026 027

026 027



26

26

*4

XJ

«t

*1

Sj

Si

muf* 1

X

X

X

X

MUF* 1

X

X

X

X

6MM 3

X

X

X

X


xł xt M ttł Ot Di

1

TTTTTTT

i

0 0 « t 1 t t

z

0 l 1 0 1 1 1

J

0 0(1110

\

0 1(0101

5

(10 1(10

t

0110110

7

0 1 1 1 0 ( 1

1

10 0(110

9

10 0 1(01

to

1(10 10 1

11

10(1(10

tt

1 1 ( ( 0 1 1

U

11(110 0

U

1 1 1 0 0 0 0

15

1111111


Rys. 1.12. Podział 7 bitów kodu Ham-minga z przykładu 1.18 na grupy (4 bity informacyjna i 3 bity parzystości)

Rys. 1.13. Tablica kodu Hamminga z przykładu 1.18

stawionS^Seden z wielu możliwych*-' podziałów poszczególnych bitów na grupy.

Podział na grupy, w których Jest sprawdzana parzystość, determinuje ostatecznie kod, który został przedstawiony w tablicy na rys. 1.13, gdzie bity parzystości są tak dobrane, aby w przy|5hdku bezbłędnej transmisji dowolnej wiadomości parzystość wystąpiła we wszystkich grupach.    . '

Przypuśćmy, że w czasie transmisji wiadomości 6 zaistniał błąd na pozycji x2 i odebrano słowo 0100110. Badając po stronie odbiorczej parzystość w poszczególnych grupach okazuje się, że nieparzysta jest ilość Jedynek w grupach 213, z czego na podstawie rys. 1.12 wynika, że błąd zaistniał na pozycjixi naprawdę nadano słowo 0110110. Analogicznie po odebraniu słowa 1011000 okazuje się, że nieparzysta ilość jedynek występuje jedynie w grupie 2, z czego wynika, że błąd wystąpił na pozycji y2.    »

1.2.10. Operacje arytmetyczne na liczbach dwójkowych

/Omówimy tu zasady wykonywania operacji arytmetycznych na liczbach przedstawionych w naturalnym systemie dwójkowym 1 na liczbach ze znakami (operacje w kodzie BCD będą omawiane w punkcie 4.6.2). Podane tu wiadomości będą stanowiły podstawę przy omawianiu układów cyfrowych realizujących takie operacje.

Operacja arytmetyczne na liczbach przedstawionych w naturalnym systemie dwójkowym

Reguły tych operacji są analogiczne Jak dla liczb zapisanych w systemie dziesiętnym.

Dodawanie rozpoczynamy od zapisania dwu liczb tak, aby bity o jednakowych wagach znajdowały się na identycznych pozycjach. Następnie dodajemy cyfry parami, począwszy od najmniej znaczącej pozycji. Pojawiające się przeniesienie uwzględniamy przy dodawaniu następnej pary c^fr. W tabeli na'rys. 1.14a podano reguły dodawania poszczególnych cyfr, zaś poniżej przedstawiono przykład dodawania dwóch liczb.

a)


X

y

p

$

r

b)

X

y t

r

V

1

i

t

i

»

0

t i

o

i

1

i

i

ł

0

t

t i

i

i

o

i

i

t

0

i

i t

i

1

i

i

i

i

i f

1

ł

i

t

s

t

o

1

t •

i

t

i

i

i

i

1

t

1 !

0

i

i

0

«

i

ł

1 1

1

t

i

i

1

1

i

i

1 1

ł

i


10111,0110

1010.0111

100001,1101

Odejmowanie rozpoczynamy od zapisania dwu liczb tak, aby bity o jednakowych wagach znajdowały się na identycznych pozycjach, a następnie odejmujemy cyfry parami, począwszy od najmniej znaczącej pozycji. Zaciągnięcie pożyczki uwzględniany pr^r odejmowaniu następnej pary cyfr. W tabeli na rys. 1.14b podano reguły odejmowania par cyfr, zaś poniżej przedstawiono przykład odejmowania dwóch liczb

Rys. 1.1h. Tabele dodawania i odejmowania cyfr dwójkowych: a) x,y -cyfry dodawane, p - przeniesienie przychodzące z poprzedniej pozycji, p' - przeniesienie wychodzące do następnej pozycji, s - suma; b) x - od-jemna, y - odjemnik, p - pożyczka zaciągnięta przez poprzednią pozycję, p'- pożyczka zaciągnięta od następnej pozycji, r - różnica

*

0 1

t

i

1 fi

0 1


Rys. 1.15. Tabela mnożenia dwu cyfr dwójkowych


11011000,11 11001.10 10111111,01

Mnożenie wykonujemy mnożąc Jedną liczbę przez kolejne

cyfry drugiej liczby, a następnie sumując otrzymane wyniki pośrednie. Na rys. 1.15 podano tabele mnożenia dwóch cyfr dwójkowych, zaś poniżej przedstawiono przy-

kład mnożenia dwóch liczb.

10100,01

x_10.011

1010001

1010001 » 1010001

110000,00011

Zwróćmy uwagę, że w naturalnym systemie dwójkowym mnożenie sprowadza się do kolejnego dodawania odpowiednio przesuwanej jednej liczby, gdzie o przesuwaniu decydują jedynki drugiej liczby.

Dzielenie w systemie dwójkowym sprowadza się do kolejnego sprawdzania,czy reszta z dotychczasowego dzielenia po dopisaniu kolejnej cyfry dzielnej Jest większa lub równa od dzielnika i gdy ten warunek jest spełniony.odejmowania od niej dzielnika. Oto przykładowe dzielenie w naturalnym systemie dwójkowym.    111.101

1Ó111!l1

_11

lUl

11

~TO1

11

-    “Wo

11

100

11

•1

i


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
026 027 2 26 Programowanie liniowe Rysunek 1.3    Rysunek 1.4 i «2 /~ 4x, =
026 027 26 Piotr Sajpel. Krzysztof Stroiński Zadanie 4 Znaleźć oryginał mając transformatę: i- + 2s
026 027 26 Piotr Sajpel. Krzysztof Stroiński Zadanie 4 Znaleźć oryginał mając transformatę: .v(a-) =
026 027 26 26 *5 *1 St <h SZUM 1 X X X X MUM I X X X X 6SIIM
DSC00065 (26) ; /- ] w » P -
71 (26) 7*7-FLOWERKanya !/■? T« > L ł»L» JE*-—•. 51 51 V <i. Mf ^5, i. ta
027 5 26 73 -O 73 H £ 3 c/i 3 •I i? a £ >> c i :~ O -s- sfb 99,25 99,39 99.41
18435 IMG?23 ODPIS KANCELARIA NOTARIALNA Notariusz Mlfijn Huzłuk li Radna nr.G/O.OWłlWanawra&nb
19410 Rozdział 1 strona6 027 26 Zbiór zculań z mikroekonomii 18. Gdyby możliwości produkcyjne gospo
IMG6 027 (2) 26 2. Budowa stopów 26 2. Budowa stopów Pr* 27 dS + dS„ > 0. skąd W świetle przytoc
P200513 26 [02] ■i*," ■i*," SI 0 0 cj^i q9 * <* 0,09 V go-fi
Sipma Klawisz B: Włącz: Prasa { _✓ Sobota. 26.Luty 2011 O km/H    ") i Si >

więcej podobnych podstron