1. Podać klasyfikacje metod pomiarowych.
Logiczny ciąg wykonywanych podczas pomiaru operacji, opisanych w sposób ogólny, nosi
nazwę metody pomiarowej.
Metody pomiarowe można podzielić na:
a) bezpośrednie:
- metodę bezpośredniego porównania,
- metodę różnicową,
- metodę zerową,
b) pośrednie.
Metoda bezpośrednia jest to taki sposób pomiaru, w którym wynik pomiaru otrzymuje się
na podstawie wskazania przyrządu wywzorcowanego w jednostkach miary wielkości mierzonej.
Metoda pośrednia polega na bezpośrednim pomiarze innych wielkości, związanych z wielkością
szukaną znaną zależnością. Z zależności tej wyznacza się wartość X mierzonej wielkości:
X = f(A,B,C,...)
gdzie: A, B, C - wielkości mierzone bezpośrednio.
Wpływ błędów pomiaru wielkości A, B, C na wartość błędu pomiaru wartości wielkości X
można wyznaczyć rozwijając funkcję X = f(A,B,C,...) w szereg Taylora
2. Rodzaje pomiarów i ich schematy blokowe.
A. Bezpośrednie:
a) Metoda bezpośrednia- jest to taki sposób pomiaru, w którym wynik pomiaru otrzymuje się na podstawie wskazania przyrządu wywzorcowanego w jednostkach miary wielkości mierzonej.
b) Metoda bezpośredniego porównania- polega na porównaniu całkowitej wartości wielkości mierzonej ze znaną wartością wzorcową.
c) Metoda różnicowa- polega na odjęciu od wielkości mierzonej X znanej wartości wzorcowej W i pomiarze otrzymanej różnicy K metodą bezpośredniego porównania.
X=W+K
d) Metoda zerowa- polega na badaniu różnicy między wielkością mierzoną, a wzorcową i takiej zmianie wielkości wzorcowej, aby tę różnicę sprowadzić do zera.
B. Pośrednie:
a) Metoda pośrednia- polega na bezpośrednim pomiarze innych wielkości związanych z wielkością szukaną znaną zależnością. Z zależności tej wyznacza się wartość mierzoną.
3. Rodzaje błędów pomiaru i ich wpływ na wyniki pomiaru.
Błąd pomiaru to różnica pomiędzy wynikiem pomiaru a wartością prawdziwą wielkości mierzonej. W zależności od charakteru występowania błędy pomiaru można podzielić na błędy systematyczne i przypadkowe.
Błąd systematyczny to błąd stały bądź zmieniający się wg określonego prawa w czasie, od kolejnego numeru pomiaru lub od innej niezależnej zmiennej. Warunki powtarzalności obejmują:
Tę samą procedurę pomiarową
Tego samego obserwatora
Ten sam przyrząd pomairowy stosowany w tych samych warunkach
To samo miejsce
Przykładem błędów systematycznych mogą być:
Błędy wzorca
Błędy wykonania podziałki
Niedokładnośc charakterystyki pomiarowej
Błędy wynikające z rozszerzalności cieplnej materiałów w funkcji zmian temperatury
Wartość i znak błędu systematycznego nie zmieniają się, można je wyeliminować wprowadzając do wyniku poprawkę C. Jej wartość odpowiada sumarycznemu błędowi systematycznemu Δs, wziętemu z przeciwnym znakiem:
C= - Δs
Błąd przypadkowy jest to błąd, który w oddzielnych pomiarach może przyjmować przypadkowe, nieznane konkretnie wartości. Nie można go uwzględnić jako poprawki, można jedynie na podstawie serii pomiarów ustalić z określonym prawdopodobieństwem granice, w których się znajduje. Błąd ten powstaje w wyniku działania bardzo wielu trudnych do ustalenia przyczyn, praktycznie niemożliwych do wyeliminowania.
Błąd nadmierny (gruby) powstaje w wyniku pomyłki mierzącego, awarii, niepsrawności przyrządów mierniczych itp. Błędy nadmierne należy wyeliminować z pomiaru.
4. Niepewność pomiaru i sposoby jej obliczania
Niepewność pomiaru wynik oszacowania zastosowanego do oznaczenia zakresu, wewnątrz którego powinna się znajdować z określonym prawdopodobieństwem prawdziwa wartość mierzonej wielkości.
Niepewność pomiaru jest wynikiem oddziaływania szeregu przyczyn, do których można zaliczyć m.in.:
- niepełne uwzględnienie oddziaływania czynników otoczenia
- niedoskonałości charakterystyk technicznych przyrządu
- bledy odczytu ze skal analogowych
- niedokładność użytych wzorców
- przyjęte uproszczenia i założenia, co do metody pomiaru
Oszacowanie niepewności pomiaru konieczne jest:
- jeśli jest to istotne dla wiarygodności bądź dla zastosowania wyniku badan
- jeśli wymaga tego klient
- jeśli niepewność pomiarów ma wpływ na wykazania ze specyfikacja lub zachowania tolerancji
Niepewność pomiaru można obliczyć poprzez analizę statystyczna serii wyników pomiarów. Parametrem określającym niepewność pomiaru może być odchylenie standardowe otrzymane w serii n pomiarów:
xi to kolejne wartości danej zmiennej losowej w próbie,
to średnia arytmetyczna z próby,
to średnia arytmetyczna kwadratów wartości z próby
n to liczba elementów w próbie.
Niepewność pomiaru może być także wyrażona, jako przedział symetryczny względem wyniku pomiaru, obejmujący wartość prawdziwa wielkości mierzonej. Wówczas, aby wyznaczyć niepewność należy pomnożyć niepewność wyrażona odchyleniem standardowym s przez współczynnik k zależny od liczby n pomiarów stanowiących postawę oszacowania odchylenia standardowego oraz przyjętego poziomu ufności P
U=k*s
6.JAKA JEST RELACJA POMIĘDZY TOLERANCJĄ WYMIARU A NIEPEWNOŚCIĄ JEGO POMIARU
Tolerancją T wymiaru tolerowanego nazywamy różnicę pomiędzy górnym i dolnym wymiarem granicznym lub pomiędzy górną i dolną odchyłką. Wartość tolerancji określa nam dokładność wykonywania danego wymiaru tolerowanego i wyraża się zależnościami
T= B- a lub T= es- ei
Niepewność pomiaru jest to przedział wartości rozłożony symetrycznie względem wyniku pomiaru, w który z określonym prawdopodobieństwem jest zawarty błąd pomiaru. Wartości niepewności pomiaru umożliwia wyznaczenie dwóch wartości pomiędzy którymi jest zawarta wartość rzeczywista wielkości mierzonej.
7) kartka
8. Jakie są sposoby wyrażania tolerancji wymiaru długości?·· Tolerowanie wymiarów- jest to określanie granic, w których powinny zawierać się rzeczywiste wymiary, aby mogły zostać uznane za poprawne.
Tolerancja- różnica wymiarów granicznych.
Sposoby wyrażania tolerancji: - pole tolerancji (graficzne wyrażanie tolerancji)
odchyłki
-wartość tolerancji
10. Co to jest wskaźnik pasowania i jak wyraża rodzaje pasowań?
Przy współdziałaniu powierzchni walcowych walka i otworu wymiarem wynikowym jest różnica średnic otworu Do i Dw, która nazywa się wskaźnikiem pasowania (luzem - L)
Pasowanie jest to wzajemna relacja miedzy wymiarami dwóch łączonych elementów przed ich polaczeniem wynikająca z ich różnicy
L=Do-Dw
Wskaźnik pasowania powinien mieć określone granice zmienności gwarantujące wymagana prace polaczenia, musi mieć określone wartości graniczne.
Luzy graniczne związane są z wymiarami granicznymi walka i otworu w następujący sposób:
- luz najmniejszy (Lmin) jest to luz wynikający z różnicy dolnego wymiaru otworu Ao i wymiaru górnego walka Bw, albo różnicy odpowiednich odchyłek granicznych:
Lmin=Ao-Bw=EI-es
- luz największy (Lmax) jest to luz wynikający z roznicy wymiaru górnego Bo otworu i wymiaru dolnego Aw walka albo różnicy odpowiednich odchyłek granicznych:
Lmax=Bo-Aw=ES-ei
Luz w pasowaniu ma wartość dodatnia, jeżeli średnica otworu jest większa od średnicy walka. Jeżeli natomiast średnica otworu jest mniejsza od średnicy walka to ta ujemna wartość różnicy średnic nazywa się wciskiem W=Do-Dw
Średnia arytmetyczna luzów granicznych nosi nazwę luzu średniego
Wartość luzu występującego w polaczeniu określa charakter współdziałania części i śluzy do klasyfikacji pasować. Pasowania dzieli się na:
- pasowanie luźne Lmin≥0 (Zawsze istnieje w nim luz pomiędzy wałkiem i otworem. Wałek może poruszać się wzdłużnie lub obracać w otworze. Stosowane w połączeniach ruchowych)
- pasowanie mieszane Lmin<0<Lmax (Istnieje w nim niewielki luz lub lekki wcisk. Stosowane do połączeń nieprzenoszących obciążeń)
- pasowanie ciasne Lmax≤0 (W tym pasowaniu wałek jest wciśnięty w otwór. Połączenie takie może przenosić obciążenia)
11. Jakie są rodzaje pasowań i jak się je rozróżnia?
Rodzaj pasowania i wielkości luzów są zależne wyłącznie od wzajemnego położenia pól tolerancji wałka i otworu. Rodzaje pasowań:
-pasowanie luźne, występuje, gdy współdziałające części mają się względem siebie poruszać.
-pasowanie mieszane, stosuje się w przypadku, gdy współdziałające części mają być względem siebie dokładnie scentrowane(środkowane).
-pasowanie ciasne, występuje w przypadku, gdy połączenie ma przenosić duże siły lub momenty obrotowe tarcia między powierzchniami.
13. Zamienność części maszyn.
Produkcja oparta na zamienności części maszyn, to taka, w której montaż ogranicza się do składania gotowych części w zespoły bądź w całe maszyny bez dodatkowej obróbki, docierania czy dopasowywania części. Zasada zamienności w ogóle opiera się na wykonywaniu współpracujących bezpośrednio ze sobą części w określonych z góry tolerancjach kształtu, wymiarów i innych własności mechanicznych lub fizycznych, ustalonych na rysunku warunkami technicznymi.
Zamienność części maszyn:
a) wewnętrzna:
-remontowa
- montażowa
całkowita
częściowa
warunkowa
- technologiczna, czyli przez dopasowanie części w czasie montażu
- konstrukcyjna, czyli przez regulowanie ogniwa kompensacyjnego
-selekcyjna (grupowa), czyli przez dobór części
b) zewnętrzna
15. Jakie mogą być rodzaje ( kształty) tolerancji geometrycznych w płaszczyźnie (2D)?
TOLERANCJE KSZTAŁTU
Tolerancja prostoliniowości
Tolerancja płaskości
Tolerancja okrągłości
TOLERANCJE POŁOŻENIA
Tolerancja równoległości Tolerancja prostopadłości
Tolerancja nachylenia
Tolerancja współosiowości
Tolerancja współśrodkowości
Tolerancja symetrii
16. Rodzaje tolerowania geometrycznego w przestrzeni:
- Walec o promieniu tR
- Walec o średnicy tG
- Współśrodkowe walce tZ
- Dwie płaszczyzny tE
- Dwie powierzchnie tLP
- Średnica kuli sØ
17. Wymienić rodzaje zasad stosowanych w tolerowaniu wymiarów i geometrii (kształtu, kierunku, położenia) wyrobu.
Tolerancja wymiarowo- geometryczna:
1. Tolerancja wymiaru
a) zasada niezależności
b) zasada powierzchni przylegających (granicznych powłoki)
2. Tolerancja kształtu, kierunku, położenia i bicia
a) tolerancje zależne kształtu, kierunku, położenia i bicia
-zasada (warunek) maksimum materiału MML
- zasada (warunek) minimum materiału LMR
- wymaganie wzajemności
b) tolerancja niezależna kształtu, kierunku, położenia i bicia
18. WYMIENIĆ RODZAJE PROSTYCH (SAMODZIELNYCH) TOLERANCJI GEOMETRYCZNYCH
Tolerancje geometryczne proste- kształtu:
Tolerancje prostoliniowości
Tolerancje płaskości
Tolerancje okrągłości
Tolerancje walcowości
Tolerancje zarysu przekroju wzdłużnego powierzchni walcowej
20.Jakie mogą być rodzaje elementów odniesienia(bazy) w tolerowaniu geometrycznym?·
Baza- jest to element geometryczny wyrobu (płaszczyzna, linia, punkt), względem, którego określa się położenie jego innych elementów geometrycznych.
Element bazowy- rzeczywisty element części (krawędź, powierzchnia, otwór)
Tolerancja geometryczna- obszar(pole tolerancji), w którym musi się zawierać element rzeczywisty.
Dzielimy na: - t. kształtu, t. kierunku, t. położenia, t. bicia.
Rodzaje baz: - punkty - linie - płaszczyzny - osie - proste symetrii
- płaszczyzny symetrii
.
22. Jakie są rodzaje wymiarów rozróżniane w specyfikacji geometrii wyrobów?
Wymiar - liczba wyrażająca w określonych jednostkach miary wartość liczbowa wielkości
Wyróżniamy następujące wymiary:
- lokalny (dwupunktowy określony sfera)
- obliczeniowy (średnia z obliczeń)
- statystyczny (min, max, średni)
- globalny (element opisany, wpisany, średni)
23. Co to są elementy integralne, pochodne i okazjonalne we współczesnym specyfikowaniu geometrii wyrobów?
Element integralny- powierzchnia lub linia na powierzchni. Element integralny jest pojęciem pierwotnym.
Element pochodny- punkt środkowy, linia środkowa lub powierzchnia środkowa wyznaczone dla jednego lub więcej elementów integralnych.
Element skojarzony- idealny element, zależny od modelu geometrycznego lub od powierzchni rzeczywistej, uzyskany z wykorzystaniem operacji kojarzenia.
24.CO TO JEST STRUKTURA GEOMETRYCZNA POWIERZCHNI (SGP) I JAK SIĘ JĄ CHARKTERYZUJE
Struktura geometryczna powierzchni- jest to zbiór wszystkich nierówności powierzchni. Dzieli się umownie na odchyłki kształtu, falistość i chropowatość powierzchni. Strukturę geometryczną powierzchni analizuje się najczęściej w pewnych przekrojach zwanych profilami powierzchni.
Strukturę charakteryzuje się parametrami:
Parametry chropowatości powierzchni określone w kierunku prostopadłym do linii średniej profilu:
Yp- wysokość wzniesienia profilu chropowatości
Yv- głębokość wgłębienia profilu chropowatości yp+yv- wysokość nierówności profilu chropowatości Rp- maksymalna głębokość wzniesienia profilu chropowatości
Rv- maksymalna głębokość wgłębienia profilu chropowatości Rm- maksymalna wysokość chropowatości Rz- wysokość chropowatości wg 10 punktów Rc- średnia wysokość chropowatości
Ra- średnie arytmetyczne odchylenie profilu chropowatości
Rq- średnie kwadratowe odchylenie profilu chropowatości
Parametry chropowatości powierzchni określone w kierunku równoległym do linii średniej profilu:
- średnia długość fali profilu chropowatości
- średnia kwadratowa długości fali profilu chropowatości
Smi- odstęp chropowatości
Sm- średni odstęp chropowatości
Si- odstęp miejscowych wzniesień profilu
S- średni odstęp miejscowych wzniesień profilu
Lo- długość profilu chropowatości
r- współczynnik długości profilu chropowatości
D- gęstość wzniesień profilu chropowatości
Parametry związane z kształtem nierówności profilu(parametry hybrydowe i funkcje chropowatości):
Sk- współczynnik skłonności profilu chropowatości
-średnie arytmetyczne pochylenie profilu chropowatości
-średnie kwadratowe pochylenie profilu
-długość nośna profilu chropowatości
tp- współczynnik długości nośnej profilu chropowatości
tp(c)- krzywa nośności profilu chropowatości
Parametry falistości powierzchni określone w kierunku prostopadłym do linii średniej profilu
hwp- wysokość wzniesienia profilu falistości
hwv- głębokość wzniesienia profilu chropowatości
hwp + hwv- wysokość nierówności prądu falistości
Wp- maksymalna wysokość wzniesienia profilu chropowatości
Wv- maksymalna głębokość wgłębienia profilu chropowatości
Wm- maksymalna wysokość profilu chropowatości
Wc- średnia wysokość falistości
Wa- średnie arytmetyczne odchylenie profilu chropowatości Wq- średnie kwadratowe odchylenie profilu falistości
Parametry falistości powierzchni określone w kierunku równoległym do linii średniej profilu
Sw- odstęp falistości
Swm- średni odstęp falistości
25) kartka
26.Co to jest kierunkowość SGP, podać rodzaje kierunkowości struktury powierzchni?·
Rodzaje kierunkowości:
prostopadłości
nachylenia
kształtu wyznaczonego zarysu
kształtu wyznaczonej powierzchni
równoległości
27. Jakie są rodzaje parametrów nierówności (falistości, chropowatości) powierzchni przedmiotu.
Chropowatość
Parametry chropowatości powierzchni określone w kierunku prostopadłym do linii średniej profilu
Ra - średnie arytmetyczne odchylenie profilu chropowatości - średnie arytmetyczne odchylenie profilu chropowatości - średnia arytmetyczna bezwzględnych odchyleń profilu y od linii średniej, jest podstawowym parametrem chropowatości
Rz - wysokość chropowatości wg 10 punktów - suma średnich wartości wysokości pięciu najwyższych wzniesień i głębokości pięciu najniższych wgłębień profilu chropowtości (jest parametrem uzupełniającym i przewidzianym do stosowania w drugiej kolejności)
Rp - maksymalana wysokośc wzniesienia profilu chropowatości - odległość od linii wzniesień do linii średniej
Rv - maksymalna głębokośc wgłęienia profilu chropowatości - odległośc od linii wgłębień do linii średniej
Rm - maksymalna wysokość chropowatości - odległośc między linią wzniesień a linią wgłębień
Rc - średnia wysokości chropowatości - suma średnich wartości wszystkich wysokości wzniesień i głębokości wgłębień
Rq - średnie kwadratowe odchylenie profilu chropowatości - średnia kwadratowa wartośc odchyleń profilu od linii średniej
Yp - wysokość wzniesienia profilu chropowtaości - odległość najwyższego punktu wzniesienia od linii średniej
Yv - głębokość wgłębienia profilu chropowatości - odległość najniższego punktu wgłębienia od linii średniej
Yp + Yv - wyskość nierówności profilu chropowatości - suma wysokości wzniesienia i głębokości sąsiadującego z nim wgłębienia profilu chropowatości
Parametry chropowatości powierzchni określone w kierunku równoległym do linii średniej profilu
Smi - odstęp chropowatości - długośc odcinka linii średniej zawierającego wzniesienie i sąsiadujące z nim wgłębienie profilu chropowatości
Sm - średni odstęp chropowatości - średnia wartośc z odstępów chropowatości
Si - odstęp miejscowych wzniesieńprofilu - długośc odcinka linii średniej między rzutami najwyższych punktów sąsiednich miesjcowych wzniesień profilu chropowatości
S - średni odstęp miejscowych wzniesień profilu - średnia wartość z odstępów miejscowych wzniesień profilu
Lo - długość profilu chropowatości
D - gęstość wzniesień profilu chropowatości
Falistość
Parametry falistości powierzchni określone w kierunku prostopadłym do linii średniej profilu
Hwp - wysokośc wzniesienia profilu falistości - odległość najwyższego punktu wzniesienia od linii średniej
Hwv - głębokość wgłębienia profilu falistości - odległośc najniższego punktu wgłebienia od linii średniej
Hwp + Hwv - wysokość nierówności profilu falistości - suma wysokości wzniesienia i głębokości sąsiadującego z nim wgłębienia
Wp - maksymalna wysokość wzniesienia profilu falistości - odległość od linii wzniesień do linii średniej
Wv - maksymalna głębokość wgłębienia profilu falistości - odległość od linii wgłębień do linii średniej
Wm - maksymalna wysokość profilu falistości - odległość między linią wzniesień a linią wgłębień
Wc - średnia wysokość falistości - suma średnich wartości wszystkich wysokości wzniesień i głębokości wgłębień
Wa - średnie arytmetyczne odchylenie profilu falistości - średnia arytmetyczna bezwzględnych odchyleń profilu hw od linii średniej
Wq - średnie kwadratowe odchylenie profilu falistości - średnia kwadratowa odchyleń profilu od linii średniej
Parametry falistości powierzchni określone w kierunku równoległym do linii średniej profilu
Sw - odstęp falistości - długość odcinka linii średniej zawierającego wzniesienie i sąsiadujące z nim wgłebienie
Swm - średni odstęp falistości - średnia wartość z odstępów chropowatości
28.Na czym polega sprawdzanie, na czym pomiar długości?
Pomiar polega na porównywaniu jakiegoś wymiaru (lub kilku wymiarów) mierzonego przedmiotu z wymiarem (lub wymiarami), którego wartość liczbowa wyznacza się wg wskazania narzędzia lub przyrządu pomiarowego.
Sprawdzanie polega na stwierdzeniu czy sprawdzany przedmiot odpowiada stawianym wymaganiom oraz czy ma pożądane właściwości. Sprawdzenie nie wymaga wyznaczania wartości liczbowych określających te właściwości.
Przyrządy pomiarowe umożliwiają mierzenie rożnych wymiarów długości lub kątów.
Sprawdziany służą do stwierdzenia czy wymiary lub kształty przedmiotów odpowiadają stawianym wymaganiom, bez wyznaczania ich szczegółowych wartości.
Przybory pomiarowe służą do poszerzania zakresu pomiarowego narzędzi lub przyrządów pomiarowych.
Pomoce pomiarowe ułatwiają ustawienie lub zamocowanie narzędzi, przyrządów pomiarowych i przedmiotów podczas mierzenia albo sprawdzania.
Sprzęt pomiarowy:
- wzorce: płytki wzorcowe, przymiary, szczelinomierze, promieniomierze, płytki wzorcowe kątowe, kątowniki
- przyrządy pomiarowe: przyrządy suwmiarkowe, przyrządy mikrometryczne, czujniki, kątomierze, poziomnice, mikroskopy warsztatowe
29. Jaki jest cel i na czym polega zastosowanie skali noniusza w przyrządach pomiarowych?
Noniusz w przyrządach z wzorcami kreskowymi pełni rolę urządzenia ułatwiającego odczytywanie wskazań i zwiększającego dokładność odczytania. Obecnie w przyrządach suwmiarkowych stosuje się noniusze o dokładności odczytu 0,1mm i 0,05mm.
Noniusz określają następujące parametry:
Typ noniusza:
- dodatni (+), gdy kierunek podziałki: głównej i noniusz są przeciwne
- ujemny(-), gdy kierunek podziałki: głównej i noniusza są zgodne.
30. PRZEDSTAWIĆ OGÓLNY PODZIAŁ PRZYRZĄDÓW POMIAROWYCH
Przyrządy pomiarowe:
Przyrządy suwmiarkowe
Przyrządy mikrometryczne
Czujniki
Maszyny pomiarowe:
Długościomierze
Wysokościomierze
Mikroskopy i projektory
Współrzędnościowe maszyny pomiarowe
Przyrządy do pomiarów kątów
Interferometry
Przyrządy do pomiarów chropowatości i falistości powierzchni
Przyrządy do pomiarów odchyłek i położenia
Przyrządy do pomiarów kół zębatych
Inne przyrządy pomiarów