 | Pobierz cały dokument surdologopedia.ksztalcenie.specjalne.doc Rozmiar 529 KB |
SURDOLOGOPEDIA
Problematyką zaburzeń rozwoju mowy dzieci z wadami słuchu i ich terapią zajmuje się surdologopedia. Surdologopedia zajmuje się ;
nauczaniem (kształtowaniem) mowy w wypadku jej braku lub utraty,
usuwaniem zaburzeń głosu,
usuwaniem trudności w czytaniu i pisaniu osób z uszkodzonym narządem słuchu.
Ze względu na moment ujawnienia się niedosłuchu proponuje się następujący podział:
niedosłuch prelingwalny:
wrodzony - powstały w okresie prenatalnym i obecny w chwili urodzenia,
nabyty - powstały w okresie perinatalnym lub później, w pierwszym roku życia
niedosłuch perilingwalny - nabyty w czasie rozwoju mowy (między 2-7 rokiem życia),
niedosłuch postlingwalny - nabyty po okresie rozwoju mowy.
Podział ten ma duże znaczenie przy ocenianiu możliwości słuchowych dziecka
i podejmowaniu właściwych metod oraz sposobów rehabilitacji dziecka z niedosłuchem.
Kurkowski podkreśla, że znajomość systemu językowego jest ściśle związana ze stopniem ubytku słuchu i dla potrzeb logopedycznych należy stosować następującą skalę:
0-15 dB - normalne słyszenie
16-25 dB - minimalna utrata słuchu,
26-40 dB - lekka utrat słuchu,
41-55 dB - umiarkowana utrata słuchu,
56-70 dB - umiarkowanie znaczna utrata słuchu,
71-90 dB - znaczna utrata słuchu,
> 90 dB - głęboka utrata słuchu.
Klasyfikację tę rozszerzył Skarżyński wyróżniając dodatkowo trzy stopnie głębokości ubytku słuchu w przypadku, gdy przekracza on poziom 90 dB:
I stopień oznacza ubytek słuchu 90-100 dB. Możliwe jest rozumienie mowy z aparatem. Na ogół odbierany jest rytm i intonacja. Pacjent słyszy prawię połowę samogłosek i spółgłosek bez odczytywania z ust oraz w około 35% rozpoznawane są fonemy w wyrazach i w 50% rozpoznawane są słowa w rozmowie,
II stopień oznacza ubytek 100 i 110 dB. Przez aparat odbierane są w około 50% samogłoski i w 25% spółgłoski. Rozpoznawanie fonemów w słowach i słów w rozmowie bez odczytywania mowy z ust wynosi około 15%,
III stopień oznacza ubytek przekraczający 110 dB. W aparatach odbieranych jest około 20 % samogłosek i 5% spółgłosek. Rozpoznawanych jest 5% fonemów w słowach bez odczytywania z ust, nie istnieje natomiast rozpoznawanie słów w wypowiedzi. Przy utracie słuchu powyżej 120 dB pacjenci w aparatach mogą reagować jedynie na wibrację.
Konsekwencje uszkodzenia narządu słuchu są różne, w zależności od lokalizacji uszkodzenia. Zaburzenia słuchu można podzielić na trzy rodzaje:
Niedosłuch przewodzeniowy .Charakterystyczne cechy:
ubytek słuchu nie przekracza 60 dB,
 | Pobierz cały dokument surdologopedia.ksztalcenie.specjalne.doc rozmiar 529 KB |