Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej
„Psychologia procesów poznawczych”
Wykład 3
Pojęcia, schematy, wiedza
Jarosław Orzechowski
Pojęcia
W jaki sposób rozpoznajemy konkretny obiekt (kategoryzujemy) np. jako krzesło, a widzianą twarz jako twarz przyjaciela, pomimo iż:
- istnieje (potencjalnie) nieskończenie wiele krzeseł albo twarzy?
- owo krzesło jest nietypowe i nigdy do tej poty takiego nie widzieliśmy?
- owa twarz jest zamazana albo zniekształcona (np. na fotografii) czy po prostu źle widoczna (np. przy słabym oświetleniu)?
Pojęcia - definicja
Pojęcie to poznawcza reprezentacja zbioru obiektów, na przykład kategorii naturalnych, sztucznych lub hipotetycznych.
NOS, 2006
Pojęcie to reprezentacja umysłowa, która zawiera opis istotnych właściwości pewnej klasy obiektów (kategorii).
Pojęcia - funkcje
Funkcje pojęć:
- ekonomiczna: redukcja różnorodności (a zatem ilości przetwarzanej informacji)
każdy egzemplarz ma wszystkie właściwości wspólne dla swojej kategorii
zalety: odciążenie od każdorazowej analizy wszystkich cech obiektu, wnioskowanie o cechach ukrytych
wady: możliwość popełnienia błędu uproszczenia np. stereotypy etniczne
- eksplanacyjna: rozumienie i wyjaśnianie (przyczyn) zjawisk
dzięki znajomości niejawnych cech egzemplarzy danej kategorii
zalety: możliwość wyjaśniania i przewidywania wystąpienia zjawisk np. reakcji różnych osób w danej sytuacji
wady: możliwość popełnienia błędu uproszczenia np. stereotypy seksistowskie
- interioryzacyjna: uwewnętrznienie operacji wykonywanych na obiektach
operacje w świecie realnym mogą być testowane w świecie reprezentacji pojęciowych
zalety: bezpieczne i swobodne planowanie i testowanie przyszłych działań
wady: możliwość popełnienia błędu uproszczenia np. pominięcie czynników wpływających na ostateczny wynik działania
- komunikacyjna: porozumiewanie się z użyciem pojęć języka
dzięki wspólnemu dla grupy ludzi rozumieniu pojęć (oraz zakresu desygnatów pojęcia) możliwe jest porozumiewanie się
zalety: podwaliny dla języka
wady: możliwość pojawienia się nieporozumień związanych z różnicami indywidualnymi w zakresie pojęć np. tego co dobre, albo ładne…, albo amarantowe
Pojęcia - matrycowe i naturalne
Pojęcia matrycowe są jasno określone (zdefiniowane).
Stanowią poznawczą reprezentację skończonej liczby cech wspólnych wszystkim desygnatom
Cechy wspólne w jednakowym stopniu przysługują wszystkim egzemplarzom pojęcia
Pojęcia naturalne są mniej precyzyjnie określone i w związku z tym mogą mieć bardziej indywidualny charakter
Wprawdzie stanowią także poznawczą reprezentację skończonej liczby cech, jednak cechy te w różny sposób przysługują poszczególnym desygnatom pojęcia
Pojęcia - ogólne i jednostkowe
Pojęcia ogólne stanowią reprezentację całych klas obiektów lub procesów
np. pojęcie drzewa, rośliny, dojrzewania, życia
O przydzieleniu obiektu do danej kategorii decyduje kryterium równoważności (wygląd, funkcja, pochodzenie, itd.)
Pojęcia jednostkowe mają tylko jeden egzemplarz, są bardziej konkretne (można ten egzemplarz wskazać)
np. pojęcie „moja dziewczyna”, „samochód ojca”, „ja”, itd.
O przydzieleniu obiektu do danej kategorii decyduje obiektywna albo subiektywna niepowtarzalność obiektu
Pojęcia - pogląd klasyczny
Lewicki, 1968;
Definicja: Pojęcie jest reprezentacją klasy, która obejmuje wszystkie istotne właściwości tej klasy
Właściwość istotna to cecha charakteryzująca wszystkie obiekty danej klasy
Wystąpienie cech istotnych stanowi warunek konieczny i wystarczający poprawnej kategoryzacji obiektów
Kategoryzacja polega na sprawdzeniu zgodności cech egzemplarza z listą cech definiujących (istotnych dla przynależności kategorialnej)
Nabywanie pojęć odbywa się na drodze uczenia się
Abstrakcja negatywna - proces nabywania pojęć polegający na pomijaniu cech nieistotnych np. dla pojęcia stół - liczba nóg (w pewnym zakresie), materiał z którego jest wykonany, miejsce w którym można go spotkać, itd.
Abstrakcja pozytywna - proces nabywania pojęć polegający na wyodrębnianiu istotnych spośród wszystkich cech obiektu np. dla pojęcia wujek - cecha pokrewieństwa, a nie obcości w ogóle (różnicowanie pojęć wujek, sąsiad, pan)
Pojęcia - pogląd probabilistyczny/ teoria prototypów
Rosch, 1978
Założenia:
Egzemplarze przynależą do kategorii z pewnym prawdopodobieństwem
Cechy kategorii charakteryzujące jej egzemplarze przynależą im z pewnym prawdopodobieństwem
Definicja: Pojęcie jest sumarycznym opisem pewnej klasy i nie jest sprowadzalne do zbioru cech koniecznych i wystarczających do kategoryzacji
Reprezentacja pojęć uosabiana jest przez prototypy, jako najczystsze przypadki przynależności kategorialnej
Prototypem jest najbardziej typowy egzemplarz kategorii (w zależności od kultury) np. jabłko to prototyp owocu w kulturze europejskiej, jeleń - prototyp zwierzęcia, stół - prototyp mebla, itd.
Ale kto jest prototypem idealnej kobiety czy idealnego mężczyzny?
Prototyp może być obiektem realnym
np. jabłko w kategorii owoców,
albo abstrakcyjną reprezentacją umysłową (średnia arytmetyczna albo modalna z napotkanych dotychczas egzemplarzy),
np. kobieta, mężczyzna, prawdziwy Polak, pracownik akademicki
Pojęcia - teoria prototypów
Neuman, 1977
wartość średniej arytmetycznej ma znaczenie dla cech ilościowych, np. wielkość dla jabłka (ok. 8 cm średnicy jest wartością średnią)
wartość modalna w tworzeniu prototypu ma znaczenie dla cech jakościowych, np. kolor dla jabłka (czerwony jest najczęstszy)
Tsujimoto, 1978
fałszywe rozpoznanie obiektów prototypowych dla eksponowanej wcześniej kategorii
Rosch, 1978
Nabywanie pojęć jest wynikiem kontaktu z pewną klasą obiektów (im częściej tym prototyp jest bardziej wyrazisty); mechanizmy tworzenia prototypu są wrodzone
Kategoryzacja polega na porównaniu obiektu do prototypu; im większe podobieństwo, tym większe prawdopodobieństwo, że obiekt należy do kategorii
Pojęcia - pogląd egzemplarzowy
Reed, 1972; Brooks, 1978
Pojęcia stanowią reprezentacje jednego, albo kilku egzemplarzy danej klasy
- nie istnieją cechy definicyjne dla każdego egzemplarza klasy, ani też egzemplarze zajmujące centralna pozycję w klasie
- nie musimy dokonywać abstrakcji, bo w pamięci przechowywana jest informacja o obiektach rzeczywistych
Obiekty typowe są bardziej podobne do znanych egzemplarzy, więc rozpoznawane są szybciej (wyjaśnia to też efekt Tsujimoto)
Egzemplarze nietypowe są klasyfikowane trudniej (wolniej, z większą liczbą błędów), gdyż są podobne do znanych obiektów z różnych kategorii
Generalizacja i abstrakcja występuje w fazie odtwarzania informacji, a nie w fazie jej nabywania
Proces kategoryzacji polega na ocenie podobieństwa obiektu do znanego albo znanych egzemplarzy
Przechowywane są reprezentacje konkretnych egzemplarzy - najczęściej pierwszego napotkanego (efekt pierwszeństwa) albo najlepszych egzemplarzy
Pojęcia
Schematy poznawcze
Schemat poznawczy
to złożona forma reprezentacji umysłowej, obejmująca zarówno sens typowej sytuacji (obiad w restauracji), jak i znaczenie typowych form zachowania (jedzenie, płacenie), jakie powinny być wygenerowane w reakcji na tę typową sytuację.
NOS, 2006
to moduł systemu poznawczego służący do budowania percepcyjnych i pamięciowych reprezentacji danej klasy obiektów lub zdarzeń
Najder, 1997
Schematy poznawcze - założenia:
konstrukcjonizm
argument ubóstwa bodźców
hipoteza wykorzystywania
stereotypizacja pamięci
łagodna degradacja wyniku
oszczędność poznawcza
Wiedza
Wiedza to forma trwałej reprezentacji rzeczywistości, mająca postać uporządkowanej i wzajemnie powiązanej struktury informacji, kodowanej w pamięci długotrwałej.
Metawiedza, wiedza typu „wiem, że wiem” albo „wiem, że nie wiem”; dotyczy wiedzy o wiedzy posiadanej przez jednostkę
Zasady uporządkowania wiedzy treść
Zasady organizacji informacji w pamięci trwałej forma (mechanizmy zapamiętywania, przechowywania i odpamiętywnia)
Rodzaje wiedzy
Wiedza deklaratywna („wiedza, że...”) i wiedza proceduralna („wiedza, jak...”) (Ryle, 1949)
Anderson (1983) - pamięć deklaratywna i pamięć proceduralna
Wiedza deklaratywna i proceduralna
Wiedza deklaratywna
zawiera wiedzę o faktach
jest dobrze uporządkowana,
nabywana dyskretnie
łatwa do werbalizacji, tj. przekazu w formie wypowiedzi,
np. że delfin jest ssakiem, że Słowacki wielkim poetą był, czy też, że komunikacja międzyludzka to intencjonalna wymiana werbalnych i niewerbalnych znaków podejmowana dla poprawy współdziałania lub podzielenia znaczeń między partnerami.
Wiedza proceduralna służy przechowywaniu procedur:
zawiera procedury, tj. sposoby wykonywania różnych czynności oraz strategie działania
obejmuje procedury wykonawcze i poznawcze
nabywana w sposób ciągły, często w toku długotrwałego treningu
jest trudna do werbalizacji (chociaż możliwa - eksperci)
np. jak jeździ się na nartach, jak tuli się dziecko, aby szybko zasnęło, czy też jak należy komunikować się, aby być w pełni rozumianym.
Nabywanie wiedzy
uczenie się, ale czy tylko? Czy Arystoteles miał pępek?
Wiedza może być wykreowana przez jednostkę dzięki wnioskowaniu, powiązaniu posiadanych wcześniej informacji i myśleniu o tych informacjach w nowy sposób (Burnett i Ceci, 2005)
Pamięć deklaratywna i proceduralna, Anderson (1983)
Wiedza jawna (explicit) i wiedza niejawna (implicit) (Schacter i Graf, 1985)
jako efekt mimowolnego uczenia się (implicit learning).
Wiedza jawna i ukryta/ „milcząca” (tacit knowledge) - nie wiemy, że ją posiadamy (Polanyi, 1966).
długotrwale nabywana na drodze doświadczenia i praktyki
nabywana jest samodzielnie, ma charakter proceduralny i jest stosowana w praktyce (Wagner i Sternberg, 1985)
0
Davies (1989)
wiedza niejawna może być izolowana (nie wchodzi w związki z inną wiedzą).
nie można użyć jej w procesie wnioskowania, czyli wyprowadzania nowej wiedzy, z uprzednio posiadanej.
zakres jej użycia jest więc ograniczony do konkretnej sytuacji
nie ma mowy o transferze
Pomiar
Wiedza niejawna nie ujawnia się w pomiarze bezpośrednim
Badana niedeklaratywnie - na podstawie poziomu wykonania czynności, których nie da się na założonym poziomie sprawności bez określonej wiedzy (Cleeremans, 1997; Higham, 1997).
Na przykład, werbalizacja reguł rządzących uporządkowaniem materiału vs. klasyfikacja materiału ( paradygmat sztucznych gramatyk - uczenie się mimowolne)
Procedura badania wiedzy niejawnej:
Etap 1 - uczenie się ciągów liter, zgodnych z pewną regułą gramatyczną
Etap 2 - testowanie wiedzy niejawnej (ukrytej) w teście klasyfikacji ciągów, wymagającym różnicowania między ciągami gramatycznymi i niegramatycznymi
Etap 3 - test wiedzy jawnej, badający znajomość reguł klasyfikacji
Wiedza niejawna
Forma reprezentacji wiedzy niejawnej:
abstrakcyjna (Reber, 1989)
konkretna: egzemplarze (Brooks i Vokey, 1991), fragmenty informacji (Perruchet i Pacteau, 1990)
Stanowisko pośrednie współistnienie różnych mechanizmów nabywania wiedzy niejawnej (Berry i Dienes, 1993)
Organizacja wiedzy
Trzy podejścia:
reprezentacji wiedzy za pomocą cech - dotyczy składników wiedzy semantycznej, a więc najmniejszych jej jednostek, najczęściej pojęć.
reprezentacja relacji semantycznych między elementami, które to relacje wyrażają się głównie w postaci sądów.
reprezentacja wiedzy proceduralnej.
Podejście cechowe
Clark (1979)
Założenia:
Wiedza reprezentowana jest za pomocą cech (features).
Cecha to symboliczny i dyskretny element umysłowej reprezentacji wiedzy o wyraźnie określonych granicach; zestawy cech oraz relacje zachodzące między nimi reprezentują rzeczywistość.
Pojęcie „człowiek” składa się z reprezentacji cech
[+zwierzę, +dwunożny, +inteligentny],
[-włosy] reprezentacja pojęcia „łysy”
definiowanie znaczenia słów wymaga uformowania zbioru cech unikalnych dla konkretnego pojęcia
Zastaw cech pierwotnych (primitive, Clark, 1979)/ rdzennych (core, Smith i in., 1974) + cechy dodatkowe
Gdyby pojęcie „człowiek” reprezentowane byłoby
[+zwierzę, +dwie nogi] nadmierna inkluzyjność
Zasada kontrastu - wymaga uzupełnienia reprezentacji o dodatkowe cechy.
Wiedza semantyczna i epizodyczna
Tulving (1972) - pamięć/ wiedza semantyczna i epizodyczna
Wiedza semantyczna - tezaurus (słownik) umysłowy, zorganizowana wiedza jednostki o:
pojęciach i ich symbolach werbalnych,
znaczeniach pojęć i ich desygnatach,
relacjach między pojęciami
regułach, formułach i algorytmach manipulowania symbolami, pojęciami i relacjami
Wiedza epizodyczna - wiedza o epizodach i zdarzeniach mających ścisłą lokalizacje czasową i przestrzenną oraz o relacjach między nimi
Wiedza proceduralna, semantyczna i epizodyczna
Wiedza autobiograficzna
Wiedza autobiograficzna - założenia:
Wiedza autobiograficzna jest zapisem indywidualnych doświadczeń życiowych
Wiedza autobiograficzna jest charakter deklaratywny
Pojęcie doświadczenia życiowego obejmuje wiedzę deklaratywną i niedeklaratywną.
Wiedza autobiograficzna
Formy wiedzy autobiograficznej (Conway, 1996).
Wiedza dot. okresów życia, np. okres szkolny (charakter schematyczny, bardzo ogólny, podobna u wszystkich ludzi)
Wiedza dot. zdarzeń ogólnych, cyklicznie powtarzających się, np. egzamin, imieniny, higiena poranna
Wiedza dot. zdarzeń specyficznych, np. pierwszy pocałunek
Podstawowe metody służące do badania wiedzy autobiograficznej
Metoda swobodnych skojarzeń
Metoda kierowanych skojarzeń
Metoda pamiętników
Metody badania pamięci specyficznych zdarzeń życiowych
Organizacja wiedzy w pamięci autobiograficznej:
kodowanie względem skali czasu
Larsen i in. (1996), błędy w szacowaniu daty zdarzeń (najczęściej przesunięcie dotyczy 7 dni)
wniosek: kodowanie odbywa się najczęściej w odniesieniu do dni tygodnia, a nie bezwzględnej daty zdarzenia
Specyficzne zjawiska występujące w pamięci autobiograficznej (Berscheid, 1994)
Efekt względnej świeżości - informacje na temat zdarzeń z ostatniego roku stanowią od jednej trzeciej do dwóch trzecich wszystkich wspomnień
Względnie większa dostępność informacji z niedalekiej przeszłości może się wiązać z większym prawdopodobieństwem wykorzystywania ich w procesie adaptacji społecznej.
Amnezja wczesnodziecięca - niemal całkowita niepamięć zdarzeń, które miały miejsce przed 5 rokiem życia
Reminiscencja - po 50 roku życia lepiej - niż wynikałoby to z ogólnego przebiegu krzywej zapominania - pamięta się zjawiska z okresu 10 - 30 lat
1
Wiedza proceduralna Wiedza semantyczna Wiedza epizodyczna
Spostrzeganie, doświadczenie
Rozumienie faktów, uczenie się wiedzy deklaratywnej, restrukturyzacja doświadczenia
Dodawanie kolejnych epizodów
NABYWANIE WIEDZY:
Preskryptywna, zmiana prawdopodobieństwa reakcji
Opisowa (fakty, pojęcia, relacje między nimi)
Zdarzenia osobiste w porządku czasowym
REPREZENTACJA WIEDZY:
PRZEJAWIANIE SIĘ WIEDZY:
Reagowanie o względnie sztywnym przebiegu
Formułowanie twierdzeń i sądów; elastyczne; dostęp szybki i automatyczny
Odtwarzanie doświadczenia; elastyczne; dowolne i świadome
ŚWIADOMOŚĆ OPERACJI PAMIĘCIOWYCH I TREŚCI:
Anoetyczna („nie wiem”)
Noetyczna („wiem”)
Autonoetyczna („wiem, że wiem”)