0000133

JANINA REICHÓW A

PRZYDATNOŚĆ BADANIA ELEKTROMIOGRAFICZNEGO DLA OCENY POZIOMU WYPADNIĘCIA JĄDRA MIAZDZYSTEGO W ODCINKU LĘDŹWIOWO-KRZYŻOWYM KRĘGOSŁUPA

Z Samodzielnej Pracowni Elektrofizjologii Klinicznej Instytutu Neurologii AM w Krakowie Kierownik Pracowni: doc. dr hab. M. Goldsztajn

Celem pracy było ustalenie przydatności badania elektromiograficznego mięśni kończyn dolnych i mięśni przykręgosłupowych w określeniu poziomu wypadnięcia jądra miażdżystego w odcinku lędźwiowo-krzyżowym kręgosłupa.

Badanie elektromiograficzne wykonano u 50 chorych zakwalifikowanych do operacyjnego usunięcia wypadniętego jądra miażdżystego. U wszystkich chorych bólowy zespól korzeniowy utrzymywał się dłużej niż miesiąc.

Wynik badania elektromiograficznego, badania przedmiotowego i radiolo gicznego porównano ze stanem stwierdzonym podczas operacji.

Wartość badania elektromiograficznego mięśni kończyn dolnych i mięśni przykręgosłupowych porównano z wartością badania przedmiotowego i radiologicznego.

Badania elektromiograficzne wykonywano 3-kanalowym aparatem elektro-miograficznym firmy Disa, posługując się koncentrycznymi elektrodami igłowymi. Do badania starano się wybrać jak najmniejszą liczbę mięśni reprezentatywnych dla danego korzenia, aby badanie poza pełną oceną stanu mięśni kończyn dolnych było jak najmniej traumatyzujące dla chorego i mogło stanowić pewien najkrótszy schemat dla celów praktycznego badania uściślającego rozpoznanie przedoperacyjne. Ponieważ w dostępnym piśmiennictwie autorzy podają krańcowo różne dane co do wartości omawianego badania, zgodność oceny elektromiograficznej uszkodzonego korzenia w porównaniu z obrazem operacyjnym waha się od 19 do 90%, na własnym materiale podano ocenę wartości omawianego badania dla lokalizacji kompresji korzeni lędźwiowych.

U 96% chorych stwierdzono zmiany elektromiograficzne. U 34 chorych (68%) były to zmiany dotyczące jednego korzenia (L₅ lub SJ, u 14 chorych (28%) wykryto zmiany świadczące o uszkodzeniu wielu korzeni.

U chorych, u których elektromiograficznie wykryto uszkodzenie jednego korzenia, trafnie oceniono poziom wypadnięcia jądra miażdżystego w 97,3%. W czasie operacji znaleziono u wszystkich chorych tej grupy tylno-boczne wypadnięcie jądra miażdżystego.

U 14 chorych z uszkodzeniem wielu korzeni stwierdzonym elektromiograficznie nie udało się pewnie ocenić poziomu wypadnięcia jądra miażdżystego. W tej grupie jedynie u 3 chorych na podstawie badania elektromiograficznego można było przewidzieć poziom i kierunek wypadnięcia jądra miażdżystego (byli to chorzy z pośrodkowym kierunkiem wypadnięcia jądra miażdżystego).