 | Pobierz cały dokument pyt.egz.calosc.moje.studia.inzynierskie.doc Rozmiar 874 KB |
Elementy orientacji wewnętrznej - ck - stała kamery - odległość od obrazowego środka rzutu do punktu głównego na rzutni; x0, z0 - współrzędne środka rzutu (punktu głównego) w układzie znaczków tłowych. Elementy orientacji wewnętrznej wyznacza się podczas kalibracji kamery. Mają na celu odtworzenie wiązki promieni rzutujących w kamerze. Kamery fotogrametryczne są tak budowane, aby zapewnić stałość elementów orientacji wewnętrznej. Jeśli konstrukcja kamery dopuszcza zmienność elementów orientacji wewnętrznej to mogą one przyjmować tylko wybrane wartości (skokowa zmienność) i powinna być zapewniona powtarzalność tych wartości.
Elementy orientacji zewnętrznej - X0,Y0,Z0 - wsp. środka rzutu (punkt główny przedmiotowy -zewnętrzny) w układzie terenowym; 3 kąty orientacji ω - wychylenie osi kamery od pionu w płaszczyźnie YZ, φ - azymut osi kamery, wychylenie osi od pionu w pł. XZ, κ - kąt skręcenia zdjęcia, obrót zdjęcia w pł. XY, kąt pomiędzy osią x układu zdjęcia a osią X układu terenowego. Służą do umiejscowienia wiązki promieni rzutujących w przestrzennym układzie odniesienia.
Elementy orientacji wzajemnej - służą do doprowadzenia do przecięcia się promieni homologicznych; są to po 3 kąty skręcenia obu wiązek oraz ΔZ i ΔY - różnice pomiędzy wsp. środków rzutów obu wiązek → bz i by - bazy. Wyliczane na podstawie pomierzonych punktów w rejonach Grubera (co najmniej 1 w każdym z rejonów).-wystarczy 5 punktów aby doprowadzić do przecięcia, ale bez wyrównania
Elementy orientacji bezwzględnej - skala, 3 kąty obrotu układu modelu do układu terenowego i współrzędne bieguna w obu układach (środek rzutu dla lewego zdjęcia) w układzie odniesienia . Mają na celu przejście z układu modelu do układu terenowego, wyznaczone z pomiaru co najmniej 3 fotopunktów nie leżących na jednej prostej.
Punkt główny zdjęcia -Rzut ortogonalny obrazowego punktu węzłowego (środka rzutów) obiektywu na płaszczyznę ramki tłowej.
Środek rzutów - punkt skupienia wiązki promieni rzutujących.
Stała kamery - odległość od obrazowego środka rzutu do punktu głównego.
Oś kamery - prosta prostopadła do ramki tłowej przechodząca przez środek rzutów (punkt obrazowy) i punkt główny zdjęcia.
Układ tłowy - układ współrzędnych o środku w punkcie głównym, oraz osiach x, y równoległych do odpowiednich łącznic znaczków tłowych (lub w lotniczych pod katem 45).
Przestrzenny układ tłowy - układ o początku w obrazowym środku rzutu zdjęcia lewego, osie x,y są równoległe do osi x,y na zdjęciu, oś z pokrywa się z osią kamery
Układ modelu - przestrzenny układ tłowy lewego zdjęcia,
 | Pobierz cały dokument pyt.egz.calosc.moje.studia.inzynierskie.doc rozmiar 874 KB |