AKADEMIA TECHNICZNO-ROLNICZA w BYDGOSZCZY Instytut Telekomunikacji i Elektrotechniki |
||||
ZAKŁAD PODSTAW ELEKTRONIKI |
Imię i nazwisko : 1. Waldemar Łuczak 2. Tomasz Matczak 3. Przemysław Płoszyński |
|||
Laboratorium elementów i układów elektronicznych |
|
|||
Nr ćwiczenia: 3 Tranzystor polowy z izolowaną bramką. |
Nr grupy: O5 |
Semestr: IV |
||
Data wykonania ćw. 98. IV. 22 |
Data oddania spr. 98. IV. 29 |
Ocena:
|
Instytut Elektroniki i Telekomunikacji |
Cel ćwiczenia.
Wyznaczanie wybranych parametrów oraz zapoznanie się z własnościami wzmacniającymi tranzystora polowego z izolowaną bramką.
Spis zastosowanych przyrządów:
woltomierz cyfrowy x2
miliamperomierz
oscyloskop
generator przebiegu sinusoidalnego
zasilacz stabilizowany
rezystory regulacyjne (110Ω, 1100Ω)
Pomiary.
3.1. Pomiar charakterystyk statycznych.
Układ pomiarowy
• charakterystyki wyjściowe: ID=f(UDS), UGS - parametr
UDS [V] |
UGS= -5V |
UGS= -6,5V |
UGS= -8V |
UGS= -9,5V |
UGS= -11V |
|
|
ID [mA] |
|||||
0,0 |
0,000 |
0,000 |
0,000 |
0,000 |
0,000 |
|
-0,5 |
0,293 |
0,888 |
1,248 |
1,420 |
1,622 |
|
-1 |
0,399 |
1,516 |
2,335 |
2,824 |
3,282 |
|
-2 |
0,435 |
2,244 |
4,064 |
5,274 |
6,370 |
|
-3 |
0,458 |
2,467 |
5,034 |
7,123 |
8,999 |
|
-4 |
0,478 |
2,579 |
5,538 |
8,430 |
12,06 |
|
-5 |
0,494 |
2,607 |
5,782 |
9,228 |
13,39 |
|
-6 |
0,508 |
2,743 |
5,947 |
9,655 |
14,23 |
|
-7 |
0,522 |
2,805 |
6,094 |
9,936 |
14,70 |
|
-8 |
0,561 |
2,871 |
6,214 |
10,14 |
14,99 |
|
-10 |
0,582 |
2,989 |
6,323 |
10,48 |
15,41 |
|
-12 |
0,601 |
3,100 |
6,615 |
10,76 |
15,76 |
|
-14 |
0,625 |
3,210 |
6,775 |
11,05 |
16,01 |
|
-15 |
0,633 |
3,280 |
6,905 |
11,24 |
16,70 |
• charakterystyki przejściowe: ID=f(UGS), UDS - parametr
UGS [V] |
UDS= -5V |
UDS= -10V |
UDS= -15V |
|
|
ID [mA] |
|||
0,0 |
0,000 |
0,000 |
0,000 |
|
-4 |
0,015 |
0,018 |
0,022 |
|
-4,5 |
0,183 |
0,205 |
0,251 |
|
-5 |
0,540 |
0,661 |
0,692 |
|
-5,5 |
1,098 |
1,215 |
1,381 |
|
-6 |
1,802 |
1,985 |
2,190 |
|
-6,5 |
2,649 |
2,921 |
3,211 |
|
-7 |
3,570 |
4,022 |
4,290 |
|
-7,5 |
4,701 |
5,021 |
5,565 |
|
-8 |
5,370 |
6,210 |
6,984 |
|
-8,5 |
7,001 |
7,610 |
8,303 |
|
-9 |
8,262 |
9,140 |
9,806 |
|
-9,5 |
9,417 |
10,39 |
11,252 |
|
-10 |
10,542 |
12,00 |
12,83 |
|
-10,5 |
11,709 |
13,50 |
14,69 |
|
-11 |
13,19 |
15,59 |
17,77 |
3.2. Pomiar charakterystyk dynamicznych.
Układ pomiarowy
• charakterystyki dynamiczne: ID=f(UGS), UDD= -15V, Rd=3,3kΩ, f=2kHz
ID [mA] |
0,023 |
0,243 |
0,666 |
1,280 |
1,958 |
2,716 |
3,430 |
3,792 |
3,927 |
3,999 |
4,044 |
4,082 |
4,109 |
4,132 |
4,148 |
UGS [V] |
-4 |
-4,5 |
-5 |
-5,5 |
-6 |
-6,5 |
-7 |
-7,5 |
-8 |
-8,5 |
-9 |
-9,5 |
-10 |
-10,5 |
-11 |
3.3. Pomiar wzmocnienia układu w zależności od punktu pracy.
Układ pomiarowy
oscylogram „1”
Punkt pracy : UGS= -4,38 V ID = -0,073 mA
Uwe= 0,3V
Uwy=0,38V
Uwy=0,38V
KU= = 1,27
Uwe=0,3V
oscylogram „2”
Punkt pracy : UGS= -7,00 V ID = -2,820 mA
Uwe= 0,3V
Uwy=0,15V
Uwy=0,15V
KU= = 0,5
Uwe=0,3V
oscylogram „3”
Punkt pracy : UGS= -9,00 V ID = -3,990 mA
Uwe= 0,3V
Uwy=0,11V
Uwy=0,11V
KU= = 0,37
Uwe=0,3V
oscylogram „4”
Punkt pracy : UGS= -6,07 V ID = -1,491 mA
Uwe= 0,3V
Uwy=1,4V
Uwy=1,4V
KU= = 4,67
Uwe=0,3V
4. Opracowanie wyników pomiarów.
4.1. Charakterystyki statyczne.
Charakterystyki wyjściowe ID=f(UDS), UGS - parametr:
Charakterystyki przejściowe ID=f(UGS), UDS - parametr:
4.2. Prosta obciążenia oraz dynamiczna charakterystyka przejściowa wykreślona na jej podstawie.
4.3. Dynamiczna charakterystyka przejściowa (na podstawie pomiarów).
ID=f(UGS), UDD= -15V, RD=3,3kΩ
Analizując powyższą charakterystykę zauważamy, że optymalny punkt pracy tranzystora pod kątem wzmocnienia i zniekształceń sygnału przypada na wartości napięć UDD = -15 V, UGS= -6V, co odpowiada prądowi ID=-1,9mA. Optymalny punkt pracy wyznaczony doświadczalnie za pomocą oscyloskopu przypadał na wartość napięć UDD = -15 V, UGS= -6,36V i prądu ID = -1,89 mA. Różnice między punktem pracy wyznaczonym za pomocą charakterystyki dynamicznej i punktem pracy wyznaczonym za pomocą oscyloskopu wynikają z tego, że na oscyloskopie bardzo trudno uchwycić dokładnie optymalny punkt pracy.
Porównując charakterystykę dynamiczną wyznaczoną za pomocą rodziny charakterystyk wyjściowych i prostej obciążenia z powyższą charakterystyką stwierdzamy, że zarówno ogólny kształt jak i charakterystyczne punkty w pewnym stopniu różnią się. Brak idealnego zgrania tych charakterystyk można wytłumaczyć tym, że charakterystyka wyznaczona za pomocą charakterystyk wyjściowych ma mało punktów pomiarowych (rodzina składa się tylko z czterech wykresów dla różnych UGS) więc charakterystyka dynamiczna jest bardzo niedokładna, podczas gdy na powyższą charakterystykę składało się wiele punktów pomiarowych co pozwoliło na w miarę dokładne odzwierciedlenie rzeczywistej charakterystyki.
4.4. Wyznaczenie optymalnego punktu pracy pod kątem wzmocnienia układu i zniekształceń.
UGS= -6,70V ID= -2,358mA
4.5. Wyznaczenie transkonduktancji i rezystancji dynamicznej kanału.
a)
Punkt pracy : UDD = -15 V
UGS= -6 V ID = -1,9 mA
b)
Punkt pracy : UDD = -15 V
UGS= -6 V ID = -1,9 mA
4.6. Wyznaczenie napięcia progowego.
Napięcie progowe wynosi UT wynosi ok. 4,5V.
Wnioski.
Tranzystor z izolowaną bramką MOS (MOSFET) posiada cztery elektrody: dren, źródło, bramkę i elektrodę zwaną podłożem. Bramka tego tranzystora jest odizolowana od podłoża krzemowego cienką warstwą SiO2 (stąd nazwa tranzystor z izolowaną bramką ). W płytce krzemu określonego typu ( p lub n ) są wytworzone dwa obszary, których typ jest przeciwny względem typu krzemu. Jeden z tych wytworzonych obszarów nazywamy właśnie drenem, a drugi źródłem. Kanał przewodzący między wdyfundowanymi obszarami drenu i źródła tworzy się w powierzchniowej warstwie krzemu pod wpływem różnicy potencjałów pomiędzy bramką a podłożem. Wyróżnia się MOS z kanałami typu n i p. Tranzystory te dzieli się również na:
tranzystory z kanałem zubożonym (wbudowanym)
tranzystory z kanałem wzbogaconym (indukowanym).
W powyższym ćwiczeniu badaliśmy parametry statyczne i dynamiczne tranzystora polowego z izolowaną bramką z kanałem typu p. Rozpatrywany tranzystor MOS był normalnie wyłączony, gdyż kanał należało dopiero zaindukować, działając odpowiednio dużym napięciem bramki (UGS > UT).
Tranzystor pracował w układzie wspólnego źródła, a zatem odwracał fazę o 180°. Ze względu na bardzo dużą rezystancję wejściową był on sterowany napięciowo. W porównaniu z układem WE tranzystora bipolarnego, uzyskane wzmocnienie napięciowe było mniejsze, jednak sam sposób wyznaczania optymalnego punktu pracy i innych parametrów - był analogiczny.
Aby tego typu tranzystor zaczął działać musimy zaindukować kanał pomiędzy drenem a źródłem. Ponieważ jest to tranzystor z kanałem typu p, więc aby kanał ten powstał przy warstwie powierzchniowej połączył dren ze źródłem musimy spowodować inwersje typu krzemu w tym obszarze. Aby to osiągnąć musimy na bramkę tranzystora podać potencjał ujemny względem podłoża co jest równoznaczne z podaniem ujemnego potencjału na bramkę względem źródła. Gdy to napięcie osiągnie pewną wartość nazywaną napięciem progowym i oznaczanym UT (z ang. threshold voltage) wówczas tranzystor zaczyna przewodzić. W naszym przypadku zauważyliśmy, że tranzystor zaczyna przewodzić gdy UT= -4,5V. Dopóki napięcie bramki ma mniejszą wartość IUGSI<IUTI , dopóty prąd drenu ma wartość równą zeru. Gdy napięcie bramki osiąga wartość UT w obszarze przypowierzchniowym półprzewodnika pojawia się warstwa inwersyjna. Ponieważ ma ona ten sam typ przewodnictwa co obszary źródła i drenu, tworzy kanał umożliwiający przepływ prądu ID między tymi obszarami.
Dalszy wzrost napięcia bramki UGS powoduje zwiększanie konduktancji kanału, wskutek wzrostu liczby nośników w kanale, co pociąga za sobą zwiększanie się prądu drenu. Dopóki napięcie UDS jest małe w porównaniu z napięciem bramki UGS, dopóty kanał spełnia funkcję rezystora liniowego o rezystancji regulowanej za pomocą napięci bramki. W tym zakresie napięć zmiany prądu ID w funkcji napięcia UDS są prawie liniowe. W miarę wzrostu napięcia UDS zwiększa się wartość prądu drenu, i na rezystancji kanału odkłada się coraz większy spadek napięcia. Spadek napięcia w kanale, wzrastający od źródła do drenu, powoduje zmniejszenie różnicy potencjałów między bramką a kanałem, co prowadzi do malenia w tym samym kierunku grubości kanału.
Wartość napięcia UDS przy którym kanał w obszarze przydrenowym przestaje istnieć ( zanika inwersja przy drenie ) nazywa się napięciem nasycenia i oznacza Udsat. Wzrost napięcia powyżej wartości Udsat powoduje rozszerzanie się obszaru zubożonego przy drenie. Spadek napięcia na części przewodzącej kanału pozostaje stały i wynosi UDsat, natomiast cały przyrost napięcia UDS odkłada się na obszarze zubożonym. Ponieważ rezystancja obszaru zubożonego jest bardzo duża, to zwiększenie napięcia UDS powoduje tylko nieznaczne zmiany prądu drenu (charakterystyk wyjściowa tranzystora).
Tranzystory MOS stosowane są jako elementy dyskretne w stopniach wejściowych wzmacniaczy (uwzględniając ich dużą rezystancję wejściową i mały poziom szumów własnych), a także w filtrach.
6
2