138,139 (2)

jak skutecznie negocjować

Informacja lub reportaż telewizyjny

Mniej formalnym i często o wiele bardziej skutecznym sposobci dotarcia ze swoją sprawą do mediów jest telefon do redakcji, infoi mujący, że możemy przekazać interesujący temat. Dziennikarz może wtedy skorzystać z zaproszenia do firmy lub wysłuchać informacji przez telefon. Artykuł, który w wyniku tego powstanie, będzie najprawdopodobniej napisany jako bezpośrednia relacja reporterska a niejako tekst inspirowany przez opisaną w nim firmę. Będzie wię brzmiał o wiele bardziej wiarygodnie dla czytelników. Przedsiębior stwa zatrudniające rzeczników prasowych dbają o dobre kontakty / kilkoma godnymi zaufania dziennikarzami, którym, w razie potrzeby, można przekazać informację, mając pewność, że zrobią z niej rzetelny użytek.

Wywiad radiowy lub telewizyjny

Zdarza się, że inicjatywa kontaktu wychodzi od dziennikarzy, którzy proszą o informację lub komentarz. Propozycja może dotyczyć krótkiej improwizowanej wypowiedzi przez telefon lub wywiadu dla telewizji, który jest szczegółowo przygotowywany z wyprzedzeniem. Wszystkie takie kontakty powinny być traktowane z wielką ostrożnością. Szczególnie dotyczy to telefonów od dziennikarzy. Często menedżer traktuje taką rozmowę jak swobodną pogaduszkę, którą doświadczony dziennikarz potrafi doskonale wykorzystać. Wypowiedź uzyskana w taki sposób może być później zacytowana słowo w słowo i użyta do podparcia głównej tezy artykułu.

Dyrektor personalny lokalnego urzędu w dużym mieście został poproszony o wypowiedź przez telefon dla ogólnokrajowej gazety na temat propozycji ustawy rządowej o obowiązku wyłaniania kandydatów na stanowiska personalne drogą konkursową. Telefonująca dziennikarka sprawiała wrażenie, jakby prowadziła nieoficjalną rozmowę, która miała pomóc zrozumieć, jak nowa ustawa działałaby w warunkach typowego urzędu miejskiego. W trakcie rozmowy dyrektor wypowiadał

**ię dosyć lekceważąco na temat ministra, który przygotował ustawę. Jakież było zaskoczenie dyrektora, gdy następnego dnia zobaczył w gazecie artykuł na temat projektowanej ustawy, zatytułowany: „Nowy projekt ministra jest złośliwy mówi członek Rady Miejskiej”. W późniejszych rozmowach na temat obsadzania stanowisk drogą konkursową wypowiedź ta była wielokrotnie wykorzystywana przez prywatnych wykonawców jako przykład braku jednomyślności wśród przedstawicieli różnych szczebli władzy.

Najważniejsze, o co należy zadbać, kiedy prasa prosi o wypowiedź, jest sprawdzenie charakteru rozmowy, w której mamy uczestniczyć. „Czy państwo zbieracie dane do artykułu, czy też ma to być oficjalna wypowiedź” - brzmi podstawowe pytanie, które należy zadać, zanim udzielimy jakiejkolwiek informacji. Nawet gdy uzyskamy zapewnienie, żc wypowiedź jest „nie do druku”, w dalszym ciągu powinniśmy uważać na to, co mówimy, ponieważ każde zdanie wyjęte z kontekstu może źle się przysłużyć firmie, którą reprezentujemy, i sprawie, w której się wypowiadamy. Również zapewnienie o nieoficjalnym charakterze rozmowy może być rozumiane przez dziennikarza zupełnie inaczej niż przez nas, a za złamanie gwarancji udzielonej przez telefon nic grożą żadne sankcje prawne.

Więcej czasu na przygotowanie wypowiedzi daje umówiony wcześniej wywiad dla radia lub telewizji. Zazwyczaj także, jeszcze przed rozpoczęciem rozmowy, dziennikarz ustala z rozmówcą ogólny szkic wywiadu, informując czego będą dotyczyć pytania. Nie jest to jednak zabezpieczenie przed niespodziewanymi kłopotliwymi pytaniami.

Przedstawiciel zarządu portu miał udzielić lokalnej telewizji wypowiedzi o strajku pracowników doku. Dziennikarz wyjaśnił wcześniej, że będzie pytał o zdanie pracodawcy na temat wpływu strajku na wyniki pracy oraz o działania, jakie zarząd zamierza podjąć dla ochrony swoich interesów. Trudno się dziwić niemiłemu zaskoczeniu rozmówcy, kiedy jako pierwsze usłyszał pytanie: „Kiedy zaczniecie wywalać dokerów, którzy w tej chwili strajkują?"

139