§ 2. Funkcje uwikłane
409
D(Fi,Fz,...,Fm)
D(yi,y2, •••.Fm) ‘
Stąd
D(Ft, F2, ■■■, Fm)
dx! D(Fl,F2, ...,Fm)’
D(yi,y2,
D(Fj, F2, , Fm)
dy* £>(Fi, ■■■, Xi)
D(F„F2,...,F j-
D(yi,y2,
Analogiczne wyrażenia otrzymuje się dla pochodnych funkcji y1,y2, ■■■,ym względem zmiennych x2,x3,
Jeżeli funkcje Flt F2, Fm mają ciągłe pochodne cząstkowe rzędu drugiego, to prawe strony wszystkich otrzymanych wzorów mają ciągłe pochodne względem wszystkich argumentów, a tym samym istnieją ciągłe pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji uwikłanych. Ogólnie (łatwo to dowieść indukcyjnie), istnienie ciągłych pochodnych at do rzędu k włącznie funkcji Flt F2, , Fm pociąga za sobą istnienie i ciągłość wszystkich po
chodnych rzędu k funkcji uwikłanych.
Obliczenie pochodnych funkcji uwikłanych w ogólnym przypadku można także przeprowadzić albo za pomocą różniczkowania tożsamości (5) względem odpowiednich argumentów, albo przez obliczanie różniczek zupełnych. Wyznacznikiem układu równań liniowych, otrzymanego dla wyznaczenia pochodnych lub różniczek, jest zawsze różny od zera jakobian J. Uwagi te objaśnimy na przykładach.
210. Przykłady.
1) Niech y będzie związane z x równaniem
Różniczkując obie strony względem x (przy czym y traktujemy jako funkcję x), otrzymujemy
x +yy' xy'—y
czyli x+yy'=xy'—y,
a różniczkując po raz drugi
1 +y’2+yy"=xy", itd.
Z pierwszego równania otrzymujemy a z drugiego, jeżeli podstawimy znalezioną wartość y',
__x+y
x-y
itd.
x-y (x-y)3 ’