13 (132)

SYNTF.ZA UKŁADÓW KOMBINACYJNYCH

Zadanie syntezy strukturalnej układów kombinacyjnych można sformułować następująco: Zadane jest działanie układu kombinacyjnego (w postaci tablicy lub funkcji logicznej) oraz zespół fiinkiorów (bramek) logicznych stanowiących system funkcjonalnie pełny. Należy tak połączyć funktory, aby otrzymać układ o zadanym działaniu

PRZYKŁAD NR 13

^X1	^X2	^X3	f
0	0	0	0
0	0	1	1
0	1	0	0
0	1	1	1
1	0	0	0
1	0	1	0
1	1	0	1
1	1	1	1

^X2^X3

X

00 01 11 10

0

ji)	0	o	(0_
.0“	t ol s	0	^1)

^{f= X}1 ^xat X₁.^X2 = ( X₁ ⁺ Xj( X, + X₀)

Rys. 8 Schemat układów kombinacyjnych realizujących funkcję z przykładu nr 13. Schemat a) realizuje

postać f = x_lx₃+x_lx₂ zaśb) / = (*, -Kr₃)(.r, -f x₂).

UKŁADY ITERACYJNE

Syntezę układów kombinacyjnych o wielu wejściach można często znacznie uprościć projektując go jako układ iteracyjny. Warunkiem takiego projektowania jest posiadanie opisu układu w postaci rekurencyjnej, tzn. takiej, ze każde kolejne wejście (lub grupa wejść) w identyczny sposób modyfikuje stan układu wywołany działaniem wejść dotychczas rozpatrywanych. W konsekwencji układ ma postać łańcucha identycznych bloków, zakończonego blokiem wyjściowym, jak to przedstawiono na rys. 9 Projektowanie układu w wersji iteracyjnej jest łatwe, ponieważ projektuje się tylko jeden blok o niewielkiej liczbie wejść, zaś realizacja techniczna jest dogodna ze względu na powtarzalność bloków

- I3 *