KOMUNIKACJA - przekaz informacji między uczestnikami życia społecznego za pomocą języka oraz różnych znaków i symboli, polega na przekazywaniu wiadomości i zapewnieniu łączności między pozycjami - stanowiskami w grupie. Łączność obejmuje kanały - określone drogi, którymi wiadomości są przekazywane.
KANAŁ - sieć stanowisk, pozycji społecznych w grupie, od stanowiska wejściowego do końcowego.
Rodzaje systemów łączności:
formalny - obejmuje przepływ informacji poprzez stanowiska - pozycje społeczne i instytucje grupowe;
nieformalny - łączność nie uregulowana żadnymi przepisami, dokonująca się samorzutnie między osobami wykonującymi różne role społeczne, oparta na wzajemnym zaufaniu i lojalności.
Funkcje komunikacji i łączności:
informacyjno-organizatorska - wymiana wiadomości; polega na przekazywaniu wiadomości między stanowiskami w grupie: z góry na dół (programy, polecenia, zarządzenia, zapytania) i z dołu do góry (sprawozdania, odpowiedzi, meldunki); umożliwia podejmowanie, organizowanie i wykonywanie odpowiednich działań przez grupę, podejmowanie decyzji, likwidowanie zagrożeń;
motywacyjno-inspirująca - wymiana myśli; polega na wytworzeniu atmosfery zaangażowania i wspólnoty wśród członków.
Skuteczna informacja spełnia obie te funkcje.
Elementy systemu łączności:
nadawca,
środki (media),
kanały,
odbiorca.
Dezyderaty socjotechniczne - warunki przekazywania informacji:
występowanie wszystkich elementów systemu łączności:
nadawca,
środki (media),
kanały,
odbiorca;
nadawane wiadomości muszą być ważne dla odbiorców, powinny być nowe;
treść informacji musi być dostosowana do potrzeb czy zainteresowań odbiorcy;
należy zapewnić odbiorcy potrzebę aktywności w przyjmowaniu informacji, informacja nie może mieć charakteru jednostronnego; tylko wówczas możliwa jest pełna percepcja, zrozumienie i przyjęcie treści - w przekazywaniu i odbiorze informacji występują bowiem często zniekształcenia - z przyczyn językowych (różne rozumienie treści znaczeniowej słów), psychospołecznych (dążenie do uproszczenia treści informacji, ujednolicenia, dobudowywanie znaczenia, przekłamywanie treści przeznaczonych dla przełożonych przez podwładnych), złego działania kanałów.
Warunki sprawnego działania kanałów:
powiadamianie kręgu grupy o istnieniu kanałów porozumiewania się i sposobach korzystania z nich,
objęcie kanałami wszystkich stanowisk służbowych i zapewnienie połączenia z centralą,
uczynienie kanałów możliwie krótkimi;
wykorzystywanie całego kanału;
zapobieganie zatykaniu kanałów,
przestrzeganie zasady autentyzmu i prawdziwości informacji.
DYSTANS - odległość jednego stanowiska - pozycji od następnych.
SUMA DYSTANSÓW - suma wszystkich dystansów.
Modele teoretyczne łączności w grupie:
W zależności od przyjętego systemu inaczej kształtuje się zasięg bezpośredniego i pośredniego przepływu informacji do poszczególnych stanowisk. W każdym systemie łączności korzystne jest stanowisko, które pozwala na bezpośrednie połączenie z największą liczbą stanowisk, czyli ma najmniejszą liczbę dystansów. Najgorsze jest takie stanowisko, które ma najmniej połączeń bezpośrednich. Najkorzystniejszy jest system, w którym najwięcej jest połączeń bezpośrednich, a najmniej pośrednich, w którym liczba dystansów jest najmniejsza.
Im bardziej peryferyjna jest pozycja jednostki w systemie łączności, tym niższe jest morale, zadowolenie z pracy. Z tego punktu widzenia system kołowy i koncentryczny najskuteczniej likwidują peryferyjność stanowisk i są najkorzystniejsze, najmniej zaś jest system poziomy, łańcuchowy.
Z punktu widzenia skuteczności działania grupy oparte na systemie kołowym popełniają najwięcej błędów i potrzebują na zadanie więcej czasu niż grupy oparte na systemie hierarchicznym i koncentrycznym, gdzie łatwiej spełnia swą rolę przywódca, bo informacje wychodzą z jednego ośrodka - pozycji. System poziomy zaś przydatny jest w grupach, w których działania mogą być z góry zaplanowane i podzielone.
8a. KOMUNIKACJA I ŁĄCZNOŚĆ W GRUPIE
J. Turowski, Małe struktury społeczne, ss. 97-105.
4
SOCJOLOGIA GRUP SPOŁECZNYCH - ĆWICZENIA