102 103

io;

*«mlnat pozostać w stanie 1 (1——1) przejdzie na chwilę w stan 0 1 na skutek sprzężenia zwrotnego może w nim pozostać (1 — 0—?). Aby ten hazard wyeliminować, należy w funkcji q₂ dodatkowo uwzględnić lmpllkaat q₁q_2< Z podobnych przyczyn funkcja q^ powinna zawierać również implikant ą^ą.,. Równania „dwójki liczącej" bez hazardów mają więc postać

9-1 = 9-,¹ + 9₂^{1 +} ^1⁹2    ⁽³'¹⁾

q₂ = q,,x + q₂i + ą^ą₂    (3¹2)

y = q₂    (3.3)

prowadzącą do schematu Jak na rys. 3«45c. Urżną również sprawdzić, że Jeżeli powyższe funkcje zapisać w postaci

9-i = q-,(¹q₂) + q₂¹ q₂ = q-i¹ + q₂(Sq-])

to schemat „dwójki liczącej" bez hazardów można doDrowadzić do postaci Jak na rys. 3.17'    '#

Z powyższych rozważań, wynika, że wystąpienie hazardu w układzie kombinacyjnym, połączonym poprzez sprzężenie zwrotne w układ sekwencyjny,może spowodować przejście układu do fałszywego stanu. Z tego powodu w asynchronicznych układach sekwencyjnych hazard należy bezwzględnie eliminować.

Oprócz występującego w układach kombinacyjnych hazardu statycznego i dynamicznego, w asynchronicznych układach sekwencyjnych może wystąpić tzw. hazard podstawowy. Hazard ten może wystąpić, gdy czas propagacji układu kombinacyjnego, odpowiedzialnego za aktualnie zmieniającą się składową q^ stanu q jest krótszy od czasów propagacji pozostałych układów kombinacyjnych, odpowiedzialnych za aktualnie nie zmieniające się składowe. Szybsza zmiana pozycji q^ może poprzez sprzężenie zwrotne wywołać niepożądane zmiany na pozostałych pozycjach.

Przekład 3.18 (c.d.)

Rozpatrzmy sytuację gdy q-j = q₂ = 0, ¹aś sygnał x przechodzi z 0 w 1. Załóżmy, że funktor negujący sygnał wejściowy (rys. 3¹450) ma bardzo duży czas propagacji, podczas którego Jednocześnie zachodzi x = 1, i i = 1. Pomimo tego, wyjścia y = q₂ przyjmuje pożądaną wartość 1 po upływie czasów propagacji bramek obliczających iloczyn q^x i sumę q₂ o q^x +    +

+ q-₁q₂" Pojawienie się q₂ = 1, o ile dalej zachodzi x = 1 i x = 1, wywoła w konsekwencji pojawienie się q^ =1. W rezultacie układ ze stanu 00 przejdzie do stanu 11, a po upływie czasu propagacji funktora negującego przejdzie do stabilnego stanu 10, co jest niezgodne z grafem.    tt

Układy loglosaa. realizujemy najczęściej za pomocą funktorów o zbliżonych ezaaaoh propagacji, toteż hazard podstawowy rzadko występuje.W układzie na rys. 3*45o, o Ile czas propagacji funktora negującego wejście jest mniejszy od sumy czasów propagacji funktorów NAND, realizujących Iloczyn i sumę, hazard podstawowy nie wystąpi.

Przy wykorzystaniu w układzie przsrzutnlków RS projektowanie układu kombinacyjnego UK1 będzie przebiegało następująco:

Przykład 3.18 fc.d.)

Ha podstawie tablicy przejść „dwójki liczącej” (rys. 3.44) oraz tablicy wzbudzeń, asynchronicznego przerzutntka RS (rys. 3.38) konstruujemy dwie tablice funkcji ,R^    1 SgiRg realizowanych przez TO1, pokazane na

rys. 3*46. Z tablic tych wyznaczamy minimalne postacie funkcji

«	1x	1x	ot	1x	01
M	01	1x	M	xł	xl
	xl	x1	«	x1	10
»	10	xl	»	1x	1x

Rys. 3.46. Tablice Karnaugha do przykładu 3.18

= q2 +	^R1 ^=q2 ^+x	(3.4)
« ♦ x;	R2 . q1 + x	(3.5)
.V ^ł»*t 1 ł	I 1

Rys. 3*47. „Dwójka licząca" zbudowana przy użyciu asynchronicznych prze-

rzutników RS

prowadzące do schematu przedstawionego na rys. 3*47. Schemat ten można uprościć, jeżeli dla składowej q₂ stanu wykorzystamy przerzutnik RS,a jego funkcje wzbudzeń wyznaczymy z równań (3.1) i (3.5) jako:

1

Zwróćmy uwagę, że skutków hazardu ula należy aylió z omawianymi wcześniej wyścigami w układzie sekwencyjnym, która są innym zjawiskiea, chociaż taż związanym z opóźnianiani występującymi w układzie.