"Otwórz drzwi:
magia jest tu, pod czajnikiem,
w sznurowadle...
I w wietrze za drzwiami, śpiewającym dla Ciebie."
M.Medici

Techniki magiczne

Magiczne symbole

Magia imion

Co to jest Magia? Magia to całość zagadnień związanych z wiarą w możliwość zapanowania przez człowieka nad naturalnymi siłami, które dzięki odpowiednim zaklęciom i obrzędom stają się uległe woli osoby odprawiającej takie rytuały. Wyróżnia się magię czarną związaną ze złem, demonami, siłami piekielnymi oraz białą magię związaną z pomaganiem ludziom, leczeniem. Taka informacja na temat magii znajduje się w "Słowniku wyrazów obcych" z 2001 roku Wydawnictwa Europa. Magia jest to praktyka wprawienia w ruch naturalnych energii w celu spowodowania pożądanych zmian. Stanowi ona harmonijny ruch energii - nie jest nadnaturalna, gdyż nic, co żyje nie może istnieć poza prawami natury. Magia to sztuka współpracowania z siłami natury w celu uzyskania koniecznych zmian, więc prawdziwym magiem zostaje się, wsłuchując się w melodie naszej planety i scalając się z nimi, czyli tworząc swoją magię w harmonii z naturą. Magia naturalna jest bezpośrednia i działa wprost. Jest obecna wszędzie, jest esencją naszego istnienia. Aby skorzystać z sił drzemiących w przyrodzie, trzeba je odpowiednio obudzić i ukierunkować. Istnieją trzy warunki konieczne do zaistnienia magii: potrzeba, emocje oraz wiedza. Potrzeby nie wolno pomylić z zachcianką czy pożądaniem. Potrzeba jest trwałym, mocno odczuwanym stanem a niemożność jej zaspokojenia odbija się na całym naszym życiu. Natomiast te wcześniejsze są kapryśne i nietrwałe. Wiedza to znajomość podstawowych zasad, rytuałów, zaklęć. Mając gruntowne przygotowanie z zakresu magii można według uznania modyfikować istniejące rytuały lub tworzyć własne. Zaś emocja nie wymaga chyba tłumaczenia... Pojawia się ona na myśl o naszym pragnieniu i staje się siłą napędową mocy osobistej, a także ukierunkowuje ją. Adepci magii naturalnej pracują z energią ziemi, by przemienić siebie i swoje życie. Celem magii, różnych form okultyzmu czy religii mistycznych jest samodoskonalenie. I takie doskonalenie się jednostki wpływa na poprawę naszego świata, co zbliża adepta do boskości. Kolory magii Często słyszy się pojęcia biała i czarna magia, czasem także mówi się o magii szarej, różowej. Magia jest naturalna i nie można jej podzielić na dobrą i złą, to ludzkie działania mogą być dobre lub złe. Zatem, kiedy mówimy o białej i czarnej magii mamy na myśli działania magiczne pozytywne i negatywne. Prawo Przyczyny i Skutku a także Prawo Trójpowrotu wyraźnie mówią do czego może doprowadzić czynienie zła, negatywne praktyki magiczne. A jakie działanie zalicza się do czarnej magii? Wszelkie działanie zawierające w sobie intencję krzywdy. Podstawowa zasada Czarostwa mówi: "Czyń, co chcesz dopóki nie krzywdzisz tym innych." Jednak mimo wszystko istnieją osoby, które praktykują magię negatywną nie bacząc na nieuchronną i przykrą za to zapłatę. Warto się zabezpieczyć, przed ich działaniami (kilka metod zamieściłam w Zaklęciach). Negatywna magia znieważa rodzaj ludzki, Ziemię, Boginię i Boga oraz cały wszechświat. Jakże krótkowzrocznym być trzeba, by nie umieć wyobrazić sobie reperkusji takiego postępowania... "Oto magia" ( fragment książki "Moc Żywiołów" Scotta Cunninghama) "Pomiędzy powikłanymi gałęziami i pniami drzew, w poszukiwaniu polany, przeciska się jakaś postać. Wkrótce stare dęby rozstępują się, ukazując wijący się po ziemi strumień. Kobieta klęka na porośniętym trawą brzegu strumyka i kładzie dłonie na ziemi. Rytmiczny puls energii ziemi przynosi jej ulgę i sprowadza spokój. Kobieta zbiera źdźbła trawy o szmaragdowym odcieniu, dziękując roślinie za jej poświęcenie. Kiedy ma już w ręku trzynaście traw, ujmuje je w dłonie i zastyga w bezruchu. Zamyka oczy, a jej wargi poruszają się. Podmuch wiatru targa rękawami, a twarz kobiety się napina. Wewnętrzne siły powodują, że jej ramiona zaczynają dygotać. Podnosząc się na nogi, kobieta ciska źdźbła w powietrze, wysyłając energię, którą w nich obudziła, aby zaczęła działać. Podmuch wiatru porywa trawy, które zaczynają szybować nad strumieniem. W końcu lądują gdzieś w oddali przy brzegu, a kobieta czuje, jak ich moce, spływając do ziemi, wyzwalają wzbudzone przez nią energie do działania. Skończyła. Kładzie się na brzegu strumienia, czując, jak ogrzewają ją promienie słońca, chłodzi bryza, a ziemia podtrzymuje. Szmer potoku płynącego tuż obok usypia ją. Kobietę ogarnia spokojna zaduma, kiedy wspomina swoje proste poczynania i moc, którą wzbudziły. Dziękuje po cichu. Podnosi się i wraca między drzewa, przebijając się przez ich gąszcz, aby wrócić do domu. Słońce zniża się ku zachodowi, malując niebo na czerwono, kiedy kobieta jest już u siebie i wita się ze swoim kotem, bierze do ręki książkę, siada przy kominku i czyta w blasku ognia, zadowolona, że jej zaklęcie udało się. Magia jest tak naturalna jak ziemia, woda, powietrze i ogień; tak, nawet tak naturalna jak źdźbła trawy. Pośród jej prostych rytuałów wielu znalazło odpowiedzi na niezliczone wyzwania rzucane im przez życie. Magia naturalna (praktyka posługująca się siłami natury uzupełnionymi mocami ciał i umysłów) zajmowała zawsze niepoślednie miejsce wśród ludzkich doświadczeń. Daleka od stania się pogonią za wzniosłą duchowością, magia naturalna jest środkiem pomocnym przy połączeniu się z ziemią i sposobem na używanie własnych mocy na co dzień , aby stworzyć jaśniejszą przyszłość, tak sobie, jak i naszej planecie. Stąpaj lekko, oddychaj głęboko, nie krzywdź nikogo... I odkryj cuda, które magia ma ci do zaoferowania." "Im większą mocą dysponujemy, tym więcej mamy w sobie miłości (gdyż zanikają nasze lęki), im więcej miłości mamy w sobie, tym większa jest nasza moc (gdyż wzrasta ufność)." Serge Kahili King Źródła mocy Moc osobista Tak, właśnie my jesteśmy jednym, ze źródeł mocy. To życiowa siła, która podtrzymuje naszą ziemską egzystencję i dostarcza ciału energii. Wszyscy absorbujemy energię pochodzącą ze Słońca i Księżyca, z wody i pożywienia. Czujemy tę siłę, kiedy np. wzbiera w nas złość czy też dowiadujemy się, że osoba, którą kochamy odwzajemnia nasze uczucia etc. Kiedy jesteśmy zdrowi nasze ciało może wyprodukować niesamowite ilości energii. W magii indywidualna moc podlega wzbudzeniu, a po nasyceniu określonym zamiarem, zostaje wyzwolona i skierowana na osiągnięcie tego celu. Moc ziemi Ta energia jest skoncentrowana we wnętrzu naszej planety oraz we wszystkich jej naturalnych wytworach. Kamienie, drzewa , wiatr, ogień, woda, kryształy, zioła, zapachy - wszystko posiada swoją indywidualną energie, którą możemy wykorzystać w czasie praktyk magicznych, rytuału. To boska moc manifestuje się w mocy osobistej i mocy ziemi. Pod pojęciem boskiej mocy rozumiemy energię, która wypełnia Boginię i Boga, czyli siłę życia, źródło uniwersalnej mocy, które jest sprawcą wszelakiego bytu. Magia Wicca ma religijny charakter, bowiem Wiccanie przyzywają Boginię i Boga, aby przydać swej magii mocy, prosząc by Bóstwa pomogły w spełnieniu potrzeby. Widzimy zatem, iż pod pojęciem magii wiccańskiej jawi się proces harmonijnej współpracy adepta z uniwersalnym źródłem mocy, które jest uosabiane przez Boginię i Boga, a także z mocą osobistą i mocą ziemi. Magia jest zatem naturalna, bowiem opiera się na wykorzystaniu rzeczywistych mocy i bynajmniej nie podważa tego stwierdzenia fakt, iż te moce nie zostały po dziś dzień zbadane. Zresztą sami naukowcy również nie twierdzą, że posiedli całą wiedzę na temat wszechświata. Warto przytoczyć tutaj magnetyzm, który przed odkryciem traktowany był jako magia. Istniały niewidzialne siły przyciągające i odpychające, których działania można było doświadczyć, lecz nie wyjaśnić. I tak samo sprawa wygląda z magią, o której tutaj mówimy. Można jej doświadczyć, lecz jak dotąd nie udało się jej wyjaśnić. Scott Cunningham powiedział: "Nie potrafię dokładnie wyjaśnić, w jaki sposób działa magia, mogę jedynie potwierdzić ten fakt. Na szczęście wiedza o mechanizmach jej funkcjonowania jest nam całkowicie zbędna. Musimy jedynie wiedzieć, co robić, aby była skuteczna. Nie jestem ekspertem od elektryczności, potrafię jednak wsadzić do kontaktu wtyczkę tostera i opiec w nim pszenny chleb. Podobnie w magii "podłączamy się" do istniejących wewnątrz i wokół nas energii." Istotę magii można poznać jedynie poprzez praktykę. I naprawdę nie ma się czego lękać, jeśli przestrzega się obowiązujących reguł i Twoją magię wypełnia dobro i miłość. Oczywiście warto czytać książki, jednak jeszcze więcej nauczysz się słuchając natury. Przywołuj Boginię i Boga, aby Cię chronili i nauczyli sekretów magii, słuchaj drzew, kamieni, pieśni deszczu i miej otwarte "oczy" na wszystko, co Cię otacza. Działanie magiczne zakłada transformację, zaś pierwsza transformacja powoduje zmianę postrzegania. A kiedy już raz przyjmiemy, że wszystko jest możliwe, świat, jaki znamy stanie się elastyczny. Czarownice zwykły mówić, iż Świat Formy (czyli ten świat, który postrzegamy za pomocą pięciu zmysłów) nie jest jedynym i że wcale nie musimy być jego niewolnikami (Justine Glass odwołuje się do tego pojęcia w swojej książce "Witchcraft, The Sixth Sense" z 1970 roku, traktując je jako główny cel skutecznej magii czarnoksięskiej). Czarownik Don Juan (Carlos Castaneda "Podróż do Ixtlan: Lekcje Don Juana") ujmuje to tak: "Świat, który widzimy na co dzień to tylko opis". Marion Weinstein zaś utrzymuje, że Świat Formy jest o wiele bardziej elastyczny niż moglibyśmy przypuszczać. I na użytek osobistych potrzeb możemy do niego włączyć więzi międzyludzkie, pracę, zdrowie, finanse każdego z nas itp. Jeśli zaś dodamy do tego magię, powyższe sprawy przestaną być dla nas ograniczeniem, gdyż także staną się elastyczne. Praktykując białą magię, będzie można zobaczyć, jak nasze życie zmienia się na lepsze. Motywacją do uprawiania magii jest chęć zrozumienia. A im lepiej rozumie się magię, tym skuteczniej można się nią posługiwać. Natomiast im skuteczniej się nią posługuje, tym bardziej wzrasta wiara i ufność, co z kolei ośmiela do jeszcze głębszego rozumienia magii, a co za tym idzie - skuteczniejszego posługiwania się nią. Magia stosowana jako forma doskonalenia swojego ja to samo przyśpieszający się proces. Aby móc zajmować się magią, musimy wyzbyć się tego, co w przeszłości ograniczało możliwości naszej samorealizacji. Inne techniki w miejsce porzuconych pojęć podsuwają nowe pojęcia, natomiast magii trzeba doświadczyć, sami musimy odszukać i rozpoznać rządzące nią reguły. W magii bowiem odrzucamy ograniczające nas, stare pojęcia i wówczas odsłaniają się przed nami nowe, nieskończone możliwości. Wszystko jest przecież możliwe! Jednak co jest dla nas dobre? Zasada dla wszystkich pozostaje ta sama: wszystko, co służy podniesieniu na wyższy szczebel naszej jaźni, stanowi cel magii. Jednak co sprzyja najlepiej doskonaleniu naszej jaźni, to my wiemy najlepiej. Słuchajmy naszej intuicji, naszego wewnętrznego głosu. "Magia właśnie wkroczyła w Twoje życie, bez względu na to, czy sobie to uświadamiasz, czy nie. Jeśli poczujesz ją choćby przez chwilę, staniesz się już zupełnie inną osobą. Zauważysz, że zwykłe przedmioty lśnią jak gwiazdy, a filiżanki i spodeczki ożywają. Potem dojdziesz do wniosku, że wszystko to, czemu poświęcasz czas - powodzenie, związek, kariera, rodzina, pieniądze - jest naprawdę ważne tylko wtedy, kiedy jest wypełnione tą magiczną wartością." M. Medici

Techniki magiczne

Koncentracja
Wizualizacja
Wyciszenie myśli
Programowanie podświadomości
Medytacja
Czerpanie energii
Ma'Kheru
Mantry

Koncenteracja

Wizualizacja

Ćwiczenia wizualizacyjne

Ćwiczenie ze świecą

Usiądź na podłodze w wygodnej dla Ciebie pozycji i ustaw przed sobą świecę. Zapal ją i przez minutę spoglądaj w jej płomień. Następnie zamknij oczy i umieść nad płomieniem dłonie. Spróbuj ujrzeć swoim "duchowym okiem" płomień świecy. Jeśli obraz zacznie Ci odpływać, przyciągnij go natychmiast z powrotem. Czas trwania ćwiczenia powinien wynosić około dwóch minut.

Dostrzeganie

Ćwiczenie zaczyna się od wybrania sobie jakichś prostych obiektów, jak czerwona piłka, żółty kwadrat etc. Wizualizuj te formy z zamkniętymi oczyma. Kiedy uda Ci się utrzymać dokładny obraz, otwórz oczy i spróbuj go zobaczyć. Kiedy opanujesz już umiejętność widzenia także przed otwartymi oczyma, możesz przejść do form wieloczęściowych i dalej do istot żywych. Najwyższym, mistrzowskim stopniem widzenia jest wyświetlenie przed swym "duchowym okiem" całego krajobrazu.

Węzły

Metoda węzłów uważana jest za przygotowawczą do odprawiania czarów. Usiądź wygodnie i zamknij oczy. Wyobraź sobie dwa powrozy, które zostają ze sobą związane. Poleca się wybrać taki węzeł do tego ćwiczenia, jaki jesteś w stanie rozwiązać także w rzeczywistości. Jeżeli uda Ci się wykonać to przy zamkniętych oczach, podnieś poprzeczkę i spróbuj zobaczyć to przed otwartymi oczyma.

Ćwiczenie z jabłkiem

Zwizualizuj przed oczyma jabłko. Weź je w myślach do ręki i zacznij mu się dokładnie przypatrywać ze wszystkich stron, odczuj wyraźnie jego zapach. Teraz mocno się w nie wgryź. Twoje zmysły powinny silnie odczuć aromat i smak jabłka. Kawałek po kawałku przeżuwasz je i połykasz. Próbuj jak najdokładniej wywołać odczuwanie odpowiednimi zmysłami. Ćwiczenie wówczas uważa się za zakończone, gdy zostanie Ci w ręku ogryzek.

Odłamki skał

Podczas tego ćwiczenia także zaprzęgasz do pracy więcej zmysłów niż tylko wzrok. Wyobraź sobie, że siedzisz na plaży, na skalistym wybrzeżu. Podnieś jeden z odłamków skalnych i skup się na odczuciu jego ciężaru. Następnie podnieś go nad głowę i z całej siły rzuć nim w morze. Teraz wyszukaj większy i cięższy kawałek i powtórz czynność przy czym na wydechu, wyrzucając kamień w morze, powinieneś mieć uczucie ciskania nim z jeszcze większą lekkością. Ćwicz tak długo i często jak będziesz mieć ochotę. Perfekcyjnie wykonane ćwiczenie jest wówczas, kiedy zaczniesz odczuwać swoje wyobrażenie w jak najbardziej rzeczywisty sposób.

Powyższe ćwiczenia przygotowują Twój umysł na wysyłanie magicznych energii na określony cel, który ukarzesz mu właśnie za pomocą wizualizacji.

Wyciszenie myśli

Jako że żyjemy w pędzie trudno jest nam zapanować nad natłokiem myśli. Jednakże umiejętność ta jest niezwykle istotną. Zapraszam do ćwiczeń mających na celu opanowanie gonitwy myśli.

Oddech i jedna myśl

Jednym z najprostszych sposobów na zapanowanie nad swobodnym przepływem myśli jest oddech. Należy skoncentrować się na przepływie własnego oddechu a następnie sformułować jedną określoną myśl i postarać się zatrzymać ją w umyśle. Zadziała to podobnie jak mantra. Czas ćwiczenia podaje się od pięciu do dziesięciu minut. Można go z czasem wydłużać.

Próżnia myślowa

Kolejną polecaną technika jest wywołanie próżni myślowej. Aby udało się tego dokonać, każda najmniejsza pojawiająca się myśl musi być skutecznie usuwana ze świadomości, odrzucana. Jeśli uda Ci się wytrwać w stanie próżni myślowej przez dziesięć minut, oznacza to, że osiągnąłeś swój cel. Ćwiczenie zdane na piątkę. :)

Przesiewanie myśli

Nieustanna obserwacja przepływu myśli, choć nie łatwa i dość uciążliwa, sprzyja poszerzeniu świadomości. Ćwiczący powinien koncentrować swoją uwagę na własnych wzorcach myślowych (troszkę więcej o tym można przeczytać w Programowaniu podświadomości. Czyli jeśli pojawiają się myśli o charakterze negatywnym typu "nie dam rady tego zrobić; nie uda mi się" natychmiast należy je odwrócić na ich pozytywne przeciwieństwo: "poradzę sobie; uda mi się". Jest to bardzo dobre ćwiczenie, które można przeprowadzać o każdej porze dnia. Wyostrza ono czujność, umacnia siłę i woli i pozytywnie programuje naszą podświadomość.

Czytanie w myślach

Z pewnością ta praktyka spotka się z dużym zainteresowaniem, gdyż któż z nas nie chciałby nauczyć się czytania w myślach innych osób. Nie jest to tak trudne zadanie jak mogłoby się wydawać, choć z pewnością wymaga dużej praktyki. Telepatia jest uważana za jedną z trudniejszych sztuk, jako że treści umysłowe i duchowe przenoszone są bez udziału powszechnie znanych organów zmysłowych. Jednakże techniki magiczne w większości opierają się właśnie na działaniu w przestrzeni, w której ćwiczymy inne praktyki niż te opierające się typowo na zmysłach.
Warunkiem powodzenia czytania w myślach innych osób jest umiejętność zapanowania nad własnymi myślami (w czym pomagają powyższe ćwiczenia). Jeśli pragniesz odbierać myśli drugiego człowieka, musisz najpierw "wyłączyć" swoje własne. Kiedy już to uczynisz skoncentruj się na wybranej osobie, otwórz umysł i oczekuj. Po pewnym czasie powinny napłynąć do Ciebie myśli, z dużym prawdopodobieństwem pochodzące właśnie od tej osoby. Oddalenie przestrzenne nie gra w tym wypadku żadnej roli.
W tym ćwiczeniu najważniejsze jest to, by nauczyć się odróżniać własne myśli od myśli zewnętrznych. Musisz bowiem wziąć poprawkę na swoją podświadomość, która może Ci podsunąć coś z Twojego wnętrza. Warto pamiętać także, że umiejętność odróżniania myśli własnych od napływających z zewnątrz stanowi niezbędny warunek do nawiązania kontaktu z istotami duchowymi, który odbywa się najczęściej (szczególnie na początku) właśnie z wykorzystaniem telepatii.

Przesyłanie myśli

To już jedna z bardziej skomplikowanych praktyk. Ćwiczenie poleca się przeprowadzić z przyjacielem. Najpierw wybiera się obraz lub myśl, którą będzie próbowało się przesłać. Powinien być to krótki i jasny komunikat lub prosty obraz. Wyobraź sobie tył głowy osoby, której zamierzasz przesłać myśl i pamiętaj, że oddalenie przestrzenne nie ma wpływu na praktykę. Skoncentruj się i wyślij obraz bądź komunikat do mózgu tej osoby. Na koniec możesz poprosić o informację zwrotną, czy myśl dotarła. Oczywiście nie od razu Ci się uda. Ćwiczenie to wymaga wiele czasu i zaangażowania.
Innym sposobem na uzyskanie tego samego efektu jest wyobrażenie sobie jak najbardziej dokładne i realistyczne osoby, której pragniesz przekazać komunikat. Kiedy już zwizualizujesz ją tak, jakby rzeczywiście koło Ciebie stała i doświadczysz kontaktu z nią, możesz z nią porozmawiać i przekazać jej dane informacje.
Telepatię można wykorzystać także do leczenia. Wysyła się wówczas do podświadomości chorego obrazy, które mają mu przynieść ukojenie i wyzdrowienie.
Należy jednak pamiętać, iż tutaj także działają prawa magii, których złamanie może odbić się na adepcie. Nie wolno manipulować ni wyrządzać krzywdy danej osobie, gdyż to uniemożliwi Ci rozwój duchowy i powróci do Ciebie potrójnie wzmocnione w tym lub następnym życiu.

Programowanie podświadomości

Autosugestia czyli oddziaływanie, wpływanie na samego siebie za pomocą myśli, jest zarazem prostą i skuteczną techniką modelowania swojej podświadomości. Jak się do tego zabrać? Najpierw należy zrozumieć dwie podstawowe zasady funkcjonowania podświadomości. Otóż ludzka podświadomość uczy się przez powtarzanie, więc wówczas można osiągnąć pożądany cel jeśli nieustannie powtarza się w duchu jakąś informację. Po pewnym czasie takiego usilnego programowania informacja ta zostanie przyjęta przez umysł jako rzeczywistość.
Drugą niezwykle istotną sprawą jest to, że informacje, które pragniesz wpoić swojej podświadomości muszą być nie tylko krótkie, zwięzłe i treściwe ale i przedstawione w trybie dokonanym. Oznacza to, że formuła nie powinna zawierać sformułowań wyrażających życzenie (życzyłbym sobie, chciałbym, będę), czyli zamiast powiedzieć: "chciałbym być odważny" należy wyrzec: "jestem odważny". Jeśli pragniesz np. zapamiętywać sny po przebudzeniu to nie mów: "będę pamiętać sny" tylko "pamiętam sny po przebudzeniu".
Kiedy ułożysz formułkę, powtarzaj ją od dwudziestu do czterdziestu razy przed zaśnięciem. W fazie hipnagogów łatwiej komunikaty przenikają do podświadomości. Warto także do tej praktyki poświęcić czas zaraz po przebudzeniu. Jeśli będziesz korzystać z tych chwil "przejściowych" efekty nie dadzą na siebie długo czekać.
Ważnym jest to, by podczas programowania podświadomości skupić się na jednym życzeniu. Poleca się wpajanie jednej informacji przez dany okres czasu (do sześćdziesięciu dni). Jeśli zastosujesz się do opisanych wskazań to po odpowiednim upływie czasu, w którym programowałeś swoją podświadomość, myśl do niej przeniknie. Urzeczywistnienie życzenia czasem może nastąpić przed upływem naznaczonego terminu ale bywa też, że nieco później, kiedy mózg stworzy podobne (do wpajanych) założenia. W ten sposób możesz pracować nad osiągnięciem wszystkich sił, które służą duchowemu rozwojowi.
W życiu codziennym zdarza się, iż sami programujemy niechcący naszą podświadomość nierzadko czyniąc tym sobie krzywdę. Znając zasadę wpływania myśli na rzeczywistość zaczynamy zdawać sobie sprawę, jak wiele razy sami napędzamy swoje złe samopoczucie, stany osłabienia czy chorobowe. Kiedy szaro i buro na dworze mówimy: "ale dziś beznadziejny dzień, zimno i nie mam humoru." Tak, takie malkontenctwo zyskuje odbicie poprzez powtarzalność komunikatu w naszym życiu. Uważajmy na takie stwierdzenia, jak: "nic mi się nie chce", "źle się czuję", "nic mi się nie udaje", "jestem do kitu". Wyrządzamy sobie tym bowiem dużą krzywdę, tym bardziej, że stwierdzenia tego typu bardzo często przechodzą nam przez usta, a kiedy rzeczywiście tak odczuwamy i znów powtarzamy komunikat, powstaje samonapędzające się błędne koło. Może to doprowadzić do apatii, depresji, choroby. Dlatego kiedy czuję się osłabiona i wymknie mi się znów "ale się kiepsko czuję" to zaraz dodaję: "wyjmuję to spod działania prawa, czuję się coraz lepiej". I mimo tego, iż w danej chwili stwierdzenie to nie jest prawdziwe to za niedługą chwilę takim się staje.
Zdarza się, że się buntujemy kiedy przykładowo drżąc ze strachu mamy powtarzać "jestem odważny" jak właśnie poleca się czynić. Jednak musisz mieć świadomość, iż stwierdzenie to jest jak najbardziej zasadne, bowiem jesteś odważny, gdyż programowanie podświadomości już następuje i Twoja odwaga już istnieje tylko jeszcze nie tu i nie teraz. Dlatego powtarzaj z mocą "jestem odważny" a rzeczywiście się nim staniesz.
Wspomniałam o "wyjęciu spod działania prawa" negatywnego polecenia. Postaram się wyjaśnić na czym to polega. Mówiąc o prawie miałam na myśli Prawo Przyczyny i Skutku, które należy do Podstawowych Zasad Czarostwa. Wszystko zyskuje odbicie, więc słowo wypowiadane w odpowiedni sposób i z odpowiednim nośnikiem energetycznym, ma moc zyskania odbicia w świecie formy, czyli urzeczywistnienia się. Dlatego każde negatywne stwierdzenia należy zablokować, a służy temu właśnie formułka odwołująca się do tego odwiecznego prawa. Są to niewątpliwie słowa mocy : "Wyjmuję to spod działania prawa!"

Medytacja

Czerpanie energii

Ma'Kheru

Ma`Kheru czyli Słowa Prawdy

"Szlachetny człowiek przebywa w swojej izbie. Jeśli dobrze wyrazi swoje słowa, zyska aprobatę w odległości ponad tysiąca mil. A ileż większą w pobliżu ! Jeśli człowiek szlachetny, przebywając w swej izbie, źle wyrazi swe słowa, wzbudzi sprzeciw na odległość tysiąca mil. A ile większy jeszcze w pobliżu ! Słowa wychodzą z własnej jego osoby i oddziałują na niego... Czyż nie musi on być przezorny ?"
I-Cing

Koncepcja Ma`Kheru, czy też Maat cieszyła się w starożytnym Egipcie wielkim poważaniem. Powszechna była nadzieja na osiągnięcie przed śmiercią właśnie tego stanu osobistego rozwoju. Czarownice, które wywodzą swoje tradycje ze staroegipskich misteriów, włączyły koncepcje Ma`Kheru Maat czy też Słów Prawdy do swoich działań. Kiedy człowiek osiąga stan Ma`Kheru, każde wypowiedziane przez niego słowo staje się prawdą. Stan ten osiąga się przez wypowiadanie wyłącznie tych słów, które są prawdziwe. Aby osiągnąć stan Ma'Kheru, należy bardzo uważać, aby mówić tylko to, co rzeczywiście ma się na myśli. Kłamstwa i puste słowa rozpraszają prawdę i Moc. Należy zważać na to, co się mówi i myśleć o tym, co się mówi. Wówczas nie trzeba nawet posługiwać się Słowami Mocy, aby wypowiedziane słowa zawsze wyrażały prawdę i się sprawdzały.

Wskazówki, jak zbliżyć się do osiągnięcia stanu Ma`Kheru

1. Zważajcie na to co mówicie. Wystrzegajcie się zwłaszcza wypowiedzi typu: "padam z nóg" , "zwariowałam" , "jestem chora i zmęczona" , "jestem wykończona" , "poddaję się" , "jestem wykończona nerwowo" itp. Są to bowiem słowa wywołujące dotyczące Was negatywne przyczyny. Pilnujcie się też, by w chwilach gniewu, frustracji, zmartwienia, czy innych stanach emocjonalnego pobudzenia nie wypowiadać się o innych, używając przy tym słów: zły, szalony, chory, kretyn, o krok od klęski, dopraszający się o kłopoty. Słowa te ustanawiają bowiem negatywne przyczyny dla innych. Posługiwanie się negatywnymi określeniami, dotyczącymi zarówno innych, jak nas samych, to nic innego jak łagodna forma rzucania klątwy, czyli ustawienie negatywnych Przyczyn, które, zgodnie z Prawem Przyczyny i Skutku, wracają do ustanawiającego. Negatywne wypowiedzi zaciemniają i osłabiają działanie Słów Mocy, a w życiu ludzi, którzy nie posługują się w sposób świadomy zaklęciami, tego rodzaju wypowiedzi mogą stać się źródłem negatywnych Przyczyn, potem powracających - zgodnie z Prawem Przyczyny i Skutku. Każda negatywna wypowiedź jest jakby podświadomym zleceniem. Pamiętajcie, tego rodzaju wypowiedzi mogą przynieść szkodę nie tylko osobie, o której mówicie, lecz także temu, kto je wypowiada. Wszystko bowiem powraca.
2. Nauczcie się modyfikować swoje wypowiedzi. Jeżeli wyczulicie się na negatywne sformułowania, zmiana stylu wypowiedzi nie sprawi Wam większych kłopotów. Nie zalecam przy tym podejścia typu "wszystko jest wspaniałe" , gdyż nie uważam go za słuszne i odpowiadające rzeczywistości: dlaczego mielibyśmy zaprzeczać istnieniu negatywnych uczuć, skoro ich doświadczamy ? Oczywiście, z czasem uczucia te ulegną zmianie, gdyż taki jest cel naszego działania, lecz tymczasem nie musimy robić dobrej miny do złej gry. Postarajmy się zatem zmodyfikować negatywne wypowiedzi (które zdają się wyskakiwać nie wiadomo skąd), pozbawiając je w ten sposób mocy ustanawiania negatywnych przyczyn. Zamiast tego posługujcie się raczej wyrażeniami typu : "czuję, że..." , "wydaje się..." , "odnoszę wrażenie..." , "moim zdaniem..." , "uważam...". Nauczcie się wyrażać w ten sposób, unikając niemiłych wypowiedzi. Jeżeli nie potraficie powstrzymać się przed wypowiedzeniem jakiegoś negatywnego stwierdzenia, użyjcie go przynajmniej w czasie przeszłym : "zabrakło mi odwagi..." , "byłam nieszczęśliwa..." , "miałam kłopoty..."

Mantry

Kiedy trudno poradzić sobie z emocjami, kiedy ból jest tak silny, że trudno normalnie egzystować, wtedy polecam mantry. Mantry są bardzo różne, także takie, które zwiększają moc, pomagają osiągnąć zmienione stany świadomości etc. Kiedy potrzebuję silnej, natychmiastowej pomocy powtarzam je głośno i zdecydowanie. W chwilach bólu na początku jeszcze lecą łzy lecz w miarę mantrowania człowiek uspokaja się, emocje odchodzą. Można wówczas spojrzeć na wszystko "z boku". Stajemy się silniejsi, pełni mocy. Warto czerpać pomoc z dostępnych źródeł. Dlatego właśnie zamieszczam tu moje ulubione mantry, przeważnie w sanskrycie, po to, aby stare przekazy duchowe pomogły Ci zwyciężyć.

Ćwiczenie
Wybierz sobie mantrę, która najbardziej Ci odpowiada, do której czujesz największą "sympatię" (powinna ona Cię przyciągnąć, odczujesz, która jest w danej chwili najbardziej dla Ciebie odpowiednia). Jeśli potrafisz "patrzeć" - mantra właściwa będzie błyszczeć na złoto lub pulsować purpurą. Dotykowcy mogą przesuwać rękę nad napisanymi na papierze mantrami - nad odpowiednią poczują silniejsze mrowienie, zaś słuchowcy niech czytają je na głos a wyczują, którą wybrać. Jeśli masz zdolności np. zarówno dotykowe jak słuchowe, połącz je.
Gdy się zmienisz dzięki mantrze, czyli pomoc mantry zakończy się, zaczniesz "widzieć" mantrę w innym świetle. Poczujesz się wyzwolony z niszczącej emocji, silniejszy, oczyszczony.
Poniższe mantry mają potężną moc i szanuję je wielce. Zawsze działają, nigdy mnie nie zawiodły.
Ważne, choć to może oczywiste: nigdy nie praktykuj mantr w łazience, wc czy innych tego typu miejscach i nie chwal się tym, że mantrujesz. To tajemna praktyka i należy się jej odpowiedni szacunek i powaga. Do praktyki staraj się przyjąć pozycję z prostym kręgosłupem, siedzącą lub leżącą. Praktykuj codziennie przynajmniej po kilka minut lub w chwilach, kiedy potrzebujesz pomocy mantr. Częsta praktyka daje dobre efekty, wzmacnia Cię.
Kiedy masz dość matrowania, przerwij praktykę i wróć do niej wówczas, kiedy poczujesz potrzebę. Gdy odczujesz, że nadeszła pora na zmianę mantry, uczyń to.
Niechaj mantry otworzą Cię na moc!

Om mani padme hum.
Klejnot jest w kwiecie lotosu.

Om mani benzeni hung.
Pomoc.

Om pemo uknika bimale hung pe.
Największa pomoc i oczyszczenie.

Om mani dari hung pe.
Uspokoi 13 przeszkód.

Om tare tutare ture soha.
Oczyszcza obawy i lęki.

Om duru duru dzaye muke soha.
Zwiększa wszystko.

Om ah hung wadźra guru padma siddhi hung.
Aby siddhi przybyły.

Om siddhi siddhi mahasiddhi hung.
Zmodyfikowana na osiągnięcie siddhi.

Suri suri mahasuri susuri sabaha.
Aby widzieć.

E ma ho.
Dla radości.

Om ah hung - benza guru pema siddhi hung.
Aby usunąć przeszkody i otrzymać.

Om benza sato hung.
Aby oczyścić się i życie.

Om bam sam dza soha.
Przedłuża życie i oczyszcza czyny.

Mori gori tsala wari soha.
Wszyscy nas chronią.

Om benza ayu ke soha.
Przedłuża życie.

Om drum soha
Om amrita ayur dade soha
Aby się wyzwolić.

Om muni muni mahamuni ye soha.
Pomoc.

Om a mi de wa hri.
Oczyszczenie.

Tse drum om drum a drum ha drum.
Nieograniczone życie.

Om birasti birasti soha.
Nieograniczone życie.

E wam maya dana hri ta soha.
Ciągła realizacja.

Siddhi są to wyższe zdolności psychiczne jak jasnowidzenie,
jasnosłyszenie, jasnoczucie, intuicja.

Magiczne symbole

Spirala
Pentagram
Krąg

Spirala

Spirala jest uniwersalnym symbolem życia, który może być z powodzeniem stosowany do różnych celów magicznych.

Spirala prawoskrętna

Spirala prawoskrętna obrazuje tzw. ruch za Słońcem. Odnosi się do wszystkich procesów zachodzących na Ziemi, dlatego właśnie wszystkie rośliny wijące się rosną w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. Prawoskrętną spiralę można zastosować wówczas, jeśli pragnie się, by nasz czar zadziałał w materialnym świecie (nasze życzenie zrealizowało się w świecie formy). Jak wykorzystać działanie tego symbolu? Poleca się narysowanie prawoskrętnej spirali na wielkim arkuszu, który następnie zostanie umieszczony pod ołtarzem rytualnym. Wyryta na kamiennym amulecie i noszona na szyi także spełni swe zadanie. Jedna z ciekawszych metod wykorzystania mocy prawoskrętnej spirali opiera się na wizualizacji, kiedy to należy wywołać bardzo wyraźny obraz swego pragnienia a następnie zacząć otaczać go jaśniejącym symbolem spirali rysowanej zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Można także wspomóc się athame bądź różdżką i wówczas nanieść spiralę za pomocą wybranego narzędzia na stworzony mentalnie obraz.

Spirala lewoskrętna

Spirala lewoskrętna obrazuje tzw. ruch pod Słońce, czyli wyzwala prawoskrętne przeciwdziałanie. Tworzy ona wir, który wyprowadza nas z ziemskiej płaszczyzny i stoi w opozycji do tego, co przedmiotowe. Działanie lewoskrętnej spirali rozprasza energie. Można ją zastosować do odpędzania niepożądanych energii. Jak tego dokonać? Zwizualizuj niekorzystną sytuację, od której chcesz się uwolnić i wpleć ją do wnętrza spirali. Za pomocą lewoskrętnej spirali można także leczyć chorych. Za pomocą wytworzonego w wyobraźni wiru wzmocnionego gestem ręki można wyciągać z ciała choroby i w ten sposób uwalniać od nich ludzi. Spirala ma wówczas swoje centrum w miejscu ogniska choroby, która zostaje lewoskrętnie wyprowadzona z ciała. Jeśli chorobą objęty jest cały organizm wówczas należy otoczyć jaśniejącą spiralą całe ciało (od stóp do głów). Spirala począwszy od stóp zbiera chorobową energię i doszedłszy do głowy, zostaje wyprowadzona z ciała w eter. Po tym zabiegu poleca się dokonać energetyczną regenerację ciała człowieka.
Innym sposobem wykorzystanie mocy tego magicznego znaku jest samoobrona. Wówczas wizualizuje się otaczającą ciało przeciwnika spiralę ale utworzoną odwrotnie: od głowy do stóp. Poprzez użycie spirali energia napastnika zacznie spadać i obróci się w nicość. Podczas stosowania tej praktyki można zauważyć, że potencjalny napastnik zrezygnuje z ataku, gdyż odczuje nagły spadek sił.

Pentagram

Pentagram jest to pięcioramienna gwiazda, którą rysuje się jedną linią bez odrywania ręki. Pentagram jest bardzo starym symbolem władzy, który przedstawia panowanie nad żywiołami. Cztery wierzchołki oznaczają żywioły: ognia, wody, ziemi i powietrza. Piąty wierzchołek oznacza ducha, a zatem żywioł eteru lub zasadę Akaszy.
Pentagram zapewnia skuteczną ochronę przed negatywnymi energiami i duchowymi atakami złych istot. Noszony jako amulet pomaga realizować osobiste zamiary i umacnia władzę nad kształtowaniem własnego życia.

Imiona żeńskie

A  B  C  D  E  F  G  H  I  J  K  L  Ł  M  N  O  P  R  S  T  U  W  Z

ADRIANNA - (pisane również Adriana) - imię żeńskie, pochodzi od łacińskiego słowa "Adrianus"- należący do miasta Adrii, jest to żeńska forma imienia Adrian. Jednak utworzenie imienia żeńskiego od męskiego zmienia jego charakter. Okultystyczna analiza imienia Adrianna wskazuje, ze kojarzy się ono z zupełnie innym charakterem i życiowa droga niż jego pierwowzór: idący przebojem Adrian. Otóż Adrianna to natura skłonna do wygód, kochająca luksus, zbytek, błyskotki i materialne bezpieczeństwo. W pełni zrealizuje się mając dopiero odpowiednie finansowe środki, aby móc kolekcjonować obrazy, biżuterie i rzadkie kamienie. Przyjęcia, kulturalne imprezy, premiery w operze - to z pewnością świat, który każda Adrianne magnetyzuje. Adrianny, które nie znalazły na swojej drodze mężczyzny, który by im to wszystko zapewnił, przenoszą swoje ambicje w świat marzeń, złudy i literackiej fikcji, w czym pomocne im są ich uzdolnienia artystyczne, literackie, a także muzyczne. Imię to bowiem z reguły na takie talenty wskazuje.

AGATA - do języka polskiego dostało się z języka greckiego poprzez łacinę. Oznacza dobroć. Osoba nosząca to imię jest bardzo uzdolniona artystycznie, ze szczególnymi zdolnościami do rozwijania talentu literackiego. Na każdym kroku ujawnia swój twórczy umysł, jest skłonna do dyplomacji. Ma wspaniałe poczucie humoru, co ułatwia jej wychodzenie z sytuacji życiowych. Dba o swój wygląd zewnętrzny.

AGNIESZKA - imię to wywodzi się z greckiego języka, a przywędrowało do Polski za pośrednictwem kościoła i oznacza czystość, dziewiczość. Osoba o tym imieniu jest wrażliwa, spokojna, z dużym poczuciem odpowiedzialności. Charakter stały, nie umiejący drugim narzucić swojej woli, obdarzony wielkimi ideałami. Cechuje ją odwaga, niezależność myślowa i w działaniu. Jest zawsze dobrą nauczycielką i wzorową matką.

ALDONA - to imię jest pochodzenia litewskiego, a znaczenie jego treści jest nieznane. Kobieta o tym imieniu jest energiczna, przedsiębiorcza, nie znosząca dwuznacznych sytuacji. W postępowaniu zasadnicza, choć także delikatna, zdolna obdarzyć innych swymi głębokimi uczuciami. Dobra towarzyszka życia.

ALEKSANDRA - imię żeńskie utworzone zostało od imienia męskiego już w starożytności, a jest pochodzenia greckiego. Oznacza obronę mężczyzn, mężów stanu, rycerzy. Osoba ochrzczona tym imieniem jest sprawiedliwa i obdarzona darem mówienia prawdy, co w życiu sprawia jej wiele kłopotów. Charakter marzycielski, nerwowy i skłonny do przesady. Ponieważ jest typem towarzyskim a zarazem posiadającym uzdolnienia kierownicze, ma często konflikty z otoczeniem. Posiada piękne i szczytne idee, których nie realizuje, a to w skutek braku inicjatywy i postanowień mocnych do działania.

ALICJA - jedni przypuszczają, że jest to imię greckie, inni skłonni są twierdzić, iż jest ono pochodzenia germańskiego lub nawet romańskiego. Osoba o tym imieniu jest zaradcza i twórcza, - może być nauczycielem, muzykiem lub literatem. Jest bardzo oddana rodzinie, oszczędna w gospodarowaniu mieniem własnym, umie dobrze gotować wyszukane potrawy, które sama degustuje z apetytem. Umie również znaleźć się w towarzystwie różnego rodzaju, potrafi szybko dostosować się do sytuacji, - ma duże poczucie humoru. Jest osobą lubianą.

ALINA - jest to imię pochodzenia germańskiego. Oznacza zachętę w działaniu. Osoba z tym imieniem jest niestałego charakteru, nerwowa, pragnąca przewodzić w towarzystwie mieszanym. Nie lubi osób o tym samym imieniu co ona. W domu i rodzinie zasadnicza, jak również troskliwa matka. Wierna w małżeństwie. Nie znosząca kłamstwa, ani plotkarstwa. Zdolna wznieść się na wyżyny życia duchowego, skłonna do ascezy. Pobożna.

AMELIA - imię niemieckie oznaczające: amal - pilny, pracowity i gunt - walka Osoba wnikliwa, subtelna o wielkiej kulturze i pełna temperamentu. Lubi zmiany i podróże. Ma skłonności do melancholii i wnikania w tajemnice wiary i okultyzmu. Dobry znawca ludzi i natury. Tak jak rzadko występuje to imię tak również jej charakter nie jest łatwy do opisania. Bardzo zmienna, spontaniczna, wesoła. Jednak szybko potrafi popaść w depresję, bez większego powodu. Może zostać artystką, nie chce się zbyt szybko wiązać w stały związek. Lubi dzieci.

ANASTAZJA - imię wywodzące się z języka starogreckiego, a upowszechnione w świecie chrześcijańskim po narodzeniu Chrystusa. Oznacza powstanie lub zmartwychwstanie. Osobowość subtelna i kulturalna, choć dość często kapryśna i wrażliwa na zachowanie się w towarzystwie. W postanowieniach bywa stała i konsekwentna. Pracowita i lubiąca czytać książki. Bardzo sobie ceni piękno w życiu, dobry i modny ubiór, dobre towarzystwo, jest zmienna w miłości. Dużą uwagę przywiązuje do własnej inteligencji, wiedzy ogólnej, dlatego ceni podróże. Ubiera się gustownie i bogato. Dobra matka i miła przyjaciółka.

ANIELA - to imię ma swój rodowód we włosko - łacińskim języku, a oznacza posłannictwo. Jego źródłosłów wywodzi się jednak od greckiego Angelus - poseł. Osoba posiadająca to imię jest miła i posiada sporo subtelności i wdzięku. Dba niezwykle o miłą, ale za to często prostą powierzchowność. Jest charakteru dobrego, życzliwego dla drugich, ale słabego, nieśmiałego. Jakże często kieruje się bardziej sercem niż rozumem. Dlatego często nie może zrealizować swojego posłannictwa, bowiem brakuje jej do tego silnej woli.

ANITA - imię żeńskie, które jest pierwotnym zdrobnieniem powstałym na gruncie języka hiszpańskiego od imienia Joanna (hiszpańska Juanita) lub spieszczeniem od imienia Anna. W Polsce należy do imion nowych, szerzących się w ostatnich kilkudziesięciu latach. Kobieta o tym imieniu będzie dobrym politykiem i doradcą. Jest stonowana, poważna i rozsądna, jednak przy tym potrafi świetnie się bawić i umie rozweselić nawet wybredne towarzystwo. Jest wrażliwa na ludzką krzywdę. Kocha swój dom, dzieci i męża.

ANETA - przekształcenie hebrajskiego imienia Anna. Jest pełna powabu i dobroci. Aneta to inteligentna i energiczna osoba. Zdobywa wiele wyróżnień z różnych dziedzin. Kocha cały świat, lubi podróże - te dalekie i bliskie. Kobieta o tym imieniu jest stała w uczuciach. Lubi spokój i delikatność, wielbicielka piękna pod każdą postacią. Bardzo ważna jest dla niej rodzina i dla niej potrafi zrezygnować z wielu swoich marzeń. Ma wrodzone poczucie radości, chociaż czasem lubi sobie popłakać. Łatwo uczy się języków obcych i dlatego w przyszłości może to wykorzystać. Aneta to osoba zamknięta w sobie, tajemnicza i małomówna. Długo czeka na "tego jedynego", i dlatego uważana jest za osobę chłodną w uczuciach. Jest wierną żoną i wyrozumiałą matką.

ANNA - imię to pochodzi z języka hebrajskiego hanna, co znaczy łaska. To imię przypisane jest osobom niezwykle oddanym mężowi i dzieciom., a także całemu domowi. Nie przecenia towarzystwa, lecz także nie stroni od znajomości. Osoba wrażliwa na uroki krajobrazu i piękno wnętrz domowych. Lubi spokój, zgodę i harmonię we własnym środowisku. Ciągle poszukuje wygód, wykwintnego jedzenia i wyszukanych potraw. Jest bardzo umuzykalniona, lubi muzykę nastrojową. Potrafi postępować jak dyplomata, choć zdarza się, że swoim naiwnym zachowaniem się wszystko burzy. Posiada umiejętności naśladowcze, toteż bardzo często odnosi z tego korzyści.

BARBARA - jest to imię pochodzenia nieustalonego, bowiem może być greckiego lub rzymskiego. Niektórzy twierdzą, że rzymianie przyjęli od greków, a słowo barbara znaczy obca, cudzoziemka. Typ kobiety spokojnej, niezależnej, pewnej siebie i do perfekcji szlachetnej. Zawsze pozostaje lojalna wobec przełożonych, wierna swym życiowym zasadom, ciągle poszukująca dobrych rozwiązań trudnych sytuacji życiowych. Lubi poznawać inne kraje, toteż dużo czyta i podróżuje. Posiada talent artystyczny, który musi być odkryty przez inną osobę. Mimo, że lubi wolność, swobodę myślenia i działania społecznego, daje się prowadzić przez silną rękę męską. Bardzo czuła na krzywdę ludzką.

BEATA - imię pochodzi z łaciny, od przymiotnika beatus, a znaczy szczęśliwy, bogaty, błogosławiony. Kobieta z imieniem Beata jest poważna, troskliwa, szlachetna. Zajmuje się filantropią. W tej działalności całkowicie znajduje upływ jej energii życiowej, a wielki temperament spożytkowany zostaje dla dobra ogółu. Niezwykle ceni spokój, albowiem w życiu kieruje się głównie uczuciem. Uwielbia przyrodę i dalekie podróże, toteż dość często przebywa poza domem. Mimo to jest dobrą matką i troskliwą opiekunką swoich dzieci. Woli słuchać przełożonych niż sama rozkazywać.

BERNADETA - Imię pochodzenia francuskiego. Noszą je kobiety szlachetne, filantropki, niezwykle religijne, wrażliwe na troski drugich osób. Mają skłonności do ascetyzmu. Wysoko cenią sobie dobre własne imię , mają wyostrzone poczucie odpowiedzialności. Wrażliwe na sztukę ,ujawniają w późnym wieku swój talent artystyczny. Niezbyt chętnie wychodzące za mąż, ceniące osobistą wolność.

BOGUMIŁA - jest to imię słowiańskie, a znaczy, że osoba o tym imieniu "jest Bogu miła". Kobieta z tym imieniem jest szczęśliwa gdy ma sporo odpowiedzialnej pracy. Kierowania tą pracą nigdy nie lubi dzielić z mężczyzną, bowiem jest szczęśliwa gdy do sukcesu dochodzi własnym sposobem. W zasadzie jest tolerancyjna, lojalna wobec przyjaciół życzliwa dla znajomych. Jest skryta, pewna siebie, niezależna, wymagająca wobec swoich współpracowników. Ma nieraz trudności na skutek swej kłótliwej natury. Z tych opresji wychodzi bez szwanku.

BOŻENA - słowiańskie imię żeńskie, do polszczyzny przejęte z języka czeskiego, pierwotnie znaczyło obdarowana lub błogosławiona przez Boga. Dawniej uważano je też za czeski odpowiednik takich imion chrześcijańskich jak: Benedykta, Beatrycza, Beata czy Teodora.W polskich źródłach średniowiecznych występuje od XIII w. jako Bożana oraz Bożechna i nie można wykluczyć, że są to zdrobnienia od dwuczłonowych imion żeńskich typu Bogumiła, Bogusława. Występuje też niekiedy jako Bożenna. Imię wyrażające uczucia rodziców oczekujących przyjścia dziecka na świat. Kobieta o tym imieniu jest zależna od innych, lubi być rozpieszczana i prowadzona przez życie. Jednak kiedy znajdzie się w trudnej sytuacji, potrafi sama sobie świetnie poradzić. W stosunku do mężczyzn jest wybredna. Kocha dzieci ale nie lubi zajmować się domem.

BRYGIDA - imię pochodzenia celtyckiego, a oznacza siłę, męstwo, cnotę. Osoba z tym imieniem jest dużego umysłu, wielkiej cnoty, poważnego krytycyzmu w stosunku do zjawisk występujących współcześnie. Jest również przewrotna, szybka w podejmowaniu decyzji, wrażliwa na sytuację otoczenia. Potrafi szybko poznać charaktery ludzkie, ale zbyt często daje się ponieść nerwom, toteż nieraz nie panuje nad sobą. W chwilach ważkich jest stanowcza. Ceni bardzo zmiany i podróże, Podczas których z rezerwą odnosi się do zawierania znajomości. Po wyjściu za mąż jest wierna.

CELESTYNA - imię żeńskie, odpowiednik męskiego imienia Celestyn.Caelestinus -znaczy niebiański. I taka właśnie jest Celestyna. Piękna, wykształcona, kulturalna i dość skromna. Jednak zawsze potrafi pokazać się z dobrej strony. Jest towarzyska, lubi bale i spotkania ze znajomymi, podczas których może pochwalić się umiejętnościami kucharskimi. Ma talent również malarski, jeśli tylko go odkryje, potrafi wiele godzin spędzić przy sztaludze. Dba o wygląd swój i domu. Kocha męża, choć czasem zdarza jej się flirtować z innymi.

CELINA - imię pochodzenia łacińskiego od słowa caelum - niebo. Osoba je nosząca jest stałego charakteru, lubi dźwigać odpowiedzialność, bardzo ceni sobie gdy jej rady służą innym. Ma silny głos , dlatego realizuje swoje zamiłowanie do przewodzenia innym. Prezentuje się w każdej sytuacji korzystnie. Jest wrażliwa na kolory, rytm i poczucie piękna, - często swoje uzdolnienia artystyczne, a zwłaszcza aktorskie realizuje z dużym powodzeniem.

CZESŁAWA - imię słowiańskie. Można je dowolnie opisać, jako wyraz czci dla sławy, inaczej cześć osobie, która je nosi. Kobieta z tym imieniem jest dobrą żoną i matką, dba o dom rodzinny. Troszczy się także, by dobre imię jej dzieci było trwałe. Jest altruistką, pomaga innym. W życiu jest towarzyska, posiada łagodny charakter.

DANUTA - imię pochodzenia litewskiego. Osoba tym imieniem nazwana jest skrupulatna, pracowita, o dużej kulturze osobistej. Lubi poznawać tajemnice życia, dlatego wiele czyta i studiuje. Ma wiele energii i temperamentu, który spożytkowuje na niwelowani e zmian w swym życiu, sytuacji wynikłych na skutek dość częstego popadania w melancholijne zamyślania. Do małżeństwa i rodziny a także ciepła domowego nie przywiązuje dużej wagi. Jest zwolenniczką różnych atrakcji miłosnych. A ponieważ nieraz próbuje wnikać w tajemnice wiary, popada w depresję psychiczną, której koniec znajduje w twórczości muzycznej.

DARIA - jest to imię żeńskie pochodzące od imienia Dariusz. W średniowiecznych źródłach polskich poświadczone w XV w. Należy w Polsce do imion rzadkich, w ostatnich kilkudziesięciu latach bywa nadawane. Kobieta o tym imieniu jest uparta i za wszelką cenę dąży do osiągnięcia swojego celu. Zdaje sobie sprawę z własnych zalet i potrafi to wykorzystać robiąc karierę. Lubi być adorowana i uwielbia romanse. Jednak gdy wychodzi za mąż, staje się domatorką, kochającą żoną i dobrą matką.

DOMINIKA- imię żeńskie łacińskiego pochodzenia. Jego pierwotne znaczenie łączy się z łacińskim dominicus - należący do Pana ( Boga, Chrystusa). Jest to osoba bardzo religijna, swoje dzieci wychowuje w pobożności. Jest konserwatywna przekonaniach . Posiada umysł o szerokich horyzontach, otwarty na wszystko, krytyczny w stosunku do niepewnych sytuacji. Kobieta o takim imieniu woli wcześniej palcem dotknąć, niż później cała się poparzyć. Lubi dociekać prawdy, czyni naukowe badania i osiąga na tym polu dość dobre rezultaty. Osoby te są tak bardzo przeświadczone o słuszności swojego postępowania, że gdy ktoś chciałby choć odrobinę powątpić, popadają w nastrój melancholii, powątpienia i zamykają się w sobie na dłuższy czas. Niekiedy taka sytuacja potrafi wytrącić Dominiki zupełnie z równowagi. Są to przeciętne małżonki, zwyczajne mamy, ale za to dobre kochanki - często i chętnie zmieniają swoje miłosne zainteresowania.

DOROTA - jest to imię pochodzenia greckiego. Charakter kobiety o tym imieniu jest nierówny, wybuchowy, skłonny do zajmowania stanowiska wręcz skrajnego. Lubi bardzo przeżywać różnego rodzaju wstrząsy psychiczne. Posiada umysł badawczy, toteż zdolna jest do opanowania nauk ścisłych i humanistycznych. W zasadzie jest kobietą wszechstronną, lubi zmiany w życiu, kocha przyjaciół, wiele podróżuje i łatwo przystosowuje się do nowych warunków. Żoną bywa płochą, matką nietypową. Nie jest dobrym partnerem w rodzinie

EDYTA - imię żeńskie pochodzenia germańskiego. Jego znaczenie to: "zamożna i dzielna". Edyta jest utalentowana, ambitna, zawsze dąży do upragnionego celu. Jest osobą towarzyską, lubi imprezy, które sama organizuje. Bardzo lubi podróże i wyraźnie nie ma skłonności do domatorstwa, woli błąkać się po świecie niż zajmować mężem i dziećmi. Zmienna w miłości, dlatego wielu uważa ją za kokietkę. Imię Edyta oznacza również osobę, która cieszy się dobrobytem i która jest dzielna w walce. Ceni sobie luksus i wolność. Lubiana przez innych.

ELEONORA - imię to pochodzi z języka hebrajskiego. Osoba o tym imieniu jest silna, posiada wrodzone uzdolnienia kierownicze, stały charakter, silną wolę, a także duże poczucie sprawiedliwości. Z uwagi na swoją silną osobowość, ceni wolność myśli, sumienia i działania. Obdarzona jest skłonnościami do sięgania po tajemnice życia i śmierci i w ogóle wiary. Czyta dużo książek. Rodzinne powinności może zaniedbywać. Lubi być eksponowana, nie znosi sprzeciwu.

ELIZA - imię żeńskie pochodzenia hebrajskiego. Jest to przekształcenie imienia Elżbieta - z hebrajskiego eliszeba - co oznacza "Bóg mój przysięga". W Polsce imię to pojawiło się dopiero w XIX w., obecnie rzadziej nadawane. Eliza jest dziewczyną dumną, wyniosłą, niemal majestatyczną. Wysoko nosi głowę, ale potrafi też doskonale dostosować się do każdej sytuacji, wykazuje dużo sprytu i zaradności. Ponadto jest pełna fantazji, czasem nadmiernej, ambitna, lubi niezależność. Szybko się uczy, stale pogłębia wiedzę. Niekiedy zbyt drobiazgowa, ale kocha porządek. Jest osobą bardzo słowną. Kocha wytrwale. Ma twórczą osobowość : przyszła dziennikarka, programistka, malarka... Ma poczucie humoru. Ma dyplomatyczne podejście do większości spraw i jest rozgadana. Lubi modnie wyglądać.

ELŻBIETA - mimo, że imię to pochodzi z języka hebrajskiego, jest ono dość popularne w Polsce. Każda Elżbieta jest kobietą dystyngowaną, o dużej kulturze osobistej. Lubi być otaczana przez mężczyzn, którym imponuje swoją tajemniczością, dyplomatycznym trybem życia. Dużo chodzi do teatru i na koncerty muzyki poważnej. Swoje całe życie postępuje tajemniczo, nikomu nie ujawniając swych osobistych spraw. W stosunku do obranej idei jest lojalna, subordynowana w stosunku do kierownika. I choć bardzo lubi wolność myśli, to jednak daje się ponosić ideom głoszonym przez przystojnych mężczyzn. Kocha naturę, uwielbia piękne krajobrazy, ceni architekturę starych miast. Trudny typ we współżyciu.

EMILIA - jest to imię rzymskie pochodzenia etruskiego, a ukształtowane zostało w języku łacińskim. Kobieta o tym imieniu jest wrażliwa, odważna, spokojna i pełna temperamentu. W sumie natura bardzo spokojna, o charakterze nierównym. Jest bardzo rozmowna, ma poczucie humoru, ceni życie artystyczne, kocha muzykę. Ceni także przyrodę. W miłości niestała, w rodzinie przeciętna.

EWA - imię hebrajskie oznaczające osobę dającą życie. Osoba z tym imieniem jest mądra, o wzniosłych ideałach, stara się być samodzielna w myśleniu i działaniu. Jest często altruistką, poświęca wiele swych sił i czasu ludziom potrzebującym pomocy. W swym postępowaniu kieruje się dużą dozą odpowiedzialności, czyni wszystko rozsądnie, a uciech życiowych zażywa z umiarem. Nigdy nie narzuca się innym. Jej ulubionym kolorem jest czerń i jej odcienie. W miłości przewrotna, w rodzinie dość niestała.

EWELINA - imię żeńskie pochodzenia celtyckiego (miła). Potem pojawiło się prawdopodobnie w języku angielskim. Jest to odmiana imienia Ewa powstała na gruncie języka angielskiego lub pochodzi z dawnej angielszczyzny: Avelina, co oznacza siłę. Niektórzy łączą je z celtyckim eiblin oznaczającym radość lub francuskim aveline, w tłumaczeniu leśny orzech. W Polsce należy do imion nowszych, pojawia się dopiero w początkach XIX w. najpierw w literaturze pięknej a później dopiero wchodzi do zasobu imion chrzestnych. Kobieta o tym imieniu jest pełna życia, bezinteresowna, zręczna. Lubi żyć w ciągłym podnieceniu. Zwykle wybiera samotne życie, jednak jej romanse są liczne i cząstko burzliwe.

FELICJA - to imię wywodzi się z języka łacińskiego, a oznacza mądrość. Osoba poszukująca wiedzy, chętnie studiująca nauki związane ze sztuką. Bywa, że zostaje muzykiem lub pisarzem. Z zasady natura szlachetna, pełna chęci i woli służenia drugim, śpieszy z radą w każdej sytuacji. To co czyni, robi z rozwagą, niezwykle odpowiedzialnie. Niezbyt aktywna w miłości, ale za to stała. Ceni dom i rodzinę, dba o dzieci. Lubi wygody, ładne ubiory, ceni wykwintne potrawy. Poszukuje pastelowych kolorów, lubi słuchać żywych rytmów.

GRAŻYNA -jest to imię litewskie, stworzył je Adam Mickiewicz, a jego źródłosłów wywodzi się od przymiotnika grazus, co znaczy piękna. Kobieta o tym imieniu jest osobą dobrą, wrażliwą na otoczenie, ambitną, pewną siebie. Jest pracowitą i dociekliwą dlatego staje się intelektualistką. Ma umysł twórczy, skłonny do prowadzenia badań naukowych. Jeśli nie idzie na nauki ścisłe to oddaje się twórczości,- uwielbia muzykę. Niezbyt łatwo podejmuje ważkie w życiu decyzje ale jeśli już - to jest im wierna bez reszty. W postępowaniu pewna siebie i liczy tylko na własne siły. Kocha dom

HALINA - imię to zostało utworzone od imienia Helena, które pochodzi z języka greckiego, a oznacza blask, jasność, pochodnię. Zaś Halina jest pewna siebie, stanowcza, zaradna, ale także zmienna, małostkowa, nerwowa, wrażliwa. Łatwo można ją wyprowadzić z równowagi, a wtedy może być małostkowa, sarkastyczna, złośliwa. Lubi dalekie podróże, choć również kocha dom i rodzinę. Niezbyt łatwo przekonuje się do drugiej osoby, toteż dopiero w późnym wieku wychodzi za mąż.

HANNA - imię żeńskie pochodzenia hebrajskiego, a oznacza wdzięk i łaskę. Osoba o tym imieniu jest niezwykle oddana współmałżonkowi, dzieciom i całemu domowi. Nie przecenia towarzystwa, lecz także nie stroni od znajomości. Hanna jest wrażliwa na uroki krajobrazu dlatego lubi podróże. Pragnie by jej dom sprawiał miłe i ciepłe wrażenie, również pasjonuje się wystrojem wnętrz innych. Lubi spokój, zgodę i harmonię we własnym środowisku. Jest bardzo umuzykalniona. Potrafi postępować jak dyplomata, choć zdarza się, że swoim naiwnym zachowaniem wszystko burzy. Posiada umiejętności naśladowcze.

HELENA - imię przydające blasku osobie, która je nosi - wszak o Helenę miała toczyć się wojna trojańska. Przeto Helena bywa zdecydowana, ma uzdolnienia kierownicze, nie lubi by jej ktoś wydawał polecenia lub rozkazywał. W postępowaniu przede wszystkim jest sprawiedliwa, szlachetna i prostolinijna. Jest energiczna, zdecydowana, wrażliwa - niektóre sprawy załatwia intuicyjnie. Ceni towarzystwo, lubi otaczać się mężczyznami, choć wierną pozostaje temu, którego wybrała. Niezbyt skora rodzić dzieci.

HONORATA - imię pochodzenia łacińskiego, od Honorat, co znaczy czczony, szanowany. Osoba z tym imieniem wymaga szacunku, ceni cnoty, szanuje dobre obyczaje. Jest bardzo stała w przekonaniach, pewna swego ideału, lubi prowadzić dysputy na temat ludzkich słabostek. Skłonna radzić jak mają postępować, ale sama rad nigdy nie przyjmuje. Lubi wolność myśli, słowa i czynu, dlatego też w obronie tych przywilejów ludzi często występuje. Jest dobrą mówczynią. Ma skrupulatny sposób myślenia, dokładny charakter, a swoje cele realizuje niemal z naukową dokładnością. Ceni sielankę rodzinną, kocha dzieci, męża. Nie uznaje rozwodów.

IGA - imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Znaczenie: ignis - ogień; Imię oznaczające osobę o płomiennym sercu, pełną ognia wewnętrznego, żaru myśli i uczuć, gotową do poświęceń bez granic. Polski odpowiednik tego imienia to Żegota. Osoba o tym imieniu jest sprawiedliwa, ambitna, posiada stały charakter, ma wyczulony honor, jest uczuciowa, sprawiedliwa, poważna. W sposobie bycia tkwi w niej coś z ognia, bowiem nieraz jest raptowna w swych poczynaniach, innym razem znowu powolna, melancholijna. Z gruntu to kobieta o stałych zasadach, dyplomatycznym sposobie bycia, dbająca o dobro swojego imienia. Nie rzuca słów na wiatr, postanowienia realizuje z żelazną konsekwencją. Osiąga wybitne sukcesy w nauce i w swoim zawodzie. Służy przykładem innym ludziom, którym także udziela pomocy. Iga nie jest zazdrosna, złośliwa ani nerwowa. Bywa uosobieniem staropolskiej gościnności. Chętnie uczestniczy w biesiadach, podejmuje gości. W rodzinie jest prawdziwym przywódcą rodu.

IRENA - to imię z języka greckiego przyjęli rzymianie, a oznacza ono pokój. Irena jest kobietą pogodną, gospodarną, lubiącą rodzinę, szanującą dom. Wśród członków rodziny jest szanowaną osobą, cenioną za swój otwarty na wszystko umysł, szeroką filantropię, doradztwo innym osobom. Posiada szczytne idee, jest religijna, bierze na siebie odpowiedzialność za rodzinę i dom. Nieraz buja w obłokach, marząc o nadzwyczajnych podróżach, dużym majątku, wysokich zaszczytach i wielkiej władzy. Osoba godna szacunku.

IRMINA - imię żeńskie niemieckiego pochodzenia. Jest to skrócona forma imion, które w pierwszej części mają element Irm(en), a więc Irmgard, Irmenburd(a), Irmentraud. Irm łączy się ze staro-wysoko-niemieckim irmin - ziemia, świat, obejmujący wszystko. Imię to ma też postać Irma. Kobieta o tym imieniu jest konserwatystką. Zawsze stara się osiągnąć cel, który bardzo często związany jest z krajem. Jest patriotką i w takim duchu wychowuje swoje dzieci. Szukając kandydata na męża ważne dla niej jest sposób myślenia i postępowania mężczyzny. Lubi pracować i poświęcać się dla innych, ale tylko w słusznej sprawie.

IWONA - imię żeńskie pochodzenia germańskiego. Imię to oznacza w tłumaczeniu:"łuczniczka" (iwa - łuk z drewna cisowego). Kobieta tak nazwana jest pełna wdzięku, urokliwa. Jednak ma bardzo zmienny charakter, często cechuje ją niezdecydowanie, waha się przed podjęciem ważnej decyzji. Jest osobą spokojną, stonowaną, nie lubi kłótni, dlatego potrafi ustąpić lub pójść na kompromis. Z natury skłonna jest do flirtów, lubi być adorowana, doceniana i chwalona. Jednak przez to nie staje się dumna i nie chwali się powodzeniem wśród płci przeciwnej. Zawsze stara się wszystko robić tak, aby nikogo nie skrzywdzić. Jest dobrą matką, lubi zajmować się domem i mężem.

IZABELA - imię pochodzenia hiszpańskiego i znaczy tyle co Elżbieta. Osoba je nosząca, jest zdolna do wielu nadzwyczajnych czynów. Chętnie zdobywa wiedzę i zajmuje się badaniami naukowymi. Jest bardzo dokładna, uczy skrupulatności innych, ceni punktualność. Posiada duże zdolności lingwistyczne, toteż wiele podróżuje. Ciepło rodzinne jest lekarstwem jej znerwicowanej osobowości. Posiada dar trwania przy swoich przekonaniach. Temperament żywy. Ceni gustowne ubiory i smaczne potrawy. W miłości stała.

JOANNA - imię powstało od imienia Jan. Osoba o tym imieniu jest dużą indywidualnością, lubi i umie przewodzić drugim. Jest energiczna, dobry organizator, realizuje swoje piękne idee, chodzi zawsze i wszędzie swoimi własnymi ścieżkami. Z natury wrażliwa na ludzką niedolę, ale nie poświęcająca działalności altruistycznej swojego czasu ani sił. Współczuje drugim, bo tak wypada. W miłości chłodna, w rodzinie obojętna na wszystko. Jeżeli urodzi dzieci, kocha je bardzo, szanuje męża, a o dom stara się bardzo. Sumując, dziwny i trudny charakter.

JOLANTA -to po grecku "kwiat fiołka". Tak więc imię Jolanta znaczy to samo, co Wioletta (imię pochodzące z łaciny). Fiołek jest od zamierzchłej starożytności jednym z magicznych kwiatów, wraz z różą, lilia i konwalią. Kusił swoją wonią zakochanych, był symbolem wiosny; fiołkami strojono posągi greckich bogiń. Ale ten skromny kwiatek z powodu swojej fioletowej barwy przypominał też o przemijaniu, wprowadzał w misterium śmierci i odrodzenia. Symbolika kwiatów jest związana z planetą Wenus, ale fiolet jest barwą Neptuna. Można powiedzieć, że trzymają się ziemi. Lubią kwiaty i przyrodę, lubią, gdy wokół nich jest kolorowo, gdy świat jest bogaty, a życie obfituje we wrażenia. Cenią sobie dobrobyt, dobrze urządzony dom i obrazy na ścianach. Często interesują się sztuką lub mają talenty muzyczne. Przeciwnie, mają wiele zrozumienia dla życia duchowego i duchowego rozwoju. Pociąga je wszystko, co romantyczne i mistyczne, bywają tajemnicze i potrafią wędrować po magicznym świecie swojej wyobraźni. Jako że kwiat fiołka jest od prawieków znakiem zakochanych, Jolanty są uczuciowe, ale też uwodzicielskie, a na mężczyzn wywierają iście magiczny urok.

JULIA - imię pochodzenia łacińskiego. Kobiety niezbyt je sobie cenią, toteż niewiele jest ich o tym imieniu. A te, które je noszą są osobami dobrymi, miłymi, kulturalnymi i zwykle uczonymi. Zawodowo wyróżnia się, a jeżeli decyduje się na karierę aktorki, to staje się sławną. Sukcesy sceniczne osiąga stopniowo, wiele pracuje nad sobą, doskonali swój warsztat aktorski. Może robić wrażenie żądnej władzy. Potrafi prowadzić wielkie interesy i osiągać dobre wyniki. Ma umysł osoby dokładnie wszystko analizującej. Mniej ma do powiedzenia w domu i rodzinie. Dba o swój wygląd, troszczy się o ubiór, nosi się ekstrawagancko.

JULITA - imię pochodzenia łacińskiego oznacza: Iulius, liczba mnoga Iulii - Juliusze ród rzymski pochodzenia patrycjuszowskiego. Imię głośne od czasów Gajusza Juliusza Cezara . Kobiety o tym imieniu są osobami dobrymi, miłymi, kulturalnymi i zwykle uczonymi. Zawodowo wyróżniają się, a jeżeli decydują się na karierę aktorki, stają się sławnymi. Sukcesy sceniczne osiągają stopniowo, wiele pracują nad sobą. Doskonalą swój warsztat aktorski. Mogą robić wrażenie żądnych władzy. Potrafią prowadzić wielkie interesy i osiągać dobre wyniki. Mają umysł osoby wszystko dokładnie analizującej. Mniej mają do powiedzenia w domu i rodzinie. Dbają o swój wygląd, troszczą się o ubiór, noszą się ekstrawagancko.

JUSTYNA - imię to pochodzi z języka łacińskiego od męskiej formy Justyn. Kobieta z tym imieniem należy do osób szlachetnych, dobrych i pragnących kierować innymi. W postępowaniu na co dzień jest praktyczna, zawsze analizująca sytuacje wszechstronnie. A ponieważ posiada duży i praktyczny umysł organizatorski jest zawsze w działaniu , ciągle zajęta, utrzymująca kontakty społeczne. W miłości ostrożna, ale stała. Dba o dom, rodzinę zakłada z opóźnieniem, nie lubi dzieci. Swoje kieruje na dobrych, porządnych fachowców. Lubi ład i porządek. Nie lubi krzyku.

KAMILA - imię żeńskie pochodzenia rzymskiego wywodzące się od imienia Kamil; wg "Eneidy" Wergiliusza Kamila była dziewczyną-rycerzem z plemienia Wolsków, rozkochaną w wojaczce, odznaczającą się bardzo szybkim biegiem. w Polsce należy do imion nowszych, pojawia się dopiero w XVIII w. a XIX zyskuje pewną popularność dzięki utworom literackim. Dziś należy do imion rzadkich, lecz bywa nadawane. Używane jest także w skróconej formie Kama. Kobieta o tym imieniu jest tajemnicza, nigdy nie wyjawia wszystkich informacji o sobie, dzięki temu powoduje, ze wiele osób jest nią zainteresowanych. Uwielbia podróże, przygody, nowe znajomości. Potrafi odnaleźć się w każdej sytuacji. Zamiast prowadzić spokojne życie przy boku męża i dzieci woli wdawać się w romanse. Często zmienia partnerów. Pragnie być wszechstronnie uzdolniona i wykształcona.

KARINA - imię żeńskie. Skrócona, zdrobniała forma powstała na gruncie języków szwedzkiego i duńskiego od imienia Katarzyna (szw Katarina, Karin, Karina). Pogląd, iż jego pierwotne znaczenie łączy się z włoskim apelatywem carina - ładna, miła, kochana jest mało prawdopodobny. W Polsce należy do imion najnowszych, pojawia się dopiero w XX w. Używane są jego dwie postaci: bardziej spolonizowane Karyna oraz częściej Karina. Osoby o tym imieniu są pracowite i odpowiedzialne. Karina potrafi zapomnieć się i dążyć do celu "po trupach" co nie przysparza jej zbyt wielu przyjaciół. Jednak potrafi się opamiętać i nie krzywdzić innych. Męża nie szuka, lubi wolność i kiedy już wpadnie w sidła miłości nie zawsze jest szczęśliwa.

KAROLINA - to imię pochodzi od łacińskiego imienia Karol, a jego rodowód tkwi w języku germańskim i znaczy tyle, co mąż. O tym imieniu kobieta jest wszechstronna, wykształcona, pracowita o szerokich zainteresowaniach, chętnie studiuje i pogłębia swoją wiedzę. Nierzadko osiąga tytuły naukowe. Ciągle pragnie dojść do sedna sprawy, jest dociekliwa. Nie umie jednak pracować systematycznie, co nie przysparza jej dobrej sławy, - twierdząc, że w bałaganie też tkwi metoda, która prowadzi do sukcesu. Karolina jest miła, zmysłowa, towarzyska, lubi być otaczana przez adoratorów. W miłości niestała, w małżeństwie konkretna i nie przewrotna, - kocha rodzinę, nie przywiązuje się zanadto do ogniska domowego. Posiada uzdolnienia przywódcze, chętnie kieruje grupą mężczyzn.

KATARZYNA - imię pochodzenia greckiego. Wywodzi się od słowa katharos, znaczy czysty, bez skazy. Osoba o tym imieniu godna jest podziwu, szacunku i uznania. Jest szlachetna, prostolinijna, stała w poglądach, pracowita, skrupulatna. Nie znosi osób dwulicowych, krętaczy, kłamców, z którymi walczy do upadłego. Ma duże uzdolnienia artystyczne oraz dar opanowania wiedzy, dlatego może odegrać poważną rolę w nauce. . Osoba kulturalna, oddana domowi, mężowi, kochająca dzieci. Lubi przyrodę, podziwia sztuki teatralne. Swym umiłowaniem do książek, daje przykład jak należy zdobywać wiedzę.

KINGA - imię to wywodzi się z języka węgierskiego, a zapożyczone zostało przez Węgrów od Niemców. Osoba o wielkich uzdolnieniach praktycznych. Doskonale daje sobie radę w biurze, fabryce oraz domu. Osiąga dobre wyniki w pracy, zaś w rodzinie jest dobrą żoną, przykładną matką. Może być skąpa, albo rozrzutna, lubi wykwintne ubiory, ceni wszystko, co może dać urok kobiecie. Lubi otaczać się adoratorami. Ciągle jest zajęta, poświęca się sztuce oratorskiej, posiada uzdolnienia artystyczne. Nie lubi ciemnych kolorów.

KLAUDIA - imię pochodzenia łacińskiego i oznacza osobę, która pochodzi z rodu Klaudiuszów. Imię to było bardzo popularne już w czasach rzymskich. W Polsce zadomowiło się dopiero w XVIII w. Kobieta o imieniu Klaudia jest osoba bardzo wartościową. Jest skora do bezinteresownej pomocy a nawet poświęcenia. Potrafi czerpać przyjemność i satysfakcje z takiej pomocy. Najważniejsze są dla niej: sprawiedliwość, obiektywizm i pomoc innym. Nie cierpi kłamstwa i gdy się na kimś zawiedzie, wiele czasu zajmuje jej ponowne zaufanie do takiej osoby. W działaniu jest rozważna i dzięki temu niezwykle skuteczna. Imię to ma charakter powietrzny i właściwy dla planety Wenus, dlatego Klaudie nie tylko maja wrodzony wdzięk i znają się na modzie, tańcu i sztuce, lecz ponadto bywają romantycznymi idealistkami. Zwykle trafiają na sprzyjające okoliczności, dzięki czemu wiele z ich młodzieńczych marzeń szybko staje się rzeczywistością. Klaudie łatwo zjednują sobie przyjaźń i sympatie innych ludzi; często maja wpływowych przyjaciół, na których w potrzebie mogą liczyć.

KRYSTYNA - imię pochodzi z języka łacińskiego od słowa Christinus co znaczy Chrystusowy. Jego forma męska upowszechniona została przez chrześcijan, żeńska- w późniejszych wiekach i znaczy- chrześcijańska. Kobieta o imieniu Krystyna posiada wybitną osobowość, jest wrażliwa, posiada zmysł dyplomatyczny. Czasem przy swej wygórowanej ambicji i przezorności, popada w kłopoty. Przy życzliwości mężczyzny wychodzi z nich cało. Lubi kierować mężczyzną. Jest towarzyska, lubi podróże, nie posiada uzdolnień artystycznych, ale swoje dzieci kieruje do roli aktorskiej lub lekarskiej. W zasadzie jest konserwatystką, ale konieczne zmiany akceptuje. To może przysporzyć jej zmartwień a nawet kłopotów, z których zawsze wychodzi zwycięsko.

LILIANA - imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, słowo to w tym języku brzmiące "lilium" , to nazwa kwiatu lilia. Kobieta o tym imieniu, jak nazwa wskazuje, jest piękna i czysta. Lubi otaczać się drogimi przedmiotami, takimi, które podkreślają jej urodę. Chętnie uczestniczy w wytwornych przyjęciach, lubi również sama je wystawiać, przy czym zaprasza zarówno ważne osobistości, jak i bliskich przyjaciół. Nie przepada za związkami, chce być jak najdłużej wolna, jednak jeśli wreszcie wpadnie w sidła miłości, staje się wspaniałą matką i kochającą żoną.

LUCYNA - pochodzi od łacińskiego imienia Lucjusz, czyli Lucjan, a znaczy tyle co osoba należąca do Lucjana. Kobieta o tym imieniu jest wolontariuszką, ceni swobodę myśli i wypowiedzi, nie dba o swoją opinię. Ciągle sili się na oryginalność, dlatego jest uważana za dziwaczkę. Jest uparta, z natury autorytatywna, skryta, nawet nieraz nietolerancyjna w stosunku do drugich. Jest osobą o miłym wyglądzie i ma wielu adoratorów, z którymi postępuje dość brutalnie. Nie jest dobrą żoną ani matką, a dom traktuje jako miejsce odpoczynku.

LUDWIKA - imię wywodzi się ze starogermańskiego języka. Kobieta o tym imieniu jest zasadnicza, energiczna, pracowita, nie znosząca obłudy, ale nerwowa, pobudliwa, nietolerancyjna. Posiada krytycyzm do przesady rozwinięty. Bywa, że jest przekorna, złośliwa i sarkastyczna. Zna ludzkie zalety i przywary, dlatego wie jak z kim postępować. To nie jedna jej przyjaciół. Mimo, że nie lubi się narzucać, nie bywa w towarzystwie, ani nie przyjmuje gości. Sama wiele podróżuje. W rodzinie jest wierną żoną, dobrą matką, dbającą o edukację swoich dzieci. Nie udziela się społecznie.

MAGDALENA - to imię pochodzi z języka hebrajskiego . Osoba tak nazwana jest skrupulatna, posiada umysł zdolny do rzeczowej, naukowej analizy. Ponieważ ma racjonalny zmysł, skłonna jest do przewodzenia innym, narzucania swojej woli, kierowania grupą ludzi. Jest także osobą umiejącą zachowywać się dyplomatycznie, przeto nie zraża sobie ludzi, ma raczej przyjaciół. Jest kobietą zauroczoną przyrodę, lubi spokój i muzykę. Dba o swój wygląd, troszczy się o makijaż, nosi kosztowne ubiory. Jest także dobrą żoną, wzorową matką dbającą o edukację swoich dzieci. Bywa czasem zazdrosna. Ceni ciepło rodzinnego domu.

MAJA - imię żeńskie. Zdrobniała forma od imienia Maria. Imię Maja istnieje w mitologii greckiej (córka Atlasa, jedna z plejad, matka Hermesa i rzymskiej bogini przyrody, matka Merkurego, od której wziął się miesiąc Maj). Należy w Polsce do imion nowszych, ale w ostatnich kilkudziesięciu latach bywa nadawane jako samodzielne imię. Kobieta ta jest konserwatywna w swych przekonaniach. Jej charakter jest spokojny, rozsądny, prostolinijny, sprawiedliwy. Jest kobietą subtelną, postępującą intuicyjnie, zgodnie ze wszystkimi regułami prawdy. Zna doskonale naturę ludzką oraz różne charaktery. Szybko podejmuje decyzje, które w zasadzie są trafne. Nigdy nie zmienia raz danego słowa. Ponosi pełną odpowiedzialność za rodzinę i dom. Lubi rodzić i wychowywać dzieci. Męża traktuje jako głowę domu, która musi zabezpieczyć rodzinie warunki materialne.

MALWINA - imię żeńskie germańskiego pochodzenia. Jego pierwotne znaczenie łączy się ze staro-wysoko-niemieckim mahal - sad, sprawiedliwość oraz wini - przyjaciel. Dziś jest imieniem rzadkim, znanym głównie z literatury. Imię oznaczające osobę przyjazna w chwili, kiedy inni wydają o nas sad (osoba stojąca po stronie osadzanego). Jest szczera, uczciwa i sprawiedliwa. Zawsze broni tych, którzy nie potrafią sami sobie poradzić z problemami. Ma swoje zasady i stara się ich zawsze przestrzegać. Jest uzdolniona plastycznie. Może zostać malarką lub plastyczką. Dobrze umie zajmować się dziećmi, kocha dom i rodzinę. Stroni od mężczyzn - nie jest typem kokietki. Kiedy jednak pozna swojego męża, wobec niego przestaje być nieśmiała. Nie zdradza, nawet jeśli nie czuje się dobrze w związku.

MAŁGORZATA - to imię pochodzi od greckiego słowa margarites, czyli perła. Kobieta perłowa bywa różna: od stałej w swych ideałach i przekonaniach, do zupełnej anarchistki. Jest przy tym niezwykle odważna, co w oczach znajomych czyni ją kobietą chimeryczną. Raz podejmie decyzję, to znowu ją zmieni i chce aby te jej polecenia wykonywali wszyscy, tylko nie ona sama. Nie umie gromadzić wokół siebie przyjaciół, zamiast ich sobie jednać - zraża ich do siebie. I choć jest osobą kulturalną, a nawet subtelną uchodzi za niezbyt inteligentną. Taką opinię urabia sama sobie, postępując bardzo zmiennie. Jeżeli dojdzie do tego chęć zgłębiania tajemnic wiary i przyszłości świata, ujawni nam się w całości kobieta perłowa, czyli Małgorzata.

MARIA - pochodzenie tego imienia jest grecko - hebrajskie, a ma ono wiele znaczeń: napawa radością, jest piękna, ukochana przez Jahwe czyli Boga, miłująca Boga, bądź też jest "przyczyną naszej radości", Maria w swych przekonaniach jest konserwatystką. Jej charakter jest spokojny, prostolinijny, rozsądny, sprawiedliwy. Maria jest kobietą subtelną, postępującą intuicyjnie, zgodnie ze wszystkimi regułami prawdy. Zna doskonale naturę ludzką oraz różne charaktery. Szybko podejmuje decyzje, które w zasadzie są trafne. Nigdy nie zmienia raz danego słowa. Ponosi pełną odpowiedzialność za rodzinę, dom. Lubi rodzić i wychowywać dzieci. Męża traktuje jako głowę domu, która musi zabezpieczyć rodzinie warunki materialne.

MARTA - to biblijne imię wywodzące się z języka hebrajskiego. Osoba nosząca to imię jest niezależna, o wybitnej osobowości, lubiąca wolną myśl i swobodne działanie. Mimo to, jest lojalna wobec władzy i własnych, wcześniejszych postanowień. Nie lubi uzewnętrzniać swoich celów działania, ani też ujawniać tajemnicy zawodowej. Uparcie dąży do celu, konsekwentnie zwalcza przeszkody, osiąga sukcesy dość szybko. Potrafi prawidłowo przeanalizować wszystko co ułatwia lub utrudnia realizację własnych planów. W tym dążeniu do celu, umie być nawet dyplomatką. W nierównym charakterze znajduje się także miejsce na spokój, doznania artystyczne, tolerancje dla ludzkich słabostek. W domu bywa prawidłową gospodynią, w rodzinie spełnia obowiązki bez nadgorliwości.

MARTYNA - imię żeńskie pochodzące od imienia Martyn, Marcin. Na gruncie języka polskiego pojawia się dopiero w nowszych czasach. Martyna to kobieta subtelna o nieprzeciętnej intuicji, szybkiej i trafnej decyzji, dobry znawca ludzkiej natury. Powinna posiadać wszechstronne wykształcenie. Lubi przyrodę i dobre filmy, jak również nowoczesne ubiory. Nie znosi aby jej rozkazywano. Zawsze chce świetnie wyglądać, dlatego ma duże wymagania dotyczące portfela swojego wybranka. Lubi podejmować ryzyko i nie zawsze dobrze na tym wycodzi, jednak lepiej nie próbować przemówić jej do rozsądku, bo się obrazi. Kiedy już pokocha, to chętnie dba o dzieci, męża i dom.

MARZANNA - przekształcenie imienia Maria, lub Marian. Imię pochodzenia hebrajskiego, oznacza osobę ukochaną przez Boga, napawającą się radością. jednak Marzanna, w odróżnieniu od Marii potrafi być chłodna, zasadnicza, wybuchowa. Kobieta o tym imieniu podchodzi z dystansem do mężczyzn, jak i do całego życia. Twardo stąpa po ziemi i nie często błądzi w chmurach. Kiedy zdecyduje się na związek, ustala twarde zasady, których pod żadnym pozorem nie złamie. Dzieci trzyma krótko, ale wychowuje je na dobrych ludzi. Zawsze trzyma stronę swojego męża.

MARZENA - imię żeńskie, pochodzenia hebrajskiego: w przenośni można je tłumaczyć jako: być pięknym, wspaniałym, ukochanym przez Jahwe czyli Boga, miłującym Boga. Imię Marzena to prawdopodobnie zdrobniała postać od imienia Małgorzata. Imię to otoczone jest szczególną czcią w świecie chrześcijańskim. Marzena to osoba konserwatywna w swych przekonaniach. Jej charakter jest spokojny, rozsądny, prostolinijny i sprawiedliwy. Jest kobietą subtelną, postępującą intuicyjnie, zgodnie ze wszystkimi regułami prawdy. Zna doskonale naturę ludzką oraz różne charaktery. Szybko podejmuje decyzje, które w zasadzie są trafne. Nigdy nie zmienia raz danego słowa. Ponosi pełną odpowiedzialność za rodzinę i dom. Lubi rodzić i wychowywać dzieci. Męża traktuje jako głowę domu, która musi zabezpieczyć rodzinie warunki materialne.

MATYLDA - imię pochodzi z języka germańskiego i oznacza męstwo w walce. Kobieta nosząca to imię nie jest wcale waleczna. Kieruje się w życiu raczej intuicją, a nie praktyczną wiedzą. Jest osobą szlachetną, subtelną, kulturalną. Lubi życie artystyczne, toteż utrzymuje ścisłe kontakty z aktorami. Sama także próbuje sił na scenie. Lubi pełną gamę kolorów. Ubiera się gustownie i tak by mogła zwracać na siebie uwagę. Chętnie i wcześnie zakłada rodzinę, troszczy się o dom, dobrze wychowuje dzieci. Umie stworzyć zgodną, harmonijną rodzinę. Swoim postępowaniem łagodzi kontrasty i unika konfliktów. Jest pracowita.

MILENA - imię słowiańskie. Jego pierwotne znaczenie łączy się z apelatywem "miły". Kobieta o tym imieniu jest uparta i niełatwo się zniechęca. Ma jednak słomiany zapał, jest popędliwa. Brak jej wyobraźni, co może prowadzić do kłopotów. Jest dumna i nie lubi przyznawać się do błędów. Milena to osoba towarzyska i wesoła, lubi otaczać się znajomymi i pragnie być adorowana przez mężczyzn. Ma wysokie ambicje i chce być najlepsza, dlatego ma duże możliwości zrobienia kariery na tle naukowym. Uwielbia być w centrum zainteresowania. Nie jest jej obojętny los innych, często pomaga w potrzebie. Milena nie jest stała w uczuciach, dopóki nie znajdzie tego właściwego kandydata na męża. Kocha dzieci i rodzinę.

MONIKA - pochodzi z łacińskiego. Każda Monika jest osobą spokojną, miłującą ład i porządek, lubiącą życie towarzyskie, ceniącą wysoce sielankę rodzinną. Na dobre układy i bezkonfliktowe życie, wpływa jej łagodny charakter o wielu cechach dyplomaty praktycznego. Ceni dobre stosunki w rodzinie i środowisku, dba o przyjaźń, ale zaniedbuje siebie. Swoje sprawy osobiste schodzą zawsze na dalszy plan. Bywa też rozrzutna, dlatego nieraz w życiu ma kłopoty gospodarcze. Jest także duszą typowo artystyczną, wrażliwą na piękno, dobrą muzykę, posiada doskonałe poczucie humoru.

Imiona męskie

A  B  C  D  E  F  G  H  I  J  K  L  Ł  M  N  O  P  R  S  T  U  W  Z

ADAM- to najbardziej rozpowszechnione imię męskie jest pochodzenia hebrajskiego lub arabskiego, a oznacza tyle co zbudowany z czerwonej gliny lub połączony z drugą osobą. Niektórzy wywodzą je z języka sumeryjskiego od słowa ada-mu - mój ojciec lub akkadyjskiego- ad-mu - zrodzony. Na jego popularność wpływa ciągle fakt, iż Adam był pierwszym ojcem ludzi. Polski Adam jest mężczyzną niezależnym, stanowczym, zdolnym do założenia rodziny i kierowania jej losami. Jest rozsądny, trochę nawet zarozumiały, skłonny do przyjmowania pochlebstw i pochwał pod swoim adresem. Jest przezorny , a nieraz nawet przebiegły, co wypływa z braku zaufania do ludzi i samego siebie. Ceni spokój, sielankę rodzinnego domu, lubi przyrodę kocha dzieci. Dużą wagę przywiązuje do ubioru i swojego wyglądu zewnętrznego. Jest mało inteligentny. Rzadko składa wizyty lub przyjmuje gości. Dość często uzewnętrznia swoje zazdrości, wywołując nieraz z tego powodu awanturę.

ARDIAN - imię męskie łacińskiego pochodzenia. Pierwotnie znaczyło człowiek pochodzący z miejscowości Hadria (Adria) w okolicach Wenecji. Znane jest u nas jako imię cesarza rzymskiego Hadriana oraz sześciu papieży. Św. Adrian czczony był w średniowiecznej Francji jako patron od nagłej śmierci, od zarazy, a także jako patron żołnierzy i kowali. W Polsce imię to nie należało do częstych, choć w ostatnich latach jest nadawane. Osoba o tym imieniu ma artystyczną naturę. Adrian jest uduchowiony, skromny, wolny od ambicji. Zwykle odnoszący sukcesy jako malarz, pisarz albo muzyk.

ALEKSANDER- imię Aleksander jest pochodzenia greckiego, a znaczy człowiek broniący mężów. Jest on osobą otwartą na wszelkie nowości życiowe, chętnie upowszechnia je i uchodzi za człowieka nowoczesnego. Jest pracowitym mężczyzną , ale ma inklinacje do wyglądu życia, rozkoszy i przyjemności, co może spowodować oddanie się lenistwu. Póki to nie nastąpi jest dobrym mężem , świetnym ojcem i troskliwym gospodarzem. posiada zacięcie do uprawiania rozrywki , ma bowiem duże poczucie humoru.
Jest elokwentny, lubi słuchać muzyki i czytać książki. Jeżeli nie pochłonie go zamiłowanie do sztuk pięknych , zdobywa zawód adwokata lub lekarza. Osiąga sukcesy w swym zawodzie.

ANDRZEJ- to imię wywodzi się z języka greckiego i oznacza typ prawdziwego męża , mężczyzny. Posiada naturę odważną , szczerą , niezwykle wnikliwą. umie nie tylko inicjować przedsięwzięcia , ale również sprawnie je przeprowadzać. Jest uzdolnionym kierownikiem , chętnie radzi innym jak trzeba daną sprawę załatwić. Wyróżnia się w działalności publicznej, służy chętnie drugim. Szczególną troską otacza tych , którzy wiele wycierpieli, a jego łagodny charakter jakby uzdrawia cierpiących. posiada uzdolnienia telepatyczne. Kierując się tymi atutami, bardzo dobrze układa sobie życie, dobiera dobrą żonę a dzieci wychowuje na dobrych obywateli. Jego potomstwo ma wielkie szansę, by w życiu naukowym odegrać wielką rolę. Założone przez Andrzeja ognisko rodzinne może uchodzić za wzór do naśladowania. ARKADIUSZ - imię męskie pochodzące z języka greckiego. Arkadikós oznacza pochodzącego z Arkadii, znanej jako kraina szczęśliwości. Mężczyzna o tym imieniu jest optymistą, wesołkiem, który w każdej sytuacji potrafi wprowadzić radosny nastrój. Uważany za przystojnego, szarmanckiego człowieka, ma duże powodzenie wśród kobiet i wzbudza szacunek mężczyzn. Nie przepada za nauką i zdobywaniem wiedzy przez co nie może osiągnąć sukcesu w życiu, bowiem same zdolności bez wykształcenia w jego przypadku nie wystarczają. Lubi przewodzić grupami ludzi i dobrze mu to wychodzi. Kocha swoją żonę i dzieci, chętnie zajmuje się domem.

ARTUR- jest to imię celtyckie, a znaczyć może: niedźwiedź kwitnący młody lub też wysoki, szlachetny. Mężczyzna o tym imieniu jest dużą indywidualnością dlatego chodzi własnymi drogami, kieruje się zasadami jemu tylko znanymi. Jest żądny władzy dlatego też popada w konflikty z otoczeniem. Jego energia, skrupulatność, sposób analitycznego patrzenia na sprawy ułatwiają mu zwycięskie wyjście z kłopotów. Może dawać przykład jak należy żyć oszczędnie a zarazem nie w skąpstwie. W przypadku potrzeby służy drugim radą i pomocą. Docenia szerokie znajomości, dba o towarzyskie kontakty, odbywa podróże. Lubi otaczać się niewiastami, przecenia znaczeni miłości w życiu dlatego popada nieraz w trudności natury finansowej. W rodzinie nie odnosi sukcesów. Miłostki nieraz przysłaniają mu dalsze plany życiowe.

BARTŁOMIEJ - ten wyraz jest pochodzenia aramejskiego, znaczy syn oracza. Sylwetka niezwykłego mężczyzny, godnego zaufania, dobrego, uczciwego, powszechnie szanowanego za swoją pracowitość. Z przekonań jest konserwatystą, dlatego niewiele osiągnie ponad utarte już schematy. Jest wielkim miłośnikiem ogniska domowego i rodziny. To przywiązanie do własnego gniazda wpływa na całe środowisko, bowiem współmieszkańcy idą za jego przykładem i czynią wiele na rzecz rodzinnych miejscowości.

BENIAMIN - imię męskie pochodzące z języka hebrajskiego. Ben-jamin - syn prawicy, oznacza dziecko szczęścia. Wg Biblii był najmłodszym (dwunastym) synem Jakuba i Racheli. Stąd w polszczyźnie wyraz pospolity beniaminek oznaczający najmłodszego syna w rodzinie lub w określonym zespole. Osoba o tym imieniu jest zazwyczaj spokojna, zamyślona i wyciszona. Pragnie być w centrum zainteresowania, jednak nie przepada gdy ktoś zbytnio wychwala jego zalety. W życiu zawsze mu się powodzi i gdy tylko zechce potrafi osiągnąć każdy cel. Mężczyzna o tym imieniu jest dobrym ojcem i kochającym mężem, ale niezbyt interesuje się domem.

BERNARD-imię pochodzenia germańskiego, a w dowolnym tłumaczeniu znaczy potężny jak niedźwiedź lub człowiek o niedźwiedziej sile. Mężczyzna o tym imieniu jest osobą mocną, zdrową, pracowitą, żądną władzy. Te upodobania do kierowania ludźmi przysparza mu zmartwień. W takiej sytuacji popada w melancholijny nastrój, a po dłuższym czasie depresji może nawet stać się sceptykiem. Wtedy jest bardzo trudny w kontaktach z ludźmi, nie trafiają do niego żadne argumenty, zamyka się w sobie. Przy sprzyjających okolicznościach może zostać "uzdrowiony" i wtedy powraca do życia w społeczności jako twórczy i pozytywny człowiek.

BŁAŻEJ- jest określeniem osoby z rodu Blasia się wywodzącej, a oznacza to sepleniący. Polski Błażej jest mężczyzną o bardzo wybujałej indywidualności, niezwykle wrażliwy i stale silący się na oryginalność. Pragnie tym imponować innym. Ma zadatki by przewodniczyć innym, jest bowiem odważny, dobry organizator, elokwentny, ma uzdolnienia oratorskie. Potrafi również dopracować cię cech dyplomaty. Jest agresywny, impulsywny, nerwowy. Jedynie niewiasta może go ułagodzić, a wtedy staje się wzorowym mężem, dobrym ojcem i wspaniałym przyjacielem. Jest wierny jednej miłości, nie uznaje miłosnego rozbujania.

BOGDAN- to imię jest słowiańskie, a można je określić jako ktoś dany przez Boga. Osoba o tym imieniu jest subtelna, dobra i zasadna. Nie daje się powodować drobnymi niepowodzeniami, ale uparcie dąży do celu. Spotykają go w życiu powodzenia, otrzymuje wysokie stanowiska i jest wtedy szczęśliwy. W takiej sytuacji chętnie służy innym radą i pomocą. Ma duże poczucie własnej wartości i godności. Bardzo ceni spokój i sprzyjające warunki do pracy. W swych dociekaniach nie jest zbyt skrupulatny, co może przysporzyć mu kłopotów. Nie zawsze tez potrafi dotrzymać słowa. Czasem zachowuje się jak lekkoduch. Poprawny w małżeństwie, niedbały w domu.

BOGUSŁAW- imię słowiański, osoba je nosząca sławi Boga. Jest ona szczera, ambitna i pracowita- posiada wrażliwą naturę , bardzo rozwinięte uczucie altruizmu, Bogusław jest w całości oddany rodzinie i zawsze jej służy. Chce być dobrym mężem, przykładnym ojcem i wzorowym wychowawcą. Chętnie poświęca się zawodowi nauczycielskiemu. Przez całe życie pracuje nad sobą, doskonali swoje metody pedagogiczne, ma również uzdolnienia pisarskie. Posiadając również odrobinę satyrycznego spojrzenia na świat próbuje na estradzie swoich sił, ale z miernym skutkiem. zadowala się sukcesami wychowawczymi w swoim środowisku. Lubi podróże , przygody, dlatego chętnie odwiedza kraje egzotyczne. Jest prawdomówny, ceni towarzystwo, dobiera sobie przyjaciół.

BOLESŁAW- to imię jest w zupełności piastowskie, a oznacza mężczyznę sławnego, posiadającego wiele sławy. Osoba o tym imieniu jest prostolinijna, konkretna, sprawiedliwa, wyczulona na ludzkie nieszczęścia. Chętnie służy pomocą i radą innym ludziom, jest zaradna i umiejąca dobrze gospodarzyć. Przy swych zdolnościach, może stać się dobrym przykładem. Bolesław jest mężny, dobry patriota, wzorowy ojciec i ceniony dyplomata. Posiada otwarty umysł, chłonie wszystko co nowe i dobre. Bywa, że jest przekorny dla utrzymania tempa i kierunku obranej drogi życiowej. Nie lubi kolorów jaskrawych, przywiązuje się do jednej niewiasty, dzieci wychowuje przez pracę. Lubi przyjmować gości i chętnie składa wizyty. Jest towarzyski. W nauce może osiągnąć duże wyniki.

CEZARY - jest to imię pochodzenia łacińskiego, a oznacza - urodzony w wyniku cesarskiego cięcia. Osoba o tym imieniu jest typowym mężczyzną, o trwałych i dobrych cechach charakteru. Jest pracowity, lubi pogłębiać wiedzę, ciągle doskonali swój warsztat zawodowy. Osiąga szybko sukcesy, dorabia się, zakłada rodzinę. Cezary jest stały w miłości, nie uznaje małżeństwa partnerskiego, jest pod tym względem konserwatystą. W podobnym duchu wychowuje swoje dzieci. Troszczy się o ich edukację, cieszy się z ich sukcesów naukowych. Ma inklinacje do przewodniczenia w środowisku, w czym czynnie asystuje mu żona oraz wielu przyjaciół. Na tym polu może osiągać wybitne rezultaty. A ponieważ jest nerwowy, impulsywny, swoje plany życiowe krzyżuje nieprzemyślanymi decyzjami.

CYPRIAN - mimo, iż imię to ma w swoim źródłosłowie nazwę greckiej wyspy Cypr, jest ono na wskroś łacińskie, a oznacza - człowiek Cypru - Cypryjczyk. Mężczyzna o tym imieniu jest bardzo uczciwym człowiekiem, konsekwentnym w postępowaniu i dążeniu do celu. Swoimi umiejętnościami i pracą służy nie tylko sobie, własnej rodzinie, ale również sąsiadom, bliskim i znajomym. Nie jest zazdrosny, jest uczynny, szczery, solidny w wykonywaniu zawodu. Do znajomości i stosunków towarzyskich przywiązuje dużą wagę, toteż wydaje przyjęcia i składa wizyty. W małżeństwie jest dobrym współmałżonkiem, zgodnym partnerem, dobrym ojcem. Nieustępliwie walczy z obłudą, kłamstwem, lekceważeniem starszych, lenistwem. Nie uznaje anarchii, ceni demokrację.

CZESŁAW - imię słowiańskie. Osoba o tym imieniu jest mężna, taktowna i sprawiedliwa. Bacznie obserwująca ludzi i wydająca o nich sprawiedliwe osądy. Potrafi szybko podejmować decyzje, co powoduje kłopoty towarzyskie. Jest przy tym trochę uparty, chce innym narzucać swoje zdanie. Chciałby kierować ludźmi, ale jest w tym względzie antytalentem. Lubi spokój, zgodę ale tylko taką, która płynie z jego przekonań o słuszności postępowania. Popada nieraz w konflikty, jest bowiem nawet nietolerancyjny. Chciałby wolności działania i myśli, ale tylko w stosunku do siebie - Innym a zwłaszcza podwładnym absolutnie nie daje tego przywileju. Po chwilowych sukcesach samokształceniowych i osiągnięciu pewnego poziomu wiedzy, przestaje pracować nad sobą i staje się półinteligentem. Zarozumiałość trzyma go w pewności, że to co robi jest dobre. Grzeszy pychą i zarozumialstwem.

DAMIAN - imię męskie przyjęte do polszczyzny z łacińskiego imienia Damianus. Związane jest prawdopodobnie z imieniem greckiej bogini Damios. Jego etymologia nie jest jasna, niektórzy twierdzą, iż oznaczało pierwotnie pogromca, poskramiacz. Damian to silny i władczy mężczyzna. Nadaje się na stanowiska kierownicze, jest sprawiedliwy i uczciwy w stosunku do podwładnych. Lubi przyrodę i dalekie podróże, ale tylko w towarzystwie ukochanych osób. Nie należy do samotników. Najlepiej czuje się wśród rodziny i bliskich znajomych. Jest nieśmiały w stosunku do kobiet, lecz kiedy już pozna "tą jedyną", zawsze będzie wiernie stał przy jej boku.

DANIEL - to imię jest pochodzenia biblijnego, znaczy - silny jest mój Bóg. Mężczyzna obdarzony imieniem Daniel, jest człowiekiem odpowiedzialnym, pełnym zaradności, dobrym gospodarzem i organizatorem. Potrafi ująć innych i prowadzić do końca podjęte dzieło. Posiada wiele inicjatyw, które konsekwentnie realizuje. Nie znosi słomianego zapału, nie uznaje trudności. Jest człowiekiem szlachetnym, mądrym i słownym. Ma dar intuicyjnego przewidywania biegu wydarzeń, potrafi zjawiska przyrodnicze logicznie kojarzyć z sobą oraz interpretować. W środowisku może uchodzić za proroka. Za bardzo dba o swoje wygody, a mniej troszczy się o dobrobyt swej rodziny, wykształcenie dzieci, życie żony. Z tego powodu ludzie są mu przeciwni.

DARIUSZ - jest to imię pochodzenia perskiego oznaczające - podtrzymujący dobro. Imię o dość długim rodowodzie. Już w starożytności było nadawane władcom perskim i wielu dostojnikom państwowym. Właściciel tego imienia uważa się za powołanego do odegrania niebagatelnej roli w życiu. Starannie opracowuje plany swojej ekspansji i uparcie dąży do ich realizacji. Lubi sprzeciwiać się dla zasady. Nie można mu jednak odmówić walorów towarzyskich. Pragnie błyszczeć na tle otoczenia.

DAWID - jest to imię o rodowodzie biblijnym, a znaczy - kochania głodny. Mężczyzna godny uwagi i polecenia, albowiem może wiele osiągać. Jest pracowity, posiada zdolności organizatorskie, zmysł dyplomaty, spryt handlowca. Jest również pomysłowy, ambitny i konsekwentny. Lubi brać na siebie wielką odpowiedzialność, a zwłaszcza materialną. Ceni wartość majątku, mimo to jest hojny i skłonny udzielać pożyczek. Ma umysł zdolny do nauk ścisłych. Nauka często przysłania mu całkowicie życie prywatne, któremu zbyt mało poświęca uwagi. Zaniedbuje żonę, rodzinę, dom. Ma skłonności do zajmowania się tematami religijnymi. Ceni sztuki piękne, zachwyca się historią. Posiada uzdolnienia artystyczne, jednak nigdy do tego wagi nie przywiązuje

DOMINIK - imię łacińskie: dominicus - oznaczające Pański, należący do Boga. Osoba bardzo religijna, w pobożności wychowuje swoje dzieci, w przekonaniach jest konserwatywna. Posiada umysł o szerokich horyzontach, otwarty na wszystko, krytyczny w stosunku do niepewnych sytuacji. Człowiek o imieniu Dominik woli wcześniej palcem dotknąć, niż później cały się poparzyć. Lubi dociekać prawdy, czyni naukowe badania i osiąga na tym polu dość dobre rezultaty. Osoby te są tak bardzo przeświadczone o słuszności swojego postępowania, że gdy ktoś chciałby choć odrobinę powątpić, popadają w nastrój melancholii, powątpienia i zamykają się w sobie na dłuższy czas. Niekiedy taka sytuacja potrafi wytrącić ich zupełnie z równowagi. Są to przeciętni mężowie, zwyczajni ojcowie, ale za to dobrzy kochankowie - często i chętnie zmieniają swoje miłosne zainteresowania.

ERNEST - to imię jest pochodzenia germańskiego. Osoba o tym imieniu jest oryginalna z urodzenia, zdolna do wszelkich wyczynów, może nawet poczynić wynalazki. Kocha rzeczy piękne, a więc i ładne kobiety. Do małżeństwa nie przywiązuje większej wagi. Jest szczery, szczodry, kochliwy, zazdrosny. W zawodzie kupieckim może odegrać wybitną rolę, bowiem docenia pieniądz i rozgłos. Dba o swoje dobre imię, troszczy się o kontakty towarzyskie, bywa na przyjęciach, wydaje uczty. Chce być człowiekiem "światowym". Może także odegrać rolę odkrywcy lub lekarza. Nadaje się również na skrzypka.

ERYK - wywodzi się z języka germańskiego lub skandynawskiego i znaczy - król zaszczytnie panujący. Mężczyzna o tym imieniu jest trudny we współżyciu, posiada krytyczny umysł, jest dociekliwy, ale również pobudliwy, mało odporny na opinie o nim. Bywa szalony, impulsywny, ale zarazem pobożny i szczodry. Niezbyt chętnie ulega wpływom innych, ale gdy ktoś zjedna go sobie, jest wtedy człowiekiem dobrym, zrównoważonym, kulturalnym, szlachetnym. Jest wtedy bardzo zabawny, pełen humoru, wymowny i zaradny. Potrafi prawidłowo ocenić obrazy, muzykę, sztukę teatralną. W czasie swej depresji psychicznej wszystkie te zalety jego charakteru nie ujawniają się. Ma również zadatki, by być dobrym tancerzem. W małżeństwie jest trudny, jako ojciec - troskliwy, przyjaciel poprawny.

FILIP - to imię wywodzi się z języka greckiego - znaczy w przybliżeniu znawca koni. Osoba nosząca to imię jest obdarzona wielką, wrażliwą naturą, sporą energią, pomysłowością, a nawet przebiegłością, potrafi "z niczego zrobić coś". Na otoczenie wpływa jak uzdrawiający eliksir, jedna ludzi, godzi zwaśnionych, przewodniczy im w ważkich, historycznych wydarzeniach. Jest niezwykle obowiązkowy, szczery, sprawiedliwy i bardzo hojny. Musi bardzo dbać o to, by swojego majątku nie rozproszyć na cele charytatywne. Nie powinien być współwłaścicielem majątku lub interesu, ponieważ mógłby zostać oszukany. W domu dobry gospodarz, jako mąż wzorowy, a jako ojciec wymagający i troszczący się o przyszłość swoich dzieci.

FRANCISZEK - imię wywodzi się z germańskiego i znaczy wolno urodzony. Polski Franciszek jest człowiekiem stałym, konserwatystą, uparcie dążącym do celu. Lubi być ambitnym, chętnie bywa uczuciowym, oryginalnym altruistą - ale czyni to raczej na pokaz. W gruncie jest człowiekiem rządnym władzy, pewnym siebie, lojalnym wobec władzy, niezależny w środowisku, ceniący wolność myśli i działania. Często popada w anarchię, a wtedy staje się mściwym, złym mężczyzną. Ma inklinacje do zagłębiania się w tajemnice wiary, życia oraz śmierci. Lubi nadużywać alkoholu oraz różnych innych płynów podniecających. Jest zwolennikiem wygodnego życia, beztroskiego spędzania czasu, obojętnego przyjmowania wszelkich zmian. W zasadzie realizuje wszystkie swoje plany życiowe.

GRZEGORZ- jest imieniem pochodzenia greckiego, a znaczy gorliwy, czuwający. Jest osobą o niezwykłej osobowości : szlachetny, uczuciowy, dobry, inteligentny. Umie zawsze znaleźć się właściwie w każdej sytuacji i w każdym otoczeniu. Swoim eleganckim sposobem zachowania się potrafi zaraz wyróżnić się - chociaż wcale o to nie zabiega. Jest bardzo naturalny w zachowaniu, krytyczny w stosunku do siebie, zmienny w miarę potrzeby, stały w chwilach tego wymagających. Lubi życie bogate, zastawne uczty, sute przyjęcia, eksponowane towarzystwo. Grzegorz lubi wiele podróżować, odbywa dalekie eskapady, nie zawsze kończy je w pełni zadowolenia i chwały. Często popada w zależności materialne od różnych osób bądź też instytucji czy organizacji. Życia rodzinnego prawie nie prowadzi, żonę traktuje jako konieczność, dzieci toleruje dla przedłużenia żywotności rodu. Ceni wolną miłość, szaleje za ładnymi niewiastami, wywołuje afery miłosne.

HENRYK - imię pochodzenia germańskiego, znaczy pan domu, władca ojczyzny. osoba o tym imieniu jest pewna siebie, zdecydowana konsekwentnie realizować swoje plany życiowe. Dąży do celu wszelakimi sposobami, nie rezygnując nieraz z pokonywania przeszkód siłą. Zraża sobie przy tym ludzi, naraża na nieporozumienia. A ponieważ w zasadzie jest prostolinijny, jakoś w konsekwencji wychodzi z tych opresji. Jest dobrym rzemieślnikiem, światłym gospodarzem, uzdolnionym artystą. Nie we wszystkich tych dziedzinach odnosi sukcesy. Lubi dom, żonę i dzieci. Jest zwolennikiem wychowywania poprzez pracę. Daje przykład innym jak należy sprawiedliwie postępować. Jest utalentowanym mówcą, dlatego łatwo pociąga za sobą innych, potrafi im przewodzić, a w razie potrzeby być rozjemcą. Nie znosi obłudy, kłamstwa.

HUBERT - imię pochodzenia germańskiego i oznacza sławny rozum. Osoba o tym imieniu najczęściej odpowiada tym ogólnym charakterystykom, bowiem przez życie dąży do zdobycia wiedzy, kształci się, uszlachetnia swój charakter, uczy się jak żyć, by po sobie zostawić jak najwięcej. Jest odważny, nie zraża się szybko, postępuje zgodnie z zasadami logiki i etyki. Posiada niezwykłą pamięć, dlatego często zabiera głos publicznie. Może być autorem dobrych pogadanek radiowych. Dzięki pracowitości zdobywa majątek, prowadzi wygodny tryb życia, edukuje swoje dzieci właściwie, dba o byt rodziny. Jest wzorowym mężem i przykładnym ojcem.

IRENEUSZ - to imię pochodzi z greckiego słowa oznaczającego spokój. Osoba nazwana tym imieniem jest pełna temperamentu, zapobiegliwa, bywa dobrym organizatorem. Bierze udział w znaczących przedsięwzięciach o charakterze państwowym. Jest lojalny wobec władzy i rodziny, a także własnych idei. Bywa też hojny, a nawet rozrzutny, a zwłaszcza wtedy, gdy przychodzi nabywać modne ubiory. Jest ekstrawagancki, ceni dobre jedzenie, lubi podróże egzotyczne. Szanuje swój kraj i swoją rodzinę. O żonę i dzieci jest zazdrosny. Nie lubi krytyki. W postępowaniu stanowczy i chętny do służenia innym.

JACEK - imię pochodzi z łaciny. Osoba o tym imieniu jest niezwykle twórcza, duża indywidualność. Może osiągnąć sukcesy w twórczości literackiej albo scenicznej. Może również zaprzepaścić swoje uzdolnienia i stoczyć się na margines życia. Póki to nie nastąpi, Jacek jest pewny siebie, energiczny, niezależny, wybuchowy, apodyktyczny, drobnostkowy. Często popada w konflikt z otoczeniem, albowiem zawsze uważa siebie za autorytet we wszystkich sprawach. Ceni kontakty towarzyskie, lubi podróżować, modnie się ubierać, jadać w luksusowych restauracjach, imponować kobietom. Lubi często zmieniać kobiety, jest niestały w uczuciach. O rodzinę i dom nie dba. Idzie w tym kierunku, z którego zawieją pomyślne wiatry. Nie ma własnych, trwałych idei. W takim też duchu wychowuje dzieci.

JAKUB - to imię jest hebrajskie i oznacza - niech Bóg zachowa. Osoba o tym imieniu jest energiczna, posiada zmysł organizatorski, umie wypracować sobie metody postępowania i pracy. Ta systematyka przysparza mu sukcesów oraz przyjaciół. Ceni towarzystwo, szanuje rodzinę, kocha żonę. Jest dobrym gospodarzem, miłym mężem i świetnym ojcem. Dba o edukację swoich dzieci, kształci je na wybitnych naukowców. Szanuje opinię innych wydawaną na temat jego rodziny, dba by nie została utracona. Jest przy tym mężczyzną inteligentnym, kulturalnym, dobrze ubierającym się. Sam jest żądny wiedzy, dlatego ciągle dokształca się i poszerza swoje horyzonty. Ceni wiedzę z zakresu medycyny. Jest zdecydowanym wrogiem kłamstwa, oszustwa, złego stylu bycia. Szanuje niewiasty, jest wierny swojej żonie. Dba o dom.

JAN - to imię ma swój rodowód w języku hebrajskim i znaczy - Bóg jest łaskawy. Osoba z tym imieniem jest dobra, sprawiedliwa, pracowita, szanująca stary obyczaj, kulturę i doświadczenie ludzi. Umie łączyć stare dzieje z nowoczesnym doświadczeniem. Jest dobrym rzemieślnikiem - artystą, ma złotą rączkę do wszystkiego. Swoje umiejętności i doświadczenie życiowe chętnie upowszechnia i przekazuje młodszym. Jest dobrym pedagogiem i wychowawcą. Ma naturę, którą ujmuje ludzi, jest szczery, hojny, lubi spokój i zacisze domowe. Do życia rodzinnego bardzo się przywiązuje, szanuje żonę, kocha dzieci. Jest zwolennikiem twardego wychowania. Lubi podróże, kocha przyrodę, ceni towarzystwo, szanuje tradycję. Jest wielkim patriotą. Może być dobrze sytuowany.

JAROSŁAW - to imię jest słowiańskie, a oznacza - ostry, surowy. Jest człowiekiem sceptycznym, przezornym aż do przesady, podejrzliwym, zazdrosnym. Nie nadaje się na kierownicze stanowiska. Nie umie współpracować z ludźmi, łatwo sobie ich zraża, popada z nimi w konflikty. Jest dość dużym bałaganiarzem, mało zorganizowany, psychicznie nierówny, zdolny do stronniczych ocen. Bywa, że jest prostolinijny, sprawiedliwy, to znowu staje się krańcowo stronniczy, niesłusznie oceniający ludzi. I mimo, że jest mężczyzną pracowitym, to jednak nie spotyka się z uznaniem współpracowników. Nie umie wychować dzieci, nie dba o nie, chętnie zmienia żony. Jest nielojalny wobec władzy. Uznaje tylko to, co może uważać za swoje. Nadaje się na handlarza lub na komiwojażera. Nie umie być dyplomatą.

JERZY - wywodzi się z greckiego, a znaczy uprawiający rolnik. Jest skromny, prostolinijny, prawdomówny, sprawiedliwy. Jego naiwność i wiarę w dobre intencje, często wykorzystują inni ludzie, przysparzając mu kłopotów. Jest zapobiegliwy, staranny, ale zarazem rozrzutny, szafujący pieniędzmi. Lubi wystawne życie w domu, kocha żonę, szanuje rodziców, troszczy się o dzieci. Nie dba o swój zewnętrzny wygląd, chodzi niedbale ubrany. Chce natomiast, by jego żona chodziła modnie ubrana i podobała się innym. Lubi być nieco zazdrosny. Jego charakter jest dość nierówny, od rzeczowości, usposobienia wręcz humorystycznego, łatwo popada w melancholię, złość i depresję. Jest domatorem, nie lubi podróży, lubi zarobek i dostatnie życie.

KAMIL - imię pochodzenia rzymskiego, a znaczy - szlachetny chłopiec lub pomocnik kapłana. Osoba o tym imieniu jest zagadkowa, interesująca i pociągająca innych. Potrafi swoją osobowością zauroczyć towarzystwo. Chętnie i wiele przebywa poza domem, umie znaleźć się w obcym środowisku. Jest gruntownie wykształcony, posiada dar popularyzacji wiedzy, krytycznie odnosi się do pseudonaukowych doświadczeń. Jest lubiany, ale i nienawidzony, dla jednych dobry, dla drugich zły. Nie przywiązuje się do żony, ani dzieci. Domu rodzinnego nie prowadzi. Lubi zmieniać kobiety, jest bardzo zazdrosny, potrafi wywoływać afery miłosne.

KAROL - imię pochodzenia germańskiego, a znaczy mąż. Jest człowiekiem szlachetnym, kulturalnym, inteligentnym i dobrze wychowującym dzieci. Jest przywiązany do rodziny i domu. Lubi nieraz podróżować, gdzie zabawia się jako znakomity orator. Z uwagi na swój krępy wygląd, atletyczny, jest wielkim oryginałem. Z przekonań jest konserwatystą, w sposobie bycia - człowiekiem postępowym. Chętnie udziela rad i pomocy drugim, wychowuje młodzież na wzorach tradycyjnych, jest pedagogiem. Można w zupełności na min polegać.

KASPER (KACPER) - imię męskie. Jego pochodzenie i znaczenie nie jest pewne, istnieje przypuszczenie, iż wywodzi się z perskiego gizbar - stróż skarbca, skarbnik lub jest skróceniem perskiego imienia Gathasper - wspaniały czy dbający o swoją cześć. Osoba o tym imieniu jest silna fizycznie, o typowo męskich kształtach, zdolna do wywoływania najrozmaitszych sytuacji - od całkowitej sielanki, do awantury i przelewu krwi. Do życia podchodzi dość lekkomyślnie, bagatelizując sobie zdanie innych osób. I choć z wyglądu jest człowiekiem miłym, kulturalnym, to jednak w gruncie rzeczy jest on przekorny, sarkastyczny, złośliwy. Lubi sam siebie, nie przecenia partnera życiowego, ani dzieci, stara się o dom by go prowadzić na dobrym poziomie. Dzieci wychowuje w żelaznej dyscyplinie. Jest czasem wylewny, to znowu zamknięty - bywa też usłużny, ale również niedostępny. Jest człowiekiem nierównym, jednym zdaniem - indywidualistą.

KLAUDIUSZ - łac.: Claudius, liczba mnoga Claudii - Klaudiusze, dwa odrębne rody rzymskie (pochodzenia patrycjuszowskiego z przydomkiem Appii, oraz pochodzenia plebejskiego z przydomkiem Marcelli); łac.: claudus - kulawy, chromy, wahający się; Imię nawiązujące do sławnego rzymskiego nazwiska rodowego, a jednocześnie oznaczające człowieka, który nie idzie prosto przez życie, waha się, jest pozbawiony pewności siebie.

KONRAD - ten wyraz pochodzi z germańskiego, a znaczy - śmiały w radzie. Mężczyzna tak nazwany, jest człowiekiem impulsywnym, nerwowym, ale zarazem dobrym, usłużnym. Posiada wysokie wykształcenie ogólne i kierunkowe. Lubi być upartym, a swojego broni do ostatka. Rzadko poddaje się, jest konserwatystą, broni swych ideałów zawsze i wszędzie. Jest człowiekiem twardym, mało predysponowanym, by kierować ludźmi lub im przewodzić. Łatwo popada w konflikt. Jako mąż jest niestały, ojciec wymagający.

KRYSTIAN - imię męskie greckiego pochodzenia (Chrystianos), do polszczyzny przejęte z łacińskiego christainus - chrześcijański, do Chrystusa należący, zwolennik, wyznawca Chrystusa, chrześcijanin. Osoba o tym imieniu posiada wybitną osobowość, jest wrażliwa, posiada zmysł dyplomatyczny. Czasem przy swojej wygórowanej ambicji i przezorności, popada w kłopoty. Przy życzliwości osób przeciwnej płci wychodzi z nich cało. Lubi kierować osobami przeciwnej płci. Jest towarzyska, lubi podróże, nie posiada uzdolnień artystycznych, ale swoje dzieci kieruje do roli aktorskiej lub lekarskiej. W zasadzie osoby te są konserwatystami, ale konieczne zmiany akceptują. To może przysporzyć im zmartwień, a nawet kłopotów, z których zawsze wychodzą jednak zwycięsko.

KRZYSZTOF - to imię pochodzi z greckiego, a znaczy - rodzący lub wyznający Chrystusa. Jest typem zmiennym, o nierównym charakterze. Raz spokojny, to znowu nerwowy, wybuchowy. Raz wesoły, raz przygnębiony. Jeżeli dobierze sobie partnerkę życia, to może przejść przez nie zwycięsko. Lubi podróże, różne towarzystwa. Ciągle szuka znajomości, bowiem łatwo ją sobie zraża. Gdy następują próby, wtedy można na niego liczyć, jest opanowany, spokojny, wytrwały i dociekliwy. Jako mąż - dobry, ojciec - poprawny, kochanek najlepszy. Lubi piękne kobiety. Wychowuje dzieci na ludzi nowoczesnych, z którymi ma później dużo kłopotów. Jest niezależny, kocha naturę i przyrodę, lubi podróżować. Z zawodu bywa przemysłowcem lub handlarzem. Nie zajmuje się sztukami pięknymi.

LESZEK - imię pochodzenia polskiego, a wywodzi się od słowa - iście czyli chytrość. Warto dodać, że od imienia Leszek pochodzi nazwa plemienia Lechici. Jest człowiekiem porządnym, statecznym, pracowitym, gospodarnym i zaradnym. Kocha swoją żonę, nie uznaje rozwodu, lubi dzieci, które wychowuje na dobrych obywateli. Zajmuje się tylko domem, pracą, nie interesuje go środowisko, towarzystwo, znajomości. Jest słownym mężczyzną, ma złotą rączkę, ceni spokój i porządek. Przebywa wiele na łonie natury.

ŁUKASZ - Pochodzenie tego imienia jest grecko - łacińskie, a w tłumaczeniu znaczy -urodzony o świcie lub pochodzący z Lucanii. Osoba tak nazwana jest człowiekiem systematycznym, przywykłym do stosowania w życiu wręcz naukowej metodyki postępowania., umiejącym poprawnie analizować zjawiska, posiadającym dobrą pomięć. Jest pracowity, punktualny, pilny. Nie posiada wykształcenia, mimo to zdolny jest do pewnej systematyki o organizacji życia na wzór naukowy. Na skutek braku dostatecznej wiedzy, często błądzi, ogranicza swoje działanie, zrzeka się wyróżnień i zaszczytów. Może żyć bardzo długo. Jako mąż jest przykładny, jako ojciec - wzorowy. Kocha rodzinę i tradycję. Nie znosi podróży.

MACIEJ - rodowód tego imienia jest hebrajski i znaczy dar od Boga. Zostało i ono tak przyswojone przez grekę, że niektórzy skłonni są twierdzić, iż jest ono greckie. Mężczyzna o tym imieniu jest dobry, szlachetny, prawie nigdy nie denerwuje się. Jest dokładny w ubiorze, stara się przestrzegać zasad prawidłowej wymowy, - chciałby być mówcą. Lubi zmieniać miejsce zamieszkania oraz pracy, szaleje za dalszymi podróżami. A ponieważ posiada zmysł dobrego organizatora, takie wycieczki udają mu się, wraca z nich pełen wrażeń i obfitych zarobków. Lubi młode niewiasty, toteż nieraz czyni eskapady w celach miłosnych. Uznaje wolną miłość. Ceni przyjaźń i dobre towarzystwo. Jest hazardzistą.

MARCIN - to imię pochodzi z łaciny, a utworzone zostało od Marsa, boga wojny. Człowiek o tym imieniu posiada twórczy umysł, jest dobrym organizatorem, może być trybunem ludu, bowiem zdobywa wielki autorytet. Na dobro jego imienia pracuje także żona, dzieci oraz tradycja rodowa. Marcin jest oddany rodzinie, kocha żonę, dobrze wychowuje dzieci. Jest skromny, lubi spokój, przebywa wiele na łonie natury. Posiada skromną osobowość, charakter ułożony, może za bardzo zamknięty w sobie. Nie jest w stanie siłą narzucać innym swojej woli. Udziela rad i pomocy materialnej innym.

MAREK - to imię również jest z łacińskiego i wywodzi się od imienia boga Marsa. Marek posiada dużą indywidualność twórczą, kocha sztuki piękne, potrafi odnieść duże sukcesy literackie. Jeżeli nie poświęci się tej dziedzinie sztuki, to odniesie powodzenie w naukach matematycznych. Jest skryty, lojalny, spokojny, pracowity. Potrafi w każdej sytuacji odnaleźć się, wyjść cało z każdej opresji, bowiem jest pewny siebie. Lubi bardzo wolność myśli i swobodę działania, - nie znosi gdyby ktoś narzucał mu swoje ramy organizacyjne. Ceni kontakt z przyrodą, lubi wygodne życie, smaczne potrawy, modne ubiory. Ma skłonności do zagłębiania się w tajemnice życia, śmierci i wiary. Może być dobrym mężem, wzorowym ojcem, szanowanym obywatelem.

MARIAN - to imię jest pochodzenia łacińskiego, a znaczy - należący do rodu Mariuszów. Mężczyzna o tym imieniu jest człowiekiem starannym, pracowitym, koleżeńskim, sprawiedliwym. Nie lubi by ktoś przewodniczył jego prywatnym sprawom, by mieszał się w jego życie. Potrafi sam rozwikłać swoje problemy, ułożyć je sobie i odnosić sukcesy. Nie umie czapkować ani pchać się bez wazeliny. Jest samodzielnym naukowcem, człowiekiem wykształconym, ma zainteresowania literackie oraz teatralne. Jeżeli wykaże cierpliwość i systematykę, to może być zauważony w literaturze i w teatrze. Posiada charakter wielkiego altruisty, służy innym w potrzebie, pomaga materialnie. Nie znosi obłudy, kłamstwa, zmiany przekonań, - jest konserwatystą. Więcej czasu poświęca sprawom publicznym, społecznym niż własnej rodzinie, dzieciom. Żonę bardzo kocha, dzieci kształci wysoko i cieszy się z ich sukcesów. Jest wzorowym patriotą.

MARIUSZ - imię męskie pochodzenia łacińskiego. Marius, liczba mnoga Marii oznacza : Mariusze, ród rzymski pochodzenia plebejskiego. Imię oznaczające osobę będącą członkiem rzymskiego rodu Mariuszów (wywodzącą się z tego rodu). Osoba tak nazwana, jest osobą wykształcaną, umiejącą służyć radą innym. Chętnie i często bierze na siebie wielkie odpowiedzialności, służy sprawom publicznym: Jest wielkim filantropem i człowiekiem dobrodusznym. Z konieczności odbywa dalekie podróże, które przynoszą, mu sławę i majątek. Jest pracowity, zaradny, lubi spokój. Rodzinie poświęca sporo uwagi, dlatego, jest dobrym współmałżonkiem, szanowanym rodzicem, przykładnym wychowawcą. Może być dyplomatą, albo rzeźbiarzem. Nie posiada uzdolnień literackich.

MATEUSZ - jest to imię pochodzenia hebrajskiego i oznacza - dany przez Boga. Mężczyzna o tym imieniu jest człowiekiem niezwykle odpowiedzialnym, prawdomównym, sprawiedliwym, dobrodusznym. Raz podjęte ustalenia i raz dane słowa, realizuje z żelazną konsekwencją, choćby miały mu przynieść straty. Jest konserwatystą w swych przekonaniach, wychowuje dzieci zgodnie z tradycją ojcowską, kocha żonę nad wyraz szczerze. Nie uznaje wolnej miłości. Ofiarnie służy sprawie publicznej, udziela pomocy innym osobom. Jeżeli obierze kierunek studiów humanistycznych - zostaje duszpasterzem.

MICHAŁ - to imię wywodzi się z hebrajskiego, a razem wzięte człony znaczą: "Któż jak Bóg". Mężczyzna o tym imieniu jest człowiekiem dobrym, statecznym, pogodnym, kulturalnym, inteligentnym i wykształconym. Posiada w sobie dar ujmowania innych, chętnie służy radą i pomocą. Często podejmuje się zadań których nie potrafi wykonać, stąd ma wiele trudności życiowych. Często jest lekceważony przez rodzinę, nie szanowany przez żonę. Sam troszczy się o dom, daje solidne wychowanie i wykształcenie dzieciom, ale to nie znajduje niezależnego uznania. Michał szanuje starszych, poważa tradycję, służy chętnie sprawom publicznym. Daje się poznać jako dobry kierownik. Nie umie sobie jednak poradzić z pieniędzmi i z tego powodu może mieć kłopoty. Nie troszczy się o swój wygląd, nie nosi się ekstrawagancko, ale zawsze ubrany jest nowocześnie. Posiada uzdolnienia literackie.

MIESZKO - imię pochodzenia słowiańskiego, najprawdopodobniej jest to zdrobnienie od imienia Miecisław (później używane jako Mieczysław), które w tłumaczeniu oznacza-sławny mieczem. Osoba o tym imieniu dąży do władzy i pieniędzy, jest dobrym kupcem, handlowcem i przemysłowcem. Mieszko jest człowiekiem prawdomównym i honorowym. Nie zawsze jest tolerancyjny wobec ludzi z pewnymi odchyleniami, jest tradycjonalistą jeśli chodzi o wychowanie dzieci. W małżeństwie jest dobrym mężem i wzorowym ojcem.

MIROSŁAW - jest to imię pochodzenia słowiańskiego, a znaczy- pokój sławiący. To samo znaczy imię Sławomir, które ma ten sam rodowód. Mirosław jest mężczyzną twardym, zdecydowanym na wszystko, wiernym i dobrym ojcem. Po swych młodzieńczych wybrykach stabilizuje swoje życie, staje się dobrą głową rodziny. Zdobywa intratny zawód, jest dobrze sytuowany. Dba o dom, kocha tradycję, szanuje rodziców. Nie znosi kłamstwa, plotkarstwa, walczy z oszustami. Nie toleruje zła, nie prowadzi podwójnego życia. Jest człowiekiem prostolinijnym.

NORBERT- to imię jest pochodzenia germańskiego. Znaczy- ktoś sławny z północy. Tak nazywana osoba jest wielkim znawcą natury ludzkiej i przyrody. Posiada wysokie wykształcenie biologiczne, może być dobrym wykładowcą. posiada dar mówienia i popularyzacji wiedzy. Norbert jest człowiekiem inteligentnym, kulturalnym, starannie się noszącym, żądny władzy. Posiada umysł twórczy , ujmującą osobowość, elegancką powierzchowność, a także duże poczucie humoru. ma dar zabawiania towarzystwa swoimi żartami. Jest dobrym ojcem, poprawnym mężem i kochającym tradycję mężczyzną. kocha książki. Nie znosi obłudy, kłamstwa i nietolerancji.

OLGIERD - imię to pochodzi z języka litewskiego, a w dowolnym tłumaczeniu jego poszczególnych członów, można uznać, iż w całości wyraz znaczy - mąż chwały, sławy. Mężczyzna o tym imieniu jest prostolinijny, o skrystalizowanych poglądach, inteligentny, kulturalny, prawdomówny, sprawiedliwy. Nie znosi kłamstwa, obłudy, zła. Przez całe życie walczy o sprawiedliwość, chce swoimi siłami pojednać ludzi, zaprowadzić porządek. Z tego powodu ma wiele kłopotów z ludźmi, którym nie podoba się sprawiedliwość i porządek. Olgierd posiada wysokie wykształcenie humanistyczne, posiada zdolności aktorskie, oraz dar popularyzowania wiedzy. Na tym polu może osiągnąć duże sukcesy. Jest człowiekiem sztuki, ma zdolności literackie, umie słuchać muzyki. Nie pretenduje do władzy, jest dobrym organizatorem. Ma skłonności do nadużywania alkoholu i oddawania się hazardowym upodobaniom. Kocha ładne panienki, jest poprawnym mężem, w miarę dobrym ojcem. Dużo i daleko podróżuje.

OSKAR - imię utworzone z języka germańskiego, a oznacza - Bóg, włócznia. Każdy Oskar posiada osobowość subtelną, nie narzucającą się. Ma charakter prawy, postępuje szczerze i sprawiedliwie, broni prawdy. Nieraz sceptycznie ocenia zjawiska i życie, co przysparza mu wielu nieprzyjaciół. Nie lubi zmian miejsca zamieszkania i pracy, jest domatorem. Nie ma zbyt wielkich chęci do wydajnej pracy, chciałby pokombinować, by lżej żyć. Nadaje się do handlu. Kocha przyrodę, lubi książki, umie słuchać muzyki. Nie chodzi do teatru, ani do kina. Nosi ubiory w tonacjach ciemnych.

PAWEŁ - imię pochodzenia łacińskiego, a wyraz ten znaczył kiedyś - mały. Mężczyzna tak nazwany jest człowiekiem ambitnym, dobrym, pracowitym. Potrafi szanować to co zarobi, swój majątek wielce sobie ceni, założoną rodzinę szanuje. Posiada uzdolnienia do przewodniczenia w życiu, inicjowania publicznych przedsięwzięć, kierowania działalnością społeczną. Jego skłonności do analizowania wszystkiego przydają się, bowiem służą precyzyjnemu określaniu przydziału pracy dla poszczególnych osób. Paweł jest zawsze zajęty pracą, nauką, bądź samokształceniem. To dało mu uzdolnienia do rozszyfrowywania ludzkiej natury. Ma silnie rozbudowane zmysły dotyku, posiada również rewelacyjną pamięć geograficzną. Jest wielkim miłośnikiem przyrody, lubi podróże. Nie posiada uzdolnień plastycznych. W rodzinie jest dobrym człowiekiem, w domu zaradnym.

PIOTR -to imię jest pochodzenia greckiego od słowa - petra, znaczy skała, opoka. Upowszechnione zostało przez chrześcijan jako imię łacińskie. Każdy Piotr jest człowiekiem dobrym, ambitnym, wrażliwym na ludzkie sprawy. Ma charakter prostolinijny, jest zawsze chętny do udzielania pomocy innym, oddaje się działalności charytatywnej. Jest bardzo uzdolniony w kierunku inicjowania najrozmaitszych akcji, a zwłaszcza artystycznych, kulturalnych. Posiada wysokie wykształcenie humanistyczne, jest uzdolniony literacko, ma absolutny słuch. Jest wybuchowy, nerwowy, chciałby wszystko od razu załatwić. Często popada w konflikty z otoczeniem, które nie lubi, by przypominano o jego powinnościach. Kocha młode niewiasty, nie śpieszy się do związku małżeńskiego, jest dobrym ojcem. Lubi towarzystwo, podróże. Nie znosi obłudy, kłamstwa, nieróbstwa. Jest patriotą.

PRZEMYSŁAW - pochodzi od słowiańskiego. Osoba tak nazwana jest człowiekiem dobrym, towarzyskim, wielce oddanym domowi i rodzinie. Lubi towarzystwo, kocha przyjaciółki, szanuje przyjaciół. Często dźwiga na swojej głowie zbyt wielką odpowiedzialność. Nie zawsze wychodzi z tego zwycięsko. Jest dość zaradny, lubi udzielać pomocy innym. Chciałby więcej robić niż starcza mu sił. Posiada recepty na rozwiązywanie spraw według własnych receptur. A ponieważ nie zawsze życie daje się dopasować do jego reguł gry, bywa rozczarowany, zniechęcony. Jest dobrym obywatelem, kochającym mężem, szanowanym ojcem. Ceni tradycję.

RADOSŁAW - to imię pochodzi z łaciny, a znaczy - sławny radością. Osoba o tym imieniu jest wymowna, kulturalna, inteligentna. Z zawodu może być przewodnikiem lub rzeźnikiem. Jest to człowiek o dużej dozie humoru, potrafi z uśmiechem iść przez życie. W działaniu jest dokładny, energiczny i konsekwentny. Lubi jednak by go do pracy zachęcano pochwałami. Jest skrupulatny, może być bankowcem lub księgowym. Ma również uzdolnienia muzyczne i literackie. Chciałby imponować innym swoim rozumem, dlatego ciągle się dokształca. Jako kierownik w fabryce natrafia na wiele trudności i kłopotów z ludźmi. Nie umie utrzymać władzy w swych rękach. Popada w nastrój melancholii.

RAFAŁ - jest imieniem hebrajskim, a tłumaczy się je - Bóg uzdrawia. Mężczyzna o tym imieniu jest człowiekiem statecznym, ułożonym, skłonnym do zgody. Cierpliwość ma dużą, ale nie pozwala za dużo w stosunku do siebie. Potrafi także zdecydowanie zareplikować słowem i czynem. Nie jest skory do nauki, z trudem zdobędzie zawód. Jest wątłego zdrowia, nie spieszno mu do małżeństwa. Jest koleżeński, towarzyski, lubi imponować innym. Nie lubi podróży, jest domatorem.

REMIGIUSZ - to imię pochodzi z łaciny i znaczy - człowiek robiący wiosła. Remigiusz jest mężczyzną dobrej budowy fizycznej albo słabego charakteru. Podoba się kobietom, ale w miłości do nich bywa niestały. Niezbyt szybko zakłada rodzinę, o dzieci troszczy się poprawnie. W życiu jest blagierem, bywa najczęściej niesłownym, wiele obiecującym innym. Nigdy nie dotrzymuje słowa. Lubi natomiast chwalić się swymi kontaktami, zabiega o układy towarzyskie, chce bywać w eksponowanym środowisku. Na początku udaje mu się to, ale po rozszyfrowaniu jego charakteru, ludzie lekceważą go. On nie przeżywa tego, tylko zabiega o inne kontakty. Jest człowiekiem z gruntu dziwnym.

ROBERT - Robert to imię pochodzenia germańskiego, a oznacza - sławny lub znakomity. Osoba o tym imieniu jest człowiekiem energicznym, dobrym organizatorem i znawcą psychiki ludzi. Swoje znawstwo wywodzi z wiedzy oraz praktyki, umie obserwować ludzi i świat. Ma uzdolnienia kierownicze, bywa często trafnym rozjemcą, służy chętnie ludziom. Z wyglądu jest osobą, która przyciąga innych, zachęca do kontaktów, zniewala do przyjaźni. Jest oddany żonie, dzieciom, kocha tradycje, szanuje rodziców, lubi przebywać w domu. Nie odbywa podróży. Jest patriotą. Lubi, gdy ktoś go chwali, - jest to dalszą zachętą do służenia sprawom publicznym.

ROMAN - imię to wywodzi się z łaciny, od nazwy Rzymu - Roma. Mężczyzna o tym imieniu jest urodzonym przywódcą, nadaje się na kierownicze stanowiska. Umie współpracować z ludźmi, troszczy się o ich byt, stara się wynagrodzić zaufanie w stosunku do niego. Posiada znakomitą pamięć, jest człowiekiem słownym, pracowitym, zaradnym. Nie ulega szybko depresji psychicznej, przed którą broni się pracując jeszcze dokładniej. Często kieruje się intuicją. Potrafi logicznie kojarzyć wydarzenia i łączyć je w związki przyczynowe. Prywatnie jest człowiekiem przeciętnym, mężem poprawnym, ojcem dobrym, dbającym o wykształcenie i wychowanie dzieci. Do tradycji nie przywiązuje wagi, szanuje starszych. Ma przyjazne stosunki z sąsiadami, często odbywa podróże.

RUDOLF - imię pochodzenia germańskiego. Osoba tak nazwana, jest w zasadzie wzorowym mężczyzną. Może czasem wyłamać się od tej reguły osobnik i wtedy jest mężczyzną złym z gruntu. Może to nastąpić na skutek wstrząsu małżeńskiego. Ale w większości każdy Rudolf jest mężczyzną zmysłowym, kochającym ładne panienki, mającym szerokie kontakty przyjacielskie i towarzyskie. Może dość często przeżywać depresje psychiczne, które przy słabej kontroli ze strony drugiej osoby, mogą zaprowadzić go na manowce. Ceni bardzo pieniądze i dobre interesy, z zawodu bywa handlowcem lub przemysłowcem, rzadziej przywódcą lub artystą. Każda uwaga pod jego adresem może całkowicie zdruzgotać jego charakter oraz dorobek życia. Lubi pochwały.

RYSZARD - to słowo wywodzi się z germańskiego i znaczy - potężny, bogaty, trwały. Każdy Ryszard jest człowiekiem upartym, stałym w swych przekonaniach, najczęściej bywa konserwatystą. Ceni wolność słowa i swobodę działania, dlatego samodzielnie dokształca się i docieka tajemnicy życia i śmierci. Często swoje życie rozwiązuje, kierując się intuicją. Jest przy tym mężczyzną stałym, lojalnym wobec rodziny, trwałym w swojej miłości do żony i dzieci. Jest wrażliwy na ludzkie niedole, dlatego często poświęca się działalności społecznej, charytatywnej. Wiele lat swojego życia poświęca kształceniu, zdobywa wysokie zaszczyty naukowe, otrzymuje honory i jest szanowany. Mimo, że jest miłośnikiem przyrody, rzadko przebywa na jej łonie. Czyta dużo powieści. Ceni żonę, po spartańsku wychowuje dzieci, jest wierny jednej miłości. Nie uznaje rozwodu. Jest religijny do przesady. Daje się czasem powodować i wciągać do niejasnych machinacji życiowych.

SEBASTIAN - imię utworzone na podstawie słowa greckiego sebastos - święty, znakomity, jest jednak imieniem łacińskim. Sebastian posiada charakter dobry, łagodny, naturę wnikliwą, sposób bycia kulturalny, subtelny. Z gruntu jest mężczyzną dobrym, nowoczesnym, szanującym tradycję. Jest zawsze zasadnym, rzeczowym, ale czasem może popaść w nastrój melancholii, depresji psychicznej. W takim przypadku tylko praca może ułatwić mu wyjście z trudnej psychicznie sytuacji. Po takich próbach Sebastian jest umocnionym duchowo człowiekiem, staje się silnym psychicznie mężczyzną. Wtedy ze zdwojoną energią zabiera się do pracy i nauki. Kocha żonę, szanuje rodziców, dzieci wychowuje na dobrych patriotów. Służy wiernie swej klasie z której się wywodzi. Lubi podróże.

SŁAWOMIR- imię słowiańskie w tłumaczeniu może być rozumiane jako sława i pokój. Sławomir jest mężczyzną żądnym władzy, sceptycznie nastawionym do współpracowników, udającym, że jest zapracowany, zajęty. Posiada wielki umysł, który zdolny jest do przeprowadzania analizy wszystkich zjawisk życiowych i oceny ludzi. Jest psychologiem, dlatego potrafi dobierać metody pracy do zestawu typów ludzkich. Nie posiada zbyt dużego temperamentu, jest mało towarzyski, lubi by go ceniono i wywyższano. Nie ma za grosz poczucia humoru, nie znosi krytyki pod swoim adresem. Jako mężczyzna jest dobrym przywódcą swojej rodziny. Nie uznaje zmienności w małżeństwie, kocha żonę, dobrze wychowuje dzieci. Może być pedagogiem.

SYLWESTER - to imię wywodzi się z łaciny od słowa silvestris - leśny, mieszkający w lesie. Każdy Sylwester posiada naturę twórczą, wrażliwą na ludzkie sytuacje, dolegliwości i radości. Posiada duże doświadczenie życiowe i sporą wiedzę, dlatego do ludzi podchodzi z dużą dozą sceptyzmu. Ta nieufność pozwala mu uniknąć wielu nieporozumień, kłopotów. Jest człowiekiem o łagodnym usposobieniu, życie traktującym niezwykle serio. Szybko zakłada rodzinę, kocha dzieci i dba o ich edukację. Sam nie posiada wykształcenia, dzieciom daje wysokie. Na dzieci przeznacza wszystkie pieniądze i cały swój majątek. Nie bywa w towarzystwie, ma niewielu przyjaciół, nie chodzi na przyjęcia, nie wydaje uczt. Jest mężczyzną skromnym, dobrym, pracowitym.

SZCZEPAN - imię wywodzące się z greki, od słowa stephanos-wieniec, korona. Toteż Szczepan jest dobry, pogodny, ambitny, lubiący chodzić własnymi drogami. Z tego powodu uznawany jest za wielkiego oryginała, odstającego sposobem bycia, zachowania a nawet ubioru od innych ludzi. Jest mężczyzną pracowitym, ceniącym majątek, lubiącym dobrze i nowocześnie żyć. Posiada duże zdolności organizacyjne i przywódcze, które nie zawsze może uzewnętrzniać, bowiem ludzie, w stosunku do niego są zazdrośni. Ma uzdolnienia artystyczne, dobry słuch, talent aktorski. Nie żeni się zbyt wcześnie, jest dobrym mężem, świetnym wychowawcą dzieci. W domu przestrzega zasad życia rodzinnego, tradycyjnego, patriarchalnego.

SZYMON - imię hebrajskie znaczy - Bóg wysłuchał. Szymon jest człowiekiem prostolinijnym, kochającym prawdę, sprawiedliwość. Te zasady dyktują jego sposób bycia, powodują jego aktywność społeczną, altruistyczną, charytatywną. Sam Szymon jest osobnikiem tajemniczym, nie lubiącym by ktoś wchodził w jego prywatne życie. Jest wrażliwy na sytuacje życiowe ludzi, stały w przekonaniach, pogodny w życiu, umiejący traktować niektóre sytuacje z humorem. Lubi doradzać i służyć innym pomocą. Jest świadom tego, że na min ciąży odpowiedzialność za młodych obywateli. Kocha przyrodę, często z rodziną przebywa na jej łonie. Czyta książki, bywa w teatrze. Jest miłośnikiem rzeźby tradycyjnej.

TADEUSZ - to imię jest biblijne, a do łaciny przyszło z języka aramejskiego i oznaczało "człowieka o szerokiej piersi". Polski Tadeusz jest mężczyzną dobrym, szlachetnym, inteligentnym i kulturalnym. Zdobywa dużą wiedzę humanistyczną, z której wiele korzysta w życiu. Jest dobrym popularyzatorem nauki. Posiada zmysł organizacyjny, dlatego urządza znaczące akcje społeczne. Wszystkich ludzi sobie jedna, nie umie ich zrażać. Ta jego dobroć często wykorzystywana jest przez rozmaitych cwaniaków. Tadeusz posiada naturę skromną, mogącą czynić dobrze lub również popaść w zło. Ma skłonności do nadużywania alkoholu i oddawania się grom hazardowym. Nie powinien być przywódcą ani też kierować zespołem ludzi. Jest mężczyzną obdarzonym szczególnymi predyspozycjami i wieloma darami boskimi. W swych przekonaniach nie jest postępowym, ani też zbyt zatwardziałym chrześcijaninem. Jest człowiekiem porządnym.

TOMASZ - Słowo toma- bliźniak przeszło z języka aramejskiego do greki, następnie do łaciny, a stąd do innych języków. Mężczyzna o tym imieniu jest człowiekiem inteligentnym, szlachetnym, kulturalnym i niezwykle subtelnym. Ma dar zjednywania sobie ludzi, urabiania ich na swój sposób, wciągania ich do wykonywania wspólnie zadań zawodowych i publicznych. Ma duże uzdolnienia organizatorskie, dlatego szybko odnosi sukcesy. Miewa też po drodze kłopoty. Jako że ma umysł praktyczny, umie swoje troski w porę rozładować. Z przekonania jest konserwatystą, w działaniu postępowcem, w myśleniu nowoczesnym mężczyzną. Te wszystkie cechy przynoszą Tomaszowi wiele sukcesów. On zakłada rodzinę dość wcześnie, do swych obowiązków męża, ojca podchodzi z rozwagą, kocha tylko swoją żonę, szanuje rodziców, zgodnie z zasadą: "módl się i pracuj, a będziesz zbawiony". Jest wielkim miłośnikiem przyrody, odbywa wycieczki, czyta książki. Ma również skłonności do gier hazardowych i nadużywania alkoholu.

WALENTY - to imię wywodzi się z łaciny, a znaczy - mocny, potężny. Walenty jest mężczyzną poprawnie zbudowanym fizycznie. Imponuje to zwłaszcza niewiastom. Jest ambitny, twórczy, posiada zmysł organizacyjny. Przy swoim szlachetnym wyglądzie, łatwo mu się wspinać do funkcji dyplomatycznych. Jest bardzo towarzyski, lubi bywać u przyjaciół, wydaje przyjęcia z udziałem ludzi państwowych i kościelnych. Bywa przy tym mało oszczędny, dlatego sowicie obdarowuje swych przyjaciół. Nieraz spotyka go z tego powodu sporo przykrości. Kocha pokój, szanuje rodzinę, lubi dużo dzieci. Jest nowoczesny w sposobie myślenia, ale tolerancyjny w stosunkach rodzinnych. Ma uzdolnienia muzyczne, oraz duże poczucie humoru.

WIKTOR - to imię wywodzi się z łaciny i znaczy - zwycięzca. Mężczyzna tak nazwany jest człowiekiem o przekonaniach konserwatywnych, nie ulega deformacji jego światopogląd. Z tego powodu może mieć kłopoty i trudności z awansem. Jest towarzyski, umie radzić ludziom, chętnie pomaga innym. Jest tak chętny, że nieraz bierze na siebie więcej obowiązków niż może im podołać. Jest bardzo oddany bliskim oraz znajomym, lubi towarzystwo, przyjaciół. Chętnie przebywa u sąsiadów, często podróżuje. Wyjazdy zagraniczne traktuje jako środek powiększania swoich doświadczeń i majątku. Z natury jest człowiekiem szczerym, sprawiedliwym, prawdomównym, ale czasem bywa przekorny, lubiący się droczyć i przekomarzać z innymi. Jako mąż jest sylwetką szlachetną, ojcem wzorowym. Kocha tradycję i rodziców.

WŁODZIMIERZ - imię pochodzenia słowiańskiego i oznacza - sławny pokój. Tak nazwany mężczyzna jest człowiekiem skromnym, pracowitym i pobożnym. Może wyjść na najwyższy szczebel hierarchii społecznej. Ma zadatki by być przywódcą duchowym. Ma charakter człowieka porządnego, szlachetnego, zdolnego do poświęceń. Skłonny jest nawet cierpieć, by tylko dochować wierności swym ideałom. Często przez ludzi niedoceniany i nieuznawany. Z uwagi na maksymalną działalność publiczną często zaniedbuje dom, rodzinę, żonę. Wychowuje dzieci na dobrych patriotów. Nie lubi rozgłosu, stara się być skromnym, niezauważalnym. Jest uparty, szczodry i sprawiedliwy. Podobają mu się młode kobiety. Nie dotrzymuje wierności jednej żonie.

WOJCIECH - to imię jest pochodzenia słowiańskiego i znaczy - wojownik , pociecha. Osoba o tym imieniu jest człowiekiem energicznym, zaradnym i pracowitym. Może osiągnąć duże sukcesy w pracy oraz nauce. Zdolny jest do epokowych odkryć. Ma starannie przemyślaną metodykę pracy, umysł krytyczny, umiejący wszystko prawidłowo analizować, - ma zatem wszelkie atuty, by być uczonym. Ma też dobrze rozwinięty zmysł intuicji, dlatego też decyzje podejmuje szybko i trafnie. Do niektórych ludzi podchodzi z rezerwą i nieufnie, co chroni go przed rozczarowaniami w życiu. Wcześnie zakłada rodzinę, kocha żonę, lubi dzieci, które kształci wysoko. W środowisku jest osobą porządną, szanowaną, docenianą. Może być trybunem ludu, umie pięknie i rzeczowo przemawiać. Ma dar jednania sobie zwolenników, uchodzi za człowieka prawego. Potrafi również zająć krytyczne stanowisko wobec osób naruszających prawo.

ZBIGNIEW - to imię pochodzenia jest słowiańskiego, a w dowolnym tłumaczeniu znaczy pozbyć się gniewu. Każdy Zbigniew jest mężczyzną prawym, pracowitym i sprawiedliwym. Jest stały w swych przekonaniach. Wcześnie zakłada rodzinę, troszczy się o żonę i dzieci, którym daje wysokie wykształcenie. Dom prowadzi na wysokim poziomie, stara się by przewyższać pod tym względem rodzinę i sąsiadów. Wszystko co posiada, to jest z pracy własnych rąk. Zbigniew jest tradycyjny jeżeli chodzi o wychowanie dzieci, bowiem pragnie wszczepić im zamiłowanie do pracy, pobożność i szacunek dla ludzi.

ZYGMUNT - to imię pochodzi z języka germańskiego i oznacza - obrona przez zwycięstwo. Mężczyzna o tym imieniu jest niestałego charakteru, nie potrafi dotrzymać słowa, nie umie wypełnić tego czego się sam nie podjął. Musi być ciągle prowadzony przez doświadczonych ludzi. Przy swojej nijakiej osobowości dochodzi jednak do dużych sukcesów, czasem nawet zajmuje wysokie stanowisko społeczne lub państwowe. W zasadzie ludziom ani pomaga, ani szkodzi, toteż mają do niego obojętny stosunek. W sprawach rodzinnych Zygmunt nie ma wiele do powiedzenia, - domem, rodziną rządzi żona. On dba o majątek, stara się o wychowanie dzieci, kocha żonę. Jest jej wiernym przyjacielem aż do grobowej deski. Nie ma wielkich idei, ale tradycji jest wierny.

http://www.czarostwobelladonny.fc.pl/magia.htm

---