102 103

lo;

zamiast pozostać w stanie 1 (1—1) przejdzie na chwilę w etan O i na skutek sprzężenia zwrotnego noże w nim pozostać (1 — 0—?). Aby ten hazard wyeliminować, należy w funkcji q₂ dodatkowo uwzględnić lmpllkaat q₁q_2< Z podobnyoh przyczyn funkcja powinna zawierać również implikant q₁q₂« Równania „dwójki liczącej" bez hazardów mają więc postać

	5-1 = q-,* + 52* ^+ 5l«2	(3.1)
	q2 = q,,x + q2X + q1q2	(3.2)
	y = q2	(3.3)
prowadzącą do	schematu Jak na rys. 3.45c. Można również sprawdzić,	te Je-
żeli powyższe	funkcje zapisać w postaci

= q₁(*q₂) + 52*

q₂ = q₁x + q₂(xq₁)

to schemat „dwójki liczącej” bez hazardów można doprowadzić do postaci Jak na rys. 3.47.    '#

Z powyższych rozważać, wynika, że wystąpienie hazardu w układzie kombinacyjnym, połączonym poprzez sprzężenie zwrotne w układ sekwencyjny(może spowodować przejście układu do fałszywego stanu. Z tego powodu w asynchronicznych układach sekwencyjnych hazard należy bezwzględnie eliminować¹.

Oprócz występującego w układach kombinacyjnych hazardu statycznego i dynamicznego, w asynchronicznych układach sekwencyjnych może wystąpić tzw. hazard podstawowy. Hazard ten może wystąpić, gdy czas propagacji układu kombinacyjnego, odpowiedzialnego za aktualnie zmieniającą się składową q^ stanu q Jest krótszy od czasów propagacji pozostałych układów kombinacyjnych, odpowiedzialnych za aktualnie nie zmieniające się składowe. Szybsza zmiana pozycji q^ może poprzez sprzężenie zwrotne wywołać niepożądane zadany na pozostałych pozycjach.

Przwkład 3.18 (c.d.l

Rozpatrzmy sytuację gdy q₁ = q₂ = 0, zaś sygnał x przechodzi z 0 w 1. Załóżmy, że funktor negujący sygnał wejściowy (rys. 5.45o) ma bardzo duży czas propagacji, podczas którego Jednocześnie zachodzi x = 1, i x = 1. Pomimo tego, wyjście y = q₂ przyjmuje pożądaną wartość 1 po upływie czasów propagaoji bramek obliczających iloczyn q^x 1 sumę q₂ *■ q^x +    +

+ qq52" ^FoJ^awienie q₂ = o 11® dalej zachodzi X = 1 i x = 1, wywoła w konsekwencji pojawienie się q^ = 1. V rezultacie układ ze stanu 00 przejdzie do stanu 11, a po upływie czasu propagacji funktora negującego przejdzie do stabilnego stanu 10, co Jest niezgodne z grafem.    Aż

Zwróćmy uwagę, ża skutków hazardu ula należ; mylić z omawianymi wcześniej wyścigami w układzie sekwencyjnym, które są łnnya zjawisklea, chociaż taż związanym z opóźnieniami występującymi w układzie.

Układy logiczna realizujemy najczęściej za ponoćą funktorów o zbliżonych ezaaaoh propagacji, toteż hazard podstawowy rzadko występuje.! układzie na rys. 3.45o, o He czas propagacji funktora negującego wejście jest mniejszy od sumy czasów propagacji funktorów NAND, realizujących Iloczyn 1 sunę, hazard podstawowy nie wystąpi.

Przy wykorzystaniu w układzie przerzutnlków RS projektowanie układu kombinacyjnego UK1 będzie przebiegało następująco:

Przykład 3.18 (o.d.l

Ha podstawie tablicy przejść „dwójki liczącej" (rys. 3*44) oraz tablicy wzbudzeń, asynchronicznego przerzutnlka RS (rys. 3*38) konstruujemy dwie tablice funkcji S^.R^    1 Sg.J^ realizowanych przez UK1, pokazane na

rys. 3.48. Z tablic tych wyznaczany minimalne postacie funkcji

(3.4)

(3.5)

&i a q₂ + x|    R₁ a q₂ + x

S₂ a q_n ♦ XI    *2    + i

*1*1    . \x Mi

> i    liti\ i i

N	1x	1x	M	1x	01
M	91	1x	W	X)	x1
M	xl	x1	H	x1	10
II	10	xl	»	lx	1x

Rys. 3.46. Tablice Karnaugha do przykładu 3*18

Rys. 3.47. „Dwójka licząca" zbudowana przy użyciu asynchronicznych przerzutnlków RS

prowadzące do schematu przedstawionego na rys. 3.47. Schemat ten można uprościć, jeżeli dla składowej q₂ stanu wykorzystamy przerzutnlk RS,a jego funkoje wzbudzeń wyznaczymy z równań (3.1) 1 (3.3) jako: