1. Schemat układu pomiarowego :

2. Pomocne wzory :

a) liczba Reynoldsa :

;

b) współczynnik lepkości kinematycznej :

;

c) prędkość w przewodzie :

;

d) wysokość strat liniowych :

;

e) wysokość strat miejscowych :

;

f) współczynnik oporu liniowego :

;

3. Obliczenia :

punkt 1. wylot ze zbiornika

odcinek 1-3

punkt 3 - kolano

odcinek 4-6

punkt 4 - kolanko

odcinek 7-8

punkt 8 - wlot do zbiornika

punkt 8 - wylot ze zbiornika

odcinek 9 - 10

punkt 10 - zwężenie

odcinek 10 - 11

punkt 11 zwężenie

odcinek 12 - 13

punkt 13

odcinek 13 - 14

odcinek 14

4.Tabela pomiarowa i obliczeniowa:

lp.	h	Odcinki	hsl	hsm
			[m]		[m]	[m]
1	1,080	1- wylot		0,0058
2	1,058	1-3	0,021
3	1,040	kolanko		0,003
4	1,030	4-6	0,043
5	1,010	kolanko		0,009
6	0,988	7-8	0,006
7	0,977	8 - wlot		0,0112
8	0,970	8- wylot		0,0056
9	0,950	9-10	0,021
10	0,934	10 - zwężenie		0,003
11	0,822	10-11	0,056
12	0,734	11 - zwężenie		0,0069
13	0,690	12-13	0,098
14	0,670	13 -rozwężenie		0,0428
		13-14	0,021
		14 - wlot		0,0112

5. Wnioski:

Każda strata (miejscowa lub liniowa) powoduje spadek energii rozporządzalnej. Linia ciśnień absolutnych przebiega równolegle do linii energii aczkolwiek ciśnienie wzrasta na przeszkodzie miejscowej jaką jest nagły wzrost średnicy. Jest to spowodowane tym, że wraz ze wzrostem średnicy przewodu ciśnienie panujące w jego wnętrzu wzrasta, natomiast maleje prędkość czynnika. Linia ciśnień piezometrycznych jest wiernym odwzorowaniem linii ciśnień absolutnych. Uzyskujemy ją poprzez pomniejszenie ciśnień absolutnych o wysokość ciśnienia barometrycznego. Wartości ciśnień piezometrycznych uzyskane z pomiarów nie leżą dokładnie na wyznaczonej linii ciśnień piezometrycznych. Jest tak dlatego ponieważ szklane rurki piezometrów nie są idealnie gładkie i ciecz jest wewnątrz nich również narażona na straty.

---