NEUROFIZJOLOGIA ćw. 3 i 4 - opracowane zagadnienia, Dietetyka CM UMK, Fizjologia
Fragment dokumentu:
Są specyficznymi narządami odbiorczymi bodźców ze środowiska zewnętrznego lub wewnętrznego organizmu.
To elementy pobudliwe narządów zmysłów, w skład których wchodzą też części niepobudliwe, ułatwiające lub modyfikujące działanie bodźców na receptory.
Jest to lokalna zmiana potencjału rejestrowanego na błonie receptora, będąca wynikiem dystrybucji jonów w poprzek błony
W zależności od typu komórki może spowodować:
wydzielenie neurotransmitera
przekształcić się w potencjał czynnościowy
Cechy potencjału receptorowego:
zależny od natężenia bodźca
amplituda potencjału receptorowego jest wprost proporcjonalna do natężenia bodźca
zwiększanie natężenia bodźca wyzwala większą reakcję
rozprzestrzenia się na zasadzi elektrotonusu (maleje w funkcji czasu i odległości)
sumowanie czasowe i przestrzenne
Potencjał generujący - minimalna wartość potencjału receptorowego wyzwalająca impuls nerwowy we włóknie wstępującym lub powodująca wydzielenie neurotransmitera z komórki receptorowej
w wyniku sumowania potencjałów generujących powstaję impulsy nerwowe przewodzone przez włókno wstępujące (aferentne, czuciowe, dośrodkowe) do ośrodka nerwowego
nie każdy potencjał receptorowy wywołuje powstanie pot.czynn.
Receptor ulega adaptacji z racji tego, że pobudzenie receptora na ogół nie utrzymuje się na jednakowym poziomie - nawet przy stałej intensywności bodźca. W zależności od szybkości adaptacji wyróżniamy:
a) receptory fazowe - szybko adaptujące się (wykazują pobudzenie tylko na początku działania bodźca i w momencie jego ustąpienia)
b) receptory toniczne - wolno adaptujące się (pobudzenie utrzymuje się przez cały czas działania bodźca, ale stopniowo się zmniejsza)
4. Siła bodźca a pobudzenie receptorów
Właściwości receptorów pozwalają na nastepującą klasyfikację bodźców ze względu na ich siłę:
Bodziec podprogowy to bodziec o małej intensywności, niewystarczającej do pobudzenia receptora
Bodziec progowy to bodziec o najmniejszej intensywności wystarczającej do pobudzenia receptora
Bodziec nadprogowy to bodziec silniejszy od progowego, który pobudza receptor w stopniu zależnym od swej intensywności
Bodziec maksymalny to bodziec nadprogowy, wywołujący najwieksze możliwe pobudzenia receptora.
Dalsze zwiększenie siły bodźca jest już nieefektywne. Bodźce o takiej intensywności nazywa się supermaksymalnymi.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
NEUROFIZJOLOGIA ćw. 1 - zagadnienia opracowane, Dietetyka CM UMK, FizjologiaZagadnienia kolokwium, Dietetyka CM UMK, FizjologiaZakres wymagań z neurofizjologii Dietetyka 2013-2014, Dietetyka CM UMK, Fizjologia1.4Fizjologia egzamin 2008, Dietetyka CM UMK, Fizjologiauklad krazenia, Dietetyka CM UMK, FizjologiaNEUROFIZJOLOGIA ćw 2 Opracowane zagadnieniaKrew 2, Dietetyka CM UMK, Fizjologiafizjologia zmys, Dietetyka CM UMK, Fizjologiagieda - ukad oddechowy, Dietetyka CM UMK, Fizjologia2011.11.29 - Uklad pokarmowy, Dietetyka CM UMK, Fizjologianreka, Dietetyka CM UMK, FizjologiaKolokwium Fizjologia ukladu wydalniczego, Dietetyka CM UMK, Fizjologiaegzamin poloznictwo Fizjologia 2010, Dietetyka CM UMK, FizjologiaCwiczenia M.O.C.Z, Dietetyka CM UMK, Fizjologiawięcej podobnych podstron