekt w odległych narządach i tkankach. Wszystkie te działania dają efekt biologiczny, uzyskujemy efekt p/bólowy, zwiększenie ruchomości stawów, hamowanie procesów zapalnych, rozszerzenie naczyń krwionośnych, polepszenie mikrokrążenia, przyśpieszenie procesów regeneracyjnych. CECHY APLIKATORA ULTRADŹWIĘKOWEGO Aparatura do wytwarzania ultradźwięków wykorzystuje zjawisko piezoelektryczne. Polega ono na rozciąganiu i ściskaniu kryształków, to powoduje pojawienie się na przeciwległych biegunach różnoimiennych ładunków elektrycznych. Jeżeli doprowadzi się zmienne napięcie elektryczne do przeciwległych biegunów kryształu to następuje naprzemienne ściskanie i rozciąganie kryształu. Substancje, które ulegają odkształceniu to : winian potasu, tytanian baru, kryształ kwarcu. ŚRODKI SPRZĘGAJĄCE: Są to substancje, które uniemożliwiają odbicie się fali podczas zabiegu. Takie środki to: Zabiegi ultradźwięków z użyciem maści nosi nazwę - FONOFOREZY lub ULTRASONOFOREZY. Zabiegi fonoforezy wykorzystujemy 1- 1,5W na cm2. Skuteczność zabiegu zależy nie od dawki lecz od czasu zabiegu. Zabiegi przy użyciu wody wykorzystujemy od 2- 3 cm od nadźwiękawianej okolicy ( ręka rehabilitanta musi być zaopatrzona w rękawiczkę gumową ) TECHNIKI ZABIEGU: Zabieg ultradźwiękowy można wykonywać łącząc go z prądem impulsowym. Głowicę ultradźwiękową łączy się z katodą. DAWKOWANIE ULTRADŹWIĘKÓW: Czas zabiegu 1- 3 min krótki 4- 9 min średni 10 min < długi ZASADY UŻYWANIA GŁOWICY: WSKAZANIA PRZECIWWSKAZANIA ELEKTROFONOFOREZA Jest to zabieg, który wykorzystuje się w leczeniu dolegliwości bólowych i usuwaniu odruchowych zmian tkankowych. Jest to terapia skojarzona gdzie ultradźwięki łączy się z prądami zmiennymi, stymulacją wysokonapięciową, Tensem oraz prądami średniej częstotliwości modulowanymi. Do zabiegów stosuje się żele, maści nie stosuje się oleju parafinowego, gdyż nie przewodzi prądu. Dawkowanie ultradźwięków i prądu uzależnia się od odczuć pacjenta, nasilenia objawów, rodzaju schorzenia oraz umiejscowienia objawu. DAWKI : 0,5W/cm2 - ostre stany spustowe oraz okolice głowy i karku 0,5 - 1W/cm2 - stosujemy w okolicy przykręgosłupowej, punkty spustowe o średnim natężeniu oraz u osób szczupłych 1- 1,5w/cm2 - gdy dolegliwości bólowe są o małym natężeniu, na okolicę kończyn, bioder, pośladków oraz u osób grubszych. UŁOŻENIE ELEKTROD W ELEKTROFONOFOREZIE DIAGNOSTYKA I LECZENIE I etap - wyszukujemy punktów spustowych za pomocą skojarzonego działania ultradźwięków i prądu elektrycznego. Metoda dynamiczna. II etap ( faza statyczna ) - leczenie w miejscu bolesnym Czas zabiegu od 5s do 2 min w każdym punkcie spustowym. DZIAŁANIE ULTRADŹWIĘKÓW NA ORGANIZM CZŁOWIEKA PRZY DUŻYCH DAWKACH I DŁUGIM CZASIE NADŹWIĘKAWIANIA ( powyżej 2W/cm2 i 5 min )
|
LASER CECHY PROMIENIOWANIA LASEROWEGO:
PODZIAŁ LASERÓW:
WEDŁUG RODZAJU EMISJI:
Po zastosowaniu lasera powyżej 500mW powoduje poparzenia. MECHANIZM DZIAŁANIA PROMIENI LASEROWYCH NA TKANKI: Działanie promieni laserowych na organizm człowieka nie powoduje efektu termicznego. Powoduje efekt fotobiochemiczny. Promienie laserowe nie uszkadzają tkanek i nie powodują stanu zapalnego. Jest bezpieczne do stosowania w ostrych stanach zapalnych. NA POZIOMIE KOMÓRKOWYM POWODUJE: NA POZIOMIE TKANKOWYM POWODUJE: WSKAZANIA DO LASERA: PRZECIWWSKAZANIA: TECHNIKI ZABIEGU: Bezkontaktowe- sonda laserowa w pewnej odległości (rany otwarte na skórze- odleżyny) METODYKA: BHP: ULTRADŹWIĘKI Są to drgania mechaniczne o częstotliwości 800, 1000 do 2400kHz. Są one niesłyszalne dla ucha. Drgania mechaniczne wytwarzane są przez pobudzane przez zewnętrzne układy nazywane przetwornikami ultradźwiękowymi. Jeżeli taki przetwornik umieścimy w dostatecznie sprężystym ośrodku to dochodzi do drgań sąsiadujących z nim cząsteczek. Drgania te przenoszone są na kolejne cząsteczki i w ten sposób powstaje fala ultradźwiękowa - jest to fala podłużna. W skutek zbliżenia i oddalenia się cząsteczek od siebie powstają strefy zagęszczeń i rozrzedzeń. Strefy zagęszczeń wywołane są przez siły ściskające a rozrzedzeń przez siły rozciągające. Na wskutek naprzemiennego ściskania i rozciągania powstaje zmienne ciśnienie fali. Odległość między strefą zagęszczenia o rozrzedzeń nosi nazwę fali. Prędkość rozchodzenia fali ultradźwiękowej jest uzależniona od substancji. Przy przejściu fali ultradźwiękowej z tkanki miękkiej do tkanki kostnej występuje duża różnica ciśnień i może być powodem bólu okostnej. Fala ultradźwiękowa wnikając w tkanki ludzkie może ulegać częściowemu odbiciu i w związku z tym może powstać fala pierwotna lub fala odbita, które nakładając się na siebie mogą powodować wzmocnienie lub osłabienie działania. Nałożenie fali odbitej na pierwotną nosi nazwę fali stojącej. Fale te są zjawiskiem niepożądanym i pacjent może odczuwać ból. Energia mechaniczna fali ultradźwiękowej ulega absorbcji w tkankach i dochodzi do powstania energii cieplnej . Najsilniej przegrzewa się tkanka kostna i tkanka nerwowa a najsłabiej tkanka tłuszczowa. Wyróżniamy ultradźwięki o częstotliwości 3MHz i 1MHz. Czym większa częstotliwość ultradźwięków tym większa absorbcja w warstwie powierzchniowej. Stąd ultradźwięki o częstotliwości 3MHz będą pochłaniane w części powierzchownej a o częstotliwości 1MHz wnikają do warstwy głębokiej tkanek. Przy ultradźwiękach występuje również zjawisko kawitacji - jest to zjawisko niepożądane i występuje wówczas gdy działamy falą ultradźwiękową na ośrodek płynny dochodzi wówczas do niszczenia spójności cieczy, występują puste przestrzenie wypełnione gazami tej cieczy lub innej substancji rozpuszczonych w cieczy. DZIAŁANIE BIOLOGICZNE ULTRADŹWIĘKÓW: 1. Pierwotne - są to zmiany miejscowe 2.Wtórne - polegają na tym ,że przy nadźwiękawianiu okolic splotów nerwowych uzyskujemy efekt w odległych narządach i tkankach. Wszystkie te działania dają efekt biologiczny, uzyskujemy efekt p/bólowy, zwiększenie ruchomości stawów, hamowanie procesów zapalnych, rozszerzenie naczyń krwionośnych, polepszenie mikrokrążenia, przyśpieszenie procesów regeneracyjnych. CECHY APLIKATORA ULTRADŹWIĘKOWEGO Aparatura do wytwarzania ultradźwięków wykorzystuje zjawisko piezoelektryczne. Polega ono na rozciąganiu i ściskaniu kryształków, to powoduje pojawienie się na przeciwległych biegunach różnoimiennych ładunków elektrycznych. Jeżeli doprowadzi się zmienne napięcie elektryczne do przeciwległych biegunów kryształu to następuje naprzemienne ściskanie i rozciąganie kryształu. Substancje, które ulegają odkształceniu to : winian potasu, tytanian baru, kryształ kwarcu. ŚRODKI SPRZĘGAJĄCE: Są to substancje, które uniemożliwiają odbicie się fali podczas zabiegu. Takie środki to: Zabiegi ultradźwięków z użyciem maści nosi nazwę - FONOFOREZY lub ULTRASONOFOREZY. Zabiegi fonoforezy wykorzystujemy 1- 1,5W na cm2. Skuteczność zabiegu zależy nie od dawki lecz od czasu zabiegu. Zabiegi przy użyciu wody wykorzystujemy od 2- 3 cm od nadźwiękawianej okolicy ( ręka rehabilitanta musi być zaopatrzona w rękawiczkę gumową ) TECHNIKI ZABIEGU: Zabieg ultradźwiękowy można wykonywać łącząc go z prądem impulsowym. Głowicę ultradźwiękową łączy się z katodą. DAWKOWANIE ULTRADŹWIĘKÓW: Czas zabiegu 1- 3 min krótki 4- 9 min średni 10 min < długi ZASADY UŻYWANIA GŁOWICY: WSKAZANIA PRZECIWWSKAZANIA ELEKTROFONOFOREZA Jest to zabieg, który wykorzystuje się w leczeniu dolegliwości bólowych i usuwaniu odruchowych zmian tkankowych. Jest to terapia skojarzona gdzie ultradźwięki łączy się z prądami zmiennymi, stymulacją wysokonapięciową, Tensem oraz prądami średniej częstotliwości modulowanymi. Do zabiegów stosuje się żele, maści nie stosuje się oleju parafinowego, gdyż nie przewodzi prądu. Dawkowanie ultradźwięków i prądu uzależnia się od odczuć pacjenta, nasilenia objawów, rodzaju schorzenia oraz umiejscowienia objawu. DAWKI : 0,5W/cm2 - ostre stany spustowe oraz okolice głowy i karku 0,5 - 1W/cm2 - stosujemy w okolicy przykręgosłupowej, punkty spustowe o średnim natężeniu oraz u osób szczupłych 1- 1,5w/cm2 - gdy dolegliwości bólowe są o małym natężeniu, na okolicę kończyn, bioder, pośladków oraz u osób grubszych. UŁOŻENIE ELEKTROD W ELEKTROFONOFOREZIE DIAGNOSTYKA I LECZENIE I etap - wyszukujemy punktów spustowych za pomocą skojarzonego działania ultradźwięków i prądu elektrycznego. Metoda dynamiczna. II etap ( faza statyczna ) - leczenie w miejscu bolesnym Czas zabiegu od 5s do 2 min w każdym punkcie spustowym. DZIAŁANIE ULTRADŹWIĘKÓW NA ORGANIZM CZŁOWIEKA PRZY DUŻYCH DAWKACH I DŁUGIM CZASIE NADŹWIĘKAWIANIA ( powyżej 2W/cm2 i 5 min )
|
LASER CECHY PROMIENIOWANIA LASEROWEGO:
PODZIAŁ LASERÓW:
WEDŁUG RODZAJU EMISJI:
Po zastosowaniu lasera powyżej 500mW powoduje poparzenia. MECHANIZM DZIAŁANIA PROMIENI LASEROWYCH NA TKANKI: Działanie promieni laserowych na organizm człowieka nie powoduje efektu termicznego. Powoduje efekt fotobiochemiczny. Promienie laserowe nie uszkadzają tkanek i nie powodują stanu zapalnego. Jest bezpieczne do stosowania w ostrych stanach zapalnych. NA POZIOMIE KOMÓRKOWYM POWODUJE: NA POZIOMIE TKANKOWYM POWODUJE: WSKAZANIA DO LASERA: PRZECIWWSKAZANIA: TECHNIKI ZABIEGU: Bezkontaktowe- sonda laserowa w pewnej odległości (rany otwarte na skórze- odleżyny) METODYKA: BHP: ULTRADŹWIĘKI Są to drgania mechaniczne o częstotliwości 800, 1000 do 2400kHz. Są one niesłyszalne dla ucha. Drgania mechaniczne wytwarzane są przez pobudzane przez zewnętrzne układy nazywane przetwornikami ultradźwiękowymi. Jeżeli taki przetwornik umieścimy w dostatecznie sprężystym ośrodku to dochodzi do drgań sąsiadujących z nim cząsteczek. Drgania te przenoszone są na kolejne cząsteczki i w ten sposób powstaje fala ultradźwiękowa - jest to fala podłużna. W skutek zbliżenia i oddalenia się cząsteczek od siebie powstają strefy zagęszczeń i rozrzedzeń. Strefy zagęszczeń wywołane są przez siły ściskające a rozrzedzeń przez siły rozciągające. Na wskutek naprzemiennego ściskania i rozciągania powstaje zmienne ciśnienie fali. Odległość między strefą zagęszczenia o rozrzedzeń nosi nazwę fali. Prędkość rozchodzenia fali ultradźwiękowej jest uzależniona od substancji. Przy przejściu fali ultradźwiękowej z tkanki miękkiej do tkanki kostnej występuje duża różnica ciśnień i może być powodem bólu okostnej. Fala ultradźwiękowa wnikając w tkanki ludzkie może ulegać częściowemu odbiciu i w związku z tym może powstać fala pierwotna lub fala odbita, które nakładając się na siebie mogą powodować wzmocnienie lub osłabienie działania. Nałożenie fali odbitej na pierwotną nosi nazwę fali stojącej. Fale te są zjawiskiem niepożądanym i pacjent może odczuwać ból. Energia mechaniczna fali ultradźwiękowej ulega absorbcji w tkankach i dochodzi do powstania energii cieplnej . Najsilniej przegrzewa się tkanka kostna i tkanka nerwowa a najsłabiej tkanka tłuszczowa. Wyróżniamy ultradźwięki o częstotliwości 3MHz i 1MHz. Czym większa częstotliwość ultradźwięków tym większa absorbcja w warstwie powierzchniowej. Stąd ultradźwięki o częstotliwości 3MHz będą pochłaniane w części powierzchownej a o częstotliwości 1MHz wnikają do warstwy głębokiej tkanek. Przy ultradźwiękach występuje również zjawisko kawitacji - jest to zjawisko niepożądane i występuje wówczas gdy działamy falą ultradźwiękową na ośrodek płynny dochodzi wówczas do niszczenia spójności cieczy, występują puste przestrzenie wypełnione gazami tej cieczy lub innej substancji rozpuszczonych w cieczy. DZIAŁANIE BIOLOGICZNE ULTRADŹWIĘKÓW: 1. Pierwotne - są to zmiany miejscowe 2.Wtórne - polegają na tym ,że przy nadźwiękawianiu okolic splotów nerwowych uzyskujemy efekt w odległych narządach i tkankach. Wszystkie te działania dają efekt biologiczny, uzyskujemy efekt p/bólowy, zwiększenie ruchomości stawów, hamowanie procesów zapalnych, rozszerzenie naczyń krwionośnych, polepszenie mikrokrążenia, przyśpieszenie procesów regeneracyjnych. CECHY APLIKATORA ULTRADŹWIĘKOWEGO Aparatura do wytwarzania ultradźwięków wykorzystuje zjawisko piezoelektryczne. Polega ono na rozciąganiu i ściskaniu kryształków, to powoduje pojawienie się na przeciwległych biegunach różnoimiennych ładunków elektrycznych. Jeżeli doprowadzi się zmienne napięcie elektryczne do przeciwległych biegunów kryształu to następuje naprzemienne ściskanie i rozciąganie kryształu. Substancje, które ulegają odkształceniu to : winian potasu, tytanian baru, kryształ kwarcu. ŚRODKI SPRZĘGAJĄCE: Są to substancje, które uniemożliwiają odbicie się fali podczas zabiegu. Takie środki to: Zabiegi ultradźwięków z użyciem maści nosi nazwę - FONOFOREZY lub ULTRASONOFOREZY. Zabiegi fonoforezy wykorzystujemy 1- 1,5W na cm2. Skuteczność zabiegu zależy nie od dawki lecz od czasu zabiegu. Zabiegi przy użyciu wody wykorzystujemy od 2- 3 cm od nadźwiękawianej okolicy ( ręka rehabilitanta musi być zaopatrzona w rękawiczkę gumową ) TECHNIKI ZABIEGU: Zabieg ultradźwiękowy można wykonywać łącząc go z prądem impulsowym. Głowicę ultradźwiękową łączy się z katodą. DAWKOWANIE ULTRADŹWIĘKÓW: Czas zabiegu 1- 3 min krótki 4- 9 min średni 10 min < długi ZASADY UŻYWANIA GŁOWICY: WSKAZANIA PRZECIWWSKAZANIA ELEKTROFONOFOREZA Jest to zabieg, który wykorzystuje się w leczeniu dolegliwości bólowych i usuwaniu odruchowych zmian tkankowych. Jest to terapia skojarzona gdzie ultradźwięki łączy się z prądami zmiennymi, stymulacją wysokonapięciową, Tensem oraz prądami średniej częstotliwości modulowanymi. Do zabiegów stosuje się żele, maści nie stosuje się oleju parafinowego, gdyż nie przewodzi prądu. Dawkowanie ultradźwięków i prądu uzależnia się od odczuć pacjenta, nasilenia objawów, rodzaju schorzenia oraz umiejscowienia objawu. DAWKI : 0,5W/cm2 - ostre stany spustowe oraz okolice głowy i karku 0,5 - 1W/cm2 - stosujemy w okolicy przykręgosłupowej, punkty spustowe o średnim natężeniu oraz u osób szczupłych 1- 1,5w/cm2 - gdy dolegliwości bólowe są o małym natężeniu, na okolicę kończyn, bioder, pośladków oraz u osób grubszych. UŁOŻENIE ELEKTROD W ELEKTROFONOFOREZIE DIAGNOSTYKA I LECZENIE I etap - wyszukujemy punktów spustowych za pomocą skojarzonego działania ultradźwięków i prądu elektrycznego. Metoda dynamiczna. II etap ( faza statyczna ) - leczenie w miejscu bolesnym Czas zabiegu od 5s do 2 min w każdym punkcie spustowym. DZIAŁANIE ULTRADŹWIĘKÓW NA ORGANIZM CZŁOWIEKA PRZY DUŻYCH DAWKACH I DŁUGIM CZASIE NADŹWIĘKAWIANIA ( powyżej 2W/cm2 i 5 min )
|