Ćwiczenie 31 (ryc. 31)
Pw.: stanie, ramiona odwiedzione pod kątem 90°, przedramiona maksymalnie zgięte („skurcz poziomy”).
Ruch: wdech z wymachem kkg. bokiem w tył - wydech z powrotem kkg. do pozycji wyjściowej i z lekkim skłonem tułowia w przód.
Ryc. 31.
W ćwiczeniach biernych ruchy w stawach pacjenta wykonuje kinezyterapeuta -stąd nazwa: ćwiczenia bierne. Współdziałanie pacjenta polega tylko na usiłowaniu jak największego rozluźnienia mięśni.
Cel: niedopuszczenie do wytworzenia się zrostów w stawie, przykurczów torebki stawowej, mięśni, ścięgien, ułatwienie krążenia krwi i chłonki, zapobieganie odleżynom, zachowanie czucia proprioceptywnego i pamięci ruchowej.
Wskazania: porażenia i niedowłady mięśni zarówno wiotkie, jak i spastyczne, stan po długotrwałym unieruchomieniu kończyny, początkowy okres uruchamiania stawu po zabiegu operacyjnym, choroby układu krążenia, w których wysiłek związany z samodzielnym wykonywaniem ćwiczeń nie jest jeszcze wskazany (np. wczesny okres zawału mięśnia sercowego).
Przeciwv/skazania: ostry stan zapalny stawu i tkanek okołostawowych, żył, znacznie podwyższona temperatura ciała.
Wykonanie: ruchy w stawach pacjenta wykonuje kinezyterapeuta. Dla ułatwienia pracy może on podwiesić ćwiczono części ciała chorego, np. ciężką kończynę dolną przy ruchach przywodzenia i odwodzenia uda.
Pozycją wyjściową dla ćwiczeń biernych ruchów w stawach kończyn górnych jest pozycja siedząca na krześle z wygodnym oparciem dla tułowia, sprzyjająca rozluźnieniu mięśni. Oparcie krzesła nie może być zbyt szerokie, ponieważ utrudniałoby to niektóre ruchy w stawie ramiennym. Ćwiczenia bierne ruchów w stawach kończyn górnych wykonuje się w pozycji leżącej tylko wówczas, kiedy chory nie potrafi siedzieć lub gdy pozycja siedząca nie jest dla niego wskazana. Przy wykonywaniu ruchów biernych w stawie ramiennym pacjent leży w ten sposób, aby ramię kg. ćwiczonej znajdowało się poza brzegiem podłoża.
Pozycją wyjściową dla ćwiczeń ruchów biernych w stawach kończyn dolnych, tułowia oraz głowy i szyi jest pozycja leżąca. Ćwiczenia bierne najwygodniej jest wówczas wykonywać na stole do ćwiczeń mającym uchwyty, a niekiedy i otwory do zamocowania pasów stabilizujących. Gdy nie ma takiego stołu, ćwiczenia bierne wykonuje się na kozetce lekarskiej. U chorych, których stan zdrowia stanowi przeciwwskazanie do opuszczenia łóżka, wykonuje się ćwiczenia bierne w łóżku, w pozycji leżącej lub półsiedzącej z wygodnym oparciem dla tułowia i głowy, sprzyjającej rozluźnieniu mięśni.
Odcinek bliższy ćwiczonego stawu musi być ustabilizowany tak, aby ruch odbywał się tylko w tym stawie i nie był wspomagany przez ruch w innych stawach. Stabilizację uzyskuje się przez odpowiednio dobraną pozycję wyjściową lub przez zastosowanie pasów stabilizujących.
Chwyt stosowany przy ćwiczeniach biernych musi być pewny - nie może jednak sprawiać choremu bólu.
Ruch należy wykonywać płynnie we właściwej płaszczyźnie i wokół fizjologicznej osi stawu. Należy ćwiczyć wszystkie ruchy w stawie w pełnym zakresie, jeżeli jest to możliwe. W stawach bolesnych nie wolno nigdy przekraczać granicy bólu. Wykonując ruchy bierne w stawie trzeba odciągać od siebie kości tworzące staw. aby zmniejszyć nacisk i tarcie powierzchni stawowych o siebie. Wszystkie ruchy w ćwiczonym stawie powtarza się 20-30 razy w czasie jednego zabiegu, z uwzględnieniem fazy ruchu, powrotu do pozycji wyjściowej i krótkiej przerwy.
Tempo ćwiczeń jest wolne i rytmiczne. Ćwiczenia bierne wykonuje się 1-2 razy dziennie.
Niżej podano przykłady ćwiczeń biernych.
Staw barkowo-obojczykowy i mostkowo-obojczykowy Unoszenie i obniżanie barków
a. W leżeniu tyłem.
Sposób 1 (ryc. 32).
Pw.: leżenie tyłem.
Chwyt: obejmujemy oba barki podchwytem w ten sposób, że kciuki znajdują się na bocznych powierzchniach barków, palce wskazujące są wsunięte w doły pachowe, a pozostałe palce znajdują się na łopatkach.
Ruch: unoszenie i obniżanie barków.
Sposób 2.
Pw.: leżenie tyłem.
Chwyt: podchwytem w V3 dalszej ramion (kinezyterapeuta stoi od strony głowy chorego jak na ryc. 32).
Ruch: unoszenie i obniżanie barków.
27