Glukostaza i termostaza
Homeostaza (homoíos - podobny, równy i stásis - trwanie)
Zespół mechanizmów zapewniających stałość pewnego dynamicznego układu.
Glukoza - podstawowe źródło energii dla komórek organizmu; kardiomiocyty żywią się głównie kwasami tłuszczowymi. Obecność glukozy decyduje o rozwoju ośrodkowego układu nerwowego u ptaków i ssaków (u gadów glukoza nie odgrywa tak ważnej roli).
Mózg człowieka zużywa ~ 50% glukozy
(podczas Podstawowej Przemiany Materii, czyli podczas spoczynku 70-kg człowieka)
U przeżuwaczy stężenie glukozy we krwi jest przeciętnie trzy razy niższe (bo żywią się symbiontami - białka, tłuszcze, ciała ketonowe)
Hipoglikemia - poniżej 2.5 mM (45 mg/dL)
problemy ze skupieniem uwagi,
zawroty, zimny pot,
podwójne widzenie,
drgawki, śpiączka
Hiperglikemia - powyżej stanu normalnego (>120 mg/dL) ~ 180 mg/dL (10 mM)
utrata wody
osłabienie, senność,
nudności, wymioty,
bóle brzucha i głowy,
uczucie pieczenia w jamie ustnej, utrata apetytu, chudnięcie,
wzrost glikacji i glikozylacji białek
Źródła glukozy:
pokarm
glikogen
glukoneogeneza (gł. wątroba, nerki):
synteza z mleczanu,
aminokwasów glukoneogennych,
glicerolu
Regulacja stężenia glukozy we krwi
3.7-5.0 mM (65-90 mg/dL) - na czczo
9-10 mM (160-180 mg/dL) - po posiłku
Podwzgórze - ośrodek głodu i sytości
Trzustka
insulina (wzrost wchłaniania glukozy, glikogeneza)
glukagon (glikogenoliza, glukoneogeneza)
Nadnercza
adrenalina (glikogenoliza, lipoliza)
kortyzol (glukoneogeneza)
Tkanka tłuszczowa - leptyna (obniża apetyt)
Żołądek - grelina (stymuluje pobieranie pokarmu)
Trzustka
Wyspy trzustkowe komórki:
α -glukagon
β - insulinę
δ- somatostatynę
Glukagon działa bardzo szybko; kortyzon dopiero po dłuższym głodzeniu.
GLUT1 - na wszystkich komórkach; podstawowy transporter glukozy
GLUT2 pozwala trzustce rozpoznać wysokie stężenie glukozy we krwi i uruchomić jej wchłanianie przez mięśnie i tkankę tłuszczową.
„sensor glukozy” - niskie powinowactwo do glukozy
w wątrobie i trzustce
Gdy we krwi jest małe stężenie glukozy
Gdy we krwi jest duże stężenie glukozy
Wydzielanie insuliny pobudzane jest przez czynniki powodujące wzrost Ca2+ w komórkach β
ACh (nerw błędny) - receptory M4 (wzrost IP3 Ca2+)
NA, Adrenalina:
receptory α2 - hamuje wydzielanie
receptory β - pobudza wydzielanie
inhibitory fosfodiesterazy cAMP (kofeina, teofilina)
Glukagon (odpowiednie stężenie)
Glukagon - 29 aa
Wydzielany pod wpływem:
- kortyzolu
- Ach
- NA, A (receptory β)
- aminokwasów glukoneogennych (Ala, Ser, Gly, Cys, Thr)
Hamowane wydzielanie:
- glukoza (GABA wydzielane z komórek β)
W podwzgórzu jest ośrodek głodu i sytości
ośrodek głodu - oreksygenny - kataboliczny (jądro brzuszno-przyśrodkowe) jest on stale aktywny, pobudzany przez greline, hamowany przez leptynę, stymuluje pobieranie pokarmu i glukoneogenezę (glukagon, A, NA). Nadczynność - hiperfagia (skrajna postać -bulimia)
ośrodek sytości - anoreksygenny - anaboliczny (jądro brzuszno-boczne). Stymuluje procesy magazynowania energii: syntezę glikogenu i tłuszczy (insulina), hamuje ośrodek sytości, jest aktywowany przez glukozę. Nadczynność - afagia, anoreksja.
Leptyna - hormon sytości wydzielany przez tkankę tłuszczową; działa na podwzgórze; ma zastosowanie w lekach przeciwcukrzycowych
Grelina: hormon „pustego żołądka” (działa na jądro brzuszno-przyśrodkowe)
stymuluje pobieranie pokarmu
stymuluje wydzielanie GH
poprawia procesy zapamiętywania (poprzez NPY?)
wysoki poziom we krwi ludzi cierpiących na syndrom Prader-Willi (delecja fragmentu XI chromosomu - ludzie stale głodni, otyli).
Obniżenie stężenia glukozy (a zatem i insuliny) we krwi Glukagon (komórki α wysp trzustkowych) Rozpad glikogenu i wydzielenie glukozy z wątroby
Glukagon aktywuje syntezę glukozy z prekursorów nieglukoneogennych, hamuje syntezę glikogenu, mobilizuje zapasy w tkance tłuszczowej - triglicerydy.
Kortyzol - głodzenie i stres
- wzrost glukoneogenezy
wzrost lipolizy i degradacji białek
zablokowanie pobierania glukozy przez komórki
Adrenalina, NA - i stres
wzrost glikogenolizy (rozpadu glikogenu)
zahamowanie syntezy glikogenu z G6-P
Insulina - magazynowanie energii
Transportery glukozy: GLUT 1-5
GLUT 1 i 3 -konstytutywny transporter glukozy (niskie Km ~ 1 mM), większość tkanek
GLUT2 -„sensor glukozy” (wysokie Km ~ 20 mM), wątroba, trzustka (kom. b)
GLUT4 - regulowany przez insulinę, limituje szybkość poboru glukozy (Km ~ 5 mM) mięśnie, tkanka tłuszczowa
GLUT5 - transporter fruktozy, jelito cienkie
Zaburzenia regulacji stężenia glukozy we krwi
CUKRZYCA - podwyższony poziom glukozy spowodowany zaburzeniami w wydzielaniu insuliny, działaniu insuliny lub obiema przyczynami naraz.
Typ I - insulinozależna - ok. 10% chorych
Typ II - cukrzyca insulinoniezależna - ok. 90% chorych
Choruje 3-4% (w Polsce 1 milion), wzrasta liczba chorych na typ II
Przewlekła hiperglikemia - uszkodzenia: oczu, nerek, nerwów, serca, naczyń krwionośnych.
typ II -objawy kliniczne:
Osłabienie, infekcje dróg moczowych, zmiany skórne - grzybice, czyraki, świąd skóry, zaburzenia widzenia, zaburzenia potencji
ŚPIĄCZKA KETONOWA
przesunięcie metabolizmu wolnych kwasów tłuszczowych w kierunku powstawania ketonów (ၢ-hydroksymaślanu, acetooctanu)
Przekroczenie możliwości wykorzystania i wydalaniaპ kwasica metaboliczna
Odwodnienieპ poprzez diurezę osmotyczną prowadzi do niewydolności nerek i załamania mechanizmów kompensujących tą kwasicę
Kluczowe enzymy metabolizmu węglowodanów (regulacja przez glukozę, insulinę, glukagon, adrenalinę)
Heksokinaza
Syntaza i fosforylaza glikogenu
Fosfofruktokinaza2 / fruktozo2,6-bisfosfataza (PFK2/FBPaza2)
Fosfofruktokinaza
Kinaza pirogronianowa
Fruktozo 1,6-bisfosfataza (FBPaza)
Heksokinaza
glukoza + ATP Ⴎ glukozo 6-fosforan + ADP
4 izoenzymy: I - IV
hexokinaza IV (glukokinaza): niskie Km dla glukozy - wątroba
Wzrost stężenia glukozy powoduje przemieszczenie GK z jądra do cytosolu.
Hexokinaza II - asocjacja z porynami otoczki mitochondrialnej (stymulowana insuliną oraz skurczem mięśni - AMPK)
Insulina i skurcz zwiększają też ekspresję genu HK2
Syntaza i fosforylaza glikogenu
Glukagon, Adrenalina (β-receptor)
Ⴏ
cAMP
Ⴏ
PKA
Ⴏ
Nieaktywna kinaza fosforylazy b Ⴎ aktywna kinaza fosforylazy b
Ⴏ
fosforylaza a Ⴌ fosforylaza b
Ⴏ
glikogen Ⴎ glukozo 1-fosforan
Glukokinaza, syntaza glikogenu, FBPaza, aldolaza, LDH i GAPDH - białka cytosolowe i jądrowe
Regulacja temperatury
Organizmy poikilotermiczne i homeotermiczne
Człowiek ~36.7stC
Wahania dobowe ± 0.5~0.7stC
Regulacja:
- fizjologiczna
- behawioralna
Komfort termiczny ~ 28stC
Utrata i wytwarzania ciepła
Wytwarzanie:
Termogeneza:
ciepło bezdrżeniowa
termogeneza drżeniowa
Utrata ciepła:
parowanie (pocenie, ziajanie) ~27% (t otoczenia = 20stC)
konwekcja (naczynia skórne) ~70% (t otoczenia = 20stC)
ośrodek grzania (podwzgórze) - pobudzany obwodowymi receptorami ciepła - obwodowe mechanizmy grzania:
- termogeneza drżeniowa - skurcze mięśniowe
- termogeneza bezdrżeniowa - produkcja ciepła w narządach (wzrost przemiany materii)
ośrodek ziębienia (przednim podwzgórzu) - temperatura krwi pobudza termodetektory.
mechanizmy ziębienia:
- parowanie (pocenie) i konwekcja (powierzchowne naczynia skórne)
Zahamowanie przyjmowania pokarmów, bezruch, apatia
fizjologia zwierząt wykład 13
1
Białka ~ 5 kcal/g
Lipidy ~ 9.5 kcal/g
Węglowodany ~ 4 kcal/g
Energia
Cykl pentozofosforanowy
(energia, nukleotydy)
Glikoliza
cykl kwasów trójkarboksylowych
(energia)
Glikogen i tłuszcze
(zapasy energii)
Glukoza
5 - 6.5 mM (90-120 mg/dL)
Preinsulina _→ insulina
Depolaryzacja
fosforylacja kanałów
insulina
Glukoza
ATP
K+
Ca2+
egzocytoza
Insulina
51 aa
insulina
insulina
ATP
glukoza
GLUT2
GLUT2
GLUT2
GLUT1
Wydzielanie insuliny
kanabinoidy
GABA
Jądro łukowate
Anabolizm (Insulina i zahamowanie wydzielania ACTH)
Katabolizm (glukagon, adrenalina)
Jądro brzuszno-boczne
Jądro brzuszno-przyśrodkowe
Glukoza, leptyna
INS
INS
INS
glukoza
glukoza
glukoza
ATP
glukoza
GLUT2
GLUT2
GLUT2
GLUT1
Depolaryzacja i napływ WAPNIA
Wydzielanie LEPTYNY
p70S6K- synteza białek
PDE cAMP- gromadzenie lipidów
PP1- synteza glikogenu
Pi
Pi
insulina
Insulina aktywuje syntezę i/lub gromadzenie glikogenu, lipidów i białek.
Syntaza glikogenu
Glukagon, Adrenalina
↓
PKA
niektywna syntaza glikogenu
aktywna syntaza glikogenu
glikogen
fosfataza białkowa 1 (PP1)
↑
Insulina
(receptorowa kinaza tyrozynowa)
glukagon
Brak hamowania FBPazy glukoneogeneza
Pi
Fosfataza białkowa
PKA
PFK2--FBPaza2
F6-P
F2,6-P2
Stymuluje PFK hamuje FBPazę
PFK2--FBPaza2
F6-P
F2,6-P2
Fruktozo 2,6-bisfosforan (F2,6-P2)
Fosfofruktokinaza2 / fruktozo2,6-bisfosfataza (PFK2/FBPaza2)
Fosforyluje v-SNARE i uwalnia pęcherzyk zawierający GLUT4
Pi
SH2
IRS
PKB
PH
Pi
PI 3,4,5P3
Pi
SH2
PI-3K
IRS - Insulin Receptor Substrat SH2 - „SrcHomology” - domena wiążąca fosfotyrozynę
PH - plekstin domain - domena wiążąca inoztylofosforany PI3,4,5P3- 3,4,5 trifosforan fosfatydyloinozytolu
PDK1 - fosfatydyloinozytolo zależna kinaza białkowa
Pi Pi Pi Pi Pi
Pi Pi Pi Pi Pi
insulina
Receptor dla insuliny (dimer), po aktywacji - tetramer
PDK1