12
Warunek rezonansu można zatem przedstawić w postaci:
v‘o = ypB0U- ff,V2* = V0 (1 - ffl), (1.5.3)
gdzie vD jest tzw. częstością podstawową dla protonów określoną wzorem (1-2.13).
Przesunięcie chemiczne definiuje się jako różnicę położenia dwu sygnałów:
d = = — v0(crj —cr^. (1.5.4)
Jeden z tych sygnałów można traktować jako wzorzec. Tak określone przesunięcie chemiczne ma wymiar częstości i jest funkcją pola magnetycznego i fizykochemicznych własności badanej substancji. Z tego powodu wyraża się je często inaczej:
<5 = zf 107v0 = — (<J|-Hj) 106. (t .5.5)
Teraz jest ono wielkością bezwymiarową (tzw. ppm) określającą jedynie własności badanego układu. Dla etanolu ó(OH/CH2) ss 1,9 ppm oraz <5(CH2/CHj) » 2,4 ppm.
Dotychczasowe rozważania określają tzw. widma zerowego rzędu, to znaczy widma złożone z pojedynczych sygnałów odpowiadających poszczególnym grupom równocennych jąder o różnych stałych ekranowania. Powierzchnie pod tymi sygnałami (przy odpowiednio wykonanym pomiarze) są wprost proporcjonalne do liczby jąder wchodzących w rezonans.
Oddziaływania z sąsiednimi jądrami molekuły uwidoczniają się w eksperymencie NMR w pewien charakterystyczny sposób. Aby prześledzić to zagadnienie, wygodnie jest znowu odwołać się do przykładu etanolu. Zastanówmy się nad wpływem sąsiednich protonów na warunek rezonansu protonów grupy CH3. Pod wpływem pola E0 możliwe są trzy rodzaje orientacji wektorów momentów magnetycznych (spinów) dwu dowolnie wybranych z grupy CHj protonów (tab. 1,6.1).
Tabela 1.6.1. Orientacje dwu tpinów (/ w 1/2) w polu magnetycznym
Orientacje |
Sumaryczna magnetyczna |
spinów |
liczba kwantowa |
11 |
1 |
11 |
-1 |
U lub Jt |
0 |
Każdej z tych orientacji odpowiada pole magnetyczne działające na pozostały, trzeci proton. W chwili rezonansu jednak dochodzi do bardzo szybkich zmian ustawień spinów, przez co każdy z protonów grupy CH3 „odczuwa" pole, pochodzące od dwu najbliższych sąsiadów, uśrednione do zera,
A jak oddziałują protony z grupy CH2 na protony z grupy CH3? Dla ich spinów również możliwe są orientacje przedstawione w tab. 1.6.1. Kiedy warunek rezonansu spełniony jest dla protonów CH3, zmiany ustawień spinów z grupy CH2 zachodzą bardzo rzadko (są poza rezonansem), tak że można je zaniedbać. W tych cząsteczkach, dla których grupa CH2 jest reprezentowana przez = 1, rezonans protonów grupy CH3 zachodzi przy częstości:
''o'1 = Tj, (J^o + -Btot + (1-6.2)
gdzie BCHj jest indukcją pola magnetycznego, wynikającego z ustawienia ft spinów grupy CHj. Dla Z,,., =s —1 rezonans zachodzi przy częstości:
vq-“‘ = MBo + BjU-flcJ/ŻK, (1.6.3)
a dla T.mt — 0 przy częstości:
vq° = yp(B0 + fliU)/2jt. (1.6.4)
Jak wiadomo, orientacje momentów magnetycznych zgodne z polem i przeciwne do pola fl0 są w stanie równowagi niemal jednakowo praw* dopodobne. Dlatego dla 1/4 badanych cząsteczek etanolu rezonans protonów CH3 zachodzi przy częstości vol, dla 1/4 cząsteczek przy częstości Vq*_ 1 i dla 2/4 molekuł przy częstości vqSygnał tej grupy ma postać tripletu o stosunku powierzchni jak 1:2:1. Pomiary dla czystego etanolu wykazały, że rozszczepienie w tym triplede wynosi 7,2 Hz. W podobny sposób można wykazać, że protony grupy CH3 rozszczepiają sygnał grupy CH2 na kwartet o stosunkach intensywności jak 1:3:3:1 i odległościach pomiędzy tymi sygnałami 7,2 Hz. Z kolei protony grup hydroksylowych dodatkowo rozszczepiają sygnał grup CH2 na dublet o intensywnościach jak 1:1 i odległości pomiędzy jego składowymi 5,1 Hz (ostatecznie sygnał grup CH2 jest multipletem o intensywnościach jak 1:1:3:3:3:3:1:1). Wreszcie jądra grup CH2 rozszczepiają sygnał grup OH na triplct 1:2:1 o odległościach 5,1 Hz. Na rys. 1.6.1 przedstawiony jest fragment widma tego związku zawierający sygnał wzorca (rozdz. 2.2 i 2.3) oraz sygnały grup CH2 i CH3 etanolu (nie uwzględniono sprzężenia CH2 z OH). Na rys. 3.3.1 umieszczone jest całe widmo etanolu1 z domieszką wody.
To, co zostało napisane o sprzężeniach pomiędzy protonami etanolu, można uogólnić na inne związki i na inne jądra:
1) Wzajemny wpływ jądrowych momentów magnetycznych z grupy rów-nocennych jąder nie jest widoczny w widmie NMR.
2) Najczęściej rejestrowane są sprzężenia pomiędzy jądrami odległymi od siebie nie więcej niż o trzy wiązania chemiczne.