KATARZYNA STANOCH

MAŁGORZATA WOLAS

GR I

Kolegium Nauczycielskie

Bielsko-Biała

Ul. Krakowska 30

ĆWICZENIE NR 80

WYZNACZANIE DŁUGOSCI FALI SWIETLNEJ ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU SIATKOWEGO

• 1 -

Promienie swietlne padając na wybraną siatkę uginają się na jej szczelinach. Promienie ugięte pod kątem α wpadają do lunetki, gdzie zostają skupione w płaszczyźnie ogniskowej obiektywu dając obraz dyfrakcyjny szczeliny kolimatora obserwowany przez okular.

Jesli skupione promienie ugięte na poszczególnych szczelinach nakładają się w fazach zgodnych, wówczas obraz szczeliny jest jasny. Zachodzi to, gdy kąt α spełnia warunek:

c-stała siatki

k-rząd widma

-długosć fali

Mierząc kąt ugięcia α_k dla wybranego prążka k-tego rzędu wyznaczamy odpowiadającą mu długosć fali ze wzoru:

Dyspersję kątową siatki opisuje wzór:

- 2 -

OBLICZENIA:

TABELKA 1

k							D	D
1	3^o39'	3^o30'		3^o54'
2	6^o44'	7^o		7^o12'
3	^10^o	10^o30'		10^o15'
4	14o38'	14^o		14^o19'
5	17o15'	17^o30'		17^o22'
6	21o2'	21^o15'		21^o8'
7	24o10'	25^o		24^o7'
8	28o48'	29^o30'		29^o9'

TABELKA 2

BARWA PRĄŻKA
NIEBIESKI	16^o30'	18^o15'		17^o22'
ZIELONY	19^o	19^o30'		19^o15'
ŻÓŁTY	20^o33'	21^o		20^o46'
POMARAŃCZOWY	21^o30'	22^o		21^o45'
CZERWONY I	23^o30'	23^o		23^o15'
CZERWONY II	25^o11'	23^o15'		24^o13'

- 3 -

---