. Palenisko z rusztem taśmowym 7 — węgiel; 2 — warstwownica; 3 — nagrzewanie i suszenie węgla; 4 — odgazowywanie;5 — zgazowywanie; 6 — dopalanie (popiół); 7 — zgarniacz; 8 — zapotrzebowanie powie­trza; 9 — powietrze pierwotne; 10 — powietrze wtórne; 11 — wentylator powietrza

Spalanie na ruszcie taśmowym

Schemat spalania na ruszcie taśmowym [12], który jest obecnie najbardziej rozpowszechnionym paleniskiem warstwowym, podano na rys.8.1. Taśma ru­sztowa jest napędzana przez koła łańcuchowe, najczęściej przednie, których wał otrzymuje napęd od silnika elektrycznego z regulowaną prędkością obrotową, bądź poprzez przekładnię z regulowaną prędkością. Prędkości przesuwu rusztu wynoszą 100—800 mm/min. Strumień spalanego paliwa zsuwającego się na ruszt samoczyn­nie można regulować prędkością przesuwu rusztu oraz grubością warstwy paliwa, która (zależnie od rodzaju paliwa) może wynosić 40-150mm. Grubość war­stwy reguluje się przez przesuwanie specjalnej warstwownicy 2 w płaszczyźnie pio­nowej. Wzdłuż rusztu wyróżnia się cztery strefy: nagrzewania i suszenia 3, odgazowy­wania 4, zgazowywania 5 i dopalania paliwa (żużel i popiół) 6. Lepsze wypalanie pozostałości w żużlu zapewnia zgarniacz 7, spiętrzający warstwę na końcu rusztu. Dzięki stałemu ruchowi taśmy z paliwem poszczególne fazy procesu spalania lo­kalizują się na kolejnych odcinkach taśmy rusztu. Odpowiednio do tego, zapotrzebowanie powietrza 8 do spalania również zmienia się w każdej fazie spalania. Poza tym warstwa paliwa na ruszcie daje w różnych punktach inny opór przepływu powietrza. Dobre spalanie, z minimalnym nadmiarem powietrza można uzyskać przez doprowadzenie powietrza pierwotnego 9 do kilku (4—8) oddzielnych stref rusztu. Dopływ powietrza do poszczególnych stref jest regulowany klapkami, stosownie do miejsca jego zapotrzebowania.

---