22 (89)

22

szwięta pije; jesceście takiego trunku jako życie nie powąchali, (pokazuje jej flaszkę) Z przypie-ciętowane!... z takim kartkiem co z krabskiej fabryki.

Katarzyna (ogląda).

Cie!.. prawda, jaki kolorecek, jaze się uśmiecha do mnie bestyjka. Dajno Mośku —trza spróbować hrabskiej gozałki.

MOJSIEK.

Jakto daj? a moich pieniądzów?

WOJCIECH.

To nam jesce przyborgujes.

MOJSIEK.

Ani na grajcar! żebym tak sczęśliwy buł. Ja i tak na was stratue, juzbym na tych pie niądzów coście mi winni, drugie tyle zarobił. Mieliście dać krowę; ny? wus ist dues? ani krowę, ani pieniędzy. Oj waj, jacyście wy mądrzy! su-kajcie sobie kaj indziej wódki, ja wam tej osta-wić nie mogę.

KATARZYNA

(wydziera wódkę, Mojsiek nie puszcza).

Puscaj zdrajco, toś na to przyniósł zęby mię drażnić.

MOJSIEK.

Przyniosłem, bo raiszlałem, ze mi zaraz zapłacicie, ale kiedy nie macie pieniądzów i krowy nie dajecie, to nic nie dam i wezmę do domu.