BUDOWA JELITA GRUBEGO
Jelito grube dzieli się na jelito ślepe okrężnicę i odbytnicę zakończoną odbytem.
W jelicie grubym odbywa się końcowe wchłanianie składników pokarmowych i w związku z tym jego błona pokryta jest również nabłonkiem jednowarstwowym walcowatym, lecz w odróżnieniu od jelita cienkiego pozbawiona jest kosmków. Zwiększenie czynnej powierzchni chłonnej w jelicie grubym następuje przez jego wydłużenie, powiększenie średnicy oraz zwłaszcza u zwierząt roślinożernych, dzięki obecności licznych fałdów. W jelicie grubym zwierząt roślinożernych odbywa się dalszy proces trawienia rozpoczęty w jelicie cienkim. Ponieważ treść w jelicie grubym jest gęsta, jej przesuwanie umożliwia śluz, wydzielany przez liczne jedno i wielokomórkowe gruczoły, oraz wzmocniona błona mięśniowa ściany jelita. U konia i świni, w związku ze znaczną średnicą jelita, warstwa podłoża błony mięśniowej tworzy taśmy. Cieńsza między taśmami mięśniówka powoduje, że ściana jelita tworzy wypuklenia od strony światła jelita oddzielone są one od siebie wyraźnymi fałdami półksiężycowatymi. W końcowych odcinkach jelita grubego formują się masy kałowe.
Jelito ślepe czyli kątnica jest ślepo kończącym się uwypukleniem początkowej części jelita grubego. Granicę między jelitem ślepym a okrężnicą wyznacza miejsce zejścia się jelita krętego z jelitem grubym-ujście krętnicze.