ROK IV - klasa 6

„ŚLADEM CHRYSTUSA”

Tematyka spotkań w IV roku formacji nawiązuje do tematu rekolekcji II stopnia Oazy Dzieci Bożych:

PER CHRISTUM - PRZEZ CHRYSTUSA.

Stąd poszczególne tematy zostały pomyślane jako rozwinięcie zasadniczej myśli - naśladowania Chrystusa w Jego misji kapłańskiej, prorockiej i pasterskiej. Tej ostatniej poświęcono najmniej miejsca, a to z tego powodu, że wprowadzenie w życie zastosowań z poszczególnych spotkań samo stanie się świadectwem, czyli wypełnieniem pasterskiego zadania chrześcijanina.

ks. Antoni

[e-mail]

www.ks-antoni.info

BIELSKO-BIAŁA

2005

Tematy spotkań:

Część wstępna:

1. Pierwsze spotkanie w nowym roku formacyjnym

2. Po rekolekcjach II stopnia ODB

Część A: Moja misja prorocka

1. Moja misja prorocka

2. Biblia - Księga Święta

3. Bóg stwarza świat

4. Człowiek na obraz Boga

5. Grzech i obietnica zbawienia

6. Abraham - wiara zwycięża

7. Jakub i Ezaw - co jest dla mnie ważne

8. Józef - Bóg wywyższa poniżonych

9. Mojżesz - Bóg powołuje swoich pomocników

Część B: Moja misja kapłańska - Adwent i Boże Narodzenie

1. Oczekiwanie na Mesjasza w historii Zbawienia - i oczekiwanie w moim domu (tradycje adwentowe)

2. Jan Chrzciciel przygotowuje przyjście Mesjasza (nawrócenie)

3. Maryja oczekuje na Mesjasza (komunia - roraty)

4. Narodziny Jezusa w moim domu (religijność w domu - nie tylko w czasie świąt)

5. Bóg nawiedza nasz dom - odwiedziny duszpasterskie

Część C: Moja misja kapłańska - moje spotkania z żyjącym Jezusem

1. Słowo Boże, na co dzień

2. Moja osobista modlitwa - systematyczność

3. Moja osobista modlitwa - jest słuchaniem

4. Namiot Spotkania - jak można inaczej

5. Modlitwa do Ducha Świętego

6. Stały spowiednik, regularna Spowiedź.

7. Msza w tygodniu (szkolna)

Część D: Moja misja pasterska - świadectwo życia

1. Telewizja? Tak, ale jak?.

2. Nie jestem dzieciuchem!

3. Moja mowa świadczy o mnie.

Spotkanie 1

Pierwsze spotkanie w nowym roku formacyjnym.

Słowo życia: Pomodlę się za moją grupę

Pierwsze spotkanie w nowym roku formacyjnym powinno zawierać następujące elementy:

1. wspólnototwórczy - w postaci metody wzmacniającej wzajemne więzi; przypomnienia (lub ustalenia czy też uaktualnienia ) Reguł Grupowych

1. prezentację tematyki rocznej pracy formacyjnej

1. prezentację metody formacji własnej - Karty Pracy nad Sobą (z przybliżeniem sposobów realizacji jej poszczególnych punktów)

Propozycja realizacji:

Pogłębienie więzi grupowych.

1. Metoda: “Oczekiwania i obawy”

Kolejno, lub przez zaprasznie się do wypowiedzi, każdy uczestnik odpowiada na pytanie: Jakie są moje oczekiwania w nowym roku ?

Gdy wszyscy się wypowiedzą podsumowujemy - wskazując na rzeczy możliwe do realizacji i sposoby aby te oczekiwania spełnić. (Najlepiej będzie gdy ktoś uprzednio spisze na większej kartce te oczekiwania.)

Następnie tą samą drogą odpowiadamy na pytanie: “Jakie są moje obawy ?” - o ile to możliwe animator na bieżąco odpowiada na te obawy.

Analogicznie można odpowiedzieć na pytanie: “Dlaczego tutaj jestem ?” - wypowiedzi pozostawiamy już bez komentarza.

2. Metoda: “Sezam”

Wyobrażamyt sobie, że otwiera się przed nami Sezam, z którego można wziąć każdą rzecz materialną i niematerialną. Każdy z uczestników wybiera jedną, którą chce podarować grupie. Rzeczy te spisujemy na większym papierze i omawiamy pod kątem ich przydatności w grupie i możliwości rzeczywistego zdobycia.

3. Metoda: “Chcę zmienić”

Każdy uczestnik indywidualnie wypisuje na kartce papieru postulaty pod adresem grupy: co chciałby zmienić, aby w grupie było przyjemniej, lepiej. Obok zaznacza od kogo zależy realizacja tego postulatu.

Po ukończeniu pracy indywidualnej dzielimy się spostrzeżeniami na forum grupy. Animator niech zwróci uwagę na powtarzające się najczęąściej - da mu to rozeznanie co do autentycznych oczekiwań grupy.

Prezentacja tematyki rocznej

IV rok formacji kontynuuje temat II Stopnia letnich rekolekcji ODB: “Przez Chrystusa”. Zasadniczą treścią jest naśladowanie Jezusa w Jego trzech misjach: kapłańskiej, prorockiej, pasterskiej.

Co to znaczy?

- Jezus był kapłanem bo ofiarował siebie dla naszego uświęcenia. Misja kapłańska polega więc na uświęceniu siebie i innych

- Jezus jest prorokiem bo głosi Słowo Boże - misja prorocka związana jest więc z czytaniem i głoszeniem Słowa Bożego

- Jezus jest pasterzem - bo prowadzi nas do zbawienia - misja pasterska to inaczej przykład życia, którym prowadzimy innych do Boga.

Temat roku brzmi: “Śladem Chrystusa: - ten zapisujemy ozdobnymi literami na pierwszej stronie notatnika.

Na drugiej stronie należy napisać dużymi literami wyjaśnienie: co oznaczają poszczególne misje w życiu Chrystusa i naszym

Z czego będzie składała się nasza formacja ?

1. Misja kapłańska i prorocka

- codzienna modlitwa ze Słowem Bożym (odczytanie fragmentu Słowa Bożego i modlitwa )

- udział w Mszy niedzielnej (jak i kiedy w niej uczestniczymy? - Msza dla dzieci, podejmowanie na niej posługi )

- udział w Mszy w tygodniu (Msza szkolna)

2. Misja pasterska

- udział w spotkaniu grupy i całej Wspólnoty

- realizacja “Słowa życia” czyli wspólnego postanowienia ze spotkania w grupie.

Te elementy muszą się znaleźć w Karcie Pracy nad Sobą.

Na spotkaniu podajemy wzór takiej Karty i rysujemy ją w notatniku.

“Słowo życia” w tym tygodniu może brzmieć: pomodlę się codziennie za moją grupę i animatora.

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 2

Po Rekolekcjach II stopnia Oazy Dzieci Bożych

Słowo życia: Na nowo podejmę zadania Dziecięcej Krucjaty Miłości - “Kropelki”

Przypominamy na tym spotkaniu obraz rozważany w czasie całego II stopnia ODB - warunki wzrostu symbolicznej rośliny, która obrazowała rozwój życia Bożego w nas.

Przypomnimy:

- czym jest ziarno ?

- w jakich warunkach się rozwija ?

- jakie są zagrożenia dla rośliny ?

- co jest owocem tego ziarna ?

Na rekolekcjach zostały wprowadzone w życie “Kropelki” - zasady duchowego wzrostu dziecka Bożego.

Przypomnimy je dziś i omówimy jak je stosować:

C o d z i e n n i e :

1. Pomodlę się za braci

1. Powiem coś dobrego o drugim człowieku

1. Zrobię coś przyjemnego dla bliźniego

Z a w s z e :

1. Podziękuję za doznaną przysługę

1. Przeproszę za wyrządzoną przykrość

1. O rzeczy potrzebne poproszę uprzejmie

N i g d y :

1. Nie będę krzyczał na drugiego

1. Nie będę przezywał kolegów

1. Nie będę dokuczał słabszym

Po omówieniu powyższe zasady wpisujemy do notatnika i polecamy, aby w domu przepisać je ładnie na osobnej kartce i umieścić w “swoim kąciku” tak aby z czasem nauczyć się ich na pamięć. Od zaraz też wprowadzamy je na nowo w życie. W tym tygodniu “Kropelki” stają się naszym Słowem Życia”.

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 3

Moja misja prorocka

Słowo życia: Codziennie przeczytam choć mały fragment Ewangelii.

Celem tego spotkania będzie wytłumaczenie na czym polega prorocka misja Chrystusa i chrześcijanina.

JEZUS PROROKIEM

Kto to jest prorok ? - rozpoczynamy od swobodnej rozmowy na ten temat. Trzeba przy tym unikać jednostronnego ujęcia proroctwa jako zapowiedzi przyszłości. Prorok to głosiciel Słowa Bożego. Przykładem może być prorok Jeremiasz. Odpowiedzcie na podstawie poniższego tekstu na czym polegała jego misja ?

Jer 1, 4-9

Do zapamiętania:

• prorok poznaje słowo Boże

• prorok głosi nie swoje, ale Boże Słowo

Jak Jezus głosił Słowo Boże ?

Łk 4, 16-21

W rozmowie podajcie przykłady przypowieści, kazań jakie głosił Jezus.

Można to zrobić w formie krótkiego konkursu: Każdy ma do dyspozycji Pismo Święte. Pierwsza osoba podaje przykład przypowieści lub kazania i wyznacza następną osobę z grupy itd. Odpada ten kto w określonym czasie nioe poda kolejnego przykładu lub powtórzy już powiedziany.

JA JESTEM PROROKIEM

Jezus przekazał swoją misję Apostołom i ich następcom:

Mt 28, 19a

Podobnie jak zadanie Jeremiasza tak i nasze polega na:

• poznaniu Słowa Bożego

• głoszeniu Słowa Bożego

Jak będziemy poznawać Słowo Boże ? - nawiązanie do Słowa Życia

Co to znaczy głosić Słowo Boże będąc uczniem - dzieckiem ?

Dobrze byłoby zaproponować uczestnikom konkretne, krótkie fragmenty do przeczytania na co dzień.

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 4

Biblia - Księga Święta

Słowo życia: Sięgając codziennie do Biblii będę się starał żyć Słowem Bożym i uczył posługiwać tekstem Pisma Świętego.

To spotkanie rozpocznie cykl tematów o Piśmie Świętym. Celem dzisiejszego spotkania jest ukazanie Biblii jako księgi i zdobycie umiejętności posługiwania się nim.

Słowo Boże: Łk 4, 16-20

Czytanie tego tekstu ma na celu zobrazowanie jak wyglądało Pismo Święte w czasach przed zebraniem Go w jedną książkę - tak jak dziś jest wydawane.

Do odczytanej sceny Ewangelii trzeba jeszcze dołączyć wyjaśnienia:

• księgi w pergaminowych zwojach przechowywane były w synagodze w niszy w ścianie

• każda księga była napisana w osobnym zwoju

• czytający nie tyle otwierał co rozwijał księgę

• Na znak szacunku księgę całowano a sam czytający zasłaniał głowę chustą

Tak do Pisma Świętego odnosił się też Jezus.

Jak my możemy okazać szacunek Biblii ?

JESTEM PROROKIEM

Chrześcijanin powinien umieć się posługiwać tekstem Pisma Świętego.

(Praca z Biblią)

Ksiąg Pisma Świętego jest - 72

Starego Testamentu - 45

Nowego Testamentu - 27

Każda księga podzielona jest na rozdziały i wersety tak, aby łatwo było odszukać tekst.

Wyjaśnienie oznaczeń:

1. Podajemy przykłady skrótów nazw ksiąg

2. Wyjaśniamy co oznaczają następne cyfry.

3. Ukazujemy jak w Biblii oznaczany jest werset początkowy i końcowy na stronie (górnym zewnętrznym rogu)

4. Wykonujemy szereg ćwiczeń w szukaniu w tekście (można z tego zrobić konkurs w grupie)

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 5

Bóg stwarza Świat

Słowo życia: W tym tygodniu codziennie podziękuję za piękno otaczającego nas świata.

Rozpoczynamy wędrówkę po historii zbawienia od początków stworzenia do Jezusa Chrystusa.

Pierwszy temat dotyczy stworzenia świata.

Celem spotkania będzie ukazanie opisu biblijnego jako hymnu na cześć Boga Stwórcy i wychowanie dzieci do dziękczynienia za świat.

Animator sam musi pamiętać, że Rdz 1-11 nie są opisem historycznym o tym jak powstał świat (tym zajmują się nauki przyrodnicze) ale opowiadaniem etiologicznym (wyjaśniającym) dlaczego powstał.

Słowo Boże:

Wyobraźcie sobie, że macie ułożyć hymn dziękczynny za wszystkie dzieła stworzenia.

Jak można tego dokonać ?

(Można dzieciom zadać pytanie: “za jakie stworzenia można podziękować Bogu ?” - w odpowiedziach na to pytanie będzie najprawdopodobniej pewien bałagan. Można więc zaproponować poukładanie poszczególnych stworzeń w powiązaniu ze sobą, np. Wymieniamy najpierw zwierzęta, potem ptaki, drzewa, kwiaty itp.)

Biblijny autor w inny sposób poukładał hymn na cześć Boga Stwórcy. Zależało mu na tym aby było go łatwo zapamiętać bo ten hymn miał być wiele razy powtarzany przez różnych ludzi jako ich modlitwa.

Jak to zrobił ?

Autor ten podzielił wszystko co istnieje na 6 części, które nazwał dniami stworzenia.

Można to przygotować w formie wycinanki lub rysunku:

W 1 dniu Bóg stworzył i oddzielił światło od ciemności (układamy obok siebie białą i ciemną kartkę papieru)

W 2 dniu Bóg stworzył niebo i wodę pod niebem (układamy niebieski papier w kształcie fal)

W 3 dniu Bóg wydzielił z morza suchy ląd (układamy zielony papier na “wodzie”)

Następne trzy dni to kolejne trzy części stworzeń - pogrupowane tak by zamieszkiwały stworzone poprzednio przestrzenie.

4 dzień to ciała świecące w ciemności i za dnia (dzieci mogą je malować na rozłożonych już papierach)

5 dzień to mieszkańcy przestrzeni stworzonych w dniu 2 a 6 dzień mieszkańcy ziemi stworzone w dniu 3.

Po zakończeniu tej prezentacji sięgamy do tekstu: Rdz 1, 1-26 i porównujemy z naszym schematem.

Jestem prorokiem:

Sprawdzamy teraz czy taki schemat naprawdę łatwo zapamiętać.

Niech dzieci spróbują go powtórzyć bez patrzenia na powstały rysunek.

Ojciec rodziny, w czasach gdy nie było jeszcze spisanej Księgi Rodzaju tak właśnie zapamiętywał hymn na cześć Boga Stwórcy świata i tak uczył swoje dzieci. Dopiero później, na 1000 lat przed Jezusem zostało to opowiadanie spisane.

Jak my dziś możemy oddawać cześć Bogu za dzieło stworzenia ?

(modlitwą dziękczynną, troską o środowisko, poznawaniem dzieł Bożych)

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 6

Człowiek na obraz Boga

Słowo życia: Codziennie podziękuję Bogu za jakąś dobrą cechę, którą odkrywam w sobie.

Dzisiejsze spotkanie powinno uświadomić uczestnikom, że człowiek sam w sobie jest dobry i powołany do pielęgnowania tego dobra w sobie.

Słowo Boże:

Pamiętając, że Biblia nie jest podręcznikiem z biologii ale Księgą Wiary chcemy zatrzymać się nad opisem stworzenia człowieka. Ważne jest, by animator pamiętał że:

• podobieństwo do Boga leży w płaszczyźnie duchowej (wola, rozum, zdolność do kochania, dusza niematerialna)

• procesem formowania się ciała ludzkiego zajmuje się antropologia a nie teologia

• autor biblijny pokazywał związek człowieka z ziemią (światem zwierzęcym) i z Bogiem, ale nie był w stanie wyjaśnić szczegółów powstania ciała ludzkiego (do dziś nie potrafią tego w 100 % nauki przyrodnicze).

Człowiek z ziemi: Rdz 2, 7

Jakie cechy człowieka dowodzą jego podobieństwa do świata ziemskiego ?

Człowiek z Boga: Rdz 1, 26-27

W czym człowiek przewyższa nawet najdoskonalsze zwierzęta ?

Na czym polega podobieństwo człowieka do Boga ?

Jestem prorokiem:

Człowiek, gdy pielęgnuje i rozwija swe podobieństwo do Boga jest w stanie dokonywać wspaniałych dzieł. Chcemy się teraz zastanowić nad takimi osiągnięciami ludzkości i poszczególnych osób, które pokazują wielkość i dobroć człowieka.

Dobrze będzie jeśli animator będzie mógł pokazać przynajmniej niektóre osiągnięcia lub osoby na obrazkach.

Tematy są tu zasadniczo dowolne - uważać należy jedynie na to by były to osiągnięcia dobre, godne człowieka.

Nie skupiajmy się też wyłącznie na dziedzinie techniki, ale ukażmy takie osoby, których wielkość polega na zdolności do poświęcenia, na wielkości ich miłości.

Ostatnia część spotkania powinna uświadomić, że każdy z nas też jest obrazem Boga i przez swoje dobre cechy może ukazywać wielkość człowieka.

Niech każdy z uczestników spróbuje kolejno wymienić jakąś dobrą swoją cechę a inni pomogą mu wymyślić jak używając tej cechy można pokazać wielkość człowieka.

Przypomnienie Słowa Życia.

W notatniku powinna pozostać notatka o podobieństwie człowieka do świata ziemskiego i do Boga.

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 7

Grzech i obietnica zbawienia

Słowo życia: Przez swoją dobroć będę się starał przeciwdziałać panoszącemu się złu.

Kontynuujemy cykl tematów o Piśmie Świętym ponieważ zadaniem każdego chrześcijanina, wynikającym z jego misji prorockiej jest poznanie Słowa Bożego. Celem dzisiejszego spotkania jest ukazanie początków grzechu i jego rozprzestrzeniania się oraz obietnicy Bożej, że pośle Zbawiciela czyli pokona grzech.

Animator musi pamiętać przy tym, że nadal mamy do czynienia z opisem, który nie ma nic wspólnego z historią w dzisiejszym sensie. Opis rozprzestrzeniania się grzechu jest jedynie oparty o schemat pokrewieństwa ale nie przedstawia faktycznego pokrewieństwa między poszczególnymi osobami. Autor natchniony chciał jedynie ukazać, że zło zatacza coraz szersze kręgi a nie to, jaka była linia genealogiczna od Adama przez Kaina do Noego. W mówieniu do dzieci należy też unikać podkreślania tego pokrewieństwa.

Słowo Boże:

Przed przystąpieniem do czytania tekstu przedstawmy schemat obrazujący całą ludzkość: może on przybrać postać trójkąta o wierzchołku skierowanym ku dołowi. Dzielimy go na 3 części liniami poziomymi: pojedynczy ludzie, rodzina, naród. Z takich grup składa się cała ludzkość. Czytając poniższe teksty pokazujemy jak te grupy zostały zarażone grzechem:

Pojedynczy ludzie: Rdz 3, 1-6 (można ten grzech zaznaczyć kolorując część schematu na czarno)

Rodzina: Rdz 4, 2-8 (zaznaczmy jak poprzednio)

Naród: Rdz 4, 23-24 (zaznaczamy; Tekst ten sugeruje, że zło rozrosło się do tego stopnia, że Lemek jest gotów zabić nawet dziecko i chce sie mścić niewspółmiernie do winy)

Pan Bóg już od pierwszego grzechu zapowiada, że ocali ludzkość pokonując zło:

Rdz 3, 14-15

Dlatego też nawet gdy karze ocala sprawiedliwych, aby z nich mógł się w przyszłości narodzić Zbawiciel.

Rdz 6, 9-22 - Noe (Na schemacie można zaznaczyć innym kolorem rodzinę Noego).

Jestem prorokiem:

Czy w naszych czasach również ludzkość jest dotknięta złem ?

(Posługując się schematem pokażcie jak zło dotyka pojedynczych ludzi, rodziny, narody)

Jacy ludzie dzisiaj są podobni do Noego ?

Co sam mogę zrobić, aby być jak Noe - “człowiekiem prawym” ?

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 8

Abraham - wiara zwycięża

Słowo życia: Codziennie będę odmawiał Akt Wiary: “Wierzę w Ciebie…” oddając Bogu wszystkie trudne sprawy mojego życia.

Od postaci Abrahama zaczyna się ciąg historycznych postaci ze Starego Testamentu. Będą one przykładami postaw do naśladowania. Misja prorocka polega bowiem na poznawaniu Słowa Bożego i jego wprowadzaniu w życie.

Proponuję przygotowanie na spotkanie wykresu lub zegara, który będzie obrazował czasy w których żyła omawiana postać. Dobrze by było gdyby taki zegar mógł wisieć w miejscu spotkań grupy i przy kolejnych postaciach zaznaczało by się na nim czas życia. Zegar powinien się zaczynać w 1800 roku przed Chrystusem i kończyć w roku 0 - czyli narodzeniem Jezusa. Podziałka winna wynosić 50 lat.

Słowo Boże:

Historia Abrahama opisana jest w Rdz 12 - 23. Animator powinien ją sobie przypomnieć przed spotkaniem.

Abraham jest pierwszą postacią w Biblii, o której wiemy kiedy żył. Było to w latach 1800 - 1750 przed Jezusem. Zaznaczamy to na wykresie.

Obietnica dana Abrahamowi.

Abraham jest człowiekiem, któremu Bóg dał obietnicę, że stanie się ojcem Narodu Wybranego - tego w którym ma się narodzić Zbawiciel świata.

Przeczytajcie o tej obietnicy:

Rdz 15, 1-6

Po tej obietnicy Abrahamowi urodził się jedyny syn - Izaak.

Próba wiary Abrahama:

Rdz 22

Jest to znana scena. Dobrze będzie zagrać ją z dziećmi.

Omówienie scenki:

• na czym polegała próba ?

• co musiał czuć Abraham w czasie tej próby ?

• co był dla Abrahama najważniejsze ?

• za co Bóg pochwalił Abrahama ?

Jestem prorokiem:

Dzisiaj też nasza wiara bywa wystawiana na próbę.

Podajcie przykłady takich sytuacji.

Jak kończą się takie próby gdy ktoś nie zaufa Bogu tak bardzo jak Abraham (grzech).

Można jedną z omawianych scenek zagrać podobnie jak sytuację Abrahama.

Przykład sytuacji:

• dziecko jest uczestnikiem rozmowy na czyjś temat. Rozmowa zmienia się w obmawianie. Jak postąpić ?

• dziecko jest namawiane do zła (kradzieży, kłamstwa)

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 9

Jakub i Ezaw - co jest dla mnie najważniejsze?

SŁOWO ŻYCIA: W ciągu całego tygodnia postaram się popracować nad jedną wybraną rzeczą i spróbuję ją wznieść wyżej we własnej piramidzie wartości.

Tym razem mamy do czynienia z historią, która jest mniej znana dzieciom.

Na początku musimy zaznajomić dzieci z historią Jakuba i Ezawa. Jest ona opisana w Rdz 26-27. Następnie możemy przeczytać im poniższy fragment.

Słowo Boże: Rdz 25, 29-34

Na podstawie opowiadania wskazujemy jakie wartości były ważne w życiu Jakuba a jakie Ezawa.

Następnie poszukajcie innych analogii ze współczesnych sytuacji (powinna to być praca grupy przy pomocy animatora).

Przykład: ktoś przyjaźni się z innym dzieckiem dlatego tylko, że jest ono bogate; ktoś pomaga innym tylko gdy to jest korzystne.

METODA AKTYWIZACJI:

"Słoneczko"

Każde z dzieci otrzymuje po 5 karteczek niedużego formatu (połowa kartki z zeszytu).

Na każdej kartce dziecko wypisuje dużymi literami pięć najważniejszych rzeczy w życiu (mogą to być tak osoby, rzeczy jak i postawy). Nie może być ich więcej tylko pięć.

Na wolnej przestrzeni na podłodze animator układa centrum słońca: koło z wyraźnym napisem: Co jest dla mnie najważniejsze?

Po samodzielnej pracy dzieci układają wokół centrum swoje kartki w ten sposób, że powtarzające się wartości tworzą wydłużający się promień "słoneczka".

Kończymy zadanie omówieniem wymienionych przez dzieci wartości (Dlaczego są to rzeczy ważne w życiu?) począwszy od najdłuższych promieni. Żadnej wartości nie krytykujemy.

Jestem prorokiem:

Zadaniem dziecka będzie narysować piramidę, podzieloną na dowolną ilość poziomów, w którą wpiszą rzeczy najważniejsze w ich życiu.

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 10

Józef- Bóg wywyższa poniżonych

Słowo Życia: W szkole i w moim środowisku odważnie będę wyznawał moją wiarę i czynił znaki z nią związane, nawet za cenę wyśmiania.

Animator powinien uprzednio zaznajomić się z życiem Józefa, które opisane jest w: Rdz 37-50.

Słowo Boże i Metoda aktywizacji - są tym razem połączone w następujący tok spotkania:

Animator na spotkaniu opowiada dzieciom życie i działalność Józefa.

Można odegrać krótką scenkę metodą dramy stawiając akcent na poniżenie i wywyższenie Józefa. Powinna się więc ona składać z sceny sprzedania Józefa i drugiej: mianowania Józefa królewskim doradcą.

Robimy zestawianie postaci i losów Józefa i Jezusa.

Można do tego wykorzystać uprzednio wycięte z papieru pomoce wymienione w środkowej kolumnie poniższej tabeli. Pustą tabelę można wykonać na szarym papierze i wypełniać z dziećmi pokazując poszczególne symbole.

Po prezentacji tabela powinna zostać przeniesiona do notatnika.

UNIŻENIE JEZUSA	SYMBOL	UNIŻENIE JÓZEFA
Jezusowi zdarto szaty	szaty	z Józefa zdarto szaty ,
Jezusa zdradził Judasz	usta	Józefa zdradzili bracia,
Jezusa poniżono w więzieniu	kraty	Józefa poniżono w więzieniu,
Jezus został sprzedany	worek	Józef został sprzedany,
Jezus zmartwychwstał	korona	Józef pomocnik Faraona.

Jestem prorokiem:

Rozmowa o sytuacjach, w których dziecko może zostać poniżone ze względu na swoją wiarę lub postępowanie według jej zasad.

Jak się wówczas zachować?

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 11

Mojżesz - Bóg powołuje swoich pomocników

Słowo Życia: W wybrany na spotkaniu sposób będę w tym tygodniu pomocnikiem Boga.

Postać i dzieje Mojżesza są bardziej znane dlatego w ich przypomnieniu posłużymy się następującą metodą:

• przygotowujemy rekwizyty (wykonane według własnego pomysłu, na przykład z papieru, modeliny ...) związane z życiem i dziejami Mojżesza: koszyk, nóż, płonący krzew, laskę, kamienne tablice, węża na palu

• następnie pytamy dzieci z jakimi epizodami z życia Mojżesza im się to kojarzy

Następnie analizujemy tekst według podanych pytań.

Słowo Boże: Wj 3, 1-8;

Dzieci na podstawie tego tekstu starają się odpowiedzieć na pytania :

1. Kim był Mojżesz?

2. Co robił?

3. W jaki sposób Bóg przemówił do niego?

4. Po co Pan go posłał?

5. Jaka była reakcja Mojżesza na słowa Boga i jaka była jego postawa?

6. W czym Mojżesz pomagał Bogu?

Jestem prorokiem:

Również dzisiaj Bóg ma swoich pomocników, którym przydziela zadania dla dobra jakiejś większej grupy tak jak kiedyś Mojżeszowi dla dobra Narodu Wybranego.

Poznajmy tych "pomocników Boga" przez uzupełnienie tabelki:

OSOBA	WYPEŁNIANE POWOŁANIE
KAPŁAN	..............................................................
...................	WYCHOWYWANIE DZIECI, OPIEKA
ANIMATOR	.......................................................................
...................	TROSKA O DOBRĄ ATMOSFERĘ WE WSPÓLNOCIE
NAUCZYCIELE	........................................................................
...................	LECZENIE LUDZI
	DOSTARCZANIE LUDZIOM ROZRYWKI
	TROSKA O BEZPIECZEŃSTWO LUDZI
	POMOC UBOGIM
	ZWALCZANIE PRZESTĘPCZOŚCI
	ZAPEWNIENIE SZYBKIEJ KOMUNIKACJI

Zwracamy uwagę na nasze powołanie, czyli służbę dla wspólnoty rodzinnej, klasowej, Dzieci Bożych, itp

Wybieramy, każdy dla siebie, jeden z wymienionych sposobów, który w tym tygodniu będziemy szczególnie realizować.

Część B: Moja misja kapłańska Spotkanie 1

Oczekiwanie na Mesjasza w historii zbawienia
i w moim domu

ZASTOSOWANIE: Będę uczęszczał na Mszę Roratnią zabierając wykonany na spotkaniu lampion.

Dla wydobycia wiadomości na temat adwentu stosujemy metodę „Słoneczka”.

Wśród różnych skojarzeń powinno się pojawić „oczekiwanie”.

Na osi czasu zaznaczymy trzy miejsca obrazujące oczekiwanie na Mesjasza:

- protoewangelię (obietnica dana Adamowi i Ewie)

- wiek VIII przed Chrystusem (obietnica z czasów proroka Izajasza)

- 6/7 rok przed naszą erą (scena Zwiastowania)

Słowo Boże:

Rdz 3, 15 - Jaką obietnicę daje Bóg odnośnie do Mesjasza? (zapisać na strzałce: komu i co obiecuje)

Iz 7, 14 - Co oznacza „Emmanuel” ?

Łk 1, 26-38 - Kim będzie zapowiedziany Syn Maryi?

Wszystkie te postacie łączy oczekiwanie. Co z adwentowych elementów, wymienionych na początku spotkania jest znakiem oczekiwania? (wieniec, roratka, lampion)

Wykonanie lampionów z elementów lub szablonu przygotowanego uprzednio przez animatora.

Część B: Moja misja kapłańska Spotkanie 2

Jan Chrzciciel przygotowuje na przyjście Mesjasza

ZASTOSOWANIE: Przystąpię do Spowiedzi i będę trwał w łasce uświęcającej.

W adwencie słyszymy często w czasie liturgii fragmenty Ewangelii mówiące o działalności Jana Chrzciciela. Jego podstawowe wezwanie na adwent zawiera się w rozsypance:

„Głos wołającego na pustyni: przygotujcie drogę Panu, prostujcie Jemu ścieżki”

Po ułożeniu staramy się zrozumieć, do czego wzywa Jan.

Wezwanie to zobrazujemy na podstawie fragmentów biblijnych przez stworzenie komiksowego obrazu. Potrzebne będą wycięte z papieru:

- Jordan

- Jan Chrzciciel

- 4 grupy ludzi: tłum, grzesznicy, celnicy, żołnierze

- cały szereg „dymków” do wpisywania wypowiedzi

Słowo Boże: Łk 3, 4-6; Łk 3, 10-14; Mk 1, 4-8

Układając scenkę i wypełniając „dymki” odpowiadamy sobie na pytanie:

Co dla Jana oznaczało nawrócić się?

Jak my możemy przygotować „drogę Panu”, czyli nawrócić się?

Część B: Moja misja kapłańska Spotkanie 3

Maryja oczekuje na przyjście Mesjasza

ZASTOSOWANIE: Będę przystępował do Komunii świętej w czasie rorat.

Maryja jest kolejną postacią, o której wspominamy w adwencie. Jej oczekiwanie na Mesjasza było specjalne, różne od innych ludzi. Uzasadnijmy to zdanie.

Przeprowadzamy analogię między oczekiwaniem Maryi a naszym oczekiwaniem.

Słowo Boże: Łk 1, 26-38

Na bazie tekstu wypełniamy tabelkę:

Jak Maryja oczekiwała na Mesjasza?	Jak my przygotowujemy się na przyjście Pana?
Słuchała i rozważała Słowo Boże powiedziane przez Gabriela.	Słuchanie Słowa Bożego w czasie Mszy roratnich
Była posłuszna usłyszanemu słowu	Wypełniamy usłyszane Słowo (np. zadania roratnie podane na homilii)
Poczęła (przyjęła) Jezusa	Przyjmujemy Jezusa w Komunii

O czym trzeba pamiętać przy przystępowaniu do Komunii Świętej?

Na środku umieszczamy znak Eucharystii z powyższym pytaniem.

Na kartach (A-6) rysujemy symbole:

- myślenie

- usta

- złożone ręce

- zegar

- biała koszulka

- klęcząca postać

Odkrywając kolejno karty prosimy o odgadywanie symboliki. Po podpisaniu karty układamy wokół znaku eucharystycznego.

Część B: Moja misja kapłańska Spotkanie 4

Narodziny Jezusa w moim domu

ZASTOSOWANIE: Zaproponuję rodzinie, wybrany przeze mnie na spotkaniu, wspólny sposób religijnego spędzenia świąt.

Słowo Boże: Łk 2, 1-7

Przygotowujemy się do świąt Bożego Narodzenia. Wypiszcie wszystko, co wam się kojarzy z obchodzeniem tych świąt.

Skojarzenia ze świętami - mapa myśli

Co naprawdę jest najważniejsze w przeżywaniu Świąt? - poker kryterialny

Co możemy zrobić, aby nasze rodzinne świętowanie było bardziej chrześcijańskie?

Dzieci wpisują to na deseczkę, która stanie się fragmentem ich stajenki.

Część B: Moja misja kapłańska Spotkanie 5

Odwiedziny duszpasterskie - Bóg nawiedza nasz dom

ZASTOSOWANIE: Pomogę rodzicom w przygotowaniach do kolędy.

Słowo Boże: Łk 10, 1-7

Celem analizy jest pokazanie podobieństw między rozesłaniem uczniów a odwiedzinami duszpasterskimi. Możliwe pytania:

- Jakie osoby występują w tym tekście?

- Co Jezus nakazał uczniom?

- Kto dzisiaj zastępuje uczniów?

- Kiedy kapłani odwiedzają ludzi tak jak uczniowie Jezusa?

Mapa myśli (skojarzeń z kolędą).

Skupiamy się nad wyjaśnieniem sensu czynności wykonywanych przez księdza. Wpisujemy to również na schemat „mapy myśli”.

Warto zwrócić uwagę na napis: C+M+B+2005 (Chrystus błogosławi dom)

Jak się przygotować do kolędy?

Co może w tych przygotowaniach zrobić dziecko?

Część C: Moja misja kapłańska Spotkanie 1

Słowo Boże, na co dzień

ZASTOSOWANIE: W tym tygodniu przeczytam codziennie jedną przypowieść
z Ewangelii według św. Łukasza

Święty Hieronim, tłumacz Biblii na język łaciński i wielki miłośnik Pisma Świętego zwykł mawiać:

„Nieznajomość Biblii jest nieznajomością Chrystusa”. (zdanie należy napisać dużymi literami i położyć na widocznym miejscu)

Uzasadnijcie to zdanie.

Następnie animator, posługując się wykresem podobnym do poniższego, uzasadnia pełniej to twierdzenie:

Jak więc można poznać Jezusa? - Czytając Pismo Święte.

Byśmy się mogli o tym przekonać zrobimy porównanie 3 ewangelii. Ze względu na podobieństwa są one nazywane synoptycznymi. Są to relacje: św. Mateusza, św. Marka i św. Łukasza.

Zadaniem grupy (lub podzespołów) będzie wypisanie numerów rozdziałów, w których znajduje się wskazana treść.

Część C: Moja misja kapłańska Spotkanie 2

Moja osobista modlitwa - systematyczność

ZASTOSOWANIE: Na widocznym miejscu położę karteczkę, która przypomni mi o modlitwie codziennej.

Przypomnienie wiadomości o modlitwie: Co to jest, kiedy się modlić, co ona daje?

Wiemy, że nie tak prosto jest zastosować w praktyce te wiadomości o modlitwie. Zastanówmy się, dlaczego tak jest?

W tym celu robimy porównanie:

Jak przejść do mety w grze komputerowej?

Zamieńmy teraz pytania: Jak się dobrze modlić?

Co wam mówią o dobrej modlitwie poprzednie odpowiedzi? (napiszcie i zakryjcie poprzednie)

Na co zwraca uwagę Jezus?

Słowo Boże: Łk 11, 9-13 (wytrwałość)

Co zrobić, aby nie zapominać o modlitwie?

Część C: Moja misja kapłańska Spotkanie 3

Moja osobista modlitwa - jest słuchaniem

ZASTOSOWANIE: W rozważaniu Słowa Bożego posłużę się w tym tygodniu metodą „ze strzałką” (Vasteras) - poznaną na spotkaniu.

Wyobraźcie sobie, że macie rozmawiać przez telefon, który ma zepsutą słuchawkę, głos przerywa, cichnie… ale możecie mówić. Co sądzicie o takiej rozmowie telefonicznej?

Najczęściej modlitwę rozumie się jako rozmowę. Uzupełnijcie schemat:

Nazwijcie teraz najważniejszy błąd, jaki popełniamy na modlitwie: (brak słuchania)

Jak dobrze słuchać Boga na modlitwie?

W rozważaniu fragmentu Pisma Świętego może być pomocna następująca metoda:

Czytając tekst zaznaczamy w nim ołówkiem trzy znaki:

Pytajnik - tam gdzie czegoś nie rozumiem, albo gdzie muszę jeszcze wrócić, żeby lepiej zrozumieć

Strzałka - tam gdzie jest coś, co muszę już zastosować w życiu

Wykrzyknik - tam gdzie są rzeczy ważne (albo gdzie nagle coś odkryłem, zrozumiałem)

Praca z tekstem na spotkaniu dla zobrazowania metody:

Przypowieść o siewcy: Mt 13, 3-8

Dobrze, gdy animator zaproponuje teksty do takiej medytacji na cały tydzień.

Część C: Moja misja kapłańska Spotkanie 4

Namiot Spotkania - jak można inaczej

ZASTOSOWANIE: W tym tygodniu w Namiocie Spotkania posłużę się metodą pytań.

Koło czasu - w kształt koła wpisujemy różne czynności, które codziennie wykonujemy zaznaczając wielkością kąta ilość czasu jaki tej czynności poświęcamy. Wśród innych zajęć powinna się znaleźć również modlitwa.

Tak krótki czas trzeba dobrze wykorzystać. Przypomnienie, na czym polega Namiot Spotkania:

Wj 33, 7-11

Prezentacja innej metody:

Istotą będzie zastosowanie trzech pytań:

- co powinienem przestać robić?

- co powinienem zacząć robić?

- co mogę zrobić lepiej?

Przykładową analizę tekstu tą metodą przeprowadzamy na spotkaniu. W tym celu wybieramy tekst przypowieści o miłosiernym samarytaninie: Łk 10, 30-37

A. Odczytanie tekstu

B. Przypomnienie lub wyobrażenie sobie podobnych sytuacji z życia

C. Odpowiedź na postawione pytania (może być tylko na jedno byle by planowana zmiana dotyczyła najbliższego czasu)

D. Zapisanie postanowienia

Wykonanie zakładki do Pisma Świętego z pytaniami tej metody.

Część C: Moja misja kapłańska Spotkanie 5

Modlitwa do Ducha Świętego

ZASTOSOWANIE: Każdego dnia, w tym tygodniu, pomodlę się do Ducha Świętego modlitwą otrzymaną na spotkaniu.

Potrzebny będzie duży symbol Ducha Świętego (Gołębica) z wychodzącymi od niego promieniami. Na początku promienia wpisany jest dar Ducha Świętego (każdy osobno). Dalszy ciąg promienia podzielony jest na 3 elementy, w które wpisujemy okoliczności, w jakich należy się modlić o ten właśnie dar Ducha Świętego.

Rozum - 1. Aby, zrozumieć wydarzenia naszego życia; 2. Aby, odkryć Boga w świecie; 3. Gdy chcemy pojąć wolę Boga

Rada - 1. Gdy nie potrafimy podjąć decyzji; 2. Gdy ktoś potrzebuje mądrej rady od nas; 3. Gdy nie mamy pomysłu jak coś zrobić

Umiejętność - 1. Gdy mamy trudności w nauce; 2. Gdy potrzebujemy dobrze wykorzystać swoją wiedzę lub zdolności; 3. Przed rozpoczęciem pracy

Męstwo - 1. Gdy brak nam siły do wykonania czegoś dobrego; 2. Gdy się czegoś boimy; 3. Gdy trzeba nam wytrwałości

Pobożność - 1. Na rozpoczęcie modlitwy; 2. Przed czytaniem Biblii; 3. Gdy chcemy dobrze przeżyć jakieś wydarzenie religijne

Bojaźń Boża - 1. W pokusie do grzechu; 2. Gdy się nawracamy; 3. Gdy jesteśmy namawiani do zła

Wszystkie elementy są tak pocięte, aby pasowały do siebie i stanowiły formę układanki.

Kompletując powyższą grafikę komentujemy z dziećmi rolę darów Ducha Świętego.

Słowo Boże: Łk 11, 9-13

Do czego wzywa nas Jezus?

Co obiecuje?

Proponujemy dzieciom, aby w tym tygodniu modliły się do Ducha Świętego podaną niżej modlitwą uzupełniając ją o prośbę o taki dar, którego będą najbardziej potrzebować.

PROPONOWANA MODLITWA:

Duchu Święty, daj mi sił, abym mógł wypełnić wszystkie obowiązki dane mi w dniu dzisiejszym. Szczególnie proszę Cię o dar …

Kieruj moje myśli i czyny ku Bogu, by ten dzień był zgodny z Twoją wolą i oddał Bogu chwałę.

Część C: Moja misja kapłańska Spotkanie 6

Stały spowiednik, regularna Spowiedź?

ZASTOSOWANIE: Codzienny rachunek sumienia - rozpocznę lub odnowię

tą praktykę.

Jak odzyskać łaskę uświęcającą? - Obrazując symbolami graficznymi, przypominamy prawdę o konieczności ciągłego nawracania się przez Spowiedź.

Dlaczego Sakrament Pokuty jest tak bardzo potrzebny? 1J 1, 8-9

Choć nawet rozumiemy potrzebę Spowiedzi to jednak praktykowanie go przysparza wielu problemów i rodzi wiele pytań. Dziś spróbujemy zamienić się w grupę ekspertów, którzy odpowiadają na najczęściej zadawane pytania.

Pojedyncze pytania (np.: w kopercie) są losowane przez dzieci. Dziecko, jako ekspert odpowiada na nie według swojej wiedzy, reszta uzupełnia wypowiedź i na koniec hasłowo zapisujemy ją na kartce, którą umieszczamy tak, by była widoczna dla wszystkich.

Przykładowe pytania:

• Na kazaniu słyszałem jak ksiądz mówił, że trzeba się „dobrze” wyspowiadać. Jaka spowiedź jest dobra?

• Przykazanie mówi, że mam się spowiadać raz w roku. To, dlaczego mnie gonią, żebym to robił częściej? A jak już częściej - to jak często?

• Do jakiego księdza iść do Spowiedzi?

• „Miesięczna Spowiedź” - a jeśli nie mam grzechów ciężkich to, po co mi ona?

• Kiedy powinno się robić rachunek sumienia?

• Ksiądz na religii kazał nam robić rachunek sumienia z książeczki. Po co mi to?

• Co mam zrobić, jeśli się wstydzę powiedzieć grzechy?

• Po co ten ksiądz w konfesjonale?

Z haseł powstałych na kartkach wybieramy to co możemy praktykować na co dzień - rachunek sumienia.

Część C: Moja misja kapłańska Spotkanie 7

Msza święta w tygodniu (szkolna)

ZASTOSOWANIE: Wraz z grupą pójdę na Mszę szkolną i przygotuję jej liturgię.

Przez krzyżówkę przypomnimy sobie wiadomości o Mszy świętej i poznamy temat dzisiejszego spotkania.

M

I

N

I

S

T

R

A

N

T

S

Ł

O

W

O

P

R

Z

E

I

S

T

O

C

Z

E

N

I

E

E

W

A

N

G

E

L

I

A

E

U

C

H

A

R

Y

S

T

I

A

C

Z

Y

T

A

N

I

A

K

O

M

U

N

I

A

O

Ł

T

A

R

Z

P

S

A

L

M

Y

K

A

P

Ł

A

N

A

M

E

N

HASŁA:

Pomocnik księdza

Czytane podczas Mszy świętej: ….. Boże

Część Mszy, w której chleb i wino stają się Ciałem i Krwią Jezusa

Czytana podczas Mszy; np.: św. Marka

Inaczej Msza

W Liturgii Słowa mogą być 2 lub 3

Przyjęcie Jezusa na Mszy świętej

Stół, znak ofiary Jezusa

Śpiewane przez kantora

Na Mszy działa w imieniu Jezusa

Kończy modlitwę

Czytając fragment ewangelii zastanowimy się, dlaczego w wielu kościołach sprawowana jest specjalna Msza dla dzieci:

Mk 10, 13-16 - Co Jezus mówi o dzieciach?

W kształt symbolu eucharystycznego (dla każdego dziecka osobny) wpisujemy zdanie:

„Pozwólcie ….. przyjść do mnie.”

W miejsce kropek dziecko wpisze swoje imię.

Na zasadzie skojarzeń odpowiadamy na pytanie:

Dlaczego warto chodzić na Mszę szkolną?

(zapisujemy to na jednym kolorze strzałek skierowanych od Eucharystii na zewnątrz)

Jak możemy wziąć udział w kształtowaniu liturgii tej Mszy?

(zapisujemy na innym kolorze strzałek skierowanych ku Eucharystii)

Część D: Moja misja pasterska Spotkanie 1

Telewizja? Tak, ale jak?

ZASTOSOWANIE: W tym tygodniu będę oglądał w telewizji tylko programy wartościowe
i uprzednio wybrane

1. Plusy i minusy oglądania programów telewizyjnych.

Na większej planszy przygotowujemy pustą tabelę (jak w przykładzie podanym niżej). Wraz z uczestnikami zapełniamy obydwie kolumny tabeli.

Zło wynikające z oglądania telewizji		Dobro wynikające z oglądania telewizji
Jakie?	Dlaczego?	Jakie?	Dlaczego?
Strata czasu		Rozrywka
Uczy przemocy		Można poznać miejsca, w których się nie było

Po zapełnieniu kolumn: „Jakie?”, każdy z uczestników wybiera jeden z plusów lub minusów oglądania telewizji i go uzasadnia. Po uzupełnieniu argumentacji przez innych uczestników
i animatora, wynik zapisujemy w tabeli.

2. Słowo Boże

Co, poniższe zdanie św. Pawła, sugeruje nam odnośnie do omawianego problemu?

1 Kor 6,12

„Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść. Wszystko mi wolno, ale ja niczemu nie oddam się w niewolę.”

(konieczność wybierania i niebezpieczeństwo zniewolenia)

3. Redagujemy zasady korzystania z telewizji.

Każdy z uczestników spotkania redaguje jedną, jego zdaniem najważniejszą, zasadę, którą pisze na kartce. Po omówieniu i ujednoliceniu powtarzających się wpisujemy te zasady w kształt telewizora i w takiej formie gramatycznej, jakby były to słowa własne odbiornika telewizyjnego. (Taki obrazek otrzymuje każdy uczestnik i z niego wybiera jedną z zasad, którą zastosuje od zaraz - nie zawsze musi być ona tą samą, którą założyliśmy w konspekcie spotkania).

Część D: Moja misja pasterska Spotkanie 2

Nie jestem dzieciuchem!

ZASTOSOWANIE: Swoją dojrzałość okażę w tym tygodniu przez to, że będę dla siebie wymagający, czyli ... (do wyboru z wyników spotkania)

1. W jaki sposób wasi rówieśnicy demonstrują swoją dojrzałość?

(Na dużej planszy, wokół napisu „Dojrzałość”, wpiszcie czarnym kolorem wymieniane przez uczestników manifestacje dojrzałości.)

2. Spróbujcie ocenić te postawy wskazując na najgorsze, najbardziej niebezpieczne. Można to zrobić przez przyznawanie poszczególnym postawom punktów karnych (Np. każdy uczestnik dostaje pulę punktów karnych w liczbie równej ilości podanych sposobów manifestowania dojrzałości i może przyznać po jednym punkcie dla każdej albo po kilka punktów karnych na wybrane. Tak powstałą hierarchię niedojrzałości można w tym miejscu omówić.

3. W takim razie, jak zdaniem uczestników, powinno wyglądać pozytywne pokazywanie swojej dojrzałości?

(Wracamy do planszy i wpisujemy podawane przez uczestników sposoby na kolorowo.)

4. Po wpisaniu wszystkich propozycji odczytujemy SŁOWO BOŻE: Mdr 4,8-9:

„Starość jest czcigodna nie przez długowieczność i liczbą lat się jej nie mierzy: sędziwością u ludzi jest mądrość, a miarą starości - życie nieskalane.”

Na bazie tych słów możemy jeszcze uzupełnić listę sposobów okazywania dojrzałości.

5. Wybieramy najważniejszy, na dziś, sposób okazywania dojrzałości.

(Każdy uczestnik wybiera jeden i uzasadnia swój wybór)

6. Zastosowanie - wprowadzenie w życie jednego ze wskazań.

Część D: Moja misja pasterska Spotkanie 3

Moja mowa świadczy o mnie.

ZASTOSOWANIE: W tym tygodniu zadbam szczególnie o czystość moich słów.

1. Na co zwraca nam uwagę św. Jakub:

SŁOWO BOŻE: Jk 3,2-5

„Wszyscy bowiem często upadamy. Jeśli kto nie grzeszy mową, jest mężem doskonałym, zdolnym utrzymać w ryzach także całe ciało. Jeżeli przeto zakładamy koniom wędzidła do pysków, by nam były posłuszne, to kierujemy całym ich ciałem. Oto nawet okrętom, choć tak są potężne i tak silnymi wichrami miotane, niepozorny ster nadaje taki kierunek, jak odpowiada woli sternika. Tak samo język, mimo że jest małym organem, ma powód do wielkich przechwałek. Oto mały ogień, a jak wielki las podpala.”

2. Z jakimi grzechami języka spotykamy się, na co dzień?

3. Omówcie te grzechy, wskazując, co ludzie chcą przez nie osiągnąć i jakie są ich skutki?

Przykład:

- przekleństwo - ktoś chce rozładować swoje emocje - daje zły przykład, obraża innych

4. Jak pracować nad czystością języka?

a. Starać się zawsze być radosnym, mówić o tym, co dobre, miłe, byś serdecznym w mowie

b. Nałożyć sobie samemu karę za każde złe słowo

c. Sprostować kłamstwo

d. Przeprosić za złe słowo tych, którzy je słyszeli

4. Zastosowanie - każdy podejmuje decyzję o tym, z którym z grzechów języka podejmie w tym tygodniu walkę i jakim posłuży się sposobem.

IV rok formacji - “Śladem Chrystusa”

- 34 -

Adam i Ewa

Mesjasz pokona Szatana

Izajasz

Mesjasz Emmanuel

Bóg z nami

Maryja

Mesjasz

Syn Boży

2,5 mln lat VIII wiek przed Chr. 6/7 rok przed naszą erą

BOŻE

NARODZENIE

wigilia

choinka

Pasterka

prezenty

Żłóbek

kolędy

śnieg

Najważniejsze jest w święta

?

?

?

KOLĘDA

MINISTRANCI

RODZINA

SPRZĄTANIE

KAPŁAN

KROPI DOM

MODLI SIĘ

BŁOGOSŁAWI

ZBIERA OFIARY

STARY TESTAMENT

Zapowiada Jezusa

EWANGELIE

Opowiadają o Jezusie

DZIEJE APOSTOLSKIE I LISTY

Mówią o Jezusie żywym

w swoim Kościele

Zmartwych-wstanie

Męka
i śmierć

Nauczanie i cuda

Spotkanie z Janem i początek działalności

Młodość

Poczęcie

i narodzenie

Mt. . . . . . . . . Mk. . . . . . . . . Łk. . . . . . .

Mt. . . . . . . . . Mk. . . . . . . . . Łk. . . . . . .

Mt. . . . . . . . . Mk. . . . . . . . . Łk. . . . . . .

Mt. . . . . . . . . Mk. . . . . . . . . Łk. . . . . . .

Mt. . . . . . . . . Mk. . . . . . . . . Łk. . . . . . .

Mt. . . . . . . . . Mk. . . . . . . . . Łk. . . . . . .

Jak przejść do mety w grze komputerowej?

Zaczynać wiele razy od nowa

Pamiętać błędy

Zdobywać zręczność

Pytać innych graczy

…

…

…

BÓG MÓWI

Ja ……

Ja mówię

BÓG …..

BÓG

CZŁOWIEK

Człowiek słucha, gdy Bóg mówi

Bóg słucha, gdy człowiek mówi

Dar mądrości

Prosimy o nią, gdy wybieramy szkołę, zawód, studia…

Modlimy się o niego, gdy realizacja powołania jest trudna

Pomaga w odkryciu powołania

CHRZEST

Łaska uświęcająca

Grzech

SPOWIEDŹ

kłótnia

Mowa nieczysta

Obmowa, oszczerstwo i plotka

kłamstwa

Przekleństwa

Grzechy języka

---