Nikołaj (Mikołaj) Rubakin (1862-1946)
1919 — Instytut Bibliopsychologii (Lozanna) — specjalistyczne badania nad czytelnictwEM
Podstawowe założenia teorii M. Rubakina
bibliopsychologia — badanie wpływu książki na jednostkę lub społeczeństwo
czytanie — „spożycie wartości duchowych” i ich zastosowanie
Czerpanie z naukowego dorobku innych badaczy
G. Kerschensteiner
człowiek — twór kultury
wiedza wynika z doświadczenia nabieranego podczas aktywności uczącego się
Wpływ na Rubakina
„aksjomat Kerschensteinera” — dobra kulturalne, na których kształcona jest jednostka muszą być tożsame ze strukturą stopnia rozwojowego jednostki poddawanej kształceniu”
E. Claparède
„wychowanie funkcjonalne” — rola naturalnych zainteresowań ucznia, pobudzanie jego aktywności, prowadzące do rozwoju indywidualnych zdolności
Wpływ na Rubakina
nie należy „krępować swobodnej ewolucji dziecka, lecz dostosowywać prace do zainteresowań naturalnych”
(dzięki temu)
jednostka sama zwraca uwagę na określoną rzecz lub czynność
wybór książki
określone reakcje (gdy istnieje w odbiorcy odpowiedni materiał psychiczny)
Założenia teorii Rubakina
„język wewnętrzny” — indywidualny odbiór
rozumienie — doświadczenie, sytuacja
ilu czytelników, tyle rożnych treści
najmocniejsze oddziaływanie utworu — gdy „organizacja psychiczna ma największe podobieństwo z organizacją psychiczną autora”
odpowiadanie uwarunkowaniom czytelnika — zasób słowny całkowicie zrozumiały dla odbiorcy
Schemat. Eksperyment Rubakina — reakcje na poszczególne słowa
/Źródło: Walentynowicz M., Podstawy czytelnictwa powszechnego, s. 74./
Wyniki eksperymentu
wskaźnik osobisty — charakterystyka dyspozycji psychicznych
wartość książki z punktu widzenia jej wpływu na czytelnika
typy czytelników
deduktywny — induktywny
abstrakcyjny — konkretny
analityczny — syntetyczny
idealista — realista
teoretyczny — praktyczny
emocjonalny — trzeźwy (nie emocjonujący się)
Osiągnięcia Rubakina:
szerzenie czytelnictwa
wzbudzanie zainteresowań czytelniczych
podkreślenie wartości bibliografii zalecającej
badanie opinii czytelnika na temat tego, co przeczytał
stworzenie pierwszej naukowej placówki bibliopsychologicznej
opracowanie około 15 tysięcy planów czytania dla poszczególnych czytelników i bibliotek
Zarzuty wobec teorii Rubakina
ujęcie słowa jako bodźca
badanie reakcji czytelnika na poszczególne słowa (w praktyce reakcje występują na całe zdanie, akapit)
brak zwrócenia uwagi na funkcję społeczną książki
skomplikowany charakter badań
ustalenie niezmiennych typów czytelników (w rzeczywistości może się to zmieniać)