0000006 (18)

0000006 (18)



412 Urazowe uszkodzenia narządu ruchu

ra adolescentium), w wieku średnim — zwichnięcie biodra zaś w wieku starszym — złamanie szyjki kości udowej (Watson-Jones).

Złuszczenie nasad i ich leczenie omówiono w pierwszym tomie książki.

1. ZWICHNIĘCIE STAWU BIODROWEGO (LUXATIO COXAE TRAUMATICA)

a. Uwagi ogólne

Zwichnięcia w biodrze powstają przy dużych urazach, zdolnych do pokonania oporu wiązadeł i torebki stawowej, a w niektórych przypadkach i panew'ki stawu biodrowego. Jeżeli uraz zadziała w osi uda zgiętego w biodrze i przywiedzionego — powstaje tylne zwichnięcie (luxatio iliaca, luxatio ischiadica) bez złamania krawędzi panewki. Przy niedużym przywiedzeniu następuje odłamanie tylnej lub tylnogórnej krawędzi panewki z równoczesnym zwichnięciem głowy kości udowej ku tyłowi, czasem ze stłuczeniem nerwu kulszowego.

Tego typu zwichnięcia powstają często w wypadkach samochodowych, w których przy gwałtownym zahamowaniu pojazdu pasażer siedzący obok kierowcy zostaje siłą bezwładności gwałtownie pchnięty ku przodowi i uderza kolanem o przednią ścianę kabiny, poniżej deski przyrządowej .

Jeżeli w chwili urazu kończyna była odwiedziona, uraz działający pionowo lub w osi kończyny powoduje zwichnięcie głowy ku przodowi (luxatio pubica, luxatio obturatoria).

Upadek z wysokości na kończynę rozkraczoną i w nadwyproście lub nagłe obciążenie tułowia spadającym ciężarem (dach, sufit) może spowodować przednie zwichnięcie obu stawów biodrowych (Watson-Jones).

Na ogół olbrzymia większość zwichnięć przednich i tylnych daje się nastawić bezkrwawo. W zwichnięciach tylnych najczęstszą przeszkodą nastawienia jest owinięcie się mięśnia gruszkowatego (m. piriformis) lub nerwu kulszowego (n. ischiadicus) około szyjki kości udowej, rzadziej zaciśnięcie się krawędzi szczeliny w torebce stawowej lub obrąbka stawowego (Badgley) naokoło szyjki.

Bezwzględną przeszkodą w nastawieniu zwichnięcia stanowi odłamanie części głowy, która obrócona ranną powierzchnią ku dnu panewki, blokuje jamę stawową.

Interwencja chirurgiczna jest również wskazana w zwichnięciach z odłamaniem tylnej krawędzi panewki, jeżeli po krytym odprowadzeniu głowy do panewki odłamana jej część nie nastawi się prawidłowo.

W centralnych zwichnięciach biodra wkroczenie operacyjne jest konieczne. jeżeli po odprowadzeniu głowy kości udowej do stawu dno panewki (w II i 111° zwichnięcia) pozostaje w miednicy malej i może nastąpić nawrót zwichnięcia oraz w przezpanewkowych złamaniach miednicy nie dających się nastawić sposobem krytym lub półkrytym.

W przednich zwichnięciach głowy leczenie chirurgiczne jest wskazane, jeżeli głowa nie daje się odprowadzić z powodu zaciśnięcia się szczeliny w torebce na szyjce uda (Mac Farlane, Henderson), w następstwie pourazowego obrzęku torebki.

b. Powikłania urazowych zwichnięć biodra

Zwichnięcie głowy kości udowej łączy się z obrażeniem zarówno tkanek stawowych, jak przystawowych i okołostawowych. Chrząstka pokrywająca głowę ulega stłuczeniu lub odbiciu od podchrzęstnej warstwy kości, torebka stawowa i więzadła rozerwaniu lub odłuszczeniu od ścian panewki względnie szyjki, mięśnie stłuczeniu, nerw kulszowy przemieszczeniu lub stłuczeniu, a w niektórych wypadkach — przygnieceniu. Więzadło głowy kości udowej i przebiegające w nim naczynia ulegają zawsze przerwaniu, a odżywiające resztę głowy zakończenia tętnicy okrężnej tylnej i przedniej (a. circumfle.ra femoris posterior et anterior) mogą ulec w pozycji zwichnięcia zaciśnięciu w obrębie szyjki lub stłuczeniu i zaczopowaniu. Obrzęk oraz krwiak pourazowy pogarszają krążenie w obrębie głowy i to tym bardziej, im dłużej głowa znajduje się poza panewką.

Do klinicznie najpoważniejszych powikłań należy późna martwica głowy. Niebezpieczeństwu martwicy zapobiega się przez możliwie rychłe i delikatne odprowadzenie zwichnięcia, względnie odciążenie głowy kości udowej po nastawieniu przy równoczesnym statycznym ćwiczeniu mięśni, a jeżeli mimo takiego postępowania martwica wystąpi (w około rok po zwichnięciu) — przez odciążenie jej przy zachowaniu ruchu, lub przez chirurgiczne usunięcie podchrzęstnej tkanki martwiczej oraz wypełnienie jam świeżymi autoplastycznymi gąbczastymi wiórkami (sposób Camery) i przez ułatwienie regeneracji krążenia wszczepieniem uszy-pulowanego pasma mięśniowego w przestrzeń podchrzęstną (Bosworth, Palazzi). W późnych zmianach zniekształcających głowy wykonuje się plastykę stawu (Cup-Smith-Petersena) lub osteotomię artroplastyczną autora (typ Y), rzadko usztywnienie stawu (sposobem Watson-Jo-nesa).


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
0000003 (18) 406 Urazowe uszkodzenia narządu ruchu pomocą drutów Kirschnera wprowadzonych poprzeczni
0000003 (18) 406 Urazowe uszkodzenia narządu ruchu pomocą drutów Kirschnera wprowadzonych poprzeczni
0000005 (18) 410 Urazowe uszkodzenia narządu ruchu boku nacina się skórę i odłuszcza od podłoża. Z u
0000008 (16) 416 Urazowe uszkodzenia narządu ruchu między mięśniem pośladkowym średnim (m. gluteus m
0000008 (16) 416 Urazowe uszkodzenia narządu ruchu między mięśniem pośladkowym średnim (to. gluteus
0000001 (20) 502 Urazowe uszkodzenia narządu ruchu wanym lub wolnym płatom tłuszczowym lub powięziow
0000008 (15) 516 Urazowe uszkodzenia narządu ruchu Ryc. 249 (ciąg dalszy): c, d — opis w tekście; e,
0000001 (20) 502 Urazowe uszkodzenia narządu ruchu wanym lub wolnym płatem tłuszczowym lub powięziow
0000001 (21) 402 Urazowe uszkodzenia narządu ruchu Cięcie grzbietowe długości ok. 3 cm wzdłuż przyśr
0000002 (20) 404 Urazowe uszkodzenia narządu ruchu odcinek przemieszcza się z reguły ku przodowi (ką
0000007 (16) 414 Urazowe uszkodzenia narządu ruchu c. Otwarte nastawienie zwichnięcia biodra ku tyło
0000007 (16) 414 Urazowe uszkodzenia narządu ruchu c. Otwarte nastawienie zwichnięcia biodra ku tyło

więcej podobnych podstron